Μήνας: Ιουνίου 2017

Στην εκπομπή «Kontra 24» στο Kontra Channel

Τα τελευταία δύο χρόνια έχουμε κουραστεί να ακούμε από τον ΣΥΡΙΖΑ ότι «εδώ τελειώνουν τα ψέματα». Αγόμαστε και φερόμεθα όσον αφορά στο ζήτημα του χρέους χωρίς, τελικά, κανένα αποτέλεσμα.
Ασφαλώς είναι απολύτως απαραίτητο να βρεθεί άμεσα μια ουσιαστική και βιώσιμη λύση στο ζήτημα του δημοσίου χρέους. Σε αυτό συμφωνούμε όλοι. Γιατί όσο μετατίθεται η λύση για το χρέος, τόσο θα απαιτούνται υψηλά πλεονάσματα, που προϋποθέτουν ολοένα και περισσότερα μέτρα, υπονομεύοντας την αναπτυξιακή προοπτική της χώρας.

Για να επιτευχθεί λύση όμως, πρέπει η κυβέρνηση να έχει ξεκάθαρη στρατηγική, και δυστυχώς είναι εμφανές ότι αυτή η κυβέρνηση δεν έχει καμία απολύτως στρατηγική διαχείρισης του χρέους.
Ας δούμε την πορεία των τελευταίων ετών: δεν μιλάμε μόνο για την στροφή 180 μοιρών που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ, που κάποτε μιλούσε για την διαγραφή του «επονείδιστου», όπως το αποκαλούσε, χρέους, ή για την απομείωση για την οποία μιλούσε στη συνέχεια, ούτε για όλες τις άλλες υποσχέσεις, με τις οποίες πήρε την εξουσία.

Σήμερα βλέπουμε ότι ψήφισαν όχι μόνο τρίτο, αλλά και τέταρτο μνημόνιο και μέτρα ύψους 4,5 δις ευρώ γιατί, υποτίθεται, όπως μας έλεγαν μέχρι πρόσφατα, θα εξασφάλιζαν την αναδιάρθρωση του χρέους. Εδωσαν τα πάντα και δεν πήραν τίποτα. Μόνο «αν» και «εφόσον». Υπήρξε τόσο κακή η υποτιθέμενη διαπραγμάτευση της κυβέρνησης, που μας οδήγησε σε τέταρτο μνημόνιο, με μέτρα ολετήρα. Μέτρα που θίγουν κατά κύριο λόγο τους οικονομιά ασθενέστερους και όχι μόνο τη μεσαία τάξη, τα οποία οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ ψήφισαν και ξαναψήφισαν με τις γνωστές «ντροπολογίες».
Και να μην ξεχνάμε και το ότι πουθενά στα συμφωνηθέντα δεν υπάρχει αιρεσιμότητα όσον αφορά στα μέτρα, ότι δηλαδή δεν πρόκειται να ισχύσουν εάν δεν υπάρξει λύση για το χρέος. Ο αυτοεξευτελισμός έχει τα όριά του!

Το ότι έχει δεσμευτεί δημόσια γι’ αυτό ο Πρωθυπουργός αποτελεί ανέκδοτο: πόσες φορές έχει δεσμευτεί ο κ. Τσίπρας και για πόσα ζητήματα, και τελικά δεν έχει γίνει τίποτε από αυτα; Πόσες φορές είχε δεσμευτεί ο ΣΥΡΙΖΑ ότι δήθεν δεν θα ληφθούν νέα μέτρα, ότι «αυτά είναι τα τελευταία μέτρα που ψηφίζουμε», ότι θα ρυθμιστεί το ζήτημα του χρέους, ότι σύντομα βγαίνουμε στις αγορές, ότι η ανάπτυξη έρχεται; Κάθε φορά που μας διαβεβαιώνει για κάτι ο ΣΥΡΙΖΑ, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Η μόνη σίγουρη διαβεβαίωση για αυτήν την κυβέρνηση είναι ότι δεν ισχύει τίποτε απο όσα λέει.

Οι υγιείς παραγωγικές δυνάμεις, ο κάθε επαγγελματίας, δεν περιμένει να ενημερωθεί για τη σημερινή κατάσταση από τους εκπροσώπους του ΣΥΡΙΖΑ ή από τα ΜΜΕ. Το βλέπει στην καθημερινότητά του, στις υποχρεώσεις του: στην υπερφορολόγηση, τις νέες ασφαλιστικές εισφορές του νόμου Κατρούγκαλου, τη μείωση του αφορολόγητου. Το βλέπει στην αγορά, η οποία στενάζει και είναι διαλυμένη.

Αυτή είναι η λογική του ΣΥΡΙΖΑ, και γι’ αυτό έγινε όλη αυτή η προσπάθεια χειραγώγησης των Μέσων ενημέρωσης. Όμως όπως φαίνεται, κι επειδή ευτυχώς υπάρχει δικαιοσύνη σε αυτή τη χώρα, αυτό απετράπη.

Όμως αυτό που περιμένουν να ακούσουν οι Έλληνες πολίτες από εμάς είναι η πρότασή μας για το μέλλον της χώρας, για τους οποίους σήμερα η ελπίδα που υποσχέθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ έχει γίνει λεπίδα και ζουν στιγμές απόγνωσης και απελπισίας. Η πολιτική των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν είναι πολιτική μιας αριστερής κυβέρνησης. Δεν είναι αριστερά μέτρα οι περικοπές των συντάξεων, το κόψιμο του ΕΚΑΣ, η κατάργηση του επιδόματος ανεργίας, η μείωση του επιδόματος θέρμανσης, η μείωση του αφορολόγητου και οι νέες δυσμενείς ρυθμίσεις στα εργασιακά.

Όλα αυτά οδηγούν τη χώρα σε ακόμη μεγαλύτερη ύφεση, σε ακόμη μεγαλύτερο σπιράλ θανάτου. Κι ενώ η χώρα βουλιάζει και χρειαζόμαστε πρόταση για το σήμερα και για το αύριο, οι εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ μιλάνε για το χθες και για τον Άκη Τσοχατζόπουλο.

Εμείς λοιπόν αυτό που λέμε και πρεσβεύουμε είναι ότι χρειάζεται συναίνεση και συνεννόηση πάνω σε συγκεκριμένο εθνικό, προοδευτικό πλάνο, στο «Σχέδιο Ελλάδα», ώστε να μπορέσουμε να συμφωνήσουμε σε ορισμένους βασικούς άξονες: τί θα κάνουμε για την οικονομία, την ανάπτυξη, τη δικαιοσύνη, το κράτος. Κι επειδή το τεχνητό δίπολο ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ δεν προσφέρει τίποτα στη χώρα αλλά μόνο στο μικροκομματικό τους συμφέρον, εμείς ζητάμε την ενίσχυση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, για να επιβάλλουμε τη συναίνεση.

Στην εκπομπή «Παρεμβάσεις» στο Blue Sky

Δεν είναι τυχαίο το ότι, λίγο πριν έρθουν στη βουλή οι τροπολογίες της ντροπής, ξαφνικά ο ΣΥΡΙΖΑ ανακαλύπτει ένα σκάνδαλο και ρίχνει λάσπη στον ανεμιστήρα. Το έχουμε δει, εξάλλου, πολλές φορές το ίδιο έργο: η κυβέρνηση καταφεύγει στην σκανδαλολογία και ρίχνει την μπάλα στην εξέδρα για να αποπροσανατολίσει την κοινή γνωμη από τα μέτρα ολετήρα και την απόλυτη φτωχοποίηση του ελληνικού λαού με αποκλειστική ευθύνη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Η δική μας θέση είναι ξεκάθαρη:  όλα στα φως. Δεν φοβόμαστε τίποτα απολύτως. Να διερευνηθούν όλα, να χυθεί άπλετο φως στην υπόθεση, όμως ας μην προτρέχουμε και ας αφήσουμε να αποφανθεί η εξεταστική επιτροπή και η δικαιοσύνη.

Εμείς δεν θα απολογηθούμε άλλο. Έχει έρθει πλέον η ώρα να απολογηθεί και ο ΣΥΡΙΖΑ για τα δικά του πεπραγμένα. Για τα βοσκοτόπια, τις τροπολογίες που χαρίζουν πρόστιμα σε μεγαλοεπιχειρηματίες, για το «ΣΥΡΙΖΑ Channel», τους ΣΥΡΙΖΑ εργολάβους, την «ΣΥΡΙΖΑ Bank».

Εμείς όσους έβαλαν το δάχτυλο στο μέλι τους στείλαμε στη φυλακή. Με νόμο του ΠΑΣΟΚ για τη μη παραγραφή για το ξέπλυμα του βρώμικου χρήματος μπήκε ο Άκης Τσοχατζόπουλος στη φυλακή. Με τον ίδιο νόμο διερευνάται τώρα η υπόθεση του Γιάννου Παπαντωνίου. Αρκετά πια έχουμε ανεχθεί την κατηγορία ότι όλοι οι βρώμικοι ανήκουν στο ΠΑΣΟΚ. Καλοί και κακοί, «καθαροί και βρώμικοι», εξάλλου, υπάρχουν σε όλα τα κόμματα, σε όλον τον κόσμο.

Η πολιτική και οι πολιτικοί έχουν απαξιωθεί τελείως απο τέτοιου είδους φαινόμενα. Είναι λοιπόν μια πάρα πολύ καλή ευκαιρία, όλες οι πολιτικές δυνάμεις, να μπορέσουμε να συμφωνήσουμε για τις θεσμικές αλλαγές που πρεπει να κανουμε για να επανέλθει η εμπιστοσυνη στην πολιτική και τους πολιτικούς.

O ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο έχει διαλύσει τελείως τη μεσαία τάξη, αλλά και τους οικονομικά ασθενέστερους, για τους οποίους υποτίθεται ότι κόπτεται και τους οποίους υποτίθεται ότι εκφράζει ως υποτιθέμενη «αριστερή» κυβέρνηση. Ποιόν αφορά η άγρια περικοπή του ΕΚΑΣ, η μείωση του αφορολόγητου, η μείωση των δικαιούχων επιδομάτων θέρμανσης, η κατάργηση του επιδόματος ανεργίας , οι πλειστηριασμοί Α’ κατοικίας, αν όχι τους χαμηλόμισθους και τους χαμηλοσυνταξιούχους; Είναι περήφανος ο ΣΥΡΙΖΑ για την απόλυτη εξόντωση των οικονομικά ασθενέστερων πολιτών και της μεσαίας τάξης;

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ φλόμωσε τον κόσμο ψέμα. Είπε ότι θα σκίσει τα μνημόνια και έφερε όχι μόνο τρίτο αλλά και τέταρτο μνημόνιο. Ακουλουθεί τις πιο σκληρές, νεοφιλελεύθερες πολιτικές με μόνη κόκκινη γραμμή την παραμονή της στην εξουσία και έχουν το θράσος να κουνάνε το δάχτυλο.

Το μείζον ζήτημα όμως, αυτό που ζητούν οι Έλληνες πολίτες να ακούσαν από όλους μας, είναι τί προτείνουμε για την επόμενη ημέρα. Όσες πολιτικές διαφορές και διαφωνίες κι αν έχουμε, αν δεν κατανοήσουμε ότι πρέπει επιτέλους να συναινέσουμε και να συνεννοηθούμε, πάνω σε ένα συγκεκριμένο, προοδευτικό σχέδιο, το δικό μας σχέδιο και όχι μόνο τα μνημόνια, δεν υπάρχει καμία ελπίδα.

Το τεχνητό δίπολο ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και τη Νέα Δημοκρατία, που βολεύει και τους δύο για τους δικούς τους μικροκομματικούς και μικροπολιτικούς λόγους, δεν οδηγεί πουθενά. Είδαμε πού οδήγησαν οι μικροκομματικές λογικές τη χώρα μας, η οποία παραπαίει ανάμεσα σε μνημόνια τα τελευταία εφτά χρόνια. Γι’ αυτό εμείς ζητάμε την ενίσχυση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και την αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών, προκειμένου να επιβάλλουμε τη συναίνεση και τη συνεννόηση. Ας βάλουμε επιτέλους μυαλό, ας βάλουμε το όφελος της πατρίδας πάνω από το μικροκομματικό όφελος.

Για να μπορέσουμε να βγούμε από τα μνημόνια, πρέπει να επιβληθεί η συναίνεση και η συνεννόηση. Όχι συναίνεση εκ των υστέρων όμως, όχι συναίνεση στην αποτυχία και στις συμφωνίες-εκτρώματα που έφερε η κυβέρνηση. Η συναίνεση έπρεπε να είχε δοθεί ήδη από το 2015, όταν βάλαμε εμείς πλάτη για να μη βουλιάξει η χώρα. Διαφορετικά θα συνεχίσουμε να πελαγοδρομούμε, όπως πελαγοδρομούμε σήμερα, μετά από δύο χρόνια απολύτως χαμένα εξαιτίας της ανικανότητας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Οφείλουμε, λοιπόν, όλες οι δημοκρατικές δυνάμεις που πιστεύουμε στην ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, να συνεννοηθούμε επάνω στο δικό μας σχέδιο, το «σχέδιο Ελλάδα», για το οποίο μιλάμε εμείς στη Δημοκρατική Συμπαράταξη, το οποίο και θα επεξεργαστούμε στο συνέδριό μας. Να προτείνουμε τις απαραίτητες προοδευτικές αλλαγές που πρέπει να γίνουν στο κράτος, ώστε να γίνει πιο φιλικό στον πολίτη, πιο φιλικό στην αγορά, για να δώσει αναπτυξιακή προοπτική στη χώρα. Να δούμε ποιές αλλαγές πρέπει να κάνουμε στην οικονομία, στο φορολογικό σύστημα, στην απονομή της δικαιοσύνης που καθυστερεί. Αν δεν καταφέρει το πολιτικό σύστημα να συνεννοηθεί πάνω σε αυτούς τους συγκεκριμένους άξονες, δεν οδηγούμαστε πουθενά.

Την κρίση θα την ξεπεράσουμε μονάχα με ευρύτερη συναίνεση

Συνέντευξη στα Υστερόγραφα και την Αθηνά Κοροβέση.

Η Αναπληρώτρια Εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ και πρώην Βουλευτής Μεσσηνίας, Νάντια Γιαννακοπούλου, αποτελεί μιας από τις πιο νηφάλιες φωνές της εγχώριας πολιτικής σκηνής. Χωρίς ποτέ να έχει προκαλέσει, έχει διαγράψει μία αξιοπρεπή πορεία αρκετών χρόνων στα βουλευτικά έδρανα, όπως έχει επίσης μείνει προσηλωμένη στο κόμμα της. Το οποίο της εμπιστεύτηκε την ανωτέρω καίρια θέση, παρά το νεαρό της ηλικίας της και απέναντι στα όποια στερεότυπα της ελληνικής κοινωνίας.

Η Νάντια Γιαννακοπούλου, ένα φρέσκο πολιτικό πρόσωπο με όραμα και πυγμή, στις διαπροσωπικές της σχέσεις είναι μία προσιτή γυναίκα, γεμάτη ευγένεια και αυθεντικότητα, που σε κερδίζει από την πρώτη στιγμή.

Στη συνέντευξη που ακολουθεί μας μιλάει τόσο για το παρόν όσο και για το μέλλον. Της ιδίας αλλά και της Δημοκρατικής Συμπαράταξης.

Ας εξερευνήσουμε επομένως τις κρυφές πτυχές της Νάντιας, όπως επιθυμεί εξάλλου να τη φωνάζουν.

Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν ανοδική τάση στα ποσοστά της Δημοκρατικής Συμπαράταξης. Με το κλίμα να διαμορφώνεται ως ιδιαιτέρως ευνοϊκό, θεωρείτε ότι ο νέος φορέας που θα προκύψει από το επερχόμενο Συνέδριο στο τέλος Ιουνίου, θα καταστεί μία ισχυρή δύναμη που θα μπορέσει να αυξήσει εκ νέου αυτά τα ποσοστά;

Είναι αλήθεια ότι τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων δείχνουν ανοδική πορεία της Δημοκρατικής Συμπαράταξης. Όμως για εμάς ακόμη πιο σημαντική είναι η ανταπόκριση των πολιτών έτσι όπως τη βιώνουμε στην καθημερινή επαφή μας με τον κόσμο. Αυτό, λοιπόν, που περιμένουν οι Έλληνες πολίτες να δουν από εμάς, είναι καθαρές προτάσεις, συγκεκριμένες λύσεις για τα προβλήματά τους. Αυτές τις απαντήσεις θα κληθούμε να δώσουμε στο συνέδριό μας, που θα είναι πολιτικό, προγραμματικό, οργανωτικό και ανοιχτό στην κοινωνία. Θα σηματοδοτήσει μια νέα αφετηρία για την παράταξή μας και θα χαράξει να επόμενα βήματα στην πορεία της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, ώστε να γίνουμε ξανά η ισχυρή δύναμη που θα μπορέσει να επηρεάσει αποφασιστικά τις πολιτικές εξελίξεις. Και, βεβαίως, στο Συνέδριο θα ολοκληρωθεί η πρότασή μας για το «Σχέδιο Ελλάδα», ένα σχέδιο που ήδη επεξεργαζόμαστε και θα μπορεί να αποτελέσει τη βάση της συνεννόησης των κομμάτων για ένα εθνικό σχέδιο που θα μας βγάλει από την κρίση.

Η τελευταία συνάντηση της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ άφησε στην κοινή γνώμη ένα αποτύπωμα εσωτερικών συγκρούσεων. Ο ψηφοφόρος που καλείται στην κάλπη, αλλά και που δίνει καθημερινά ψήφο εμπιστοσύνης στο κόμμα, ενθυμούμενος αυτό το αποτύπωμα, μπορεί να είναι βέβαιος ότι το ΠΑΣΟΚ θα συμβάλλει στο άνοιγμα του νέου κύκλου στην πολιτική ζωή της χώρας, με κυρίαρχα στοιχεία τη συνεννόηση και τη συλλογική δουλειά, όπως προτάσσει το «Σχέδιο Ελλάδα», το οποίο θα συζητηθεί στο Συνέδριο του Ιουνίου;

Αυτό που απασχολεί κυρίως τους Έλληνες πολίτες σήμερα είναι τα πολύ σημαντικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην καθημερινότητά τους, όχι τα εσωκομματικά του ΠΑΣΟΚ. Διαφωνίες, εξάλλου, υπάρχουν σε κάθε δημοκρατικό κόμμα, τα στελέχη του οποίου έχουν πάντα τη δυνατότητα να εκφράζουν διαφορετικές απόψεις, και πολλές φορές αυτές ακριβώς οι διαφωνίες είναι που οδηγούν στις πιο αποτελεσματικές λύσεις. Αλίμονο αν στεκόμασταν στις όποιες μικροσυγκρούσεις, αν βλέπαμε δηλαδή το δέντρο και χάναμε το δάσος! Βασική προτεραιότητα όλων μας είναι να δώσουμε σοβαρές και αξιόπιστες λύσεις στα προβλήματα των πολιτών, ώστε να ξανακερδίσουμε την εμπιστοσύνη τους, και μόνος τρόπος για να το καταφέρουμε είναι να πορευτούμε ενωμένοι και με γνώμονα το κοινό όφελος.

Σε πρόσφατη παρέμβασή σας στην κρατική τηλεόραση, τονίσατε τον αυτόνομο ρόλο και την αυτοδύναμη στρατηγική της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, η οποία δεν θα έχει συμπληρωματικό ρόλο καμίας άλλης πολιτικής δύναμης, είτε πρόκειται για τον ΣΥΡΙΖΑ είτε για τη Νέα Δημοκρατία. Θα μπορούσε να λεχθεί ότι αυτό αποτελεί και ένα μάθημα από το πρόσφατο παρελθόν του ΠΑΣΟΚ και της συγκυβέρνησης με τη ΝΔ;

Το 2012 βρεθήκαμε μπροστά στο δίλημμα είτε να οδηγήσουμε τη χώρα σε τρίτη εκλογική αναμέτρηση και σε άτακτη χρεοκοπία, είτε να προχωρήσουμε σε κυβέρνηση συνεργασίας με τη Νέα Δημοκρατία και τη Δημοκρατική Αριστερά. Επιλέξαμε να τηρήσουμε στάση ευθύνης για τη χώρα.

Όμως όσες προσπάθειες κι αν γίνονται από κυβερνητικούς σχηματισμούς ενός μεγάλου κόμματος με ένα μικρότερο, τελικά υπονομεύονται όταν η αντιπολίτευση βρίσκεται απέναντι και πετροβολεί.

Το μάθημα, λοιπόν, που πήραμε τα τελευταία χρόνια, ήταν αυτό των άλλων ευρωπαϊκών κρατών που βρέθηκαν στην ίδια θέση με εμάς, και μπόρεσαν να βγουν από την κρίση και τα μνημόνια επειδή κατάφεραν να συνεννοηθούν. Γι’ αυτό ακριβώς επιμένουμε ότι μόνο με ευρύτερη συναίνεση όλων των φιλοευρωπαϊκών, δημοκρατικών δυνάμεων της χώρας θα μπορέσουμε να ξεπεράσουμε τον σκόπελο της κρίσης και να φέρουμε ξανά τη χώρα σε τροχιά ανάπτυξης και ευημερίας.

Η Φώφη Γεννηματά αποτελεί αδιαμφισβήτητα μία δυναμική παρουσία που έχει εμπιστευτεί επίσης πολλές γυναίκες για τη στελέχωση επιτελικών θέσεων του κόμματος. Θεωρείτε ότι μία γυναίκα μπορεί να έχει μέλλον στην πολιτική, σε μία κοινωνία που από πολλούς χαρακτηρίζεται ως σεξιστική;

Νομίζω ότι απαντήσατε την ερώτησή σας! (γέλια). Η Πρόεδρός μας είναι το κατεξοχήν παράδειγμα του ότι μια γυναίκα μπορεί να έχει μέλλον στην πολιτική στη χώρα μας. Σαφώς, λοιπόν, το πιστεύω – διαφορετικά δεν θα ήμουν κι εγώ εδώ!

Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι μια γυναίκα στο χώρο της πολιτικής δεν αντιμετωπίζει προβλήματα, ειδικά μια εργαζόμενη μητέρα, που έχει πολλαπλούς ρόλους και υποχρεώσεις. Δυστυχώς, φαινόμενα σεξισμού στην πολιτική εξακολουθούν να υπάρχουν, αν και προσωπικά δεν το έχω βιώσει έντονα, όμως το μείζον ζήτημα είναι ότι σεξισμό συναντάμε σε κάθε έκφανση της επαγγελματικής μας ζωής, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς. Οι περισσότερες γυναίκες αμείβονται λιγότερο από τους άνδρες συναδέλφους τους, καταλαμβάνουν υψηλές θέσεις σε πολύ μικρότερα ποσοστά και αντιμετωπίζουν διακρίσεις στην καθημερινότητά τους. Δεν θεωρώ, λοιπόν, ότι υπάρχουν ιδιαίτερες διαφορές ανάμεσα σε μια γυναίκα πολιτικό και μια επαγγελματία σε κάποιον άλλον χώρο. Ίσως χρειάζεται ακόμη μεγαλύτερη προσπάθεια – και γερό στομάχι – όμως όταν υπάρχει όραμα, ικανότητες και θέληση, μπορούμε να διεκδικήσουμε το δικό μας μέλλον στον χώρο της πολιτικής.

Πώς βλέπετε τη Νάντια Γιαννακοπούλου μελλοντικά; Να υποθέσω ότι θα είστε υποψήφια Βουλευτής Μεσσηνίας, όποτε γίνουν εκλογές. Μία θέση στην Ευρωβουλή θα σας ενδιέφερε επίσης; Δεδομένου ότι είστε μία νεανική και δραστήρια παρουσία, με επαρκή κοινοβουλευτική εμπειρία, αλλά και λόγω των σπουδών σας, καθώς το ένα από τα δύο σας μεταπτυχιακά αφορά στην ευρωπαϊκή πολιτική.

Στις επόμενες εκλογές δεν θα είμαι υποψήφια στη Μεσσηνία, αλλά στην Αθήνα. Οι απαιτήσεις για έναν βουλευτή επαρχίας είναι πολύ μεγάλες, και ως μητέρα τριών μικρών κοριτσιών, δυστυχώς δεν θα μπορούσα να ανταποκριθώ εάν επανεκλεγόμουν στη Μεσσηνία, που όμως παραμένει η μεγάλη μου αγάπη, ο τόπος που με στήριξε και με αγκάλιασε όλα αυτά τα χρόνια. Όταν ήμουν βουλευτής ταξίδευα 2-3 φορές την εβδομάδα στην πατρίδα μου, πολλές φορές και αυθημερόν. Πλέον οι οικογενειακές μου υποχρεώσεις δεν μου επιτρέπουν να το κάνω αυτό. Στις επόμενες εκλογές, όποτε αυτές γίνουν, προτίθεμαι να δώσω τον αγώνα για την παράταξή μου στην εκλογική περιφέρεια της Β’ Αθηνών.

Για τον ίδιο λόγο δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να αναλάβω καθήκοντα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στην παρούσα φάση. Φυσικά δεν θα απέκλεια το ενδεχόμενο σε μερικά χρόνια, που θα έχουν μεγαλώσει οι κόρες μου. Η ευρωπαϊκή πολιτική είναι ένα αντικείμενο που με ενδιαφέρει ιδιαίτερα και θεωρώ ότι αυτό που θα πρέπει να προτάξουμε είναι ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός της χώρας, που στα χρόνια της κρίσης, έχει δεχθεί αμφισβήτηση.

Με αφορμή τα ευρωπαϊκά ζητήματα και επειδή ασχολείστε με την ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή, θα ήθελα τη γνώμη σας για το εάν θεωρείτε ότι οι πολίτες επιλέγουν πλέον τους ηγέτες τους με βάση την πολιτική τους ιδεολογία, ή η επιλογή είναι καθαρά θέμα προσώπων; Καθώς το 2017 είναι χρονιά που αλλάζουν πολλά στην Ευρώπη, οι Ευρωπαίοι ψηφοφόροι φαίνεται ότι έχουν κινηθεί και προς τις δύο κατευθύνσεις όπως προκύπτει επί παραδείγματι από τις εκλογικές αναμετρήσεις σε Ολλανδία και Γαλλία. Αν γίνονταν αύριο εκλογές στην Ελλάδα, προς ποια κατεύθυνση πιστεύετε ότι θα κινούταν ο Έλληνας ψηφοφόρος; Και ποιο θα ήταν αντίστοιχα το προεκλογικό σποτ του ΠΑΣΟΚ που θα μπορούσε να τον οδηγήσει στο να ψηφίσει το κόμμα σας;

Σίγουρα, στην εποχή της εικόνας, τα πρόσωπα παίζουν σημαντικό ρόλο. Ας μην ξεχνάμε, όμως, ότι στις μέρες μας αφενός η πολιτική εν γένει έχει απομυθοποιηθεί ως έναν βαθμό, αφετέρου εκλείπουν οι «χαρισματικοί» ηγέτες άλλων εποχών, που ενέπνεαν τον λαό ως προσωπικότητες.

Θεωρώ, λοιπόν, ότι πλέον οι πολίτες αναζητούν έναν συνδυασμό ικανού ηγέτη που εμπνέει εμπιστοσύνη, αξιοπιστία και αλήθεια, και ιδεολογίας που τους εκφράζει και αποτυπώνεται σε συγκεκριμένο πρόγραμμα για τον τόπο.

Αυτό ακριβώς πιστεύω ότι θα οδηγήσει τους πολίτες να εμπιστευτούν τη Δημοκρατική Συμπαράταξη στις επόμενες εκλογές, μετά και το συνέδριό μας. Νέα πρόσωπα, νέες απόψεις και ολοκληρωμένη πρόταση για το μέλλον. Όσο για το σποτ, αυτό το αφήνω στους ειδικούς – αλλά σε κάθε περίπτωση θεωρώ ότι θα πρέπει να αντικατοπτρίζει το μήνυμα ανανέωσης και επανεκκίνησης της παράταξής μας ως ένα μοντέρνο, ευρωπαϊκό, σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, που στέκεται δίπλα στον πολίτη.

Κλείνοντας, θα ήθελα να δώσετε μία συμβουλή στις νέες γυναίκες που επιθυμούν να εμπλακούν στον χώρο της πολιτικής, αλλά δεν το τολμούν, είτε από τον φόβο των στερεoτύπων που επιβάλλουν το ανδρικό πρότυπο σε πολιτικές θέσεις, είτε λόγω των πολλαπλών οικογενειακών υποχρεώσεων, όπως συμβαίνει και στην περίπτωσή σας.

Η ενασχόληση με την πολιτική είναι «ζιζάνιο», που, αν το έχεις, δύσκολα το καταπιέζεις, τουλάχιστον αν κρίνω με βάση δική μου εμπειρία. Στις νέες γυναίκες που επιθυμούν να εμπλακούν στον χώρο θα συνιστούσα, πρώτα απ’ όλα, τόλμη, θάρρος και, όπως σας είπα και πριν, γερό στομάχι! Όσον αφορά στα στερεότυπα, στο χέρι μας είναι να τα καταρρίψουμε. Φυσικά δεν αλλάζουν από τη μία μέρα στην άλλη, όμως όσο περισσότερες γυναίκες μπαίνουν δυναμικά στην πολιτική, καθιερώνουν την παρουσία τους και ενισχύουν τη φωνή τους, τόσο πιο γρήγορα θα ξεπεραστούν ετικέτες περί ανδροκρατούμενου χώρου, που ανήκουν σε άλλες εποχές.

Όσο για τις οικογενειακές υποχρεώσεις, πιστεύω ότι εκεί πραγματικά υστερούμε ως κοινωνία και ως κράτος. Κάθε εργαζόμενη μητέρα αντιμετωπίζει τεράστιες δυσκολίες για να ισορροπήσει την επαγγελματική με την οικογενειακή της ζωή. Προσωπικά δεν θα μπορούσα να ανταποκριθώ στις υποχρεώσεις μου χωρίς την τεράστια στήριξη που έχω από τον σύζυγό μου, τους γονείς μου και την αδερφή μου, γιατί δυστυχώς δεν υπάρχουν δομές που να επιτρέπουν στις εργαζόμενες μητέρες να ασχοληθούν με την καριέρα τους, πόσω μάλλον με την πολιτική, που έχει ιδιαίτερα αυξημένες απαιτήσεις. Θεωρώ λοιπόν ότι εμείς οι γυναίκες, και ιδιαίτερα όσες ασχολούμαστε με την πολιτική και μπορούμε εκ του ρόλου μας να συνδράμουμε σε αυτήν την κατεύθυνση, να διεκδικήσουμε κοινωνικές δομές που θα επιτρέπουν σε κάθε πολίτη, άνδρα ή γυναίκα, να ακολουθήσει το επάγγελμα ή το λειτούργημα που επιθυμεί.

Στο πλαίσιο αυτό, τι θα προτρέπατε τις τρεις σας κόρες. Να ασχοληθούν με το επάγγελμα της πολιτικής, της ηθοποιίας, λόγω συζύγου, ή τίποτα από τα δύο;

Δεν νομίζω να τις προέτρεπα να ακολουθήσουν κάποιο από τα δύο! (γέλια). Οι κόρες μου είναι βεβαίως πολύ μικρές ακόμη για να σκεφτούν σοβαρά τον επαγγελματικό τους προσανατολισμό, όμως ήδη παρουσιάζουν διαφορετικές κλίσεις η καθεμία, τόσο στις επιδόσεις στο σχολείο όσο και στις καλλιτεχνικές τους ανησυχίες. Αυτό που με ενδιαφέρει στην παρούσα φάση είναι να αντλήσουν όσο το δυνατόν περισσότερες γνώσεις και εμπειρίες, ώστε να ανακαλύψουν από μόνες τους τί πραγματικά τις εκφράζει. Όταν έρθει η ώρα να επιλέξουν τον δρόμο που θα ακολουθήσουν, αυτό που θα τις συμβουλέψω είναι να βρουν κάτι που τις γεμίζει και τις κάνει ευτυχισμένες. Αν αυτό είναι η πολιτική ή η υποκριτική, τότε σίγουρα και ο σύζυγός μου και εγώ θα μπορούμε να τις υποστηρίξουμε ακόμη περισσότερο, αλλά ό,τι κι αν αποφασίσουν τελικά, θα ξέρουν ότι θα είμαστε πάντα δίπλα τους.

Σας ευχαριστώ πολύ.