Κύριε Πρόεδρε,
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Συζητάμε σήμερα ένα μείζον θέμα, με τεράστιες διαστάσεις , για ένα φαινόμενο που και μόνο τα γεγονότα της τελευταίας περιόδου του προσδίδουν χαρακτηριστικά γάγγραινας. Δεν αρκεί να σοκαριζόμαστε, να καταγγέλλουμε, ακόμα και να κάνουμε αυτή την παθογένεια τμήμα της κομματικής αντιπαράθεσης. Είναι αναγκαίο να δράσουμε, να ευαισθητοποιήσουμε την κοινωνία, να ξαναδούμε τις κοινωνικές δομές, τους τρόπους προστασίας των ανηλίκων. Χρειάζεται εν τέλει να συζητήσουμε και μέσα από ένα καλόπιστο διάλογο, να καταλήξουμε σε ένα ολιστικό, Εθνικό Σχέδιο Δράσης. Έχω χρέος να σημειώσω ότι έχουμε αντίστοιχη εμπειρία, όταν στην περίοδο από την πρώτη καραντίνα και μετά καταφέραμε μέσα από την πολύ συνθετική λειτουργία της Επιτροπής Ισότητας να σκεφτούμε και να προτείνουμε μέτρα μέσα από μια καλή συνεννόηση όλων των κομμάτων.
Αυτό είναι το χρέος μας και σήμερα, χρέος απέναντι στην πατρίδα, απέναντι στην κοινωνία και τα παιδιά μας.
Ας δούμε όμως τι δείχνουν τα συνολικά στοιχεία.
Σύμφωνα με τον Π.Ο.Υ, ένα στα 5 παιδιά παγκοσμίως έχει υποστεί σεξουαλική κακοποίηση. Το ίδιο περίπου ποσοστό ισχύει και για την Ευρώπη ενώ στην Ελλάδα σύμφωνα με έρευνα του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού ανέρχεται στο 16%. Διεθνώς, οι αριθμοί των σεξουαλικώς κακοποιημένων παιδιών αυξάνονται συνεχώς. ‘Όπως επίσης και στη χώρα μας.
Δεν μπορώ να μην αναφερθώ στα όσα ήρθαν στο φως της δημοσιότητας χθες σχετικά με τη καταγγελία για βιασμό δύο παιδιών από τον πατέρα τους στα Πετράλωνα. Το πιο σοκαριστικό , το οποίο μας φέρνει όλους ενώπιον των ευθυνών μας, είναι ότι η πρώτη καταγγελία είχε γίνει το 2017 στην εισαγγελία ανηλίκων. Η πρώτη φορά που κλήθηκαν τα παιδιά να καταθέσουν ήταν το 2018. Σήμερα έχουμε 2022 και η υπόθεση αναφορικά με τα καταγγελλόμενα για τον πατέρα βρίσκεται ακόμα στο στάδιο έκδοσης βουλεύματος. Και τα παιδιά αυτά, όσα είναι ακόμα ανήλικα, βρίσκονται υπό τη γονική μέριμνα των καταγγελλόμενων ως βιαστών γονέων τους.
Δυστυχώς, η σεξουαλική κακοποίηση παιδιών έχει καταστεί πολύ σοβαρός κίνδυνος για την ψυχική και σωματική υγεία των παιδιών.
Οι δράστες χρησιμοποιούν το διαδίκτυο για να επικοινωνούν μεταξύ τους, να ανταλλάσσουν υλικό και να προσεγγίζουν παιδιά. Φωτογραφίζουν και βιντεοσκοπούν την κακοποίηση που διαπράττουν στην πραγματικότητα και αναρτούν το υλικό στο διαδίκτυο. Χρησιμοποιούν την κάμερα του υπολογιστή, κινητά τηλέφωνα, μέσα κοινωνικής δικτύωσης ή άλλες διαδικτυακές πλατφόρμες για να εξαναγκάσουν ή να εκβιάσουν τα παιδιά σε ακατάλληλες και παράνομες σεξουαλικές πράξεις αλλά και προκειμένου να αποκομίσουν οικονομικά οφέλη.
Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2021 έγιναν καταγγελίες από εταιρείες του διαδικτύου για 85 εκατομμύρια εικόνες και βίντεο με αυτό το περιεχόμενο! Η κακοποίηση και η εκμετάλλευση δεν γνωρίζουν σύνορα. Τα θύματα σπανίως αποκαλύπτουν τα περιστατικά. Τις περισσότερες φορές η κακοποίηση αποκαλύπτεται μόνο όταν εντοπίζονται οι ενέργειες των δραστών στο διαδίκτυο. Το 80 % των αναφορών, πέρυσι, προήλθε από ηλεκτρονικές επικοινωνίες. Είναι αξιοσημείωτο και εξωφρενικό ότι ισχύει σύστημα προαιρετικής καταγγελίας για τους παρόχους υπηρεσιών διαδικτύου κάτι που όχι μόνο δεν είναι ηθικό αλλά δεν είναι και αποτελεσματικό.
Πρέπει να καταστεί υποχρεωτικό όλες οι εταιρείες τεχνολογίας στην Ευρώπη να εντοπίζουν και να καταγγέλλουν στις αρχές την σεξουαλική κακοποίηση παιδιών και την παιδική πορνογραφία στο διαδίκτυο.
Η ΕΕ έχει προτείνει νομοθεσία που θα βοηθήσει στον εντοπισμό και την καταγγελία περιστατικών σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών στο διαδίκτυο, στην πρόληψη της σεξουαλικής κακοποίησης καθώς και στην στήριξη των θυμάτων. Μία από τις προτεινόμενες ρυθμίσεις καθιστά υποχρεωτική την καταγγελία, από τους παρόχους υπηρεσιών διαδικτύου, της σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών που λαμβάνει χώρα διαδικτυακά στις πλατφόρμες τους και την ενημέρωση των αρχών.
Επισημαίνουμε ότι αν δεν εγκριθεί η προτεινόμενη νομοθεσία, στις 3 Αυγούστου 2024 θα λήξει και η νομοθεσία που επιτρέπει στους παρόχους υπηρεσιών να συνεχίσουν τον εθελοντικό εντοπισμό και την καταγγελία περιστατικών σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών στο διαδίκτυο, καθώς και την αφαίρεση υλικού σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών. Εκτός των παραπάνω, η Ε.Ε προτείνει τη δημιουργία κι ενός Ευρωπαϊκού Κέντρου για την πρόληψη και την καταπολέμηση της σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών και τη στήριξη των θυμάτων.
Η Αξιολόγησή μας για το επικαιροποιημένο Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Προστασία των Παιδιών από τη σεξουαλική κακοποίηση και εκμετάλλευση (2022-2027) είναι καταρχήν θετική, καθώς εναρμονίζεται με όλα τις προβλεπόμενες πρόνοιες του Ευρωπαϊκου Συμβουλίου και των άλλων διεθνών συμβάσεων. Δυστυχώς όμως έχουμε καθυστερήσει.
Πριν από ένα χρόνο, ο Πρωθυπουργός το είχε ανακοινώσει σε ειδική εκδήλωση της Βουλής για την Ευρωπαϊκή ημέρα για την προστασία των παιδιών από τη σεξουαλική εκμετάλλευση και την κακοποίηση. Δυστυχώς, έπρεπε να υπάρξουν τα πρόσφατα τραγικά γεγονότα ώστε η Κυβέρνηση, κάτω από την πίεση της κοινής γνώμης, να παρουσιάσει σήμερα το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την προστασία των παιδιών από τη σεξουαλική κακοποίηση και εκμετάλλευση.
Μακριά από εμάς κάθε προσπάθεια άσκησης αντιπολίτευσης με αφορμή ένα τόσο σοβαρό θέμα. Πιστεύουμε ότι όλες οι πολιτικές δυνάμεις θα πρέπει να συνεργαστούμε για να αντιμετωπίσουμε αυτό το μείζον κοινωνικό πρόβλημα. Μόνο συλλογικά και συντεταγμένα μπορούμε να έχουμε αποτελέσματα. Δεν μπορούμε όμως να μην επισημάνουμε ότι για μια ακόμη φορά η συντεταγμένη Πολιτεία έρχεται «κατόπιν εορτής».
Θα αναφερθώ σε κάποιες συγκεκριμένες σκέψεις και προτάσεις, ώστε να υπάρχει συγκεκριμένη συμβολή στην χάραξη του Σχεδίου
– Σήμερα είναι αναγκαία η δημιουργία ενός ουσιαστικού πλαισίου πρόληψης, ευαισθητοποίησης, εντοπισμού και στήριξης. Απαιτείται η χάραξη μιας Εθνικής Στρατηγικής και πολιτικών με δομές, ανθρώπινο δυναμικό, πόρους και παροχή ουσιαστικών ποιοτικών υπηρεσιών.
– Χρειαζόμαστε ένα Κράτος που να διαθέτει τα κατάλληλα και απαραίτητα εργαλεία που να προλαμβάνουν τέτοια εγκλήματα και να εντοπίζουν έγκαιρα τέτοιες άθλιες συμπεριφορές, παρέχοντας παράλληλα στήριξη και βοήθεια.
– Το τρίπτυχο, Πρόληψη-Εντοπισμός-Αντιμετώπιση, θα πρέπει να διαπερνά οριζόντια πολλούς Τομείς-Υπουργεία μιας αποτελεσματικής κυβερνητικής πολιτικής. Απαιτείται μια ολιστική παρέμβαση. Απαιτείται η διαμόρφωση ενός θεσμικού πλαισίου που να διευκολύνει όποιον θέλει να αποκαλύψει τέτοια φαινόμενα. Η συγκρότηση μιας οργανωμένης και άρτια στελεχωμένης Υπηρεσίας ανταπόκρισης και παροχής άμεσης βοήθειας στα παιδιά.
– Επαρκείς αριθμητικά και άρτια συγκροτημένες δομές φροντίδας και στήριξης παιδιών και οικογενειών. Οι αρμόδιες Κοινωνικές Υπηρεσίες είτε Κρατικές είτε της Αυτοδιοίκησης πρέπει να καταστούν ικανές να εντοπίζουν και να προλαμβάνουν, μέσα στο οικογενειακό και το σχολικό περιβάλλον, την σεξουαλική κακοποίηση και εκμετάλλευση των παιδιών.
– Είναι επιτακτική η ανάγκη πρόσληψης Ψυχολόγων και Κοινωνικών Λειτουργών στις σχολικές μονάδες της Επικράτειας, για την πρόληψη και τον εντοπισμό περιστατικών σεξουαλικής κακοποίησης και εκμετάλλευσης αλλά και για άλλα σοβαρά περιστατικά, όπως η αυξανόμενη βία και ο σχολικός εκφοβισμός .
Κύριε Πρόεδρε,
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Συζητάμε σήμερα ένα μείζον θέμα, με τεράστιες διαστάσεις , για ένα φαινόμενο που και μόνο τα γεγονότα της τελευταίας περιόδου του προσδίδουν χαρακτηριστικά γάγγραινας. Δεν αρκεί να σοκαριζόμαστε, να καταγγέλλουμε, ακόμα και να κάνουμε αυτή την παθογένεια τμήμα της κομματικής αντιπαράθεσης. Είναι αναγκαίο να δράσουμε, να ευαισθητοποιήσουμε την κοινωνία, να ξαναδούμε τις κοινωνικές δομές, τους τρόπους προστασίας των ανηλίκων. Χρειάζεται εν τέλει να συζητήσουμε και μέσα από ένα καλόπιστο διάλογο, να καταλήξουμε σε ένα ολιστικό, Εθνικό Σχέδιο Δράσης. Έχω χρέος να σημειώσω ότι έχουμε αντίστοιχη εμπειρία, όταν στην περίοδο από την πρώτη καραντίνα και μετά καταφέραμε μέσα από την πολύ συνθετική λειτουργία της Επιτροπής Ισότητας να σκεφτούμε και να προτείνουμε μέτρα μέσα από μια καλή συνεννόηση όλων των κομμάτων.
Αυτό είναι το χρέος μας και σήμερα, χρέος απέναντι στην πατρίδα, απέναντι στην κοινωνία και τα παιδιά μας.
Ας δούμε όμως τι δείχνουν τα συνολικά στοιχεία.
Σύμφωνα με τον Π.Ο.Υ, ένα στα 5 παιδιά παγκοσμίως έχει υποστεί σεξουαλική κακοποίηση. Το ίδιο περίπου ποσοστό ισχύει και για την Ευρώπη ενώ στην Ελλάδα σύμφωνα με έρευνα του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού ανέρχεται στο 16%. Διεθνώς, οι αριθμοί των σεξουαλικώς κακοποιημένων παιδιών αυξάνονται συνεχώς. ‘Όπως επίσης και στη χώρα μας.
Δεν μπορώ να μην αναφερθώ στα όσα ήρθαν στο φως της δημοσιότητας χθες σχετικά με τη καταγγελία για βιασμό δύο παιδιών από τον πατέρα τους στα Πετράλωνα. Το πιο σοκαριστικό , το οποίο μας φέρνει όλους ενώπιον των ευθυνών μας, είναι ότι η πρώτη καταγγελία είχε γίνει το 2017 στην εισαγγελία ανηλίκων. Η πρώτη φορά που κλήθηκαν τα παιδιά να καταθέσουν ήταν το 2018. Σήμερα έχουμε 2022 και η υπόθεση αναφορικά με τα καταγγελλόμενα για τον πατέρα βρίσκεται ακόμα στο στάδιο έκδοσης βουλεύματος. Και τα παιδιά αυτά, όσα είναι ακόμα ανήλικα, βρίσκονται υπό τη γονική μέριμνα των καταγγελλόμενων ως βιαστών γονέων τους.
Δυστυχώς, η σεξουαλική κακοποίηση παιδιών έχει καταστεί πολύ σοβαρός κίνδυνος για την ψυχική και σωματική υγεία των παιδιών.
Οι δράστες χρησιμοποιούν το διαδίκτυο για να επικοινωνούν μεταξύ τους, να ανταλλάσσουν υλικό και να προσεγγίζουν παιδιά. Φωτογραφίζουν και βιντεοσκοπούν την κακοποίηση που διαπράττουν στην πραγματικότητα και αναρτούν το υλικό στο διαδίκτυο. Χρησιμοποιούν την κάμερα του υπολογιστή, κινητά τηλέφωνα, μέσα κοινωνικής δικτύωσης ή άλλες διαδικτυακές πλατφόρμες για να εξαναγκάσουν ή να εκβιάσουν τα παιδιά σε ακατάλληλες και παράνομες σεξουαλικές πράξεις αλλά και προκειμένου να αποκομίσουν οικονομικά οφέλη.
Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2021 έγιναν καταγγελίες από εταιρείες του διαδικτύου για 85 εκατομμύρια εικόνες και βίντεο με αυτό το περιεχόμενο! Η κακοποίηση και η εκμετάλλευση δεν γνωρίζουν σύνορα. Τα θύματα σπανίως αποκαλύπτουν τα περιστατικά. Τις περισσότερες φορές η κακοποίηση αποκαλύπτεται μόνο όταν εντοπίζονται οι ενέργειες των δραστών στο διαδίκτυο. Το 80 % των αναφορών, πέρυσι, προήλθε από ηλεκτρονικές επικοινωνίες. Είναι αξιοσημείωτο και εξωφρενικό ότι ισχύει σύστημα προαιρετικής καταγγελίας για τους παρόχους υπηρεσιών διαδικτύου κάτι που όχι μόνο δεν είναι ηθικό αλλά δεν είναι και αποτελεσματικό.
Πρέπει να καταστεί υποχρεωτικό όλες οι εταιρείες τεχνολογίας στην Ευρώπη να εντοπίζουν και να καταγγέλλουν στις αρχές την σεξουαλική κακοποίηση παιδιών και την παιδική πορνογραφία στο διαδίκτυο.
Η ΕΕ έχει προτείνει νομοθεσία που θα βοηθήσει στον εντοπισμό και την καταγγελία περιστατικών σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών στο διαδίκτυο, στην πρόληψη της σεξουαλικής κακοποίησης καθώς και στην στήριξη των θυμάτων. Μία από τις προτεινόμενες ρυθμίσεις καθιστά υποχρεωτική την καταγγελία, από τους παρόχους υπηρεσιών διαδικτύου, της σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών που λαμβάνει χώρα διαδικτυακά στις πλατφόρμες τους και την ενημέρωση των αρχών.
Επισημαίνουμε ότι αν δεν εγκριθεί η προτεινόμενη νομοθεσία, στις 3 Αυγούστου 2024 θα λήξει και η νομοθεσία που επιτρέπει στους παρόχους υπηρεσιών να συνεχίσουν τον εθελοντικό εντοπισμό και την καταγγελία περιστατικών σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών στο διαδίκτυο, καθώς και την αφαίρεση υλικού σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών. Εκτός των παραπάνω, η Ε.Ε προτείνει τη δημιουργία κι ενός Ευρωπαϊκού Κέντρου για την πρόληψη και την καταπολέμηση της σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών και τη στήριξη των θυμάτων.
Η Αξιολόγησή μας για το επικαιροποιημένο Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Προστασία των Παιδιών από τη σεξουαλική κακοποίηση και εκμετάλλευση (2022-2027) είναι καταρχήν θετική, καθώς εναρμονίζεται με όλα τις προβλεπόμενες πρόνοιες του Ευρωπαϊκου Συμβουλίου και των άλλων διεθνών συμβάσεων. Δυστυχώς όμως έχουμε καθυστερήσει.
Πριν από ένα χρόνο, ο Πρωθυπουργός το είχε ανακοινώσει σε ειδική εκδήλωση της Βουλής για την Ευρωπαϊκή ημέρα για την προστασία των παιδιών από τη σεξουαλική εκμετάλλευση και την κακοποίηση. Δυστυχώς, έπρεπε να υπάρξουν τα πρόσφατα τραγικά γεγονότα ώστε η Κυβέρνηση, κάτω από την πίεση της κοινής γνώμης, να παρουσιάσει σήμερα το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την προστασία των παιδιών από τη σεξουαλική κακοποίηση και εκμετάλλευση.
Μακριά από εμάς κάθε προσπάθεια άσκησης αντιπολίτευσης με αφορμή ένα τόσο σοβαρό θέμα. Πιστεύουμε ότι όλες οι πολιτικές δυνάμεις θα πρέπει να συνεργαστούμε για να αντιμετωπίσουμε αυτό το μείζον κοινωνικό πρόβλημα. Μόνο συλλογικά και συντεταγμένα μπορούμε να έχουμε αποτελέσματα. Δεν μπορούμε όμως να μην επισημάνουμε ότι για μια ακόμη φορά η συντεταγμένη Πολιτεία έρχεται «κατόπιν εορτής».
Θα αναφερθώ σε κάποιες συγκεκριμένες σκέψεις και προτάσεις, ώστε να υπάρχει συγκεκριμένη συμβολή στην χάραξη του Σχεδίου
– Σήμερα είναι αναγκαία η δημιουργία ενός ουσιαστικού πλαισίου πρόληψης, ευαισθητοποίησης, εντοπισμού και στήριξης. Απαιτείται η χάραξη μιας Εθνικής Στρατηγικής και πολιτικών με δομές, ανθρώπινο δυναμικό, πόρους και παροχή ουσιαστικών ποιοτικών υπηρεσιών.
– Χρειαζόμαστε ένα Κράτος που να διαθέτει τα κατάλληλα και απαραίτητα εργαλεία που να προλαμβάνουν τέτοια εγκλήματα και να εντοπίζουν έγκαιρα τέτοιες άθλιες συμπεριφορές, παρέχοντας παράλληλα στήριξη και βοήθεια.
– Το τρίπτυχο, Πρόληψη-Εντοπισμός-Αντιμετώπιση, θα πρέπει να διαπερνά οριζόντια πολλούς Τομείς-Υπουργεία μιας αποτελεσματικής κυβερνητικής πολιτικής. Απαιτείται μια ολιστική παρέμβαση. Απαιτείται η διαμόρφωση ενός θεσμικού πλαισίου που να διευκολύνει όποιον θέλει να αποκαλύψει τέτοια φαινόμενα. Η συγκρότηση μιας οργανωμένης και άρτια στελεχωμένης Υπηρεσίας ανταπόκρισης και παροχής άμεσης βοήθειας στα παιδιά.
– Επαρκείς αριθμητικά και άρτια συγκροτημένες δομές φροντίδας και στήριξης παιδιών και οικογενειών. Οι αρμόδιες Κοινωνικές Υπηρεσίες είτε Κρατικές είτε της Αυτοδιοίκησης πρέπει να καταστούν ικανές να εντοπίζουν και να προλαμβάνουν, μέσα στο οικογενειακό και το σχολικό περιβάλλον, την σεξουαλική κακοποίηση και εκμετάλλευση των παιδιών.
– Είναι επιτακτική η ανάγκη πρόσληψης Ψυχολόγων και Κοινωνικών Λειτουργών στις σχολικές μονάδες της Επικράτειας, για την πρόληψη και τον εντοπισμό περιστατικών σεξουαλικής κακοποίησης και εκμετάλλευσης αλλά και για άλλα σοβαρά περιστατικά, όπως η αυξανόμενη βία και ο σχολικός εκφοβισμός .
– Η χρηματοδότηση και υλοποίηση προγραμμάτων ενημέρωσης αλλά και πρόληψης ιδιαίτερα στα σχολεία μας θα βοηθήσει σημαντικά. Προγράμματα της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, το 2010-2012, όπως το «Safer internet» για την ασφαλή περιήγηση στο διαδίκτυο και για τον «Σχολικό και Διαδικτυακό Εκφοβισμό» φαίνεται ότι, αν δεν έχουν σταματήσει, το λιγότερο έχουν αδρανήσει.
– Στον τομέα της Δικαιοσύνης να υπενθυμίσω στο σημείο αυτό τη πάγια αρχή του ΠΑΣΟΚ για τη θέσπιση του Οικογενειακού Δικαστηρίου και την αναφορά της αείμνηστης Προέδρου μας Φώφης Γεννηματά το 2021 στη συζήτηση για το Οικογενειακό Δίκαιο : « ο Ν.2247/1996 που εισήγαγε σε ειδικά τμήματα των Δικαστηρίων τις υποθέσεις Οικογενειακού Δικαίου, προσπάθεια που δεν ολοκληρώθηκε, με ευθύνη και της ίδιας της Δικαιοσύνης, αφού δεν στελεχώθηκαν αυτά με ειδικά εκπαιδευμένους δικαστές. Μεταρρυθμίσεις που φέρουν την υπογραφή του ΠΑΣΟΚ, για τις οποίες είμαστε περήφανοι. Όλες οι πτέρυγες της Βουλής σήμερα τις αναγνωρίζουν ως «κεκτημένο» της κοινωνίας μας.»
Τα δικαστήρια αυτά επιβάλλεται να στελεχωθούν με δικαστές εξειδικευμένους σε θέματα Οικογενειακού Δικαίου, με ειδικά προγράμματα επιμόρφωσης που θα γίνονται σε συνεργασία της Εθνικής Σχολής Δικαστικών Λειτουργών με τις Νομικές σχολές της χώρας.Και θα λειτουργούν με την συμβολή πιστοποιημένου επιτελείου ειδικών (ψυχολόγους, γιατρούς, παιδαγωγούς, κοινωνιολόγους). Θα έχουν δηλαδή όλα τα εχέγγυα για να εφαρμόζουν το Νόμο με τρόπο τεκμηριωμένο, στηριγμένο στα πορίσματα ειδικών, πάντοτε προς το συμφέρον του παιδιού.
– Τέλος, θα πρέπει να υπάρξουν θεσμικά μέτρα στήριξης και ενίσχυσης των κοινωνικά και οικονομικά ευάλωτων ομάδων. Σε μια περίοδο έντασης των κοινωνικών και οικονομικών ανισοτήτων, τα παιδιά που προέρχονται από ασθενέστερες οικονομικά και κοινωνικά ομάδες γίνονται ευκολότερα στόχοι σεξουαλικής κακοποίησης και κυρίως εκμετάλλευσης.
Αυτές είναι κάποιες σκέψεις, κάποιες προτάσεις που λαμβάνουν υπόψη, ότι στο επίκεντρο της προσπάθειας θα πρέπει να είναι η οικογένεια και το σχολείο, που λαμβάνουν υπόψη ότι χωρίς ευαισθητοποιημένη κοινωνία που μιλάει, καταγγέλλει κάθε παθογένεια που πέφτει στην αντίληψή της και την « επιστράτευση » ειδικών επιστημόνων δεν θα είμαστε αποτελεσματικοί.
Υπάρχει και ένα άλλο θέμα που με φοβίζει στην Ελλάδα. Είναι πολύ δύσκολο στην χώρα αυτή να συντονιστούν δύο, τρεις ή περισσότεροι φορείς. Ασφαλώς η κάθε Αρχή, ο κάθε Φορέας έχει την ειδική αποστολή του. Χρειάζεται όμως και ο συντονισμός, η αξιολόγηση των δράσεων, η διάθεση των στοιχείων.
Γι αυτό ίσως θα ήταν πολύ σημαντική η συγκρότηση και λειτουργία ενός Εθνικού Παρατηρητηρίου για την κακοποίηση των γυναικών και των ανηλίκων, όπου θα εκπροσωπούνται όλοι οι φορείς, θα μπορεί να συγκεντρώνεται η διεθνής και ελληνική εμπειρία και το οποίο θα μπορεί να εκπονεί Μελέτες, έρευνες, καμπάνιες ενημέρωσης και να προτείνει νέα μέτρα βάσει της εμπειρίας, για να αποφύγουμε τερατώδεις γραφειοκρατικές δυσκολίες, όπως αποκάλυψε η υπόθεση στα Πετράλωνα.
Σας ευχαριστώ
– Η χρηματοδότηση και υλοποίηση προγραμμάτων ενημέρωσης αλλά και πρόληψης ιδιαίτερα στα σχολεία μας θα βοηθήσει σημαντικά. Προγράμματα της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, το 2010-2012, όπως το «Safer internet» για την ασφαλή περιήγηση στο διαδίκτυο και για τον «Σχολικό και Διαδικτυακό Εκφοβισμό» φαίνεται ότι, αν δεν έχουν σταματήσει, το λιγότερο έχουν αδρανήσει.
– Στον τομέα της Δικαιοσύνης να υπενθυμίσω στο σημείο αυτό τη πάγια αρχή του ΠΑΣΟΚ για τη θέσπιση του Οικογενειακού Δικαστηρίου και την αναφορά της αείμνηστης Προέδρου μας Φώφης Γεννηματά το 2021 στη συζήτηση για το Οικογενειακό Δίκαιο : « ο Ν.2247/1996 που εισήγαγε σε ειδικά τμήματα των Δικαστηρίων τις υποθέσεις Οικογενειακού Δικαίου, προσπάθεια που δεν ολοκληρώθηκε, με ευθύνη και της ίδιας της Δικαιοσύνης, αφού δεν στελεχώθηκαν αυτά με ειδικά εκπαιδευμένους δικαστές. Μεταρρυθμίσεις που φέρουν την υπογραφή του ΠΑΣΟΚ, για τις οποίες είμαστε περήφανοι. Όλες οι πτέρυγες της Βουλής σήμερα τις αναγνωρίζουν ως «κεκτημένο» της κοινωνίας μας.»
Τα δικαστήρια αυτά επιβάλλεται να στελεχωθούν με δικαστές εξειδικευμένους σε θέματα Οικογενειακού Δικαίου, με ειδικά προγράμματα επιμόρφωσης που θα γίνονται σε συνεργασία της Εθνικής Σχολής Δικαστικών Λειτουργών με τις Νομικές σχολές της χώρας.Και θα λειτουργούν με την συμβολή πιστοποιημένου επιτελείου ειδικών (ψυχολόγους, γιατρούς, παιδαγωγούς, κοινωνιολόγους). Θα έχουν δηλαδή όλα τα εχέγγυα για να εφαρμόζουν το Νόμο με τρόπο τεκμηριωμένο, στηριγμένο στα πορίσματα ειδικών, πάντοτε προς το συμφέρον του παιδιού.
– Τέλος, θα πρέπει να υπάρξουν θεσμικά μέτρα στήριξης και ενίσχυσης των κοινωνικά και οικονομικά ευάλωτων ομάδων. Σε μια περίοδο έντασης των κοινωνικών και οικονομικών ανισοτήτων, τα παιδιά που προέρχονται από ασθενέστερες οικονομικά και κοινωνικά ομάδες γίνονται ευκολότερα στόχοι σεξουαλικής κακοποίησης και κυρίως εκμετάλλευσης.
Αυτές είναι κάποιες σκέψεις, κάποιες προτάσεις που λαμβάνουν υπόψη, ότι στο επίκεντρο της προσπάθειας θα πρέπει να είναι η οικογένεια και το σχολείο, που λαμβάνουν υπόψη ότι χωρίς ευαισθητοποιημένη κοινωνία που μιλάει, καταγγέλλει κάθε παθογένεια που πέφτει στην αντίληψή της και την « επιστράτευση » ειδικών επιστημόνων δεν θα είμαστε αποτελεσματικοί.
Υπάρχει και ένα άλλο θέμα που με φοβίζει στην Ελλάδα. Είναι πολύ δύσκολο στην χώρα αυτή να συντονιστούν δύο, τρεις ή περισσότεροι φορείς. Ασφαλώς η κάθε Αρχή, ο κάθε Φορέας έχει την ειδική αποστολή του. Χρειάζεται όμως και ο συντονισμός, η αξιολόγηση των δράσεων, η διάθεση των στοιχείων.
Γι αυτό ίσως θα ήταν πολύ σημαντική η συγκρότηση και λειτουργία ενός Εθνικού Παρατηρητηρίου για την κακοποίηση των γυναικών και των ανηλίκων, όπου θα εκπροσωπούνται όλοι οι φορείς, θα μπορεί να συγκεντρώνεται η διεθνής και ελληνική εμπειρία και το οποίο θα μπορεί να εκπονεί Μελέτες, έρευνες, καμπάνιες ενημέρωσης και να προτείνει νέα μέτρα βάσει της εμπειρίας, για να αποφύγουμε τερατώδεις γραφειοκρατικές δυσκολίες, όπως αποκάλυψε η υπόθεση στα Πετράλωνα.
Σας ευχαριστώ
