Στην εκπομπή «Πρώτη Γραμμή» στο ΣΚΑΪ

Μαγική συνταγή για την έξοδο από την κρίση και τα μνημόνια δεν υπάρχουν, υπάρχει όμως η συνταγή που δεν έχει ακολουθήσει το ελληνικό πολιτικό σύστημα από την αρχή της κρίσης είναι η συνταγή που έβγαλε όλες τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες από τα μνημόνια. Κι αυτή δεν είναι άλλη από την συναίνεση και τη συνεννόηση των πολιτικών δυνάμεων πάνω σε ένα εθνικό σχέδιο εξόδου από την κρίση, πάνω σε ένα δικό μας σχέδιο για την Ελλάδα, που θα μας είχε ήδη βγάλει από τα μνημόνια, όπως βγήκε η Ιρλανδία, η Κύπρος, η Πορτογαλία.

Αυτό ζητούσαμε εμείς από την πρώτη στιγμή.  Όμως τελικά πρυττάνευσε το μικροπολιτικό, μικροκομματικό όφελος – της Νέας Δημοκρατίας, αρχικά, υποσχόμενη Ζάππεια, και του ΣΥΡΙΖΑ στη συνέχεια, ο οποίος το «τερμάτισε», με το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης και τις άλλες κούφιες υποσχέσεις του.

Ακούμε τους εκπροσώπους του ΣΥΡΙΖΑ να υποστηρίζουν ότι φέρνουν κάτι «καλύτερο». Είναι καλύτερο το γεγονός ότι πλέον θα φορολογείται ο μισθός των 400 ευρώ; Μπορεί να αποδώσει η περαιτέρω μείωση των συντάξεων;

Εμείς ουδέποτε ζητήσαμε να κλείσει η αξιολόγηση «όπως-όπως». Ήδη από το 2015 είχαμε πει ότι αυτή η κυβέρνηση δεν είναι ικανή να κλείσει την αξιολόγηση προς όφελος του ελληνικού λαού. Είδαμε, εξάλλου, ότι όσο περισσότερο καθυστερούν με την υποτιθέμενη διαπραγμάτευση, τόσο περισσότερα μέτρα έρχονται. Πριν από λίγους μήνες δεν γινόταν λόγος ούτε για την μείωση του αφορολόγητου κάτω από τις 6.000 ευρώ, ούτε για περικοπή των κυρίων συντάξεων.

Ας μην ξεχνάμε, εξάλλου, ότι το 2014 μιλούσαμε για μέτρα 900 εκατομμυρίων ευρώ, και μας ήρθαν μέτρα 9 δις μέχρι στιγμής και τώρα συζητούν για ένα τέταρτο μνημόνιο με 3,6 έως 4 δις μέτρα. Μιλάμε για σχεδόν 14 δις μέτρα που ήρθαν μέσα σε δύο μόλις χρόνια. Ας μην ξεχνάμε, ακόμη, ότι όλα τα προηγούμενα χρόνια υπήρχε μία κυβέρνηση, είτε μονοκομματική είτε συνεργασίας, και απέναντι μία αντιπολίτευση, η οποία πετροβολούσε, δίχαζε, δηλητηρίαζε και δεν άφηνε να γίνει καμία προοδευτική μεταρρύθμιση που θα μπορούσε να είχε απτά αποτελέσματα. Οι αγανακτισμένοι, αλήθεια, πού βρίσκονται σήμερα; Δεν βλέπουν τα νέα μέτρα, τις τεράστιες θυσίες του ελληνικού λαού;

Όταν, το καλοκαίρι του 2015, υπήρξε μια ευρύτατη στήριξη 250 βουλευτών – στήριξη στη χώρα, όχι στη διαπραγμάτευση των κ.κ. Τσίπρα και Βαρουφάκη, που παραλίγο να μας βγάλουν από την Ε.Ε. και το ευρώ – είχαμε καλέσει την κυβέρνηση να αξιοποιήσει αυτήν την ευρύτατη συναίνεση, προκειμένου να πάμε όλοι μαζί και να κάνουμε ό,τι καλύτερο γίνεται, να φέρουμε καλύτερους εφαρμοστικούς νόμους από αυτήν την συμφωνία. Αντί για αυτό, ο κ. Τσίπρας επέλεξε να αιφνιδιάσει και να διχάσει τους Έλληνες πολίτες, να πάει σε εκλογές με το σύνθημα «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν» και να έχουμε τα σημερινά τραγικά αποτελέσματα, τα οποία αποτελούν μέτρα-καταπέλτη για την ελληνική κοινωνία.

Σταθερή στρατηγική μας και βασικό ζητούμενο, μεσούσης και της αξιολόγησης, παραμένει το αίτημα να πάμε όλοι μαζί να διαπραγματευτούμε – κάτι, εξάλλου, που ζητούσαμε ήδη από το 2012. Δυστυχώς βλέπουμε τόσο τον ΣΥΡΙΖΑ όσο και τη ΝΔ να αρνούνται τη συνεννόηση και να μπλοκάρουν συναίνεση, που είναι το απολύτως απαραίτητο. Εφόσον δεν μπορεί να υπάρξει συναίνεση από αυτή τη βουλή, η κυβέρνηση θα έπρεπε να έχει φύγει χθες. Να είχαμε οδηγηθεί σε εκλογές, προκειμένου να μπορέσει να επιβληθεί, με την ενίσχυση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, η συναίνεση και η συνεννόηση, για να φέρουμε καλύτερα αποτελέσματα από εκείνα που δυστυχώς φαίνεται ότι έρχονται.

Για να υπάρξει συναίνεση, όμως, πρέπει πρώτα και πάνω απ’ όλα να φανεί η αλήθεια. Γι’ αυτό εμείς έχουμε ζητήσει τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής για την ελληνική οικονομία από το 2000 έως και σήμερα, προκειμένου να δούμε πώς οδηγηθήκαμε στα μνημόνια. Δεν γίνεται ο «μουτζούρης» όλης της μεταπολίτευσης να πέφτει στο ΠΑΣΟΚ, γιατί αυτό βολεύει τόσο τον ΣΥΡΙΖΑ όσο και τη ΝΔ. Να γίνει λοιπόν μια εξεταστική επιτροπή, να φανεί η αλήθεια – όχι για λόγους ρεβανσισμού ή εκδικητικότητας, αλλά για να μάθει επιτέλους ο ελληνικός λαός τί έγινε και πώς οδηγηθήκαμε στη χρεοκοπία της χώρας. Να φανούν οι ευθύνες της διακυβέρνησης Καραμανλή, τις οποίες καλύπτει και ο ΣΥΡΙΖΑ, με την άρνησή του να υπάρξει εξεταστική επιτροπή για την κρίσιμη περίοδο 2004-2009 και να αποδοθούν τα του Καίσαρος τω Καίσαρι. Να μάθει ο ελληνικός λαός ότι το ΔΝΤ δεν το έφερε το ΠΑΣΟΚ στην Ευρώπη αλλά η Γερμανία, γιατί δεν είχε εμπιστοσύνη στους ευρωπαϊκούς θεσμούς και στον κ. Μπαρόζο, ο οποίος έκανε «πλάτες» στον κ. Καραμανλή.

Όσο για τα περίφημα «αντίμετρα», υπενθυμίζω ότι αυτά θα υπάρξουν εφόσον πετύχουμε πλεόνασμα 3,5%. Αυτή τη στιγμή, με βάση τα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του κράτους, το πλεόνασμα για φέτος δεν θα φτάσει το 1,75% του ΑΕΠ. Η ανάπτυξη, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΔΝΤ, θα είναι κάτω του 2,7%, στο 2,2%, και θα είναι πάρα πολύ δύσκολο να επιτευχθεί το πλεόνασμα του 3,5%. Είναι, λοιπόν, εκτός τόπου και χρόνου οι κυβερνητικοί ισχυρισμοί.

Το μεγάλο ζητούμενο είναι να δούμε τί θα μπορέσουμε να κάνουμε για τους Έλληνες πολίτες. Γιατί αυτή τη στιγμή έχουμε μια κυβέρνηση που μοναδική κόκκινη γραμμή της είναι η παραμονή στην εξουσία, με κάθε μέσο και κάθε τρόπο, και το «μάρμαρο» το πληρώνει όχι απλά η μεσαία τάξη, η οποία φτωχοποιείται παντελώς, αλλά και οι πιο αδύναμοι, τους οποίους πλήττουν κατά κύριο λόγο όλα αυτά τα μέτρα.

Στην εκπομπή «Kontra 24» στο Kontra Channel

Πριν από λίγους μήνες δεν υπήρχε στο τραπέζι ούτε η μείωση του αφορολόγητου στις 5.600 ευρώ, ούτε η μείωση των κυρίων συντάξεων. Το δήθεν επιχείρημα, λοιπόν, του ΣΥΡΙΖΑ ότι αν είχε κλείσει γρήγορα η συμφωνία θα ήταν κακή ενώ τώρα που καθυστερεί θα είναι καλύτερη απλά δεν ισχύει. Προφανώς η κυβέρνηση δεν έχει καταλάβει ότι όλη αυτή η καθυστέρηση στη διαπραγμάτευση απλά φορτώνει νέα, δυσβάσταχτα μέτρα στους Έλληνες πολίτες.

Πιστεύει, πραγματικά, η κυβέρνηση ότι μπορούν να αποδώσουν μέτρα που οδηγούν τους Έλληνες πολίτες στην απόλυτη φτωχοποίηση; Θεωρεί ότι μπορεί ο μισθωτός των 400 ευρώ να πληρώσει φόρο, ότι υπάρχει περαιτέρω περιθώριο για μείωση των κυρίων συντάξεων, ότι όλα αυτά μπορούν να δώσουν προοπτική ώστε να βγούμε από αυτό το «σπιράλ θανάτου»; Ας μην ξεχνάμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε την εξουσία μιλώντας για 13η σύνταξη, για αύξηση του αφορολόγητου στις 12.000 ευρώ.

Δυστυχώς φαίνεται ότι το πολιτικό σύστημα δεν έχει μάθει τίποτα από τα 7 χρόνια της κρίσης, γιατί το δίπολο ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ μπορεί να εξυπηρετεί τα μικροκομματικά τους συμφέροντα, όμως δεν προσφέρει τίποτα στη χώρα, ειδικά στην κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε σήμερα.

Αν υπήρχε μια στοιχειώδης συνεννόηση το 2010 για το δικό μας σχέδιο, που θα είχαμε προτάξει για το μέλλον της πατρίδας μας, πέρα και πάνω από τα μνημόνια, τότε θα είχαμε βγει κι εμείς από την κρίση, όπως όλες οι άλλες Ευρωπαϊκές χώρες που κατάφεραν και βγήκαν από το μνημόνιο πολύ πιο σύντομα. Δεν θα βρισκόμασταν σε τρίτο μνημόνιο, με αποκλειστική ευθύνη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, και βεβαίως δεν θα συζητούσαμε σήμερα για τέταρτο, ουσιαστικά, μνημόνιο, και μάλιστα χωρίς χρηματοδότηση.

Απορώ, πραγματικά, ακούγοντας τον εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ να μιλάει για «καλύτερη συμφωνία». Είναι δυνατόν να θεωρείται καλύτερη συμφωνία η φορολόγηση του νέου και του συνταξιούχου των 400 ευρώ; Έτσι αντιλαμβάνεται την έννοια της Αριστεράς η ψευδεπίγραφη αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ, η αριστεροδεξιά κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ;

Προφανώς βολεύει πολύ την κυβέρνηση να πετάει την μπάλα στην εξέδρα, να μιλάει για συνταγματική αναθεώρηση – με τρόπους που δεν προβλέπονται καν στο σύνταγμα, – για εξεταστικές επιτροπές κλπ, γιατί απλά δεν θέλει να ακούγεται η αλήθεια, δεν θέλει να έρθει αντιμέτωπη με την πραγματικότητα. Και η πραγματικότητα είναι ότι, εξαιτίας της ανικανότητάς της, της υποτιθέμενης διαπραγμάτευσης, που είναι αποκλειστικά και μόνο για εσωτερική κατανάλωση, ενώ έχει συμφωνήσει στις πιο ακραίες θέσεις του ΔΝΤ, διαρκώς αυξάνει τον λογαριασμό για τους Έλληνες πολίτες.

Δεν μπορούν, είναι εντελώς ανίκανοι. Μόνη κόκκινη γραμμή για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι η εξουσία, και δεν θέλουν να την αφήσουν με κανένα τρόπο.

Άκουσα τον εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ να λέει ότι «Εμείς είμαστε καλύτεροι, γιατί εμείς το λέμε». H πολιτική, όμως, κρίνεται εκ του αποτελέσματος. Είδαμε κάτι καλύτερο την τελευταία διετία;

Όχι βέβαια. Είδαμε υπερταμείο, στο οποίο ουσιαστικά μπήκε ενέχυρο όλη η δημόσια περιουσία, είδαμε κόφτη στους μισθούς και τις συντάξεις, είδαμε κατάργηση του ΕΚΑΣ, βλέπουμε τώρα τον Αρμαγεδδώνα της μείωσης των κυρίων συντάξεων και του αφορολόγητου, που έρχεται με αποκλειστικά δική τους ευθύνη.

Μιλάει ο ΣΥΡΙΖΑ για δήθεν «ξεπούλημα» από τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Για το ξεπούλημα της ΤΡΑΙΝΟΣΕ για 45 εκατομμύρια ευρώ τί έχει να πει, από τα 300 εκατομμύρια ευρώ που διαπραγματευόμασταν εμείς; Δεν είναι ξεπούλημα να δίνεται δωρεάν το 40% του πελατολογίου της ΔΕΗ;

Όσο, λοιπόν, κι αν προσπαθεί ο ΣΥΡΙΖΑ να κρυφτεί πίσω από παρελθοντολογία, δεν θα τα καταφέρει. Ο ελληνικός λαός τον έχει πάρει χαμπάρι.

Είναι κολλημένοι στην εξουσία και είναι διατεθειμένοι να δώσουν τα πάντα για να παραμείνουν σε αυτήν. Κατασκευάζουν εχθρούς και οδηγούν τον πολιτικό διάλογο στα άκρα, πετώντας λάσπη στον ανεμιστήρα και διχάζοντας τους Έλληνες πολίτες. Αυτό είναι το χειρότερο που έχει κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ: ο ακραίος διχασμός και το δηλητήριο που έχει καλλιεργήσει στον ελληνικό λαό. Αυτή η πρακτική δεν οδηγεί πουθενά. Γι’ αυτό και εμείς ζητάμε από τους Έλληνες πολίτες να μας δώσουν δύναμη για να συναινέσουμε, να συνεννοηθούμε πάνω στο εθνικό μας σχέδιο εξόδου από την κρίση.

Η «αντεπίθεση» της σοσιαλδημοκρατίας – Άρθρο μου στις ΕΙΔΗΣΕΙΣ

 

Η «αντεπίθεση» της σοσιαλδημοκρατίας

Κάτι αλλάζει στην Ευρώπη… Η δημοσκοπική πρωτιά του Εμμανουέλ Μακρόν στη Γαλλία αλλά και η δυναμική πορεία του Μάρτιν Σουλτς στη Γερμανία, έχουν αρχίσει να μονοπωλούν τον δημόσιο διάλογο το τελευταίο διάστημα. Ακόμη κι αν ο Σουλτς ηττηθεί, η σοσιαλδημοκρατία αποκτά ξανά δυναμική στη Γερμανία, κι αυτό θα επηρεάσει τις κρίσιμες αποφάσεις μιας ενδεχόμενης νέας κυβέρνησης της Άγγελα Μέρκελ. Η αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών, με την ενίσχυση της σοσιαλδημοκρατίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο, προοιωνίζει σοβαρές αλλαγές.

Αυτή η ιδεολογική στροφή έχει σαφείς ρίζες στο γενικότερο πολιτικό κλίμα των τελευταίων ετών. Μετά από επτά χρόνια κρίσης, όλοι πλέον μπορούν να συμφωνήσουν ότι οι πολιτικές αυστηρής λιτότητας που επέβαλλαν οι συντηρητικές δυνάμεις της Ευρώπης έχουν τελματώσει την οικονομία και έχουν ουσιαστικά αποτύχει.

Είναι πλέον προφανές ότι η κοινωνική ισορροπία στην Ευρωπη θα επέλθει μόνο οταν ο άλλος πόλος, η σοσιαλδημοκρατία, γινει ξανα κυρίαρχη δύναμη και επαναφέρει το εκκρεμές στο κεντρο. Οι ευρωπαϊκές αξίες, τις οποίες ολοι επικαλούνται στα δύσκολα, ειναι η ιδεολογική ραχοκοκαλιά της ευρωπαϊκής κεντροαριστεράς. Και αυτή, βέβαια, δεν συντάσσεται πουθενά με το μόρφωμα της δήθεν ριζοσπαστικής αριστεράς του ΣΥΡΙΖΑ…

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, το μεγάλο ζητούμενο για το ΠΑΣΟΚ και τη Δημοκρατική Συμπαράταξη είναι να δούμε πώς θα πορευτούμε από εδώ και στο εξής, ως ο διαχρονικός εκφραστής της Ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας στην Ελλάδα. Κρατώντας το θετικό πρόσημο από την μακρόχρονη πορεία μας, με κορυφαίο τον δημοκρατικό μετασχηματισμό της ελληνικής κοινωνίας, τις μεγάλες προοδευτικές μεταρρυθμίσεις και τα μεγάλα έργα, και έχοντας μάθει από τα λάθη του παρελθόντος και τους επώδυνους συμβιβασμούς που αναγκαστήκαμε να κάνουμε στα χρόνια της κρίσης για να κρατήσουμε την Ελλάδα όρθια.

Εξάλλου, η ωριμότητα αποκτάται μέσα από τις επώδυνες εμπειρίες. Και τέτοιες έχουμε πολλές. Άλλωστε οι εποχές έχουν αλλάξει. Όποιος πολιτεύεται με εύκολα συνθήματα, ακόμα και αν κερδίσει πρόσκαιρα κάποιες εκλογές, αποδομείται αμέσως από τη σκληρή πραγματικότητα. Το παράδειγμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι χαρακτηριστικό.

Βασικός μας στόχος, λοιπόν, ενόψει και του συνεδρίου της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, στο οποίο θα τεθεί το αξιακό και ιδεολογικό πλαίσιό μας, είναι ο επαναπροσδιορισμός των πολιτικών προτεραιοτήτων του Κινήματος, στην κατεύθυνση της σύγχρονης σοσιαλδημοκρατίας, της σύγχρονης ευρωπαϊκής κεντροαριστεράς, του προοδευτικού πατριωτισμού για την Ελλάδα και την Ευρώπη.

Οφείλουμε να προτάξουμε το μετασχηματισμό μας σε ένα σύγχρονο μεταρρυθμιστικό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, ευρωπαϊκού τύπου. Να δώσουμε συγκεκριμένες λύσεις σε συγκεκριμένα προβλήματα, με σαφές κοινωνικό πρόσημο. Μια δύναμη που θα στέκεται σταθερά δίπλα στους σύγχρονους μη-προνομιούχους. Τους ανέργους, τους συνταξιούχους και τους χαμηλόμισθους. Την νέα γενιά που έχει τόσες δυνατότητες και προσόντα και αναγκάζεται να φύγει στο εξωτερικό για να βρει δουλειά. Τους πολίτες που θέλουν αποτελεσματικό κοινωνικό κράτος. Ένα κόμμα που θα μεριμνά για τα δικαιώματα ευπαθών ομάδων και θα στέκεται με απόλυτο τρόπο απέναντι σε φαινόμενα ρατσισμού και χυδαιότητας.

Μια δύναμη εξωστρεφή που θα αναδεικνύει νέα πολιτικά θέματα και δεν θα αναλώνεται σε καυγάδες για το χθες. Που θα φέρει στη δημόσια συζήτηση θέματα στήριξης της απασχόλησης, περιβάλλοντος, στήριξης της εργαζόμενης οικογένειας, της τρίτης ηλικίας, σύγχρονης εκπαίδευσης, ατομικών δικαιωμάτων, θεσμικών αλλαγών για τον εκσυγχρονισμό της πολιτικής ζωής.

Να στραφούμε και πάλι στους πολίτες εκείνους που αισθάνονται αποκλεισμένοι και αδύναμοι. Με καθαρό λόγο και χωρίς διαμεσολαβήσεις. Να τους ακούσουμε και να τους δώσουμε δικαίωμα λόγου. Για όλα τα θέματα και φυσικά και για τα εσωτερικά μας. Να επαναφέρουμε στη δημόσια συζήτηση την έννοια του «κοινού οφέλους». Γιατί η πίστη σε αυτή την έννοια, του «κοινού οφέλους», είναι τελικά που διαχωρίζει ένα σοσιαλδημοκρατικό-κεντροαριστερό από ένα συντηρητικό ή νεοφιλελεύθερο κόμμα και από τον ανεύθυνο λαικισμό της αριστεράς.