άρθρο μου στο liberal.gr

Η αξιολόγηση άργησε επτά μήνες, χρειάστηκε να ψηφιστούν τα πιο σκληρά μέτρα που λάβαμε ποτέ, αλλά τελικά την δόση θα την πάρουμε. Τα γλιτώσαμε τα βράχια γι’ αυτό το καλοκαίρι.

Και τώρα, τι;

Η κυβέρνηση πανηγυρίζει που έδωσε τα πάντα και δεν πήρε τίποτα. Οι πολίτες περιμένουν μουδιασμένοι να δουν τα αποτελέσματα της «ηρωικής» διαπραγμάτευσης για άλλη μια φορά στο πορτοφόλι τους.

Θα ήταν αφελές να δηλώνουμε ανακουφισμένοι που, μετά από ενάμιση χρόνο αδράνειας, καθυστερήσεων και τραγικών σφαλμάτων, τα οποία κόστισαν στην ελληνική οικονομία 86 δις ευρώ, μπορούμε να επιστρέψουμε σε (όσο το δυνατόν, υπό τέτοιες ασφυκτικές συνθήκες) φυσιολογικούς ρυθμούς. Το ότι γλιτώσαμε την ελεύθερη πτώση στον γκρεμό δεν καθιστά νίκη, ούτε επιστροφή στην κανονικότητα. Θεωρώντας ότι «το μη χείρον, βέλτιστον» είναι σαν να αποδεχόμαστε ότι δεν μπορούμε καλύτερα.

Κι όμως, μπορούμε. Το έχουμε αποδείξει. Στο ερώτημα «καλύτεροι ήταν οι προηγούμενοι;» η απάντηση είναι εκκωφαντικά καταφατική. Δεν είναι καν απαραίτητη η στοιχειώδης σύγκριση∙ αρκεί απλώς να διερωτηθούμε αν πριν ενάμιση χρόνο βρισκόμασταν σε καλύτερη κατάσταση απ’ ό,τι σήμερα. Μόνο ο φανατικά αμετανόητος ψηφοφόρος των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θα μπορούσε να απαντήσει αρνητικά (και όχι πάντα με το χέρι στην καρδιά).

Είναι καθήκον της αντιπολίτευσης να υπενθυμίζουμε στον ελληνικό λαό ποιος ευθύνεται για τη σημερινή κατάσταση. Ο ρόλος της αντιπολίτευσης είναι να αναδεικνύει τα λάθη, τις παραλείψεις, την καταστροφική για τη χώρα πολιτική της κυβέρνησης. Και οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ φροντίζουν καθημερινά να μας παρέχουν μπόλικη τροφή.

Είναι καθήκον της αντιπολίτευσης να ασκεί δριμεία κριτική, να αποκαλύπτει τα ψέματα, την ασυνέπεια, την ανικανότητα της κυβέρνησης. Όχι επειδή διψά να κατακτήσει την εξουσία, ούτε βέβαια καταφεύγοντας στη λασπολογία, τον ανέξοδο λαϊκισμό και την παροχολογία. Αυτά τα όπλα τα έχουν διεκδικήσει οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προ πολλού, και δυστυχώς για εκείνους, έχουν περιορισμένη αποτελεσματικότητα και σύντομη ημερομηνία λήξης. Η άσκηση κριτικής είναι καθήκον μας γιατί, απλούστατα, έχουμε υποχρέωση να λέμε την αλήθεια, μέχρι να γνωρίζει κάθε  Έλληνας πολίτης ποιός φέρει την αποκλειστική ευθύνη για την περαιτέρω απώλεια εισοδήματος, την απώλεια της ποιότητας ζωής, την υπερφορολόγηση, το υπερμνημόνιο στο διηνεκές.

Εξίσου, όμως, καθήκον μας, είναι να υποδεικνύουμε εναλλακτικές και να παρουσιάζουμε λύσεις.

Τι θα είχε συμβεί, άραγε, αν αντί να προπαγανδίζει προκειμένου να υφαρπάξει «αγανακτισμένες» ψήφους, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε κρατήσει υπεύθυνη στάση τα 6 χρόνια της κρίσης; Αν, αντί για αντίσταση σε κάθε μεταρρύθμιση, είχε συστήσει συναίνεση; Τι θα είχε συμβεί, ακόμη, αν πέρυσι ο ΣΥΡΙΖΑ, με περισσή αλαζονεία, δεν είχε περιφρονήσει επιδεικτικά τη χείρα βοηθείας που προσφέραμε για την πατρίδα;

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μπορεί όψιμα να συνειδητοποίησε ότι το μνημόνιο είναι μονόδρομος, όμως απέδειξε περίτρανα ότι μόνη της δεν μπορεί ούτε να διαπραγματευτεί, ούτε να διαφυλάξει τα εθνικά συμφέροντα, ούτε βεβαίως να το εφαρμόσει. Και, φυσικά, σε καμία περίπτωση δεν είναι ικανή να εγγυηθεί την επιστροφή της χώρας σε τροχιά ανάπτυξης, ιδίως όταν είναι προφανές ότι περιμένει να έρθει η ανάπτυξη με τις offshore των βουλευτών και υπουργών της.

Το μόνο που είναι ικανή να κάνει είναι να διχάζει την ελληνική κοινωνία, με απαράδεκτες δηλώσεις στελεχών της που συνεχίζουν να καλλιεργούν το εμφυλιοπολεμικό κλίμα που η ίδια δημιούργησε.

Ούτε όμως είναι λύση να καταφύγουμε πάλι στις κάλπες. Λέγεται συχνά ότι ο ορισμός της παραφροσύνης είναι να κάνεις πάντα το ίδιο και να περιμένεις διαφορετικό αποτέλεσμα. Το είδαμε στην πράξη στις τρεις διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις το 2015.

Μπορούμε καλύτερα και μπορούμε μαζί.

Το αποδείξαμε το καλοκαίρι, που τα φιλοευρωπαϊκά κόμματα της αντιπολίτευσης βάλαμε πλάτη για την παραμονή της χώρας στην Ευρώπη. Το απέδειξαν τα άλλα ευρωπαϊκά κράτη που κατάφεραν και βγήκαν από τα μνημόνια.

Αντί για τη ρητορική του μίσους και του διχασμού, ας επιδιώξουμε νηφαλιότητα. Αντί να επιδιδόμαστε σε κοκορομαχίες, ας πρυτανεύσει η φωνή της λογικής. Και η λογική επιβάλλει συναινέσεις, για να έχουμε κοινωνική συνοχή, για να κάνουμε τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις.

Δεν είναι αργά για να ανασκουμπωθούμε και να δουλέψουμε μαζί για να πετύχουμε τους στόχους μας, με τη συμμετοχή όλων των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων σε μια ευρεία κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Χωρίς εγωισμούς και μικροκομματικές ατζέντες, αλλά με γνώμονα το καλό της χώρας.

Παρακολουθούμε τις τελευταίες μέρες ένα σουρεαλιστικό σκηνικό, με στελέχη της κυβέρνησης να αλληλοσυγχαίρονται και να επαίρονται για την επιβολή δυσβάσταχτων φόρων και εισφορών και την περαιτέρω διάλυση της οικονομίας που έφερε η υποτιθέμενη διαπραγμάτευσή τους.

Η ως τώρα πορεία της 16μηνης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μας έχει δείξει ξεκάθαρα ότι δεν υπάρχει καμία ευθιξία. Αν υπήρχε, μετά από τόσα σκάνδαλα, κωλοτούμπες, αυτοαναιρούμενες δηλώσεις και προκλητικές συμπεριφορές, θα είχαμε δει, αν όχι μία παραίτηση, έστω μία συγγνώμη. Αντ’ αυτού, βλέπουμε μία σφιχτή γροθιά, πρόθυμη να υποστεί ακόμη και τον αυτοεξευτελισμό της προκειμένου να παραμείνει στην εξουσία, με γενναίες δόσεις κυνισμού, κλείνοντας, όπως νομίζει, το μάτι στη βασική εκλογική πελατεία της.

Η πιο ανίκανη και επικίνδυνη κυβέρνηση των τελευταίων ετών μιλάει για έξοδο από τα μνημόνια, τη στιγμή που μας φορτώνει και με τέταρτο μνημόνιο-κάβα, τον «κόφτη» που θα ενεργοποιείται ερήμην της βουλής με Προεδρικό Διάταγμα. Βαφτίζει την πλήρη υποταγή της στις αξιώσεις των δανειστών ως «καλά νέα». Κάνει πράξη τη διχαστική ρητορική της,  με την διάλυση της μεσαίας τάξης (που βαφτίζει «πλουτοκρατία») και την ισοπέδωση κάθε δημιουργικού και παραγωγικού στοιχείου του τόπου: του ελεύθερου επαγγελματία, του μικρομεσαίου επιχειρηματία, του επιστήμονα, του αγρότη, του νέου ανθρώπου.

Οι πολίτες, από την άλλη, δείχνουν να τα παρακολουθούν όλα αυτά μουδιασμένοι. Δεν βλέπουμε τις συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις που είχαμε συνηθίσει τα τελευταία έξι χρόνια, κάτι που η κυβέρνηση είχε το θράσος να χρησιμοποιήσει ως επιχείρημα, παρουσιάζοντας το νόμο-λαιμητόμο για ασφαλιστικό-φορολογικό ως θετική εξέλιξη.

Μήπως η έλλειψη «κινητοποίησης», που μεταφράζεται σε αδιευκρίνιστη ψήφο ή ενδεχόμενη αποχή και στις επόμενες εκλογές, συνιστά ανακούφιση επειδή το ενδεχόμενο να ξαναζήσουμε το τραγικό καλοκαίρι του 2015 απομακρύνεται με το κλείσιμο της αξιολόγησης; Μήπως έχουμε αποδεχθεί ότι οι καλύτερες μέρες, αν έρθουν, αργούν πολύ ακόμη, σε αντίθεση με όσα αρέσκεται να δηλώνει ο πρωθυπουργός;

Ή μήπως, απλά, δεν αρκεί το καταγγελτικό ύφος, αλλά ούτε τα ευχολόγια, για να κινητοποιηθεί ξανά ο απογοητευμένος πολίτης που έχει ανάγκη από ρεαλιστικές εναλλακτικές προτάσεις, από πολιτικές δυνάμεις που τον κοιτάζουν στα μάτια και του λένε την αλήθεια, έστω κι αν αυτή δεν είναι ευχάριστη. Ο λαός που είτε έχει αποστασιοποιηθεί από την πολιτική, είτε βρίσκεται εγκλωβισμένος ανάμεσα στο «σανό» που του προσφέρει απλόχερα το εθνολαϊκιστικό μόρφωμα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, και στην αντιπολίτευση της ΝΔ που περιορίζεται σε γελοιογραφίες και απαίτηση για εκλογές, αντί για ουσιαστικές προτάσεις.

Η Δημοκρατική Συμπαράταξη μπορεί να αποτελέσει τη λύση στο αδιέξοδο στο οποίο έχει οδηγήσει τη χώρα το δίπολο ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ. Το περασμένο σαββατοκύριακο ήταν ένας σημαντικός σταθμός σε αυτό το εγχείρημα. Έχουμε επίγνωση της πραγματικότητας, έχουμε μάθει από τα λάθη μας, και είμαστε έτοιμοι να κάνουμε γενναία βήματα μπροστά, όλοι μαζί.

Συνειδητοποιημένοι ότι δεν αρκούν «μερεμέτια» για την ανασυγκρότησή του χώρου της κεντροαριστεράς, και πολύ περισσότερο την αναγέννηση της χώρας – κάνουμε νέα αρχή. Η Πολιτική Διακήρυξη και οι Προγραμματικές μας θέσεις αποτελούν την αφετηρία για έναν ειλικρινή διάλογο με κάθε προοδευτικό, δημοκρατικό πολίτη της χώρας.

Ξέρουμε ότι η εμπιστοσύνη δεν χαρίζεται, ούτε υποκλέπτεται με κούφιες υποσχέσεις, αλλά κατακτάται. Και βασική μας προτεραιότητα είναι να ξανακερδίσουμε τη χαμένη εμπιστοσύνη όλων εκείνων των ανθρώπων που μοιράζονται τις αξίες και τις ιδέες μας. Να την κερδίσουμε όχι με μεγαλοστομίες αλλά με πράξεις, και να πορευτούμε ξανά μαζί.

Για να μην επιτρέψουμε πια σε κανέναν εκφραστή του λαϊκισμού, του κρατισμού και της οπισθοδρόμησης να παίζει με την τύχη και το μέλλον της χώρας. Και κυρίως, για να δώσουμε ξανά φωνή στους δημοκρατικούς πολίτες που αναζητούν στέγη και έμπνευση, που θέλουν να παλέψουν για την πρόοδο και την ευημερία της Ελλάδας.

Η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη της Δημοκρατικής Συμπαράταξης αποτελεί ένα κάλεσμα σε όλους όσους, από την μεταπολίτευση έως σήμερα, συμπορεύτηκαν με το ΠΑΣΟΚ, συμμερίστηκαν τις αρχές και τις αξίες του Κινήματος και αποτέλεσαν διαχρονικά τη ραχοκοκαλιά της προοδευτικής, δημοκρατικής παράταξης. Για να μπορέσουμε να ξαναχτίσουμε το σπίτι μας, να είμαστε η κινητήριος δύναμη στην Ελλάδα του 21ου αιώνα που δεν λυγίζει κάτω από τις προκλήσεις και δεν υποκύπτει στη διχόνοια και το ταξικό μίσος.

Στα έξι χρόνια της κρίσης η παράταξή μας κατηγορήθηκε για πολλά και πλήρωσε με δυσανάλογα βαρύ πολιτικό κόστος. Φυσικά έγιναν και λάθη, και είμαστε οι πρώτοι που το παραδεχόμαστε.

Όμως το εύπεπτο παραμύθι της δαιμονοποίησης του ΠΑΣΟΚ για όλα τα δεινά που ταλανίζουν τη χώρα έφτασε στο τέλος του. Εμείς κάναμε την αυτοκριτική μας και απελευθερωθήκαμε από την ενοχοποίηση και τα βαρίδια του παρελθόντος. Είπαμε την αλήθεια με το όνομά της και ποτέ δεν εμπορευτήκαμε ελπίδα χωρίς αντίκρισμα.

Μέσα από αυτή τη διαδικασία η παράταξή μας αναδεικνύεται ξανά πιο δυνατή, ενωμένη, έτοιμη για τις μεγάλες μάχες.

Αυτό το σαββατοκύριακο η Δημοκρατική Συμπαράταξη στέλνει ομόφωνα ένα μήνυμα ομοψυχίας, ενότητας και δημιουργίας. Μια ηχηρή απάντηση στα αδιέξοδα που δημιούργησε ο διχασμός και η πόλωση ανάμεσα στον λαϊκισμό της ριζοσπαστικής αριστεράς και τον νεοφιλελευθερισμό της δεξιάς.

Εμείς δεν πάσχουμε από αυταπάτες. Ο δρόμος μπροστά μας είναι δύσκολος, όχι όμως απροσπέλαστος. Επίγνωση της πραγματικότητας δεν σημαίνει αδράνεια και φόβο, δεν σημαίνει δειλία και «πιλάτειο» αντιμετώπιση. Μια υπεύθυνη παράταξη δεν μπορεί να μείνει με σταυρωμένα τα χέρια, παρακολουθώντας τις εξελίξεις να την προσπερνούν, ούτε να αναλαμβάνει το ρόλο των «χρήσιμων ηλίθιων» για συμφέροντα τρίτων. Κάτι τέτοιο θα ήταν καταστροφικό για τη χώρα.

Η δημοκρατική παράταξη υπήρξε πάντα ο μοναδικός πόλος προοδευτικής διακυβέρνησης που κατάφερε να κινεί τη χώρα μπροστά, η μοναδική πολιτική δύναμη που μπορεί να ενώσει, να συνθέσει, να ανοίξει νέους δρόμους για τους πολίτες. Αυτό καλείται να κάνει και σήμερα. Με συμπόρευση και έκφραση της κοινωνίας των πολιτών, με δημιουργικότητα, κοινωνική δικαιοσύνη και εξωστρέφεια.

Μπορούμε να αναδείξουμε ξανά τη Δημοκρατική Συμπαράταξη στον ισχυρό πόλο, απέναντι στις συντηρητικές πολιτικές της ΝΔ και τον αριστερό λαϊκισμό και τον κρατισμό του ΣΥΡΙΖΑ. Η αρχή έχει ήδη γίνει.

Μπορούμε και πάλι, μαζί. Δεν είναι απλά ένα σύνθημα, είναι η αλήθεια. Μπορούμε, με αφετηρία τις αξίες και τις ιδέες μας, να κοιτάξουμε το μέλλον με αισιοδοξία. Για να δημιουργήσουμε ένα νέο παραγωγικό μοντέλο, που θα διασφαλίζει κοινωνική πρόοδο και ευημερία, βιώσιμη ανάπτυξη και αξιοπρέπεια. Που θα εγγυηθεί ότι οι δημιουργικές δυνάμεις της χώρας μπορούν ξανά να ονειρευτούν.

 

 

Συντρόφισσες και σύντροφοι, φίλες και φίλοι,

Αν ένα πολιτικό μήνυμα προκύπτει από όλα όσα συμβαίνουν στη χώρα το τελευταίο διάστημα, αυτό είναι ότι η Δημοκρατική Παράταξη είναι σήμερα πιο χρήσιμη από ποτέ.

Zούμε την απομυθοποίηση και τη διάψευση της ρητορικής που μας οδήγησε σε αυτή την κατάσταση.

Τα ψέματα που ανέβασαν στην εξουσία το κυβερνητικό μόρφωμα της ριζοσπαστικής αριστεράς με την λαϊκίστικη ακροδεξιά, αποκαλύπτονται καθημερινά.

Το πρόβλημα δεν είναι απλώς ότι τα ψέματα αυτά έπληξαν εκλογικά το ΠΑΣΟΚ.

Είναι ότι διέλυσαν τη χώρα.

Ο Πρωθυπουργός, πανικόβλητος μπροστά στην καθολική λαϊκή κατακραυγή και στις αντιδράσεις για την καταστροφική πολιτική του, προσπάθησε χθες για άλλη μια φορά να μας πείσει ότι ζούμε σε μία άλλη χώρα.

Δεν είχε το θάρρος να ζητήσει συγγνώμη από τον Ελληνικό λαό γιατί τον επιβαρύνει με 12,5 δις μέτρα, αλλά είχε το θράσος να ισχυριστεί ότι ενώ περικόπτει 2 δις ευρώ από τις συντάξεις, αυτές δήθεν δεν θα μειωθούν!

Ανερυθρίαστα ψέματα, πρόκληση απέναντι στους μισθωτούς, τους συνταξιούχους, τους επιστήμονες, τους επαγγελματίες, τους αγρότες.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Δείτε που βρισκόμαστε σήμερα.

Η οικονομία βυθίζεται σε νέα ύφεση.

Η ανεργία αυξάνεται.

Τα κάπιταλ κοντρόλς καταστρέφουν τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και πνίγουν τους ελεύθερους επαγγελματίες.

Τόσο με το ασφαλιστικό, όσο και με τα φορολογικά μέτρα που έρχονται, η κυβέρνηση «σκοτώνει» ό, τι δημιουργικό υπάρχει στον τόπο και υπονομεύει το μέλλον. Φτωχοποιεί τους Έλληνες πολίτες. Διαλύει τα πάντα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ συνειδητοποιεί βιαίως ότι δεν μπορεί ούτε να εφαρμόσει τα όσα υποσχέθηκε, ούτε να διαχειριστεί τις αυταπάτες που εξέθρεψε και είναι εγκλωβισμένος στην απόλυτη ανικανότητά του να διαχειριστεί έστω στοιχειωδώς την κατάσταση στην οποία έφερε τη χώρα.

Την ώρα που ήμασταν έτοιμοι να βγούμε από τα μνημόνια, ο ΣΥΡΙΖΑ με τις τυχοδιωκτικές επιλογές του μας έφερε το τρίτο και χειρότερο μνημόνιο και ετοιμάζεται προληπτικά και για το τέταρτο.

Υπενθυμίζω ότι με το περίφημο mail χαρδούβελλη μιλούσαμε για μέτρα ύψους 1,7 δις και είμασταν έτοιμοι να βγούμε στην προληπτική γραμμή πίστωσης, εκτός μνημονίων…

Το μόνο όμως που τους ενδιαφέρει είναι να παραμείνουν γαντζωμένοι στις καρέκλες τους με κάθε τρόπο, έστω και αυτοεξεφτελιζόμενοι.

Διορίζοντας, προκλητικά, στρατιές «ημετέρων».

Ευτελίζοντας τους θεσμούς της Δημοκρατίας, της Δικαιοσύνης και τον ανεξάρτητων αρχών.

Παρεμβαίνοντας ετσιθελικά στα ΜΜΕ και καταστρατηγώντας την ελευθερία του τύπου.

 Αντί να ασχοληθούν με τα προβλήματα της χώρας, κατασκευάζουν εχθρούς για να αποπροσανατολίσουν και να χειραγωγήσουν την κοινή γνώμη.

Πέρα όμως από τους θεατρινισμούς, το γεγονός παραμένει: αυτή η κυβέρνηση είναι παντελώς ανίκανη.

Η προβοκάτσια τους κατέρρευσε.

Το κράτος είναι απόν.

Αδυνατεί να περιφρουρήσει τα σύνορα της χώρας αλλά και να προστατεύσει τους πρόσφυγες και τις τοπικές κοινωνίες σε Ειδομένη, Πειραιά και Ελληνικό.

Οι εντάσεις και οι συγκρούσεις στις προσφυγικές φαβέλες οδηγούν σε ανεξέλεγκτες και επικίνδυνες καταστάσεις. Εκτός από ζητήματα υγιεινής, ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ασφάλειας αλλά και τον προφανή κίνδυνο για ανθρώπινα θύματα, βάζουν σε πολιτικό κίνδυνο την ίδια τη χώρα.

Ανέδειξε την Τουρκία σε «κλειδί» των εξελίξεων στο προσφυγικό, ενώ η χώρα μας έμεινε απλός κομπάρσος.

Παρακολουθούμε μια ανεύθυνη κυβέρνηση να αντιμετωπίζει την Τουρκική επιθετικότητα και την αμφισβήτηση εκ μέρους της των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων στο Αιγαίο με λουλούδια, χαμόγελα,  στολές παραλλαγής και ανοχή στις προκλήσεις.

 Και ενώ διασύρουν τη χώρα διεθνώς, προσπαθούν μετά από 6μηνη καθυστέρηση να καταλήξουν σε μια επικίνδυνη και επώδυνη συμφωνία.

Επώδυνη γιατί φορτώνουν στην πλάτη του ελληνικού λαού και μέτρα 5,5 δις, που

• γονατίζουν ακόμη περισσότερο την ελληνική οικογένεια,
• διαλύουν τη μεσαία τάξη,
• ισοπεδώνουν κάθε επαγγελματική ομάδα,
• και τελικά βυθίζουν τη χώρα σε ακόμη μεγαλύτερη ύφεση,
• με νέες μειώσεις σε συντάξεις,
• σοβαρές επιβαρύνσεις για όλα τα κοινωνικά στρώματα,
• απειλή εκποίησης της Α’ κατοικίας για τα μικρομεσαία νοικοκυριά που χρωστούν στις Τράπεζες και στις εφορίες.

Επικίνδυνη γιατί υπονομεύει με νέους φόρους, ασφαλιστικές εισφορές και εξοντωτικά μέτρα ό,τι πιο δημιουργικό υπάρχει μέσα στην Ελληνική παραγωγή:

Τον αγρότη, τον μικρομεσαίο, τον επιστήμονα, τον επαγγελματία, τον νέο άνθρωπο που θέλει να προχωρήσει στην δική του επιχειρηματική δραστηριότητα.

 Φόρτωσε στις πλάτες των Ελλήνων πολιτών μέτρα συνολικού ύψους 12,5 δις ευρώ.

3,6 δις που ψηφίστηκαν το προηγούμενο καλοκαίρι,

συν τα 5,4 δις της αξιολόγησης, συν άλλα 3,6 που θα μας φέρουν με το τέταρτο, ουσιαστικά, μνημόνιο και με τα προληπτικά μέτρα. Ουσιαστικά δηλαδή είναι έτοιμοι να αποδεχθούν ένα μηχανισμό διαρκούς επιτροπείας της χώρας ακόμη και μετά την λήξη των Μνημονίων.

Όλα αυτά είναι μέτρα που έφερε με αποκλειστική της ευθύνη η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με την υποτιθέμενη διαπραγμάτευσή της.

ΕΜΕΙΣ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΔΕΝ ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΦΕΡΝΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, ΔΕΝ ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ ΣΤΑ ΑΔΙΕΞΟΔΑ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ.

Γιατί αυτή η κυβέρνηση έφερε με δική της ευθύνη αντί  της προσδοκώμενης ανάπτυξης (αθροιστικά 6% για την διετία 2015-2016), ύφεση, με επακόλουθο και την αρνητική πρόβλεψη για την ανεργία.

Γιατί έφερε μείωση των επενδύσεων και αύξηση του δημόσιου χρέους κατά 6%  μεταξύ 2015 και 2016.

Αυτά είναι τα επιτεύγματα της Κυβέρνησης Σύριζα/Ανέλ, σύμφωνα και με τα ίδια τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Αυτό το σαββατοκύριακο ψηφίζεται στη βουλή ένα ασφαλιστικό-οδοστρωτήρας, λαιμητόμος που οδηγεί την κοινωνία στην απόλυτη φτωχοποίηση και σε ένα αδιάκοπο σπιράλ θανάτου.

Έχει το θράσος η κυβέρνηση, ακούσαμε χθες και τον κΤσίπρα και τον κ Κατρούγκαλο, να μας λένε ότι με τα μέτρα αυτά γίνεται «δίκαιη αναδιανομή»…

Και αναρωτιέμαι, είναι δίκαιη αναδιανομή οι περικοπές στις νέες συντάξεις, στις νεότερες γενιές, ύψους 30%;

Είναι δίκαιη αναδιανομή η κατάργηση του ΕΚΑΣ σε 120.000 χαμηλοσυνταξιούχους;

Είναι δίκαιη αναδιανομή η περικοπή των αναπηρικών επιδομάτων;

Είναι δίκαιη αναδιανομή η τεράστια αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών στους νέους επιστήμονες, επαγγελματίες, αγρότες, για να πάρουν συντάξεις-φιλοδωρήματα;

Με απλά λόγια ο κ. Τσίπρας υποσχέθηκε συντάξεις 384 ευρώ και έφτασε στο σημείο να ισχυριστεί ότι με αυτές τις συντάξεις-φιλοδωρήματα οι Έλληνες εξασφαλίζουν γεράματα αξιοπρέπειας!

Είναι δίκαιη αναδιανομή η φοροκαταιγίδα που στέλνουν στα νοικοκυριά και κυρίως στους μικρομεσαίους;

Η μείωση του αφορολόγητου στα 8.600 ευρώ;

Η αύξηση του ΦΠΑ στο 24%;

Την ίδια ώρα, δεν υπάρχει καμία Αναπτυξιακή Προοπτική. Ο Αναπτυξιακός νόμος, μετά από δεκαπέντε μήνες κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, μόλις τώρα κατατέθηκε σε δημόσια διαβούλευση.

 Τα Δημόσια Νοσοκομεία καταρρέουν.

Οι ΜΕΘ μένουν χωρίς γιατρούς και προσωπικό, αλλά το μόνο που απασχολεί την υποτιθέμενη «πρώτη φορά αριστερά» κυβέρνηση είναι το πώς θα διορίσουν τους δικούς τους, κατά παρέκκλιση κάθε κανόνα δικαίου. Το θράσος το κ. Πολάκη και η κάλυψή του από την κυβέρνηση είναι χαρακτηριστικά.

Υπονομεύουν τα δημόσια σχολεία. Αφού τελείωσαν τα πειραματικά σχολεία, θεωρώντας την αριστεία «ρετσινιά», κι αφού κατάργησαν το ψηφιακό σχολείο, διαλύουν τα ολοήμερα σχολεία, που είναι έργο του ΠΑΣΟΚ, και μαζί με αυτά διαλύουν τη μέση ελληνική οικογένεια, που στηριζόταν πάνω τους. Είναι αριστερό μέτρο αυτό;

Χαρακτηριστικό όμως είναι, κυρίως, το πάρτι νομοθέτησης μέτρων-λαιμητόμων για τους έλληνες φορολογούμενους και συνταξιούχους και δεκάδων ρουσφετολογικών τροπολογιών για λίγους κομματικούς και συντεχνιακούς ημέτερους, το οποίο έχει στήσει στην Βουλή η κυβέρνηση αυτές τις μέρες, εκμεταλλευόμενη την απεργία των ΜΜΕ.

Όχι μία, ούτε δύο, αλλά δεκαεπτά τέτοιες τροπολογίες έκαναν δεκτές χθες υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ. Βγάζουν καθαρό τον κΣταθάκη για θέματα κακοδιαχείρισης κοινοτικών κονδυλίων στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, δίνουν την δυνατότητα στην σύζυγο του ΠΘ να μεταταχθεί στο Πανεπιστήμιο και άλλα πολλά…

Και ερωτώ φίλες και φίλοι, είναι αυτό το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς;

Είναι ηθικό πλεονέκτημα το ότι γέμισαν το δημόσιο με μετακλητούς υπαλλήλους τύπου Καρανίκα και ράπερ προέδρου νεολαίας, τη στιγμή που χιλιάδες νέοι με προσόντα αναζητούν την τύχη τους στο εξωτερικό;

Είναι ηθικό πλεονέκτημα ότι γέμισαν τους δημόσιους οργανισμούς με τα σόγια των υπουργών και βουλευτών τους;

Και μέσα στην απόλυτη ανυπαρξία του κράτους και την πλήρη ανικανότητα, συνεχίζουν να μας κουνάνε το δάχτυλο και να υψώνουν σημαία δήθεν κατά της διαπλοκής.

Όμως εμείς δεν έχουμε τίποτε να κρύψουμε, τίποτε να φοβηθούμε.

Ας τολμήσουν να κάνουν δεκτή την πρόταση μας για εξεταστική για την οικονομία, από το 2002 μέχρι σήμερα.

Φοβούνται μήπως αποκαλυφθούν οι μεγάλες ευθύνες της κυβέρνησης της ΝΔ, της κυβέρνησης Καραμανλή  από το 2004-2009, που είναι αυτές η αιτία που μας οδήγησαν στην οικονομική κατάρρευση και στα Μνημόνια; Φοβούνται μην στενοχωρήσουν  κάποιους αφανείς συμμάχους τους;

Ή μήπως φοβούνται τις ευθύνες της κυβέρνησής τους με τη βαρουφάκειο διαπραγμάτευση, την οποία κάλυψε πλήρως ο κ.Τσίπρας;

Πιστεύουν ότι με επικοινωνιακά τρικ, καλλιεργώντας θεωρίες συνομωσίας, θα “περάσουν” το αποτέλεσμα της αξιολόγησης.

Από “κάθε λέξη του Συντάγματος”, ο κ.Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ έγιναν “κάθε λέξη του Σόιμπλε”: έχουν συμφωνήσει σε όλα και απλώς κάνουν επικοινωνιακή διαχείριση.

Ο κ. Τσίπρας είναι ο εκλεκτός των θεσμών για να περάσει όλα τα μέτρα που του υπαγορεύουν, όσο θέατρο κι αν παίζει ότι τάχα αντιστέκεται.

Είναι φανερό ότι δεν θέλουν, δεν ξέρουν και δεν μπορούν.

Η χώρα πορεύεται απομονωμένη, χωρίς πυξίδα και με την ανασφάλεια διάχυτη παντού.

Έχουμε κυβέρνηση 6 μηνών που μοιάζει ήδη με κυβέρνηση σε αποδρομή.

Ήδη εδώ και καιρό συζητιούνται σενάρια για πολιτικές εξελίξεις, για αλλαγή κυβέρνησης, για νέες εκλογές.

Στο σημείο που έχουμε φτάσει, ο Πρωθυπουργός οφείλει να αναλάβει τις ευθύνες του και να παραιτηθεί.

Η Πρόεδρός μας το έχει ζητήσει ξεκάθαρα: παραίτητη του κ. Τσίπρα και σχηματισμό νέας κυβέρνησης από αυτή τη Βουλή.

Απαράβατος όρος η συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Δημοκρατίας σε αυτήν την κυβέρνηση.

Ωστε κανεί να μην ξεφύγει από τις ευθύνες του για να πετροβολεί τους άλλους.

Δεν είναι λύση για τη χώρα οι εκλογές.

Με τόσα ανοιχτά ζητήματα, με την οικονομία να καταρρέει, με 53.000 πρόσφυγες στη χώρα μας και χωρίς να έχει κλείσει η αξιολόγηση, μπορούμε να πάμε σε εκλογές για τρίτη φορά μέσα σε ενάμιση χρόνο;

Προκειμένου να γίνει το γνωστό «φύγε εσύ – έλα εσυ» που ζητά η ΝΔ; για την παλινόρθωση της δεξιάς αδιαφορώντας για τις συνέπειες που θα έχουν οι πρόωρες εκλογές στην χώρα; Η χώρα δεν χρειάζεται εκλογές αλλά και εμείς δεν τις φοβόμαστε…

Το ίδιο έργο το είχαμε ξαναδεί την περίοδο 2009-2012, με τη ΝΔ να παίζει τον ρόλο που έχει τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ. Μην ξεχνάμε ότι το αντιμνημονιακό γαιτανάκι αύτοι το έσυραν πρώτοι, τάζοντας τα Ζάππεια 1,2,3…

Δική μας πρόταση είναι να αναδείξει η παρούσα βουλή μία άλλη κυβερνητική σύνθεση, κι όχι να βάλουμε πάλι τη χώρα σε τρίτη εκλογική περιπέτεια μέσα σε 1 χρόνο.

Εμείς μιλάμε για μια κυβέρνηση με προοδευτικό πρόσημο, που θα προχωρήσει σε προοδευτικές μεταρρυθμίσεις.

Μια κυβέρνηση με πρώτο στόχο την έξοδο της χώρας από την κρίση και τα μνημόνια. Ήμασταν τόσο κοντά το 2014, έχουμε αποδείξει ότι μπορούμε να το καταφέρουμε.

Δεν το προτεινουμε επειδή επιζητούμε σώνει και καλά καρέκλες και αξιώματα. Το ζητούμε επειδή είναι εθνική ανάγκη.

Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Ανεξάρτητα από το αν γίνει δεκτή η πρότασή μας, εμείς οφείλουμε να κινηθούμε δυναμικά.

Αναλαμβάνουμε πρωτοβουλίες και οργανωνόμαστε.

Η Δημοκρατική Συμπαράταξη (ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, Κινήσεις για την Σοσιαλδημοκρατία) προχωρεί στην Προγραμματική Συνδιάσκεψή της στις 14 και 15 Μαΐου, όπου θα διαμορφώσουμε τις θέσεις μας για την οικονομία, το κράτος-αυτοδιοίκηση, την Παιδεία, την Ευρώπη, το κοινωνικό κράτος, το πολιτικό σύστημα και το περιβάλλον-ποιότητα ζωής. Θέσεις πολιτικές με γωνίες, που θα εμπνεύσουν ξανά τους Έλληνες πολίτες.

Στόχος μας είναι το νέο Πρόγραμμά μας να ανταποκρίνεται αξιόπιστα στο παρόν και στο μέλλον.

Να περιλαμβάνει τολμηρές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις, να κινητοποιεί νέους ανθρώπους και ευρύτερες δυνάμεις της κοινωνίας.

Μπορούμε να δομήσουμε ένα ευέλικτο, σύγχρονο, παραγωγικό αποκεντρωμένο Κράτος, αρκεί να απελευθερώσουμε τις Δημιουργικές δυνάμεις του Δημόσιου Τομέα, να αξιολογήσουμε τις δομές μας, να αξιοποιήσουμε καλύτερα το ανθρώπινο δυναμικό.

Να ενισχύσουμε τη δημιουργικότητα της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, η οποία μπορεί να γίνει η ατμομηχανή της ανάπτυξης της πατρίδας μας, αν πάψει να είναι κρατικοδίαιτη, αν δεν διαπλέκεται με την πολιτική.

Να δομήσουμε μία Σύγχρονη Παιδεία, με δομές, ανοιχτές στην κοινωνία, που να παρέχει εφόδια σε όλους τους Έλληνες και να ενισχύει την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας.

Να διασφαλίσουμε τον συνδικαλισμό, ως ανεξάρτητο, μαχητικό, διεκδικητικό αλλά και υπεύθυνο όργανο, που θα είναι στο πλευρό των εργαζόμενων και θα υπηρετεί ως ένα βάθρο της Δημοκρατίας, το Εθνικό και το Δημόσιο Συμφέρον, και όχι τα συμφέροντα επιμέρους συντεχνιών.

Να δομήσουμε ένα ισχυρό κοινωνικό κράτος που θα παρέχει στον πολίτη τον κοινωνικό μισθό, που αντιστοιχείται σε υψηλού επιπέδου υπηρεσίες υγείας και πρόνοιας.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Παρθενογενέσεις και «από μηχανής θεοί» δεν υπάρχουν. Αυτό το υποτιθέμενο δήθεν «νέο» είδαμε πού μας οδήγησε.

Ο πολιτικός μας χώρος αποτελείται από συγκεκριμένους συλλογικούς φορείς από κοινοβουλευτικά κόμματα, μικρές ή μεγαλύτερες κινήσεις, εκατοντάδες αυτόνομα στελέχη της κοινωνίας, των συνδικάτων και της αυτοδιοίκησης.

Αυτό που οφείλουμε να κάνουμε είναι να κρατήσουμε ό,τι καλό έχει κάνει η μεγάλη Δημοκρατική προοδευτική Παράταξη σε αυτό τον τόπο. Και αυτά είναι πολλά….

Να επανενώσουμε όλα αυτά τα πρόσωπα που κρατούν τον χώρο όρθιο αυτή τη δύσκολη περίοδο.

Να σταματήσουμε αυτή την κενή περιεχομένου συζήτηση για το ποιος εκφράζει το νέο και το παλιό, ποιος είναι ο άφθαρτος και ποιος ο φθαρμένος και να δώσουμε πραγματικό νόημα στη συζήτηση για πολιτική ανανέωση.

Να δημιουργήσουμε μια συμμαχία κινηματική, ανοιχτή στην κοινωνία, με ένα μόνο προαπαιτούμενο: να έχει η κοινωνία τη δύναμη και το δικαίωμα να εκφραστεί ελεύθερα για πρόγραμμα και πρόσωπα, και να μας κρίνει όλους.

Τώρα είναι η ώρα για δουλειά!

Οι συνθήκες στη χώρα είναι τέτοιες που είναι εθνική ανάγκη να υπάρξει ένας ισχυρός κεντροαριστερός πόλος εξουσίας.

Ένας πόλο που μπορεί να αποτελέσει σημείο ισορροπίας, σταθερότητας, ελπίδας και προοπτικής για τη χώρα.

Είναι ώρα να προχωρήσουμε μαζί, όλοι όσοι πιστεύουμε στις αρχές και στις αξίες της μεγάλης Δημοκρατικής Προοδευτικής Παράταξης.

Είναι ώρα να συγκροτηθούν οι δυνάμεις μας για τις πολιτικές μάχες.

Μαζί με το ΠΑΣΟΚ και την Δημοκρατική Συμπαράταξη στην πρώτη γραμμή.