Άρθρο στην εφημερίδα “Το Παρόν” 11.12.2022
Φτάνοντας στις μέρες των γιορτών, η ακρίβεια «χτυπάει κόκκινο». Είναι σαφές, ότι οι κυβερνητικές επιλογές αποδεικνύονται ατελέσφορες , ανεπαρκείς, αναποτελεσματικές. Η αγοραστική δύναμη των νοικοκυριών μειώνεται συνεχώς, ενώ οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις και ο πρωτογενής τομέας αντιμετωπίζουν μεγάλες δυσκολίες, υπονομεύοντας τις προοπτικές ανάπτυξης της χώρας. Σύμφωνα με τελευταία έρευνα του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών στην Αττική, το 27% έχει περιορίσει τα έξοδα για ενέργεια, το 26% για καταναλωτικά προϊόντα και το 21% για βασικά αγαθά. Τα ποσοστά αυτά δείχνουν την πίεση που δέχονται τα νοικοκυριά. Ταυτόχρονα, το 49% των επαγγελματιών και των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα ανησυχούν για το μέλλον και την βιωσιμότητα της εργασίας τους. Πρόκειται για συγκλονιστικό εύρημα.
Σ΄ όλο το προηγούμενο διάστημα η Κυβέρνηση πορεύτηκε με την λογική των επιδομάτων. Ωστόσο η Πολιτική των επιδοτήσεων κάθε μορφής δείχνει τα όριά της, ενώ θα μπορούσαν να ληφθούν σημαντικά, ριζικά μέτρα που θα είχαν άμεσα και απτά αποτέλεσμα στην ζωή των ανθρώπων. Αυτή η Πολιτική δεν αντιμετωπίζει δραστικά την ακρίβεια κάθε μορφής. Ως ΠΑΣΟΚ πάντα ψηφίζαμε κάθε μέτρο που μπορεί να ελάφρυνε έστω και λίγο τα βάρη του μέσου νοικοκυριού. Ωστόσο, πάντα καταθέταμε προτάσεις για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα, κάτι που δεν θα μπορούσε ασφαλώς να ικανοποιεί όσους αυτά τα δύσκολα χρόνια εξασφάλισαν τεράστια κέρδη. Δυστυχώς επαληθευόμαστε. Αυξάνει η δυσκολία ανταπόκρισης των οικογενειακών προϋπολογισμών. Αυξάνει η δυσκολία αποπληρωμής χρεών. Αυξάνει η δυσκολία των μικρομεσαίων επιχειρήσεων να αντέξουν, να επιβιώσουν.
Ως ΠΑΣΟΚ έχουμε προτείνει κατ΄ επανάληψη μέτρα απέναντι στα οποία η Κυβέρνηση κωφεύει ή απαντά ότι δεν μπορούν να εφαρμοστούν. Είναι πράγματι παράδοξο να έχεις διαθέσει πάνω από 60 δις. ευρώ αυτά τα τρία χρόνια σε μια πρωτοφανή δημοσιονομική επέκταση και να σπεύδεις να αρνηθείς κάθε πρόταση. Είναι προφανές ότι έχει επιλεγεί ένα μοντέλο που σε τελευταία ανάλυση δεν ενοχλεί τα υπερκέρδη, επιβαρύνει απλά τον Προϋπολογισμό δηλαδή και πάλι εμάς, ενώ ταυτόχρονα τα αποτελέσματα για το μέσο νοικοκυριό αποδεικνύονται πενιχρά.
Το ΠΑΣΟΚ επισημαίνει ότι αυτό το κύμα της ακρίβειας μπορεί να χτυπήσει ακόμα περισσότερο τα λαϊκά εισοδήματα. Γι’ αυτό ο Πρόεδρός μας Νίκος Ανδρουλάκης κατέθεσε πριν λίγες μέρες βασικές προτάσεις για την ακρίβεια: Τη μείωση του ΦΠΑ σε τρόφιμα και καύσιμα, αλλά και την πρόνοια να παραμείνουν στον υπερμειωμένο συντελεστή τα βρεφικά είδη, όπως το βρεφικό γάλα και οι πάνες. Πλαφόν στη λιανική αγορά ενέργειας. Στήριξη-και ενίσχυση- της Επιτροπής Ανταγωνισμού και της ΡΑΕ καθώς και των μηχανισμών ελέγχου της αγοράς, ώστε να αντιμετωπισθούν οι ολιγοπωλιακές πρακτικές και η αισχροκέρδεια στην αγορά. Ενεργειακή δημοκρατία για την απεξάρτηση από τα ολιγοπώλια, με ενίσχυση των υποδομών δικτύων μεταφοράς, διανομής ηλεκτρικής ενέργειας και αποθήκευσης ενέργειας. Στήριξη χαμηλόμισθων και χαμηλοσυνταξιούχων με άμεση αύξηση του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ και επαναφορά του καθορισμού του μέσω των εθνικών συλλογικών διαπραγματεύσεων, νέο ΕΚΑΣ για 350.000 χαμηλοσυνταξιούχους κι αυξήσεις που καλύπτουν τον πληθωρισμό για όλους τους συνταξιούχους καθώς και μειωμένο ενιαίο εισιτήριο στα μέσα μαζικής μεταφοράς για την περίοδο της κρίσης. Δημιουργία κοινωνικής κατοικίας-ενίσχυση της φοιτητικής στέγης. Προστασία της Α’ κατοικίας των αδύναμων δανειοληπτών.
Πρόκειται για μελετημένες, κοστολογημένες, ρεαλιστικές προτάσεις που μαζί μ΄ αυτές θα πρέπει να προσθέσουμε: Στην διασφάλιση του βιοτικού επιπέδου έχουν εθνικό χρέος να συμβάλουν όλοι οι Κλάδοι που είχαν έκρηξη κερδών να συμβάλουν και σ΄ αυτούς δεν ανήκουν μόνο οι πάροχοι ενέργειας. Οι τράπεζες ταυτόχρονα έχουν χρέος να συμβάλουν αποφασιστικά στη δημιουργία αναχωμάτων για την αντιμετώπιση της έκτακτης κατάστασης στην οποία βρισκόμαστε ως χώρα, ως κοινωνία. Όταν κατά την περίοδο των μνημονίων έχουν ανακεφαλαιοποιηθεί επανειλημμένα χάρη στο υστέρημα του ελληνικού λαού, αυτό που περιμένει η κοινωνία από αυτές είναι τουλάχιστον κάποιες κινήσεις έμπρακτης ανταπόδοσης. Η Κυβέρνηση έχει πλήρη ευθύνη να εξασφαλίσει την συμβολή αυτών των Κλάδων, αφήνοντας την τακτική των «καλεσμάτων» και των παρακλήσεων. Έχει τα εργαλεία – αν θέλει- να το κάνει πράξη ώστε να ανακουφιστούν πράγματι οι πολλοί. Αυτό επιβάλλει η ανάγκη διασφάλισης της κοινωνικής συνοχής, η στήριξη της κοινωνίας και ιδιαίτερα των πιο ευπαθών ομάδων.
