Συνέντευξη στο CRASH Απριλίου 2017

Συνέντευξη στον Αντώνη Ι. Αντωνόπουλο


Είναι πρώην βουλευτής Μεσσηνίας, προβεβλημένο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, σύζυγος, μητέρα τριών κοριτσιών και μάχιμη δικηγόρος. Η Νάντια Γιαννακοπούλου θεωρείται αυτό που λέμε «φρέσκο» πρόσωπο στη πολιτική, παρά του ότι πήρε το «βάπτισμα του πυρός» στην κοινοβουλευτική περίοδο που ξέσπασε η οικονομική κρίση. Όπως λέει η ίδια «αυτό που με χαρακτηρίζει είναι η επιμονή και η αισιοδοξία. Για μένα είναι τρόπος ζωής». Εύλογα λοιπόν γεννιέται το ερώτημα, πως είναι δυνατόν στη χώρα που η απαισιοδοξία και η αβεβαιότητα αποτελεί πλέον οπτική ζωής για τους περισσότερους, κάποιοι να επιμένουν να πηγαίνουν κόντρα στο ρεύμα. «Νομίζω ότι δεν πρέπει να θεωρούμε τίποτα δεδομένο και κάθε μέρα που ξυπνάμε να είμαστε ευγνώμονες για αυτά που έχουμε: οικογένεια, υγεία, αγάπη. Όλα αυτά κάθε πρωί που ξεκινάς την μέρα σου πρέπει να τα σκέφτεσαι. Να λες « Ok!» και πάμε να προχωρήσουμε για κάτι περισσότερο».

Μήπως τελικά όμως όλη αυτή η εσωτερική διαδικασία είναι απλώς ένα κομμάτι της γυναικείας φύσης και της κρυφής γοητείας που εκπέμπει η κάθε γυναίκα; «Αυτό που γοητεύει σε μια γυναίκα είναι η δύναμη που έχει μέσα της…και οι γυναίκες έχουμε απεριόριστη δύναμη. Με γοητεύει πάρα πολύ η έννοια της αυτοθυσίας και της αυταπάρνησης που έχουν οι γυναίκες, ειδικά για την οικογένεια, για τα παιδιά, για τον σύντροφό τους για τους γονείς…Όλο αυτό βγαίνει και από τον πολλαπλό ρόλο που έχουμε και βεβαίως από το ότι οι γυναίκες μπορούμε να τα κάνουμε όλα ταυτόχρονα. Είμαστε multi-taskers …είμαστε η γυναίκα που πρέπει να δουλέψει, να μεγαλώσει τα παιδιά, να είναι η καλή σύζυγος, η καλή κόρη». Το παζλ της γοητείας μεταξύ των δυο φύλων για την Νάντια Γιαννακοπούλου συμπληρώνεται με ένα κομμάτι του άντρα που για πολλές γυναίκες είτε περνάει απαρατήρητο είτε δεν του δίνεται η δέουσα σημασία. «Αυτό που με συγκινεί σε έναν άντρα είναι η ευαισθησία. Δηλαδή, ο άντρας να είναι και δυνατός για την οικογένεια του αλλά και να μπορεί να καταλαβαίνει και να σέβεται τη γυναίκα του. Και βεβαίως η ντομπροσύνη. Να είναι ξεκάθαρος».

Στην προσωπική της ζωή κ. Γιαννακοπούλου είναι παντρεμένη με τον ηθοποιό Μάξιμο Μουμούρη. Το «Ατλαζένιο γοβάκι» του Πολ Κλωντέλ, είναι η αγαπημένη της παράσταση στην οποία έπαιζε ο Μάξιμος. «Ήταν «η» παράσταση. Έκλαιγα με μαύρο δάκρυ».

Μια πολιτικός και ένας ηθοποιός όπου ο καθένας στο δικό του μετερίζι έχει τη δική του λάμψη. Άραγε υπήρξε πότε σύγκρουση επ’ αυτού; Χωρίς δεύτερη σκέψη απαντά αμέσως αρνητικά: «όχι, όχι, όχι» για να προσθέσει στο ίδιο ύφος «Ξέρεις, με τον Μάξιμο γνωριζόμασταν από πάρα πολύ μικροί. Επί της ουσίας μεγαλώσαμε μαζί. Όλη η πορεία μας πήγε παράλληλα. Πηγαίναμε χέρι, χέρι. Ποτέ δεν ένοιωσα, αλλά ούτε και υπήρξε ανταγωνισμός. Ούτε ζήλια, γιατί απλώς πηγαίναμε μαζί και χαιρόμασταν κάθε φορά με την επιτυχία του άλλου. Τώρα βέβαια είναι δύσκολα τα ωράρια και μάλιστα αντίθετα. Ωστόσο και μέσα από τις δυσκολίες, αν θέλεις βρίσκεις τα θετικά σημεία και τα μετατρέπεις σε πλεονεκτήματα για τη σχέση σου». Την ίδια στιγμή όμως η σχέση αυτή μπαίνει σε ένα πλαίσιο κριτικής, όπου η πλειοψηφία της κοινής γνώμης θεωρεί τους πολιτικούς υποκριτές, δηλαδή ηθοποιούς. «Και κακούς ηθοποιούς. Θα έλεγα μάλιστα ότι μερικές φορές παράείναι κακοί ηθοποιοί» συμπληρώνει με έμφαση η κ. Γιαννακοπούλου.

Αναφορικά δε για το εάν ο κατά κοινή ομολογία καλός ηθοποιός όπως ο σύζυγός της, της ασκεί κριτική, λέει «συνέχεια μιλάμε ο ένας για τη δουλειά του άλλου. Ο Μάξιμος με παρακολουθεί και θα μου κάνει τις παρατηρήσεις του για αυτά που πιστεύει ότι κάνω λάθος. Το ίδιο και εγώ. Ξέρεις τις περισσότερες φορές έχει απόλυτο δίκιο και τον ακούω. Όταν είσαι μέσα στην πολιτική, πρέπει να έχεις ανοιχτά αυτιά για να ακούς τον κόσμο. Όταν μάλιστα η κριτική είναι καλοπροαίρετη, τότε δεν υπάρχει καλύτερη ευκαιρία για βελτίωση. Ο πολιτικός πρέπει να ακούει για να μπορεί να εκφράζει τον κόσμο».

Τη συνάντησα σε ένα καφέ στην οδό Βουλής για τη συνέντευξη στο CRASH. Μιλώντας μαζί της η εντύπωση που αποκομίζεις είναι ότι πρόκειται για ένα άτομο που βρίσκεται διαρκώς σε κίνηση που αναζητά τη «χρυσή ισορροπία» ανάμεσα σε καριέρα και οικογένεια με μια προσεκτική όμως απόσταση ασφαλείας.

Στις φιλίες της διατηρεί σχέσεις όπως λέει με τις «κολλητές από το σχολείο» με τις οποίες όμως πλέον τα λένε από το τηλέφωνο. Παρά ταύτα μέσα σε αυτούς τους έντονους ρυθμούς εμφανίζεται απόλυτα συνειδητοποιημένη «να σου πω την αλήθεια δεν περιμένω τίποτα από τους φίλους μου. Όταν αγαπάς έναν άνθρωπο, δεν περιμένεις ανταπόδοση. Περιμένεις απλά να είναι εκεί…Και όταν έρθουν τα δύσκολα να είσαι δίπλα».

Διαβάζοντας κάποιος αυτές τις γραμμές μέχρι εδώ θα νομίζει ότι η Νάντια Γιαννακοπούλου σε συνδυασμό και με την εικόνα της αγγίζει την τελειότητα. Είναι δυνατόν; «Μμμ ελαττώματα…έχω πολλά. Αν πρέπει να διαλέξω ένα, είναι ότι κάποιες φορές χάνω την ψυχραιμία μου, αν και νομίζω ότι τον τελευταίο καιρό έχω κάνει θετικά βήματα.».

Δηλώνει τελειομανής και αυτό όπως είναι λογικό, κάποιες στιγμές δεν την αφήνει να ηρεμήσει όπως θα ήθελε. Παρά ταύτα αυτό που τη χαλαρώνει κατά τη διάρκεια της ημέρας είναι η σκέψη στις κόρες της. «Όταν δουλεύεις πάρα πολλές ώρες έχεις και ενοχές απέναντι στα παιδιά σου. Με τη σκέψη τους όμως μπορώ να ηρεμώ και με αυτόν τον τρόπο μπορώ και τις νοιώθω συνέχεια μέσα μου». Το δεύτερο επίπεδο χαλάρωσης είναι το διάβασμα όταν στο τέλος της ημέρας όταν έχουν «κατέβει τα ρολά». Θεωρεί ότι είναι η μεγαλύτερη πολυτέλεια της ημέρας. «Αυτό και όποτε μπορώ να ξεκλέψω ώρα για λίγη γιόγκα. Με βοηθά να ηρεμώ και να φεύγει η ένταση».

Έχεις φτάσει σε αυτά τα σημεία να διπλώνεσαι σαν οχτώ κτλ;
«Ναι, σιγά-σιγά(σ.σ. γέλια). Είναι η δεύτερη χρονιά που το κάνω. Η γιόγκα ξέρεις είναι ένας ωκεανός. Θεωρητικά είμαι ακόμη στην αρχή. Σε βοηθάει να έρθεις σε επαφή με το κέντρο σου και τον εαυτό σου. Είναι από τα ελάχιστα πράγματα που κάνω για μένα».

Πάντως η καθημερινότητά της όπως μας τη περιγράφει δεν διαφέρει σε τίποτα από τη καθημερινή μέση ελληνίδα «θα ετοιμάσω τα παιδιά. Εγώ θα ετοιμαστώ παρά πολύ γρήγορα, ούτε καν θα βαφτώ. Ούτε τα μαλλιά μου θα φτιάξω. Να σκεφτείς ότι κομμωτήριο θα πάω μια φορά το δίμηνο. Αμέσως μετά θα πάω τα παιδιά στο σχολείο τους. Τα πρωϊνά είναι οι πρώτες στιγμές της ημέρας που είμαι μαζί τους και το θέλω πολύ. Όπως και το βράδυ αντίστοιχα, πριν τα βάλω για ύπνο, θα μιλήσουμε για το τι έγινε κατά τη διάρκεια της ημέρας και θα διαβάσουμε παραμύθια».

Τι γίνεται όμως κατά τη διάρκεια της ημέρας ; Τίποτα περισσότερο από ότι συμβαίνει στα περισσότερα ελληνικά νοικοκυριά…
«Έχω τεράστια βοήθεια από το σπίτι μου. Ο Μάξιμος όσο μπορεί βοηθάει. Αλλοίμονο όμως αν δεν είχα βοήθεια από τη μητέρα μου. Έτσι μπορώ και βρίσκω ένα έτοιμο πιάτο φαγητό όταν γυρίζουμε σπίτι. Αλλά πάνω από όλα είναι μαζί της τα παιδιά τις ώρες που λείπουμε από το σπίτι. Είναι η μεγαλύτερη πολυτέλεια που μπορεί να έχουμε οι ελληνίδες μαμάδες. Να έχουμε πάντα δίπλα μας τις γιαγιάδες, τις μαμάδες μας. Με την ευκαιρία θέλω να της πω ένα μεγάλο ευχαριστώ».

Πως είναι η ζωή σε ένα ζευγάρι σαν εσάς «ηθοποιός-πολιτικός»;
«Είναι δύσκολη, αλλά είναι ωραία. Το σίγουρο είναι ότι δεν υπάρχει ρουτίνα. Κάθε μέρα είναι διαφορετική και πρέπει να τη ξανασχεδιάζεις. Αυτό όμως είναι και ένα στοιχείο που κρατάει δυνατή και τη σχέση.»

Στα μουσικά της ακούσματα κυριαρχεί η Τζάζ και το ροκ. Όμως το τραγούδι που την έχει σημαδέψει είναι το Sometimes των James. «Είναι το τραγούδι μας» μου λέει εντελώς αυθόρμητα.

Βγαίνετε έξω; Υπάρχει χρόνος για διασκέδαση;
«Πολύ σπάνια πιά! Αν ξεκλέψουμε λίγο ένα μεσημέρι για να πάμε στα πεταχτά για ένα φαγητό ή έναν καφέ. Αλλιώς αργά το βράδυ όταν θα γυρίσει ο Μάξιμος από το θέατρο, όπου εγώ θα έχω διαβάσει το βιβλίο μου τότε θα κάτσουμε να πιούμε ένα ποτήρι κρασί.»

Ζηλεύεις;
«Πιο παλιά ζήλευα, αλλά τώρα το έχω νικήσει. Η δουλειά του ηθοποιού είναι δύσκολη. Ειδικά οι ερωτικές σκηνές. Ωστόσο σε αυτό με βοήθησε πολύ ο Μάξιμος ο οποίος με έκανε να νοιώθω ασφάλεια. Είναι ένα μέρος της δουλειάς του. Δεν νοιώθω πια ούτε ζήλια ούτε ανασφάλεια. Και να σου πω και κάτι, αν δύο σύντροφοι έχουν κοινή στόχευση στην εξέλιξη της σχέσης τους, τότε τα πράγματα είναι απλά. Το μεγάλο πρόβλημα σήμερα είναι ότι δεν παίρνουμε απόφαση να κρατήσουμε μια σχέση και να παλέψουμε για αυτή».

Όταν ξεκλέβετε χρόνο και βγαίνετε έξω τι συμβαίνει; Ποιον αναγνωρίζουν περισσότερο;
«Καλά, εννοείται ο Μάξιμος έχει τα πρωτεία σε αυτά. Τώρα τελευταία όμως έχουν αρχίσει να αναγνωρίζουν και μένα. Άρ, ok, (σ.σ.γέλια) τον πάω μια κόντρα».

Όλα τα ωραία όμως έχουν ένα τέλος και έτσι και σε αυτή τη κουβέντα αλλάζουμε σελίδα και πάμε στην ωμή πραγματικότητα και δη στη πολιτική σκηνή της χώρας. Η χειρότερη ανάμνηση που έχει από την κοινοβουλευτική της θητεία ήταν η διαδικασία «κάθε φορά πριν ψηφίσουμε τα μνημόνια. Θυμάμαι ήμουν στο περιστύλιο που βρίσκεται στη πίσω πλευρά της Βουλής και παρακολουθούσα τους «αγανακτισμένους» που βρίσκονταν απ΄έξω εκφράζοντας μένος και θυμό. Ήταν πολύ δύσκολο για μένα, διότι πιστεύω, και αποδείχτηκε και στην πορεία, άλλωστε – ότιαυτή η επιλογή ήταν, τελικά, μονόδρομος. Ήμασταν ολομόναχοι απέναντι σε ένα ποτάμι οργής που είχε φουσκώσει από τον λαϊκισμό μιας ανεύθυνης αντιπολίτευσης».

Είτε το θέλουμε είτε όχι στη Βουλή η γυναίκα είναι μειοψηφία. Η πολιτική είναι κυρίως αντρικό παιχνίδι. Ορισμένοι μάλιστα φροντίζουν με τη συμπεριφορά τους να το υπογραμμίσουν αυτό το γεγονός σε όλα τα επίπεδα. «Όχι, δεν ένοιωσα ιδιαίτερα τέτοιες συμπεριφορές. Ένοιωσα όμως αυτό που νοιώθει κάθε γυναίκα στον επαγγελματικό της χώρο, κι όχι μόνο στη Βουλή: ότι πρέπει να αποδείξει διπλά ότι είναι άξια και ότι πρέπει να τα καταφέρει τόσο καλά όσο ένας άντρα και ακόμη καλύτερα. Αυτό δηλαδή που θεωρείται αυτονόητο για έναν άντρα, η γυναίκα πρέπει να το αποδείξει.. Παρ΄όλα αυτά μπορώ να σου πω ότι δεν είχα αντιμετωπίσει κάτι ακραίο. Εκείνη τη περίοδο ήμουν και έγκυος στο δεύτερο παιδί μου και υπήρξε πολύ ευγενική αντιμετώπιση από όλους τους συναδέλφους από όλα τα κόμματα.»

Σήμερα πάντως η πολιτική και οι πολιτικοί βιώνουν την αποστροφή του κόσμου εκφράζοντας έτσι και την απογοήτευση τους από τα ολέθρια αποτελέσματα της διακυβέρνησης του τόπου. «Έχεις απόλυτο δίκιο. Αυτό όμως είναι και το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε αυτή τη στιγμή. Το 45% της αποχής στις προηγούμενες εκλογές είναι ένα ποσοστό το οποίο φοβάμαι ότι μπορεί να μεγαλώσει ακόμη περισσότερο, όπως τουλάχιστον καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις. Πλέον ο κόσμος βρίσκεται σε μια παραίτηση, φοβούμενος ότι δεν έχει να περιμένει καλύτερες ημέρες. Αυτό συνέβη γιατί το πολιτικό σύστημα απογοήτευσε. Υπάρχουν ευθύνες από όλους μας. Για παράδειγμα το νομοσχέδιο Γιαννίτση ξέρουμε όλοι πως οδηγήθηκε στις καλένδες, γιατί αφενός η κοινωνία δεν ήταν έτοιμη να ακούσει και αφετέρου, το πολιτικό σύστημα χάιδεψε αυτιά και οδήγησε τον κόσμο σε αυτή την αντίδραση. Όταν αργότερα ήρθε η κρίση με τη καταστροφική διακυβέρνηση Καραμανλή, διπλασιάζοντας το χρέος και οδηγώντας το έλλειμμα στο 15,5% του ΑΕΠ, βρέθηκε τότε το ΠΑΣΟΚ ολομόναχο για να αντιμετωπίσει αυτή τη πρωτοφανή κατάσταση. Στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, τα πολιτικά κόμματα συνεννοήθηκαν μεταξύ τους για να δουν πως θα μπορέσουν να ξεπεράσουν τον ολετήρα της κρίσης με τον καλύτερο τρόπο. Εδώ αντί για συνεννόηση επέλεξε ο καθένας το δικό του λαϊκίστικό αφήγημα για εύκολους δρόμους: η Νέα Δημοκρατία τα «Ζάππεια», ο ΣΥΡΙΖΑ το «Προγράμματης Θεσσαλονίκης». Ο κόσμος το πίστεψε γιατί είχε ανάγκη να ακούσει κάτι διαφορετικό. Τελικά όμως ήρθε, δεύτερο, τρίτο και όπως όλα δείχνουν πάμε ολοταχώς και για τέταρτο μνημόνιο. Άρα το μεγάλο ζήτημα είναι να μπορέσουμε να πούμε ποιο είναι το δικό μας σχέδιο για την Ελλάδα, ώστε ο κόσμος να μπορέσει να ξαναπιαστεί από αυτό και με βάση τη συναίνεση να ανοίξει ο δρόμος για την ανάπτυξη. Αν δεν ανακτηθεί η εμπιστοσύνη στην πολιτική, δεν θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε. Γι΄αυτό ανεβαίνουν και τα άκρα. Υπάρχει ευθύνη όλων μας σε αυτή την υπόθεση».

Μπορεί όλα αυτά να ηχούν όμορφα στα αυτιά των πολιτών όμως «κάποια φαντάσματα» του παρελθόντος που έχουν στοιχειώσει για τα καλά την ζωή του τόπου υπενθυμίζουν με τον πιο έντονο τρόπο το τι μας οδήγησε σε αυτή τη κατάσταση. Τελευταίο παράδειγμα αποτελεί η πρόταση για προανακριτική για ευθύνες του Γιάννου Παπαντωνίου. Μάλιστα όπως είχε ακουστεί χαρακτηριστικά στην Βουλή πίσω από κάθε μίζα στα εξοπλιστικά κρύβεται στέλεχος του ΠΑΣΟΚ. «Εμείς λέμε να χυθεί άπλετο φως σε όλα. Ναι σε όλες τις προανακριτικές. Είναι εμφανής η επικοινωνιακή στόχευση» υποστηρίζει η Νάντια Γιαννακοπούλου και επαναλαμβάνει ότι «δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα». Προσθέτει όμως με νόημα πως «μέχρι τώρα τον Μουτζούρη τον τρώει το ΠΑΣΟΚ. Γιατί οι άλλες πολιτικές δυνάμεις δεν συναινούν στη πρόταση του ΠΑΣΟΚ για σύσταση προανακριτικής για το πώς φθάσαμε στη κρίση ερευνώντας τα στοιχεία από το 2000 μέχρι σήμερα. Θα μου πεις όμως είναι λύση οι εξεταστικές ; Όχι. Η λύση είναι μέσα από θεσμικές αλλαγές να ανακτηθεί η χαμένη τιμή της πολιτικής. Και εμείς στη σοσιαλδημοκρατία να αποδείξουμε ότι πάνω από όλα είναι το κοινό και όχι το προσωπικό όφελος».

Εμφανίζεται κάθετα αντίθετη στις ευνοϊκές ρυθμίσεις για τους βουλευτές υπογραμμίζοντας ότι «είναι απόλυτα καταδικαστέες. Δεν γίνεται όταν έχεις τρελάνει τον κόσμο στους φόρους και τους έχεις τσακίσει, την ίδια στιγμή να βγαίνεις και να κάνεις ελαφρύνσεις για τους πολιτικούς ή να φτιάχνεις στρατιές κομματικών μανδαρίνων. Είναι προκλητικό και προκαλεί μεγαλύτερη άρνηση στον κόσμο».

Σχολιάζοντας την δυναμική που φαίνεται ότι αποκτά και πάλι το ΠΑΣΟΚ αλλά και τον δικό της ρόλο στη νέα εποχή επισημαίνει ότι «θα αγωνιστώ για να εκφράσουμε αυτό που ήμασταν και το χάσαμε διότι αναγκαστήκαμε να κάνουμεεπώδυνους συμβιβασμούς στα χρόνια της κρίσης. Και αυτό που λέω είναι ότι παρά τα λάθη που κάναμε, εμείς ξέρουμε τι είναι το κοινωνικό κράτος, γιατί εμείς το φτιάξαμε. Εμείςπληρώσαμε δυσανάλογα τα λάθη μας,όπως κανένα άλλο κόμμα. Ξέρουμε λοιπόν πως να κάνουμε ξανά την μεγάλη αλλαγή».

Ξεκάθαρη θέση όμως παίρνει και για το ενδεχόμενο επιστροφών των «άσωτων» στελεχών «Στο επίπεδο της κοινωνίας έχουμε δεσμούς με τον κόσμο της Αριστεράς, της Κεντροαριστεράς και της Σοσιαλδημοκρατίας. Από αυτόν τον κόσμο ζητάμε να έρθει στο σπίτι του. Από εκεί και πέρα τραβάμε διαχωριστική γραμμή με εκείνα τα στελέχη που για λόγους καιροσκοπικούς ή τυχοδιωκτικούς πήγαν στη βάρκα του ΣΥΡΙΖΑ για να αποκομίσουν οφέλη. Δεν τους χρειαζόμαστε.»

Πιστεύεις ότι το φλερτ για συνεργασία που ασκεί ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να έχει ευτυχή κατάληξη;
«Σε καμία περίπτωση. Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε αδιέξοδο και είναι προφανές ότι βρίσκονται σε πανικό. Εμείς δεν πρόκειται να γίνουμε μαξιλαράκι διάσωσης σε ένα ψευδεπίγραφο αριστερό κόμμα. Διότι αυτό είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, μια ιδιαιτερότητα της ελληνικής πραγματικότητας. «Γιαλαντζί» Αριστερά που συνεργάζεται με ένα ακραίο δεξιό μόρφωμα με μοναδικό σκοπό τη νομή της εξουσίας.
Για μας τα πράγματα είναι απολύτως ξεκάθαρα: ενδυνάμωση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, για να επιβάλουμε την επόμενη μέρα συναίνεση για ένα εθνικό σχέδιο που θα βγάλει τη χώρα από τη κρίση. Αυτή τη φορά όμως όλοι να αναλάβουν τις ευθύνες που τους αναλογούν. Κανείς δεν πρέπει να τη ξανασκαπουλάρει και να λαϊκίσει.»

Απόλυτη εμφανίζεται και για τα ανοίγματα που επιχειρεί ο Αλέξης Τσίπρας στα ευρωσοσιαλδημοκράτες «Δεν έχουν καμία σχέση με τη ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία. Είναι μια προβιά που προσπαθεί να βάλει αλλά δεν θα πετύχει».

Όταν συναντηθήκαμε για τη συνέντευξη ήταν ένα ανοιξιάτικο Σαββατιάτικο πρωινό που όμως έβρεχε ασταμάτητα. Δεν θα μπορούσα κλείνοντας τη κουβέντα μας να μην της ζητήσω να μου δώσει τη δική της εικόνα πάνω στο επιτυχημένο μότο: για Άνοιξη με ΠΑΣΟΚ και Άνοιξη με ΣΥΡΙΖΑ: «Για την Άνοιξη με ΠΑΣΟΚ θα διάλεγα μια εικόνα με μια ηλιόλουστη μέρα με τον χαρούμενο να είναι έξω στα μαγαζιά. Άνοιξη με ΣΥΡΙΖΑ μια μέρα σαν την σημερινή που ρίχνει καντάρια και καρεκλοπόδαρα και δεν κυκλοφορεί έξω ούτε ψυχή…»

Στην εκπομπή «Κόντρα 24» στο Kontra Channel

Σχετικά με τις δηλώσεις του κ. Καραμανλή για την υπόθεση Βατοπεδίου:

Ο κ. Καραμανλής, μετά από 7-8 χρόνια απόλυτης απουσίας και πολιτικής αφωνίας, επέλεξε την υπόθεση Βατοπεδίου για να σπάσει τη σιωπή του.
Δεν ακούσαμε τον πρώην Πρωθυπουργό να τοποθετείται για την κρίση, για τα μεγάλα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Έλληνες πολίτες. Και σίγουρα δεν ακούσαμε τον κ. Καραμανλή – ούτε τη Νέα Δημοκρατία, ούτε βεβαίως τον ΣΥΡΙΖΑ – να τοποθετείται για το πώς φτάσαμε ως εδώ, πώς οδηγηθήκαμε στην κρίση και τα μνημόνια, για την πενταετία 2004-2009, όπου το χρέος διπλασιάστηκε από τα 180 δις στα 330, και το έλλειμμα, που ο κ. Καραμανλής υποστήριζε ότι ανερχόταν στο 6% του ΑΕΠ, ήταν τελικά 15%.
Θα περίμενα, τουλάχιστον, πριν από αυτές τις δηλώσεις του για την υπόθεση του Βατοπεδίου, να είχε τοποθετηθεί για όλα αυτα. Και βεβαίως ας μην ξεχνάμε ότι το 2008 ο ίδιος όχι μόνο χαρακτήριζε σκάνδαλο το Βατοπέδι, σε ομιλία του στην κοινοβουλευτική του ομάδα, αλλά και είχε αναλάβει «το μερίδιο των ευθυνών που του αναλογεί», όπως είχε πει.
Ασφαλώς οι αποφάσεις της δικαιοσύνης είναι απολύτως σεβαστές. Όμως πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι η δικαιοσύνη απεφάνθη για τα μη πολιτικά πρόσωπα. Για τα πολιτικά πρόσωπα που εμπλέκονταν στην υπόθεση, φρόντισε ο κ. Καραμανλής και η τότε κυβέρνηση της ΝΔ να μας οδηγήσει άρον-άρον σε εκλογές, με αποτέλεσμα να παραγραφούν οι ευθύνες τους.

Στην εκπομπή «Χ2» στο Action 24

Σχετικά με το αν θα ψηφίσουμε τα νέα μέτρα

Η Δημοκρατική Συμπαράταξη έχει δηλώσει ξεκάθαρα: εμείς συνένοχοι σε αυτήν την απαράδεκτη πολιτική, σε αυτήν την ανικανότητα που μας οδήγησε σε τρίτο και αχρείαστο μνημόνιο, δεν πρόκειται να γίνουμε. Η κυβέρνηση μας οδηγεί τώρα σε τέταρτο μνημόνιο, σε περικοπές συντάξεων, με την κατάργηση της προσωπικής διαφοράς, σε αφορολόγητο κάτω από τις €6.000. Αυτό σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται εμείς να το συνυπογράψουμε. Η αποκλειστική ευθύνη ανήκει στη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Είναι δικό τους δημιούργημα, και εφόσον είναι τόσο καλό, όπως ισχυρίζονται, με τα υποτιθέμενα αντίμετρα που θα περιλαμβάνει και «χωρίς κανένα δημοσιονομικό κόστος», ας το ψηφίσουν μόνοι τους!

Προφανώς ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε πανικό μπροστά στη δημοσκοπική του κατάρρευση, παρακολουθώντας τη Δημοκρατική Συμπαράταξη να δυναμώνει ξανά. Βλέπει ότι ο προοδευτικός κόσμος της κεντροαριστεράς επιστρέφει στη Δημοκρατική Συμπαράταξη και αυτό τον έχει φέρει σε αμηχανία και τον ενοχλεί πολύ. Δεν πειράζει, θα του περάσει…

Εμείς καμία σχέση δεν έχουμε με τον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι μια ελληνική ιδιαιτερότητα, ένα εθνολαϊκιστικό μόρφωμα που συγκυβερνά με την ακραία δεξιά των ΑΝΕΛ. Εμείς δεν έχουμε καμία σχέση με τυχοδιώκτες και καιροσκόπους. Ο ελληνικός λαός θα τους ξαναστείλει στη θέση που τους είχε όλα τα προηγούμενα χρόνια, γιατί γνωρίζει ότι εμείς εκφράζουμε καλύτερα από όλους τα συμφέροντά του.

Συνενόχους, λοιπόν, δεν πρόκειται να βρουν στη Δημοκρατική Συμπαράταξη, γιατί εμείς δεν θα γίνουμε δεκανίκι κανενός, πόσω μάλλον ενός τυχοδιωκτικού μορφώματος που ουδεμία σχέση έχει, ούτε με την αριστερά, ούτε βεβαίως με τη σοσιαλδημοκρατία.

 

Για τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων

Είναι ενδεικτικό, ότι το 20% των ερωτούμενων στις μετρήσεις που δημοσιεύονται, θεωρεί ότι ούτε η Νέα Δημοκρατία μπορεί να αλλάξει σημαντικά την κατάσταση. Είναι επίσης χαρακτηριστικό το γεγονός ότι πρώτος στις δημοσκοπήσεις ως ο καλύτερος εν δυνάμει πρωθυπουργός της χώρας είναι ο «Κανένας».

Όλα αυτά δείχνουν την ανάγκη για εθνική συναίνεση και συνεννόηση, την ανάγκη να μπορέσουμε να συμφωνήσουμε σε ένα Εθνικό σχέδιο για το πώς θα μπορέσουμε να βγούμε από την κρίση. Κι αυτό το σχέδιο να είναι το δικό μας σχέδιο, γιατί πέρα και πάνω από τα μνημόνια, αυτό χρειάζεται η χώρα και οι Έλληνες πολίτες.

 

Για την ελάφρυνση της βουλευτικής αποζημίωσης από την εισφορά αλληλεγγύης

Η εικόνα που δίνει η κυβέρνηση είναι ότι κάποιοι προσπαθούν να περάσουν καλύτερα σε σχέση με τον λαό, ο οποίος «πληρώνει το μάρμαρο», κι αυτό είναι κάτι που δεν πρέπει να επιτρέπουμε. Ασφαλώς πρέπει να υπάρχει μια αναλογία της βουλευτικής αποζημίωσης με τους μισθούς των απλών πολιτών. Όμως, επειδή τα όρια με τον λαϊκισμό είναι ευαίσθητα και σε πολλές περιπτώσεις δυσδιάκριτα, οφείλουμε να τονίσουμε ότι ο βουλευτής πρέπει να ζει με αξιοπρέπεια και να έχει διασφαλίσει την ανεξαρτησία του.

Η δική μας θέση είναι απολύτως ξεκάθαρη: πρώτον, καταψηφίσαμε τη μείωση της εισφοράς αλληλεγγύης που έφερε η κυβέρνηση και δεύτερον, σε ότι αφορά στη φορολόγηση της βουλευτικής αποζημίωσης, εμείς στη Δημοκρατική Συμπαράταξη λέμε ότι πρέπει να φορολογείται όπως ακριβώς και το εισόδημα όλων των άλλων πολιτών και να υπάρχει βιβλίο εσόδων-εξόδων για τις δαπάνες που θα δικαιολογεί το κράτος.

Υπενθυμίζω, δε, ότι η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ ήταν εκείνη που έκοψε κατά 38% τη βουλευτική αποζημίωση και είχε βάλει πλαφόν στους μισθούς για τις δημόσιες θέσεις ώστε να μην υπερβαίνουν συγκεκριμένο ποσό. Το πλαφόν προφανώς επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έγινε καπνός. Την ώρα που ο Ελληνικός λαός υποφέρει, ο ΣΥΡΙΖΑ αυξάνει μισθούς και μπόνους για να δημιουργήσει έναν στρατό «μανδαρίνων», κομματικών ημετέρων για την επόμενη μέρα.

 

 

Στην εκπομπή «Επί του πιεστηρίου» στο Kontra Channel

Για την αξιολόγηση

Η Δημοκρατική Συμπαράταξη δεν πρόκειται να βάλει «πλάτη» σε όλα αυτά τα αδιέξοδα, στα οποία μας έχει φέρει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με αποκλειστική της ευθύνη.

Εμείς πρώτοι είπαμε ότι αυτά τα μέτρα δεν βγαίνουν. Όμως αυτά τα μέτρα δεν υπήρχαν πριν μερικούς μήνες.

Η κυβέρνηση ισχυριζόταν ότι η αξιολόγηση θα είχε κλείσει από το προηγούμενο φθινόπωρο. Μετά το μετέθεσαν για τον Δεκέμβριο 2016 και ούτω καθεξής. Υπενθυμίζω ότι τότε δεν υπήρχαν ούτε κατά διάνοια στο τραπέζι η μείωση του αφορολόγητου ή των κυρίων συντάξεων, που τώρα μπήκαν στη συζήτηση εξαιτίας όλων αυτών των καθυστερήσεων. Είναι ακόμη νωπές οι δηλώσεις του κ. Τσίπρα και του κ. Κατρούγκαλου, που διαβεβαίωναν με κάθε τόνο ότι δεν υπάρχει περίπτωση να πειραχθούν οι συντάξεις, και του κ. Τσακαλώτου, που επέμενε ότι δεν τίθεται ζήτημα μείωσης του αφορολόγητου.

Η ουσία, λοιπόν, είναι ότι αυτή η κυβέρνηση δεν ξέρει να διαπραγματεύεται. Χάνει χρόνο, «ρίχνει την μπάλα στην εξέδρα» και, όσο καθυστερεί, τόσο περισσότερο ανεβαίνει ο λογαριασμός για τον ελληνικό λαό.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει σοβαρό έλλειμμα αξιοπιστίας, έλλειμμα εμπιστοσύνης. Έλλεψη εμπιστοσύνης από τους εταίρους, που βλέπουν μια παντελώς ανίκανη κυβέρνηση που δεν μπορεί να κλείσει τη συμφωνία και γι’ αυτό δημιουργούνται συνέχεια νέες απαιτήσεις, νέα μέτρα.

Αλλά το μείζον ζήτημα είναι το έλλειμμα εμπιστοσύνης των Ελλήνων πολιτών απέναντι σε αυτήν την κυβέρνηση, που για να πάρει την εξουσία είπε τα μεγαλύτερα ψέμματα που έχουν ποτέ ειπωθεί και ασκεί τις πιο νεοφιλελεύθερες πολιτικές που έχουμε δει στη χώρα.

Σήμερα, στην προσύνοδο των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών, ο κ. Τσίπρας αθώωσε τον κ. Σόιμπλε. Πετσόκοψαν το ΕΚΑΣ, τις συντάξεις, τους μισθούς, έφεραν τρίτο μνημόνιο, εκτόξευσαν τις ασφαλιστικές εισφορές, και μας λένε ότι «διαπραγματεύονται»;;

 

Δεν υπάρχει πλέον περιθώριο για «αυταπάτες».

Η αυτοαποκαλούμενη «πρώτη φορά αριστερά» κυβέρνηση έλεγε ότι θα ασκήσει πιο κοινωνικές πολιτικές. Αυτό που κάνει όμως είναι να πετσοκόβει το ΕΚΑΣ και τις συντάξεις, και την ίδια στιγμή να δημιουργεί ένα στρατό «μανδαρίνων», των «ημέτερων» παιδιών των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, με τις απίστευτα προκλητικές κινήσεις που είδαμε τις τελευταίες μέρες – με τα υπέρογκα μπόνους σε ΔΕΣΦΑ, ΟΔΔΗΧ και ΑΔΜΗΕ.

 

Για την σκληρή στάση της αντιπολίτευσης

Ο βασικός ρόλος της αντιπολίτευσης είναι αυτό ακριβώς: να κάνει αντιπολίτευση. Και ειδικά σε μια ανίκανη κυβέρνηση, η οποία μας έφερε τα capital controls, η οποία μας έφτασε στο σημείο μηδέν του Grexit, η οποία έφερε το Υπερταμείο, η οποία μας φόρτωσε με τρίτο και αχρείαστο μνημόνιο, και τώρα φέρνει και τέταρτο.

Ομως εμείς δεν μιλήσαμε ποτέ ούτε για κρεμάλες, ούτε για δοσίλογους, ούτε για γερμανοτσολιάδες, όπως έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ όσο βρισκόταν στην αντιπολίτευση.

Η θέση μας είναι σαφής: αν δεν μπορέσει να υπάρξει συναίνεση όλων των ευρωπαϊκών δημοκρατικών κομματων, δεν υπάρχει περίπτωση να προχωρήσουμε μπροστά. Η εποχή που το δεύτερο κόμμα λαΐκιζε και έταζε λαγούς με πετραχήλια – με σκίσιμο μνημονίων, Ζάππεια, προγράμματα Θεσσαλονίκης – έχει τελειώσει. Τώρα πρέπει όλοι να αναλάβουν την ευθύνη.

 

«Τα ίδια έκαναν και οι προηγούμενοι»

Αυτός ο συμψηφισμός, ο οποίος είναι και η καλύτερη άμυνα του ΣΥΡΙΖΑ, είναι όχι απλά άδικος, αλλά και επικίνδυνος, γιατί οδηγεί στην απόλυτη απαξίωση του πολιτικού συστήματος και οδηγεί την κατάσταση στα άκρα.

Εμείς μειώσαμε τα μπόνους στα «golden boys». Εμείς κάναμε πολύ σοβαρές διαρθρωτικές αλλαγές. Εμείς αυξήσαμε την εισφορά αλληλεγγύης στους βουλευτές, που επανέφερε ο ΣΥΡΙΖΑ.

 

Για την ανανέωση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης

Γίνεται μια σημαντική προσπάθεια ανανέωσης και ανασυγκρότησης του χώρου, βαδίζοντας προς το συνέδριό μας.  Αυτό που βλέπουμε τόσο στους πολίτες όσο και δημοσκοπικά είναι ότι ο κόσμος έχει ξαναστρέψει το βλέμμα του σε μας.

Το 2012 αναγκαστήκαμε, ύστερα από διπλές εκλογές, να προχωρήσουμε σε συγκυβέρνηση με τη ΝΔ και τη ΔΗΜΑΡ. Θα ήταν υπεύθυνη στάση να πάμε σε τρίτες εκλογές; Η συγκεκριμένη λύση ήταν εθνική αναγκαιότητα και εμείς τελικά το «πληρώσαμε».

Η γραμμή μας είναι ξεκάθαρη: πάμε με αυτόνομο ρόλο και αυτοδύναμη στρατηγική για να επιβάλουμε την εθνική συναίνεση και συνεννόηση.

Διαβάζουμε τις δημοσκοπήσεις και τί βλέπουμε στα ποιοτικά χαρακτηριστικά; Ανάμεσα στον κ. Τσίπρα και τον κ. Μητσοτάκη, στην ερώτηση ποιός είναι καταλληλότερος για πρωθυπουργός, αυτός που νικά κατά κράτος είναι ο «κανένας».

Βλέπουμε επίσης ότι αυτό που ζητάει ο ελληνικός λαός είναι να σοβαρευτεί το πολιτικό σύστημα και να μπορέσει να συναινέσει πάνω σε ένα εθνικό σχέδιο, σε συγκεκριμένα βασικά ζητήματα, προκειμένου να βγούμε από την κρίση.

Αυτό το σχέδιο, το σχέδιο «Ελλάδα» διαμορφώνουμε στη Δημοκρατική Συμπαράταξη. Έχουμε πολύ συγκεκριμένες θέσεις για τα μείζοντα θέματα που απασχολούν τους Έλληνες πολίτες. Για τα κόκκινα δάνεια, που είναι το Α και το Ω για χιλιάδες νοικοκυριά. Για το αναπτυξιακό σχέδιο της χώρας, που θεωρούμε ότι πρέπει να γίνεται ανά περιφέρεια – και τον επόμενο μήνα θα πραγματοποιηθεί το πρώτο περιφερειακό αναπτυξιακό συνέδριο στην Κρήτη – και άλλα πολλά.

Οι κοκορομαχίες ανάμεσα στο τεχνητό δίπολο ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ δεν οδηγούν πουθενά. Πρέπει να πάμε όλοι μαζί να διαπραγματευτούμε, προκειμένου να φέρουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για τη χώρα.

Οφείλουμε, πέρα και πάνω από τα μνημόνια, να κοιτάξουμε τους Έλληνες πολίτες και να έχουμε συνδιαμορφώσει το δικό μας σχέδιο για το αύριο.

Στην εκπομπή «Παρεμβάσεις» στο Blue Sky

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δυστυχώς έδωσε τα πάντα προκαταβολικά, χωρίς να έχει πάρει δεσμεύσεις για τίποτα, απλά και μόνο για να επιστρέψει η τρόικα. Και να υπενθυμίσουμε ότι μιλάμε για την ίδια κυβέρνηση που πήρε την ψήφο των Ελλήνων πολιτών με την υπόσχεση ότι θα διώξει την τρόκικα και ότι θα σκίσει τα μνημόνια!

Αυτή τη στιγμή λοιπόν ουσιαστικά έχουμε μια συμφωνία για να επιστρέψουν οι θεσμοί, η οποία το μόνο που φέρνει μέχρι στιγμής είναι νέα μέτρα:

  • μείωση του αφορολόγητου – ακόμη περιμένουμε την παραίτηση του κ. Τσακαλώτου από τότε που είχε πει, την άνοιξη του 2016, ότι δεν θα δεχτεί μείωση του αφορολόγητου κάτω από τις 9.000 ευρώ! Τώρα που μιλάμε για μείωση στις 6.000, τί έχουν να πουν;
  • περικοπές στις κύριες συντάξεις – υπενθυμίζω τις δηλώσεις του κ. Κατρούγκαλου και του κ. Τσίπρα, που είχαν διαβεβαιώσει τους Έλληνες πολίτες ότι σε καμία απολύτως περίπτωση δεν πρόκειται να υπάρξει περαιτέρω μείωση των συντάξεων
  • και βεβαίως πολύ δυσμενείς αλλαγές στα εργασιακά, μια κουβέντα την οποία εμείς είχαμε κόψει, τόσο για το lock-out όσο και για τις ομαδικές απολύσεις, και τώρα βλέπουμε να έχει επανέλθει στο προσκήνιο.

Αυτή η κυβέρνηση, εξαιτίας τις ανικανότητας, της έλλειψης στρατηγικής και σχεδίου και των «ψευτοτσαμπουκάδων» της (για εσωτερική όμως κατανάλωση), οδηγήθηκε σε ένα κάκιστο αποτέλεσμα, αποδεχόμενη όλα αυτά με τα οποία διαφωνούσε, όλα όσα πρέσβευε η σκληρή γραμμή του ΔΝΤ! Κι όλα αυτά χωρίς να πάρουν τίποτα ως αντάλλαγμα.

Δεν πήραν τίποτα για την ποσοτική χαλάρωση. Πώς μπορούμε να μιλάμε για ανάπτυξη και για ρευστότητα στην αγορά, όταν έπρεπε να είχαμε ενταχθεί εδώ και δύο χρόνια, από τον Μάρτιο του 2015, στην ποσοτική χαλάρωση;

Δεν έχουμε καμία σαφή αναφορά για το χρέος. Η απόφαση για το χρέος που είχαμε αποσπάσει εμείς το 2012 φαίνεται πραγματικά σαν ένας χαμένος παράδεισος σε σχέση με την τωρινή κατάσταση. Εάν ο ΣΥΡΙΖΑ είχε αξιοποιήσει εκείνη τη συμφωνία σήμερα θα ήμασταν πολύ καλύτερα.

Και βεβαίως, μιλάμε για 3,5% πλεονάσματα, που απλά σημαινει ακόμη περισσότερη λιτότητα και νέα μέτρα.

Όσον αφορά στα επικοινωνιακά τρικ για τα περίφημα «αντίμετρα», θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε με σαφήνεια τί ακριβώς σημαίνουν: τα υποτιθέμενα αντίμετρα, εάν τελικά θα υπάρξουν, θα είναι υπό την αίρεση ότι όχι απλά θα πιάσουμε το 3,5% πλεόνασμα, αλλά θα το ξεπεράσουμε. Αν, δηλαδή, φτάσουμε το 4%, τα λεγόμενα «αντίμετρα» θα αφορούν το 0,5% του πλεονάσματος. Πρόκειται για την μεγαλύτερη κοροϊδία που έχει ακουστεί ποτέ!

Ας σταματήσει λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ να χειραγωγεί τον δημόσιο διάλογο με αυτές τις «μαϊμουδιές», που γίνονται μόνο για εσωτερική κατανάλωση, και όλα αυτά τα «καρότα» για την κοινοβουλευτική του ομάδα – που δεν χρειάζονται καν, καθώς είναι η πιο πειθήνια κοινοβουλευτική ομάδα που έχει υπάρξει .

Τα μέτρα που έχει φέρει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν βγαίνουν. Βυθίζουν ακόμη περισσότερο την ελληνική κοινωνία σε απόγνωση, απελπισία και ακόμη μεγαλύτερη δυσκολία. Εμείς αυτό το λέμε ήδη από το 2015, όταν είχαμε καλέσει τον ΣΥΡΙΖΑ και τις άλλες πολιτικές δυνάμες να συνεννοηθούμε σε μια εθνική γραμμή και να πάμε όλοι μαζί να διαπραγματευτούμε, για να φέρουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Τί έκανε ο κ. Τσίπρας, όταν εμείς βάλαμε πλάτη για τη χώρα, τότε που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μας έφερε στο χείλος του γκρεμού και του Grexit; Προκήρυξε αιφνιαδιαστικά εκλογές, με το σύνθημα «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν». Αυτή είναι η διχαστική λογική του ΣΥΡΙΖΑ.


Σχετικά με την ερωτηση που κατέθεσε η Δημοκρατική Συμπαράταξη για την υπόθεση Καλογρίτσα

Καταθέσαμε ερώτηση στη βουλή γιατί μιλάμε για δάνεια που δόθηκαν, και μια πιστοληπτική ικανότητα που δεκαπλασιάστηκε στα χρόνια της κρίσης, και μάλιστα, έτσι όπως φαίνεται, χωρίς εγγυήσεις. Όλα αυτά πρέπει να διερευνηθούν, πρέπει να βγουν στο φως.

Μείζον ζήτημα, βεβαίως, είναι και το έργο της εθνικής οδού Πύργου-Πατρών, που «έσπασε» σε 8 ξεχωριστές εργολαβίες δήθεν για να καταπολεμηθεί η διαπλοκή, με τρόπο που φαίνεται καθαρά φωτογραφικός, και τελικά όλα τα κομμάτα που έχουν προκηρυχθεί τα έχει πάρει η εν λόγω εταιρία!

Αυτό είναι το υποτιθέμενο «ηθικό πλεονέκτημα» της κυβέρνησης; Αλλά αυτό έχει καταρρεύσει προ πολλού. Υπενθυμίζω και τις μεθοδεύσεις και το γνωστό τρίγωνο της προηγούμενης περιόδου ανάμεση στο ΣΥΡΙΖΑ Bank, το ΣΥΡΙΖΑ news και τον ΣΥΡΙΖΑ εργολάβο.

Πρέπει να χυθεί άπλετο φως στην υπόθεση.

Όμως πέρα από όλα αυτά τα σκάνδαλα, πέρα από τα μέτρα και τα μνημόνια, το πιο βασικό ζητούμενο που περιμένουν οι Έλληνες πολίτες από όλες τις πολιτικές δυνάμεις είναι να συμφωνήσουμε επιτέλους ποιό θέλουμε να είναι το δικό μας σχέδιο για την Ελλάδα, για την ασφαλή μας έξοδο από την κρίση και τα μνημόνια και για την ανάπτυξη.

Θα μπορέσουμε να συμφωνήσουμε σε κάποια βασικά ζητήματα, π.χ. την αξιοκρατική στελέχωση στον δημόσιο τομέα; Στα λόγια συμφωνεί ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά σήμερα είδαμε τον τρόπο με τον οποίο στελεχώθηκε το Δ.Σ. του Κέντρου Πολιτισμού Σταύρος Νιάρχος, χωρίς να έχει προηγηθεί διεθνής διαγωνισμός, όπως έπρεπε, αλλά ούτε καν ανοιχτή διαδικασία.

Αυτές τις πρακτικές πρέπει να τις αφήσουμε πίσω μας. Πρέπει να αφήσουμε πίσω μας τις κοκορομαχίες του τεχνητού διπόλου ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ, που δεν οδηγούν τη χώρα μπροστά. Πρέπει επιτέλους να ωριμάσουμε ως κοινωνία, και κυρίως ως πολιτικό σύστημα.

Εμείς το λέμε από το 2010: αν δεν καταφέρουμε να έρθουμε σε μια βασική συνεννόηση στο εθνικό σχέδιο που θέλουμε για τη χώρα, τότε δυστυχώς θα συνεχιστεί η κρίση που βιώνουμε τα τελευταία 8-9 χρόνια – η οποία δυστυχώς πλέον γίνεται κατάσταση. Πρέπει λοιπόν να επιβληθεί εθνική συναίνεση και συνεννόηση, και η Δημοκρατική Συμπαράταξη είναι η δύναμη που μπορεί να την επιβάλλει.