Άρθρο στο περιοδικό GR Diplomatic Review

Οι διαφορές με την Τουρκία δεν είναι σημερινές. Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 η Τουρκία εγκαινίασε μια συστηματική πολιτική αμφισβητήσεων και διεκδικήσεων σε βάρος της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων μας. Η Τουρκία για μισό αιώνα περίπου σταθερά αμφισβητεί Διεθνείς Συνθήκες, προωθεί στην πράξη με μεθόδους και πρακτικές τις διεκδικήσεις της που αντίκεινται στις θεμελιώδεις αρχές του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, προκαλεί, απειλεί με πόλεμο, παραβιάζει τον εναέριο χώρο. H τελευταία δεκαετία είχε νέα χαρακτηριστικά. Την τελευταία δεκαετία ζούμε μια νέο- οθωμανική έκρηξη διαθέτοντας ένα αυταρχικό ηγέτη που έχει οδηγήσει σε διαρκή ένταση. Τα γεγονότα του Έβρου αλλά και όσα συνέβησαν το Καλοκαίρι πέρυσι στο Αιγαίο, όπως και η προκλητική ρητορική μας έφτασαν συχνά κοντά σε θερμό ή και πολεμικό επεισόδιο.

Η κατάσταση είναι ξεκάθαρη. Η Τουρκία ήθελε και θέλει να διαδραματίσει ρόλο Περιφερειακής Δύναμης και γι’ αυτό έχει διαμορφώσει αναθεωρητική στρατηγική σ΄ όλα τα σύνορά της. Ταυτόχρονα  υπάρχει όμως  πια ένα νέο διεθνές  σκηνικό. Η ήττα Τράμπ τον φέρνει μπροστά σε μια Αμερική που ήδη του έχει στείλει σκληρά μηνύματα. Η επικείμενη απώλεια της Άνγκελα Μέρκελ τον φέρνει αντιμέτωπο με την πλήρη αβεβαιότητα για την επόμενη μέρα στις γερμανο- τουρκικές και κατ’ επέκταση και στις ευρωτουρκικές σχέσεις. Αντιμετωπίζει την επιφύλαξη και καχυποψία του αραβικού κόσμου.

Μέσα σ΄ αυτό το σκηνικό , ο κ. Ερντογάν φαίνεται να τρέχει να διορθώσει καταστάσεις και να κλείσει μέτωπα. Ουσιαστικά προσπαθεί να ελιχθεί. Γιατί αυτό δεν φαίνεται να εμποδίζει τον κ. Ερντογάν από την προώθηση ενός καλά οργανωμένου σχεδίου προπαγάνδας και έντασης. Το είδαμε στην παρουσία Κιράν στη Θράκη που μίλησε προκλητικά για τουρκική μειονότητα, παραποιώντας πάλι την Συνθήκη της Λοζάνης. Το είδαμε όταν ο Ερντογάν κατηγόρησε την Ελλάδα για παράνομες επαναπροωθήσεις μεταναστών. Το είδαμε σε δεκάδες περιστατικά. Το είδαμε και στην πρόσφατη πρόκληση νότια της Κρήτης.

Είναι φανερό ότι ο κ. Ερντογάν από την μία προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στην ανάγκη να κάνει κινήσεις καλής θέλησης απέναντι στις Η.Π.Α, στην αποφυγή δυσάρεστων αποφάσεων από την Ε.Ε, το κλείσιμο μετώπων, αλλά και τον αποπροσανατολισμό από την άθλια κατάσταση στο εσωτερικό είτε με ένταση, είτε μέσω της σκλήρυνσης της στάσης της στο Κυπριακό.

Αυτή η ακροβασία τρόμου που χαρακτηρίζεται από νευρικότητα μπορεί να οδηγήσει σε σπασμωδικές κινήσεις σαν αυτές που ανέφερα, αλλά ενδεχομένως και σε μια ήπια εκδοχή του θέρους του 2020, με έρευνες από το «Ορούτς Ρέις» ή το «Μπαρμπαρός». Ταυτόχρονα η στάση της Τουρκίας και του προσώπου το οποίο ηγείται στο ψευδοκράτος, δημιουργεί στη Κύπρο μια κατάσταση οιονεί αφόρητη.

Σ΄ αυτό το πλαίσιο πρέπει να εξεταστεί και το θέμα της Ευρωπαϊκής προοπτικής της Τουρκίας. Η Εθνική θέση είναι γνωστή και σαφής. Η Ελλάδα αποτελεί συνεπή και ειλικρινή υποστηρικτή της ενταξιακής πορείας της γείτονος χώρας, γιατί θεωρεί ότι η Ε.Ε είναι καταλύτης για την περιφερειακή σταθερότητα και ανάπτυξη και πιστεύει ότι η ένταξη της Τουρκίας , αφού βέβαια εκπληρωθούν οι αναγκαίες προϋποθέσεις που έχουν τεθεί, θα είναι επωφελής για την ίδια, την Ευρώπη και την ευρύτερη περιοχή. Θεμελιώδης προϋπόθεση για την ένταξη είναι η έγκαιρη εκπλήρωση των ενταξιακών κριτηρίων μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνεται ο σεβασμός της αρχής καλής γειτονίας, όπως και η εκπλήρωση διεθνών και ευρωπαϊκών υποχρεώσεων της όσον αφορά τον σεβασμό των μειονοτικών δικαιωμάτων και της θρησκευτικής ελευθερίας.

Αυτή είναι η   κατάσταση στα Ελληνοτουρκικά και όλα αυτά θα μας συνοδεύουν χρόνια.. Δική μας επιδίωξη είναι η μετατροπή της ελληνοτουρκικής σχέσης από αντιπαραθετική σε συνεργατική. Εμείς είμαστε προσηλωμένοι στην ειρηνική επίλυση των διαφορών στη βάση του διεθνούς δικαίου. Η εξομάλυνση και βελτίωση των Ελληνοτουρκικών  σχέσεων, πέραν της σημασίας της στο διμερές επίπεδο, αποτελεί επίσης, σημαντικό παράγοντα για την σταθερότητα της Νοτιο- Ανατολικής Ευρώπης και της Ανατολικής Μεσογείου.

Γι’ αυτό οφείλουμε και αυτό κάνουμε να ασκούμε μια πολιτική αποτροπής και όχι κατευνασμού, όπως κάνουν ορισμένες χώρες και συνύπαρξης. Η αποτροπή συνίσταται σε άμεσες και συνεχείς διπλωματικές κινήσεις με αντικείμενο την έμπρακτη εκ μέρους των Διεθνών Οργανισμών καταδίκης της στάσης της Τουρκίας κατά βάση με την επιβολή κυρώσεων σε βάρος της. Συνίσταται στην επιχειρησιακή ετοιμότητα και αποφασιστικότητα, όπως και υψηλό εθνικό φρόνημα. Η συνύπαρξη σημαίνει ένα νέο πνεύμα Ελσίνκι, μια πολιτική ανάδειξης της σύμπτωσης αμοιβαίων συμφερόντων μεταξύ των χωρών , πάντα όμως στο πλαίσιο των κανόνων του διεθνούς δικαίου.  Σημαντικές επιτυχίες της χώρας είναι η μετατροπή των Ελληνοτουρκικών διαφορών σε ευρωτουρκικές, οι συμμαχίες που συνάψαμε με Ισραήλ, Αίγυπτο, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα κ.ά. , όπως και η ενίσχυση της αμυντικής θωράκισης της χώρας με ενίσχυση των εξοπλιστικών προγραμμάτων μετά από χρόνια.  

Σε κάθε περίπτωση, τα δύσκολα είναι μπροστά μας και θα μας απασχολήσουν επί μακρόν. Σε κάθε περίπτωση η κρυολουσία που υπέστη ο κ. Ερντογάν στην Νέα Υόρκη θα εντείνει τον εκνευρισμό του και τις τυχοδιωκτικές ενέργειές του.

Ογδονταένα χρόνια μετά, τιμάμε τη μάχη του Ελληνικού λαού κατά της Ιταλικής επιδρομής, για την συνολική αντίδρασή του στον φασισμό και τον ναζισμό, για το έπος της Εθνικής Αντίστασης που συνέβαλε στην απελευθέρωση.

Η 28η Οκτωβρίου, δεν είναι άλλη μία ευκαιρία να τιμήσουμε το ένδοξο παρελθόν μας. Είναι μία ευκαιρία να αποδείξουμε  πώς αντιλαμβανόμαστε σήμερα την ενότητα του Ελληνισμού. Γιατί και το 1940, αλλά και σε κάθε φάση της μακρόχρονης Ιστορίας μας αποδείξαμε ότι ενωμένοι μπορούμε να καταφέρουμε πολλά. Πριν απ΄ όλα ότι μπορούμε να υπερασπιστούμε την εθνική ακεραιότητα, τα κυριαρχικά δικαιώματα της πατρίδας απέναντι σε οποιαδήποτε απειλή ή επιθετική ενέργεια.

Σήμερα το μήνυμα αυτό αποκτά ιδιαίτερη και γενικότερη αξία. Η Χώρα μας αντιμετωπίζει πολλαπλές προκλήσεις. Αντιμετωπίζουμε ακόμα την πανδημία του κορονοϊού, το διεθνές κύμα ακρίβειας και ανατιμήσεων που πιέζει τα λαϊκά εισοδήματα, τους κινδύνους από τη φάση της κλιματικής κρίσης στην οποία έχουμε εισέλθει. Αντιμετωπίζουμε ταυτόχρονα την πρόκληση μετά από μια δεκαετία κρίσης, μνημονίων, δυσκολιών και στην συνέχεια της περιπέτειας της πανδημίας. Η κοινωνία, οι πολίτες ποθούν  να μπούμε σε ένα δρόμο συνεννόησης, εκσυγχρονισμού της χώρας, ανάπτυξης στη βάση ενός Εθνικού Σχεδίου που θα ισχυροποιήσει τη χώρα.

Σήμερα λοιπόν χρειάζεται μήνυμα ενότητας του λαού, συνεννόησης όλων των Πολιτικών και Κοινωνικών Δυνάμεων. Μια νέα Εθνική Συμφωνία όσο δύσκολο και αν φαντάζει. Ενωμένοι αντιμετωπίσαμε τους εισβολείς το 1940. Ενωμένοι πρέπει να αντιμετωπίσουμε και τις προκλήσεις, τις δυσκολίες και τους κινδύνους σήμερα. Αυτό σημαίνει πατριωτισμός σήμερα.

Όλοι μαζί οι Έλληνες μπορούμε να ατενίσουμε το μέλλον με περισσότερη αισιοδοξία, με περισσότερη αυτοπεποίθηση. Όλοι μαζί μπορούμε να πάμε μπροστά την Ελλάδα. Μπορούμε να δημιουργήσουμε μια χώρα οικονομικά ισχυρή, μια χώρα που μπορεί να δίνει τις απαντήσεις σε όσους προκαλούν την ιστορία μας και την κυριαρχία μας, μια χώρα με φωνή και ρόλο διεθνώς. Όλοι μαζί μπορούμε να  αντιμετωπίσουμε κάθε φασιστική πρόκληση και στο εσωτερικό της χώρας, μην υποτιμώντας τον κίνδυνο αυτό ποτέ.

Αυτή την μέρα ας σκεφτούμε τον ηρωισμό των Ελλήνων το 1940, για να μπορούμε με δύναμη και αυτοπεποίθηση να κοιτάξουμε το μέλλον.

Υπάρχουν στιγμές που αδυνατείς να περιγράψεις με λόγια τι αισθάνεσαι. Αυτό νιώθω και τώρα. Είμαι σοκαρισμένη και συντετριμμένη. Η Φώφη Γεννηματά δεν βρίσκεται πια ανάμεσά μας και αδυνατώ να το πιστέψω. Χάσαμε μια γενναία, μια θαρραλέα  γυναίκα, μητέρα και Πολιτικό που έδωσε μάχες στην ζωή της και τελικά ηττήθηκε στην άνιση μάχη με τον καρκίνο.

Καλό σου ταξίδι Φώφη. Θα είσαι πάντα στο μυαλό και την καρδιά μας. Θα είσαι πάντα ανάμεσά μας. 

Άρθρο στην εφημερίδα «Τα Νέα»

Οδεύουμε πια με έξι υποψηφίους προς μια κρίσιμη εσωκομματική εκλογή. Η απόσυρση της υποψηφιότητας της Προέδρου μας Φώφης Γεννηματά, λόγω προβλημάτων υγείας, οδήγησε από τέσσερις να πάμε με έξι υποψηφίους. Ελπίζω αυτό να επιδράσει θετικά στο ενδιαφέρον και κυρίως στη μαζικότητα των εκλογών. Αυτό είναι και το πρώτο στοίχημα μας. Αυτό είναι το πρώτο μήνυμα που πρέπει να εκπέμψουν οι εκλογές. Ότι δεκάδες χιλιάδες ενεργοί πολίτες συμμετέχουν δείχνοντας τη θέλησή τους να στηρίξουν το εγχείρημα μιας ολικής, δυναμικής επαναφοράς του ΠΑΣΟΚ, του Κινήματος Αλλαγής, διασφαλίζοντας πριν απ΄ όλους αυτοί την ενότητα του χώρου μας, χωρίς την ανάγκη ύπαρξης αυτόκλητων εγγυητών. Εγγυητές είναι όλοι οι υποψήφιοι Πρόεδροι και θα ήταν χρήσιμο να συνυπογράψουν κοινό κείμενο που θα δηλώνουν ότι ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, θα στηρίξουν με όλες τους τις δυνάμεις, την προσπάθεια του νέου Προέδρου. Εγγυητής όμως είναι κυρίαρχα και πάνω από όλα ο κόσμος της Παράταξης.

Στις 5 και 12 Δεκεμβρίου εκλέγουμε τον νέο Πρόεδρο του Κινήματος Αλλαγής και από αυτό θα εξαρτηθούν πολλά για το μέλλον της Παράταξής μας.

Γιατί είναι κρίσιμη; Γιατί βρισκόμαστε σε μια κατάσταση που δεν μας ταιριάζει. Το ΠΑΣΟΚ, το Κίνημα Αλλαγής βρίσκεται σε μια εκλογική και δημοσκοπική στασιμότητα επί χρόνια. Το 2019 δεν καταφέραμε να αξιοποιήσουμε την κατακόρυφη πτώση του ΣΥΡΙΖΑ και περιοριστήκαμε στο 8.2% .Επί δύο χρόνια περιοριζόμαστε σε ένα δημοσκοπικό 6%-7%. Παρά τις φθορές της Ν.Δ και τη στασιμότητα του ΣΥΡΙΖΑ σε ποσοστά που απέχουν πολύ από την εκλογική επίδοσή του, δείξαμε αδυναμία να προχωρήσουμε δυναμικά, αυξάνοντας τα ποσοστά μας και αυτό είναι ανησυχητικό σινιάλο ενόψει μιας δύσκολης διπλής απ΄ ότι φαίνεται εκλογικής μάχης. Ή θα προχωρήσουμε δυναμικά μπροστά προς το μέλλον ή  το μέλλον θα μας επιφυλάσσει υπαρξιακά προβλήματα. Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα. Η εκλογή επομένως του κατάλληλου Προέδρου θα κρίνει πολλά.

Και τι πρέπει να κάνουμε; Να ξεφύγουμε από μια κατάσταση ιδεολογικής και πολιτικής απροσδιοριστίας και από μια στάση ίσων αποστάσεων από τα δύο κόμματα του σημερινού «εναμισοκομματισμού» που δημιουργούσαν ασάφεια και πολιτικό μετεωρισμό. Να αποσαφηνίσουμε με αυτοπεποίθηση τη δική μας φυσιογνωμία, να διαμορφώσουμε το αφήγημά μας, να διατυπώσουμε τολμηρές μεταρρυθμιστικές και καθαρές προτάσεις. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, είναι ανάγκη να μιλήσουμε συγκεκριμένα, αποφεύγοντας γενικολογίες και ξεπερασμένες ατάκες, συνθήματα του παρελθόντος. Να απαντήσουμε στις προκλήσεις του αύριο, κοιτώντας το μέλλον. Από το παρελθόν αντλούμε χρήσιμα συμπεράσματα που άφησε το αναγεννητικό, μεταρρυθμιστικό αποτύπωμά μας στην πορεία της χώρας, αλλά και από τα λάθη μας, τις συμπεριφορές που πλήγωσαν το ΠΑΣΟΚ και την Παράταξη συνολικά. Είναι επιτακτικό να απευθυνθούμε στον χώρο του Κέντρου, τον χώρο της λογικής, της ευθύνης, της μεταρρύθμισης που επιτρέψαμε να γίνει προνομιακός χώρος του κυρίου Μητσοτάκη και που σε αυτό θα κριθεί όλο το εγχείρημα αλλαγής συσχετισμών. Εν ολίγοις, έχουμε χρέος να διαμορφώσουμε το ΠΑΣΟΚ του 21^ου αιώνα, ως μια σύγχρονη, ευρωπαϊκή, μεταρρυθμιστική, πατριωτική, αντιλαϊκίστικη δύναμη.

Και με ποιον Πρόεδρο; Δεν ψηφίζουμε με βάση το όνομα, τις φιλίες, δεν ψηφίζουμε για την δικαίωση κάποιου ή για να ικανοποιήσουμε φιλοδοξίες. Δεν ψηφίζουμε με γενικολογίες άνευ περιεχομένου. Ψηφίζουμε με βάση την πολιτική κατεύθυνση με την οποία μπορούμε να ανέβουμε, εκτιμώντας τον δυναμισμό, την κοινοβουλευτική εμπειρία και την δυνατότητα να ανεβάσει κάποιος τα ποσοστά μας. Για να δημιουργήσουμε την μεγάλη, αυτόνομη Δημοκρατική Παράταξη, που δεν θα εγκλωβίζεται σε θολά σχήματα δήθεν Προοδευτικών συνεργασιών, χωρίς πολιτικό περιεχόμενο και με δυνάμεις αμφίβολης προοδευτικότητας. Γι’ αυτό επέλεξα και στηρίζω τον Ανδρέα Λοβέρδο, θεωρώντας ότι μπορεί να δημιουργήσει μια κοινωνική και πολιτική δυναμική. Όλοι μιλάνε για την αύξηση των δυνάμεων της Παράταξης. Ωστόσο μόνο από τον Ανδρέα Λοβέρδο έχω ακούσει μια ολοκληρωμένη, συγκροτημένη πρόταση με την οποία συμφωνώ για το πως αυτό θα επιτευχθεί. Μένει να πράξουν το ίδιο και οι άλλοι υποψήφιοι.

Μας χωρίζει ιδεολογικό και πολιτικό χάος από τον ΣΥΡΙΖΑ που μας αποκαλούσε δοσίλογους όταν σώζαμε την χώρα και πιστεύει στην θεωρία « ελέγχου των αρμών της εξουσίας»

Χθες με φιλοξένησε ο Γιώργος Μελιγγώνης στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Kontra Channel, όπου συζητήσαμε σχετικά με την εκλογή αρχηγού στο Κίνημα Αλλαγής, το ενδεχόμενο συνεργασιών και τον ιδεολογικό προσανατολισμό της παράταξης μας.

Στην τοποθέτησης μου για την εκλογή ηγεσία στο Κίνημα Αλλαγής ανέφερα ότι:

«Με την λήξη της διορίας υποβολής υποψηφιοτήτων και την οριστικοποίηση των έξι υποψηφίων ανοίγει επί της ουσίας η διαδικασία εκλογής αρχηγού.

Όλοι οι υποψήφιοι πλέον θα πρέπει να ξεδιπλώσουν την ατζέντα τους, την στρατηγική τους, το τι πιστεύουν για την πορεία του κόμματος μας. Για το πως θα μπορέσει το ΠΑΣΟΚ, το Κίνημα Αλλαγής ν’ αυξήσει τα ποσοστά του, προκειμένου να πρωταγωνιστήσει ξανά όπως, κατά την γνώμη μου, οφείλει να κάνει.

Νομίζω ότι από την μια πλευρά, οι μεγάλες φθορές που έχει υποστεί η Κυβέρνηση του K. Μητσοτάκη, λόγω της μεταρρυθμιστική καχεξίας που εμφανίζει και των λαθών που έχει κάνει στην διαχείριση της πανδημίας και της οικονομίας. Αλλά και από την άλλη  ο ΣΥΡΙΖΑ με την λαϊκίστικη  ρητορική του, που αδυνατεί να επιτελέσει τον θεσμικό ρόλο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, έχουν δημιουργήσει ένα πολιτικό κενό.

Τώρα είναι η ώρα της επανεκκίνησης, της αναγέννησης της Προοδευτικής Παράταξης. Η χώρα χρειάζεται μια αξιόπιστη αντιπολίτευση και αυτή τη στιγμή ο κύριος Μητσοτάκης δεν την έχει.Τώρα λοιπόν είναι η κατάλληλη στιγμή το ΠΑΣΟΚ, το Κίνημα Αλλαγής να βγει μπροστά, να καλύψει τον πολιτικό χώρο του Κέντρου, που έχει «αφεθεί»  στον κύριο Μητσοτάκη, και με μεταρρυθμιστικό λόγο για γενναίες τομές και αλλαγές, να εκφράσει δυναμικά τους προοδευτικούς πολίτες.

Η προσωπική μου άποψη, την οποία έχω εκφράσει και στα αρμόδια όργανα του κόμματος μας, είναι ότι η υποψηφιότητα του Ανδρέα Λοβέρδου είναι η μόνη που μπορεί να εκφράσει μια σοβαρή και ουσιαστική αντιπολίτευση στον κύριο Μητσοτάκη.

Θεωρώ ότι ο Ανδρέας Λοβέρδος έχει την απαιτούμενη εμπειρία, έχει τον δυναμισμό και το ξεκάθαρο πολιτικό αφήγημα, χωρίς στρογγυλέματα, για το μέλλον της παράταξης. Σίγουρα υπάρχουν διαφωνίες από κάποιους, όμως νομίζω ότι αυτό είναι δείγμα υγείας. Δεν μπορείς να είσαι αρεστός σ’ όλους και να καλύπτεις τα πάντα στρογγυλεύοντας τις θέσεις σου.

Κατά την γνώμη μου ότι αυτή η πορεία ανάκαμψης, μεγαλώματος της παράταξης μας μπορεί να εκφραστεί από τον Ανδρέα Λοβέρδο. Γιατί;

Ο Α. Λοβέρδος εκφράζει, αυτό που και εγώ πιστεύω απόλυτα, ότι το ΠΑΣΟΚ, το Κίνημα Αλλαγής πρέπει να στοχεύσουμε στον χώρο του Κέντρου. Αυτή ήταν η στόχευση του Ανδρέα Παπανδρέου την δεκαετία του ’80, όπου με ριζοσπαστικές αλλαγές το ΠΑΣΟΚ μεγαλούργησε. Έτσι έγινε και την δεκαετία του ’90 με τον Κώστα Σημίτη, όπου με πρόταγμα τον εκσυγχρονισμό του κράτους μπόρεσε και κυβέρνησε για 8 χρόνια. Έτσι νομίζω ότι μπορεί να γίνει και τώρα.

Δεν μπορούμε ν’ αφήσουμε τον χώρο του Κέντρου να τον «λυμαίνεται» ο κύριος Μητσοτάκης.»

Σχετικά με το ενδεχόμενο συνεργασιών και τον ιδεολογικό προσανατολισμό της παράταξης, ανέφερα ότι:

«Θεωρώ ότι είναι αυτονόητο και ξεκάθαρο ότι ιδεολογικός μας αντίπαλος είναι η συντηρητική παράταξη, η ΝΔ, και δεν έχω ακούσει κανένα να μιλά για συγκυβέρνηση ή συνεργασία μαζί της.  

Όμως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο υπαρξιακός μας αντίπαλος. Είναι το κόμμα που πόνταρε στην διάλυση του ΠΑΣΟΚ. Δεν νομίζω ότι ζούμε σε χώρα λωτοφάγων, όλοι θυμόμαστε τον ανοίκειο και απαράδεκτο τρόπο με τον οποίο επιτέθηκε στο ΠΑΣΟΚ, με την ρητορική περί Τσολάκογλου κλπ. Λυπάμαι που θα το πω, αλλά σύνδρομο της Στοκχόλμης στο ΠΑΣΟΚ, στο Κίνημα Αλλαγής δεν έχουμε.

Όμως δεν θέλω να μιλάω για το παρελθόν και να ξύνω πληγές. Είμαστε εδώ για να μιλήσουμε για το παρόν και το μέλλον. Αν στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν αλλάξει μυαλά, αν μετανιώνουν, να βγουν και να το πουν. Αν πιστεύουν σε μια προοδευτική λειτουργία του κράτους και προοδευτικές πολιτικές, ας βγουν και να το εξηγήσουν.

Αλλά αναρωτιέμαι, πόσο προοδευτικές είναι λογικές για τον έλεγχο των αρμών της εξουσίας; Πόσο προοδευτικές είναι οι λογικές που είδαμε για το θέμα των ΜΜΕ;  Ή με την κατάργηση του ΕΚΑΣ; Είδαμε την λειτουργία του κυρίου Παππά. Είδαμε τι έγινε με το παραδικαστικό που ουσιαστικά λειτουργούσε. Είδαμε πάρα πολλά κατά την διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Έχουμε μια συντηρητική Κυβέρνηση και χρειάζεται μια σοβαρή, προοδευτική αντιπολίτευση με άλλη, διαφορετική πρόταση και αυτή μπορούμε να την εκφράσουμε εμείς το ΠΑΣΟΚ, το Κίνημα Αλλαγής.  

Είμαστε εδώ για να μιλήσουμε και να δώσουμε προοπτική στους νέους ανθρώπους, Για να μπορέσουμε τους προσφέρουμε καλύτερες συνθήκες, μια καλύτερη ζωή.

Απευθυνόμαστε στους ψηφοφόρους μας που έφυγαν προς τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως βεβαίως απευθυνόμαστε και σ’ αυτούς που έφυγαν προς την ΝΔ. Κυρίως και πάντα όμως η κατεύθυνση μας και η τοποθέτηση μας είναι στο Κέντρο.

Αλλοίμονο αν το να έχεις ένα ξεκάθαρο ιδεολογικό προσανατολισμό σημαίνει να πει, ότι χάνεις τον κόσμο που απευθύνεσαι. Είναι τελείως διαφορετικό να έχεις μια ξεκάθαρη πολιτική ταυτότητα, και τελείως διαφορετικό να είσαι ένας ιδεολογικός αχταρμάς. Αν είσαι ιδεολογικός αχταρμάς, τότε απλά δεν προσφέρεις στην Ελληνική κοινωνία.

Είμαι απ’ αυτούς τους ανθρώπους που διαβάζουν πολύ προσεκτικά τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των δημοσκοπήσεων, και όχι μόνο την παράσταση νίκης και την πρόθεση ψήφου. Τι βλέπουμε λοιπόν στις δημοσκοπήσεις;

Παρατηρούμε ότι υπάρχει ένα μεγάλο ποσοστό πολιτών οι οποίοι είχαν ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ και που πλέον μετακινούνται, χωρίς ενδιάμεση στάση στο Κίνημα Αλλαγής, στη ΝΔ. Αυτό δείχνει ότι υπάρχει ένας πολύ μεγάλος κεντρώος χώρος που είχε εκφραστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ και που πλέον φεύγει ή έχει την τάση να φύγει και να πάει στην ΝΔ χωρίς να μπορεί να εκφραστεί από το ΠΑΣΟΚ, με τον τρόπο που μέχρι στιγμής αντιπολιτευόμαστε και λειτουργούμε. Αυτό είναι το κοινό στο οποίο θα πρέπει να απευθυνθούμε, με μεταρρυθμισμό, με τομές και αλλαγές.

Αυτό που μου προξενεί απορία είναι, από πότε η στροφή στο Κέντρο θεωρείται δεξιά πολιτική. Έχω και η ίδια υποστεί «κυνήγι μαγισσών» όταν με πηχυαίους τίτλους μου απέδιδαν υπουργοποίηση με την ΝΔ, επειδή με τις απόψεις μου εξέφραζα την ανησυχία μου για το θόλωμα του μηνύματος μας και την προσέγγιση μας με τον ΣΥΡΙΖΑ. Αναρωτιέμαι αν το να τοποθετείσαι στο Κέντρο, όπως ιστορικά έκανε πάντα το ΠΑΣΟΚ και μεγαλουργούσε, αποτελεί δεξιά στροφή. Σε καμία απολύτως περίπτωση νομίζω. Αυτή είναι η τοποθέτησή μας, αυτός είναι ο τρόπος που θα μας κάνει να πρωταγωνιστήσουμε ξανά και να είμαστε χρήσιμη στην κοινωνία.»

Πρέπει να ξεφύγουμε από την ασάφεια που υπήρχε στις θέσεις μας και τις θολές προτάσεις χωρίς καθαρό περιεχόμενο.

Χθες ήμουν καλεσμένη του Γιώργου Πιέρρου στην εκπομπή Briefing όπου αναλύσαμε θέματα που απασχολούν την επικαιρότητα, όπως το αίτημα για την σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για τα Μέσα Μαζική Ενημέρωσης και τις εταιρείες δημοσκοπήσεων, την ακρίβεια, την διαχείριση της υγειονομικής κρίσης αλλά και διαδικασίες για την εκλογή νέας ηγεσίας στο Κίνημα Αλλαγής.

Σχετικά με το αίτημα σύστασης Εξεταστική Επιτροπής για την λίστα Πέτσα και τις εταιρείες δημοσκοπήσεων, είπα:

« Η ουσία της σύστασης μιας Εξεταστική Επιτροπής είναι να πέσει φως σε όλα και αυτή η συζήτηση να μην είναι προσχηματική και διαδικαστική αλλά ουσιαστική. Εμείς ως Κίνημα Αλλαγής ήμασταν πάντα υπέρ όλων των Εξεταστικών Επιτροπών, ακόμα και όταν αυτές αφορούσαν σε δικά μας στελέχη και σε δικές μας περιόδους διακυβέρνησης. 

Άρα και σ’ αυτή την περίπτωση θέλουμε να διερευνηθούν όλα. Θα πρέπει να ερευνήσουμε την λίστα Πέτσα και την χρηματοδότηση γενικά των ΜΜΕ. Θα πρέπει να δούμε ποιο είναι το πλαίσιο με το οποίο λειτουργούν οι δημοσκοπικές εταιρείες. Αυτό δεν ζητάει και ο κόσμος; Αυτό δεν πρέπει να κάνουμε;

Όμως αναρωτιέμαι γιατί θα πρέπει να δούμε μόνο μια εταιρεία δημοσκοπήσεων και μόνο ότι έγινε  αυτά τα δύο χρόνια;

Δεν πρέπει να διερευνηθεί όλο το δημοσκοπικό τοπίο και πλαίσιο; Δεν πρέπει να ερευνήσουμε και τι έγινε από το 2015 και μετά; Στην προηγούμενη Εξεταστική Επιτροπή, είδαμε τον ρόλο του κυρίου Παππά με τα βοσκοτόπια, πως έβρισκε χρηματοδοτήσεις για να γίνουν νέα κανάλια κλπ

Έχω υπάρξει σε τηλεοπτικές συζητήσεις με στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που συμφωνούσαν ότι πρέπει να διερευνηθούν όλα. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί υπάρχει αυτή η υπαναχώρηση. Ο ΣΥΡΙΖΑ επικαλείται διαδικαστικά ζητήματα και βάζει προσκόμματα για να μην διερευνηθούν όλα και η δική του περίοδο διακυβέρνησης. Ας προσέξουν όμως γιατί εκτίθενται.»

Αναφορικά με το κύμα ανατιμήσεων, είπα:

«Είμαι η τελευταία που θα πω οτιδήποτε ακόμα και για 1 ευρώ το οποίο δίνεται σε μια οικογένεια, μέσα στις τόσο δύσκολες συνθήκες και καταστάσεις που βιώνουμε.

Στην επικοινωνία μου τον κόσμο στην Δυτική Αθήνα, μια περιοχή που έχει πολλά οικονομικά ευάλωτα νοικοκυριά, η ακρίβεια είναι μείζον θέμα. Οι οικογένειες στενάζουν από τις ανατιμήσεις στα ψώνια, στην βενζίνη, στα κοινόχρηστα.

Δεν υποτιμώ τα μέτρα που έχει ανακοινώσει η Κυβέρνηση, όμως θεωρώ ότι δεν είναι επαρκή και δεν λύνουν το πρόβλημα. Είναι μέτρα με μακροπρόθεσμο χαρακτήρα (φοροαπαλλαγές κλπ), όταν οι ανατιμήσεις στα ψώνια του supermarket, στην λαϊκή αγορά είναι εδώ και πρέπει να πληρωθούν τώρα.

Επί παραδείγματι, η Κυβέρνηση εξήγγειλε αύξηση 160 ευρώ το χρόνο στις συντάξεις. Που σημαίνει να πει 13 ευρώ το μήνα ή 0,44 λεπτά την ημέρα. Έτσι θα λυθεί το πρόβλημα;

Το πρόβλημα θα λυθεί με πραγματική και ουσιαστική αύξηση του κατώτατου μισθού. Μετά από 10 χρόνια κρίσης, νομίζω ότι ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις. Είναι ο μόνος τρόπος.»

Σχετικά με την διαχείριση του κορονοϊού, σχολίασα:

«Νομίζω ότι έχει υπάρξει ένας εφησυχασμός, που μας οδηγεί σε πολύ δυσάρεστες καταστάσεις.

Η Κυβέρνηση μου δίνει την εντύπωση πως έχει σηκώσει ψηλά τα χέρια, σ’ ότι αφορά την επικοινωνιακή εκστρατεία υπέρ του εμβολιασμού. Δεν γίνεται να έχουμε τόσα θύματα της πανδημίας και η επικοινωνιακή καμπάνια να έχει βαλτώσει.

Αντιλαμβάνομαι ότι έχουμε φτάσει σ’ έναν πυρήνα συμπολιτών μας οι οποίοι είναι κοντά στην άρνηση εμβολιασμού ή φοβούνται να εμβολιαστούν. Όμως αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί.

Όπως π χ με τα μέτρα για τον εορτασμό του Αγίου Δημητρίου στην Θεσσαλονίκη. Ο ίδιος ο κύριος Μητσοτάκης είχε παραδεχτεί ότι έγιναν λάθη πέρσι. Ποια μέτρα σχεδιάζει να πάρει η Κυβέρνηση για να μην έχουμε τα ίδια αποτελέσματα και φέτος;

Επίσης στο θέμα του υποχρεωτικού εμβολιασμού, υπήρξε μια φοβικότητα. Η Κυβέρνηση άργησε πολύ να την φέρει, ήταν σχεδόν τέλη Ιουλίου όταν ψηφίστηκε στην Βουλή. Ενώ στην Ιταλία που είχε παρεμφερή ποσοστά εμβολιασμών μ’ εμάς, ο κύριος Ντράγκι έφερε την υποχρεωτικότητα πολύ νωρίτερα και υπήρξε σημαντική βελτίωση των ποσοστών εμβολιασμού.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα των πισωγυρισμάτων της Κυβέρνησης, είναι με τα εστιατόρια. Όπου ένα εστιατόριο μπορεί να είναι για αμιγώς εμβολιασμένους, αλλά το προσωπικό μπορεί να είναι ανεμβολίαστο. Ή ότι την αρχή ενημερώνουν τους πολίτες ότι μια οικογένεια έπρεπε να είναι όλοι εμβολιασμένοι για να πάνε σ’ ένα εστιατόριο, και αργότερα ανακοινώνουν ότι μπορούν και με tests. Αυτό τα επικοινωνιακά εμπρός – πίσω δημιουργούν σύγχυση στους πολίτες.»

Τέλος στην τοποθέτηση μου σχετικά με την εκλογή αρχηγού στο Κίνημα Αλλαγής, είπα:

«Σήμερα έκλεισε η διαδικασία κατάθεσης υποψηφιοτήτων και των υπογραφών που απαιτούνται γι’ αυτή. Έχουμε έξι υποψήφιους μεταξύ των οποίων και τον πρώην Πρόεδρο και Πρωθυπουργό της χώρας, τον κύριο Παπανδρέου.

Νομίζω ότι μ’ όλες αυτές τις υποψηφιότητες και το πλήθος των υπογραφών που συνελέγησαν, φαίνεται  ότι θα υπάρξει αυξημένη συμμετοχή στις διαδικασίες εκλογής αρχηγού. Θα πρέπει να είναι μια γιορτή όπου ο προοδευτικός κόσμος θα δώσει ισχυρό παρόν για να δυναμώσει ξανά ο χώρος μας.

Από εκεί και πέρα νομίζω ότι θα πρέπει να ξεφύγουμε από μια, ας την πούμε, ασάφεια που υπήρχε στις θέσεις μας, τις προτάσεις στην εν γένει τοποθέτηση μας τον τελευταίο καιρό. Είμαστε στο 2021 και πρέπει να καταλάβουμε ότι πρέπει να μιλάμε συγκεκριμένα, δεν μπορούμε να εκφραζόμαστε με γενικές και θολές έννοιες. Δεν μπορούμε να μιλάμε γενικά για μια προοδευτική διακυβέρνηση.

Τι είναι προοδευτική διακυβέρνηση; Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών είναι προοδευτική πολιτική ή όχι; Το θέμα του πανεπιστημιακού ασύλου είναι προοδευτικό ή όχι; Το θέμα τις ενίσχυσης των εξοπλισμών είναι προοδευτικό ή όχι; Το θέμα του ελέγχου των αρμών της εξουσίας είναι προοδευτική πολιτική; Και ποιος εκφράζει το προοδευτικό; Ο ΣΥΡΙΖΑ με τον τρόπο που κυβέρνησε έδειξε ότι είναι προοδευτική πολιτική δύναμη; Νομίζω πως όχι.

Άρα δεν υπάρχει χώρος για θολά μηνύματα μέσα από θολές έννοιες, και αυτό είναι κάτι που πρέπει να ξεκαθαρίσουμε. Εμείς με την υποψηφιότητα του Ανδρέα Λοβέρδου, και γι’ αυτό την στηρίζω, πάμε για μια αυτόνομη πορεία, με ξεκάθαρο στίγμα για μια ενδυνάμωση της Προοδευτικής Παράταξης και του ΠΑΣΟΚ.» 

Μας χωρίζει ιδεολογικό και πολιτικό χάος από τον ΣΥΡΙΖΑ

Με τον Δημήτρη Οικονόμου και με την Μαρία Αναστασοπούλου, στην εκπομπή Σήμερα του ΣΚΑΙ, συζητήσαμε για τις τρέχουσες εσωκομματικές διαδικασίες ανάδειξης ηγεσίας στο Κίνημα Αλλαγής, το ενδεχόμενο συνεργασιών και για την ανακοίνωση της υποψηφιότητας του κυρίου Παπανδρέου.  

Κατά την τοποθέτηση μου για τις εσωκομματικές διεργασίες, είπα:

«Στο Κίνημα Αλλαγής, σαν ανοικτό και δημοκρατικό κόμμα οποιοσδήποτε έχει το δικαίωμα να προσέλθει και να είναι υποψήφιος. Βέβαια όταν πριν κάποιες ημέρες ο κύριος Παπανδρέου ανακοίνωνε ότι αναλαμβάνει τη πρωτοβουλία να μιλήσει με όλους του υποψήφιους, για τη διασφάλιση της ενότητας, περίμενα ότι θα επιτελούσε τον ιστορικό του ρόλο ως πρώην Προέδρος. Τελικά επέλεξε να κάνει κάτι άλλο, κατεβαίνει ως υποψήφιος Προέδρος.

Θα πρέπει να γίνει μια πολιτική κουβέντα, μια σκληρή πολιτική διαμάχη για το μέλλον του κόμματος και όχι απλά μια ρεβάνς του παρελθόντος. Αλλά όλος αυτός ο διάλογος είναι κάτι θετικό, σε καμία περίπτωση δεν νομίζω ότι τίθεται θέμα διχασμού και διάσπασης.

Είναι χρέος του κυρίου Παπανδρέου ως πρώην Πρόεδρος και Πρωθυπουργού, αλλά και όλων των υποψηφίων να διαφυλάξουν και την ποιότητα του πολιτικού διαλόγου και την ενότητα. Ενότητα, σοβαρότητα, αξιοπιστία πρέπει να είναι το τρίπτυχο με το οποίο θα πρέπει να κινηθούν όλοι τους.»

Σχετικά με το ενδεχόμενο συνεργασιών τόνισα ότι:

«Πρώτα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τι εννοούμε όταν λέμε προοδευτική διακυβέρνηση. Είναι προοδευτικό να συνεργαστούμε ή να συνασπιστούμε με τον ΣΥΡΙΖΑ; Σε καμία περίπτωση, όχι. Μας χωρίζει ένα χάος σε πολλά ζητήματα. Σαφώς όμως δεν μπορεί να θεωρηθεί προοδευτικό κόμμα και η ΝΔ.

Το μεγάλο ζητούμενο λοιπόν είναι το πως θα μεγαλώσουμε τα ποσοστά μας, το πως θα μπορέσουμε να έχουμε έναν αυτόνομο, δικό μας ρόλο και αυτό είναι αλήθεια ότι κάπως το είχαμε θολώσει. Το θολώσαμε, γιατί αντί να βγαίνουμε με αυτοπεποίθηση, με τις δικές μας θέσεις και προτάσεις, εμείς προσπαθούσαμε να κρατήσουμε ίσες αποστάσεις είτε από το ένα, είτε από το άλλο κόμμα.

Είναι αλήθεια ότι το ΠΑΣΟΚ έχει πληρώσει (και δίκαια και πολύ άδικα) μια σειρά από πράγματα, γι’ αυτό βρέθηκε από το 40 % στο 5%. Το θέμα είναι πως θα προχωρήσουμε απ’ εδώ και πέρα, χωρίς τους παλαιούς διχασμούς. 

Εγώ λέω ότι πρέπει να ξαναβρούμε τον αυτόνομο ρόλο μας, και με αυτοπεποίθηση, με τις θέσεις και τις προτάσεις μας να ξαναπρωταγωνιστήσουμε, ώστε γρήγορα να μπορέσουμε να  επιφέρουμε την αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών.»  

Ο αγώνας για την διεκδίκηση της ηγεσίας δεν είναι, και δεν πρέπει να είναι αγώνας προσώπων. Είναι ένας αγώνας πολιτικών, ιδεών, αξιών, στρατηγικής.

Σήμερα το πρωί στην εκπομπή Πρωινή Πτήση, συζητήσαμε με τον Τηλέμαχο Σαντοριναίο, για τις επικείμενες εσωκομματικές διαδικασίες για την ηγεσία στο Κίνημα Αλλαγής αλλά και την ανακοίνωση της υποψηφιότητας του κ. Γιώργου Παπανδρέου.

Συγκεκριμένα κατά την τοποθέτηση μου ανέφερα:

«Δεν μπορώ να πω ότι ήταν κάτι που περιμέναμε. Οφείλω να ομολογήσω ότι όταν πριν μερικές ημέρες ο κύριος Παπανδρέου ανακοίνωνε ότι αναλάμβανε ενωτική πρωτοβουλία συναντώντας όλους του υποψηφίους για την ηγεσία, περίμενα ότι θα έμενε στον ιστορικό του ρόλο ως πρώην Πρόεδρος και Πρωθυπουργός της χώρας.

Τελικά ο κύριος Παπανδρέου επέλεξε, όπως έχει  δικαίωμα να κάνει, να είναι και αυτός ένας από τους υποψηφίους.

Αυτό που είναι σημαντικό όμως, είναι ν’ ακούσουμε τι έχει να πει τόσο ο ίδιος, όσο και οι υπόλοιποι υποψήφιοι που προέκυψαν μετά την αποχώρηση της κυρίας Γεννηματά. Τι έχουν να πουν για το μέλλον της παράταξης, το πως θα πορευθούν, ποιο είναι το σχέδιο και ποια η στρατηγική τους για το ΠΑΣΟΚ, το Κίνημα Αλλαγής. Κάποιοι άλλοι υποψήφιοι έχουν ήδη τοποθετηθεί σχετικά και γνωρίζουμε τι προτείνουν και τι πιστεύουν.

Άκουσα με προσοχή αυτά που είπε χθες ο κύριος Παπανδρέου, νομίζω ότι δεν είπε κάτι που δεν λένε και όλοι οι άλλοι. Το σύνθημα νέα αλλαγή δεν είναι το ακούσαμε πρώτη φορά, το λέει η κυρία Γεννηματά και όλοι εμείς εδώ και πολύ καιρό. Όπως και για την ενδυνάμωση της Προοδευτικής Παράταξης, όλοι οι υποψήφιοι αυτό πρεσβεύουν και όλοι αυτό θέλουμε.

Κατά την γνώμη μου όλοι οι υποψήφιοι οφείλουν να διασφαλίσουν την ενότητα, την αξιοπιστία και την σοβαρότητα. Ο αγώνας για την διεκδίκηση της ηγεσίας δεν είναι, και δεν πρέπει να είναι αγώνας προσώπων. Είναι ένας αγώνας πολιτικών, ιδεών, αξιών, στρατηγικής. Είναι αγώνας για το αύριο της παράταξης μας και όχι μια ρεβάνς για το παρελθόν. Ο ρόλος της παράταξη μας και που διαχρονικά έχει υπηρετήσει, με κόστος πολλές φορές,  είναι πως μπορεί να είναι χρήσιμη για την πατρίδα μας.

Αυτή την στιγμή έχουμε μια Κυβέρνηση και επί της ουσίας δεν έχουμε αντιπολίτευση. Ο ΣΥΡΙΖΑ ως Αξιωματική Αντιπολίτευση, δεν  μπορεί να επιτελέσει αυτόν τον θεσμικό του ρόλο. Είναι πλέον η ώρα για το ΠΑΣΟΚ, το Κίνημα Αλλαγής να επιτελέσει αυτό τον ρόλο, ως χρήσιμη αντιπολίτευση τώρα και ως πρωταγωνιστής των πολιτικών εξελίξεων αργότερα.»

Αναφερόμενη στο ποια υποψηφιότητα στηρίζω είπα:

«Προσωπικά με εκφράζει πολιτικά η υποψηφιότητα του Ανδρέα Λοβέρδου. Με εκφράζει αυτή η υποψηφιότητα γιατί με βρίσκει σύμφωνη όσον αφορά το μεταρρυθμιστικό κομμάτι. Δηλαδή την ανάγκη για να προχωρήσουμε μπροστά μ’ ένα σύγχρονο κόμμα με ξεκάθαρες μεταρρυθμιστικές προτάσεις και ιδέες, απευθυνόμενοι στον χώρο του Κέντρου, που είναι η πλειοψηφία των πολιτών και που αυτή την στιγμή φαίνεται να έχει καταληφθεί από τον κ. Μητσοτάκη.

Εμείς με προοδευτικές προτάσεις, και πρέπει να δούμε τι είναι πραγματικά προοδευτικό σήμερα, μ’ έναν σύγχρονο λόγο και απευθυνόμενοι στον χώρο του Κέντρου, πρέπει να καταθέσουμε τις θέσεις μας. Να δούμε ποιες είναι οι προκλήσεις της νέας εποχής, να κινηθούμε μ’ ένα εκσυγχρονιστικό, μεταρρυθμιστικό λόγο, προκειμένου να πάμε τη παράταξη και την χώρα μπροστά. Γι’ εμένα αυτό είναι το διακύβευμα και αυτό πρέπει να κάνουμε.

Είμαι σίγουρη ότι το ΠΑΣΟΚ, το Κίνημα Αλλαγής θα βγει πιο δυνατό και ενωμένο από αυτή την διαδικασία.»    

Ακούστε την συνέντευξη εδώ:  

Σήμερα το πρωί ήμουν καλεσμένη στην εκπομπή του Γιώργου Παπαδάκη, Καλημέρα Ελλάδα. Στην συζήτηση μας αναφερθήκαμε στις εσωκομματικές διεργασίες, το ενδεχόμενο υποψηφιότητας του κ. Γιώργου Παπανδρέου, αλλά και με την ανησυχητική αύξηση των κρουσμάτων και τα μέτρα για τον εορτασμό του Αγίου Δημητρίου στην Θεσσαλονίκη.

Κατά την τοποθέτηση μου για τις εσωκομματικές διεργασίες για την εκλογή αρχηγού σημείωσα:

«Είναι μια πολύ σημαντική στιγμή για το ΠΑΣΟΚ και το Κίνημα Αλλαγής. Με την εκλογή της κατάλληλης ηγεσίας, θα κριθεί ποια θα είναι η πορεία μας και το αφήγημα μας για το μέλλον της χώρας.

Άρα το μεγάλο ζητούμενο είναι το μέλλον, και τι μπορεί να κάνει ο χώρος μας για την πατρίδα. Είναι απολύτως σαφές λοιπόν ότι οι υποψήφιοι για την ηγεσία θα πρέπει πληρούν της προϋποθέσεις της ενότητας, της σοβαρότητας και της αξιοπιστίας. Θα πρέπει να δείξουν ότι ο αγώνας τους έχει να κάνει με το καλό της παράταξης και δευτερευόντως με τις προσωπικές τους φιλοδοξίες. Νομίζω ότι ο κάθε υποψήφιος θα πρέπει να εξηγήσει για πιο λόγο θέλει να είναι υποψήφιος, και ποιο είναι το αφήγημα του για το μέλλον του ΠΑΣΟΚ. Κάποιοι το έχουν κάνει ήδη, κάποιοι άλλοι όχι ακόμα.»

Σχετικά με το ενδεχόμενο υποψηφιότητας του κ. Γιώργου Παπανδρέου είπα:

«Θεωρώ ότι όλοι οι πρώην πρόεδροι του ΠΑΣΟΚ έχουν τον σοβαρό ρόλο της διαφύλαξης της ενότητας του χώρου.

Ο κ. Παπανδρέου έχει υπάρξει Πρωθυπουργός και Πρόεδρος του κόμματος μας σε πολύ δύσκολες στιγμές. Το τι θα αποφασίσει είναι δική του επιλογή. Περιμένουμε λοιπόν αν θα επιλέξει να διαφυλάξει αυτό τον ιστορικό ρόλο που έχει, μαζί με τους υπόλοιπους προέδρους ή εάν θα είναι ακόμα ένας υποψήφιος μαζί με τους υπόλοιπους 6 που διεκδικούν την ηγεσία της παράταξης. 

Σε κάθε περίπτωση, και μ’ όλον το σεβασμό στο πρόσωπο του κ. Παπανδρέου, η όποια του απόφαση θα πρέπει ν’ ανακοινωθεί εντός των προβλεπόμενων διαδικασιών.» 

Τέλος σχετικά με την έξαρση κρουσμάτων και τα μέτρα για τον εορτασμό του Αγίου Δημητρίου στην Θεσσαλονίκη, ανέφερα:

«Φοβάμαι μήπως πληρώσουμε μια στάση μεγάλης σιγουριάς, που βλέπω και εισπράττω. Θα ήθελα να υπενθυμίσω ότι ήταν ο ίδιος ο Πρωθυπουργός της χώρας, που είχε παραδεχθεί το μεγάλο λάθος που έγινε κατά τον περσινό εορτασμό του Αγίου Δημητρίου στην Θεσσαλονίκη. Άρα περιμένω να δω ποια μέτρα θα ληφθούν, προκειμένου να μην επαναληφθεί το ίδιο λάθος και φέτος. Είναι λυπηρό να βλέπουμε νέους ανθρώπους να χάνουν την ζωή από τον κορονοϊό. Θα πρέπει να συνεχιστεί η επικοινωνιακή εκστρατεία, που φοβάμαι ότι έχει ατονήσει. Το εμβόλιο είναι η μόνη λύση, πρέπει να το καταλάβουμε και να εμβολιαστούμε.» 

Συνέντευξη στο «Κανάλι 1»:

Ο Ανδρέας Λοβέρδος είναι ο υποψήφιος Πρόεδρος που με τις θέσεις και τον δυναμισμό του μπορεί να ανεβάσει το Κίνημα Αλλαγής.

Σήμερα το πρωί ήμουν καλεσμένη στην εκπομπή της Λίας Λάππα στο Κανάλι 1 του Πειραιά. Στην συζήτηση μας αναφερθήκαμε σε θέματα που απασχολούν την επικαιρότητα όπως: ψήφιση της Ελληνογαλλικής αμυντικής συμφωνίας, το κύμα ακρίβειας αλλά και για τις εσωκομματικές διαδικασίες για την ανάδειξη προέδρου στο Κίνημα Αλλαγής.

Σχετικά με την ψήφιση της αμυντικής συμφωνίας με την Γαλλία σημείωσα:

«Χθες ήταν σημαντική ημέρα για την Βουλή. Το γεγονός ότι η συμφωνία με την Γαλλία κυρώθηκε από τα 2/3 της Ολομέλειας καταδεικνύει την βαρύτητα της. Δυστυχώς όμως ακούστηκαν και πράγματα που μας θύμισαν τις άσχημες ημέρες του 2011 – 12.

Η Ελλάδα γειτονεύει με μια χώρα που δεν κρύβει την προκλητικότητα της και φτάνει στο όρια της επιθετικότητας με την διεκδίκηση των νησιών μας. Μ’ αυτή την συμφωνία η Ελλάδα αποκτά ένα εξοπλιστικό πρόγραμμα (Belharra, Rafale), που η χώρα μας δεν είχε καθώς το τελευταίο ήταν επί διακυβέρνησης Σημίτη. Παράλληλα σε διπλωματικό επίπεδο, είναι ένα διεθνών διαστάσεων γεγονός καθώς δημιουργείται μια συμμαχική δύναμη που μπορεί ν’ αποτελέσει τον προάγγελο δημιουργίας του Ευρωπαϊκού στρατού, που είναι μια αναγκαιότητα.

Εμείς ως Κίνημα Αλλαγής παρ’ ότι είχαμε κάποιες ενστάσεις, όσων αφορά κάποια άρθρα σχετικά με την ΑΟΖ και του κατά πόσο καλύπτονται τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, καταθέσαμε τις προτάσεις μας και υπερψηφίσαμε αναγνωρίζοντας την σημαντικότητα της συμφωνίας. Το ΠΑΣΟΚ πάντα κρατούσε μια υπεύθυνη στάση σε τόσο σοβαρά θέματα και είμαστε υπερήφανοι γι’ αυτό.

Όμως δεν μπορώ να πω ότι κατανόησα την στάση του ΣΥΡΙΖΑ. Ξεκίνησε με την διατύπωση ερωτημάτων στις αρμόδιες Επιτροπές και στη συνέχεια κάθε μέρα που περνούσε ανέβαζε διαρκώς την ένταση, με αποκορύφωμα την ομιλία του κ. Τσίπρα χθες, όπου έκανε λόγο για φέρετρα και μίζες. Περίμενα μεγαλύτερη υπευθυνότητα από την αξιωματική αντιπολίτευση, η καταφυγή σε ακραίες εκφράσεις νομίζω ότι είναι κατώτερη των περιστάσεων.

Δυστυχώς για πρώτη φορά μετά την Μεταπολίτευση, κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης καταψηφίζει εξοπλιστικό πρόγραμμα της χώρας. Από εκεί και πέρα ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματα του. Ο Ελληνικός λαός έχει άποψη και κρίνει όλα τα κόμματα.»

Τοποθετούμενη για το κύμα ανατιμήσεων που πλήττει την κοινωνία, είπα:

« Η ακρίβεια είναι κατά την γνώμη μου το πιο σημαντικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν αυτή την στιγμή η μέση ελληνική οικογένεια. Βρίσκομαι σχεδόν καθημερινά στην Δυτική Αθήνα, μια περιφέρεια με οικονομικά ευάλωτα νοικοκυριά και μπορώ να σας πω ότι η ακρίβεια είναι μείζον θέμα συζήτησης. Οι ανατιμήσεις  προϊόντων στο supermarket, στις λαϊκές αγορές αλλά και στην ενέργεια, έχουν πλήξει μια κοινωνία που μετά από μια δεκαετή οικονομική και υγειονομική κρίση, βρίσκεται σε οικονομική δυσπραγία.

Βλέπουμε ότι γίνεται μια προσπάθεια από την Κυβέρνηση για την άμβλυνση των επιπτώσεων της ακρίβειας. Όμως ειλικρινά θεωρώ ότι τα μέτρα που ανακοινώθηκαν δεν είναι επαρκή σε καμία περίπτωση. Πρόσφατα διαβάζαμε με πηχυαίους τίτλους για αυξήσεις στις συντάξεις, που τελικά ήταν μια αύξηση 160 ευρώ τον χρόνο. Δηλαδή 13 ευρώ τον μήνα ή 0.44 λεπτά την ημέρα, ουσιαστικά ούτε ένα κουλούρι. Είναι αυτονόητο ότι αυτό δεν θεωρηθεί ότι αποτελεί στήριξη για τις συντάξεις.

Χρειάζονται σημαντικά και διευρυμένα μέτρα τα οποία θα στηρίξουν τα νοικοκυριά. Επαρκές μέτρο θα ήταν μια γενναία μείωση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης. Επαρκές μέτρο θα ήταν μια πραγματικά και ουσιαστική στήριξη του κατώτατου μισθό, όχι αυτά που βλέπουμε.

Βέβαια οτιδήποτε δίνεται, οποιαδήποτε στήριξη, είναι θετική. Αλλά θα πρέπει να είναι ουσιαστική και να μην είναι εμπαιγμός.»

Ερωτόμενη σχετικά με την διαδικασία εκλογής προέδρου και την ενότητα του κόμματος απάντηση:

« Είμαστε σε μια δυναμική πορεία προς τις εκλογές, που είναι μια βαθιά πολιτική και δημοκρατική διαδικασία. Δεν θέλω ν’ αναφερθώ στα όσα έγιναν στην συνεδρίαση της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής και σε κάποιους λάθους χειρισμούς που εκτιμώ ότι έγιναν.    Ξέρετε οι καιροί και οι απαιτήσεις της  κοινωνίας είναι τέτοιες που ο οποιοσδήποτε παλαιοκομματισμός, δεν είναι ανεκτός. Όμως πιστεύω ότι σ’ ένα βαθμό έχουμε βρει τη λύση στα διαδικαστικά θέματα. 

Εγώ απευθυνόμενη στα όργανα του κόμματος είπα ότι μετά από πολύ σκέψη κατέληξα στην στήριξη του Ανδρέα Λοβέρδου. Θεωρώ ότι ο κ. Λοβέρδος είναι εκείνη η προσωπικότητα και υποψηφιότητα με την μεγαλύτερη εμπειρία, τον μεγαλύτερο δυναμισμό, τις πιο ξεκάθαρες θέσεις και προτάσεις. Θέσεις και προτάσεις που σε μεγάλο βαθμό ταυτίζονται με αυτές που έχω εκφράσει και η ίδια.

Νομίζω ότι ο κ. Λοβέρδος είναι ο υποψήφιος που μπορεί να σηκώσει, με το πιο αποτελεσματικό τρόπο, το βάρος του διακυβεύματος που δεν είναι άλλο από την επανεκκίνηση του χώρου μας.»

Σχετικά με την ενότητα του χώρου μετά την εκλογή προέδρου, ήμουν ξεκάθαρη:

«Η θέση μου είναι απολύτως ξεκάθαρη και δεν έχει αλλάξει ποτέ. Πάντα υπάρχει ο σεβασμός στην αρχή της πλειοψηφίας σ’ ένα δημοκρατικό κόμμα και όποιος και αν εκλεγεί πρόεδρος, όλοι μας οφείλουμε να δώσουμε αγώνα για να μπορέσουμε να ξανακάνουμε τον χώρο μας πλειοψηφικό και πρωταγωνιστή των πολιτικών εξελίξεων.

Αν και πιστεύω ακράδαντα ότι ο κόσμος θα στηρίξει την καθαρή, διακριτή και δυναμική θέση όπως την εκφράζει ο κ. Λοβέρδος. Θέλω να κάνω ξεκάθαρο ότι θα σεβαστώ την αρχή της πλειοψηφίας. Γιατί πρωτίστως την ενότητα του ΠΑΣΟΚ την διασφαλίζει ο κόσμος του. Όπως είπα και στην τοποθέτηση μου στην ΚΠΕ νομίζω ότι όλοι οι υποψήφιοι/ες πρόεδροι πρέπει να υπογράψουν μια κοινή δήλωση που να αναφέρει ότι ανεξαρτήτως αποτελέσματος την επόμενη ημέρα θα πάμε όλοι μαζί.»   

Απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με την στάση του Κινήματος Αλλαγής είπα:

« Αυτό που πρεσβεύω περισσότερο είναι η καθαρότητα του αφηγήματος μας. Η Ελληνική κοινωνία έχει ανάγκη ν’ ακούσει ξεκάθαρες κουβέντες, όχι μετεωρισμούς ανάμεσα στην μια και την άλλη πλευρά. Όχι θολούρα, όχι στρογγυλέματα, τα οποία πραγματικά δεν πείθουν κανέναν.

Είναι αλήθεια ότι ως τρίτο κόμμα ο ρόλος μας είναι λίγο άχαρος και στο άγχος μας ν’ αναδείξουμε τον διακριτό μας ρόλο ή να κάνουμε ορατή την παρουσία μας προβήκαμε σε έναν περίεργο μετεωρισμό, προκειμένου να κρατήσουμε ίσως κάποιες αποστάσεις είτε προς την μια ή την άλλη πλευρά. Μια κίνηση που θόλωσε το μήνυμα και εν τέλει έκανε κακό, παρά καλό. Όταν έχεις μια θέση πρέπει να έχει αυτοπεποίθηση.»

Αναφορικά με την ταύτιση θέσεων του κ. Λοβέρδου με την Κυβέρνηση τόνισα:

«Κατ’ αρχάς ότι ζητούμε και είμαστε υπέρ αλλαγών, τομών και μεταρρυθμίσεων,  δεν σημαίνει να πει ότι η παρούσα Κυβέρνηση  επειδή τις ανακοινώνει της κάνει. Αντίθετα παρατηρώ μια μεταρρυθμιστική αφλογιστία από την πλευρά, ως προς το να προχωρήσει σε πραγματικές τομές.

Βλέπουμε να γίνονται κάποιες επιφανειακές μεταρρυθμίσεις όπως πχ στην παιδεία με το θέμα του ασύλου, που όμως δεν προχωρούν. Ακόμα όμως και αν προχωρήσει σε κάποια μεταρρύθμιση δεν την εφαρμόζει.»