«Το μεγάλο ζητούμενο δεν είναι αν θα είναι ο Κ. Μητσοτάκης ή Α. Τσίπρας Πρωθυπουργός , αλλά πως θα γίνουν οι μεγάλες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη η χώρα.»

Εμφάνιση στην εκπομπή «Σήμερα» του ΣΚΑΪ

Σήμερα το πρωί, με τον Δημήτρη Οικονόμου και τον Άκη Παυλόπουλο, σχολιάσαμε τις πολιτικές εξελίξεις στην εκπομπή «Σήμερα» του ΣΚΑΪ.

Στην τοποθέτηση μου, τόνισα ότι :

«Το ΠΑΣΟΚ ως σοβαρό και υπεύθυνο κόμμα, κινείται πάντα με γνώμονα το συμφέρoν της χώρας, ως εκ τούτου οι τακτικισμοί δεν μας αφορούν.

Από εκεί και πέρα η θέση του ΠΑΣΟΚ για το ενδεχόμενο μετεκλογικών συνεργασιών είναι ξεκάθαρη και την εξέφρασε ο Πρόεδρος μας, ο Νίκος Ανδρουλάκης. Στην όποια συζήτηση πιθανής συνεργασίας θα πρέπει να ληφθούν υπόψη τρείς παράγοντες. Ο πρώτος παράγοντας είναι οι πολιτικοί συσχετισμοί που θα διαμορφωθούν από το αποτέλεσμα των εκλογών, κανείς δεν μπορεί να προκαταβάλει την λαϊκή ετυμηγορία, γι’ αυτό και ζητούμε από τους πολίτες να ενισχύσουν σημαντικά τα εκλογικά μας ποσοστά, ώστε με ισχυρή φωνή να έχουμε αλλαγής πολιτικής πάνω σε Σοσιαλδημοκρατικές βάσεις. Δεύτερος παράγοντας είναι η διερεύνηση του κατά πόσο υπάρχει πεδίο προγραμματικών συγκλίσεων, πάνω στο ήδη κατατεθειμένο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ. Και τρίτος παράγοντας είναι η προβλεπόμενη και από το άρθρο 37 του Συντάγματος, συζήτηση και για τα πρόσωπα που θα απαρτίζουν την Κυβέρνηση που θα κληθεί να εφαρμόσουν αυτές τις πολιτικές. Γιατί καλώς ή κακώς τόσο ο Κ. Μητσοτάκης και το «επιτελικό του Κράτος», όσο και ο κ. Τσίπρας με τα πεπραγμένα της διακυβέρνησης του έχουν κριθεί από τον Ελληνικό λαό και έχουν αποτύχει.

Το ΠΑΣΟΚ είναι το μόνο κόμμα που έχει κάνει την αυτοκριτική του, και κρίθηκε με την σειρά από τους πολίτες πληρώνοντας δυσανάλογα μεγάλο κόστος και εν τελεί είναι εκτός διακυβέρνηση της χώρας για 10 σχεδόν χρόνια. Σήμερα κάνουμε ένα νέο ξεκίνημα και προτείνουμε ένα άλλο μοντέλο διακυβέρνησης της χώρας. Μπορεί αυτή μας η πρόταση να δυσκολεύει τον κ. Μητσοτάκη ή τον κ. Τσίπρα, ο οποίος θα πρέπει να καταλάβει ότι ο όρος προοδευτική διακυβέρνηση δεν είναι κάποια ατάκα ή σλόγκαν αλλά προφανώς έχει ένα περιεχόμενο που σε καμία περίπτωση δεν έχει σχέση με την στάση του ΣΥΡΙΖΑ στα εξοπλιστικά ή στην αντιμετώπιση των δημοκρατικών θεσμών. Το ζητούμενο δεν είναι αν θα παραμείνει Πρωθυπουργός ο κ. Μητσοτάκης ή αν θα ξαναγίνει ο κ. Τσίπρας. Το μεγάλο ζητούμενο είναι πως θα γίνουν οι μεγάλες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη η χώρα. Το ΠΑΣΟΚ είναι το μόνο κόμμα που έκανε καινοτόμες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις κόντρα ακόμα και στον κακό του εαυτό. Προχωράμε λοιπόν μπροστά, κοιτώντας πίσω, τις ρίζες μας.»

“Ζητάμε ισχυρά ποσοστά για το ΠΑΣΟΚ για να μπορούμε να επιβάλουμε αλλαγές στο μοντέλο διακυβέρνησης και τις πολιτικές που θα εφαρμοστούν.”

Εμφάνιση στην εκπομπή «Καλημέρα Ελλάδα» του ΑΝΤ1:

Σήμερα το πρωί ήμουν καλεσμένη του Γιώργου Παπαδάκη και της Μαρίας Αναστασοπούλου, στην εκπομπή «Καλημέρα Ελλάδα» του ΑΝΤ1, όπου συζητήσαμε για το ενδεχόμενο μετεκλογικών συνεργασιών, την αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος και το τοξικό κλίμα που επικρατεί στον πολιτικό διάλογο.

Στην τοποθέτηση μου επισήμανα:

«Ο Πρόεδρος μας, ο Νίκος Ανδρουλάκης, εξέφρασε ξεκάθαρα την πάγια θέση του ΠΑΣΟΚ, ότι η όποια συζήτηση για μετεκλογική συνεργασία θα πρέπει να γίνει επί τριών βασικών παραγόντων. Πρώτος παράγοντας είναι οι πολιτικοί συσχετισμοί που θα διαμορφωθούν από το αποτέλεσμα των εκλογών, για αυτό ζητούμε από τους πολίτες την σημαντική ενίσχυση των εκλογικών μας ποσοστών για να έχουμε ισχυρή φωνή για τις θέσει και τις προτάσεις μας. Δεύτερος παράγοντας είναι να υπάρξουν προγραμματικές συγκλίσεις και τρίτος παράγοντας είναι η συζήτηση – όπως προβλέπει και το Σύνταγμα στο άρθρο 37 – για τα πρόσωπα που θα κληθούν να υλοποιήσουν τις όποιες προγραμματικές συμφωνίες θα υπάρξουν. Το ζητούμενο είναι να υπάρξει πρώτα συμφωνία για τις πολιτικές που θα ακολουθηθούν, και μετά για τα πρόσωπα.»

Σε κάθε περίπτωση το ΠΑΣΟΚ ενωμένο, προσέρχεται συντεταγμένα να δώσει μια σημαντική μάχη για την αλλαγή του μοντέλου διακυβέρνησης της χώρας  και την προώθηση σοσιαλδημοκρατικών πολιτικών. Είναι φανερό. Τόσο το μοντέλο του “επιτελικού κράτους” του κ. Μητσοτάκη, όσο και τα πεπραγμένα της διακυβέρνησης του κ. Τσίπρα έχουν αποτύχει και στην συνείδηση των πολιτών έχουν ήδη κριθεί.»

Και συνέχισα λέγοντας:

«Όλοι βλέπουμε την  εμπλοκή αρκετών στελεχών της ΝΔ σε μία σειρά από μείζονα ζητήματα ηθικής τάξης και επ’ αυτού η Κυβέρνηση θα πρέπει να δώσει πειστικές απαντήσεις. Είναι αδιανόητο ότι κάθε λίγο έχουμε και από μια καταγγελία για στελέχη της ΝΔ, όπως ο κ. Πάτσης, ο κ. Καπάτος, η κα. Νικολάου  και άλλοι.

Ταυτόχρονα θα πρέπει να ασχοληθούμε σοβαρά με όλη αυτή την ακρότητα και την τοξικότητα που επικρατεί στις δημόσιες συζητήσεις. Είναι δυνατόν να προχωρήσουμε με αυτό το κλίμα, ειδικά μετά την τομή από την τραγωδία των Τεμπών;

Αυτό το θέμα χρειάζεται μεγάλη προσοχή τόσο από την κυβέρνηση όσο και από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ που με την στάση του πολλές φορές έχει πυροδοτήσει την τοξικότητα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η στάση του στο θέμα του κ. Πολάκη, όπου η Κεντροαριστερή στροφή τους, η στροφή στο Κέντρο κράτησε μόνο δύο εβδομάδες.

Ας αφήσουμε λοιπόν όλη αυτή την τοξικότητα και την στείρα αντιπαράθεση και ας συζητήσουμε για τα ουσιαστικά ζητήματα που απασχολούν την κοινωνία. Η ακρίβεια εξακολουθεί  είναι ακόμα εδώ και ταλαιπωρεί τους πολίτες και δεν αντιμετωπίζεται με τα εκάστοτε pass της Κυβέρνησης

«Δεν είμαστε όλοι ίδιοι»

Άρθρο στην εφημερίδα «Το Παρόν»

Βρισκόμαστε ήδη στην “μετά τα Τέμπη εποχή” και στην τελική ευθεία προς τις Βουλευτικές εκλογές. Η τραγωδία με αποτέλεσμα την απώλεια 57 ανθρωπίνων ζωών τροφοδότησε ένα κλίμα θλίψης, θυμού αλλά και σκεπτικισμού. Στην ατζέντα δημοσίου διαλόγου  τίθεται μαζί με τα προβλήματα της Οικονομικής κρίσης και τις επιπτώσεις τους στους οικογενειακούς προϋπολογισμούς και το αμείλικτο ερώτημα σε ποιο Κράτος ζούμε. Είναι δυνατόν στην εποχή της ψηφιοποίησης να κρίνονται ανθρώπινες ζωές από ανθρώπινα λάθη όσο και αν αυτά είναι διακριτά και μοιραία;

Όλα άλλαξαν μετά τα Τέμπη. Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα, η ατζέντα που κυριαρχεί, αλλά και η κοινωνική, πολιτική συμπεριφορά που μοιάζει με κινούμενη άμμο. Βασικός αποδέκτης αυτής της απαισιοδοξίας, της κοινωνικής κριτικής προς το πολιτικό σύστημα είναι η Κυβέρνηση, αλλά το ίδιο έντονα και το ίδιο το τεχνοκρατικό, μεταρρυθμιστικό, διαχειριστικό προφίλ που είχαν φιλοτεχνήσει για τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη. Το ίδιο το συγκεντρωτικό μοντέλο που ονομάστηκε επικοινωνιακά επιτελικό κράτος αμφισβητείται πια ευθέως.  Οι φθορές είναι σημαντικές και μπορεί να μην έχει σηματοδοτηθεί κάποια ανατροπή, αλλά εν δυνάμει διαμορφώνεται ένα νέο πολιτικό σκηνικό.

Αν κάτι σίγουρα κυριαρχεί είναι η απαίτηση για αλλαγή. Αλλαγή σε αντιλήψεις και πρακτικές, οριστικό διαζύγιο με την αναξιοκρατία, την απουσία ουσιαστικής αξιολόγησης, στον πελατιασμό. Η ανάγκη βαθιών μεταρρυθμίσεων στην Δημόσια Διοίκηση , την Δικαιοσύνη, την διαφάνεια και αποτελεσματικότητα έρχονται δραματικά στην επιφάνεια. Πριν απ΄ αυτά ή παράλληλα με αυτά είναι ανάγκη να αφεθούν τα επικοινωνιακά παιχνίδια και να κατανεμηθούν πολιτικές και ποινικές ευθύνες ως στοιχειώδεις πράξεις ευθύνης. Και μαζί με αυτά είναι απολύτως αναγκαία η πλήρης αναδιάρθρωση του ΟΣΕ, η ενοποίηση όλων των επιχειρήσεων γύρω από αυτόν, η αλλαγή διορισμού Διοικήσεων, η άντληση θετικών υποδειγμάτων από την ευρωπαϊκή εμπειρία.

Ποιος μπορεί να το κάνει αυτό; Μια Κυβέρνηση που απέτυχε καταφανώς να υλοποιήσει μια σύμβαση που παρέλαβε από την προηγούμενη, που αυτή με την σειρά της την παρέλαβε από το 2014; Μια Αξιωματική Αντιπολίτευση που τεσσεράμισι χρόνια δεν έκανε τίποτα και τώρα εμφανίζεται να ψεύδεται απέναντι σε μια Κυβέρνηση που κρύβεται πίσω από τις ανθρώπινες ευθύνες; Δύο κόμματα που δεν μπόρεσαν να υλοποιήσουν μια σύμβαση κοντά σε δέκα χρόνια, όταν προβλεπόταν η υλοποίησή της για την εγκατάσταση των Συστημάτων Ασφαλείας μέσα σε δύο χρόνια; Σήμερα περισσότερο από ποτέ είναι φανερό ότι χρειάζεται η ισχυροποίηση του ΠΑΣΟΚ του μόνου κόμματος που έχει παρουσιάσει το ολοκληρωμένο πρόγραμμά του, με αιχμή τις αναγκαίες αλλαγές, τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις, την αντιμετώπιση των παθογενειών. Μόνο ένα ισχυρό ΠΑΣΟΚ μπορεί να επιφέρει αναταράξεις στους υπάρχοντες συσχετισμούς και να σηματοδοτήσει μια νέα κατάσταση στο πολιτικό σκηνικό, στο μοντέλο διακυβέρνησης.  Σ΄ αυτή την κατεύθυνση εργαζόμαστε και υπάρχουν όλες οι δυνατότητες να κάνουμε την Μεγάλη θετική έκπληξη στις εκλογές. Σε όσους δε καλλιεργούν την αντίληψη « όλοι ίδιοι είναι» για να πλήξουν την προσπάθειά μας, τους θυμίζουμε ότι το ΠΑΣΟΚ δεν έχει κυβερνήσει δέκα χρόνια και ότι και πριν ήταν το μόνο κόμμα που με δικές του πρωτοβουλίες προωθήθηκαν αλλαγές ( ΔΙΑΥΓΕΙΑ, ΑΣΕΠ κλπ.) που στόχο είχαν να αντιμετωπίσουν παθογένειες του πολιτικού συστήματος , ακόμα και δικών μας αρνητικών πλευρών. Έ δεν είμαστε ίδιοι όλοι και αυτό είναι η δύναμή μας, μαζί με την ανανέωση των στελεχών μας και τις σοσιαλδημοκρατικές προτάσεις μας.

“Σημαντική υποβάθμιση του Δήμου Χαϊδαρίου αλλά και όλης της Δυτικής Αθήνας από τις περαιτέρω, μη ναυπηγικές δραστηριότητες, των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά.”

ΕΡΩΤΗΣΗ

ΠΡΟΣ :  Τον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας

ΘΕΜΑ: “Σημαντική υποβάθμιση του Δήμου Χαϊδαρίου αλλά και όλης της Δυτικής Αθήνας από τις περαιτέρω, μη ναυπηγικές δραστηριότητες, των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά.”

Κύριοι Υπουργοί,

Με το ν. 4949/2022 θεσπίστηκε το πλαίσιο για την απόδοση βιώσιμης προοπτικής ανάπτυξης και την εκ νέου λειτουργία των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά. Μέρος δε, των διατάξεων ρυθμίζουν το χωρικό καθεστώς των ακινήτων που εντάσσονται στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, προβλέποντας πρόσθετες χρήσεις υψηλής όχλησης, μη σχετιζόμενες όμως με την εν γένει ναυπηγική δραστηριότητα, μεταξύ των οποίων εγκαταστάσεις παραγωγής, αποθήκευσης και μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου LNG.

Μια τέτοια εξέλιξη θα είχε δυσμενέστατες συνέπειες επιβαρύνοντας περιβαντολλογικά έτι περαιτέρω τον ήδη βεβαρημένο Δήμο Χαϊδαρίου αλλά και ευρύτερα τη Δυτική Αθήνα, υποβαθμίζοντας συνάμα την ποιότητα ζωής και την καθημερινότητα των κατοίκων των περιοχών αυτών. Ιδίως δε σε μια εν γένει βιομηχανοποιημένη ευρύτερη περιοχή στην οποία πέραν των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, δραστηριοποιούνται τα διυλιστήρια του Ασπροπύργου, σειρά βιομηχανιών στο Θριάσιο Πεδίο, το ΧΥΤΑ Φυλής κα.

Ενδεικτικά, ενδέχεται να προκληθεί σημαντική μόλυνση της ατμόσφαιρας με εκλύσεις αερίων όπως διοξειδίου του άνθρακα και μεθανιου, ενώ προκαλείται μία συνεχή και τεράστια θερμική και ηχητική ρύπανση. Δεν θα πρέπει βεβαίως να λησμονηθεί και ο ενδεχόμενος κίνδυνος ατυχήματος.

Η τοπική κοινωνία δικαιολογημένα αντιδρά απέναντι σε αυτές τις εξελίξεις, οι οποίες ελήφθησαν άνευ της συμμετοχής τους, βλάπτουν βάναυσα την καθημερινότητα τους, επιδρώντας αρνητικά στη ψυχική και σωματική υγεία των κατοίκων της περιοχής. Δεν είναι αντίθετοι με τη λειτουργία των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, εκφράζουν όμως την εύλογη ανησυχία και τον προβληματισμό τους με τη χωροθέτηση στα Ναυπηγεία πρόσθετων χρήσων υψηλής όχλησης, μη σχετιζομένων με τη ναυπηγική δραστηριότητα. Το δε, Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Χαϊδαρίου με την από 28-2-2023 ομόφωνη απόφαση του εξέφρασε την αντίθεση τους ως προς τη λειτουργία των πρόσθετων χρήσεων.

Κατόπιν τούτων, ερωτάσθε κ Υπουργέ,

  1. Λάβατε μέτρα και ποια για την προστασία του περιβάλλοντος και της τοπικής κοινωνίας που θα προκληθούν εκ των χρήσεων υψηλής όχλησης των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά και δη των μη σχετιζομένων με τη ναυπηγική δραστηριότητα ;

Η Βουλευτής

Κωνσταντίνα (Νάντια) Γιαννακοπούλου

«Τροπολογία Κ.Ο. ΠΑΣΟΚ: Προστασία των δανειοληπτών των δανείων σε ελβετικό φράγκο από τις ακραίες διακυμάνσεις της συναλλαγματικής ισοτιμίας»

ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ

Στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Οικονομικών «Πλαίσιο ρύθμισης οφειλών και άλλες φορολογικές και τελωνειακές ρυθμίσεις, προστασία των συντάξεων από τον πληθωρισμό και άλλες διατάξεις για τη στήριξη της κοινωνίας και της επιχειρηματικότητας»

Θέμα: Προστασία των δανειοληπτών των δανείων σε Ελβετικό Φράγκο από τις ακραίες διακυμάνσεις της συναλλαγματικής ισοτιμίας

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Την περίοδο 2006 έως 2009 χορηγήθηκαν στη χώρα μας από τα πιστωτικά ιδρύματα σε 85.000 οικογένειες στεγαστικά δάνεια σε ελβετικό φράγκο. Καθώς την περίοδο αυτή τα επιτόκια σε ευρώ ακολουθούσαν μία ανοδική πορεία, τα πιστωτικά ιδρύματα, προκειμένου να συνεχίσουν τη ραγδαία τότε αναπτυσσόμενη πιστωτική επέκταση προσέλκυσαν τους δανειολήπτες, προσφέροντας, ενόψει της αντίθετης πορείας που ακολουθούσαν στην αγορά χρήματος  τα επιτόκια σε ελβετικό φράγκο, στεγαστικά δάνεια στο νόμισμα αυτό. Έτσι,  οι τράπεζες, κατά την προώθησή των δανείων σε ελβετικό φράγκο,  εστίαζαν στη σύγκριση του επιτοκίου τους με εκείνο των δανείων σε ευρώ,   αποσιωπώντας  ή υποβαθμίζοντας την επίρριψη του συναλλαγματικού κινδύνου αποκλειστικά στους δανειολήπτες. Οι τελευταίοι, άλλωστε, δεν είχαν καμία εμπειρία σε τέτοιου είδους προϊόντα, δεδομένου ότι μέχρι τότε δεν είχαν χορηγηθεί δάνεια σε συνάλλαγμα (στεγαστικά ή καταναλωτικά) σε καταναλωτές.  Εξάλλου, το νομοθετικό πλαίσιο για την προστασία των δανειοληπτών από τους κινδύνους που έχουν τα δάνεια σε συνάλλαγμα δεν ήταν επαρκές, όπως αποδείχθηκε και από τις ενωσιακές συστάσεις και οδηγίες, που ακολούθησαν για τέτοιου είδους δάνεια και που πλέον έχουν  ενσωματωθεί στις εθνικές νομοθεσίες. Γεγονός, επιπλέον, είναι ότι τα πιστωτικά ιδρύματα δεν προσέφεραν ποτέ στους δανειολήπτες αυτούς καμία ουσιαστική δυνατότητα αντιστάθμισης του συναλλαγματικού κινδύνου.

Τα επόμενα, ωστόσο,  της χορήγησης των δανείων αυτών έτη ακολούθησε μία απρόβλεπτη σε έκταση επιδείνωση της συναλλαγματικής ισοτιμίας που ανέτρεψε κάθε αναλογία παροχής και αντιπαροχής για τους δανειολήπτες, οδηγώντας τους σε τραγικό αδιέξοδο.

Εξαιτίας της ακραίας ανατροπής της ισοτιμίας οι δανειολήπτες αυτοί   καλούνται τελικά  σήμερα να πληρώσουν όχι μόνο  υψηλότερους τόκους, αλλά και να επιστρέψουν ένα πολύ μεγαλύτερο κεφάλαιο από αυτό που έλαβαν και χρησιμοποίησαν για την αγορά της κατοικίας τους. Το αποτέλεσμα είναι ότι, παρά την 15ετή σχεδόν εξυπηρέτηση των δανείων αυτών, συνήθως βέβαια μέσα από ρυθμίσεις, οι οφειλές από τα δάνεια παραμένουν πάντα υψηλές, σε αρκετές περιπτώσεις μάλιστα ακόμη και υψηλότερες του κεφαλαίου που τελικά έλαβαν και χρησιμοποίησαν οι δανειολήπτες. Οι δε πρόσφατες συναλλαγματικές εξελίξεις επιδεινώνουν ακόμη περαιτέρω τη θέση τους.  Τούτο δε μάλιστα, ενώ   τα μελλοντικά εισοδήματα, με τα οποία απέβλεπαν οι καταναλωτές αυτοί στην αποπληρωμή των δανείων τους, μέσα σε λίγα χρόνια από την ανάληψή τους, συρρικνώθηκαν, και οι μεγάλες μειώσεις των αξιών των ακινήτων, στα οποία είχαν επενδύσει τα δάνειά τους,  δεν επέτρεπαν, πλέον, την απαλλαγή από το χρέος ούτε με την πώλησή τους.  Ο αρχικός σχεδιασμός  εξυπηρέτησης των δανείων ανατράπηκε μέσα σε λίγα χρόνια από κάθε σκοπιά, με αποτέλεσμα, δίχως προσαρμογή των απαιτήσεων των τραπεζών στα νέα δεδομένα, να εμφανίζεται  αδύνατη, εντέλει και χωρίς οικονομική λογική,  η αποπληρωμή τους.

Οι παραπάνω, βέβαια,  δυσμενείς εξελίξεις είχαν, ασφαλώς,  ως αποτέλεσμα να ξεκινήσει ένας μεγάλος δικαστικός αγώνας των δανειοληπτών που μέχρι σήμερα δεν δικαιώθηκε. Οι κρίσιμες δικαστικές αποφάσεις,  στην πραγματικότητα όμως, δεν έκριναν το ζήτημα της παροχής επαρκούς πληροφόρησης και σωστής καθοδήγησης των πελατών από τις τράπεζες ή το γεγονός της παροχής τους χωρίς τη δυνατότητα αντιστάθμισης. Έχοντας εστιάσει οι καταναλωτές και οι ενώσεις τους στην καταχρηστικότητα του όρου για τον συναλλαγματικό κίνδυνο, γιατί δεν συνοδευόταν από επαρκή πληροφόρηση και διαφώτιση για τους κινδύνους,  τα δικαστήρια  (Άρειος Πάγος) έκριναν, για νομικούς λόγους,   ότι ο όρος δεν μπορεί να ελεγχθεί αν είναι καταχρηστικός. Δικαιολογημένη, λοιπόν, είναι η πεποίθηση των δανειοληπτών ότι απέναντι σε μία επιθετική και επικίνδυνη εμπορική πρακτική των τραπεζών η Πολιτεία δεν τους παρείχε κατάλληλη και αποτελεσματική προστασία.   

Η παρούσα ρύθμιση δεν επεμβαίνει στις αντιδικίες που έχουν προκληθεί σχετικά με την τήρηση των κανόνων πληροφόρησης και διαφώτισης κατά τη χορήγηση των δανείων αυτών ή των θεμάτων που συνδέονται με το κύρος των όρων των συμβάσεων. Λαμβάνει, ωστόσο, υπόψη το γεγονός ότι η  ανατροπή της συναλλαγματικής ισοτιμίας σε βάρος του ευρώ προσέλαβε τέτοιες ακραίες διαστάσεις, με  τις οποίες αμφότερες οι συμβαλλόμενες  πλευρές δεν υπολόγιζαν ως ενδεχόμενο κατά το χρόνο χορήγησης των δανείων αυτών. Στο πλαίσιο αυτό, όμως,  η εμμονή στην εφαρμογή συναλλαγματικής ισοτιμίας που να διογκώνει πέρα από κάθε οικονομική λογική και μέτρο την οφειλή του δανειολήπτη είναι ιδιαίτερη επαχθής για τον τελευταίο, οδηγεί δε σε μία αδιέξοδη κατάσταση τους δανειολήπτες που εντέλει πλήττει, στο τέλος, και τα πιστωτικά ιδρύματα, αφού καθιστά αδύνατη την εξυπηρέτηση των δανείων αυτών. Αντίθετα, ο μετριασμός των συνεπειών για τους δανειολήπτες θα αποκαταστήσει καλύτερες συνθήκες αποπληρωμής, θα αμβλύνει τις αντιδικίες που έχουν προκληθεί και θα επιτρέψει την  καλύτερη εξυπηρέτηση των εν λόγω δανείων σε  όφελος και των πιστωτικών ιδρυμάτων.  Με αυτήν την έννοια οι παρούσες ρυθμίσεις οργανώνουν και αποδίδουν  μία πιο δίκαιη και ισόρροπη κατανομή του κινδύνου. Έτσι:

Αναγνωρίζεται κατ’ αρχήν (ρυθμίζεται στην παρ. 3) ότι ο  δανειολήπτης φέρει, όσον αφορά τα στεγαστικά και καταναλωτικά  δάνεια που έχουν χορηγηθεί ή μετατραπεί σε ελβετικό φράγκο κατά τη χρονική περίοδο 2006 έως 2009,   αποκλειστικά  τον κίνδυνο της συναλλαγματικής ισοτιμίας ευρώ προς ελβετικό φράγκο μέχρι όμως τη μείωση αυτής σε ποσοστό 10% σε σχέση με την τιμή της συναλλαγματικής ισοτιμίας στην οποία εκταμιεύτηκε το δάνειο σε ελβετικό φράγκο.

Από την έναρξη της ισχύος των διατάξεων της παρούσης τροπολογίας, σε περίπτωση που η επιδείνωση της  συναλλαγματικής ισοτιμίας υπερβαίνει το 10%,  ο συναλλαγματικός κίνδυνος για τα στεγαστικά και καταναλωτικά  δάνεια που έχουν χορηγηθεί ή μετατραπεί σε ελβετικό φράγκο κατά τη χρονική περίοδο 2006 έως 2009 αναλαμβάνεται κατά τα δύο τρίτα από τον πιστωτή (πιστωτικό ίδρυμα ή διάδοχό του)  και κατά το ένα τρίτο από τον οφειλέτη (πρώτη παράγραφος).   Οι τράπεζες που ενέταξαν στη στρατηγική της πιστωτικής τους επέκτασης  και διέθεσαν, υπό ανεπαρκείς  για την προστασία των καταναλωτών  θεσμικές συνθήκες και δίχως ουσιαστικά προϊόντα αντιστάθμισης, τα δάνεια σε ελβετικό φράγκο αναλαμβάνουν πλέον το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης. Έτσι, ένα δάνειο σε ελβετικό φράγκο που εκταμιεύτηκε το 2007 με συναλλαγματική ισοτιμία 1,62 και αποπληρώνεται   με τη σημερινή ισοτιμία να βρίσκεται στο 0,98, με την ισχύ της παραγράφου αυτής θα αποπληρώνεται εφαρμόζοντας  συναλλαγματική ισοτιμία 1,41.

Με τη δεύτερη παράγραφο προβλέπεται η αναδρομική εφαρμογή στις συγκεκριμένες συμβάσεις ευνοϊκότερης  για τον οφειλέτη συναλλαγματικής ισοτιμίας, η οποία ορίζεται στο ήμισυ της τιμής  που προκύπτει ανάμεσα στην ισοτιμία που υπήρχε όταν εκταμιεύτηκε το δάνειο σε ελβετικό φράγκο και στην ισοτιμία  που ίσχυε κατά το χρόνο της αντίστοιχης καταβολής. Έτσι, οι καταβολές που πραγματοποιήθηκαν  για την  αποπληρωμή οφειλής με χαμηλότερη συναλλαγματική ισοτιμία θα πρέπει να υπολογιστούν   με βάση το όριο αυτό  και, συνεπώς, να μειωθεί σήμερα το υπόλοιπο της οφειλής.  Σε περίπτωση που με βάση τις καταβολές που έχουν πραγματοποιηθεί προκύπτει να έχει καταβληθεί μεγαλύτερο ποσόν από αυτό που απαιτούνταν για την εξόφληση του δανείου, ο πιστωτής δεν υποχρεούται στην επιστροφή της διαφοράς.

Με την τέταρτη παράγραφο διασφαλίζεται ότι τα οφέλη των παραπάνω διατάξεων θα έχουν και οι δανειολήπτες, των οποίων οι συμβάσεις  έχουν καταγγελθεί ή η οφειλή τους από αυτές μετατράπηκε  για οποιαδήποτε αιτία από ελβετικό φράγκο σε ευρώ. 

Τέλος, με την τελευταία παράγραφο, διασφαλίζεται ότι οι ρυθμίσεις του παρόντος άρθρου  δεν θίγουν και  δεν περιορίζουν υφιστάμενες νόμιμες αξιώσεις ή δικαιώματα των δανειοληπτών από τη σύναψη των συμβάσεων δανείου σε ελβετικό φράγκο, είτε αυτές προκύπτουν από τους όρους των συμβάσεων είτε, ασφαλώς, από ευνοϊκές για τους ίδιους δικαστικές αποφάσεις.

Άρθρο ….

Προστασία των δανειοληπτών των δανείων σε ελβετικό φράγκο από τις ακραίες διακυμάνσεις της συναλλαγματικής ισοτιμίας

1. Για την  αποπληρωμή οφειλών από στεγαστικά και καταναλωτικά  δάνεια που έχουν χορηγηθεί ή μετατραπεί σε ελβετικό φράγκο κατά τη χρονική περίοδο 2006 έως 2009, σε περίπτωση που η συναλλαγματική ισοτιμία ευρώ/ελβετικού φράγκου (τιμή ανταλλαγής ενός ευρώ προς το ελβετικό φράγκο) είναι κατά το χρόνο αποπληρωμής χαμηλότερη αυτής που ίσχυε κατά το χρόνο εκταμίευσης ή μετατροπής, εφαρμόζεται από την έναρξη ισχύος του παρόντος η συναλλαγματική ισοτιμία  του χρόνου εκταμίευσης ή μετατροπής μειωμένη κατά το ένα τρίτο (1/3) της  διαφοράς τιμής που αυτή εμφανίζει σε σχέση με  συναλλαγματική ισοτιμία κατά τον χρόνο αποπληρωμής.  

2. Για κάθε καταβολή που έχει πραγματοποιηθεί για την αποπληρωμή οφειλών από τις συμβάσεις της παραγράφου 1 πριν την έναρξη της ισχύος του παρόντος   εφαρμόζεται αναδρομικά  συναλλαγματική ισοτιμία ευρώ/ελβετικού φράγκου που είναι ίση με τη μέση τιμή που προκύπτει ανάμεσα στη  συναλλαγματική ισοτιμία που ίσχυε κατά το χρόνο εκταμίευσης ή μετατροπής   και την αντίστοιχη ισοτιμία κατά το χρόνο της καταβολής.  Η αποπληρωμή  του δανείου επανυπολογίζεται με βάση την συναλλαγματική ισοτιμία που προκύπτει για τις καταβολές αυτές κατ’ εφαρμογή του  πρώτου εδαφίου και το υπόλοιπο της οφειλής επαναπροσδιορίζεται. Σε περίπτωση που οι καταβολές με το νέο υπολογισμό  υπερβαίνουν την εξόφληση της οφειλής από τη σύμβαση, ο πιστωτής δεν υποχρεούται στην επιστροφή του υπερβάλλοντος ποσού.

3. Οι παράγραφοι 1 και 2  δεν εφαρμόζονται ενόσω η συναλλαγματική ισοτιμία ευρώ/ελβετικού φράγκου ήταν ή είναι κατά το χρόνο αποπληρωμής χαμηλότερη σε ποσοστό που υπερβαίνει το δέκα τοις εκατό (10%) αυτής που ίσχυε κατά το χρόνο εκταμίευσης ή μετατροπής ή οδηγούν σε εφαρμογή συναλλαγματικής ισοτιμίας που δεν είναι χαμηλότερη από το όριο αυτό.

4. Οι διατάξεις των παραγράφων 2 και 3   εφαρμόζονται και σε συμβάσεις της πρώτης παραγράφου που έχουν καταγγελθεί  ή η οφειλή από αυτές μετατράπηκε  για οποιαδήποτε αιτία από ελβετικό φράγκο σε ευρώ, εφόσον οδηγούν σε μικρότερη οφειλή για τον οφειλέτη.

5. Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου  δεν θίγουν ή περιορίζουν αξιώσεις ή δικαιώματα των δανειοληπτών από τη σύναψη των συμβάσεων της παραγράφου 1.

Οι προτείνοντες Βουλευτές

Μιχάλης Κατρίνης

Ευαγγελία Λιακούλη

Γεώργιος Αρβανιτίδης

Κωνσταντίνος Σκανδαλίδης

Νάντια Γιαννακοπούλου

Αντωνία (Τόνια) Αντωνίου

Ιλχάν Αχμέτ

Χρήστος Γκόκας

Γεώργιος Καμίνης

Χαράλαμπος Καστανίδης

Βασίλης Κεγκέρογλου

Χαρά Κεφαλίδου

Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος

Δημήτριος Κωνσταντόπουλος

Ανδρέας Λοβέρδος

«Το  ερώτημα είναι αμείλικτο και αφορά και την ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ: Γιατί επί χρόνια και οι δύο Κυβερνήσεις δεν μπόρεσαν να ολοκληρώσουν την σύμβαση;»

Σήμερα το πρωί ήμουν καλεσμένη της Άννας Λιβαθυνού και του Γιώργου Κακούση,  στην εκπομπή «Πρωινή Ζώνη» του Action 24. Στη συζήτηση μας αναφερθήκαμε στο ενδεχόμενο μετεκλογικών συνεργασιών, στα αποτελέσματα των πρόσφατων δημοσκοπήσεων και για τις πολιτικές διεργασίες που έχει πυροδοτήσει η τραγωδία στα Τέμπη.

Συγκεκριμένα στην τοποθέτηση μου, είπα:

«Δεν νομίζω ότι μπορεί να αποτελέσει πολιτικό κριτήριο για το αν θα υπάρξει ενδεχόμενο μετεκλογικής θεσμικής συνεργασίας, μια συνάντηση του κ. Μητσοτάκη με τον Πρόεδρο μας, Νίκο Ανδρουλάκη. Το τι θα γίνει θεσμικά και σύμφωνα με το Σύνταγμα, μετά τις εκλογές θα καθοριστεί από την εκπεφρασμένη βούληση των πολιτών και από το αν θα υπάρξουν περιθώρια  προγραμματικών συγκλίσεων.

Το ΠΑΣΟΚ πάντα λειτουργούσε θεσμικά, σοβαρά και “έβαζε πλάτη” για την χώρα.

Ακόμα και τώρα στην τραγωδία των Τεμπών, το ΠΑΣΟΚ τήρησε μια σοβαρή στάση από την πρώτη στιγμή, κάνοντας ουσιαστική αντιπολίτευση και καταθέτοντας προτάσεις και θέσεις για τους σιδηροδρόμους, όπως αυτές που πρότεινε ο κ. Ανδρουλάκης με το πρόσφατο άρθρο – παρέμβαση του στον Κυριακάτικο τύπο.

Η αλήθεια είναι ότι τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων δείχνουν ότι και το ΠΑΣΟΚ δεν καρπώνεται, ακόμα, κάτι από την αδιαμφησβήτητη και ραγδαία φθορά της Κυβέρνησης, που είναι το κύριο εύρημα των δημοσκοπήσεων. Όμως αυτό είναι κάτι που πρέπει να το δούμε γενικότερα, καθώς οι πολίτες είναι δικαιολογημένα εξοργισμένοι, με την πλειοψηφία τους να κινείται στην γκρίζα ζώνη των αναποφάσιστων και να αποδίδει ευθύνες γενικότερα στο πολιτικό σύστημα και σε όσα κόμματα έχουν Κυβερνήσει.

Βέβαια αυτά είναι τα αποτελέσματα της αποκλειστικά επικοινωνιακής διαχείρισης του θέματος τόσο από την Κυβέρνηση, όσο και από την Αξιωματική Αντιπολίτευση. Με την μεν Κυβέρνηση να στέλνει το μέχρι πρόσφατα “εξαφανισμένο” αναπληρωτή Υπουργό Μεταφορών να κάνει αυτοψία στο σταθμαρχείο της Λάρισας, και τον δε κ. Τσίπρα να κάνει επιθεώρηση στο “γιαπί” του κέντρου τηλεδιοίκησης.

Όμως το αμείλικτο ερώτημα είναι ένα και αφορά και την ΝΔ, και τον ΣΥΡΙΖΑ: Γιατί επί χρόνια και οι δύο Κυβερνήσεις δεν μπόρεσαν να ολοκληρώσουν την σύμβαση; »

«Οι ευθύνες για τα Τέμπη έχουν ονοματεπώνυμο»

«Δεν θα μπούμε σε μοίρασμα θέσεων. Μπήκαμε στα δύσκολα μπροστά και στο παερλθόν, αλλά όχι για μία θέση στην κυβέρνηση… Χρειάζονται ευρύτερες συναινέσεις» τονίζει η Νάντια Γιαννακοπούλου απαντώντας σε αποκλειστική συνέντευξη στη HuffPost, ενώ στο ερώτημα από τη δημοσιογράφο Έμη Λιβανίου «ποιές συναινέσεις;» η βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και υποψήφια στη Δυτική Αττική απαντά παραθέτοντας τρία παραδείγματα:

«Πρώτα οι μεταφορές. Με στήριξη και χρηματοδότηση για την ασφάλεια (…) Στην Υγεία, σταθήκαμε όρθιοι απέναντι στην Πανδημία, όμως το βάρος το σήκωσε ένα καταπονημένο σύστημα Υγείας που υποχρηματοδοτείται (…) Παιδεία. Ποιά είναι η μεγάλη μεταρρύθμιση ; Η πανεπιστημιακή αστυνομία, που ακούγεται ως ανέκδοτο;» τονίζει μεταξύ άλλων η Νάντια Γιαννακοπούλου.

«Συλλογικό τραύμα» αλλά ευθύνες με ονοματεπώνυμο για τα Τέμπη

«Καθένας από εμάς κάνει μία αναγωγή, ότι θα μπορούσε να είναι αυτός εκεί, τα παιδιά του…το τραύμα είναι συλλογικό και όλων μας μετά από αυτό που συνέβη στα Τέμπη», σημειώνει η Νάντια Γιαννακοπούλου.

– Οι ευθύνες και η συγνώμη είναι επίσης συλλογικές;

«Σημαντικό είναι ότι υπήρξε συγνώμη, γιατί στο παρελθόν δεν ακούστηκε. Όμως δε μπορεί να μείνει εκεί η συζήτηση. Η ευθύνη αυτής της κυβέρνησης, που είναι τέσσερα ολόκληρα χρόνια στην εξουσία, είναι ευθύνη με ονοματεπώνυμο. Κυβέρνηση της ΝΔ και Κυβέρνηση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη», είναι η απάντηση από τη βουλευτή του ΠΑΣΟΚ.

Μιλώντας συνολικά για τις ευθύνες του πολιτικού συστήματος, η Νάντια Γιαννακοπούλου λέει ότι το ΠΑΣΟΚ έχει εννέα χρόνια να κυβερνήσει, ενώ στο παρελθόν πλήρωσε για τα δικά του λάθη, ακόμα και όταν ανέλαβε την ευθύνη για τη διάσωση της χώρας την οικονομική κρίση, υποχωρώντας από το 45% στο 5%.

Αντίστοιχα, κατηγορεί την κυβέρνηση ότι αθέτησε δικές τις υποσχέσεις και δεν ανέλαβε τις ευθύνες της: «Ο μεγαλύτερος πολέμιος της αξιολόγησης στους καθηγητές έρχεται από το χώρο της ΝΔ, είναι η ΔΑΚΕ. Το ΠΑΣΟΚ έχει πάει κόντρα στους συνδικαλιστές του. Ποιoς έκανε το ΑΣΕΠ και τη Διαύγεια;»

Σχολιάζοντας τις δημοσκοπήσεις, διαπιστώνει απόλυτα δικαιολογημένο τον θυμό της κοινής γνώμης μετά την τραγωδία στα Τέμπη, κάνοντας λόγο για «αντιδράσεις που αποκτούν κινηματικό χαρακτήρα».

Η μάχη κατά της ακρίβειας και η μάχη για τους ψηφοφόρους της κεντροαριστεράς

Στο ερώτημα «ποιά είναι η συνταγή του ΠΑΣΟΚ για την ακρίβεια;» η Νάντια Γιαννακοπούλου απαντά: «Εμείς ψηφίσαμε όλα τα επιδόματα αν και οι επιδοματικές πολιτικές δεν αρκούν. Χρειάζεται μείωση των άμεσων φόρων και ουσιαστιή στήριξη των εισοδημάτων. Λέει η κυβέρνηση, ότι πήγε ο κατώτατος μισθός στα 780. Οταν το λέγαμε πριν από ενα χρόνο, η ΝΔ έλεγε ότι είμαστε λαϊκιστές. Οι αυξήσεις που δίνει, όμως, δεν καλύπτουν το κόστος διαβίωσης».

Και για τη μάχη ανάκτησης του ηγετικού ρόλου στην κεντροαριστερά: «Ο κόσμος μας έφυγε και πήγε στον ΣΥΡΙΖΑ με την οικονομική κρίση. Το θέμα είναι, πως θα τον πάρουμε πίσω. Να μπορέσουμε να εμπνεύσουμε τους τότε – και σύγχρονους μη προνομιούχους, που αποτελούσαν ραχοκοκαλιά του ΠΑΣΟΚ. Να τους φέρουμε πίσω στο σπίτι τους. Αυτό είναι για εμάς το μεγάλο στοίχημα.»

“Οι κόρες μου έχουν άποψη. Είναι ελεύθερες να κάνουν αυτό που θέλει η καρδιά τους…”

Μητρότητα, οικογένεια και …μαγειρική

Σε μία σύντομη, προσωπική εξομολόγηση, η βουλευτής του ΠΑΣΟΚ – που αποδέχεται ότι, αν και νέα σε ηλικία, είναι ήδη από τους «παλιούς» στο κόμμα – μιλάει για τη μητρότητα και την οικογένειά της, καθώς έχει τρεις κόρες και αυξημένες υποχρεώσεις, στις οποίες ανταπεξέρχεται (και) με τη βοήθεια της οικογένειάς της – ιδιαίτερα την προεκλογική περίοδο.

«Με χαλαρώνει το μαγείρεμα!» δηλώνει χαμογελαστή και «αποκαλύπτει» ότι λατρεύει το κοκκινιστό μοσχαράκι… Τελευταία, συμπληρώνει έχει αναλάβει καθήκοντα «μάγειρα» και ο σύζυγός της Μάξιμος (ο ηθοποιός Μάξιμος Μουμούρης)… και μαγειρεύει καταπληκτικά ιταλικά φαγητά, λόγω καταγωγής. «Οι κόρες μου έχουν άποψη. Είναι ελεύθερες να κάνουν αυτό που θέλει η καρδιά τους…» καταλήγει στο τέλος της συνέντευξης.

Διαβάστε την συνέντευξη και εδώ:

https://www.huffingtonpost.gr/entry/nantia-yiannakopoeloe-oi-eethenes-yia-ta-tempe-echoen-onomateponemo_gr_641ad78ee4b0bc5cb6537e84

“Το ΠΑΣΟΚ μπορεί να εκφράσει την απαίτηση της κοινωνίας για αλλαγή”

Συνέντευξη στην εφημερίδα «Απογευματινή» 21.03.2023

Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας η ελληνική κοινωνία μετά τα Τέμπη εμφανίζεται οργισμένη. Πιστεύετε ότι αυτή η οργή μπορεί να μεταφραστεί στις εκλογές σε συνολική αποδοκιμασία των κομμάτων εξουσίας;

Στις έρευνες αποτυπώνεται θλίψη και θυμός. Γι’ αυτό σημαντικό τμήμα εμφανίζεται να μετατοπίζεται κυρίως στην γκρίζα ζώνη ή και να ενισχύει μικρά κόμματα που βρίσκονται εντός και εκτός Βουλής. Ωστόσο, οι πολιτικές παρενέργειες της τραγωδίας δεν έχουν ακόμα αποτυπωθεί. Επιπλέον, οι πολίτες θα κρίνουν τα αντανακλαστικά του πολιτικού κόσμου για την απονομή ευθυνών και την προώθηση αλλαγών στον ΟΣΕ, θα κάνει συνολικό απολογισμό των εξελίξεων και των πολιτικών τα τελευταία χρόνια, θα κρίνει προγράμματα και προτάσεις και θα ψηφίσει.

Σύμφωνα πάντα με αυτές τις μετρήσεις η ΝΔ εμφανίζει απώλειες από την άλλη όμως, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε το ΠΑΣΟΚ ενισχύονται. Μήπως το πολιτικό μήνυμα που εκπέμπει το κόμμα  σας δεν είναι αρκετά πειστικό;

Πιστεύω ότι η κοινωνία θέλει αλλαγή, αλλαγή σε μοντέλο διακυβέρνησης, αλλαγή σε νοοτροπίες και αντιλήψεις, προτάσεις που οδηγούν σε μια νέα πορεία της χώρας, με ανάπτυξη, ενδυνάμωση των θεσμών, αντιμετώπιση των ανισοτήτων, δημιουργία ενός Κράτους που σέβεται τον πολίτη. Θέλει μια Ελλάδα πραγματικά ευρωπαϊκή με αξιοκρατία και ισχυρούς θεσμούς. Το ΠΑΣΟΚ έχει καταθέσει ολοκληρωμένο πρόγραμμα, έχει ανακοινώσει ριζικά ανανεωμένα ψηφοδέλτια και είμαστε σε μια συνεχή πορεία προς τον λαό. Πιστεύω ότι μπορούμε να εκφράσουμε αυτή την απαίτηση για αλλαγή και αυτό θα εκφραστεί στις κάλπες.

Καθώς ο εκλογικός στόχος της ΝΔ για αυτοδυναμία μετά τα Τέμπη γίνεται πιο δύσκολος, το ΠΑΣΟΚ θα μπορούσε από την πρώτη Κυριακή να σχηματίσει κυβέρνηση με το κυβερνών κόμμα και υπό ποιες προϋποθέσεις;

Αυτή η συζήτηση γίνεται και πριν την τραγωδία. Αν έχω καταλάβει καλά ούτε η Ν.Δ θέλει συνεργασία αφού επιμένει στην αυτοδυναμία, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ που σηκώνει την ψεύτικη σημαία της προοδευτικής Κυβέρνησης μη δείχνοντας δείγματα προοδευτισμού και θέτοντας προαπαιτούμενα που δεν βγαίνουν όπως να κερδίσει την πρώτη θέση. Εμείς λέμε καθαρά: Με βάση τους πραγματικούς συσχετισμούς από τις κάλπες, αν υπάρχει δυνατότητα σοβαρής προγραμματικής σύγκλισης και συμφωνία στα πρόσωπα που θα υλοποιήσουν τις κοινές δεσμεύσεις, μπορεί να υπάρχει μια συνεργασία.

Σας εξέπληξε η θεαματική επιστροφή του Παύλου Πολάκη και πώς βλέπετε το ενδεχόμενο της μετεκλογικής συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ;

Όχι. Γιατί δεν υπάρχει μόνο Πολάκης, υπάρχει «Πολακισμός» ως βασικό ρεύμα στον ΣΥΡΙΖΑ που εκφράζει τα πιο λαϊκίστικα, επικίνδυνα και μη προοδευτικά χαρακτηριστικά που έχει μεγάλο τμήμα του ΣΥΡΙΖΑ.  Το μόνο που με εξέπληξε ήταν ότι το δήθεν άνοιγμα στο κέντρο κράτησε δύο εβδομάδες και ότι αρκούσε ένα δήθεν συγγνώμη για να βρεθούν αγκαλιά οι κ. Τσίπρας και κ. Πολάκης, χωρίς καμία κουβέντα για την αφίσα με τις προγραφές ολοκληρωτικής έμπνευσης που είχε αναρτήσει ο Π. Πολάκης.

“Tο μεγάλο ζητούμενο είναι να υπάρξει πλήρης διαλεύκανση και απόδοση ευθυνών για την τραγωδία, τόσο ποινικά όσο και πολιτικά”

Σήμερα το πρωί ήμουν φιλοξενούμενη του Δημήτρη Καμπουράκη και του Παναγιώτη Στάθη στην εκπομπή «Ώρα Ελλάδος», του Open, όπου συζητήσαμε για την επαναφορά του κ. Πολάκη στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και για τις πολιτικές ευθύνες στην τραγωδία των Τεμπών.

Σχολιάζοντας την απόφαση επαναφοράς του κ. Πολάκη στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ, είπα:

«Ο κ.Πολάκης με το γνωστό του ύφος μίλησε για προγραφές δικαστών και κλείσιμο του τύπου, άσκησε κριτική στον κ. Τσίπρα και εν συνεχεία ζήτησε συγνώμη μόνο από τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ. Από όλους αυτούς τους δικαστές και τους δημοσιογράφους που εξέθεσε και προέγραψε, ζήτησε συγγνώμη;

Με τον τρόπο που ο ΣΥΡΙΖΑ διαχειρίστηκε το θέμα του κ. Πολάκη, αποδεχόμενοι απλά και μόνο την  συγνώμη προς το κ. Τσίπρα και την επαναφορά του στο ψηφοδέλτιο του κόμματος, δείχνει ότι τον εκφράζει ο τρόπος που πολιτεύεται ο κ. Πολάκης και είναι αναπόσπαστο κομμάτι του ο “πολακισμός”»

Στην τοποθέτηση μου για τις πολιτικές ευθύνες στην τραγωδία των Τεμπών, τόνισα:

«Σήμερα τρείς εβδομάδες μετά το τραγικό ατύχημα των Τεμπών, αναμένουμε να έρθει ο πρώην Υπουργός Μεταφορών, ο κ. Καραμανλής, στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής και να δώσει εξηγήσεις. Να μας πει τι έγινε και θρηνούμε 57 άτομα. Ο κ. Καραμανλής είναι εκτεθειμένος και πρέπει να ζητήσει συγνώμη όχι μόνο από την αντιπολίτευση την οποία εγκαλούσε από το βήμα της Βουλής, αλλά συνολικά από τους πολίτες.

Αλλά να μην παραγνωρίζουμε ότι ξεκάθαρες ευθύνες έχει και ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης, καθώς στα πλαίσια του επιτελικού Κράτους  που ευαγγελίζονταν, και που ήταν ο πρώτου νόμος που έφεραν στην Βουλή, το Μέγαρο Μαξίμου έχει την πλήρη γνώση της λειτουργίας του Κράτους. Ένα μοντέλο διακυβέρνησης που απέτυχε παταγωδώς.

Σε κάθε περίπτωση όμως δεν μπορεί και ο ΣΥΡΙΖΑ να υποδύεται τον κήνσορα της πολιτικής ζωής του τόπου, όταν όλοι οι πολίτες θυμούνται ποια ήταν τα αποτελέσματα της πενταετούς διακυβέρνησης του κ. Τσίπρα. Αλήθεια τι ακριβώς έκανε η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ για το σιδηροδρομικό δίκτυο, όταν επί πέντε χρόνια έμενε βαλτωμένη η διαβόητη σύμβαση 717;

Όμως το μεγάλο ζητούμενο είναι να υπάρξει πλήρης διαλεύκανση και απόδοση ευθυνών τόσο ποινικά όσο και πολιτικά. Και εδώ η Κυβέρνηση δεν μπορεί να κρυφτεί στην διάχυση των ευθυνών στην διαχρονικότητα του προβλήματος, ούτε βεβαίως στο λάθος του σταθμάρχη.

Ταυτόχρονα θα πρέπει να δούμε τι κάνουμε εφεξής ώστε να αλλάξουν τα πράγματα. Ο Πρόεδρος μας, ο Νίκος Ανδρουλάκης, με άρθρο – παρέμβαση στον τύπο χθες, έθεσε ποιες θα πρέπει να είναι οι προτεραιότητες και πως πρέπει να κινηθούμε, με αξιοκρατία, αξιολόγηση παντού, ουσιαστική λειτουργία της ΡΑΣ και εκσυγχρονισμό του δικτύου

«Οι δημοσκοπήσεις πρωτίστως δείχνουν μεγάλη φθορά της ΝΔ και της εμπιστοσύνης προς τον Πρωθυπουργό»

Σήμερα το πρωί ήμουν καλεσμένη του Δημήτρη Οικονόμου και του Άκη Παυλόπουλου στην εκπομπή «Σήμερα» του ΣΚΑΪ, όπου σχολιάσαμε τα αποτελέσματα των πρόσφατων δημοσκοπήσεων και τις πολιτικές ευθύνες για την τραγωδία των Τεμπών.

Στην τοποθέτηση μου είπα:

«Η συζήτηση για δημοσκοπήσεις είναι άχαρη όταν ακόμα όλη η χώρα πενθεί και λαμβάνουν χώρα συγκεκριμένες κοινωνικές διεργασίες.

Σε κάθε περίπτωση, ως ΠΑΣΟΚ παρακολουθούμε προσεκτικά τα αποτελέσματα όλων των δημοσκοπήσεων και το κύριο εύρημα είναι η σημαντική πτώση που παρουσιάζει η Κυβέρνηση. Το οποίο είναι ένα εύρημα που αφορά μεν την Κυβέρνηση αλλά και τον ίδιο τον Πρωθυπουργό.

Δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε ότι το επιτελικό Κράτος, με το Πρωθυπουργικό γραφείο και τον ίδιο τον Πρωθυπουργό να έχουν – υποτίθεται – γνώση όλων των ζητημάτων, πλέον πλήττεται στην ουσία του. Τελικά ο κ. Μητσοτάκης είχε άγνοια;  Γιατί αυτό ουσιαστικά μας είπε με την δήλωση του ο κ. Οικονόμου χθες. Αν όντως ισχύει κάτι τέτοιο, είναι ακόμα χειρότερο από όσα έχουν πει μέχρι σήμερα για να αποκρύψουν τις ευθύνες.

Αυτό που θα πρέπει να μας προβληματίσει όλους, είναι ότι υπάρχει μια διάχυτη οργή και θυμός στους πολίτες, που δημοκοπικά εκφράζεται με την αύξηση  των ποσοστών μικρότερων αντισυστημικών κομμάτων.

Το ΠΑΣΟΚ στην πορεία προς τις εκλογές θα καταθέσει τις προτάσεις του και διεκδικούμε την εμπιστοσύνη των πολιτών. Αυτή την στιγμή έχουμε το μοντέλο διακυβέρνησης της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ που έχουν αποτύχει, με την πλειοψηφία του κόσμου να είναι αναποφάσιστοι και να ψάχνει για μια εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης που θα απαντά στα προβλήματα που αντιμετωπίζει.

Όσο και αν προσπαθούν κάποιοι να φορτώσουν τον μουτζούρη σε άλλους, να θυμίσουμε το ΠΑΣΟΚ «πλήρωσε» όλα τα κακά τις μεταπολίτευσης, έκανε την αυτοκριτική του και βρίσκεται εκτός Κυβέρνησης τα τελευταία 9 χρόνια.  Είμαστε το κόμμα των μεγάλων μεταρρυθμίσεων, προς όφελος των πολιτών.     Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο κ. Μητσοτάκης και η ΝΔ προεκλογικά υπόσχονταν ότι θα εξασφαλίσουν τις μεταφορές και θα φτιάξουν το Κράτος. Ποια είναι τα αποτελέσματα τις διακυβέρνησης τους 4 χρόνια μετά; »