Βρισκόμαστε ήδη στην Εβδομάδα των Παθών και παρά τη διάθεση όλων μας να περάσουμε ένα διαφορετικό Πάσχα, τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα, αλλά και η χώρα μας είναι εδώ, είναι οξυμένα και είναι δραματικά.

Μια χώρα της Ευρώπης σταυρώνεται κυριολεκτικά επί δύο μήνες και οι εικόνες από τη μαρτυρική Μαριούπολη, όπως και άλλες πόλεις της Ουκρανίας, συγκλονίζουν. Οι εικόνες αυτές παραπέμπουν σε βάρβαρες στρατιωτικές τακτικές και συμπεριφορές οι οποίες θυμίζουν προθέσεις μηδενικής λύσης που εφάρμοσαν οι Ναζί στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ήδη άρχισαν και πάλι απειλές κατά της Φινλανδίας, ενώ πρώτη φορά ανακινείται και ο φόβος για χρήση πυρηνικών όπλων.

Αυτή την ώρα σύγκρουσης διεθνούς δικαίου και δημοκρατίας, με τον ολοκληρωτισμό και με τον αναθεωρητισμό, κανένας δεν μπορεί να κάνει γενικόλογες αναλύσεις για να κρύψει τον ανοιχτό ή συγκαλυμμένο φιλοπουτινισμό του ή το πιεσμένο μίσος του για τη Δύση. Αυτή την ώρα φαίνονται οι πραγματικά πατριωτικές δυνάμεις που έχουν καθαρό προσανατολισμό κι αυτές που σπεύδουν να κατηγορήσουν τον Πρόεδρο της Ουκρανίας για τον ηρωικό αγώνα και για τη μη παραχώρηση της ανεξαρτησίας τμήματος της χώρας του.

Είναι ρεαλιστική πολιτική ή ρεαλιστικές οι προτάσεις που ακούγονται πολλές φορές στον δημόσιο διάλογο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι; Το ίδιο θα συμβούλευαν οι ίδιοι την ηγεσία της χώρας μας, αν δεχόταν κάποια παρόμοια επίθεση; Ας μιλήσουν, λοιπόν, καθαρά κάποιοι. Γιατί, καταγγέλλοντας απλά την εισβολή και μετά αναφέροντας δεκάδες «αλλά» και βάζοντας δεκάδες αστερίσκους, δείχνουν την ιδεολογική, την πολιτική τους απροσδιοριστία, το λιγότερο.

Τις ίδιες μέρες, την ίδια περίοδο και λόγω του πολέμου, αλλά όχι μόνο, η ενεργειακή κρίση συνεχίζει να τροφοδοτεί ανατιμήσεις και πάλι, ανατιμήσεις οι οποίες κάνουν δύσκολη, κάνουν πολύ δύσκολη την ζωή των Ελλήνων πολιτών και κάνουν δυσβάσταχτο το πασχαλινό τραπέζι. Ανατιμήσεις, φαινόμενα αισχροκέρδειας, αλλά και αδυναμία γρήγορων αντανακλαστικών από τη μεριά της Κυβέρνησης κάνουν το κλίμα κυριολεκτικά αφόρητο για τη μέση, όχι απλά για την πιο ευάλωτη ελληνική οικογένεια. Το μέσο ελληνικό νοικοκυριό δυσκολεύεται πέρα από κάθε όριο.

Επιτρέψτε μου να σημειώσω ότι την ώρα που εξελίσσεται όλο αυτό το πάρτι των ανατιμήσεων, ακούμε από την Κυβέρνηση υποσχέσεις, διαβάζουμε -παραπολιτικά βεβαίως, όχι κάτι συγκεκριμένο- ότι θα ληφθούν μέτρα. Ωστόσο, μέτρα συνολικά, σημαντικά, ολιστικά, τα οποία να αλλάζουν ή έστω να βελτιώνουν έστω και λίγο τη ζωή των Ελλήνων πολιτών, δεν βλέπουμε ακόμη, κύριοι Υπουργοί.

Και ξέρετε κάτι; Δεν με απασχολεί, δεν μας απασχολεί στο Κίνημα Αλλαγής απλώς και μόνο η καθυστέρηση στη λήψη μέτρων από τη δική σας μεριά. Με απασχολεί,  μας απασχολεί ταυτόχρονα η αίσθηση που έχουμε ότι δεν υπάρχει αυτό που σας είπα πιο πριν, ότι δεν υπάρχει ένα συνολικό σχέδιο, ένα συνεκτικό σχέδιο αντιμετώπισης της ακρίβειας και των ανατιμήσεων. Ακόμα και η τόλμη ότι δεν υπάρχει η αντίστοιχη πολιτική τόλμη, η αντίστοιχη γενναιότητα για να κάνετε δεκτές τις προτάσεις του Κινήματος Αλλαγής, που από την πρώτη στιγμή καταθέσαμε και σας είπαμε και σας προειδοποιούσαμε από τον Σεπτέμβρη, όταν εσείς υποτιμούσατε το πρόβλημα της ακρίβειας.

Επισημαίνω δε ξεχωριστά, κύριοι Υπουργοί, ότι χρειάζονται μέτρα τα οποία να καλύπτουν τις ήδη ζημιές των νοικοκυριών και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, οι οποίες να θωρακίζουν το ταμείο της μέσης οικογένειας και για το παρόν, αλλά και για τους επόμενους μήνες, αφού όλα δείχνουν ότι η περιπέτεια που θα περνάμε θα έχει χρονικό ορίζοντα και θα έχει μακρό χρονικό ορίζοντα.

 Σε αυτό το πλαίσιο, θα μου επιτρέψετε να ξεκινήσω ανάποδα. Θα ξεκινήσω από μια τροπολογία σήμερα. Βεβαίως, και θεωρούμε ότι ειδικά η τροπολογία με γενικό αριθμό 1289 και ειδικό 26 όσον αφορά την αισχροκέρδεια κινείται προς την σωστή κατεύθυνση. Βεβαίως και είναι θετικό και σωστό να υπάρχει δημοσιοποίηση της εμπορικής επωνυμίας των επιχειρήσεων οι οποίες παραβιάζουν τα μέτρα περιστολής της αισχροκέρδειας. Βεβαίως και πρέπει να υπάρχει δημοσιοποίηση των ονομάτων των εταιρειών και των επιχειρήσεων οι οποίες αισχροκερδούν μέσα σε όλη αυτή την κρίση.

Και επίσης, βεβαίως, είμαστε θετικοί για την περιστολή των φαινομένων της αισχροκέρδειας στην αγορά γεωργικών προϊόντων και τροφίμων. Είναι και αυτό κάτι σημαντικό.

Επίσης, σημαντικό είναι -κι ακόμα βέβαια δεν το βλέπουμε- αυτό στο οποίο επιμένει και εμμένει το Κίνημα Αλλαγής, για τη μείωση των έμμεσων φόρων. Αυτό πότε θα το κάνετε, κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης; Είναι θετικά αυτά. Μείωση του ΦΠΑ στα βασικά αγαθά, μείωση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης πότε θα φέρετε; Αυτό αποτελεί μια συνολική αντιμετώπιση του ζητήματος.

Βεβαίως, θετικό είναι και ο καθορισμός πλαφόν στην αναπροσαρμογή μισθώματος για εμπορικές και επαγγελματικές μισθώσεις για το 2022. Κι αυτό μισό, όμως, το κάνετε. Γιατί μόνο για τις εμπορικές και τις επαγγελματικές μισθώσεις, κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης, και όχι και για τις μισθώσεις ακινήτων για τους Έλληνες πολίτες, για τους ιδιώτες, για τα νέα ζευγάρια, όταν έχουν υπάρξει και όλοι το γνωρίζουμε πολύ μεγάλες αυξήσεις στα μισθώματα των κατοικιών;

Σας καλούμε, κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης να καταθέσετε σήμερα, τώρα, σε αυτό το νομοσχέδιο, νομοτεχνική βελτίωση στην οποία θα συμπεριλάβετε πλαφόν στην αναπροσαρμογή του μισθώματος και για τις ιδιωτικές κατοικίες, αν θέλει πραγματικά ο Πρωθυπουργός της χώρας, ο οποίος υιοθέτησε κατευθείαν μόλις την είπαμε -βεβαίως θετικό είναι, να δούμε και πώς θα το κάνει ο κ. Μητσοτάκης- την πρόταση του Κινήματος Αλλαγής για τη στήριξη των νέων ζευγαριών και τη στήριξη της κατοικίας τους, του τεράστιου αυτού προβλήματος. Ξεκινήστε, λοιπόν, και κάντε το από αυτό το νομοσχέδιο. Τι περιμένετε; Κάντε το!

 Μετά από τη συγκεκριμένη τροπολογία, μπαίνοντας στον κορμό του νομοσχεδίου και συζητώντας το παρόν νομοσχέδιο, για το οποίο είχαμε ενδιαφέρουσες συζητήσεις στις προηγούμενες Επιτροπές, είναι γεγονός, κύριοι Υπουργοί και κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πως σε ορισμένα σημεία του νομοσχεδίου παρατηρήθηκε μία κοινή, μια σύσσωμη αντίδραση όλων των εκπροσώπων της Αντιπολίτευσης όσο και των αρμόδιων φορέων κατά την ακρόασή τους στην Επιτροπή.

Πραγματικά αναρωτιέμαι, κύριε Υπουργέ, αν αυτό σας προβλημάτισε κατ’ αρχάς, αν όλο αυτό σας δημιούργησε μια ανησυχία τελοσπάντων. Όλοι έχουν άδικο όταν ταυτίζονται σε συγκεκριμένα πράγματα; Διότι εδώ πέρα υπάρχει ένα δομικό κατ’ αρχάς ζήτημα. Γιατί εγώ τελικά αυτό καταλαβαίνω από όλη την κουβέντα που υπήρξε και αυτό συγκράτησα κατά κύριο λόγο από την κουβέντα που έγινε πάνω στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο και επιβεβαιώνεται για μια ακόμη φορά ο τρόπος με τον οποίον νομοθετείτε ως Κυβέρνηση συνολικά, ο οποίος, πέρα από αναποτελεσματικός, είναι και πρόχειρος, είναι και μονόπλευρος, άρα είναι και επικίνδυνος, πράγμα το οποίο επιβεβαιώθηκε, όχι απλά από το τι λέμε εμείς ως αντιπολίτευση, αλλά και από την ακρόαση των φορέων.

Είναι γεγονός ότι το κείμενο για το οποίο ολοκληρώθηκε η διαβούλευση στο OpenGov αφορούσε μόνο το πρώτο και το δεύτερο μέρος και στη συνέχεια προστέθηκαν διατάξεις από τα μέρη Γ΄ έως Θ΄, δηλαδή περίπου σαράντα νέα άρθρα για τα οποία δεν υπήρξε διαβούλευση ή έστω ενημέρωση μέχρι και την υποβολή του νομοσχεδίου στη Βουλή. Για να μην αναφερθώ για τη σειρά τροπολογίες, που φέρατε κυριολεκτικά τελευταία στιγμή.

Άρα η επιλογή σας να κάνετε μονομερή διαβούλευση χωρίς να έχετε βασιστεί σε αντικειμενικά στοιχεία για την αντικειμενική περιγραφή μιας κατάστασης και ενός προβλήματος αλλά και για τις επιπτώσεις των μονομερών σας αποφάσεων, ο αποκλεισμός φορέων από τη διαβούλευση για το νομοσχέδιο, θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι δείχνει μια συνδικαλιστικού τύπου προσέγγιση σε μείζονα και σοβαρότατα ζητήματα της ελληνικής πραγματικότητας, αντί για μια προσπάθεια ολοκληρωμένης παρέμβασης στις χρόνιες παθογένειες οι οποίες ταλανίζουν τον συγκεκριμένο κλάδο. Είναι χαρακτηριστικό ότι όπως και σε άλλους νόμους του Υπουργείου Ναυτιλίας, παραδείγματος χάρη τον ν. 4770/2021 για την ολοκληρωμένη θαλάσσια πολιτική, έτσι και τώρα τα περισσότερα θέματα προβλέπεται να ρυθμίζονται είτε από υπουργικές αποφάσεις είτε από κοινές υπουργικές αποφάσεις, που ακόμη μάλιστα και μετά από έναν και πλέον χρόνο δεν έχουν καν εκδοθεί.

Γι’ αυτό τι έχετε να μας πείτε, κύριε Πλακιωτάκη;

Κύριε Υπουργέ, για τις υπουργικές αποφάσεις που οφείλατε να φέρετε για την εφαρμογή νόμου τι έχετε να πείτε και να μας απαντήσετε εδώ στη Βουλή, που καθυστερείτε πάνω από έναν χρόνο; Είναι αυτό δείγμα ορθής νομοθέτησης;

Θέλουμε συγκεκριμένες απαντήσεις, να μας πείτε. Διότι ζητάτε λευκή επιταγή από το Κοινοβούλιο, τις υποχρεώσεις σας όμως δεν τις φέρνετε εις πέρας. Αυτά είναι τα σοβαρά ζητήματα. Διότι εκτός από ανετοιμότητα και προχειρότητα, εδώ πέρα ενδεχομένως υπάρχει και σκοπιμότητα πίσω από αυτήν τη συστηματική, όπως φαίνεται, μεθόδευση.

Ο Ειδικός Αγορητής του Κινήματος Αλλαγής κ. Μπιάγκης στις προηγούμενες συνεδριάσεις εντόπισε βεβαίως και τα θετικά τα οποία φέρνει το συγκεκριμένο νομοσχέδιο και τοποθετήθηκε και επί της αρχής, τόνισε όμως και πολύ συγκεκριμένα σημεία τα οποία ασφαλώς χρήζουν βελτίωσης και σε κάποια από αυτά βεβαίως εμείς τοποθετηθήκαμε και είμαστε αντίθετοι. Τα ανέλυσε διεξοδικά και ευελπιστώ, έστω και την ύστατη στιγμή, να υιοθετήσετε σημεία της κριτικής μας ως προς το τελικό κείμενο το οποίο φέρνετε.

Εγώ θα αναφερθώ χαρακτηριστικά στο άρθρο 8 του σχεδίου νόμου με το οποίο εισάγεται η δυνατότητα, υπό ειδικές προϋποθέσεις, εκτέλεσης σύμβασης ολικής ναύλωσης περιορισμένου χρόνου από επαγγελματικά πλοία αναψυχής, χαρακτηρισμένα ως επαγγελματικά σύμφωνα με το δίκαιο άλλης χώρας, χωρίς όμως υποχρέωση εγκατάστασης της διαχειρίστριας εταιρείας στην Ελλάδα. Επίσης δίνεται η δυνατότητα μέσω του άρθρου 21 με ΚΥΑ να επεκτείνεται το παραπάνω χρονικό διάστημα. Είναι μια ρύθμιση η οποία προφανώς, κύριε Υπουργέ, δημιουργεί συνθήκες μη υγιούς ανταγωνισμού μεταξύ των ιδιοκτητών πλοίων και πλοίων υπό σημαία τρίτων κρατών, τα οποία αν και δεν υπόκεινται στις υποχρεώσεις των παραπάνω πλοίων θα απολαμβάνουν έστω και για μικρό χρονικό διάστημα ένα μερίδιο της διαθέσιμης πίτας του θαλάσσιου τουρισμού. Το όποιο τέλος καταβάλλουν αυτά τα πλοία δεν μπορεί να συγκριθεί με τις αντίστοιχες επιβαρύνσεις, διοικητικές, φορολογικές, αλλά και άλλου κόστους, των πλοίων τα οποία ανήκουν σε φορολογικά ενεργές εταιρείες στην Ελλάδα, ενώ πουθενά δεν προβλέπεται ότι τα έσοδα από το παραπάνω τέλος θα αξιοποιούνται αντισταθμιστικά προς όφελος των θιγόμενων πλοίων.

Επίσης, όσον αφορά το άρθρο 76 σχετικά με το ειδικό ζήτημα μεταθέσεων στελεχών του Λιμενικού Σώματος, με τη συγκεκριμένη διάταξη η οποία δεν υπήρχε στο αρχικό κείμενο του σχεδίου νόμου το οποίο αναρτήθηκε στο OpenGov φαίνεται ότι αποσκοπείτε ουσιαστικά στον αυθαίρετο ορισμό από τον κάθε υπουργό ναυτιλίας και νησιωτικής πολιτικής της διαδικασίας η οποία θα ακολουθείται για το ποσό, το ποσοστό και ο τρόπος κατανομής των πιστώσεων, τόσο για τις τακτικές μεταθέσεις μέχρι του ορίου των δεσμευθεισών πιστώσεων όσο και για τις τακτικές μεταθέσεις για την κάλυψη κενών θέσεων σε υποστελεχωμένες υπηρεσίες του Λιμενικού Σώματος.

Είναι νομίζω ολοφάνερο μέσα από αυτήν τη διάταξη πως με αυτόν τον τρόπο καταλύεται κάθε έννοια αξιοκρατίας, ενώ αντί να απλουστεύεται η διαδικασία, γίνεται ακόμα πιο σύνθετη και γίνεται ακόμα πιο αυθαίρετη, ακόμα και σε σχέση με το ήδη προβληματικό ΠΔ 11/2021 για τις μεταθέσεις των στελεχών του Λιμενικού Σώματος. Άρα ορθά και δικαιολογημένα, κύριε Υπουργέ, οι συνδικαλιστές του Λιμενικού Σώματος αντιδρούν και θα πρέπει άμεσα να αποσύρετε την εν λόγω διάταξη, ξεκινώντας μαζί τους έναν ουσιαστικό διάλογο, προκειμένου να θεσπιστεί εξαρχής το πλαίσιο το οποίο αφορά στις μεταθέσεις του προσωπικού με έναν τρόπο δίκαιο, με έναν τρόπο αναλογικό και βεβαίως σαφώς τεκμηριωμένο, όχι στον αέρα όπως κάνετε αυτή τη στιγμή.

Κλείνοντας, κύριε Πρόεδρε, εγώ θα ήθελα μια ακόμα φορά να κάνω σαφές από το Βήμα αυτής της Αίθουσας ότι εμείς ως Κίνημα Αλλαγής είναι νομίζω ξεκάθαρο ότι ανέκαθεν επιζητούμε την πλήρη νομοθετική επικαιροποίηση, προκειμένου να μπορεί η νομοθεσία της χώρας μας να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες του κάθε κλάδου, πάντα όμως με τον ορθό τρόπο, μακριά από μικροπολιτικές σκοπιμότητες, μακριά από όλον αυτόν τον τρόπο με τον οποίο μέχρι στιγμής έχετε δείξει ότι νομοθετείτε, τονίζοντας βεβαίως τα θετικά στοιχεία, όπου υπάρχουν, και αναδεικνύοντας τα αρνητικά σημεία του κάθε νομοσχεδίου. Με αυτόν τον τρόπο συμβάλλουμε σε κάθε πρωτοβουλία η οποία προάγει τον κάθε τομέα του ελληνικού κράτους και της ελληνικής κοινωνίας και εξασφαλίζει την εύρυθμη λειτουργία του σύμφωνα με τις ανάγκες, όχι απλά του παρόντος, αλλά και του μέλλοντος.

Άρθρο στην εφημερίδα «Τα Νέα».

Τέσσερις μήνες από την εκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη στη θέση του Προέδρου του Κινήματος Αλλαγής μέσα από μια πρωτόγνωρη μαζική διαδικασία τίποτα δεν είναι όπως πριν. Το Κίνημα Αλλαγής έχει ξεφύγει από τη δημοσκοπική στασιμότητα και αυτοοργανώνεται με αισθητή την παρουσία νέων ανθρώπων. 

Ξέρουμε ότι ανοίξαμε ένα δρόμο. Η μεγάλη πρόκληση είναι να διευρύνουμε τις δυνατότητές μας, να μετατρέψουμε τις θετικές δημοσκοπικές επιδόσεις σε πραγματικό ρεύμα για ένα σύγχρονο, σοσιαλδημοκρατικό κίνημα δημοκρατίας και μεταρρυθμίσεων. Σε αυτή την κατεύθυνση είναι αναγκαία η παραπέρα επεξεργασία των θέσεων μας, η αποσαφήνιση της σοσιαλδημοκρατικής μας εναλλακτικής πρότασης, η οικοδόμηση νέων σχέσεων εμπιστοσύνης με ευρύτερα κοινωνικά στρώματα.

Ζούμε σε μια εποχή συνεχών κρίσεων. Μέσα σε αυτό το δύσκολο τοπίο πορευόμαστε και το ερώτημα είναι αμείλικτο: Μπορεί να προχωρήσει η χώρα και η κοινωνία με κυρίαρχες δυνάμεις που συγκροτούν ένα κακέκτυπο δικομματισμό; Μπορούμε να συνεχίσουμε ως χώρα συντηρώντας αέναα αυτό το αρρωστημένο κλίμα εχθροπάθειας, και αλληλοεξόντωσης χωρίς στοιχειώδεις συνεννοήσεις; Εμείς απαντάμε κατηγορηματικά ΟΧΙ.

Όμως, για να αλλάξει αυτό πρέπει να τα αλλάξουμε όλα και πριν από όλα να ενισχυθούν δυνάμεις που αντιπολιτεύονται αλλά και  δεν φοβούνται να στηρίξουν κάθε θετικό βήμα, που δεν κραυγάζουν αλλά δείχνουν εναλλακτικές λύσεις , που εναρμονίζονται με το μήνυμα που έρχεται από όλη την Ευρώπη και δείχνει ότι αυτές τις κρίσιμες στιγμές είναι η Σοσιαλδημοκρατία που μπορεί να παρέμβει προωθητικά, καινοτόμα, ενωτικά, ανατρεπτικά. Αυτή η δύναμη στην Ελλάδα δεν είναι άλλη από το ΠΑΣΟΚ, που η μεγάλη ενίσχυσή του στις εκλογές θα  αλλάξει το πολιτικό κλίμα, θα επιβάλει πραγματικά και όχι κατ΄ όνομα προοδευτικές πολιτικές. Για αυτό ο κ. Μητσοτάκης για παράδειγμα θυμήθηκε τις κυβερνητικές συνεργασίες ενώ μέχρι τώρα επέμενε κάθετα ότι διεκδικεί την αυτοδυναμία βλέποντας ότι καθημερινά απομακρύνεται από αυτή. Για αυτό από το ΣΥΡΙΖΑ μιλάνε για Προοδευτική Συνεργασία βλέποντας ότι τα ποσοστά τους δεν επανακάμπτουν με τίποτα, μη κάνοντας καμιά αυτοκριτική για την διακυβέρνησή τους με τους ΑΝΕΛ που καταδικάστηκε σκληρά από τον λαό και παραμένοντας αμετακίνητοι στον λαϊκισμό και τις ιδεοληψίες τους. Ο «Πολακισμός» είναι πάντα παρών δηλητηριάζοντας την κοινωνία μας και μας γυρίζει σε επικίνδυνες εποχές το ίδιο και το σταθερό φλερτ με κάθε είδους «αντί» (αντιεμβολιαστές, αντιδυτικούς κ.ά). 

Μην ανησυχούν και οι δύο. Ασφαλώς και κυβερνητικές συνεργασίες μπορεί να είναι αναγκαίο να υπάρξουν. Η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία έχει δείξει τον σημαντικό, καθοριστικό ρόλο της σε αυτή την κατεύθυνση διαχρονικά. Αυτό όμως προϋποθέτει : Σαφείς θέσεις για τα προβλήματα, σαφή Προγράμματα γιατί εν τέλει στο σημείο αυτό θα φανεί ποιοι μπορεί να συνεργαστούν και ποιοι όχι, αλλά και καταγεγραμμένους πολιτικούς συσχετισμούς από την κάλπη. Όλα τα άλλα είναι λόγια εκ του πονηρού.

Οι πολίτες απαιτούν σωστές και ολιστικές πολιτικές, μεταρρυθμίσεις, προστασία του εισοδήματός τους. Σε αυτό εμείς είμαστε προσανατολισμένοι και όχι σε μια κουραστική συζήτηση για τον χρόνο των εκλογών και τις κυβερνητικές συνεργασίες. Σε αυτή την απαίτηση δίνουμε καθημερινά απάντηση και αυτά τα θέματα θα συζητήσουμε στην πορεία για το Συνέδριο  μας. Εμείς δεν έχουμε να λύσουμε προβλήματα για το πως θα επανεκλέξουμε τον πιο παλιό πολιτικό αρχηγό που κουβαλάει ήδη τρεις ήττες, ούτε να αναλωθούμε με εσωτερικά θέματα. Οι ανάγκες της κοινωνίας είναι η προτεραιότητά μας και για αυτό αν κάποιοι μπορούν να μιλήσουν για «Αλλαγή» είμαστε εμείς και όχι όσοι την δυσφήμισαν.

Στην εκπομπή του Δημήτρη Γιαννίρη στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ, συζητήσαμε για τη πρόσφατη  ψηφοφορία της άρσης ασυλίας του κ. Πολάκη και την επίθεση του εν λόγο Βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ στο πρόσωπο μου.

Αναφορικά με την ψηφοφορία για την άρση ασυλίας του κ. Πολάκη, είπα:

« Στο Κίνημα Αλλαγής η ψηφοφορίες για άρση ασυλίας αντιμετωπίζονται ως ψήφος κατά συνείδηση, άρα δεν τίθεται θέμα κομματικής γραμμής και ο κάθε συνάδελφος αποφασίζει κατά συνείδηση.

Εγώ ψήφισα, όπως κάνω πάντα, σύμφωνα με την συνείδηση μου, με τις αρχές και τις αξίες μου. Πιστεύω ότι οι πολιτικοί δεν είμαστε ένα «προστατευόμενο είδος» πολιτών που είμαστε υπεράνω του νόμου και της Δικαιοσύνης. Αντίθετα πρέπει να αντιμετωπιζόμαστε με τον ίδιο τρόπο όλοι οι πολίτες για ζητήματα που δεν αφορούν την άσκηση πολιτικής δράσης. Ως εκ τούτου το να παίζει κανείς με την ηθική υπόσταση ενός ανθρώπου, να συκοφαντεί και να εξυβρίζει, σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί πολιτική δράση.»

Σχετικά με τα ψεύδη που αναπαράγει ο Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ σε ανάρτηση του για εμένα, επισήμανα:

«Ο κ. Πολάκης θέλησε να απαντήσει στην διευκρινιστική δήλωση που εξέδωσα, με τον μόνο τρόπο που προφανώς ξέρει, την συκοφάντηση και την χυδαιολογία.

Αλλά επειδή σε θέματα ηθικής τάξης, δεν αφήνω ποτέ και τίποτα αναπάντητο, οφείλω να ξεκαθαρίσω ότι για όσα μου προσάπτει ο κ. Πολάκης έχω κινηθεί νομικά (είτε με μηνήσεις, είτε με εξώδικα) και έχω δικαιωθεί.

Όμως νομίζω, μιλώντας αυστηρά πολιτικά, ότι αυτός ο τρόπος συμπεριφοράς, ο λόγος, το ύφος – του πολακισμού – είναι ένα δείγμα ότι οδηγούμαστε σε έναν υφέρποντα φασισμό. Και δεν πρέπει να υποβαθμίζουμε φαινόμενα της καθ’ έξην και κατ’ εξακολούθηση συκοφάντησης ανθρώπων, αλλά το λυπηρότερο είναι ότι υπάρχουν συμπολίτες μας που χειροκροτούν αυτόν τον οχετό.»

Δήλωση 15.04.2022

Είναι βαθιά πεποίθησή μου ότι οι Bουλευτές δεν μπορούν να πετάνε λάσπη, να συκοφαντούν, να απειλούν και μετά να κρύβονται θρασύδειλα πίσω από την βουλευτική τους ασυλία. Γι’ αυτό ψήφισα υπέρ της άρσης ασυλίας του κ. Παύλου Πολάκη και το ίδιο θα έπραττα σε κάθε περίπτωση που έκρινα ότι ο θιγόμενος δικαιούται να προσφύγει στη δικαιοσύνη, όποιον βουλευτή και αν αφορούσε η συζήτηση για την άρση ασυλίας.

Για τον ποτισμένο με μίσος και φανατισμό λόγο του κ. Παύλου Πολάκη, ο κόσμος χωρίζεται σε “δικούς μας” που καλύπτουμε ό,τι και αν κάνουν και “εχθρούς” που πολεμάμε με κάθε τρόπο, ακόμα και τον πιο βρώμικο, χωρίς κανένα φραγμό. Στο μυαλό του όλα τα υπόλοιπα είναι ασήμαντες λεπτομέρειες. Γι’ αυτό και μου επιτέθηκε με το γνωστό χυδαίο ύφος του, με ψέματα και συκοφαντίες, επιβεβαιώνοντας ότι είναι ο κατεξοχήν εκπρόσωπος της πολιτικής τοξικότητας στο δημόσιο βίο της χώρας μας.

Τα όσα ανέφερε στη συκοφαντική για μένα ανάρτησή του έχουν απαντηθεί δια της νομικής οδού και όσοι είχαν αναφερθεί παλαιότερα σε αυτά ανασκεύασαν εγκαίρως για να αποφύγουν τις νομικές συνέπειες. Συμβουλεύω λοιπόν δημοσίως τον κ. Παύλο Πολάκη να μην τις επαναλάβει, γιατί μετά θα τρέχει πάλι να κρυφτεί πίσω από τη βουλευτική του ασυλία.

Ο κ. Παύλος Πολάκης δεν είναι ένας “γραφικός” που λέει και μια κουβέντα παραπάνω επειδή είναι “αψύς Σφακιανός”. Είναι πολιτικά επικίνδυνος. Η ρητορική, το ύφος, οι μέθοδοί του αποτελούν την έκφραση ενός υφέρποντος φασισμού. Μιας νοσηρής τοξικότητας που επηρεάζει το σύνολο της πολιτικής μας ζωής, δηλητηριάζει την κοινωνία μας και μας γυρίζει σε επικίνδυνες εποχές που κάθε προοδευτική κοινωνία οφείλει να αφήσει πίσω της.

Τι σχέση έχει άραγε ο προοδευτικός χώρος με τις απειλές “θα σε θάψω τρία μέτρα κάτω από τη γη”, “θα σε πάω αίμα”, «θα βλαστημήσεις των ώρα και τη στιγμή”, “η άλλη φορά θα είναι αλλιώς” (πώς δηλαδή;), κλπ. Σε τι προοδευτικό συμβάλει η τυφλή εχθροπάθεια την οποία ο κ. Πολάκης καλλιεργεί και δυστυχώς ο κ. Τσίπρας σιγοντάρει ή ανέχεται;

Ας το πάρουν απόφαση και ο κ. Παύλος Πολάκης και όσοι τον καλύπτουν: Η εποχή των τραμπουκισμών σε βάρος στελεχών του ΠΑΣΟΚ / Κίνημα Αλλαγής έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Η πολιτική θρασυδειλία δεν θα μένει ατιμώρητη. Και η ελληνική κοινωνία, σε μια δύσκολη περίοδο όπως αυτή που όλοι ζούμε, δεν θα βυθιστεί ξανά στον πολιτικό βούρκο.

Δήλωση 14.04.2022

Επειδή γίνεται προσπάθεια να πληγεί το Κίνημα Αλλαγής και οι Βουλευτές του, ανάμεσά τους και εγώ προσωπικά με αφορμή την χθεσινή ψηφοφορία για την άρση ασυλίας του Παύλου Πολάκη, έχω χρέος να αποκαταστήσω την αλήθεια. Σ΄ αυτές τις περιπτώσεις, η Κ.Ο. δεν παίρνει απόφαση και σταθερά ψηφίζουμε κατά συνείδηση. Επομένως ο καθένας έχει την ευθύνη να εξηγήσει την στάση και το σκεπτικό του.

Προσωπικά ψήφισα υπέρ της άρσης ασυλίας του Π. Πολάκη όπως σταθερά πράττω σε κάθε περίπτωση που προκύπτει παρόμοιο θέμα. Η σταθερή μου άποψη είναι πως η βουλευτική ασυλία δεν υπάρχει ως πρόβλεψη για να καλύπτονται πράξεις και συμπεριφορές για τις οποίες έχει επιληφθεί η Δικαιοσύνη. Το ίδιο έπραξαν τουλάχιστον άλλοι δύο Βουλευτές του Κινήματος Αλλαγής, απ΄ όσο γνωρίζω. Σοφόν το σαφές και σε θέματα αρχών δεν θέλω να δημιουργείται καμία λανθασμένη εικόνα για τη στάση μου.

Οι Βουλευτές είναι εκπρόσωποι του λαού, όχι «προστατευόμενο είδος» ό,τι και αν κάνουν και πουν σαν να ανήκουν σε άλλη κατηγορία πολιτών. Και ο Π. Πολάκης αλλά και κάθε βουλευτής έχει χρέος να σέβεται αυτή την απλή αλήθεια. Η συκοφαντία, η δυσφήμηση και η απρέπεια, η προσβολή και οι αβάσιμες κατηγορίες δεν αποτελούν στοιχεία πολιτικής δράσης και επομένως η προσπάθεια να εμφανιστεί περίπου ως πολιτικά διωκόμενος ο κ. Π. Πολάκης είναι τουλάχιστον αστεία.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Αυτή την ώρα που συνεδριάζουμε με αφορμή την συζήτηση ενός Νομοσχεδίου, γράφονται οι τελευταίες δραματικές στιγμές για την Μαριούπολη. Μετά τα καθημερινά γεγονότα που έρχονται στην στο φως, βιασμούς ακόμα και μωρών, ανηλεείς βομβαρδισμοί, ισοπεδώσεις πόλεων, χρησιμοποίηση τακτικών που παραπέμπουν στην τακτική των ναζί στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, κυκλοφορούν και φήμες για πιθανή χρήση χημικών στην Μαριούπολη. Η καρδιά μας και το μυαλό μας βρίσκεται εκεί , βρίσκεται κοντά στους μαχητές μιας πόλης που κατοικούσαν πάνω από 100.000 ελληνόφωνοι. Για άλλη μια φορά με καθαρή φωνή πρέπει να πούμε χωρίς αστερίσκους: Ρώσοι σταματήστε την βάρβαρη εισβολή, σταματήστε τα συνεχή εγκλήματα πολέμου! Σταματήστε αυτή την απάνθρωπη επίδειξη ισχύος απέναντι στην ηρωική αντίδραση και μάχη των Ουκρανών! Στην Ελλάδα και όλο τον κόσμο είμαστε με την Ουκρανία, με την Δημοκρατία, με το Διεθνές Δίκαιο. Είμαστε με κάθε τρόπο χωρίς ναι μεν αλλά με αυτούς που μάχονται για αυτές τις αξίες. Δεν σιωπούμε, δεν συμψηφίζουμε, δεν αναζητούμε σημεία ισορροπίας ανάμεσα στον θύτη και το θύμα.

Ο Β Πούτιν συνεχίζει να αδιαφορεί με την παγκόσμια κατακραυγή ως γνήσιος εκφραστής του ολοκληρωτισμού , του αναθεωρητισμού, των εγκλημάτων πολέμου που πραγματοποιούνται κοντά δύο μήνες. Παρατείνει τις επιχειρήσεις αδιαφορώντας για τις επιδράσεις των ενεργειών του. Και δυστυχώς αυτή την παράταση κοστίζει σε διεθνή αποσταθεροποίηση, ενώ επιφέρει και τεράστιες οικονομικές παρενέργειες στον πλανήτη και ιδιαίτερα στην Ευρώπη με ότι αυτό σημαίνει για την ζωή των πολιτών, την ακρίβεια, τις ανατιμήσεις που αναμένονται ακόμα πιο σημαντικές και θα επιφέρουν καίρια πλήγματα στο βιοτικό επίπεδο, στη αγοραστική δύναμη ιδιαίτερα των πιο ευάλωτων κοινωνικών ομάδων αλλά και ευρύτερων πια στρωμάτων.

Αυτή τη στιγμή η ακρίβεια έχοντας ξεκινήσει ένα ράλι αρκετούς μήνες πριν τον πόλεμο και τώρα απογειωνόμενη τόσο στην ενέργεια όσο και στοιχειώδη καταναλωτικά προϊόντα φέρνει σε τεράστια αδιέξοδα το μέσο νοικοκυριό στην χώρα μας. Το λέμε συνέχεια  από τον περασμένο Σεπτέμβριο, το λέμε με όλη την δύναμη της φωνής μας : Χρειάζεται ένα συνολικό σχέδιο οικονομικής στήριξης έστω καθυστερημένα, έστω τώρα. Ο πληθωρισμός έχει φτάσει το 8.9% και καλπάζει. Αυτή η κατάσταση πολύ απλά δεν αντέχεται. Χρειάζονται γενναία μέτρα, χρειάζεται συνολικό σχέδιο και αυτό δεν το βλέπουμε. Δεν βοηθούν αποσπασματικά μέτρα που μάλιστα λαμβάνονται ετεροχρονισμένα αφού ουσιαστικά όταν εξαγγέλλονται όταν την όποια επίδραση την έχει ήδη απομοιώσει η αύξηση του πληθωρισμού. Εδώ και τώρα χρειάζεται η καθιέρωση του κατώτατου μισθού σε ύψος αρκετά μεγαλύτερη από ότι μπορεί να προγραμματιζόταν, μείωση του Φ. Π.Α  στα πετρελαιοειδή και στα είδη πρώτης ανάγκης, εφαρμογή της υπερφορολόγησης των υπερκερδών των παρόχων ενέργειας, αύξηση των δόσεων αποπληρωμής των υποχρεώσεων των επιχειρήσεων που ασφυκτιούν, καθιέρωση και πάλι του ΕΚΑΣ.

Θα ολοκληρώσω αυτή την παρέμβασή μου για να μπορέσω να περάσω στο Νομοσχέδιο. Αυτή την ώρα στην Γαλλία παίζεται το μέλλον της Ε.Ε, της Δημοκρατίας, της πορείας ενοποίησης. Παίζεται αν στην Γαλλία θα επανεκλεγεί ο Μακρόν ή μια ακροδεξιά πολιτικός που το τελευταίο διάστημα φόρεσε τη στολή του φιλολαϊσμού δίνοντας ρέστα λαϊκισμού, πλειοδοσίας για παροχές, παίζοντας με την αγωνία των πολιτών. Αυτή την ώρα είμαστε με τον Μακρόν και είναι σημαντικό που οι βασικές πολιτικές δυνάμεις ήδη έχουν δηλώσει το ίδιο συναισθανόμενες την κρισιμότητα της επιλογής των Γάλλων και τα διακυβεύματα της στιγμής.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Συζητάμε σήμερα το Νομοσχέδιο  το οποίο αφορά στην ενσωμάτωση 7 μεγάλων ευρωπαϊκών Οδηγιών στην ελληνική έννομη τάξη καθώς και λοιπών θεμάτων αρμοδιότητας του Υπουργείου Οικονομικών.

Ως παράταξη αλλά και προσωπικά καταρχήν είμαστε θετικοί στη νομοθετική υιοθέτηση ευρωπαϊκών Οδηγιών. Αρκεί βεβαίως αυτό να γίνεται με κάθε σοβαρότητα και συνέπεια, ως αρμόζει.

Στο πρώτο μέρος λοιπόν του νομοσχεδίου, άρθρα 1 – 33, ενσωματώνεται στην εθνική νομοθεσία η Οδηγία αναφορικά με την έκδοση καλυμμένων ομολόγων. Οι προϋποθέσεις έκδοσης καλυμμένων ομολόγων από πιστωτικά εγχώρια ιδρύματα και η διαδικασία άσκησης δημόσιας εποπτείας επί αυτών κινούνται καταρχήν προς τη σωστή κατεύθυνση. Απαιτείται όμως μεγάλη προσοχή και σύνεση ώστε να διασφαλίζεται ένα υψηλό επίπεδο προστασίας των επενδυτών και να αποφευχθούν τυχόν παρατράγουδα, γιατί 100% εγγυημένη επένδυση είναι δεδομένο ότι δεν υφίσταται, όπως κακώς ακούστηκε από αυτή εδώ την αίθουσα. Συνεπώς θα πρέπει να τεθεί το πλαίσιο παρέχοντας την μεγαλύτερη δυνατή ασφάλεια και εμπιστοσύνη.

Επισημαίνω και από μέρους μου ότι χρειάζεται πάρα πολύ προσοχή με τα καλυμμένα ομόλογα καθώς δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στην Ελλάδα έχουμε επιπλέον το πρόγραμμα τιτλοποιήσεων των κόκκινων δανείων με παροχή εγγυήσεων του Δημοσίου του λεγόμενου Προγράμματος «Ηρακλής» με ότι τυχόν συνεπάγεται αυτό για την χρηματοπιστωτική ευστάθεια και τις κρατικές ενισχύσεις που έχουν δοθεί έως τώρα.

Όσον αφορά δε, τη νομοθέτηση για τη διευκόλυνση της χρήσης χρηματοοικονομικών και άλλων πληροφοριών για την πρόληψη, την ανίχνευση, τη διερεύνηση ή τη δίωξη ορισμένων ποινικών αδικημάτων σαφώς και είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Αντίστοιχοι κανόνες πρέπει να υπάρχουν σε ένα ευνομούμενο κράτος. Ωστόσο, εξίσου σημαντικό θα πρέπει να είναι και η μετέπειτα αξιοποίηση των αποτελεσμάτων των όποιων ελέγχων. Μη γίνουμε μάρτυρες μια ακόμα λίστας Panama Papers όπου για ακατανόητους λόγους παρέμεινε κλειδωμένη σε ένα συρτάρι σα να μην υπήρχε.

Γιατί καλό το θεσμικό πλαίσιο αλλά τελικά όπως αποδεικνύεται στην πράξη χρειάζεται και πολιτική βούληση για την εφαρμογή αυτού. Πολιτική βούληση που αποδείξατε ότι στερείστε, κρίνοντας από την πρόσφατη μη εφαρμογή του νόμου για τις απεργίες, τον οποίο εσείς νομοθετήσατε και διαφημίσατε ως τομή αλλά στην πράξη την κρίσιμη ώρα “ξεχάσατε” να εφαρμόσετε.

Σε αντίθεση λοιπόν με τη γνωστής κυβερνητική σας φοβία και ευθυνοφοβία που σας διακατέχει, υπενθυμίζω ότι εμείς το ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής ως παράταξη φέραμε σειρά πρωτοποριακών και καινοτόμων εργαλείων για την καταπολέμηση της νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες, δημιουργώντας την Ανεξάρτητη Αρχή. Αντίστοιχα λοιπόν και με την ίδια αποφασιστικότητας θα πρέπει να ενεργήσετε και εσείς τώρα με τις συγκεκριμένες διατάξεις του παρόντος νομοσχεδίου.

Στη συνέχεια θα ήθελα να σταθώ στα άρθρα 56 έως 139, σχετικά με τις απαιτήσεις προληπτικής εποπτείας επιχειρήσεων επενδύσεων και τις αυξημένες αρμοδιότητες της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς. Το ζήτημα όμως παραμένει. Είναι σε θέση και κατά πόσο μπορεί η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς να ανταποκριθεί στα αυξημένα πλέον καθήκοντα αυτά που της ανατίθενται δια του παρόντος ; Έχει τα απαραίτητα μέσα και το προσωπικό για να ανταποκριθεί ; Δυστυχώς, μόνο η καλή θέληση δεν αρκεί. Ο Πρόεδρος των Εργαζομένων της Επιτροπής έδωσε την αίσθηση ότι ίσως και να μην είναι δυνατόν υπό τις υπάρχουσες συνθήκες να ανταπεξέλθει η Επιτροπή ικανοποιητικά στα αυξημένα νέα καθήκοντα της. Και πως να είναι άραγε με την υποστελέχωση σίγουρα να μην βοηθάει, όταν μάλιστα ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία προκήρυξης θέσεων που ξεκίνησε ήδη από το 2020. Ίδωμεν….

Κλείνοντας, η ενσωμάτωση Οδηγιών στην ελληνική έννομη τάξη δεν είναι ένα απλό τυπικό θέμα, αλλά θα πρέπει να γίνεται ουσιαστικός εκσυγχρονισμός του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου με ταυτόχρονη έμπρακτη ενίσχυση των αρμοδίων οργάνων και πολιτική βούληση για εφαρμογή αυτών που ψηφίζουμε.

Με τον Δημήτρη Οικονόμου και την Μαρία Αναστασοπούλου, στην εκπομπή «Σήμερα», συζητήσαμε σήμερα το πρωί την τρέχουσα πολιτική επικαιρότητα. Στην συζήτηση μας αναφερθήκαμε στον τρόπο που η Κυβέρνηση αντιμετωπίζει την ακρίβεια που μαστίζει την κοινωνία, την πιθανότητα προκήρυξης εκλογών και για το ενδεχόμενο μετεκλογικών συνεργασιών.

Αναφορικά με το ενδεχόμενο εκλογών και μετεκλογικών συνεργασιών, τόνισα:

« Με βάση το πολιτικό σύστημα της χώρας μας,  η δυνατότητα προκήρυξης εκλογών είναι στην ευχέρεια του Πρωθυπουργού. Κατά την γνώμη μου με το να ζητά επανειλημμένος εκλογές η Αξιωματική Αντιπολίτευση ενισχύει την Κυβέρνηση και δεν βοηθά την πολιτική ζωή του τόπου. Ακούγεται περισσότερο σαν στυγνός παλαιοκομματισμός.

Βεβαίως και πρέπει να υπάρξει μια πολιτική αλλαγή, ώστε να εφαρμοστούν άλλες πολιτικές γιατί όλοι βλέπουμε την κατάσταση που επικρατεί στην κοινωνία. Όμως η όποια συζήτηση για συνεργασίες πρέπει να βασίζεται σε δύο παράγοντες. Ο πρώτος είναι ότι πρέπει να υπάρχουν ξεκάθαρες πολιτικές θέσεις, πλατφόρμες, προτάσεις από όλα τα κόμματα. Ο δεύτερος και πιο σημαντικός παράγοντας είναι η λαϊκή ετυμηγορία. Για το ΠΑΣΟΚ / Κίνημα Αλλαγής, ζητούμενο είναι η αύξηση των δημοσκοπικών ποσοστών, που βλέπουμε να μετουσιωθούν σε εκλογικό ποσοστό.»

Σχετικά τον τρόπο που η Κυβέρνηση διαχειρίζεται την κρίση ακρίβειας, είπα:

«Ο λαός υποφέρει από την επέλαση της ακρίβειας και η Κυβέρνηση μας κατηγορεί ότι με τις προτάσεις μας λαϊκίζουμε. Όμως όπως όλοι βλέπουμε υπό την πίεση των εξελίξεων σύρεται να κάνει αυτά που εμείς είχαμε προτείνει από την αρχή της κρίσης.

Όταν εδώ και μήνες το Κίνημα Αλλαγής ζητούσε την μείωση του ΦΠΑ στα βασικά είδη κατανάλωσης, ο ίδιος ο κ. Γεωργιάδης μας έλεγε, κατά την συζήτηση της σχετικής Επίκαιρης Επερώτησης που είχαμε καταθέσει, ότι αυτά προτείναμε είναι λαϊκισμός και ότι δεν υπάρχουν κονδύλια. Τώρα, ενάμιση μήνα μετά, ξαφνικά ο ίδιος Υπουργός λέει ότι μπορεί να υπάρξει μείωση του ΦΠΑ. Αυτό είναι ή δεν είναι εμπαιγμός της κοινωνίας;

Τώρα ακούμε από την Κυβέρνηση ότι θα υπάρξει γενναία αύξηση του κατώτατου μισθού, γιατί πρέπει να περιμένουμε έναν με ενάμιση μήνα για να γίνει και δεν γίνεται άμεσα; Με τον πληθωρισμό στο 8,9% με αυξητική τάση, η όποια αύξηση δοθεί θα έχει εξανεμιστεί από την ακρίβεια. Το ΠΑΣΟΚ/ Κίνημα Αλλαγής έχει προτείνει την άμεση αύξηση του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ.

Μια ακόμη πρόταση του Κινήματος Αλλαγής είναι ότι πρέπει να υπάρξει ένα νέος ΕΚΑΣ, με εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια,  για την βοήθεια των 300.000 χαμηλοσυνταξιούχων που δεν τα βγάζουν πέρα. Όμως για την Κυβέρνηση και αυτή η πρόταση μας ήταν κάτι που δεν μπορούσε να γίνει λόγο των δημοσιονομικών περιορισμών, μέχρι που πρόσφατα ακούσαμε τον αρμόδιο Υπουργό να λέει ότι θα υπάρξουν αυξήσεις συντάξεων.

Τελικά ποιος είναι ο λαϊκιστής και ποιος είναι αυτός που εμπαίζει την κοινωνία;

Εμείς ως υπεύθυνη πολιτική δύναμη λέμε ότι αυτά τα μέτρα που καθυστερημένα λαμβάνει η Κυβέρνηση έπρεπε να είχαν γίνει εδώ και καιρό. Η κοινωνία πρέπει να θωρακιστεί, οι ευάλωτοι συμπολίτες μας πρέπει να προστατευτούν άμεσα.»

Σήμερα το πρωί με φιλοξένησαν ο Γιάννης Ντσούνος και ο Χρήστος Κούτρας στην εκπομπή «Αταίριαστοι». Στη συζήτηση μας αναφερθήκαμε στην ακρίβεια που ταλαιπωρεί την κοινωνία, και στο ενδεχόμενο μετεκλογικών συνεργασιών.

Στην τοποθέτηση μου σχετικά με το μείζον πρόβλημα της ακρίβειας, ανέφερα:

«Το μεγαλύτερο θέμα στην ελληνική κοινωνία είναι οι τεράστιες αυξήσεις στην ενέργεια που δεν είναι αποτέλεσμα μόνο του πολέμου στην Ουκρανία. Η κρίση ακρίβειας στην ενέργεια έχει ξεκινήσει πολύ πριν την ρωσική επέμβαση.

Εμείς ως ΠΑΣΟΚ από την πρώτη στιγμή έχουμε καταθέσει τις προτάσεις μας για την αντιμετώπιση του προβλήματος, στην Κυβέρνηση, η οποία, δυστυχώς, κωφεύει. Έχουμε προτείνει τη μείωση του ΦΠΑ στα βασικά είδη διατροφής τουλάχιστον μέχρι το τέλος του χρόνου. Έχουμε προτείνει τη μείωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης. Έχουμε προτρέψει την Κυβέρνηση να  εντατικοποιήσει του ελέγχους στην αγορά για την καταπολέμηση της αισχροκέρδειας. Έχουμε προτείνει την άμεση αύξηση του κατώτατου μισθού, ώστε να αντισταθμιστεί έστω και λίγο η απώλεια του εισοδήματος από τις ανατιμήσεις. Και τέλος, την υιοθέτηση ενός νέου ΕΚΑΣ με εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια. Όμως, ακόμη και όταν τελικώς λαμβάνει μέτρα η Κυβέρνηση, αυτό γίνεται με τεράστια καθυστέρηση.

Νομίζω ότι υπάρχει μια συνολικότερη λάθος στρατηγική της Κυβέρνησης στην αντιμετώπιση της ακρίβειας. Αυτό γίνεται αντιληπτό από το ότι μέσα στην κρίση η Κυβέρνηση αύξησε την εξάρτηση της χώρας – η μοναδική στην Ε.Ε.- σε φυσικό αέριο κατά 24%.

Βεβαίως με τις υπάρχουσες γεωπολιτικές συνθήκες είναι αναγκαία η χρήση λιγνίτη στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Όμως, είναι απαραίτητο να προχωρήσουμε με έναν σοβαρό σχεδιασμό, στην υιοθέτηση των ανανεώσιμών πηγών ενέργειας (ΑΠΕ). »

Αναφερόμενη για την περίπτωση μετεκλογικών  συνεργασιών, επισήμανα:

«Για το ΠΑΣΟΚ/Κίνημα Αλλαγής στόχος είναι το πως θα μπορέσουμε να δυναμώσουμε, πως θα μπορέσουμε να έχουμε ξεκάθαρες θέσεις για όλα τα  ζητήματα, πως θα μπορέσουμε να διαμορφώσουμε μια άλλη εναλλακτική πολιτική επιλογή, την Σοσιαλδημοκρατική πρόταση που αναφέρει ο Πρόεδρος μας, ο Νίκος Ανδρουλάκης.

Για να μιλήσουμε για το ενδεχόμενο συνεργασιών θα πρέπει πρώτα να ξεκαθαριστούν οι πολιτικοί συσχετισμοί – όπως αυτοί θα διαμορφωθούν από το εκλογικό αποτέλεσμα – και εν συνεχεία πάνω σε ποια προγραμματικά πλαίσια θα μπορούσε να υπάρξει κάποια συνεργασία.» 

Άρθρο στην εφημερίδα «Τα Νέα»

Αν ήμασταν σε κάποιο τηλεοπτικό πάνελ, οι συνήθεις ερωτήσεις θα ήταν: Θα γίνουν εκλογές; Εσείς ζητάτε να γίνουν εκλογές; Με ποιον θα συνεργαστείτε αν δεν υπάρχει αυτοδυναμία; Ας μου επιτραπεί  να σημειώσω, ότι είναι μια κουραστική για τους πολίτες συζήτηση που διεξάγεται με αφορμή διαφορετικά γεγονότα από το Καλοκαίρι του 2020 μέχρι και σήμερα. Η συζήτηση αυτή κουράζει ακόμα περισσότερο όταν διεξάγεται με γενικολογίες σε μια περίοδο κόπωσης της κοινωνίας από τις αλλεπάλληλες κρίσεις και  από το πρόβλημα της ακρίβειας.

Οι πολίτες απαιτούν συνολικές πολιτικές, μεταρρυθμίσεις, προστασία του εισοδήματός τους. Το μέσο ελληνικό νοικοκυριό πιέζεται πια ασφυκτικά από τις ανατιμήσεις την ενέργεια και τις αυξήσεις των καταναλωτικών προϊόντων και δεν τα βγάζει πέρα. Φοβάται δε ότι η διάρκεια αυτής της κατάστασης δεν θα είναι μικρή και επομένως ότι οι οικονομικές παρενέργειές της θα είναι όλο και πιο δραματικές, Τα μέχρι σήμερα  μέτρα της Κυβέρνησης θεωρούνται τουλάχιστον ανεπαρκή, η Ε.Ε δεν φαίνεται να δείχνει την ίδια τόλμη που έδειξε με τις κυρώσεις στην Ρωσία στην ανάληψη πρωτοβουλιών στήριξης των Κρατών μελών της και αυτά αποτελούν στοιχεία ενίσχυσης της ανησυχίας για το μέλλον.  Σε αυτό οφείλουν να τοποθετούνται τα κόμματα και να μην αυτοθαυμάζονται με ατάκες και δηλητηριώδη βέλη που μπορεί να ρίξει ο ένας στον άλλο. Αυτό εμείς ως Κίνημα Αλλαγής/ΠΑΣΟΚ το θεωρούμε ως βασική αλήθεια, βασική προτεραιότητα.

Βρισκόμαστε δε ως χώρα πολύ πίσω στην δυνατότητα ευρύτερων συναινέσεων, αλλά πολύ περισσότερο στο θέμα των κυβερνητικών συνεργασιών. Ο λαϊκισμός, η πόλωση φαίνεται σαν να αποτελούν στοιχεία του DNA του Πολιτικού Συστήματος και αυτό τα κάνει όλα πιο δύσκολα. Ασφαλώς και κυβερνητικές συνεργασίες μπορεί να είναι αναγκαίο να υπάρξουν ανάλογα με την συγκυρία και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα. Η ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία έχει δείξει τον σημαντικό, καθοριστικό ρόλο της σε αυτή την κατεύθυνση διαχρονικά, το ίδιο και το ΠΑΣΟΚ σε κρίσιμες πολιτικά στιγμές . Αυτό όμως προϋποθέτει :

• Σαφείς θέσεις για τα προβλήματα, σαφή προγράμματα γιατί εν τέλει στο σημείο αυτό θα φανεί ποιοι μπορεί να συνεργαστούν και ποιοι όχι.
• Καταγεγραμμένους πολιτικούς συσχετισμούς από την κάλπη

Έχω την αίσθηση ότι η συζήτηση διεξάγεται άχαρα και ολίγον “συνδικαλιστικά” στην πατρίδα μας.

Ο κ. Μητσοτάκης για παράδειγμα θυμήθηκε να θέσει το ζήτημα, όταν οι δημοσκοπήσεις άρχισαν να δείχνουν ότι απομακρύνεται από την δυνατότητα αυτοδυναμίας. Μέχρι πρόσφατα επέμενε ότι διεκδικεί την αυτοδυναμία. Ωστόσο, ακόμα και τώρα, θέτει το ζήτημα για μετά από τις δεύτερες εκλογές. Το ερώτημα που αναδεικνύεται είναι σαφές: Αν θεωρεί ότι μπορεί να είναι αναγκαίο να υπάρξει κυβερνητική συνεργασία, γιατί αυτό δεν το βλέπει από τις πρώτες εκλογές; Γιατί πρέπει να ταλαιπωρηθεί άλλον ενάμιση μήνα η κοινωνία με ό,τι αυτό σημαίνει για την πορεία της Οικονομίας; Γιατί δεν κάνει αυτή την πρόταση πιο σαφή ξεκαθαρίζοντας το πλαίσιο συνεργασίας, εννοώ τους βασικούς προγραμματικούς άξονες πάνω στους οποίους θα μπορούσε ενδεχομένως να υπάρχει μια κυβερνητική συνεργασία;

Από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ πάλι, μιλάνε εδώ και καιρό για Προοδευτική Συνεργασία. Την θυμήθηκαν και αυτοί όταν επί δύο χρόνια βλέπουν ότι τα ποσοστά τους δεν επανακάμπτουν με τίποτα και απέχουν πολύ από αυτά του 2019. Υπάρχουν όμως πολύ σοβαρά θέματα που δεν θίγουν. Ποια η αυτοκριτική τους για όσα είπαν και έκαναν και την περίοδο που ήταν αντιπολίτευση και μετά που κυβέρνησαν με μια ακραία λαϊκίστικη μορφή της δεξιάς που τώρα θέλουν να ξεχάσουν; Τι είναι ακριβώς για αυτούς προοδευτικό και τι συντηρητικό;  Ποια η σχέση τους και η αντίληψή τους για την Δημοκρατία, τους θεσμούς, την Δικαιοσύνη, τον Τύπο κ.ά; Πουθενά δεν θα βρει κάποιος απαντήσεις σε αυτά. Το αντίθετο μάλιστα. Θα βρει δηλώσεις που θέτουν σε αμφισβήτηση την προοδευτικότητά τους, όπως για παράδειγμα η περίφημη θεωρία των αρμών της εξουσίας κλπ

Δύσκολη περίοδος, δύσκολα θέματα για απάντηση. Όλοι ας αναλάβουν τις ευθύνες τους. Και οι πολίτες που θα κληθούν να κάνουν επιλογές και βεβαίως τα κόμματα. Εμείς θα συνεχίζουμε να προχωράμε, να επεξεργαζόμαστε τις θέσεις μας με το βλέμμα στο μέλλον. Επιδιώκουμε να βάλουμε τη σφραγίδα της σοσιαλδημοκρατίας στις πολιτικές διεργασίες και δεν φοβόμαστε τίποτα. Δεν φοβόμαστε ούτε την συζήτηση για συνεργασίες, ούτε την λήψη κρίσιμων αποφάσεων αν το μέλλον της χώρας το απαιτεί. Είμαστε πατριωτικό πρώτα από όλα κόμμα που δεν θα συμβάλουμε στην κατάρρευση της χώρας. Ωστόσο, δεν μας απασχολεί η ανούσια όπως γίνεται συζήτηση που μοιάζει εκ του πονηρού και από τα δύο κόμματα ενός κακέκτυπου δικομματισμού για να αλιεύσουν δυνάμεις και πάλι από το Κίνημα Αλλαγής. Αυτό ας το ξέρουν καλά. Αυτή την φορά δεν θα το επιτρέψουμε.

Τιμούμε σήμερα 4η Απριλίου 2022 , όπως κάθε χρόνο την Παγκόσμια Ημέρα της φροντίδας των αδέσποτων ζώων. Είναι μια ευκαιρία να ξανασκεφτούμε για την φροντίδα τους, για συμπεριφορές που πρέπει να αλλάξουν, για μέτρα που πρέπει να ληφθούν.

Τα ζώα που ονομάζουμε «αδέσποτα» (ειδικά τα ζώα συντροφιάς) δεν γεννιούνται  αδέσποτα. Έχουν υιοθετηθεί η αγοραστεί από κάποιους ανθρώπους, οι οποίοι στη συνέχεια τα εγκαταλείπουν ή τα αφήνουν αστείρωτα με αποτέλεσμα να γεννούν ανεξέλεγκτα και τα ανεπιθύμητα παράγωγά τους, καταλήγουν εγκαταλειμμένα και αδέσποτα. Η  εγκατάλειψη αυτών  συνιστά  ειδεχθής κακοποίηση.  

Τα ζώα συντροφιάς και ιδίως οι σκύλοι είναι προσαρμοσμένα να ζουν μαζί με τον άνθρωπο υπό την φροντίδα του. Η προσπάθεια πολλών εγκαταλελειμμένων ζώων να επιβιώσουν σε ένα αφιλόξενο και πολλές φορές εχθρικό περιβάλλον,  δεν τιμά μια κοινωνία που θέλει να είναι πολιτισμένη.

Τα ζώα αυτά αναζητούν καθημερινά καταφύγιο και προστασία από το κρύο και τη βροχή, ψάχνουν για τροφή μέσα σε κάδους απορριμμάτων ή τραυματίζονται στην προσπάθειά τους να περάσουν κάποιο δρόμο.  Οι συνθήκες ζωής τους είναι απαράδεκτες, συνήθως υποσιτίζονται και αναπαράγονται με εκθετικό ρυθμό, ενώ η επιβίωσή τους στον δρόμο δεν ξεπερνά τα δύο με τρία χρόνια. .

Έχουμε χρέος  λοιπόν, όλοι μας, πρώτα και κύρια ως πολίτες, αλλά και ως πολιτεία, τοπική αυτοδιοίκηση, φιλοζωικοί και επιστημονικοί φορείς να συμμετάσχουμε σε εκστρατεία ευαισθητοποίησης που θα έχει ως στόχο να αντιμετωπίσει τη γενεσιουργό αιτία του φαινομένου των αδέσποτων, δηλαδή την έλλειψη παιδείας  που οδηγεί εν τέλει στην εγκατάλειψη ιδίως των σκύλων. Έχουμε χρέος όλοι μαζί, να τους παρέχουμε αποτελεσματικό πλαίσιο προστασίας παρέχοντας την κατάλληλη στέγη και εξασφαλίζοντας την υγεία και την ευζωία τους.

Ως Κίνημα Αλλαγής είμαστε περήφανοι γιατί το ΠΑΣΟΚ  το 2003 (ν. 3170/2003) εισηγήθηκε τον πρώτο νόμο για τη προστασία των ζώων συντροφιάς και την μείωση του πληθυσμού των αδέσποτων ζώων με μέτρα σεβασμού της ύπαρξής τους ως συναισθανόμενα όντα που ζουν κοντά στον άνθρωπο, καταργώντας  το επονείδιστο μέτρο για την μείωση του αριθμού τους: την ευθανασία.

Με τον Ν 4039/12, έναν νόμο που σήμερα οι τότε πολέμιοι τον αναγνωρίζουν ως πρωτοποριακό νόμο, επιχειρήθηκε να εφαρμοστεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προστασία των Ζώων Συντροφιάς  αλλά και οι οδηγίες του  Παγκόσμιου Οργανισμού για την Υγεία των Ζώων (OIE), τοποθετώντας τη Χώρα μας στις Ευρωπαϊκές χώρες με θεσμικό πλαίσιο που προβλέπει υψηλό επίπεδο προστασίας των αδέσποτων ζώων συντροφιάς Δημιουργήθηκε αξιόπιστη κεντρική ηλεκτρονική βάση δεδομένων καταγραφής των αδέσποτων και δεσποζόμενων ζώων με τους ιδιοκτήτες τους που διασφαλίζει την ιχνηλασιμότητα και κατ’ επέκταση την  προστασία των ζώων από την εκμετάλλευση και την εγκατάλειψη.  Ποινικοποιήθηκε η παράνομη διακίνηση ζώων συντροφιάς με καθυστέρηση 9 χρόνων, σε εφαρμογή των Ευρωπαϊκών κανονισμών. Αυστηροποιήθηκαν οι ποινές κακοποίησης, εγκατάλειψης.

Όλες λοιπόν οι νομοθετικές πρωτοβουλίες είχαν ως επίκεντρο και γνώμονα τα ζώα συντροφιάς και την αποτελεσματικότερη προστασία τους. Συνέπεια αυτών των πολιτικών σύμφωνα και με τους διεθνείς οργανισμούς είναι η μείωση του αριθμού των αδέσποτων ζώων.

Αντί λοιπόν το νομοθετικό πλαίσιο να ενισχυθεί  προς την κατεύθυνσή της εφαρμογής της Ευρωπαϊκής Σύμβασης  για την Προστασία των Ζώων Συντροφιάς (Ν 2017/1992)  και των οδηγιών του Παγκόσμιου Οργανισμού για την Υγεία των Ζώων (OIE), με τις τελευταίες αντιεπιστημονικές νομοθετικές παρεμβάσεις η χώρα μας υποβαθμίζεται ως προς το επίπεδο  προστασίας των ζώων συντροφιάς. Κύριος στόχος του νέου πλαισίου «προστασίας» είναι η με κάθε τρόπο εξαφάνιση των αδέσποτων ζώων από τους δρόμους αδιαφορώντας για την τύχη τους, πρακτική που μας βρίσκει ριζικά αντίθετους.

Το ΠΑΣΟΚ –Κίνημα Αλλαγής όπως έχει αποδείξει στην πράξη θα συνεχίσει να παρεμβαίνει με αποκλειστικό γνώμονα την προστασία των ζώων συντροφιάς. 

Προσωπικά, καλώ  την κάθε Ελληνίδα και τον κάθε Έλληνα να σκεφτούν πόσο σημαντικό είναι να πάρουν υπό την προστασία τους ένα αδέσποτο ζώο και να το υιοθετήσουν υπεύθυνα. Όλοι μαζί  οφείλουμε να συμμετάσχουμε σε εκστρατεία ενημέρωσης για την μείωση των εγκαταλελειμμένων  ζώων. Πρέπει να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια  ώστε να εμπεδωθεί πλήρως και να γίνει πράξη η υπεύθυνη ιδιοκτησία,  ως η μόνη βιώσιμη λύση  για τον περιορισμό και την εξάλειψη του αριθμό των αδέσποτων ζώων.

Η κινητοποίηση των πολιτών, της πολιτείας, της  τοπικής αυτοδιοίκησης, των φιλοζωικών και επιστημονικών φορέων  είναι σήμερα περισσότερα  παρά ποτέ αναγκαία.

Απευθύνομαι προσωπικά στην κάθε Ελληνίδα και στον κάθε Έλληνα κάτοχο δεσποζόμενου ζώου συντροφιάς.  Όταν αποκτούμε ένα ζώο συντροφιάς να το αισθανόμαστε ως ένα πλάσμα συναισθανόμενο και μέλος της οικογένειας μας. Πρέπει να συνειδητοποιούμε ότι έχουμε αναλάβει την ευθύνη  της φροντίδας του μέχρι το τέλος της ζωής του.  Ο δεσμός με ένα ζώο συντροφιάς χαρακτηρίζεται από  ανιδιοτελή αγάπη, αφοσίωση,  συμπόνια και πλήθος άλλων συναισθημάτων.   

Όλα μπορούμε να τα πούμε  στο ζώο μας εκτός από «Αντίο».