Συνέντευξη στην εφημερίδα «Political»

Πως νιώθετε στο Κίνημα Αλλαγής με τόσο έντονο πολιτικό φλερτ που σας ασκείται από ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ; 

Δεν ξέρω αν μας φλερτάρουν όπως λέτε. Γνωρίζω καλά ότι ένα συμπέρασμα προκύπτει αβίαστα από τις εξελίξεις αλλά και από όσα ακούσαμε στην Δ.Ε.Θ και από τον Πρωθυπουργό και τον αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης: Υπάρχει κατεπείγουσα ανάγκη ανάπτυξης, πιο αισθητής παρουσίας ενός τρίτου, κεντρώου, μεταρρυθμιστικού κόμματος που να λειτουργήσει καταλυτικά στην ουσιαστικοποίηση της πολιτικής συζήτησης και στην αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών, ώστε να γίνει δυνατή η προώθηση βαθιών αλλαγών στη χώρα. Μαζί μ΄ αυτό ξέρω την απόφαση της βάσης του ΠΑΣΟΚ, του Κινήματος Αλλαγής να κάνουμε ό,τι πρέπει για να ξεφύγουμε από το τέλμα του 6%-7% και να ανεβάσουμε την παρέμβασή μας, τα ποσοστά μας. Τότε και οι δύο θα καταλάβουν τι σημαίνει « να θες και να μη σε θέλουν»

Ειδικά ο κ. Τσίπρας με έναν εύσχημο τρόπο χρησιμοποίησε τη δική σας ρητορική αλλά και συμβολισμούς που παραπέμπουν στο ΠΑΣΟΚ. Εκτιμάτε ότι είναι σε εξέλιξη μια επιχείρηση πολιτικής λεηλασίας και πως μπορεί να αναχαιτιστεί; 

Μα δεν είναι κάτι προφανές; Ο κ. Τσίπρας νομίζει ότι αν μιλάει σε πράσινο φόντο, κλέβοντας το σύνθημα του Κινήματος Αλλαγής από το 2015 για Νέα Αρχή, μιμούμενος όσο μπορεί βέβαια τον Α. Παπανδρέου και τελειώνοντας την ομιλία του με το « να σηκώσουμε τον ήλιο πάνω από την Ελλάδα» μπορεί να αναζητήσει δεξαμενή άντλησης δυνάμεων για να σώσει ότι σώζεται από την κατακόρυφη πτώση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ. Αυταπατάται. Νομίζει ότι το 2021 είναι 2012 ή 2014 όταν εξαπατώντας την κοινωνία με ψεύτικα συνθήματα και ασχημονώντας πάνω στην ιστορία και την προσφορά του ΠΑΣΟΚ, δίνοντας άλλοθι για την διακυβέρνηση Καραμανλή κατάφερε να ψαρέψει σε θολά νερά. Πιστεύει ότι με επικοινωνιακά τρικ και προτάσεις περί Προοδευτικής Διακυβέρνησης, χωρίς κανένα περιεχόμενο, θα περάσει στη Β΄ φάση διάλυσης του ΠΑΣΟΚ. Θα καταλάβει ότι με παλιά κόλπα δεν μπορεί να επιτύχει τα ίδια πάλι.

Πως σχολιάζετε την εικόνα και τα “πακέτα” των κ.κ. Μητσοτάκη-Τσίπρα στη ΔΕΘ;

Ο Πρωθυπουργός προσπάθησε να εμφανίσει ένα αφήγημα για το μέλλον. Δεν νομίζω ότι τα κατάφερε. Όσο και αν γίνεται επικοινωνιακή προσπάθεια να ξεπεραστεί, η αδυναμία διαχείρισης των φετινών καταστροφικών πυρκαγιών , αλλά και η εντυπωσιακή προσωπική αδυναμία του να ανασχηματίσει το κυβερνητικό σχήμα, ρίχνουν βαριά τη σκιά τους ακόμα. Πολύ περισσότερο, που οι πολίτες βρίσκονται αμέσως μετά το Καλοκαίρι, μπροστά σε μια διπλή αβεβαιότητα: Την εξέλιξη του κορονοϊού και την επίδραση του κύματος της ακρίβειας στη ζωή τους. Μαζί μ΄ αυτά δεν μπορεί να κρυφτεί και η αδυναμία γενναίων μεταρρυθμίσεων σε νευραλγικούς τομείς όπως η Παιδεία, η Δικαιοσύνη κ.ά. Ακόμα και οι οικονομικές εξαγγελίες ήταν αποσπασματικές και χωρίς ανακοίνωση μέτρων που να χαρακτηρίζονται από μια σωστή προτεραιοποίηση.

Από την άλλη, ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης έδειξε την αδυναμία του να εκφράσει ένα σύγχρονο λόγο και τον εγκλωβισμό του σε σχήματα του 2011-2014. Είναι φανερό ότι δεν έχει εξαγάγει κανένα ουσιαστικό συμπέρασμα από την τριπλή βαριά ήττα που δέχτηκε το 2019, ότι δεν μπορεί να αναπροσαρμόσει το στίγμα , τον πολιτικό λόγο του ΣΥΡΙΖΑ και ότι ποντάρει στην συγκέντρωση διαμαρτυρίας κοινωνικών ομάδων, ενώ προβάλει την ανάγκη ενός θολού σχήματος Προοδευτικής Συμμαχίας που δεν βρίσκει αποδέκτες. Ακόμα και οι οικονομικές δεσμεύσεις του υπονομεύονται από τα προηγούμενα δείγματα γραφής.

Όπως δείχνουν τα πράγματα το επόμενο διάστημα αναμένεται να αρχίσει το “σκληρό ροκ”. Το Κίνημα Αλλαγής είναι έτοιμο να ανταπεξέλθει μέχρι το τέλος σε αυτούς τους ρυθμούς χωρίς απώλειες ;

Το σκληρό ροκ είναι ένας ρυθμός που μας αρέσει, που τον ξέρουμε και που τον αντέχουμε, με μια προϋπόθεση: Να τα αλλάξουμε όλα. Να τολμήσουμε βαθιές αλλαγές στη φυσιογνωμία , το αφήγημά μας, την αντιπολιτευτική τακτική μας και βέβαια και την ηγεσία, ώστε να έρθουμε σε επαφή με τις δυνάμεις της λογικής, της ευθύνης, του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς. Αυτό πρέπει να κάνουμε και θα το κάνουμε. Η πολύχρονη ιστορία του ΠΑΣΟΚ δείχνει ότι στις κρίσιμες στιγμές άλλαζε και έτσι κατόρθωνε να εκφράζει τους νέους , τα πιο δυναμικά στρώματα αλλά και τους αδύναμους . Αυτό θα πράξουμε και σήμερα.

Ποιες είναι οι προσδοκίες σας από τις εσωκομματικές διαδικασίες και πόσο εφικτό είναι να εκπληρωθούν; 

Οι εσωκομματικές διαδικασίες ουσιαστικά έχουν ξεκινήσει και η συνεδρίαση της Κ.Ε θα δώσει και το τυπικό έναυσμα. Θα προχωρήσουμε όλοι μαζί, ενωμένοι , συγκροτημένοι για να πετύχουμε τις αλλαγές που σας ανέφερα. Γιατί έχετε τόσο σκεπτικισμό; Ασφαλώς και θα εκπληρωθούν οι φιλοδοξίες μας να κάνουμε το ΠΑΣΟΚ πάλι δυνατό και πρωταγωνιστή στις εξελίξεις. Όσο έρχομαι σε επαφή με ανθρώπους του ΠΑΣΟΚ , διαπιστώνω μια ανάταση, μια ελπίδα και προσδοκία , μια  απόφαση: Πάμε , πάμε δυνατά με το ΠΑΣΟΚ της νέας εποχής για το μεγάλο άλμα.

Στα πλαίσια του κεντρικού δελτίου ειδήσεων του Kontra Channel, είχα μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση με τον Κωνσταντίνο Μαραβελίδη. Κατά την συζήτηση μας αναλύσαμε τον τρόπο με τον οποίο το αποτέλεσμα των Γερμανικών εκλογών, θα μπορούσε να επηρεάσουν την Ελλάδα και την Ευρώπη.  Επίσης αναφερθήκαμε στην κατάσταση της Ελληνικής οικονομίας, αλλά και τις επικείμενες εσωκομματικές διεργασίες στο Κίνημα Αλλαγής.

Τοποθετούμενη σχετικά με τις Γερμανικές εκλογές, είπα:

«Είναι αλήθεια ότι οι διεξαγόμενες εκλογές στη Γερμανία, σημαίνουν το τέλος μιας εποχής για την Γερμανική πολιτική όπως την ξέραμε τα 16 τελευταία χρόνια, μέσω  της Καγκελαρίου Μέρκελ. Ως εκ τούτου υπάρχουν ερωτήματα για τα ποια θα είναι τα πολιτικά χαρακτηριστικά, αυτή της νέας εποχής που ξεκινά.

Όπως βλέπουμε υπάρχει ένα προβάδισμα των Σοσιαλδημοκρατών, και αυτό είναι κάτι που στο Κίνημα Αλλαγής παρακολουθούμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και ικανοποίηση, καθώς μπορεί να σημαίνει αλλαγή πολιτικών συσχετισμών και επιστροφή της Σοσιαλδημοκρατίας. Βέβαια θα πρέπει να περιμένουμε να δούμε ποια θα είναι η κατανομή των εδρών, ποιες θα είναι οι προγραμματικές συγκλίσεις και συμμαχίες που θα προκύψουν, και αυτό είναι κάτι χρονοβόρο , όπως είδαμε σε προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις. Επομένως, θα υπάρξουν καθυστερήσεις στη συζήτηση μιας σειράς θεμάτων, όπως το νέο Ευρωπαϊκό σύμφωνο για τη μεταναστευτική πολιτική, που είναι να γίνει στην Ευρώπη.

Σε κάθε περίπτωση, αυτό που λέγεται ότι αλλάζουν οι Κυβερνήσεις, αλλά δεν αλλάζουν οι πολιτικές, δεν νομίζω ότι ισχύει απόλυτα. Στις Ηνωμένες Πολιτείες με την μετάβαση της εξουσίας από τον κ. Τραμπ στον κ. Μπάιντεν, είδαμε σ’ ένα βαθμό ν’ αλλάζει η στάση των ΗΠΑ έναντι της Τουρκίας ή ακόμα και η κοινωνική της πολιτική. Περιμένουμε με μεγάλο ενδιαφέρον, να δούμε κάτι αντίστοιχο και στη Γερμανία. Θεωρώ ότι με τους Σοσιαλδημοκράτες ενισχυμένους και στο “τιμόνι”, έχουμε να περιμένουμε αλλαγή πολιτικής και ότι τα πράγματα θα είναι καλύτερα για την Ελλάδα και την Ευρώπη.»        

Σχετικά με την κατάσταση της Ελληνικής οικονομίας ανέφερα:

« Η ακρίβεια, όντως, αποτελεί μείζον ζήτημα για την κοινωνία αυτή την περίοδο. Το συνειδητοποιεί κανείς από τις τιμές στη λαϊκή αγορά, στο supermarket, στο λογαριασμό της ΔΕΗ. Δυστυχώς στην ελεύθερη οικονομία και αγορά, διατίμηση δεν είναι μπορεί να υπάρξει. Επομένως το μεγάλο ζητούμενο είναι ο τρόπος με τον οποίο θα ελαφρυνθούν τα νοικοκυριά. 

Μετά από δέκα χρόνια οικονομικής κρίσης και την πανδημία, υπάρχει μεγάλο μέρος της κοινωνίας που είναι σε οριακό σημείο. Όπως βλέπουμε σε έρευνες, το 25 – 30% των μικρομεσαίων επιχειρήσεων φοβάται ότι δεν θα μπορέσει ν’ ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις του και θα βάλει λουκέτο. Ποια είναι η λύση λοιπόν;

Παρακολούθησα πολύ προσεκτικά τις εξαγγελίες του κ. Μητσοτάκη στη ΔΕΘ και δυστυχώς σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να πούμε ότι δίνουν λύση στο τόσο σοβαρό αυτό πρόβλημα. Και βέβαια λύση δεν μπορεί να είναι και η ακατάσχετη παροχολογία στην οποία προχώρησε ο κ. Τσίπρας και που θυμίζει το «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης», που όλοι νομίζω θέλουμε να ξεχάσουμε.

Λύση θα έδινε ένα ολοκληρωμένο πακέτο, όπως αυτό που προτείνει το Κίνημα Αλλαγής και περιλαμβάνει μια ξεκάθαρη μείωση του φόρου κατανάλωσης, την αύξηση των κατώτερων μισθών και την επαναφορά του ΕΚΑΣ. Είναι πολύ σημαντικό να τονωθεί η αγοραστική δύναμη των νοικοκυριών.

Όσον αφορά στις επιχειρήσεις, είναι ευρέως γνωστό ότι υπάρχουν συσσωρευμένες οφειλές προς την Εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία, λόγω της κρίσης και του κορονοϊού, για τις οποίες δεν υπάρχει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο από την μεριά της Κυβέρνησης. Νομίζω ότι θα πρέπει να συζητήσουμε πως θα μπορούσε να υπάρξει μια στοχευμένη και συγκεκριμένη μείωση αυτών των οφειλών.   

Χρειάζεται λοιπόν μια ολοκληρωμένη αντιμετώπιση αυτών των ζητημάτων, και μια σοβαρή συζήτηση, σχετικά με το υπάρχον οικονομικό μοντέλο και την αναπροσαρμογή του σε στέρεες βάσεις.»     

Τέλος για τις εσωκομματικές διαδικασίες του Κινήματος Αλλαγής, είπα:

«Στόχος του Κινήματος Αλλαγής, μέσα από τις διαδικασίες που θα λάβουν χώρα στο άμεσο χρονικό διάστημα, είναι να ξαναδούμε την στρατηγική μας, την αντιπολιτευτική τακτική μας και ανανεωμένοι, με νέα ηγεσία να ξαναπρωταγωνιστήσουμε.

Βλέπουμε ότι η ΝΔ  διέρχεται σ’ έναν κύκλο φθοράς, ιδιαίτερα μετά την κακή διαχείριση των καταστροφικών πυρκαγιών του καλοκαιριού. Αντίστοιχα ο ΣΥΡΙΖΑ έχει υποστεί πάρα πολύ μεγάλες απώλειες. Δημοσκοπικά λοιπόν, φαίνεται ότι το 15% του κόσμου που αποστασιοποιούνται από την ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ, αντί να βρουν βάση πολιτικής έκφρασης στο Κίνημα Αλλαγής, δεν έρχονται.

Συνεπώς το ερώτημα που ταλανίζει μεγάλο κομμάτι της εκλογικής μας βάσης και των φίλων μας είναι γιατί, ενώ υπάρχει το πολιτικό περιθώριο, το Κίνημα Αλλαγής, το οποίο εκφράζεται με θέσεις και προτάσεις, δεν μπορεί να εισπράξει με αποτέλεσμα να είμαστε καθηλωμένοι δημοσκοπικά στο 6 – 7%. Αυτό λοιπόν το ερώτημα καλούμαστε μέσα από τις διαδικασίες ν’ απαντήσουμε.»

Άρθρο στο ειδησεογραφικό site «The Socialist»

Βρισκόμαστε ως Κίνημα Αλλαγής και ως ΠΑΣΟΚ σε ένα πολύ κρίσιμο σημείο: Σ’ ένα δημοσκοπικό τέλμα ανάμεσα στο 6% και το 7% επί δύο συνεχή χρόνια, αλλά και σε μια  στασιμότητα των δυνάμεών μας από το 2015 μέχρι σήμερα, που καθιστούν επιτακτική μια σε βάθος διερεύνηση των λόγων που οδηγούν σ’ αυτό το αποτέλεσμα. Οι στιγμές επιβάλουν καθαρές κουβέντες και μεγάλες υπερβάσεις και αλλαγές. Οι πολίτες του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς, της λογικής, της ευθύνης και των μεταρρυθμίσεων απαιτούν και είναι πρόθυμοι να συμβάλλουν σε μια νέα, ανοδική πορεία, στην οποία θα συσπειρώνονται ευρύτερες δυνάμεις του προοδευτικού χώρου.

Κατά ένα εντυπωσιακό τρόπο η παρατηρούμενη δημοσκοπική καχεξία, οι τελευταίες εξελίξεις αλλά και όσα ειπώθηκαν και έγιναν στη Δ.Ε.Θ από τους δύο πρωταγωνιστές του σημερινού δικομματισμού έχουν λειτουργήσει ως παράγοντες να υπάρξει ένα πείσμα και μια απόφαση: Δεν μπορεί το ΠΑΣΟΚ και η ευρύτερη προοδευτική παράταξη να παρακολουθεί αδύναμη, αμήχανη και με τακτική που θολώνει τα μηνύματα τις εξελίξεις. Ο ρόλος που της ταιριάζει, είναι ο ρόλος του πρωταγωνιστή και τα ποσοστά πρέπει σε πρώτη φάση να είναι διψήφια.

Μας το θύμισαν και ο κ. Μητσοτάκης και ο κ. Τσίπρας. Ο πρώτος βάζοντας τον εκβιασμό των διπλών εκλογών. Ο δεύτερος ενδυόμενος ως νεοπασόκ και μιμούμενος τον Α. Παπανδρέου. Και οι δύο θεωρώντας ορατά ότι ο χώρος μας είναι προς άλωση. Δεν θα το επιτρέψουμε!

Καθαρές κουβέντες λοιπόν.  

ΚΑΘΑΡΗ ΚΟΥΒΕΝΤΑ 1: Η πικρή αλήθεια, για όσους συμμετέχουμε και στηρίζουμε το εγχείρημα, είναι ότι οι προσδοκίες που δημιουργήθηκαν με τη συγκρότηση του Κινήματος Αλλαγής διαψεύστηκαν. Η συσπείρωση του ευρύτερου δημοκρατικού και προοδευτικού χώρου δεν επετεύχθη. Αντίθετα, υπάρχει κάμψη της επιρροής, ενώ είχαμε φαινόμενα αποχώρησης δυνάμεων και στελεχών όπως και εξαφάνισης κομμάτων που συμμετείχαν στην αρχή του εγχειρήματος. Σήμερα υπάρχει ΠΑΣΟΚ και αρκετά στελέχη της Ανανεωτικής Αριστεράς που συμμετέχουν. Είναι λοιπόν θέμα  ρεαλισμού να εμφανιστεί δυνατά το ΠΑΣΟΚ ως  ο πόλος που μπορεί να συσπειρώσει ευρύτερες δυνάμεις, όχι αναπολώντας το ηρωικό παρελθόν, αλλά οικοδομώντας το σύγχρονο ΠΑΣΟΚ του 21^ου αιώνα.

ΚΑΘΑΡΗ ΚΟΥΒΕΝΤΑ 2: Αυτό δεν οφείλεται ούτε στη συγκυρία, ούτε σε κάποιους αόρατους παράγοντες. Οφείλεται στην αδυναμία να εμφανίσουμε μια καθαρή μεταρρυθμιστική φυσιογνωμία, ασκώντας εποικοδομητική αντιπολίτευση με σύγχρονες,  καινοτόμες – out of the box –  προτάσεις που να εντάσσονται σε μια συνολική εναλλακτική πρόταση. Οφείλεται στον  πολιτικό μετεωρισμό για λόγους δήθεν ίσων αποστάσεων και σε μια προβολή της ανάγκης αυτόνομης πορείας μας ως πολιτικής επιλογής, λες και όλα τα κόμματα δεν ιδρύονται για να έχουν αυτόνομη πορεία… Εδώ χρειάζεται και η μεγάλη τομή. Μέσα από την πορεία για την εκλογή του νέου Προέδρου και το Συνέδριο που θα ακολουθήσει, πρέπει να επεξεργαστούμε ακριβώς τον προγραμματικό μας λόγο, ώστε να αντιστοιχεί μ΄ αυτόν που πρέπει να έχει ένα σύγχρονο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα και να εκπέμπει καθαρό μήνυμα.

ΚΑΘΑΡΗ ΚΟΥΒΕΝΤΑ 3: Αυτή τη νέα αρχή πρέπει να εκφράσει μια νέα ηγεσία. Ένας κύκλος έκλεισε, ένας νέος κύκλος αρχίζει και αυτόν πρέπει να τον εκφράσει ένας νέος Πρόεδρος με καθαρή άποψη και προσανατολισμό, με εμπειρία και δυναμισμό, που να πείθει και τον κόσμο της Παράταξης αλλά και την ευρύτερη κοινή γνώμη. Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι περίπου το 70% του εκλογικού σώματος έχει ψηφίσει έστω μία φορά ΠΑΣΟΚ και πρέπει να νιώσουν ότι η γνώμη τους υπολογίζεται. Καθήκον δε του νέου Προέδρου είναι να δώσει ρόλο στο Κόμμα, στον κόσμο μας, να διασφαλίσει την λειτουργία των οργάνων μας, να εκπέμψει μήνυμα μιας νέας συλλογικότητας.

ΚΑΘΑΡΗ ΚΟΥΒΕΝΤΑ 4: Η προσπάθεια μας πρέπει να είναι συλλογική αλλά και ενωτική. Οι υποψήφιοι θα πρέπει να δεσμευτούν δημόσια πριν απ’ όλα ότι όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα και θα το σεβαστούν, αλλά και  θα δώσουν την μάχη κοντά στον Πρόεδρο. Κάθε άλλη λογική όχι μόνο δεν είναι κατανοητή, αλλά είναι και καταδικαστέα. Επίσης στην πορεία προς τις εκλογές δεν μπορεί να μην υπάρχει αντίδραση όλων απέναντι σε ωμές επιθέσεις πολιτικών αντιπάλων μας κατά κάποιου υποψηφίου. Δεν μπορούν πολιτικές δυνάμεις να επιτίθεται κατά υποψηφίων με χαρακτηρισμούς και να μην αντιδρούμε συλλογικά ή ακόμα χειρότερα κάποιοι να τους υιοθετούν. Όλοι μαζί στέλνουμε το μήνυμα απέναντι στους λασπολόγους ότι the game is over.

KAΘAΡH KOYBENTA 5: Η ώρα να τολμήσουμε, να δράσουμε φιλόδοξα είναι ακριβώς τώρα! Τώρα που η Ν.Δ υφίσταται σημαντικές απώλειες και φθορές και αποκαλύπτεται το πραγματικό συντηρητικό της πρόσωπο. Τώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει την πλήρη αδυναμία του να επανακάμψει και ψηφοφόροι  του γυρνούν την πλάτη, τώρα είναι η ώρα. Αύριο ίσως είναι αργά. Οι πολιτικές εξελίξεις δεν θα μας περιμένουν, γιατί και στη ζωή και στην Πολιτική τα κενά καλύπτονται.

Nάντια Γιαννακοπούλου: «Καθαρές κουβέντες – τολμηρές αλλαγές»

Χθες είχα την ευκαιρία να συζητήσω με τον Γιώργο Κουβαρά και τον Γιώργο Πιέρρο, στην εκπομπή «Μέχρι τέλους» στο ραδιόφωνο των Παραπολιτικών. Στη συζήτηση μας αναφερθήκαμε στα μέτρα για το ασφαλές άνοιγμα των σχολείων, την “βιομηχανία” μηνύσεων των αντιεμβολιαστών κατά γιατρών και εκπαιδευτικών, την υποχρεωτικότητα των εμβολιασμών, τις εσωκομματικές διαδικασίες για την ηγεσία του Κινήματος Αλλαγής, αλλά και στην απαράδεκτη ανάρτηση του κ. Σπίρτζη.

Συγκεκριμένα, σχετικά με τα μέτρα που έχει λάβει η Κυβέρνηση για το άνοιγμα των σχολείων είπα:

« Η αλήθεια είναι ότι όλοι οι γονείς έχουμε τεράστια ανησυχία και αβεβαιότητα. Ζούμε με έναν τρόμο γιατί βλέπουμε να υπάρχει αυξητική τάση των μολύνσεων στα παιδιά.

Νομίζω ότι όλη αυτή την ανησυχία μας, την επιτείνει ακόμη την ανάγκη αναθεώρησης το πρωτοκόλλου των 50 + 1% νοσούντων μαθητών για να κλείσει το τμήμα, στο οποίο επιμένει η αρμόδια Υπουργός. Όπως καταλαβαίνεται αυτό είναι άκρως επικίνδυνο και δεν το λέω εγώ ως μητέρα. Το λένε λοιμωξιολόγοι που προτρέπουν την Κυβέρνηση ν’ αναθεωρήσει το συγκεκριμένο πρωτόκολλο. Φοβάμαι ότι ο σχεδιασμός που έχει ανακοινωθεί είναι απολύτως ανεπαρκής και επικίνδυνος.

Βεβαίως και όλοι θέλουμε ανοιχτά σχολεία. Όπως είναι αντιληπτό και ότι υπάρχουν μορφωτικά κενά από τις δύο τελευταίες χρονιές, και αυτό είναι κάτι που πρέπει να δει το Υπουργείο. Όμως πρέπει να κινηθούμε με βάση ποια είναι η πραγματικότητα, τι λένε οι ειδικοί και να παραδειγματιστούμε από άλλες χώρες.

Σε κάθε περίπτωση, νομίζω ότι πρέπει να ενταθεί ακόμα περισσότερο η επικοινωνιακή προσπάθεια για τον εμβολιασμό, που η Κυβέρνηση φαίνεται σαν έχει φτάσει σ’ ένα όριο και να μην μπορεί να κάνει κάτι άλλο. Ακόμα και ένα 10% ακόμα να εμβολιαστεί θα είναι πολύ σοβαρή αρωγή στη καταπολέμηση της πανδημίας.

Από εκεί και πέρα, χρειάζεται να είμαστε πολύ προσεκτικοί. Βλέπουμε τι γίνεται στη Θεσσαλονίκη ήδη έχουν αρχίσει να κλείνουν τμήματα. Άρα αν δεν υπάρξουν έκτακτα μέτρα, ειδικά ενόψει της γιορτής του Αγίου Δημητρίου, μπορεί να δούμε να επαναληφθεί ότι έγινε πέρυσι, όπου το δεύτερο κύμα της πανδημίας είχε ως επίκεντρο αρχικά την Θεσσαλονίκη.»

Σχετικά με το φαινόμενο των μηνύσεων κατά εκπαιδευτικών και γιατρών είπα:

«Είναι μια εντελώς παράλογη κατάσταση. Είναι ενθαρρυντικό ότι με αφορμή και την Ερώτηση που κατέθεσα, σχετικά με το ποια μέτρα προτίθεται να πάρει η Πολιτεία για την στήριξη και την προστασία των εκπαιδευτικών απέναντι σ’ όλο αυτό τον παραλογισμό, κινήθηκε η Εισαγγελική παρέμβαση και παραγγελία και αποτέλεσε το εφαλτήριο προκειμένου να ληφθούν μέτρα από το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη ώστε να μην πηγαίνουν αυτόφωρο οι εκπαιδευτικοί που φροντίζουν να τηρούνται τα υγειονομικά πρωτόκολλα. Θα πρέπει να υπάρξει αναθεώρηση του Ποινικού Κώδικα, για να δούμε πως το νομικό πλαίσιο μπορεί να μας θωρακίσει σ’ αυτές τις περιπτώσεις.

Εδώ βλέπουμε να έχει στηθεί μια «φάμπρικα» μηνύσεων και αγωγών. Δεν μπορεί να αφήσουμε ως Πολιτεία, τους πολίτες στο έλεος ανθρώπων που μοιράζουν πανομοιότυπες μηνύσεις έξω από τα σχολεία και ζητούν εκατομμύρια.»

Σε ερώτηση σχετικά με την υποχρεωτικότητα των εμβολιασμών ανέφερα:

«Ήμουν η εισηγήτρια του Κινήματος Αλλαγής, στην συζήτηση του σχετικού νόμου. Τότε από το βήμα της Βουλής έψεξα την Κυβέρνηση της ΝΔ, γιατί όφειλε να είχε προχωρήσει τον υποχρεωτικό εμβολιασμό πιο νωρίς και με μεγαλύτερη ευρύτητα, σε περισσότερα επαγγέλματα που έρχονται σ’ επαφή με το κοινό.

Είδαμε ότι στην Ιταλία ο κ. Ντράγκι πήρε σύντομα την απόφαση για τον υποχρεωτικό εμβολιασμό των υγειονομικών  και ενώ το ποσοστό των ανεμβολίαστων υγειονομικών    ήταν αντίστοιχα με αυτό της Ελλάδας, μειώθηκε δραματικά. Ως εκ τούτου θεωρώ ότι θα πρέπει να συνεχιστεί χωρίς ηττοπάθεια η καμπάνια ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης για τον εμβολιασμό, αλλά και ν’ ανοίξει ο διάλογος για την επέκταση της υποχρεωτικότητας.

Ταυτόχρονα από την πλευρά της Κυβέρνησης πρέπει να είναι πιο ξεκάθαρο το μήνυμα γιατί πολλές φορές θολώνει με τις πολλές παλινωδίες και αυτό δημιουργεί μεγαλύτερη αβεβαιότητα και ανησυχία στον κόσμο.»

Αναφορικά με τις εσωκομματικές διαδικασίες αλλαγής ηγεσία του Κινήματος Αλλαγής επισήμανα:

« Κατ’ αρχάς θα πρέπει ν’ αντιληφθούμε όλοι όσοι ενδιαφερόμαστε να μεγαλώσει το ΠΑΣΟΚ, το Κίνημα Αλλαγής, ότι η συζήτηση για την αλλαγή ηγεσίας και τις βαθύτερες αλλαγές του κόμματος έχει ξεκινήσει εδώ και πολύ καιρό στην βάση πρωτίστως.  Τον κόσμο μας τον απασχολεί πως θα βγούμε από αυτή την διελκυστίνδα του 6 έως 7% και αυτό το ακούμε όλοι όσοι κυκλοφορούμε στις γειτονιές.

Η αλήθεια είναι ότι οι διαφορετικές απόψεις, οι διαφορετικές θέσεις, οι διαφορετικές τοποθετήσεις ήταν πάντα η ζωντάνια του ΠΑΣΟΚ. Τώρα που ξέρουμε που όλοι έχουν εκδηλώσει το ενδιαφέρον τους και έχουν τοποθετηθεί θα μείνουμε στους τύπους; Το αν έγινε Κεντρική Πολιτική Επιτροπή ή όχι, για να οριστούν και επίσημα οι υποψηφιότητες;

Δεν μπορούμε να λειτουργούμε μ’ έναν φοβικό και κλειστό τρόπο, απέναντι στη βάση. Σαφώς και δεν μπορούν να σταματήσουν οι εκδηλώσεις, όπου θα μιλούν οι υποψήφιοι. Όχι απλά δεν μπορούν, αλλά θα πρέπει να γίνει πολύ περισσότερο.

Το γραφείο τύπου δεν είναι γραφείο τύπου της ηγεσίας, θα πρέπει να μάθει λοιπόν να μην απαντάει εκ μέρους του ενός υποψήφιου αλλά εκ μέρους συνολικά του ΠΑΣΟΚ και του Κινήματος Αλλαγής. Εμείς πάμε για ένα πολύ εποικοδομητικό διάλογο, ο οποίος γίνεται ήδη στην βάση του κόμματος και πολύ θεωρούν ότι άργησε κιόλας.

Προσωπικά έχω αποφασίσει για την υποψηφιότητα που θα στηρίξω και θα τοποθετηθώ στα όργανα του κόμματος, παρουσιάζοντας ένα συνολικό πολιτικό σκεπτικό με το οποίο κατέληξα στην απόφαση μου αυτή.

Η απόφαση μου πάρθηκε με αμιγώς πολιτικά κριτήρια, πιστεύοντας ποιος θα είναι ο υποψήφιος που θα μπορέσει να κάνει το ΠΑΣΟΚ και το Κίνημα Αλλαγής, να ξαναβρεί τον πρωταγωνιστικό του ρόλο στον προοδευτικό χώρο. Πως θα το κάνουμε αυτό; Με το να μπορέσουμε να ξαναμιλήσουμε και να εκφράσουμε ξανά τον χώρο του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς. Δεν μπορούμε να αφήσουμε τον χώρο του Κέντρου να τον μονοπωλεί ο κ. Μητσοτάκης.»     

Τέλος σχολιάζοντας την ανάρτηση του κ. Σπίρτζη σχετικά με την πρόσφατη γυναικοκτονία στη Ρόδο, τόνισα:

« Την ώρα που θρηνούμε άλλη μια γυναικοκτονία στη Ρόδο και προβληματιζόμαστε από την αυξητική τάση που παρουσιάζει αυτό το νοσηρό φαινόμενο, είναι αδιανόητο κάποιοι να το εργαλοποιούν πολιτικά. Η δήλωση του κ. Σπίρτζη νομίζω ότι το λιγότερο είναι απαράδεκτη, θλιβερή και δείχνει μια νοσηρή αντίληψη για το πως ασκείται η αντιπολίτευση. Οι γυναίκες δεν είμαστε εργαλείο στα χέρια κανενός πολιτικού.»

Σε δύο εβδομάδες ακούσαμε τις ομιλίες όλων των πολιτικών αρχηγών στη Δ.Ε.Θ. Αυτός ο μετακαλοκαιρινός κύκλος έκλεισε. Ένα συμπέρασμα προκύπτει αβίαστα  από τις ομιλίες του Πρωθυπουργού και του αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης: Υπάρχει κατεπείγουσα ανάγκη ανάπτυξης, πιο αισθητής παρουσίας ενός τρίτου, κεντρώου, μεταρρυθμιστικού κόμματος που να λειτουργήσει καταλυτικά στην ουσιαστικοποίηση της πολιτικής συζήτησης και στην αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών, ώστε να γίνει δυνατή η προώθηση βαθιών αλλαγών στην χώρα.

Ο Πρωθυπουργός προσπάθησε να εμφανίσει ένα αφήγημα για το μέλλον. Δεν νομίζω ότι τα κατάφερε. Όσο και αν γίνεται επικοινωνιακή προσπάθεια να ξεπεραστεί, η αδυναμία διαχείρισης των φετινών καταστροφικών πυρκαγιών, αλλά και η εντυπωσιακή προσωπική αδυναμία του να ανασχηματίσει το κυβερνητικό σχήμα ρίχνουν βαριά την σκιά τους ακόμα. Πολύ περισσότερο που οι πολίτες βρίσκονται αμέσως μετά το καλοκαίρι, μπροστά σε μια διπλή αβεβαιότητα: Την εξέλιξη του κορονοϊού και την επίδραση του κύματος της ακρίβειας στη ζωή τους. Μαζί μ΄ αυτά δεν μπορεί να κρυφτεί και η αδυναμία γενναίων μεταρρυθμίσεων σε νευραλγικούς τομείς όπως η Παιδεία, η Δικαιοσύνη κ.ά. Ακόμα και οι οικονομικές εξαγγελίες ήταν αποσπασματικές και χωρίς ανακοίνωση μέτρων, που να χαρακτηρίζονται από μια σωστή προτεραιοποίηση.

Από την άλλη, ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης έδειξε την αδυναμία του να εκφράσει ένα σύγχρονο λόγο και τον εγκλωβισμό του σε σχήματα του 2011-2014. Είναι φανερό ότι δεν έχει εξαγάγει κανένα ουσιαστικό συμπέρασμα από την τριπλή βαριά ήττα που δέχτηκε το 2019, ότι δεν μπορεί να αναπροσαρμόσει το στίγμα , τον πολιτικό λόγο του ΣΥΡΙΖΑ και ότι ποντάρει στην συγκέντρωση διαμαρτυρίας κοινωνικών ομάδων, ενώ προβάλει την ανάγκη ενός θολού σχήματος Προοδευτικής Συμμαχίας που δεν βρίσκει αποδέκτες. Ακόμα και οι οικονομικές δεσμεύσεις του υπονομεύονται από τα προηγούμενα δείγματα γραφής. Με λίγο απ’ όλα, λίγο ΣΥΡΙΖΑ του 2012, λίγο άνοιγμα στον κ. Βαρουφάκη, λίγο κλοπή συνθημάτων του Κινήματος Αλλαγής και λίγο πράσινο για φόντο, δεν προκύπτει εναλλακτική πρόταση.

Ίσως γι’ αυτό εμφανίζουν τη γνωστή εικόνα οι δημοσκοπήσεις. Η Κυβέρνηση χάνει δυνάμεις, έχει φθορές και απώλειες. Σε σχέση με πέρυσι τέτοια περίοδο έχει χάσει 5%- 7% στην πρόθεση ψήφου. Από την άλλη ένας, ακίνητος ΣΥΡΙΖΑ και βέβαια, και ακίνητα κόμματα αντιπολίτευσης που δεν εισπράττουν. Πως να αλλάξουν λοιπόν οι πολιτικοί συσχετισμοί; Αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί έτσι. Είναι ορατή και επιτακτική πια η ανάγκη ενός τρίτου πόλου που θα προβάλει μια ολοκληρωμένη, εναλλακτική λύση για την πορεία της χώρας, ένα σύγχρονο μεταρρυθμιστικό κόμμα, που θα διεκδικήσει πολίτες του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς και θα διατυπώσει προτάσεις που θα δείχνουν μέλλον. Γι’ αυτό και τα φώτα φαίνεται να πέφτουν στις εξελίξεις στο Κίνημα Αλλαγής, στην πορεία προς την εκλογή νέου αρχηγού, στις συζητήσεις για τους προσανατολισμούς του και την νέα φυσιογνωμία του. Αυτή είναι και η ευθύνη των προοδευτικών πολιτών, ώστε να συμβάλλουν στο σπάσιμο της ακινησίας συσχετισμών και στις προσπάθειες εφόδου στις δυνάμεις του Κινήματος Αλλαγής. Αυτή είναι η ευθύνη όσων θέλουν αλλαγές, βαθιές αλλαγές. 

https://www.news247.gr/politiki/i-anasygkrotisi-toy-choroy-toy-kentroy-kai-tis-metarrythmisis.9364569.html

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

«Πρέπει να διαφυλαχθεί με κάθε τρόπο η απρόσκοπτη λειτουργία όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης»

Στην Ολομέλεια της Βουλής για τη συζήτηση της επίκαιρης επερώτησης της Προέδρου του ΚΙΝΑΛ κυρίας Φώφης Γεννηματά και είκοσι ενός (21) Βουλευτών της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Κινήματος Αλλαγής προς την Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων με θέμα: «Η ελληνική κοινωνία αγωνιά για την Εκπαίδευση και το μέλλον των παιδιών της, ενώ το Υπουργείο Παιδείας εφησυχάζει και περιορίζεται σε ανακοινώσεις μεγαλεπήβολων σχεδίων», τοποθετήθηκε η Βουλευτής του Κινήματος Αλλαγής Νάντια Γιαννακοπούλου.

Ξεκινώντας την ομιλία της, υπογράμμισε ότι σ’ αυτά τα δύο χρόνια, ακόμη και αν κάποιος καλοπροαίρετα δει κάποιες θετικές κινήσεις, αυτό στο οποίο όλοι θα συμφωνήσουν είναι ότι χαρακτηρίζονται από  μια ορατή αποσπασματικότητα που δεν επιτρέπει τη διαμόρφωση μιας σύγχρονης φιλοσοφίας στη λειτουργία του ελληνικού σχολείου και στα εφόδια επί της ουσίας που δίνει στον Έλληνα μαθητή.

Καυτηρίασε επίσης ιδιαίτερα το γεγονός ότι: : « Υπάρχουν αποφάσεις, νόμοι πια, που ψηφίστηκαν, κυρία Υπουργέ, αλλά επί της ουσίας δεν άλλαξαν τίποτα. Χαρακτηριστικό είναι η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου. Τι άλλαξε επί της ουσίας στην εύρυθμη λειτουργία των πανεπιστημίων; Μπορείτε να μας πείτε; Νομίζω ότι οι Έλληνες γονείς και οι ίδιοι οι φοιτητές μπορούν να σας απαντήσουν με μια μόνο λέξη: τίποτα. Η μη εφαρμογή του νόμου μάς έφερε μπροστά στη συζήτηση και την ψήφιση ενός νέου μετά από αυτόν νόμου για τα αστυνομικά τμήματα μέσα στις σχολές, που όλοι γνωρίζουμε ότι θα προκαλέσουν πολύ μεγαλύτερη ένταση.

Κλείνοντας, η Βουλευτής, τόνισε ότι απρόσκοπτη λειτουργία όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης πρέπει να διαφυλαχθεί με κάθε τρόπο και αναφέρθηκε, εκτός των προβλημάτων που ανακύπτουν λόγω της πανδημίας, στα όσα προβλήματα παραμένουν ακόμα άλυτα, όπως η αποκατάσταση των ζημιών από τον σεισμό του 2019, σε σχολικά κτίρια της περιοχής του Αιγάλεω.

Το video της τοποθέτησης:

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της τοποθέτησης: 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητάμε σήμερα για την παιδεία. Ας πούμε κάτι εξαρχής: H πρόκληση ενός σύγχρονου εκπαιδευτικού συστήματος συνιστά την πρώτη πρόκληση στην εποχή της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης και της ρομποτικής. Αποτελεί την πρώτη και τη μεγαλύτερη επένδυση μιας χώρας απέναντι στις προκλήσεις του μέλλοντος στο δύσκολο και ανταγωνιστικό περιβάλλον το οποίο διαμορφώνεται. Αναφέρομαι σε κάτι αυτονόητο, που ωστόσο δεν φαίνεται να έχει τροφοδοτήσει πανεθνικό διάλογο ώστε να γίνουν οι απαραίτητες τομές και μεταρρυθμίσεις.

Σ’ αυτά τα δύο χρόνια, ακόμη και αν κάποιος καλοπροαίρετα δει κάποιες θετικές κινήσεις, αυτό το οποίο όλοι θα συμφωνήσουν ότι μπορεί να διαπιστώσει κανείς είναι μια ορατή αποσπασματικότητα που δεν επιτρέπει τη διαμόρφωση μιας σύγχρονης φιλοσοφίας στη λειτουργία του ελληνικού σχολείου και στα εφόδια επί της ουσίας που δίνει στον Έλληνα μαθητή.

Από το Υπουργείο έχουν έλθει αλλεπάλληλα νομοσχέδια, όμως λείπει ο νόμος-πλαίσιο, ένας νόμος αντίστοιχος με αυτόν που έφερε το ΠΑΣΟΚ και η Άννα Διαμαντοπούλου, που κάποιος θα μπορούσε να συμφωνεί ή να διαφωνεί, όμως έβλεπε καθαρά τομή, έβλεπε καθαρά το νέο στίγμα, το προοδευτικό μήνυμα, καινοτόμες προτάσεις, μεταρρυθμίσεις, προοπτική, πραγματική μεταρρύθμιση.

Θυμίζω απλά τα συμβούλια των πανεπιστημίων, μια καινοτομία η οποία έδωσε τη δυνατότητα και το κίνητρο σε εκατοντάδες λαμπρούς επιστήμονες απ’ όλον τον πλανήτη να έλθουν και να συμβάλουν σε μια γενικότερη αναβάθμιση της τριτοβάθμιας παιδείας στη χώρα μας και δυστυχώς έφυγαν απογοητευμένοι από την υπονόμευση των επόμενων Υπουργών Παιδείας, μέχρι βεβαίως που ήλθε ο ΣΥΡΙΖΑ και τα ξήλωσε όλα.

Οι αλλαγές στον τρόπο διοίκησης που έγιναν, η αποκέντρωση ευθυνών και το σπάσιμο του συγκεντρωτισμού, η ριζική αναθεώρηση αναλυτικών προγραμμάτων και μεθόδων διδασκαλίας, η συστράτευση φωτισμένων μυαλών που έγιναν ήταν πράγματα τα οποία είχαν έλθει για να βοηθήσουν και ακόμη δυστυχώς τόσα χρόνια μετά ακόμη αυτά τα ίδια πράγματα παραμένουν πολύ μεγάλα ζητούμενα.

Μαζί μ’ αυτά επιτρέψτε μου και μια ακόμη παρατήρηση: Υπάρχουν αποφάσεις, νόμοι πια, που ψηφίστηκαν, κυρία Υπουργέ, αλλά επί της ουσίας δεν άλλαξαν τίποτα. Χαρακτηριστικό είναι η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου. Τι άλλαξε επί της ουσίας στην εύρυθμη λειτουργία των πανεπιστημίων; Μπορείτε να μας πείτε;

Νομίζω ότι οι Έλληνες γονείς και οι ίδιοι οι φοιτητές μπορούν να σας απαντήσουν με μια μόνο λέξη: τίποτα. Η μη εφαρμογή του νόμου μάς έφερε μπροστά στη συζήτηση και την ψήφιση ενός νέου μετά από αυτόν νόμου για τα αστυνομικά τμήματα μέσα στις σχολές, που όλοι γνωρίζουμε ότι θα προκαλέσουν πολύ μεγαλύτερη ένταση.

Η ίδια η Κυβέρνηση νομοθετεί, λοιπόν, δεν εφαρμόζει αυτά που νομοθετεί, αυτά που ψηφίζει, καταφεύγει σε νέες αποφάσεις και στη συνέχεια ταλαντεύεται και γι’ αυτές τις ίδιες τις αποφάσεις που πήρε. Αλήθεια, συζητάτε φέτος να εφαρμόσετε αυτήν τη διάταξη για τα τμήματα μετά από ενάμιση χρόνο. Για να δούμε τι θα κάνετε. Εκτός και αν φέρετε και άλλο νόμο.

Ας πάμε τώρα παρακάτω. Συμπληρώνονται σχεδόν δεκαεννέα μήνες στους οποίους ολόκληρος ο πλανήτης δοκιμάζεται από την πανδημία. Πλέον είμαστε σε θέση όλοι μας να έχουμε μια πιο καθαρή εικόνα των επιπτώσεων οι οποίες προκλήθηκαν σε τομείς ολόκληρης της κοινωνίας υπό τις έκτακτες αυτές συνθήκες. Και βεβαίως ο τομέας της εκπαίδευσης δεν θα μπορούσε να μείνει ανέπαφος, ανέγγιχτος από τις συνέπειες της πανδημίας.

Σίγουρα η σημερινή συζήτηση έχει βεβαίως να κάνει -και πρέπει- με το μείζον θέμα το οποίο σχετίζεται με την εύρυθμη και αποτελεσματική λειτουργία του εκπαιδευτικού μας συστήματος και φέτος. Η απρόσκοπτη λειτουργία όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης πρέπει να διαφυλαχθεί με κάθε τρόπο.

Καλή η τηλεκπαίδευση, αλλά όλοι μας γνωρίζουμε, εκτός από τις απίστευτες συνέπειες στον ψυχισμό των παιδιών, και τα μορφωτικά κενά τα οποία υπάρχουν και εντοπίζονται, τμήματα ύλης τα οποία δεν έχουν καλυφθεί. Οι εκπαιδευτικοί σπαζοκεφαλιάζουν για το πώς θα μπορέσουν να χειριστούν αυτό το θέμα. Η ίδια η καγκελάριος Μέρκελ δήλωνε πως υπάρχει κίνδυνος να δημιουργηθεί μια ολόκληρη γενιά με τεράστια κενά. Δυστυχώς εγώ οφείλω να ομολογήσω ότι δεν βλέπω να σας απασχολεί και ιδιαίτερα το συγκεκριμένο θέμα και ταυτόχρονα ότι υπάρχει μια πάρα πολύ περίεργη επιμονή σε σχήματα και μέτρα, παρά την περσινή εμπειρία. Βλέπουμε τον τρόπο, τον σχεδιασμό βάσει του οποίου αποφασίσατε και φέτος η πολιτεία να ξεκινήσει τη λειτουργία των σχολείων.

Ας μην γελιόμαστε, όλοι όσοι από εμάς κυκλοφορούμε στις εκλογικές μας περιφέρειες, ερχόμαστε σε επαφή με τα σχολεία των περιφερειών μας, με τους συλλόγους και τις ενώσεις γονέων και κηδεμόνων, με τους πολίτες γονείς των παιδιών που φοιτούν στα δημόσια σχολεία, εγώ ως μητέρα τριών παιδιών που φοιτούν σε δημόσιο σχολείο, κυρία Υπουργέ, μπορώ να σας πω και να σας μεταφέρω ότι το μόνο το οποίο εισπράττουμε είναι η τεράστια αγωνία και ανησυχία…

Αφενός, λοιπόν, υπάρχει αγωνία για την προστασία της υγείας των παιδιών και γενικότερα των οικογενειών τους και αφετέρου αγωνιούμε για την ποιότητα και για την ουσία της μόρφωσής τους και νομίζω ότι είναι απολύτως λογική αυτή η ανησυχία.

Κλείνω, κύριε Πρόεδρε.

 Δεν θα μπορούσα να μην κλείσω με μία παρατήρηση σε σχέση με τα κτιριακά προβλήματα και τα προβλήματα υποδομών. Βεβαίως πρέπει να αφορούν και το δικό σας Υπουργείο, όσο κι αν πολλές φορές λέτε ότι δεν είναι δική σας αρμοδιότητα. Ορθώς  -και επικροτούμε τον κ. Μητσοτάκη- που πριν από λίγες ημέρες εγκαινιάστηκε μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα το σχολείο στο Δαμάσι Τυρνάβου που είχε καταστραφεί από τον σεισμό πριν από λίγους μήνες.

Όμως τα σχολεία στο Αιγάλεω και στη Δυτική Αθήνα, κυρία Υπουργέ, που είχαν δεχθεί ανεπανόρθωτες ζημιές ήδη από το σεισμό τον Ιούλιο του 2019 ακόμη περιμένουν την παρέμβαση της πολιτείας για να μπορέσουν να επαναλειτουργήσουν σωστά και να μην υποβάλλονται οι μαθητές σε απίστευτη ταλαιπωρία. Γι’ αυτά τι προτίθεστε να κάνετε;

 Ωραία και τα επικοινωνιακά σχήματα και όλα και η ουσία αν θέλετε των πραττομένων σας. Κάντε όμως κάτι και ειδικά ο Πρωθυπουργός για την εκλογική του περιφέρεια. Εμείς είμαστε εδώ με θέσεις και προτάσεις, με υπευθυνότητα για ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά μας, για ένα καλύτερο εκπαιδευτικό σύστημα.

Κλείνω, κύριε Πρόεδρε. Εμείς μιλάμε με τα έργα μας και με την ιστορία μας, κύριε Πρόεδρε και κυρία Υπουργέ. Και γι’ αυτό νομίζω θα ήταν χρήσιμο να ακούτε πολύ προσεκτικά τι σας λέει το Κίνημα Αλλαγής.

Άρθρο στην εφημερίδα «ΠΑΡΟΝ»

Το διάστημα από τον Αύγουστο μέχρι και σήμερα  ήταν πολύ πυκνό σε γεγονότα, εξελίξεις, τα οποία έφεραν σημαντικά νέα στοιχεία στις πολιτικές διεργασίες και τροποποιούν το πολιτικό σκηνικό. Η περίοδος ευφορίας για την Κυβέρνηση φαίνεται να έχει τελειώσει.

Οι καταστροφικές πυρκαγιές ανέδειξαν ότι η χώρα απέναντί τους, λόγω και του πολυήμερου καύσωνα, είναι ακόμα ανοχύρωτη. Έχουμε μπει πια στη φάση της Κλιματικής κρίσης, συζητάμε επί πολλά χρόνια για την Κλιματική Αλλαγή και τα ακραία φαινόμενα που θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε και ακόμα η οργάνωση της δασοπροστασίας, το επίπεδο της πρόληψης, ο πραγματικός στόλος, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί βρίσκονται πολύ πίσω. Ασφαλώς και όλα αυτά συνδέονται και με χρόνιες παθογένειες. Ωστόσο, αυτά δεν μπορεί να λειτουργούν ως άλλοθι. Η σημερινή Κυβέρνηση έχει συμπληρώσει εικοσιτέσσερις μήνες θητείας και δεν έδειξε να έχει αναλάβει τις αναγκαίες πρωτοβουλίες, να έχει αναδιαρθρώσει υπηρεσίες και να διαθέτει ολοκληρωμένα σχέδια αντιμετώπισης. Οι ευθύνες της τεράστιας καταστροφής την βαραίνουν. Μπορεί τώρα να τρέχει για να κάνει αλλαγές σε όλο το φάσμα της Πολιτικής Προστασίας, αλλά την κρίσιμη ώρα πιάστηκε αδιάβαστη, απροετοίμαστη. Εύχομαι να μην δούμε τραγικές εικόνες με πλημμυρικά φαινόμενα μετά τις πρώτες μεγάλες καταιγίδες και να προωθούνται τάχιστα αντιπλημμυρικά έργα που ζητούνται εδώ και χρόνια….

Και αν οι πυρκαγιές έδειξαν τα όρια της Κυβέρνησης, και απέδειξαν ότι δεν έχουμε καμία Κυβέρνηση «αλάνθαστων», που όλα τα κάνουν σχεδόν τέλεια, όπως συχνά εμφανίζεται , ο ανασχηματισμός απέδειξε την αδυναμία του Πρωθυπουργού να κάνει τομές στο Κυβερνητικό σχήμα. Δεν θέλω να αναφερθώ στο «φιάσκο Αποστολάκη» στο οποίο όλοι οι πρωταγωνιστές ήταν απογοητευτικοί. Ο ανασχηματισμός ήταν απογοητευτικός ακόμα και αν αφαιρεθεί αυτή η πλευρά του. Επί δύο εβδομάδες διαβάζαμε ότι θα γίνει ένας «δομικός, σαρωτικός ανασχηματισμός επανεκκίνησης» και τελικά άλλαξαν δύο Υπουργοί και αποπέμφθηκε ένας τρίτος ως παράπλευρη απώλεια. Αν αυτός δεν είναι ο ορισμός της αδυναμίας, τότε τι είναι;

Και αμέσως μετά ήρθαν οι ανακοινώσεις του Πρωθυπουργού στη Δ.Ε.Θ. Είναι φανερό, ότι προσπάθησε να «ρεφάρει» την εικόνα ζαλισμένης μιας Κυβέρνησης που υπήρξε το προηγούμενο διάστημα. Ωστόσο και παρά την τεράστια επικοινωνιακή επένδυση , απέτυχε. Όσο και αν κάποια μέτρα είναι θετικά στην πλειοψηφία τους δεν εντάσσονται σε κάποιο σχέδιο, μια συνολική στρατηγική. Δεν ελήφθησαν υπόψη παράγοντες, όπως η δυναμική αύξησης της τιμής της ενέργειας, που υπάρχει σε διεθνές επίπεδο, με αποτέλεσμα να φαίνονται ανεπαρκή. Κατεπείγοντα θέματα δεν αντιμετωπίστηκαν. Επί παραδείγματι το πρόβλημα βιωσιμότητας των επιχειρήσεων, λόγω συσσωρευμένων οφειλών στην Εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία. Σύμφωνα με έρευνα του Επιμελητηρίου Αθηνών το 25 – 30% των επιχειρήσεων αντιμετωπίζουν μείζον ζήτημα βιωσιμότητας, λόγω συσσωρευμένων οφειλών. Και ενώ η ακρίβεια καλπάζει, τίποτα δεν γίνεται για να συγκρατηθεί.

Είναι φανερό, ότι τώρα που η κλεψύδρα έχει γυρίσει με την Κυβέρνηση να έχει κλείσει πάνω από το μισό της θητείας της, δέχεται πλήγματα και φανερώνεται μια εικόνα που δεν συνδέεται και πολύ με την ανάγκη να υπάρχουν γενναίες μεταρρυθμίσεις. Αναδεικνύονται ακόμα, οι αδυναμίες και τα όρια του Πρωθυπουργού. Γι’ αυτό και στο επόμενο διάστημα θα δούμε ακόμα μεγαλύτερη πίεση της εκλογικής δύναμης της Ν.Δ. και μείωσή της. Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι υπάρχει μια ενοχική, για όσα έπραξε στην Κυβερνητική θητεία, της Αξιωματική Αντιπολίτευση, η οποία φέρεται σαν να μην κατάλαβε γιατί υπέστη τρεις μεγάλες ήττες πριν δύο χρόνια και δεν πείθει κανένα ότι θα μπορούσε να κυβερνά καλύτερα τη χώρα. Αυτή είναι ακριβώς η πρόκληση για το Κίνημα Αλλαγής, αυτή είναι η ώρα του, η ευκαιρία του. Τώρα που η Κυβέρνηση φθείρεται και ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. χάνει δυνάμεις, πρέπει να τολμήσει. Με μια από τα ίδια δεν μπορεί να ελπίζει σε τίποτα. Πρέπει να τολμήσει βαθιές αλλαγές στη φυσιογνωμία και στο στίγμα του, στη στρατηγική, στη αντιπολιτευτική του τακτική και στον προγραμματικό του λόγο και να αντεπιτεθεί με νέα ηγεσία, νέες ιδέες , μεταρρυθμιστικό λόγο που να αγγίζει δυνάμεις του Κέντρου. Αυτό και θα κάνουμε και με την διαδικασία εκλογής της νέας ηγεσίας και με το Συνέδριο που θα ακολουθήσει. Αυτό είναι το καθήκον μας απέναντι στη χώρα, απέναντι στην Προοδευτική Παράταξη.

«Ως πότε θα είναι απροστάτευτοι οι εκπαιδευτικοί από επιθέσεις αντιεμβολιαστών επειδή τηρούν τα πρωτόκολλα;» 

Ερώτηση προς τους Υπουργούς Δικαιοσύνης, Παιδείας και  Θρησκευμάτων και Προστασίας του Πολίτη κατέθεσε η Βουλευτής του Κινήματος Αλλαγής Νάντια Γιαννακοπούλου, μετά και το νέο περιστατικό επίθεσης εις βάρος εκπαιδευτικών από αρνητές – αντιεμβολιαστές γονείς μαθητών.

Η Βουλευτής, καυτηρίασε το γεγονός ότι υποβάλλονται μηνύσεις εις βάρος των εκπαιδευτικών, επειδή απλά προσπαθούν να εφαρμόσουν το νόμο για τη δημόσια υγεία και δεν επιτρέπουν την είσοδο σε ανεμβολιαστους μαθητές που δεν έχουν κάνει self test και δεν φορούν προστατευτική μάσκα.

Τόνισε κατόπιν ότι η κυβέρνηση παραμένει απούσα σε όλα αυτά, επιτρέποντας το διασυρμό καθώς και την ηθική και σωματική ταλαιπωρία των εκπαιδευτικών, οι οποίοι καθίστανται έρμαια των διαθέσεων του κάθε αντιεμβολιαστή – αρνητή.

Κλείνοντας, η Βουλευτής, ερωτά τους αρμόδιους Υπουργούς εάν θα συνεχίσουν να ανέχονται τέτοια φαινόμενα εις βάρος των εκπαιδευτικών και τι σχετικές οδηγίες σκοπεύουν να δώσουν στην Αστυνομία για την αντιμετώπιση παρόμοιων καταστάσεων.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ερώτησης :

ΠΡΟΣ: Τους Υπουργούς Δικαιοσύνης,

Παιδείας και  Θρησκευμάτων,

Προστασίας του Πολίτη

ΘΕΜΑ: «Απροστάτευτοι οι εκπαιδευτικοί απέναντι σε εις βάρος τους μηνύσεις και αγωγές γονέων αντιεμβολιαστών-αρνητών»

Κ. Υπουργοί,

Την πρώτη μόλις εβδομάδα λειτουργίας τους διανύουν τα σχολεία και τα περιστατικά με επιθέσεις και μηνύσεις εις βάρος εκπαιδευτικών από γονείς μαθητών αντιεμβολιαστών – αρνητών τείνουν να γίνουν μέρος της καθημερινότητας. 

Νεότερο περιστατικό που ήλθε στο φως της δημοσιότητας αναφέρει ότι, σε γυμνάσιο στην περιοχή των Καμινίων γονέας μαθητή κάλεσε την αστυνομία και μήνυσε τρεις εκπαιδευτικούς του σχολείου, επειδή εφάρμοσαν το νόμο και δεν επέτρεψαν την είσοδο στην τάξη του ανήλικου υιού της χωρίς self test και προστατευτική μάσκα. Η μήνυση δε, περιλαμβάνει τις κατηγορίες του βασανισμού, της εσχάτης προδοσίας, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας αλλά ακόμα και εγκληματικής οργάνωσης…

Οι τρεις εκπαιδευτικοί μάλιστα, ενώπιον συναδέλφων, μαθητών και γονέων, υποχρεώθηκαν να μπουν σε περιπολικό και οδηγήθηκαν ως κοινοί εγκληματίες του ποινικού δικαίου στο αστυνομικό τμήμα. Κατόπιν, ακολούθησε πολύωρη κατάθεση τους οπότε και αφέθηκαν ελεύθεροι μόνο μετά την παρέμβαση εισαγγελέα.

Το περιστατικό αυτό δυστυχώς δεν είναι το μοναδικό.

Είναι αδιανόητο κ. Υπουργέ, να εκτίθενται και να τιμωρούνται με τον τρόπο αυτό, εκπαιδευτικοί επειδή απλά εφαρμόζουν το νόμο για την προστασία της δημόσιας υγείας, την ίδια ώρα μάλιστα που σε τέσσερις μόλις ημέρες λειτουργίας των σχολείων έχουν ήδη εντοπιστεί 1.939 κρούσματα σε μαθητές, με τους επιστήμονες να εκτιμούν πως οι μολύνσεις σε ανηλίκους ενδέχεται να φτάσουν ακόμα και τις 50.000.

Είναι αδιανόητο οι εκπαιδευτικοί να παραμένουν απροστάτευτοι από την πολιτεία, έρμαια των διαθέσεων του κάθε αντιεμβολιαστή – αρνητή.

Είναι αδιανόητο ακόμα και να μηνύονται ή να ζητούνται από αυτούς εξηγήσεις γιατί εφαρμόζουν τον Νόμο και τα Πρωτόκολλα, να αντιμετωπίζονται με τους ιδιους όρους μ΄αυτούς που τολμούν να απαιτούν να μην εφαρμοστούν.

Ερωτάσθε κ.κ Υπουργοί :

1. Τι σκοπεύετε να κάνετε και πως θα προστατεύσει η κυβέρνηση τους εκπαιδευτικούς από αντίστοιχες επιθέσεις;
2. Θα συνεχίσετε να ανέχεσθε παρόμοιες καταστάσεις ;
3. Σκοπεύετε να δώσετε σχετικές οδηγίες στην Αστυνομία ;

Άρθρο στην εφημερίδα «Τα Νέα»

Τις ημέρες που πέρασαν κυριάρχησε η συζήτηση για τα μέτρα που εξήγγειλε ο Πρωθυπουργός στη Δ.Ε.Θ. Η Κυβέρνηση έκανε μια τεράστια επικοινωνιακή προσπάθεια να τα παρουσιάσει περίπου ως καθολικά μέτρα, σωτήρια για εκτεταμένες κοινωνικές κατηγορίες. Ωστόσο δεν είναι έτσι. Το πακέτο στο σύνολό του δεν εντάσσεται σε κανέναν ολοκληρωμένο σχεδιασμό, δεν λαμβάνει υπόψη κατεπείγουσες ανάγκες που υπάρχουν στην ελληνική κοινωνία λόγω του κύματος ανατιμήσεων και ακρίβειας, λόγω της κατάστασης στην οποία βρίσκονται χιλιάδες επιχειρήσεις από την πρώτη περίοδο επαναλειτουργίας πολλών από αυτές λόγω του κλεισίματος εξαιτίας της πανδημίας.

 Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Ανακοινώθηκαν μέτρα ύψους περίπου 3.5 δις. ευρώ και το πακέτο στηρίζεται στην πρόβλεψη για 5.6% ανάπτυξη φέτος. Το ύψος του βεβαίως τίθεται υπό συζήτηση, αφού αρκετά από τα ανακοινωθέντα μέτρα έχουν ανακοινωθεί στο παρελθόν και απλά ξανά ανακοινώθηκαν ή ανακοινώθηκαν οι παρατάσεις τους. Βέβαια, κάποια από τα μέτρα αυτά είναι θετικά. Ωστόσο δεν είναι αυτό το θέμα.

Το ζήτημα είναι αν το πακέτο αυτό είναι πραγματικά ολιστικό και αποτελεσματικό όπως ισχυρίζονται από την Κυβέρνηση και δύστυχος αυτό δεν ισχύει. Το πακέτο αυτό δεν δείχνει σχεδιασμό και τα μέτρα δεν είναι αποτέλεσμα δημοκρατικού προγραμματισμού, διαλόγου με την κοινωνία. Πολλά δε μέτρα δεν κατορθώνουν να αντιμετωπίσουν αυτά που υποτίθεται ότι επιδιώκεται ότι θέλουν να αντιμετωπίσουν.

 Ήδη για παράδειγμα, ξεκίνησαν οι συζητήσεις σχετικά τα μέτρα για την μείωση των επιδράσεων της αύξησης στα τιμολόγια ηλεκτρικής ενέργειας και του κύματος γενικευμένων ανατιμήσεων θα είναι ουσιαστικά. Πιθανότατα και σε χρόνο ρεκόρ, τα μέτρα αυτά να αποδειχθούν αποσπασματικά και κυρίως αναποτελεσματικά. Από εκεί και πέρα: Δεν υπήρξε κανένα μέτρο για κούρεμα συσσωρευμένων οφειλών  σε Τράπεζες, Εφορία, Ασφαλιστικά Ταμεία Επιχειρήσεων, την στιγμή που το 30% από αυτές αντιμετωπίζουν πρόβλημα βιωσιμότητας με ό,τι σημαίνει αυτό για εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους. Επιπλέον, η οικονομική ενίσχυση για την πρόσληψη νέων έως 29 ετών χωρίς προηγούμενη εργασιακή εμπειρία, όπως προέκυψε από την εξειδίκευση των μέτρων βρίσκεται σε πλήρη αναντιστοιχία με τις πρώτες εντυπώσεις.  Η επέκταση του προγράμματος επιδότησης 100.000 νέων θέσεων εργασίας, για άλλες 50.000 θέσεις, έχει βάσει της εμπειρίας μειωμένη απορροφητικότητα, άρα και αποτελεσματικότητα. Δεν υπήρξε καμία ανακοίνωση για την κατάργηση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στον καφέ, καθώς και τη μείωση του ΦΠΑ σε είδη πρώτης ανάγκης, όπως το ψωμί κ.ά.

Όσον αφορά στις Εκλογές, η Κυβέρνηση συμπληρώνει 26 μήνες θητείας και όταν θα ολοκληρώνεται ο τρέχων δημοσιονομικός κύκλος, θα κλείνει τον τρίτο χρόνο. Ήδη δε μετράει τις πιο σημαντικές φθορές και απώλειες από την αρχή της θητείας της. Ό,τι και να λέγεται πλέον, κάθε Κυριακή από εκεί και πέρα θα «μυρίζει» εκλογές. Είναι αναγκαίο, επομένως, να παρουσιάσουμε ένα εναλλακτικό αφήγημα για τη χώρα και η Πρόεδρος προσπάθησε αυτό να κάνει με τη χθεσινή ομιλία της. Τι σημαίνει αυτό; Ότι το Κίνημα Αλλαγής πρέπει ολοκληρώνοντας όλο τον κύκλο εκλογών νέου Προέδρου και Συνεδρίου να εμφανιστεί ριζικά ανανεωμένο ως προς τον Προγραμματικό λόγο, τις προτάσεις του, την αντιπολιτευτική τακτική του και την ηγεσία του, ώστε να ανακτήσει χαμένο έδαφος, να πρωταγωνιστεί και βέβαια να δώσει με επιτυχία την μάχη στις διπλές εκλογές που έρχονται. Η αλλαγή των συσχετισμών υπέρ των δυνάμεων της Σοσιαλδημοκρατίας και της μεταρρύθμισης προβάλλει πια ως μέγιστη αναγκαιότητα.

«To Nομοσχέδιο για την προστασία και την ευζωία των ζώων συντροφιάς είναι πρόχειρο, αντιεπιστημονικό, λανθασμένο, ακόμα και επικίνδυνο.«

Στην Ολομέλεια της Βουλής για τη συζήτηση επί των άρθρων του Νομοσχεδίου του Υπουργείου Εσωτερικών  «Νέο πλαίσιο για την ευζωία των ζώων συντροφιάς – Πρόγραμμα «ΆΡΓΟΣ» και λοιπές διατάξεις  Υπουργείου Εσωτερικών» τοποθετήθηκε η Βουλευτής του Κινήματος Αλλαγής Νάντια Γιαννακοπούλου.

Ξεκινώντας την ομιλία της, υπογράμμισε ότι το σύνολο των επιστημονικών φορέων, του επιστημονικού κόσμου, των φιλοζωικών οργανώσεων, των δήμων, αλλά εν τέλει και της ίδιας της κοινωνίας είναι αντίθετοι στο παρόν νομοσχέδιο και ότι το θεωρούν ως εντελώς πρόχειρο, αντιεπιστημονικό, λανθασμένο και ακόμα και επικίνδυνο.

Μίλησε δε για εμπορική εκμετάλλευση των αδέσποτων ζώων συντροφιάς, η οποία πλέον διά της πλαγίας επιτρέπεται με το φερόμενο νομοσχέδιο.

Καυτηρίασε επίσης ιδιαίτερα το γεγονός ότι: «Το παρόν νομοσχέδιο, το οποίο αφορά, λοιπόν, σε ένα τόσο ευαίσθητο και σε ένα τόσο σοβαρό και σημαντικό ζήτημα που ενδιαφέρει μια πολύ μεγάλη μερίδα της ελληνικής κοινωνίας, σίγουρα απαιτούσε έναν πραγματικά ευρύ διάλογο και διεύρυνση σε αυτό τον διάλογο, όχι κλειστές πόρτες, κύριε Υπουργέ, όχι επιλογή μόνο κάποιων βολικών και οικείων συνδιαλεγομένων, οι οποίοι συμφωνούν εκ των προτέρων με οτιδήποτε.»

Κλείνοντας, η Βουλευτής, δήλωσε ότι παραμένει στην αρχική της θέση, δηλαδή στην καταψήφιση του υπό συζήτηση νομοσχεδίου.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της τοποθέτησης: 

Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.

Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, βρισκόμαστε σήμερα στην Ολομέλεια της Βουλής έχοντας ολοκληρώσει τις συνεδριάσεις επί του νομοσχεδίου που προτείνετε προς ψήφιση για τα ζώα συντροφιάς.

Και με μεγάλη μου λύπη οφείλω να ομολογήσω, κύριε Υπουργέ, ότι εξακολουθώ να το θεωρώ ως εντελώς πρόχειρο, αντιεπιστημονικό, λανθασμένο και ακόμα και επικίνδυνο. Αυτό φάνηκε τόσο από την ακρόαση των φορέων, που ήταν στη συντριπτική τους πλειοψηφία αντίθετοι με το παρόν νομοσχέδιο και στην άποψη αυτή συγκλίνει, άλλωστε και το σύνολο των επιστημονικών φορέων, του επιστημονικού κόσμου, των φιλοζωικών οργανώσεων, των δήμων, αλλά εν τέλει και της ίδιας της κοινωνίας.

Φάνηκε από τα σχόλια στη διαβούλευση, κύριε Υπουργέ, που στη συντριπτική τους πλειοψηφία ήταν αρνητικά. Και ξέρετε τι θέλει να πει όλη αυτή η σύσσωμη αντίδραση των φορέων του επιστημονικού κόσμου, των δήμων και εν τέλει της ίδιας της κοινωνίας; Ότι υπάρχει μείζον πολιτικό θέμα με αυτή σας την κίνηση. Και ειλικρινά με κάνει να αναρωτιέμαι: Δεν σας προβληματίζει όλο αυτό, όλη αυτή η άρνηση;

Κύριε Υπουργέ, είναι τουλάχιστον σκανδαλώδες να ξηλώνετε ένα αξιόλογο θεσμικό πλαίσιο, όπως είναι ο ισχύων νόμος, ο ν. 4039/2012, ο «Νόμος Σκανδαλίδη», για να αντικατασταθεί με έναν νόμο-παρωδία. Μηδέν εις το πηλίκον, συνεπώς!

Ξέρετε, κύριε Υπουργέ, ο σοφός ελληνικός λαός λέει «ο καθείς στο είδος του» και το Υπουργείο Εσωτερικών, στο οποίο πλέον αναθέτετε την προαγωγή της υγείας και την προστασία των ζώων συντροφιάς, μετά βεβαιότητας δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ούτε ως ειδήμον ούτε ως ειδικό για το συγκεκριμένο θέμα.

Το παρόν νομοσχέδιο, το οποίο αφορά, λοιπόν, σε ένα τόσο ευαίσθητο και σε ένα τόσο σοβαρό και σημαντικό ζήτημα που ενδιαφέρει μια πολύ μεγάλη μερίδα της ελληνικής κοινωνίας, σίγουρα απαιτούσε έναν πραγματικά ευρύ διάλογο και διεύρυνση σε αυτό τον διάλογο, όχι κλειστές πόρτες, κύριε Υπουργέ, όχι επιλογή μόνο κάποιων βολικών και οικείων συνδιαλεγομένων, οι οποίοι συμφωνούν εκ των προτέρων με οτιδήποτε.

Ειδικότερα τώρα, πάνω σε συγκεκριμένες διατάξεις του νομοσχεδίου έχουν ήδη ειπωθεί αρκετά. Έχει κάνει –νομίζω- έναν πλήρη σχολιασμό η εισηγήτρια του Κινήματος Αλλαγής, η κ. Λιακούλη. Θα εντοπίσω και θα εστιάσω και εγώ σε συγκεκριμένα σημεία.

Ήδη σε όλη την ελληνική επικράτεια λειτουργούν δεκάδες παράνομα καταφύγια ζώων που δεν πληρούν τις βασικές προδιαγραφές υγιεινής και ευζωίας των ζώων που φιλοξενούνται.

Θέλω να καταθέσω στα Πρακτικά μια σειρά πρόσφατων αποφάσεων με τις οποίες αποφασίζεται το σφράγισμα αυτών.

Φανταστείτε, λοιπόν, κύριε Υπουργέ, τι έχει να ακολουθήσει τώρα που ουσιαστικά νομιμοποιείτε το σύνολο των καταφυγίων, όπου οποιοσδήποτε τρίτος, ιδιώτης ή ΜΚΟ, θα μπορεί πλέον να ιδρύει καταφύγια ζώων κατά το δοκούν, χωρίς κριτήρια, χωρίς κρατική εποπτεία και ελέγχους, χωρίς ούτε καν προηγούμενη άδεια από την Κτηνιατρική Αρχή. Μιλάμε για πλήρη ασυδοσία και για πλήρη κρατική εγκατάλειψη και αδιαφορία. Μοναδικό κριτήριο με βάση το νομοσχέδιο που μας φέρνετε είναι μια τυπική και απλή εγγραφή στο Εθνικό Μητρώο Ζώων.

Στα δε αυτά «νόμιμα» πλέον, όπως τα βαφτίζετε, καταφύγια θα παραμένουν εγκλωβισμένα, ασυλοποιημένα και εγκαταλελειμμένα τα αδέσποτα ζώα. Τώρα, το πώς θα διαβιούν και τι θα κάνουν εκεί, όπως φαίνεται, ποσώς σας ενδιαφέρει.

Και για να είμαστε σαφείς, βεβαίως και δεν αποτελεί λύση στο πρόβλημα των αδέσποτων ζώων συντροφιάς το να το κρύβουμε όλο αυτό το πρόβλημα κάτω από το χαλί, εγκαταλείποντας τα στην τύχη τους, σε χώρους οι οποίοι αποτελούν σύγχρονα κολαστήρια ζώων. Δεν αρμόζουν τέτοιες πρακτικές σε μια ευνομούμενη και πολιτισμένη χώρα, κατά παράβαση μάλιστα των ευρωπαϊκών Οδηγιών και διατάξεων. Πολύ δε περισσότερο δεν συνάδει η εμπορική εκμετάλλευση των αδέσποτων ζώων συντροφιάς, την οποία πλέον -για να λέμε τα πράγματα όπως έχουν- διά της πλαγίας επιτρέπετε με αυτό το οποίο μας φέρνετε. Οποιοσδήποτε θα έχει το δικαίωμα να συλλέγει κάποιο αδέσποτο ζώο, δηλώνοντάς το στο Εθνικό Μητρώο Ζώων Συντροφιάς ως ζώο ιδιοκτησίας του με τρόπο απόκτησης «εύρεση αδέσποτων».

Με το προτεινόμενο νομοσχέδιο, λοιπόν, όχι μόνο δεν περιορίζεται η εμπορευματοποίηση των αδέσποτων ζώων, αλλά ευνοείται ακόμα και η δημιουργία σχετικής βιομηχανίας με βάση την εμπορική τους εκμετάλλευση, σχετικής φάμπρικας. Αυτό κάνετε, αυτό επιτρέπετε.

Θέλω να σας καταθέσω έγγραφα δεκάδων αγγελιών πώλησης αδέσποτων ζώων στη Γερμανία, προερχόμενα από την Ελλάδα, έναντι μέσης τιμής 350 ευρώ, καθώς και καταδικαστικές αποφάσεις για παράνομη διακίνηση και εμπορία αδέσποτων ζώων που είχαν αποδέκτες νομικά πρόσωπα τα οποία διαθέτουν τα ζώα έναντι αντιτίμου. Τα καταθέτω στα Πρακτικά.

Για το πραγματικό, όμως, ζήτημα της τύχης των τετράποδων αυτών, που θα έπρεπε εξ αρχής να σας απασχολεί, εκκωφαντική σιωπή, κανένας έλεγχος, καμία πρόνοια για το πού θα καταλήγουν και υπό ποιες συνθήκες στο εξωτερικό, αν και το πιθανότερο ενδεχόμενο είναι στην καλύτερη η εμφάνισή τους σε αγγελίες πώλησης. 

Ομοίως, με το παρόν νομοσχέδιο διευκολύνεται η ανεξέλεγκτη αναπαραγωγή και εκτροφή ζώων συντροφιάς. Όταν η αδειοδότηση των ερασιτεχνών εκτροφέων ζώων γίνεται από τα σωματεία και από τους συλλόγους τους, ενώ των επαγγελματιών γίνεται από αρμόδια Αρχή, είναι εύλογο, είναι απολύτως εύλογο οι παράνομοι επαγγελματίες εκτροφείς να εμφανίζονται ως ερασιτέχνες οι οποίοι πολύ εύκολα θα διαφεύγουν τον έλεγχο. Δηλαδή, τι κάνετε με αυτό; Δυσκολεύετε τα αυτονόητα, δηλαδή ευνοείτε την ασυδοσία και την παραγωγή νέων αδεσπότων, αφού δεν θα τηρούνται οι κανόνες εκτροφής και θα έχουμε υπερπαραγωγή κουταβιών με γνωστά προβλήματα υγείας και συμπεριφοράς. Και εδώ, λοιπόν, μηδέν εις το πηλίκον, κύριε Υπουργέ.

Και ενώ ισχυρίζεστε- και κλείνω με αυτό, κύριε Πρόεδρε- είστε ευρωπαϊκό κόμμα, έχετε συμπεριλάβει σε αυτό το σχέδιο νόμου διατάξεις οι οποίες ευθέως παραβιάζουν την ευρωπαϊκή Σύμβαση για την προστασία των ζώων και ευθέως παραβιάζουν την ευρωπαϊκή νομοθεσία. Συγκεκριμένα, στο άρθρο 29 παράγραφος 9 αναφέρεται ότι η Σύμβαση ισχύει μόνο για τα αδέσποτα σε καταφύγια που υιοθετούν στο εξωτερικό.

Τελικά, πείτε μας: Καταργείτε την ευρωπαϊκή Σύμβαση για την προστασία των ζώων συντροφιάς για τα ζώα που θα παραμένουν στη χώρα μας; Δημιουργείται εύλογο ερώτημα και απάντηση δεν έχετε δώσει.

Επίσης, με πολλές διατάξεις του παρόντος νομοσχεδίου καταστρατηγείτε τον πρόσφατο Κανονισμό 2019/2035 για την έγκριση των εγκαταστάσεων ζώων συντροφιάς. Πώς θα τηρείται ο Κανονισμός αυτός, όταν ο ανάδοχος θα στέλνει ανεξέλεγκτα πρώην αδέσποτα ή αδέσποτα ζώα συντροφιάς στο εξωτερικό σε τρίτους, χωρίς αριθμητικό περιορισμό; Ερωτήματα για τα οποία δεν έχουμε πάρει καμία απάντηση.

Κλείνοντας, για όλους τους παραπάνω λόγους και για όλους τους λόγους τους οποίους αναλυτικά παρουσίασε και στη συζήτηση των Επιτροπών και στην Ολομέλεια η εισηγήτριά μας, εμείς οφείλουμε και παραμένουμε στην αρχική μας θέση, δηλαδή στην καταψήφιση του υπό συζήτηση νομοσχεδίου. Είναι ένα νομοσχέδιο το οποίο είναι αδιανόητο, ένα νομοσχέδιο παντελώς αντιεπιστημονικό, αλλά εν τέλει και πρακτικά μη εφαρμόσιμο, που καταργεί την υψηλή και πρωτοποριακή βάση που είχε θέσει ο ν. 4039/2012 για την προστασία και την ευζωία των ζώων συντροφιάς.

Σας ευχαριστώ.