Συνέντευξη «στο Καρφί» του Σαββάτου

  • Έχετε ξεκινήσει τις διαδικασίες για τη διεξαγωγή του ιδρυτικού σας συνεδρίου. Ποιοι είναι οι στόχοι και πως θα πρέπει να οργανωθεί και να λειτουργεί ο νέος φορέας;

Βασικός μας στόχος κατ’ αρχάς είναι να διοργανώσουμε ένα Συνέδριο ενωτικό, ανοιχτό και δημοκρατικό, στις αρχές της άνοιξης. Μέλημά μας είναι αφενός να μην χαθεί χρόνος, αφετέρου να προηγηθεί σοβαρός προσυνεδριακός διάλογος με ενεργό συμμετοχή των μελών που προσήλθαν στις κάλπες. Αυτήν την πορεία θα καθοδηγήσει το Πολιτικό Συμβούλιο που συγκροτήθηκε ήδη την προηγούμενη εβδομάδα, και η οργανωτική επιτροπή συνεδρίου μέχρι να φτάσουμε στο Συνέδριο, όπου θα εκλεγούν τα νέα όργανα του νέου φορέα.

Όσον αφορά στην οργάνωση του φορέα, εξετάζουμε πολλές εναλλακτικές όσον αφορά στις διαδικασίες και το θεσμικό πλαίσιο μέσα στο οποίο θα λειτουργήσει. Στόχος μας είναι να συγκροτήσουμε ένα θεσμικό κόμμα, με σύγχρονες προοδευτικές αντιλήψεις και δημοκρατικές διαδικασίες στην εσωκομματική του λειτουργία.  Ένα κίνημα απαλλαγμένο από ελιτισμούς, μηχανισμούς, φέουδα και βαρονίες, ένα κίνημα που τοποθετεί τον πολίτη στο επίκεντρο. Θέλουμε το «Κίνημα Αλλαγής» να μην αποτελεί απλά άθροισμα των τάσεων από τις οποίες αποτελείται, ούτε πεδίο αναζήτησης επιρροής και επιβολής ισχύος συγκεκριμένων ομάδων, αλλά χώρο έκφρασης όλων όσων μας ενώνουν, μακριά από στενόμυαλες κομματικές πρακτικές και με απόλυτο σεβασμό στην αυτοτέλεια των κινήσεων που τον αποτελούν.

  • Είδαμε αρκετές αντιδράσεις για τον τρόπο επιλογής του ονόματος «Κίνημα Αλλαγής». Η διαδικασία που ακολουθήθηκε σας βρίσκει σύμφωνη ή θα έπρεπε, πριν την ανακοίνωσή του, να είχε προηγηθεί  διαβούλευση, όπως υποστηρίζουν διάφορες πλευρές.

Η επιλογή του ονόματος «Κίνημα Αλλαγής» έχει διττή σημασία. Κατ’ αρχάς, ο νέος πολιτικός φορέας αποτελεί χωρίς αμφιβολία ένα κίνημα μαζικό, που δημιουργήθηκε από τους 212.000 πολίτες που ανταποκρίθηκαν και συμμετείχαν στη διαδικασία, στέλνοντας ένα ηχηρό μήνυμα. Και το μήνυμα δεν είναι άλλο από την αλλαγή: την ανάγκη αλλαγής κυβέρνησης, αλλαγής πολιτικών συσχετισμών, και βέβαια αλλαγής πολιτικής, με προοδευτικό πρόσημο και μεγάλες ανατροπές.

Επιπλέον, το «Κίνημα Αλλαγής» αποτελεί την ιδανική ονομασία για τον νέο φορέα και σε επίπεδο συμβολισμών, και ήδη δεχόμαστε πολύ θετικά σχόλια. Ασφαλώς μέσα σε ένα πολυσυλλεκτικό κόμμα είναι εύλογο να υπάρχουν και άλλες σκέψεις, όμως στην παρούσα φάση κυρίαρχο ρόλο παίζει η ταχύτητα και η αποτελεσματικότητα. Αυτός, εξάλλου, είναι ο λόγος για τον οποίο εκλέξαμε επικεφαλής του φορέα.

  • Με τι ποσοστό θα είστε ικανοποιημένοι στις προσεχείς εθνικές εκλογές;

Όσο το δυνατόν ψηλότερο! Οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις ήδη αντικατοπτρίζουν αυτό που εμείς εισπράττουμε εδώ και καιρό από την κοινωνία και προδιαγράφουν ακόμη πιο ανοδική πορεία της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης, της αυθεντικής κεντροαριστεράς. Δεν στοχεύουμε, λοιπόν, απλά στην τρίτη θέση στις επόμενες εκλογές – μπορούμε να κοιτάζουμε ακόμη ψηλότερα. Ικανοποιημένοι θα είμαστε όταν «επαναπατριστούν» όλοι οι προοδευτικοί, δημοκρατικοί πολίτες και ενώσουν τη δύναμή τους μαζί μας.

  • Μιλάτε συνεχώς για μια αυτόνομη πορεία του νέου φορέα. Εάν στις επόμενες εκλογές δεν υπάρξει αυτοδυναμία, o νέος φορέας της Κεντροαριστεράς θα έμπαινε σε κυβέρνηση συνεργασίας με το πρώτο κόμμα;

Αυτό είναι κάτι που θα το κρίνει ο ελληνικός λαός με την ψήφο του. Είναι πολύ νωρίς για τέτοιες συζητήσεις, τη στιγμή που ακόμη διαμορφώνονται οι πολιτικοί συσχετισμοί. Εμείς με το «Κίνημα Αλλαγής» από την πρώτη στιγμή έχουμε χαράξει αυτόνομη πορεία και ακολουθούμε αυτοδύναμη στρατηγική για να διαμορφώσουμε ένα προοδευτικό πρόγραμμα διακυβέρνησης. Το ερώτημα, λοιπόν, θα πρέπει να τεθεί στον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ την επομένη των εκλογών:  είναι διατεθειμένοι να συμβάλλουν στην πολιτική σταθερότητα, ή θα εξακολουθήσουν να εξυπηρετούν μικροκομματικά συμφέροντα;

  • Το τελευταίο διάστημα έχετε αναπτύξει έντονη δραστηριότητα στη Β΄ Αθήνας. Επιβεβαιώνετε τις πληροφορίες που σας θέλουν υποψήφια στη συγκεκριμένη εκλογική περιφέρεια;

Η Μεσσηνία είναι η πατρίδα μου, είναι η μεγάλη μου αγάπη, που με στήριξε και με τίμησε όλα αυτά τα χρόνια εκλέγοντάς με 2 φορές βουλευτή σε πολύ μικρή ηλικία. Όμως οι απαιτήσεις για έναν βουλευτή επαρχίας, με τις διαρκείς μετακινήσεις, είναι πολύ μεγάλες, και πλέον ως μητέρα τριών παιδιών, είναι πολύ δύσκολο να συνδυαστούν όλα αυτά. Στις επόμενες εκλογές, όποτε αυτές γίνουν, προτίθεμαι να δώσω τον αγώνα για την παράταξή μου στην εκλογική περιφέρεια της Β’ Αθηνών. Άλλωστε, στη Β’ Αθηνών υπάρχουν ίσως περισσότεροι Μεσσήνιοι κι από την ίδια τη Μεσσηνία, άρα σε μεγάλο βαθμό θα νιώθω ότι βρίσκομαι «εντός έδρας»!

 

Την κρίση θα την ξεπεράσουμε μονάχα με ευρύτερη συναίνεση

Συνέντευξη στα Υστερόγραφα και την Αθηνά Κοροβέση.

Η Αναπληρώτρια Εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ και πρώην Βουλευτής Μεσσηνίας, Νάντια Γιαννακοπούλου, αποτελεί μιας από τις πιο νηφάλιες φωνές της εγχώριας πολιτικής σκηνής. Χωρίς ποτέ να έχει προκαλέσει, έχει διαγράψει μία αξιοπρεπή πορεία αρκετών χρόνων στα βουλευτικά έδρανα, όπως έχει επίσης μείνει προσηλωμένη στο κόμμα της. Το οποίο της εμπιστεύτηκε την ανωτέρω καίρια θέση, παρά το νεαρό της ηλικίας της και απέναντι στα όποια στερεότυπα της ελληνικής κοινωνίας.

Η Νάντια Γιαννακοπούλου, ένα φρέσκο πολιτικό πρόσωπο με όραμα και πυγμή, στις διαπροσωπικές της σχέσεις είναι μία προσιτή γυναίκα, γεμάτη ευγένεια και αυθεντικότητα, που σε κερδίζει από την πρώτη στιγμή.

Στη συνέντευξη που ακολουθεί μας μιλάει τόσο για το παρόν όσο και για το μέλλον. Της ιδίας αλλά και της Δημοκρατικής Συμπαράταξης.

Ας εξερευνήσουμε επομένως τις κρυφές πτυχές της Νάντιας, όπως επιθυμεί εξάλλου να τη φωνάζουν.


Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν ανοδική τάση στα ποσοστά της Δημοκρατικής Συμπαράταξης. Με το κλίμα να διαμορφώνεται ως ιδιαιτέρως ευνοϊκό, θεωρείτε ότι ο νέος φορέας που θα προκύψει από το επερχόμενο Συνέδριο στο τέλος Ιουνίου, θα καταστεί μία ισχυρή δύναμη που θα μπορέσει να αυξήσει εκ νέου αυτά τα ποσοστά;

Είναι αλήθεια ότι τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων δείχνουν ανοδική πορεία της Δημοκρατικής Συμπαράταξης. Όμως για εμάς ακόμη πιο σημαντική είναι η ανταπόκριση των πολιτών έτσι όπως τη βιώνουμε στην καθημερινή επαφή μας με τον κόσμο. Αυτό, λοιπόν, που περιμένουν οι Έλληνες πολίτες να δουν από εμάς, είναι καθαρές προτάσεις, συγκεκριμένες λύσεις για τα προβλήματά τους. Αυτές τις απαντήσεις θα κληθούμε να δώσουμε στο συνέδριό μας, που θα είναι πολιτικό, προγραμματικό, οργανωτικό και ανοιχτό στην κοινωνία. Θα σηματοδοτήσει μια νέα αφετηρία για την παράταξή μας και θα χαράξει να επόμενα βήματα στην πορεία της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, ώστε να γίνουμε ξανά η ισχυρή δύναμη που θα μπορέσει να επηρεάσει αποφασιστικά τις πολιτικές εξελίξεις. Και, βεβαίως, στο Συνέδριο θα ολοκληρωθεί η πρότασή μας για το «Σχέδιο Ελλάδα», ένα σχέδιο που ήδη επεξεργαζόμαστε και θα μπορεί να αποτελέσει τη βάση της συνεννόησης των κομμάτων για ένα εθνικό σχέδιο που θα μας βγάλει από την κρίση.

Η τελευταία συνάντηση της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ άφησε στην κοινή γνώμη ένα αποτύπωμα εσωτερικών συγκρούσεων. Ο ψηφοφόρος που καλείται στην κάλπη, αλλά και που δίνει καθημερινά ψήφο εμπιστοσύνης στο κόμμα, ενθυμούμενος αυτό το αποτύπωμα, μπορεί να είναι βέβαιος ότι το ΠΑΣΟΚ θα συμβάλλει στο άνοιγμα του νέου κύκλου στην πολιτική ζωή της χώρας, με κυρίαρχα στοιχεία τη συνεννόηση και τη συλλογική δουλειά, όπως προτάσσει το «Σχέδιο Ελλάδα», το οποίο θα συζητηθεί στο Συνέδριο του Ιουνίου;

Αυτό που απασχολεί κυρίως τους Έλληνες πολίτες σήμερα είναι τα πολύ σημαντικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην καθημερινότητά τους, όχι τα εσωκομματικά του ΠΑΣΟΚ. Διαφωνίες, εξάλλου, υπάρχουν σε κάθε δημοκρατικό κόμμα, τα στελέχη του οποίου έχουν πάντα τη δυνατότητα να εκφράζουν διαφορετικές απόψεις, και πολλές φορές αυτές ακριβώς οι διαφωνίες είναι που οδηγούν στις πιο αποτελεσματικές λύσεις. Αλίμονο αν στεκόμασταν στις όποιες μικροσυγκρούσεις, αν βλέπαμε δηλαδή το δέντρο και χάναμε το δάσος! Βασική προτεραιότητα όλων μας είναι να δώσουμε σοβαρές και αξιόπιστες λύσεις στα προβλήματα των πολιτών, ώστε να ξανακερδίσουμε την εμπιστοσύνη τους, και μόνος τρόπος για να το καταφέρουμε είναι να πορευτούμε ενωμένοι και με γνώμονα το κοινό όφελος.

Σε πρόσφατη παρέμβασή σας στην κρατική τηλεόραση, τονίσατε τον αυτόνομο ρόλο και την αυτοδύναμη στρατηγική της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, η οποία δεν θα έχει συμπληρωματικό ρόλο καμίας άλλης πολιτικής δύναμης, είτε πρόκειται για τον ΣΥΡΙΖΑ είτε για τη Νέα Δημοκρατία. Θα μπορούσε να λεχθεί ότι αυτό αποτελεί και ένα μάθημα από το πρόσφατο παρελθόν του ΠΑΣΟΚ και της συγκυβέρνησης με τη ΝΔ;

Το 2012 βρεθήκαμε μπροστά στο δίλημμα είτε να οδηγήσουμε τη χώρα σε τρίτη εκλογική αναμέτρηση και σε άτακτη χρεοκοπία, είτε να προχωρήσουμε σε κυβέρνηση συνεργασίας με τη Νέα Δημοκρατία και τη Δημοκρατική Αριστερά. Επιλέξαμε να τηρήσουμε στάση ευθύνης για τη χώρα.

Όμως όσες προσπάθειες κι αν γίνονται από κυβερνητικούς σχηματισμούς ενός μεγάλου κόμματος με ένα μικρότερο, τελικά υπονομεύονται όταν η αντιπολίτευση βρίσκεται απέναντι και πετροβολεί.

Το μάθημα, λοιπόν, που πήραμε τα τελευταία χρόνια, ήταν αυτό των άλλων ευρωπαϊκών κρατών που βρέθηκαν στην ίδια θέση με εμάς, και μπόρεσαν να βγουν από την κρίση και τα μνημόνια επειδή κατάφεραν να συνεννοηθούν. Γι’ αυτό ακριβώς επιμένουμε ότι μόνο με ευρύτερη συναίνεση όλων των φιλοευρωπαϊκών, δημοκρατικών δυνάμεων της χώρας θα μπορέσουμε να ξεπεράσουμε τον σκόπελο της κρίσης και να φέρουμε ξανά τη χώρα σε τροχιά ανάπτυξης και ευημερίας.

Η Φώφη Γεννηματά αποτελεί αδιαμφισβήτητα μία δυναμική παρουσία που έχει εμπιστευτεί επίσης πολλές γυναίκες για τη στελέχωση επιτελικών θέσεων του κόμματος. Θεωρείτε ότι μία γυναίκα μπορεί να έχει μέλλον στην πολιτική, σε μία κοινωνία που από πολλούς χαρακτηρίζεται ως σεξιστική;

Νομίζω ότι απαντήσατε την ερώτησή σας! (γέλια). Η Πρόεδρός μας είναι το κατεξοχήν παράδειγμα του ότι μια γυναίκα μπορεί να έχει μέλλον στην πολιτική στη χώρα μας. Σαφώς, λοιπόν, το πιστεύω – διαφορετικά δεν θα ήμουν κι εγώ εδώ!

Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι μια γυναίκα στο χώρο της πολιτικής δεν αντιμετωπίζει προβλήματα, ειδικά μια εργαζόμενη μητέρα, που έχει πολλαπλούς ρόλους και υποχρεώσεις. Δυστυχώς, φαινόμενα σεξισμού στην πολιτική εξακολουθούν να υπάρχουν, αν και προσωπικά δεν το έχω βιώσει έντονα, όμως το μείζον ζήτημα είναι ότι σεξισμό συναντάμε σε κάθε έκφανση της επαγγελματικής μας ζωής, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς. Οι περισσότερες γυναίκες αμείβονται λιγότερο από τους άνδρες συναδέλφους τους, καταλαμβάνουν υψηλές θέσεις σε πολύ μικρότερα ποσοστά και αντιμετωπίζουν διακρίσεις στην καθημερινότητά τους. Δεν θεωρώ, λοιπόν, ότι υπάρχουν ιδιαίτερες διαφορές ανάμεσα σε μια γυναίκα πολιτικό και μια επαγγελματία σε κάποιον άλλον χώρο. Ίσως χρειάζεται ακόμη μεγαλύτερη προσπάθεια – και γερό στομάχι – όμως όταν υπάρχει όραμα, ικανότητες και θέληση, μπορούμε να διεκδικήσουμε το δικό μας μέλλον στον χώρο της πολιτικής.

Πώς βλέπετε τη Νάντια Γιαννακοπούλου μελλοντικά; Να υποθέσω ότι θα είστε υποψήφια Βουλευτής Μεσσηνίας, όποτε γίνουν εκλογές. Μία θέση στην Ευρωβουλή θα σας ενδιέφερε επίσης; Δεδομένου ότι είστε μία νεανική και δραστήρια παρουσία, με επαρκή κοινοβουλευτική εμπειρία, αλλά και λόγω των σπουδών σας, καθώς το ένα από τα δύο σας μεταπτυχιακά αφορά στην ευρωπαϊκή πολιτική.

Στις επόμενες εκλογές δεν θα είμαι υποψήφια στη Μεσσηνία, αλλά στην Αθήνα. Οι απαιτήσεις για έναν βουλευτή επαρχίας είναι πολύ μεγάλες, και ως μητέρα τριών μικρών κοριτσιών, δυστυχώς δεν θα μπορούσα να ανταποκριθώ εάν επανεκλεγόμουν στη Μεσσηνία, που όμως παραμένει η μεγάλη μου αγάπη, ο τόπος που με στήριξε και με αγκάλιασε όλα αυτά τα χρόνια. Όταν ήμουν βουλευτής ταξίδευα 2-3 φορές την εβδομάδα στην πατρίδα μου, πολλές φορές και αυθημερόν. Πλέον οι οικογενειακές μου υποχρεώσεις δεν μου επιτρέπουν να το κάνω αυτό. Στις επόμενες εκλογές, όποτε αυτές γίνουν, προτίθεμαι να δώσω τον αγώνα για την παράταξή μου στην εκλογική περιφέρεια της Β’ Αθηνών.

Για τον ίδιο λόγο δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να αναλάβω καθήκοντα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στην παρούσα φάση. Φυσικά δεν θα απέκλεια το ενδεχόμενο σε μερικά χρόνια, που θα έχουν μεγαλώσει οι κόρες μου. Η ευρωπαϊκή πολιτική είναι ένα αντικείμενο που με ενδιαφέρει ιδιαίτερα και θεωρώ ότι αυτό που θα πρέπει να προτάξουμε είναι ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός της χώρας, που στα χρόνια της κρίσης, έχει δεχθεί αμφισβήτηση.

Με αφορμή τα ευρωπαϊκά ζητήματα και επειδή ασχολείστε με την ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή, θα ήθελα τη γνώμη σας για το εάν θεωρείτε ότι οι πολίτες επιλέγουν πλέον τους ηγέτες τους με βάση την πολιτική τους ιδεολογία, ή η επιλογή είναι καθαρά θέμα προσώπων; Καθώς το 2017 είναι χρονιά που αλλάζουν πολλά στην Ευρώπη, οι Ευρωπαίοι ψηφοφόροι φαίνεται ότι έχουν κινηθεί και προς τις δύο κατευθύνσεις όπως προκύπτει επί παραδείγματι από τις εκλογικές αναμετρήσεις σε Ολλανδία και Γαλλία. Αν γίνονταν αύριο εκλογές στην Ελλάδα, προς ποια κατεύθυνση πιστεύετε ότι θα κινούταν ο Έλληνας ψηφοφόρος; Και ποιο θα ήταν αντίστοιχα το προεκλογικό σποτ του ΠΑΣΟΚ που θα μπορούσε να τον οδηγήσει στο να ψηφίσει το κόμμα σας;

Σίγουρα, στην εποχή της εικόνας, τα πρόσωπα παίζουν σημαντικό ρόλο. Ας μην ξεχνάμε, όμως, ότι στις μέρες μας αφενός η πολιτική εν γένει έχει απομυθοποιηθεί ως έναν βαθμό, αφετέρου εκλείπουν οι «χαρισματικοί» ηγέτες άλλων εποχών, που ενέπνεαν τον λαό ως προσωπικότητες.

Θεωρώ, λοιπόν, ότι πλέον οι πολίτες αναζητούν έναν συνδυασμό ικανού ηγέτη που εμπνέει εμπιστοσύνη, αξιοπιστία και αλήθεια, και ιδεολογίας που τους εκφράζει και αποτυπώνεται σε συγκεκριμένο πρόγραμμα για τον τόπο.

Αυτό ακριβώς πιστεύω ότι θα οδηγήσει τους πολίτες να εμπιστευτούν τη Δημοκρατική Συμπαράταξη στις επόμενες εκλογές, μετά και το συνέδριό μας. Νέα πρόσωπα, νέες απόψεις και ολοκληρωμένη πρόταση για το μέλλον. Όσο για το σποτ, αυτό το αφήνω στους ειδικούς – αλλά σε κάθε περίπτωση θεωρώ ότι θα πρέπει να αντικατοπτρίζει το μήνυμα ανανέωσης και επανεκκίνησης της παράταξής μας ως ένα μοντέρνο, ευρωπαϊκό, σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, που στέκεται δίπλα στον πολίτη.

Κλείνοντας, θα ήθελα να δώσετε μία συμβουλή στις νέες γυναίκες που επιθυμούν να εμπλακούν στον χώρο της πολιτικής, αλλά δεν το τολμούν, είτε από τον φόβο των στερεoτύπων που επιβάλλουν το ανδρικό πρότυπο σε πολιτικές θέσεις, είτε λόγω των πολλαπλών οικογενειακών υποχρεώσεων, όπως συμβαίνει και στην περίπτωσή σας.

Η ενασχόληση με την πολιτική είναι «ζιζάνιο», που, αν το έχεις, δύσκολα το καταπιέζεις, τουλάχιστον αν κρίνω με βάση δική μου εμπειρία. Στις νέες γυναίκες που επιθυμούν να εμπλακούν στον χώρο θα συνιστούσα, πρώτα απ’ όλα, τόλμη, θάρρος και, όπως σας είπα και πριν, γερό στομάχι! Όσον αφορά στα στερεότυπα, στο χέρι μας είναι να τα καταρρίψουμε. Φυσικά δεν αλλάζουν από τη μία μέρα στην άλλη, όμως όσο περισσότερες γυναίκες μπαίνουν δυναμικά στην πολιτική, καθιερώνουν την παρουσία τους και ενισχύουν τη φωνή τους, τόσο πιο γρήγορα θα ξεπεραστούν ετικέτες περί ανδροκρατούμενου χώρου, που ανήκουν σε άλλες εποχές.

Όσο για τις οικογενειακές υποχρεώσεις, πιστεύω ότι εκεί πραγματικά υστερούμε ως κοινωνία και ως κράτος. Κάθε εργαζόμενη μητέρα αντιμετωπίζει τεράστιες δυσκολίες για να ισορροπήσει την επαγγελματική με την οικογενειακή της ζωή. Προσωπικά δεν θα μπορούσα να ανταποκριθώ στις υποχρεώσεις μου χωρίς την τεράστια στήριξη που έχω από τον σύζυγό μου, τους γονείς μου και την αδερφή μου, γιατί δυστυχώς δεν υπάρχουν δομές που να επιτρέπουν στις εργαζόμενες μητέρες να ασχοληθούν με την καριέρα τους, πόσω μάλλον με την πολιτική, που έχει ιδιαίτερα αυξημένες απαιτήσεις. Θεωρώ λοιπόν ότι εμείς οι γυναίκες, και ιδιαίτερα όσες ασχολούμαστε με την πολιτική και μπορούμε εκ του ρόλου μας να συνδράμουμε σε αυτήν την κατεύθυνση, να διεκδικήσουμε κοινωνικές δομές που θα επιτρέπουν σε κάθε πολίτη, άνδρα ή γυναίκα, να ακολουθήσει το επάγγελμα ή το λειτούργημα που επιθυμεί.

Στο πλαίσιο αυτό, τι θα προτρέπατε τις τρεις σας κόρες. Να ασχοληθούν με το επάγγελμα της πολιτικής, της ηθοποιίας, λόγω συζύγου, ή τίποτα από τα δύο;

Δεν νομίζω να τις προέτρεπα να ακολουθήσουν κάποιο από τα δύο! (γέλια). Οι κόρες μου είναι βεβαίως πολύ μικρές ακόμη για να σκεφτούν σοβαρά τον επαγγελματικό τους προσανατολισμό, όμως ήδη παρουσιάζουν διαφορετικές κλίσεις η καθεμία, τόσο στις επιδόσεις στο σχολείο όσο και στις καλλιτεχνικές τους ανησυχίες. Αυτό που με ενδιαφέρει στην παρούσα φάση είναι να αντλήσουν όσο το δυνατόν περισσότερες γνώσεις και εμπειρίες, ώστε να ανακαλύψουν από μόνες τους τί πραγματικά τις εκφράζει. Όταν έρθει η ώρα να επιλέξουν τον δρόμο που θα ακολουθήσουν, αυτό που θα τις συμβουλέψω είναι να βρουν κάτι που τις γεμίζει και τις κάνει ευτυχισμένες. Αν αυτό είναι η πολιτική ή η υποκριτική, τότε σίγουρα και ο σύζυγός μου και εγώ θα μπορούμε να τις υποστηρίξουμε ακόμη περισσότερο, αλλά ό,τι κι αν αποφασίσουν τελικά, θα ξέρουν ότι θα είμαστε πάντα δίπλα τους.

Σας ευχαριστώ πολύ.

Συνέντευξη στην Kontra News

Συνέντευξη στην Κυριακάτικη kontranews και τη Στέλλα Γκαντώνα

Ασκείτε κριτική στην κυβέρνηση, κ. Γιαννακοπούλου, ότι ήταν λάθος τους που δεν εξασφάλισαν λύση για το χρέος, πριν ψηφιστούν τα μέτρα. Οι αντίπαλοί σας όμως λένε, ότι κι εσείς ως κόμμα έχετε πράξει στο παρελθόν ακριβώς τα ίδια και χειρότερα… 

Δεν περιμέναμε, φυσικά, από τον ΣΥΡΙΖΑ να αναγνωρίσει όλα όσα είχαν καταφέρει να διασφαλίσουν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ τα προηγούμενα χρόνια. Όμως είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι η απόφαση του Eurogroup της 27ης Νοεμβρίου 2012 προέβλεπε ρητά ότι, όταν η χώρα μας θα έφτανε σε ετήσιο πρωτογενές πλεόνασμα, και εφόσον εφαρμόζονταν πλήρως οι όροι του προγράμματος, η Ευρωζώνη θα επανεξέταζε τη λήψη μέτρων για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους.

Η απόφαση αυτή ήταν αποκλειστικό επίτευγμα της διαπραγμάτευσης της δικής μας κυβέρνησης, και όποιος το αμφισβητεί – για μικροκομματικούς λόγους ή απλά για να καλύψει τη δική του ανικανότητα – απλά ψεύδεται.

Τώρα λοιπόν, που με την υπερφορολόγηση που επέβαλε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, οι κόποι και οι θυσίες του ελληνιού λαού απέδωσαν πλεονάσματα, γιατί δεν αξιοποιούν αυτήν την απόφαση;

Εμείς πάντως, σε κάθε περίπτωση, με διαρκείς παρεμβάσεις της Προέδρου μας στους Ευρωπαίους Σοσιαλιστές, ζητούμε τη διευθέτηση του ζητήματος του ελληνικού χρέους, στηρίζοντας την εθνική προσπάθεια.

Ευθύνες των δανειστών στην παρούσα φάση δεν υπάρχουν κατά τη γνώμη σας;

Ασφαλώς και υπάρχουν ευθύνες και από την πλευρά των δανειστών. Αλίμονο αν δεν το αναγνωρίζαμε. Δυστυχώς, από τότε που ξέσπασε η κρίση, είχαμε απέναντί μας τους συντηρητικότερους κύκλους της Ευρώπης, που επέβαλαν πολιτικές λιτότητας, και φυσικά το ΔΝΤ, που ακολουθούσε τη σκληρή γραμμή που όλοι γνωρίζουμε. Τώρα που το ευρωπαϊκό σκηνικό φαίνεται να μεταλλάσσεται, με την επικράτηση των προοδευτικών δυνάμεων στη Γαλλία και την ανοδική πορεία του Σουλτς στη Γερμανία, ίσως μπορούμε να ελπίζουμε σε ευνοϊκότερη στάση απέναντι στην Ελλάδα. Όμως δεν μπορούμε να επαναπαυόμαστε ούτε να περιμένουμε τον από μηχανής θεό για να λύσει τα προβλήματα της χώρας μας. Είναι πρωτίστως ευθύνη της κυβέρνησης, όπως είναι δική της ευθύνη να πιέσει ώστε να τεθεί το ζήτημα του χρέους σοβαρά στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

Όμως, πέρα από τα μέτρα λιτότητας που επιβάλλουν οι δανειστές, αυτό που κυρίως εμείς πρέπει να κάνουμε είναι το δικό μας σχέδιο για ριζοσπαστικές αλλαγές στην οικονομία, το κράτος και τους θεσμούς, ώστε να μπει τάξη στα οικονομικά μας και στη λειτουργία του κράτους και επιτευχθεί μια νέα ανάπτυξη με προοδευτικκό πρόσημο. Δυστυχώς, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ φαίνεται παντελώς απρόθυμη να εφαρμόσει οποιαδήποτε προοδευτική μεταρρύθμιση, και αντ’ αυτού απλά φορτώνει συνεχώς τους Έλληνες πολίτες με νέους φόρους και περικοπές.

Μπορεί μια επόμενη, αυτοδύναμη κυβέρνηση, να τα καταφέρει καλύτερα;

Νομίζω ότι, αν κάτι έχουμε συνειδητοποιήσει όλοι στα χρόνια της κρίσης, είναι ότι κανείς δεν μπορεί μόνος του. Το απέδειξαν, εξάλλου, περίτρανα, οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες που αντιμετώπισαν την ίδια κατάσταση με τη χώρα μας: εκείνοι μπόρεσαν να συνεννοηθούν και να συναινέσουν πάνω σε συγκεκριμένο σχέδιο για τη χώρα τους, και κατάφεραν να βγουν από τη μνημόνια, τη στιγμή που εμείς πλέον μπαίνουμε σε τέταρτο μνημόνιο, νέο κύκλο λιτότητας και διαρκή επιτροπεία.

Όσο βρίσκεται ένα μεγάλο κόμμα μόνο του στην εξουσία, όσες φιλότιμες προσπάθειες και να καταβάλλει, με τα υπόλοιπα στην αντιπολίτευση να πετροβολούν και να υπονομεύουν την προσπάθεια «απ’ έξω», θα συνεχιζουμε να βρισκόμαστε εγκλωβισμένοι στην ίδια κατάσταση. Γι’ αυτό εμείς, ήδη από το 2012, καλούμε όλα τα φιλοευρωπαϊκά, δημοκρατικά κόμματα να αναλάβουν τις ευθύνες τους και συνεννοηθούμε πάνω σε μία εθνική γραμμή.

Αν στις επόμενες εκλογές, η Νέα Δημοκρατία είναι πρώτη αλλά όχι αυτοδύναμη. Τι θα κάνετε; Θα οδηγήσετε τη χώρα σε εκλογές, κ. Γιαννακοπούλου;

Το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται ο τόπος είναι αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις και πολιτική αστάθεια. Ήδη το έχουμε πληρώσει πολύ ακριβά, χάρη στην ανευθυνότητα του ΣΥΡΙΖΑ και την προσκόλλησή του στην εξουσία. Εμείς, εξάλλου, ήμασταν εκείνοι που, όταν το 2012 βρεθήκαμε μπροστά στο δίλημμα να πάμε σε νέες, τρίτες εκλογές ή σε μια συνεργασία, για να μη βουλιάξει η χώρα και οδηγηθεί σε άτακτη χρεοκοπία, επιλέξαμε να κρατήσουμε στάση ευθύνης και προχωρήσαμε σε κυβέρνηση συνεργασίας με τη ΝΔ και τη ΔΗΜΑΡ.

Ελπίζουμε, λοιπόν, να έχουν μάθει και τα άλλα κόμματα το μάθημά τους, να μην συνεχίσουν να παίζουν με το μέλλον της χώρας, προτάσσοντας το μικροκομματικό τους συμφέρον, και να αποδεχτούν, επιτέλους, την πρότασή μας για εξεύρεση της ελάχιστης, έστω, συναίνεσης, ώστε όλοι μαζί να δουλέψουμε για να βγούμε από τα μνημόνια και να φέρουμε ξανά την Ελλάδα στη θέση που της αξίζει. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο ζητούμε την ενίσχυση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης στις επόμενες εκλογές, ώστε να μπορέσουμε να επιβάλλουμε την εθνική συναίνεση και συνεννόηση, στην οποία θα συμμετέχουν οπωσδήποτε τα δύο πρώτα κόμματα.

Αποκλείετε κατηγορηματικά το ενδεχόμενο συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ στο εγγύς μέλλον;

Η Δημοκρατική Συμπαράταξη έχει αυτόνομο ρόλο, αυτοδύναμη στρατηγική και συγκεκριμένες προτάσεις για έξοδο από την κρίση και τα μνημόνια. Δεν πρόκειται να γίνει «ουρά» ούτε του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε της ΝΔ. Ο στόχος μας είναι να γίνουμε εμείς ο πλειοψηφικός προοδευτικός πόλος της χώρας, απέναντι τόσο στη δεξιά, όσο και τη λαϊκιστική αριστερά.

Εξάλλου, όπως σας είπα και προηγούμένως, για εμάς είναι αδιαπραγμάτευτος όρος η συμμετοχή και των δύο μεγάλων κομμάτων σε μια ενδεχόμενη συνεργασία. Οποιοσδήποτε άλλος «συνδυασμός» είναι καταδικασμένος να αποτύχει. Το βιώνουμε, άλλωστε, και σήμερα, με τα καταστροφικά αποτελέσματα της διακυβέρνησης της χώρας από το εθνικολαϊκιστικό μόρφωμα των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.

Το επικείμενο Συνέδριο του Ιουνίου τι θα σηματοδοτήσει;

Το συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης θα σηματοδοτήσει μια νέα αφετηρία για την παράταξή μας. Θα είναι συνέδριο πολιτικό και προγραμματικό και οργανωτικό, ανοιχτό στην κοινωνία, με καθαρές και δημοκρατικές διαδικασίες.

Θα συζητήσουμε και θα προτείνουμε το Σχέδιο «ΕΛΛΑΔΑ», που ήδη επεξεργαζόμαστε για την έξοδο της χώρας από την κρίση με τις δικές μας θέσεις και προτάσεις.  Το σχέδιο αυτό θα μπορεί να αποτελέσει τη βάση της συνεννόησης των κομμάτων. Θα απαντάει στα σημερινά προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας. Αυτό είναι το ζητούμενο.

Και βέβαια, θα εισηγηθεί τα επόμενα βήματα και το συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα για να χαράξουμε τη νέα πορεία της Δημοκρατικής Συμπαράταξης.

Οι χειρισμοί της κας Γεννηματά σε ό,τι αφορά στα εσωκομματικά ξεκαθαρίσματα πάντως, δεν βρίσκουν τους πάντες σύμφωνους εντός του κόμματος…

Σε κάθε ανοιχτό, δημοκρατικό κόμμα προκύπτουν διαφωνίες. Οι διαφορετικές απόψεις είναι θεμιτές – ακόμη και επιθυμητές, αν θέλετε, γιατί μόνο μέσα από τον διάλογο προχωράμε μπροστά και δίνουμε λύσεις στα προβλήματα. Στο επικείμενο συνέδριο του κόμματος θα έχουν όλοι την ευκαιρία να διατυπώσουν τις απόψεις τους, ώστε να υπερβούμε τις όποιες διαφωνίες και την εσωστρέφεια και να βγούμε πιο δυνατοί και ενωμένοι από αυτήν την διαδικασία.

Η κρισιμότητα των στιγμών, εξάλλου, επιβάλλει να προχωρήσουμε με ομοφωνία στα επόμενα βήματα. Αυτό που ενδιαφέρει τους Έλληνες πολίτες δεν είναι τα εσωκομματικά μας – που βέβαια υπάρχουν σε κάθε κόμμα, όχι μόνο στο ΠΑΣΟΚ – αλλά να ακούσουν συγκεκριμένες λύσεις για τα προβλήματά τους. Αυτό είναι το βασικό ζητούμενο για εμάς, και έχουμε όλοι επίγνωση της τεράστιας ευθύνης που έχουμε απέναντι στον ελληνικό λαό. Είμαι βέβαιη, λοιπόν, ότι θα ξεπεράσουμε τις όποιες δυσκολίες και θα γυρίσουμε σελίδα κοιτώντας μπροστά, με γνώμονα το κοινό όφελος.

Τη στάση του Σταύρου Θεοδωράκη πως την κρίνετε; Στελέχη όπως οι κκ Διαμαντοπούλου, Ραγκούσης και Φλωρίδης θα είχαν θέση στο εγχείρημά σας;

Η πρόσκληση που έχουμε απευθύνει στα κόμματα, τους πολιτικούς σχηματισμούς και τις προσωπικότητες του χώρου της Κεντροαριστεράς παραμένει ανοιχτή και εξακολουθεί να ισχύει. Σαφώς, λοιπόν, θεωρούμε ότι τόσο ο κ. Θεοδωράκης όσο και η κα Διαμαντοπούλου, ο κ. Φλωρίδης και ο κ. Ραγκούσης έχουν θέση στην μεγάλη προσπάθεια ανασυγκρότησης του χώρου, και θα επιθυμούσαμε να συνταχθούν με τη Δημοκρατική Συμπαράταξη και να δώσουμε ξανά μαζί τον αγώνα μας.

Εξάλλου, δεν νομίζω ότι μας χωρίζει κάτι ουσιαστικό στον πολιτικό λόγο και την ιδεολογία μας. Θεωρώ ότι όσα μας χωρίζουν είναι πολύ λιγότερα από όλαόσα μας ενώνουν και ότι πρέπει να πορευτούμε μαζί, γιατί ο κατακερματισμός του χώρου δεν κάνει καλό ούτε στον χώρο της Σοσιαλδημοκρατίας, αλλά ούτε στη χώρα.

Μια πιο προσωπική συνέντευξη στα Παραπολιτικά

Συνέντευξη στη Σάσα Σταμάτη – φωτό Ηλίας Κουτουλογένης

Το αληθινό της χαμόγελο είναι το δυνατό της σημείο.  Η Νάντια Γιαννακοπούλου είναι πηγή θετικής ενέργειας και, παρά την πρόσφατη περιπέτεια που είχε, δεν τα βάφει μαύρα. Συναντήσαμε την αναπληρώτρια εκπρόσωπο τύπου του ΠΑΣΟΚ στον παιδότοπο Pipis  «Ο κόσμος του παιδιού» στα Βριλήσσια  – καθότι μητέρα τριών παιδιών – και μας αποκάλυψε  ότι σώθηκε από θαύμα στο πρόσφατο τροχαίο που είχε. Η γοητευτική πολιτικός μάλιστα, πιο αποκαλυπτική από ποτέ, δηλώνει ότι ήταν ερωτευμένη με τον σύζυγό της από το σχολείο, ενώ συγκλονίζει η εξομολόγησή της για το πρόβλημα υγείας της μητέρας της.

  • Τι συνέβη τελικά πριν λίγες μέρες; Παρολίγον και θα είχαμε δυστύχημα;

Είμαι ακόμα σοκαρισμένη. Ημασταν στην Καλαμάτα μαζί με τον πατέρα μου. Οδηγούσε εκείνος και ξαφνικά η οδηγός ενός αυτοκινήτου στο αντίθετο ρεύμα έχασε τον έλεγχο και, με απανωτά τετακέ, ήρθε στο αντίθετο ρεύμα και έπεσε πάνω μας. Μετά από την πρόσκρουση έπεσε και στο γκρεμό. Σωθήκαμε από θαύμα και εμείς και οι άλλοι άνθρωποι. Ευτυχώς είναι αυτό που λέει ο λαός «Άγιο είχαμε». Δεν υπήρξαν σοβαροί τραυματισμοί. Μια θλάση έχω στην ωμοπλάτη μου και πόνο στον αυχένα.  Όταν βλέπεις τον χάρο με τα μάτια σου πάντως, ξαναβλέπεις τη ζωή σου διαφορετικά. Καταλαβαίνεις πόσο εύθραυστα είναι τα πράγματα και πως όλα μέσα σ’ ένα λεπτό μπορεί να αλλάξουν.

  • Εκείνη την ώρα πως ένοιωσες;

Εκείνη την ώρα απλά πάγωσα και έβλεπα ένα αμάξι να έρχεται στροβιλιζόμενο κατά πάνω μας. Δεν πρόλαβα να σκεφτώ και να νοιώσω τίποτα. Το έβλεπα σαν να έβλεπα μια ταινία.

  • Βλέπουμε τα τελευταία χρόνια τον χώρο της κεντροαριστεράς κατακερματισμένο. Τι πιστεύεις ότι φταίει και τι πρέπει να γίνει;

Η αλήθεια είναι ότι δυστυχώς ο χώρος  της κεντροαριστεράς πάντα ήταν κατακερματισμένος. Μπορείς να πεις ότι ίσως είναι και στο DNA του, αν ανατρέξεις ιστορικά. Όμως, όταν ενωνόταν, η Ελλάδα πάντα μεγαλουργούσε. Είναι, λοιπόν, απολύτως αναγκαίο να μπορέσουμε να ενώσουμε ξανά τα κομμάτια μας. Είναι πολύ περισσότερα όλα αυτά τα οποία μας ενώνουν παρά αυτά τα οποία μας χωρίζουν. Άρα νομίζω ότι πρέπει ο καθένας να κάνει την υπέρβασή του, να μην αναλωνόμαστε στην εσωστρέφεια  και να κάνουμε όλοι μαζί μια νέα αρχή, γιατί η χώρα χρειάζεται μια δυνατή κεντροαριστερά.

  • Ισχύει ότι μετακομίζεις πολιτικά από την πατρίδα σου, τη Μεσσηνία, στη Β’ Αθηνών;

Έχω τρία παιδιά και είναι μάλιστα σε μικρή ηλικία. Η μητέρα μου αντιμετωπίζει ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας, και καθώς εκείνη μου κρατούσε τα παιδιά, όπως οι περισσότερες Ελληνίδες μαμάδες, καταλαβαίνεις ότι πλέον μου είναι εξαιρετικά δύσκολο το πάνω- κάτω, έτσι όπως γινόταν όλα τα προηγούμενα χρόνια.  Εγώ για να είμαι βουλευτής Μεσσηνίας κατέβαινα 2- 3 φορές την εβδομάδα στην πατρίδα μου, πολλές φορές και αυθημερόν. Αυτό πια δεν μπορώ να το κάνω, λόγω  της οικογενειακής μου κατάστασης. Προτίθεμαι να κατέβω στη Β’ Αθηνών, αλλά η Μεσσηνία είναι η πατρίδα μου, είναι η αγάπη μου και δεν πρόκειται ποτέ να την αφήσω.

  • Ως κόμμα ζητάτε και εσείς εκλογές. Πιστεύεις πως οι εκλογές την δεδομένη χρονική συγκυρία και με ανοιχτή την αξιολόγηση είναι εφικτός στόχος;

Οι εκλογές είναι κάτι το οποίο αποφασίζει  καλώς ή κακώς η εκάστοτε κυβέρνηση.  Ότι και να λέει η αντιπολίτευση δεν μπορεί να επιβάλει εκλογές. Άρα εμείς λέμε ναι, θέλουμε εκλογές χτες γιατί  είναι προφανές ότι αυτή η κυβέρνηση είναι ανίκανη δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα. Είδαμε ότι αντί να «σκίσει τα μνημόνια» μας έφερε και τρίτο και τέταρτο μνημόνιο με τραγικά μέτρα για όλους και κυρίως για την μεσαία τάξη που την φτωχοποιεί και για τους οικονομικά ασθενέστερους που τους διαλύει  τελείως. Άρα πρέπει να γίνουν εκλογές αλλά, όπως σου είπα, δυστυχώς δεν μπορούμε εμείς να το επιβάλλουμε. Το μεγάλο, όμως, ζητούμενο είναι τι θα γίνει μετά τις εκλογές.  Για αυτό λέμε στον κόσμο να στηρίξει την Δημοκρατική Συμπαράταξη για να μπορέσουμε να  επιβάλουμε τη συναίνεση και τη συνεννόηση σε αυτόν τον ψεύτικο δικομματισμό.

  • Είσαι παντρεμένη με τον ηθοποιό Μάξιμο Μουμούρη, πως ξεκίνησε το ειδύλλιό σας;

Ήταν έρωτας από το σχολείο. Εγώ πήγαινα 1η γυμνασίου εκείνος Δευτέρα,  ήμασταν μαζί στο 15μελές, όπου γνωριστήκαμε. Αυτός ήταν πρόεδρος εγώ μέλος και είχαμε τα «συνδικαλιστικά» μας για το σχολείο. Υπήρχε κάτι στον αέρα. Βέβαια ο Μάξιμος τότε πιο πολύ ασχολιόταν με τη μπάλα του και το μπάσκετ. Και εγώ ήμουν καλή μαθήτρια και είχα μπει δυνατά στο σχολικό συνδικαλισμό. Στη συνέχεια περάσαμε στο πανεπιστήμιο, έκανε ο καθένας τον κύκλο του και βρεθήκαμε στα 22, 23 μας. Ήταν καρμικό. Ήταν κάτι που πάντα υπήρχε μέσα μας. Ξανασυναντηθήκαμε, λοιπόν, και από τότε είμαστε αχώριστοι.

  • Ποιος έκανε το πρώτο βήμα;

Εγώ (γέλια). Του έστειλα ένα μήνυμα όταν ήμουν στο Λονδίνο, όπου έκανα το μεταπτυχιακό μου, και ανταποκρίθηκε κατευθείαν. Όταν γύρισα για τις διακοπές των Χριστουγέννων βρεθήκαμε και έκτοτε είμαστε μαζί.

  • Έχετε τρεις κόρες. Πως αντέχει ο Μάξιμος και 4 γυναίκες στο σπίτι;

Είναι η καλύτερή του.  Ναι μεν είναι σ’ ένα γυναικοκρατούμενο σπίτι, αλλά από την άλλη, απολαμβάνει την αγάπη από τέσσερις γυναίκες! Οι κόρες μας είναι κολλημένες πάνω του.  Η Κατερίνα είναι η μεγάλη, πηγαίνει Τρίτη δημοτικού, η μεσαία είναι η Ιωάννα, 6 χρονών, πάει στο νηπιαγωγείο και η Γκρατσιέλα είναι 3 χρονών και πηγαίνει στον παιδικό σταθμό. Τα παιδιά μου είναι η χαρά της ζωής μου. Είναι αυτό που μου δίνει δύναμη, που πάντα με ηρεμεί όταν πιέζομαι και έρχομαι στα όριά μου.  Βεβαίως είναι δύσκολο να έχεις 3 παιδιά, να είσαι εργαζόμενη μητέρα και να έχεις και σοβαρές πολιτικές υποχρεώσεις.  Έχω όμως μεγάλη βοήθεια από το σπίτι μου, τη μητέρα μου, τον πατέρα μου, την αδελφή μου, με την οποία είμαι πάρα πολύ δεμένη. Δεν θα μπορούσα να τα κάνω όλα αυτά αν δεν είχα όλη αυτήν την στήριξη από τους δικούς μου ανθρώπους.

  • Τελικά ένας πολιτικός μπορεί να ταιριάξει με έναν ηθοποιό;

Πολλές φορές διαφωνούμε, αλλά στο τέλος βρίσκουμε την άκρη. Εγώ ίσως είμαι πιο πολύ ο νους στη ζωή του και αυτός πιο πολύ το συναίσθημα στη δική μου ζωή.  Άρα βρίσκουμε την ισσοροπία μας. Είναι σημαντικό για εμένα να ακούω έναν άνθρωπο να είναι εκτός του χώρου.

  • Μου είπες ότι κάνεις γιόγκα. Πως ξεκίνησες;

Είναι κάτι που με ηρεμεί. Κάνω γιόγκα, Pilates και τρέχω όποτε μπορώ, γιατί με βοηθάει να είμαι σε καλή φυσική κατάσταση και να βρίσκω την ηρεμία μέσα μου. Νομίζω ότι όλες οι γυναίκες πρέπει να φροντίζουμε τον εαυτό μας, για να μπορούμε να φροντίζουμε και αυτούς που αγαπάμε.

  • Με τον σύζυγό σου έχετε καταφέρει να κρατήσετε την προσωπική σας ζωή μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας για ποιο λόγο;

Βγαίνουμε έξω στη ζωή με το επάγγελμά μας, ο Μάξιμος με το θέατρο εγώ με την πολιτική.  Νομίζω ότι με αυτό πρέπει να απευθύνεσαι στον κόσμο όχι με βάση τα προσωπικά σου, τα οικογενειακά σου κτλ. Δεν μας αρέσει. Τα εν οίκω μη εν δήμω.

  • Μαγειρεύεις καθόλου;

Δεν μαγειρεύω συχνά γιατί δεν έχω χρόνο. Μαγειρεύει  η μητέρα μου σε καθημερινό επίπεδο και αυτή μας «φροντίζει» ακόμα. Τα Σαββατοκύριακα, αν έχω χρόνο, μου αρέσει να μαγειρέψω κοτόπουλο κοκκινιστό  με χυλοπίτες στο φούρνο μιας και είμαι και Καλαματιανή (γέλια). Ο Μάξιμος μαγειρεύει πολύ καλά ιταλικά γιατί είναι μισός ιταλός και είναι τρομερός στα ζυμαρικά και επίσης κάνει υπέροχο τιραμισού.

  • Έχεις περάσει κάποια δυσκολία μέχρι σήμερα;

Η μητέρα μου έχει περάσει απίστευτη ταλαιπωρία με την υγεία της, από τότε που ήμουν μικρό παιδί, δίνοντας μάχη με τον καρκίνο και αυτό είναι κάτι που με έχει σημαδέψει.

Η μητέρα μου είναι το πρότυπο της αισιοδοξίας, της δύναμης και της αυτοθυσίας. Όσες δυσκολίες και αν έχει περάσει, ήταν και είναι πάντα δίπλα μας, πάντα δυνατή, πάντα χαμογελαστή. Είναι ο ήρωάς μου.

Συνέντευξη στα ntokoumenta.gr

Συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στα ntokoumenta.gr και στον δημοσιογράφο Κώστα Ντέμο

Φωτογραφίες : Πάνος Φάκος

 

Υπάρχει τελευταία μια ιδεολογική στροφή στην Ευρώπη με την ενίσχυση της σοσιαλδημοκρατίας, προκειμένου να αποφύγουν οι Ευρωπαίοι ακροδεξιές πολιτικές. Ποιο είναι το ζητούμενο για το ΠΑΣΟΚ και την Δημοκρατική Συμπαράταξη ώστε να γίνουν οι εκφραστές αυτής της στροφής στην Ελλάδα;

Η ευρωπαϊκή ιδεολογική στροφή προς τη σοσιαλδημοκρατία έχει σαφείς ρίζες στο γεγονός ότι οι πολιτικές αυστηρής λιτότητας που επέβαλαν οι συντηρητικές δυνάμεις τα τελευταία χρόνια έχουν αποτύχει. Για να επέλθει κοινωνική ισορροπία, πρέπει ο άλλος πόλος, η σοσιαλδημοκρατία να ξαναγίνει κυρίαρχη δύναμη. Το ρεύμα που επικρατεί πλέον στην Ευρώπη, όπως είδαμε με την μεγάλη εκλογική νίκη του κ. Μακρόν, βλέπουμε ήδη να ενισχύεται και στη χώρα μας: το ΠΑΣΟΚ και η Δημοκρατική Συμπαράταξη δυναμώνουν, τόσο δημοσκοπικά, όσο και στη συνείδηση των Ελλήνων πολιτών.
Βασικό ζητούμενο λοιπόν για την παράταξή μας, βαδίζοντας προς το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΣΥ, είναι να δούμε πώς θα πορευτούμε από εδώ και πέρα, γιατί εμείς είμαστε ο διαχρονικός εκφραστής της Ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας στην Ελλάδα. Να κρατήσουμε το θετικό πρόσημο της ιστορικής μας πορείας – τον δημοκρατικό μετασχηματισμό της ελληνικής κοινωνίας, τις προοδευτικές μεταρρυθμίσες και τα μεγάλα έργα – και να επαναπροσδιορίσουμε τις πολιτικές προτεραιότητες του Κινήματος, βάζοντας πάντα στο επίκεντρο τον πολίτη. Να είμαστε η δύναμη που θα στέκεται σταθερά δίπλα στους μη προνομιούχους και να μπορούμε να δίνουμε συγκεκριμένες λύσεις σε συγκεκριμένα προβλήματα, με σαφές κοινωνικό πρόσημο. Αυτή εξάλλου είναι η ιδεολογική και αξιακή ραχοκοκκαλιά της σοσιαλδημοκρατίας.

Για να υπάρξει σήμερα συναίνεση πάνω σε θέματα που μπορούν να απλοποιήσουν τη ζωή του Έλληνα πολίτη, ποια στάνταρ προτάσσει το ΠΑΣΟΚ;

Για να δοθούν λύσεις στα προβλήματα των Ελλήνων πολιτών ώστε να απλοποιήσουν την καθημερινότητά τους, πρέπει αφενός να διασφαλίσουμε την πολιτική σταθερότητα της χώρας και αφετέρου να επαναφέρουμε την οικονομία σε τροχιά ανάπτυξης. Απαραίτητη προϋπόθεση για αυτό είναι η προώθηση ριζικών αλλαγών στη δομή του κράτους, στο παραγωγικό και αναπτυξιακό μοντέλο που θα ακολουθήσει η χώρα, στο φορολογικό, το ασφαλιστικό, την υγεία, την παιδεία, όλους τους τομείς που αποτελούν αυτό που εμείς ονομάζουμε το δικό μας σχέδιο Ελλάδα.
Κύριο ζητούμενο, λοιπόν, είναι κατ΄αρχήν η συνεννόηση όλων των φιλοευρωπαϊκών κομμάτων πάνω σε ένα εθνικό σχέδιο, που αφενός θα ενισχύσει τη διαπραγματευτική μας δύναμη ώστε να διεκδικήσουμε μια καλύτερη συμφωνία με καλύτερους όρους, και αφετέρου θα έχει τη στήριξη της ελληνικής κοινωνίας, χωρίς την οποία, όπως είδαμε και στο παρελθόν, δεν μπορουν να εφαρμοστούν με επιτυχία τέτοιου είδους μεταρρυθμίσεις.

Η κυβέρνηση μιλά για «αντίμετρα» την ίδια στιγμή που θα παίρνονται τα μέτρα. Γιατί θεωρείτε στη Δημοκρατική Συμπαράταξη ότι αυτό που φέρνουν οι ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ δεν θα είναι συγκριτικά με το παρελθόν καλύτερο για τους πολίτες;

Πολύ απλά, γιατί στη μέχρι τώρα πορεία της η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν εχει φέρει τίποτα καλύτερο για τους Έλληνες πολίτες. Η «βαρουφάκειος» διαπραγμάτευση μας έφερε capital controls και έσπρωξε τη χώρα ένα βήμα πριν το Grexit. Οι συνεχείς καθυστερήσεις στη διαπραγμάτευση και την αξιολόγηση ανεβάζουν το λογαριασμό και φορτώνουν διαρκώς νέα μέτρα στην πλάτη του Έλληνα πολίτη. Σας θυμίζω ότι το 2014, το περιβόητο email Χαρδούβελη μιλούσε για μέτρα ύψους περίπου 1 δις. Στα δύο χρόνια διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχουν ήδη ληφθεί μέτρα 9 δις, και τώρα συζητούν για ένα τέταρτο μνημόνιο με 3,6 έως 4 δις μέτρα.
Πώς μπορούμε να μιλάμε για κάτι «καλύτερο» τη στιγμή που πλέον θα φορολογείται ο μισθός των 400 ευρώ και θα δούμε ακόμη μεγαλύτερη μείωση των κυρίων συντάξεων; Πριν λίγους μήνες το αφορολόγητο και οι συντάξεις δεν ήταν καν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων!
Όσο για τα υποτιθέμενα «αντίμετρα», αυτά θα εφαρμοστούν μόνο υπό την αίρεση ότι θα πετύχουμε πλεόνασμα 3,5%. Με βάση τα στοιχεία του ΓΛΚ και τις προβλέψεις του ΔΝΤ, το πλεόνασμα για το 2017 δεν θα ξεπεράσει το 1,8%, ενώ η ανάπτυξη θα είναι κάτω του 2,7%. Επομένως, οι κυβερνητικοί ισχυρισμοί είναι εντελώς εκτός τόπου και χρόνου.

Υπάρχει ένα μεγάλο παράπονο από τους πολίτες ότι δεν τους ακούει ποτέ μια κυβέρνηση και ποτέ δεν εφαρμόζεται το προεκλογικό πρόγραμμα του κόμματος που βρίσκεται στην εξουσία. Το ίδιο έγινε το 2009, το ίδιο γίνεται και τώρα. Πως το ΠΑΣΟΚ και η Δημοκρατική Συμπαράταξη θα μπορέσουν να πείσουν ότι αυτό άλλαξε και δεν ψάχνουν απλώς μια νέα ευκαιρία επιστροφής στην εξουσία;

Είναι αλήθεια ότι το 2009 η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ δεν μπόρεσε να εφαρμόσει το προεκλογικό της πρόγραμμα, αφενός λόγω της γενικότερης χρηματοοικονομικής συγκυρίας, αφετέρου εξαιτίας του υπέρογκου χρέους και ελλείμματος που κληρονόμησε από την καταστροφική διακυβέρνηση της πενταετίας 2004-2009 του κ. Καραμανλή. Σε αντίθεση, όμως, με τον ΣΥΡΙΖΑ, που προεκλογικά υποσχόταν λαγούς με πετραχήλια με το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, αλλά και τη Νέα Δημοκρατία με τα «Ζάππεια», στα χρόνια της κρίσης ουδέποτε προβάλλαμε ανέφικτες προτάσεις, ούτε υποσχεθήκαμε μαγικές λύσεις.
Τα τελευταία χρόνια όλοι μάθαμε ότι δεν υπάρχουν «Μεσσίες», αλλά κι εμείς έχουμε μάθει από τα λάθη μας. Έχουμε κάνει πολύ σκληρή αυτοκριτική και έχουμε αναλάβει δυσανάλογα τεράστιο βάρος της ευθύνης για τις πολιτικές που μας οδήγησαν στην κρίση και να μνημόνια. Έχουμε ανανεωθεί, τόσο σε πρόσωπα όσο και σε ιδέες, και στόχος μας είναι όχι η επιστροφή στην εξουσία απλά και μόνο για την καρέκλα, αλλά η ανοδική πορεία της Δημοκρατικής Συμπαράταξης ως μιας σοβαρής και υπεύθυνης πολιτικής δύναμης που μπορεί να προσφέρει ένα καλύτερο μέλλον για τους Έλληνες πολίτες.

Η τρόικα γυρίζει στην Αθήνα ταυτόχρονα με την ανακοίνωση της ΕΛΣΤΑΤ για το μεγάλο πλεόνασμα του 3,9% για το οποίο η κυβέρνηση πανηγυρίζει. Γιατί εσείς το επικρίνετε, αφού και εσείς πλεόνασμα επιδιώκατε όταν είχατε την κυβέρνηση; Θεωρείτε ότι μπορεί να δρομολογηθεί μια έξοδος της χώρας μας προς τις αγορές;

Σαφώς και κάθε κυβέρνηση θα επιδίωκε πλεόνασμα, ειδικά τη στιγμή που αναφέρεται ρητά ως όρος για τη χρηματοδότηση της χώρας. Να σας υπενθυμίσω ότι εμείς επιδιώκαμε πλεόνασμα με ρυθμούς ανάπτυξης για το 2015-2016 της τάξης του 6%, σύμφωνα με όλες τις προβλέψεις. Όμως το πλεόνασμα για το οποίο πανηγυρίζει η κυβέρνηση είναι, στην ουσία, πλασματικό, υπό την έννοια ότι δημιουργήθηκε από την υπερφορολόγηση των Ελλήνων και τελικά οδήγησε την οικονομία σε ύφεση. Μπορεί, λοιπόν, οι αριθμοί να εμφανίζονται με θετικό πρόσημο, όμως τα ελληνικά νοικοκυριά έχουν γονατίσει από τους έμμεσους και άμεσους φόρους και η πραγματική οικονομία δείχνει μια εντελώς διαφορετική εικόνα από αυτήν που παρουσιάζει η κυβέρνηση.

Το ΠΑΣΟΚ και η Δημ. Συμπαράταξη βρίσκεται μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑ και της Ν. Δημοκρατίας. Υπάρχουν οι προϋποθέσεις για μια υπέρβαση με τη μορφή συνεργασίας;

Αν εννοείτε μια κυβέρνηση με κορμό ένα από τα δύο μεγάλα κόμματα και τη Δημοκρατική Συμπαράταξη ως «ουρά», η απάντηση είναι κατηγορηματικά όχι. Είδαμε στο πρόσφατο παρελθόν ότι τέτοιου είδους κυβερνήσεις δεν μπορούν να επιτύχουν, όταν υπάρχει μια ισχυρή αντιπολίτευση απέναντι, η οποία πετροβολεί και εναντιώνεται σε κάθε είδους προοδευτική μεταρρύθμιση. Σταθερή θέση και ξεκάθαρη στρατηγική μας αποτελεί η αυτόνομη και αυτοδύναμη πορεία μας και η ενίσχυση της παράταξής μας ώστε να μπορέσουμε να επιβάλλουμε τη συνεννόηση.
Ασφαλώς και μια κυβέρνηση ευρύτερης συνεργσίας μεταξύ των φιλοευρωπαϊκών κομμάτων είναι το ζητούμενο – αυτό εξάλλου ζητάμε ήδη από το 2012 – όμως απαραίτητη προϋπόθεση για να συμμετάσχουμε σε ενα τέτοιο εγχείρημα αποτελεί η συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Δημοκρατίας. Δυστυχώς, απ’ ό,τι φαίνεται, κάτι τέτοιο είναι αδύνατο να επιτευχθεί από την παρούσα βουλή, δεδομένων των πολιτικών συσχετισμών. Γι’ αυτό και λέμε ότι αυτή η κυβέρνηση έπρεπε να έχει φύγει χθες, ώστε να οδηγηθούμε σε εκλογές και, με την ενίσχυση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, να μπορέσουμε να επιβάλλουμε αυτήν την υπέρβαση.

Οι πολίτες έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους προς τα κόμματα και τους πολιτικούς με την κρίση να βαθαίνει αυτό το συναίσθημα. Ποια είναι τα βήματα που πρέπει να γίνουν ώστε ο κόσμος να εμπιστευθεί ξανά το πολιτικό μας σύστημα;

Ο κόσμος έχει χάσει την εμπιστοσύνη του στην πολιτική και τους πολιτικούς γιατί τα τελευταία χρόνια βλέπει να παίζεται διαρκώς το ίδιο εργο. Είναι εύλογο να απομακρύνονται οι πολίτες από τα κόμματα όταν βλέπουν ότι καμία από τις δεσμεύσεις που τα ανέβασαν στην εξουσία δεν έχει τηρηθεί. Πρώτο και βασικότερο βήμα, λοιπόν, για να ανακτήσει το πολιτικό σύστημα την χαμένη εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού είναι να καταθέσει νέες προτάσεις, αποτελεσματικές λύσεις, χωρίς λαϊκιστικές κορώνες, αλλά με απόλυτη ειλικρίνεια.
Για να μπορέσουμε να πείσουμε τον Έλληνα πολίτη ότι μπορεί να εμπιστευτεί το μέλλον του στα χέρια μας, οφείλουμε πρώτα και πάνω από όλα να του λέμε την αλήθεια, με διαφάνεια και σοβαρότητα, τόσο για την από εδώ και στο εξής πορεία της χώρας, όσο και για τα πεπραγμένα μας. Γι’ αυτό και έχουμε ζητήσει τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής για την οικονομία από το 2000 έως σήμερα: για να γνωρίζει ο Έλληνας πολίτης τί ακριβώς μας οδήγησε ως εδώ, αλλά και για να μάθουμε όλοι εμείς από τα λάθη και τις παραλείψεις μας, ώστε να μην τα επαναλάβουμε στο μέλλον.
Και βέβαια, αν θέλουμε να είμαστε σοβαροί, πρέπει να μιλήσουμε για εκ βάθρων αλλαγές στο πολιτικό σύστημα και στον εκλογικό νόμο, π.χ. με την κατάτμηση των μεγάλων εκλογικών περιφερειών, την κατάργηση του ισχύοντος bonus και την εφαρμογή μικρότερου bonus μόνο αν ένα κόμμα ή ένας συνασπισμός κομμάτων υπερβεί το 42% ώστε να αποκρουστούν τα πλαστά διλήμματα του δικομματισμού, τη δυνατότητα ψήφου στους Έλληνες του εξωτερικού κ.ά.

Στο ΠΑΣΟΚ Παπανδρέου και Βενιζέλος είναι δυο πρόσωπα που γεννούν αντιπαλότητες. Οι υποστηριχτές του πρώτου δεν θέλουν τον δεύτερο και τούμπαλιν. Κατά τη δική σας εκτίμηση υπάρχει ζήτημα ή μπορεί να συνυπάρξουν και οι δυο πλευρές με τρόπο που να πείθουν ότι δεν είναι δυο ξένοι στο ίδιο Κόμμα;

Μία από τις βασικές μας προτεραιότητες, που έχουμε θέσει ως προϋπόθεση για την ενίσχυση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, είναι να προχωρήσουμε με πραγματική ενότητα και συντροφικότητα, ξεκινώντας από την ίδια την παράταξή μας. Ασφαλώς σε ένα ανοιχτό, δημοκρατικό κόμμα προκύπτουν διαφωνίες – αυτό, εξάλλου, ισχύει για όλες τις πολιτικές δυνάμεις – όμως είναι χρέος μας να τις υπερβαίνουμε αν θέλουμε να μιλάμε για το κοινό όφελος. Αυτό ακριβώς θα αναδειχθεί και στο επικείμενο συνέδριο του κόμματος, όπου όλα τα μέλη και τα στελέχη θα έχουν την ευκαιρία να διατυπώσουν τις θέσεις τους ώστε να χαράξουμε την νέα πορεία της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, και εν τέλει να βγούμε από αυτή την διαδικασία πιο δυνατοί και ενωμένοι.

Είστε σύζυγος ενός ηθοποιού και αποκτήσατε και τρία παιδιά, τα οποία είναι σε μικρές ηλικίες. Πως ανταποκρίνεστε και οι δυο σε καθήκοντα επαγγελματικά και οικογενειακά; Υπάρχουν δυσκολίες που να χρειάζονται υποχωρήσεις και παραχωρήσεις και αν ναι ποιος σπεύδει σε αυτές;

Δεν θα σας πω ότι είναι εύκολο. Τόσο ο σύζυγός μου όσο κι εγώ έχουμε ιδιαίτερα απαιτητικά ωράρια, που μας κρατούν πολλές ώρες μακριά από το σπίτι, γι’ αυτό και φροντίζουμε ο χρόνος που περνάμε με την οικογένεια να είναι ουσιαστικός και να αξιοποιούμε κάθε στιγμή. Σαφώς και χρειάζεται να κάνουμε συμβιβασμούς, θυσιάζοντας ενίοτε τον λίγο προσωπικό χρόνο που μας απομένει, όμως η συναισθηματική ανταμοιβή είναι τόσο μεγάλη που δεν το νιώθουμε ως παραχώρηση. Όσο για το ποιος αναλαμβάνει συνήθως να κάνει τις υποχωρήσεις, είναι μάλλον δίκαιη η… μοιρασιά! Όμως δεν θα μπορούσα να ανταπεξέλθω χωρίς την τεράστια συμβολή των γονιών μου και της αδερφής μου, που μου παρέχουν ανυπολόγιστη βοήθεια με τα παιδιά αλλά και πολύτιμη ηθική και συναισθηματική στήριξη.

Ποια είναι η καθημερινότητά σας; Βγαίνετε έξω συχνά; Ποιον αναγνωρίζει ο κόσμος και ποια τα σχόλιά του;

Η καθημερινότητά μου μοιράζεται μεταξύ της δουλειάς μου ως δικηγόρου, των κομματικών μου υποχρεώσεων και της φροντίδας των παιδιών μου, του Μάξιμου, του σπιτιού – όλων των καθηκόντων στα οποία καλείται να ανταποκριθεί κάθε εργαζόμενη μητέρα. Τα τελευταία χρόνια δεν βγαίνουμε πολύ, όχι μόνο γιατί ο χρόνος είναι περιορισμένος, αλλά κυρίως γιατί και οι δύο προτιμούμε να απολαμβάνουμε τη συντροφιά ο ένας του άλλου και φυσικά να περνάμε όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο με τις κόρες μας.
Νομίζω ότι ο Μάξιμος κατέχει την πρωτιά της αναγνωρισιμότητας στην οικογένεια! Τα σχόλια του κόσμου είναι πάντα πολύ θετικά, συχνά συγκινητικά, ειδικά μετά τις παραστάσεις στις οποίες συμμετείχε αλλά και την επιτυχία της σειράς «Η Λέξη Που Δεν Λες» τον προηγούμενο χειμώνα. Πραγματευόταν ένα πολύ ευαίσθητο θέμα, αυτό του αυτισμού, και είναι πραγματικά συγκλονιστικό το πόσο άγγιξε μεγάλη μερίδα τηλεθεατών.

Ως βουλευτής Μεσσηνίας προλαβαίνετε σε μια βουλευτική περίοδο να πάτε σε όλα τα χωριά του νομού σας και να ακούσετε πραγματικά τα προβλήματα;

Μπορώ να σας πω ότι στα δέκα περίπου χρόνια που πολιτεύτηκα στη Μεσσηνία έχω γυρίσει όλα τα χωριά του νομού δεκάδες φορές – και έχετε υπόψη ότι η Μεσσηνία μετράει πάνω από 150 χωριά! Σίγουρα δεν είναι εύκολο, δεδομένου ότι είμαι κάτοικος Αθηνών και έχω τρία μικρά παιδιά, όμως, ειδικά όσο ήμουν βουλευτής, ταξίδευα στον νομό μου κάθε σαββατοκύριακο, το γραφείο μου ήταν πάντα ανοιχτό σε όλους και επισκεπτόμουν όσο περισσότερα χωριά μπορούσα για να συνομιλήσω με τους συντοπίτες μου στις πλατείες και τα καφενεία.

Ποιο ήταν το πιο περίεργο «ρουσφέτι» που σας έχουν ζητήσει;

Η αλήθεια είναι ότι στην επαφή μου με τους πολίτες ως βουλευτής – αλλά και ως πολιτικό πρόσωπο γενικότερα – μου είχαν ζητηθεί διάφορες εξυπηρετήσεις, κάποιες ίσως πιο παράξενες από άλλες. Δεν θα ήθελα να αναφερθώ σε κάτι συγκεκριμένο, καθώς τα πιο αξιοσημείωτα ήταν κυρίως προσωπικής φύσης.

Θα αντέξει κατά τη γνώμη σας στην προεδρική θητεία η σχέση του Μακρόν με την κατά 24 χρόνια μεγαλύτερη σύζυγό του, ρεκόρ που δεν έχει άλλο ζευγάρι της πολιτικής με αυτή τη μορφή;

Για να είμαι ειλικρινής δεν έχω συγκεκριμένο ενδιαφέρον για την προσωπική ζωή του κ. Μακρόν. Σίγουρα η σχέση του έχει τραβήξει τα φώτα της δημοσιότητας λόγω της μεγάλης διαφοράς ηλικίας, όμως δεν θεωρώ ότι ο γάμος τους διαφέρει σε κάτι από οποιονδήποτε άλλο. Αλήθεια, αν ήταν ο άντρας 24 χρόνια μεγαλύτερος από την σύζυγό του, όπως π.χ. στην περίπτωση του κ. Trump, θα αναρωτιόμασταν αν θα αντέξει ο γάμος τους;
Σε κάθε περίπτωση, θα σας πω μόνο αυτό που συνηθίζει να λέει ο σοφός λαός μας: ο έρωτας χρόνια δεν κοιτα! Αυτό που με ενδιαφέρει είναι η πολιτική που θα ακολουθήσει ο νεοεκλεγείς Πρόεδρος και ο αντίκτυπος που θα έχει η πορεία της Ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας στην Ε.Ε. αλλά και στη χώρα μας, και όχι τί συμβαίνει πίσω από κλειστές πόρτες.

Μέχρι τώρα η συζυγική σας ζωή ήταν ανέφελη ή όχι και αν ναι πως τις αντιμετωπίσατε; Τι θα συμβουλεύατε ένα ζευγάρι που ξεκινάει τώρα κοινή πορεία;

Δεν πιστεύω ότι υπάρχει ζευγάρι που μπορεί να ισχυριστεί ότι η σχέση του υπήρξε ανέφελη, ειδικά όταν μετράει τόσο χρόνια μαζί – πρόσφατα γιορτάσαμε την ένατη επέτειο γάμου μας, όμως γνωριζόμαστε από το σχολείο. Σε κάθε γάμο αναπόφευκτο είναι να προκύπτουν προβλήματα ή διαφωνίες, και ίσως ακουστεί κλισέ αυτό που θα σας πω, όμως όλα ξεπερνιούνται όταν υπάρχει βαθιά αγάπη, κατανόηση και σεβασμός. Αυτή θα ήταν και η συμβουλή μου στα νέα ζευγάρια που ξεκινούν τώρα την κοινή ζωή τους: να έχουν υπομονή, ενσυναίσθηση, να στέκονται δίπλα στον σύντροφό τους στα εύκολα και στα δύσκολα, και να αντιμετωπίζουν τα τυχόν σύννεφα όχι ως ανυπέρβλητα εμπόδια, αλλά ως μικρές δοκιμασίες, μέσα από τις οποίες θα βγουν πιο δεμένοι και πιο δυνατοί.

Από την Μεσσηνία είχατε πρωθυπουργό, υπουργούς και τώρα και πρόεδρο της Δημοκρατίας. Άρα λύθηκαν τα κύρια προβλήματα του νομού σας; Αν όχι ποια δεν λύθηκαν και γιατί;

Μακάρι να λύνονταν τα προβλήματα μιας περιφέρειας απλά και μόνο λόγω της καταγωγής των πολιτειακών αρχόντων – ή μάλλον αλίμονο, γιατί μια τέτοιου είδους προνομιακή μεταχείρηση θα ήταν άδικη για τις άλλες περιοχές της χώρας! Η Μεσσηνία είναι ένας ευλογημένος τόπος, όχι γιατί παράγει πρωθυπουργούς και προέδρους της δημοκρατίας, αλλά γιατί έχει τεράστιο φυσικό πλούτο, που ευνοεί τόσο την παραγωγή προϊόντων υψηλής ποιότητας, όσο και την τουριστική της ανάπτυξη. Τα έργα που έχουν γίνει ως τώρα, όπως η ολοκλήρωση του οδικού δικτύου Τρίπολης-Καλαμάτας, είναι ασφαλώς σημαντικά, όμως τα μεγάλα ζητήματα παραμένουν: ο ήδη πληγείς αγροτικός πληθυσμός είναι έρμαιο των καιρικών φαινόμενων – σας θυμίζω τις καταστροφικές πλημμύρες του περασμένου καλοκαιριού λόγω του ελλειπούς δικτύου ομβρίων υδάτων – η ανεργία είναι αυξημένη, και τελικά δεν πιστεύω ότι τα προβλήματα των Μεσσηνίων διαφέρουν κατά πολύ από εκείνα όλων των υπόλοιπων Ελλήνων πολιτών.

Σας αιφνιδίασε η εκλογή του Προκόπη Παυλόπουλου στην προεδρία; Μιλάτε μαζί του στο διάστημα της προεδρίας και αν δεν έχετε μιλήσει γιατί συνέβη αυτό;

Νομίζω ότι η εκλογή του κ. Παυλόπουλου μας αιφνιδίασε όλους, όχι ως προς την επιλογή του προσώπου του για την Προεδρία, αλλά λόγω της προηγούμενης αρνητικής στάσης του ΣΥΡΙΖΑ, που κατέστη απολύτως σαφές ότι μοναδικό στόχο είχε να οδηγήσει τη χώρα στις εκλογές και να παρουσιάσει την πρόταση του κ. Παυλόπουλου ως σημείο συμπόρευσης με τη Ν.Δ.
Με τον Πρόεδρο είχαμε πάντα άριστη σχέση, καθώς είμαστε συμπατριώτες-κοντοχωριανοί και είναι φίλος με τον πατέρα μου.

Ένας πολιτικός, ένας αξιωματούχος του κράτους, ένας υπάλληλος που αμείβεται με δημόσιο χρήμα έχει προσωπικά δεδομένα ή η ζωή του πρέπει να είναι διαφανής σε όλα;

Το δικαίωμα της περιφρούρησης των προσωπικών δεδομένων ενός πολίτη, όποια ιδιότητα κι αν έχει αυτός, θεωρώ ότι είναι αδιαμφισβήτητο. Αυτό που αλλάζει όταν πρόκειται για έναν κρατικό λειτουργό είναι τα όρια που θέτουμε, ώστε αφενός να διασφαλίζεται η διαφάνεια στα οικονομικά του στοιχεία για ευνόητους λόγους, και αφετέρου να του παρέχουμε τη δυνατότητα να διατηρεί έναν βαθμό ιδιωτικότητας στην προσωπική του ζωή. Υπάρχει μια λεπτή ισορροπία ανάμεσα στη χρήσιμη και αξιόπιστη πληροφόρηση της κοινής γνώμης και στις «αποκαλύψεις» ή ακόμη στη διαπόμπευση ενός δημόσιου προσώπου ή ενός κρατικού υπαλλήλου. Θεωρώ ότι αυτά τα όρια οφείλουν να είναι σεβαστά, όμως απαραίτητη προϋπόθεση είναι και ο εκάστοστε κρατικός λειτουργός να αποτελεί το καλό παράδειγμα, να σέβεται εξίσου τη θέση, το αξίωμά του και το γεγονός ότι, εν τέλει, το εισόδημά του προέρχεται από το υστέρημα του ελληνικού λαού. Γι’αυτό είναι απολύτως απαραίτητο να υπάρχει το θεσμικό πλαίσιο και οι ελεγκτικοί μηχανισμού που θα διαφυλάσσουν τη διαφάνεια και την τήρηση της νομιμότητας.

Συνέντευξη στο CRASH Απριλίου 2017

Συνέντευξη στον Αντώνη Ι. Αντωνόπουλο


Είναι πρώην βουλευτής Μεσσηνίας, προβεβλημένο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, σύζυγος, μητέρα τριών κοριτσιών και μάχιμη δικηγόρος. Η Νάντια Γιαννακοπούλου θεωρείται αυτό που λέμε «φρέσκο» πρόσωπο στη πολιτική, παρά του ότι πήρε το «βάπτισμα του πυρός» στην κοινοβουλευτική περίοδο που ξέσπασε η οικονομική κρίση. Όπως λέει η ίδια «αυτό που με χαρακτηρίζει είναι η επιμονή και η αισιοδοξία. Για μένα είναι τρόπος ζωής». Εύλογα λοιπόν γεννιέται το ερώτημα, πως είναι δυνατόν στη χώρα που η απαισιοδοξία και η αβεβαιότητα αποτελεί πλέον οπτική ζωής για τους περισσότερους, κάποιοι να επιμένουν να πηγαίνουν κόντρα στο ρεύμα. «Νομίζω ότι δεν πρέπει να θεωρούμε τίποτα δεδομένο και κάθε μέρα που ξυπνάμε να είμαστε ευγνώμονες για αυτά που έχουμε: οικογένεια, υγεία, αγάπη. Όλα αυτά κάθε πρωί που ξεκινάς την μέρα σου πρέπει να τα σκέφτεσαι. Να λες « Ok!» και πάμε να προχωρήσουμε για κάτι περισσότερο».

Μήπως τελικά όμως όλη αυτή η εσωτερική διαδικασία είναι απλώς ένα κομμάτι της γυναικείας φύσης και της κρυφής γοητείας που εκπέμπει η κάθε γυναίκα; «Αυτό που γοητεύει σε μια γυναίκα είναι η δύναμη που έχει μέσα της…και οι γυναίκες έχουμε απεριόριστη δύναμη. Με γοητεύει πάρα πολύ η έννοια της αυτοθυσίας και της αυταπάρνησης που έχουν οι γυναίκες, ειδικά για την οικογένεια, για τα παιδιά, για τον σύντροφό τους για τους γονείς…Όλο αυτό βγαίνει και από τον πολλαπλό ρόλο που έχουμε και βεβαίως από το ότι οι γυναίκες μπορούμε να τα κάνουμε όλα ταυτόχρονα. Είμαστε multi-taskers …είμαστε η γυναίκα που πρέπει να δουλέψει, να μεγαλώσει τα παιδιά, να είναι η καλή σύζυγος, η καλή κόρη». Το παζλ της γοητείας μεταξύ των δυο φύλων για την Νάντια Γιαννακοπούλου συμπληρώνεται με ένα κομμάτι του άντρα που για πολλές γυναίκες είτε περνάει απαρατήρητο είτε δεν του δίνεται η δέουσα σημασία. «Αυτό που με συγκινεί σε έναν άντρα είναι η ευαισθησία. Δηλαδή, ο άντρας να είναι και δυνατός για την οικογένεια του αλλά και να μπορεί να καταλαβαίνει και να σέβεται τη γυναίκα του. Και βεβαίως η ντομπροσύνη. Να είναι ξεκάθαρος».

Στην προσωπική της ζωή κ. Γιαννακοπούλου είναι παντρεμένη με τον ηθοποιό Μάξιμο Μουμούρη. Το «Ατλαζένιο γοβάκι» του Πολ Κλωντέλ, είναι η αγαπημένη της παράσταση στην οποία έπαιζε ο Μάξιμος. «Ήταν «η» παράσταση. Έκλαιγα με μαύρο δάκρυ».

Μια πολιτικός και ένας ηθοποιός όπου ο καθένας στο δικό του μετερίζι έχει τη δική του λάμψη. Άραγε υπήρξε πότε σύγκρουση επ’ αυτού; Χωρίς δεύτερη σκέψη απαντά αμέσως αρνητικά: «όχι, όχι, όχι» για να προσθέσει στο ίδιο ύφος «Ξέρεις, με τον Μάξιμο γνωριζόμασταν από πάρα πολύ μικροί. Επί της ουσίας μεγαλώσαμε μαζί. Όλη η πορεία μας πήγε παράλληλα. Πηγαίναμε χέρι, χέρι. Ποτέ δεν ένοιωσα, αλλά ούτε και υπήρξε ανταγωνισμός. Ούτε ζήλια, γιατί απλώς πηγαίναμε μαζί και χαιρόμασταν κάθε φορά με την επιτυχία του άλλου. Τώρα βέβαια είναι δύσκολα τα ωράρια και μάλιστα αντίθετα. Ωστόσο και μέσα από τις δυσκολίες, αν θέλεις βρίσκεις τα θετικά σημεία και τα μετατρέπεις σε πλεονεκτήματα για τη σχέση σου». Την ίδια στιγμή όμως η σχέση αυτή μπαίνει σε ένα πλαίσιο κριτικής, όπου η πλειοψηφία της κοινής γνώμης θεωρεί τους πολιτικούς υποκριτές, δηλαδή ηθοποιούς. «Και κακούς ηθοποιούς. Θα έλεγα μάλιστα ότι μερικές φορές παράείναι κακοί ηθοποιοί» συμπληρώνει με έμφαση η κ. Γιαννακοπούλου.

Αναφορικά δε για το εάν ο κατά κοινή ομολογία καλός ηθοποιός όπως ο σύζυγός της, της ασκεί κριτική, λέει «συνέχεια μιλάμε ο ένας για τη δουλειά του άλλου. Ο Μάξιμος με παρακολουθεί και θα μου κάνει τις παρατηρήσεις του για αυτά που πιστεύει ότι κάνω λάθος. Το ίδιο και εγώ. Ξέρεις τις περισσότερες φορές έχει απόλυτο δίκιο και τον ακούω. Όταν είσαι μέσα στην πολιτική, πρέπει να έχεις ανοιχτά αυτιά για να ακούς τον κόσμο. Όταν μάλιστα η κριτική είναι καλοπροαίρετη, τότε δεν υπάρχει καλύτερη ευκαιρία για βελτίωση. Ο πολιτικός πρέπει να ακούει για να μπορεί να εκφράζει τον κόσμο».

Τη συνάντησα σε ένα καφέ στην οδό Βουλής για τη συνέντευξη στο CRASH. Μιλώντας μαζί της η εντύπωση που αποκομίζεις είναι ότι πρόκειται για ένα άτομο που βρίσκεται διαρκώς σε κίνηση που αναζητά τη «χρυσή ισορροπία» ανάμεσα σε καριέρα και οικογένεια με μια προσεκτική όμως απόσταση ασφαλείας.

Στις φιλίες της διατηρεί σχέσεις όπως λέει με τις «κολλητές από το σχολείο» με τις οποίες όμως πλέον τα λένε από το τηλέφωνο. Παρά ταύτα μέσα σε αυτούς τους έντονους ρυθμούς εμφανίζεται απόλυτα συνειδητοποιημένη «να σου πω την αλήθεια δεν περιμένω τίποτα από τους φίλους μου. Όταν αγαπάς έναν άνθρωπο, δεν περιμένεις ανταπόδοση. Περιμένεις απλά να είναι εκεί…Και όταν έρθουν τα δύσκολα να είσαι δίπλα».

Διαβάζοντας κάποιος αυτές τις γραμμές μέχρι εδώ θα νομίζει ότι η Νάντια Γιαννακοπούλου σε συνδυασμό και με την εικόνα της αγγίζει την τελειότητα. Είναι δυνατόν; «Μμμ ελαττώματα…έχω πολλά. Αν πρέπει να διαλέξω ένα, είναι ότι κάποιες φορές χάνω την ψυχραιμία μου, αν και νομίζω ότι τον τελευταίο καιρό έχω κάνει θετικά βήματα.».

Δηλώνει τελειομανής και αυτό όπως είναι λογικό, κάποιες στιγμές δεν την αφήνει να ηρεμήσει όπως θα ήθελε. Παρά ταύτα αυτό που τη χαλαρώνει κατά τη διάρκεια της ημέρας είναι η σκέψη στις κόρες της. «Όταν δουλεύεις πάρα πολλές ώρες έχεις και ενοχές απέναντι στα παιδιά σου. Με τη σκέψη τους όμως μπορώ να ηρεμώ και με αυτόν τον τρόπο μπορώ και τις νοιώθω συνέχεια μέσα μου». Το δεύτερο επίπεδο χαλάρωσης είναι το διάβασμα όταν στο τέλος της ημέρας όταν έχουν «κατέβει τα ρολά». Θεωρεί ότι είναι η μεγαλύτερη πολυτέλεια της ημέρας. «Αυτό και όποτε μπορώ να ξεκλέψω ώρα για λίγη γιόγκα. Με βοηθά να ηρεμώ και να φεύγει η ένταση».

Έχεις φτάσει σε αυτά τα σημεία να διπλώνεσαι σαν οχτώ κτλ;
«Ναι, σιγά-σιγά(σ.σ. γέλια). Είναι η δεύτερη χρονιά που το κάνω. Η γιόγκα ξέρεις είναι ένας ωκεανός. Θεωρητικά είμαι ακόμη στην αρχή. Σε βοηθάει να έρθεις σε επαφή με το κέντρο σου και τον εαυτό σου. Είναι από τα ελάχιστα πράγματα που κάνω για μένα».

Πάντως η καθημερινότητά της όπως μας τη περιγράφει δεν διαφέρει σε τίποτα από τη καθημερινή μέση ελληνίδα «θα ετοιμάσω τα παιδιά. Εγώ θα ετοιμαστώ παρά πολύ γρήγορα, ούτε καν θα βαφτώ. Ούτε τα μαλλιά μου θα φτιάξω. Να σκεφτείς ότι κομμωτήριο θα πάω μια φορά το δίμηνο. Αμέσως μετά θα πάω τα παιδιά στο σχολείο τους. Τα πρωϊνά είναι οι πρώτες στιγμές της ημέρας που είμαι μαζί τους και το θέλω πολύ. Όπως και το βράδυ αντίστοιχα, πριν τα βάλω για ύπνο, θα μιλήσουμε για το τι έγινε κατά τη διάρκεια της ημέρας και θα διαβάσουμε παραμύθια».

Τι γίνεται όμως κατά τη διάρκεια της ημέρας ; Τίποτα περισσότερο από ότι συμβαίνει στα περισσότερα ελληνικά νοικοκυριά…
«Έχω τεράστια βοήθεια από το σπίτι μου. Ο Μάξιμος όσο μπορεί βοηθάει. Αλλοίμονο όμως αν δεν είχα βοήθεια από τη μητέρα μου. Έτσι μπορώ και βρίσκω ένα έτοιμο πιάτο φαγητό όταν γυρίζουμε σπίτι. Αλλά πάνω από όλα είναι μαζί της τα παιδιά τις ώρες που λείπουμε από το σπίτι. Είναι η μεγαλύτερη πολυτέλεια που μπορεί να έχουμε οι ελληνίδες μαμάδες. Να έχουμε πάντα δίπλα μας τις γιαγιάδες, τις μαμάδες μας. Με την ευκαιρία θέλω να της πω ένα μεγάλο ευχαριστώ».

Πως είναι η ζωή σε ένα ζευγάρι σαν εσάς «ηθοποιός-πολιτικός»;
«Είναι δύσκολη, αλλά είναι ωραία. Το σίγουρο είναι ότι δεν υπάρχει ρουτίνα. Κάθε μέρα είναι διαφορετική και πρέπει να τη ξανασχεδιάζεις. Αυτό όμως είναι και ένα στοιχείο που κρατάει δυνατή και τη σχέση.»

Στα μουσικά της ακούσματα κυριαρχεί η Τζάζ και το ροκ. Όμως το τραγούδι που την έχει σημαδέψει είναι το Sometimes των James. «Είναι το τραγούδι μας» μου λέει εντελώς αυθόρμητα.

Βγαίνετε έξω; Υπάρχει χρόνος για διασκέδαση;
«Πολύ σπάνια πιά! Αν ξεκλέψουμε λίγο ένα μεσημέρι για να πάμε στα πεταχτά για ένα φαγητό ή έναν καφέ. Αλλιώς αργά το βράδυ όταν θα γυρίσει ο Μάξιμος από το θέατρο, όπου εγώ θα έχω διαβάσει το βιβλίο μου τότε θα κάτσουμε να πιούμε ένα ποτήρι κρασί.»

Ζηλεύεις;
«Πιο παλιά ζήλευα, αλλά τώρα το έχω νικήσει. Η δουλειά του ηθοποιού είναι δύσκολη. Ειδικά οι ερωτικές σκηνές. Ωστόσο σε αυτό με βοήθησε πολύ ο Μάξιμος ο οποίος με έκανε να νοιώθω ασφάλεια. Είναι ένα μέρος της δουλειάς του. Δεν νοιώθω πια ούτε ζήλια ούτε ανασφάλεια. Και να σου πω και κάτι, αν δύο σύντροφοι έχουν κοινή στόχευση στην εξέλιξη της σχέσης τους, τότε τα πράγματα είναι απλά. Το μεγάλο πρόβλημα σήμερα είναι ότι δεν παίρνουμε απόφαση να κρατήσουμε μια σχέση και να παλέψουμε για αυτή».

Όταν ξεκλέβετε χρόνο και βγαίνετε έξω τι συμβαίνει; Ποιον αναγνωρίζουν περισσότερο;
«Καλά, εννοείται ο Μάξιμος έχει τα πρωτεία σε αυτά. Τώρα τελευταία όμως έχουν αρχίσει να αναγνωρίζουν και μένα. Άρ, ok, (σ.σ.γέλια) τον πάω μια κόντρα».

Όλα τα ωραία όμως έχουν ένα τέλος και έτσι και σε αυτή τη κουβέντα αλλάζουμε σελίδα και πάμε στην ωμή πραγματικότητα και δη στη πολιτική σκηνή της χώρας. Η χειρότερη ανάμνηση που έχει από την κοινοβουλευτική της θητεία ήταν η διαδικασία «κάθε φορά πριν ψηφίσουμε τα μνημόνια. Θυμάμαι ήμουν στο περιστύλιο που βρίσκεται στη πίσω πλευρά της Βουλής και παρακολουθούσα τους «αγανακτισμένους» που βρίσκονταν απ΄έξω εκφράζοντας μένος και θυμό. Ήταν πολύ δύσκολο για μένα, διότι πιστεύω, και αποδείχτηκε και στην πορεία, άλλωστε – ότιαυτή η επιλογή ήταν, τελικά, μονόδρομος. Ήμασταν ολομόναχοι απέναντι σε ένα ποτάμι οργής που είχε φουσκώσει από τον λαϊκισμό μιας ανεύθυνης αντιπολίτευσης».

Είτε το θέλουμε είτε όχι στη Βουλή η γυναίκα είναι μειοψηφία. Η πολιτική είναι κυρίως αντρικό παιχνίδι. Ορισμένοι μάλιστα φροντίζουν με τη συμπεριφορά τους να το υπογραμμίσουν αυτό το γεγονός σε όλα τα επίπεδα. «Όχι, δεν ένοιωσα ιδιαίτερα τέτοιες συμπεριφορές. Ένοιωσα όμως αυτό που νοιώθει κάθε γυναίκα στον επαγγελματικό της χώρο, κι όχι μόνο στη Βουλή: ότι πρέπει να αποδείξει διπλά ότι είναι άξια και ότι πρέπει να τα καταφέρει τόσο καλά όσο ένας άντρα και ακόμη καλύτερα. Αυτό δηλαδή που θεωρείται αυτονόητο για έναν άντρα, η γυναίκα πρέπει να το αποδείξει.. Παρ΄όλα αυτά μπορώ να σου πω ότι δεν είχα αντιμετωπίσει κάτι ακραίο. Εκείνη τη περίοδο ήμουν και έγκυος στο δεύτερο παιδί μου και υπήρξε πολύ ευγενική αντιμετώπιση από όλους τους συναδέλφους από όλα τα κόμματα.»

Σήμερα πάντως η πολιτική και οι πολιτικοί βιώνουν την αποστροφή του κόσμου εκφράζοντας έτσι και την απογοήτευση τους από τα ολέθρια αποτελέσματα της διακυβέρνησης του τόπου. «Έχεις απόλυτο δίκιο. Αυτό όμως είναι και το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε αυτή τη στιγμή. Το 45% της αποχής στις προηγούμενες εκλογές είναι ένα ποσοστό το οποίο φοβάμαι ότι μπορεί να μεγαλώσει ακόμη περισσότερο, όπως τουλάχιστον καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις. Πλέον ο κόσμος βρίσκεται σε μια παραίτηση, φοβούμενος ότι δεν έχει να περιμένει καλύτερες ημέρες. Αυτό συνέβη γιατί το πολιτικό σύστημα απογοήτευσε. Υπάρχουν ευθύνες από όλους μας. Για παράδειγμα το νομοσχέδιο Γιαννίτση ξέρουμε όλοι πως οδηγήθηκε στις καλένδες, γιατί αφενός η κοινωνία δεν ήταν έτοιμη να ακούσει και αφετέρου, το πολιτικό σύστημα χάιδεψε αυτιά και οδήγησε τον κόσμο σε αυτή την αντίδραση. Όταν αργότερα ήρθε η κρίση με τη καταστροφική διακυβέρνηση Καραμανλή, διπλασιάζοντας το χρέος και οδηγώντας το έλλειμμα στο 15,5% του ΑΕΠ, βρέθηκε τότε το ΠΑΣΟΚ ολομόναχο για να αντιμετωπίσει αυτή τη πρωτοφανή κατάσταση. Στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, τα πολιτικά κόμματα συνεννοήθηκαν μεταξύ τους για να δουν πως θα μπορέσουν να ξεπεράσουν τον ολετήρα της κρίσης με τον καλύτερο τρόπο. Εδώ αντί για συνεννόηση επέλεξε ο καθένας το δικό του λαϊκίστικό αφήγημα για εύκολους δρόμους: η Νέα Δημοκρατία τα «Ζάππεια», ο ΣΥΡΙΖΑ το «Προγράμματης Θεσσαλονίκης». Ο κόσμος το πίστεψε γιατί είχε ανάγκη να ακούσει κάτι διαφορετικό. Τελικά όμως ήρθε, δεύτερο, τρίτο και όπως όλα δείχνουν πάμε ολοταχώς και για τέταρτο μνημόνιο. Άρα το μεγάλο ζήτημα είναι να μπορέσουμε να πούμε ποιο είναι το δικό μας σχέδιο για την Ελλάδα, ώστε ο κόσμος να μπορέσει να ξαναπιαστεί από αυτό και με βάση τη συναίνεση να ανοίξει ο δρόμος για την ανάπτυξη. Αν δεν ανακτηθεί η εμπιστοσύνη στην πολιτική, δεν θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε. Γι΄αυτό ανεβαίνουν και τα άκρα. Υπάρχει ευθύνη όλων μας σε αυτή την υπόθεση».

Μπορεί όλα αυτά να ηχούν όμορφα στα αυτιά των πολιτών όμως «κάποια φαντάσματα» του παρελθόντος που έχουν στοιχειώσει για τα καλά την ζωή του τόπου υπενθυμίζουν με τον πιο έντονο τρόπο το τι μας οδήγησε σε αυτή τη κατάσταση. Τελευταίο παράδειγμα αποτελεί η πρόταση για προανακριτική για ευθύνες του Γιάννου Παπαντωνίου. Μάλιστα όπως είχε ακουστεί χαρακτηριστικά στην Βουλή πίσω από κάθε μίζα στα εξοπλιστικά κρύβεται στέλεχος του ΠΑΣΟΚ. «Εμείς λέμε να χυθεί άπλετο φως σε όλα. Ναι σε όλες τις προανακριτικές. Είναι εμφανής η επικοινωνιακή στόχευση» υποστηρίζει η Νάντια Γιαννακοπούλου και επαναλαμβάνει ότι «δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα». Προσθέτει όμως με νόημα πως «μέχρι τώρα τον Μουτζούρη τον τρώει το ΠΑΣΟΚ. Γιατί οι άλλες πολιτικές δυνάμεις δεν συναινούν στη πρόταση του ΠΑΣΟΚ για σύσταση προανακριτικής για το πώς φθάσαμε στη κρίση ερευνώντας τα στοιχεία από το 2000 μέχρι σήμερα. Θα μου πεις όμως είναι λύση οι εξεταστικές ; Όχι. Η λύση είναι μέσα από θεσμικές αλλαγές να ανακτηθεί η χαμένη τιμή της πολιτικής. Και εμείς στη σοσιαλδημοκρατία να αποδείξουμε ότι πάνω από όλα είναι το κοινό και όχι το προσωπικό όφελος».

Εμφανίζεται κάθετα αντίθετη στις ευνοϊκές ρυθμίσεις για τους βουλευτές υπογραμμίζοντας ότι «είναι απόλυτα καταδικαστέες. Δεν γίνεται όταν έχεις τρελάνει τον κόσμο στους φόρους και τους έχεις τσακίσει, την ίδια στιγμή να βγαίνεις και να κάνεις ελαφρύνσεις για τους πολιτικούς ή να φτιάχνεις στρατιές κομματικών μανδαρίνων. Είναι προκλητικό και προκαλεί μεγαλύτερη άρνηση στον κόσμο».

Σχολιάζοντας την δυναμική που φαίνεται ότι αποκτά και πάλι το ΠΑΣΟΚ αλλά και τον δικό της ρόλο στη νέα εποχή επισημαίνει ότι «θα αγωνιστώ για να εκφράσουμε αυτό που ήμασταν και το χάσαμε διότι αναγκαστήκαμε να κάνουμεεπώδυνους συμβιβασμούς στα χρόνια της κρίσης. Και αυτό που λέω είναι ότι παρά τα λάθη που κάναμε, εμείς ξέρουμε τι είναι το κοινωνικό κράτος, γιατί εμείς το φτιάξαμε. Εμείςπληρώσαμε δυσανάλογα τα λάθη μας,όπως κανένα άλλο κόμμα. Ξέρουμε λοιπόν πως να κάνουμε ξανά την μεγάλη αλλαγή».

Ξεκάθαρη θέση όμως παίρνει και για το ενδεχόμενο επιστροφών των «άσωτων» στελεχών «Στο επίπεδο της κοινωνίας έχουμε δεσμούς με τον κόσμο της Αριστεράς, της Κεντροαριστεράς και της Σοσιαλδημοκρατίας. Από αυτόν τον κόσμο ζητάμε να έρθει στο σπίτι του. Από εκεί και πέρα τραβάμε διαχωριστική γραμμή με εκείνα τα στελέχη που για λόγους καιροσκοπικούς ή τυχοδιωκτικούς πήγαν στη βάρκα του ΣΥΡΙΖΑ για να αποκομίσουν οφέλη. Δεν τους χρειαζόμαστε.»

Πιστεύεις ότι το φλερτ για συνεργασία που ασκεί ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να έχει ευτυχή κατάληξη;
«Σε καμία περίπτωση. Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε αδιέξοδο και είναι προφανές ότι βρίσκονται σε πανικό. Εμείς δεν πρόκειται να γίνουμε μαξιλαράκι διάσωσης σε ένα ψευδεπίγραφο αριστερό κόμμα. Διότι αυτό είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, μια ιδιαιτερότητα της ελληνικής πραγματικότητας. «Γιαλαντζί» Αριστερά που συνεργάζεται με ένα ακραίο δεξιό μόρφωμα με μοναδικό σκοπό τη νομή της εξουσίας.
Για μας τα πράγματα είναι απολύτως ξεκάθαρα: ενδυνάμωση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, για να επιβάλουμε την επόμενη μέρα συναίνεση για ένα εθνικό σχέδιο που θα βγάλει τη χώρα από τη κρίση. Αυτή τη φορά όμως όλοι να αναλάβουν τις ευθύνες που τους αναλογούν. Κανείς δεν πρέπει να τη ξανασκαπουλάρει και να λαϊκίσει.»

Απόλυτη εμφανίζεται και για τα ανοίγματα που επιχειρεί ο Αλέξης Τσίπρας στα ευρωσοσιαλδημοκράτες «Δεν έχουν καμία σχέση με τη ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία. Είναι μια προβιά που προσπαθεί να βάλει αλλά δεν θα πετύχει».

Όταν συναντηθήκαμε για τη συνέντευξη ήταν ένα ανοιξιάτικο Σαββατιάτικο πρωινό που όμως έβρεχε ασταμάτητα. Δεν θα μπορούσα κλείνοντας τη κουβέντα μας να μην της ζητήσω να μου δώσει τη δική της εικόνα πάνω στο επιτυχημένο μότο: για Άνοιξη με ΠΑΣΟΚ και Άνοιξη με ΣΥΡΙΖΑ: «Για την Άνοιξη με ΠΑΣΟΚ θα διάλεγα μια εικόνα με μια ηλιόλουστη μέρα με τον χαρούμενο να είναι έξω στα μαγαζιά. Άνοιξη με ΣΥΡΙΖΑ μια μέρα σαν την σημερινή που ρίχνει καντάρια και καρεκλοπόδαρα και δεν κυκλοφορεί έξω ούτε ψυχή…»

Συνέντευξη στη Real News

nadia-real-news-25-2-2017Η επιστροφή του κουαρτέτου στην Αθήνα θεωρείτε ότι λύνει το πρόβλημα και δρομολογεί την έξοδο της χώρας στις αγορές, ή απλώς παρατείνει την κρίση;

Κατ’ αρχάς να διαχωρίσουμε την επιστροφή των θεσμών από το θέμα της αξιολόγησης: πώς μπορούμε να συζητάμε για έξοδο στις αγορές τη στιγμή που η αξιολόγηση εξακολουθεί να εκκρεμεί; Γιατί πολιτική συμφωνία δεν υπάρχει. Το μόνο που συμφωνήθηκε είναι η επιστροφή των θεσμών στην Αθήνα.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ συνεχίζει να χρησιμοποιεί επικοινωνιακά τρικ, παρουσιάζοντας τον διαπραγματευτικό όλεθρο ως θρίαμβο. Ουσιαστικά συμφώνησε σε όλα όσα υποτίθεται ότι διαφωνούσε. Πανηγυρίζει τη στιγμή που δεν έχει αποσπάσει καμία απολύτως δέσμευση για το χρέος ή την ποσοτική χαλάρωση, αλλά αντιθέτως έχοντας συμφωνήσει να προνομοθετήσει μειώσεις του αφορολόγητου, περαιτέρω περικοπές των κυρίων συντάξεων και δυσμενείς αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις. Προσπαθούν να πείσουν ότι νοιάζονται για τους μικρομεσαίους, τη στιγμή που οι επιλογές τους πλήττουν κυρίως αυτούς. Γιατί η μείωση του αφορολόγητου θα πλήξει τη γενιά των 400 ευρώ και τους χαμηλοσυνταξιούχους. Και μετά κατηγορούν τους άλλους για νεοφιλελευθερισμό…

Ο ενδιάμεσος χώρος, μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, μπορεί να παίξει ρόλο στην υπέρβαση της κρίσης και κάτω από ποιες προϋποθέσεις;

Ασφαλώς, αυτό εξάλλου είναι και το ζητούμενο. Επιτρέψτε μου όμως μια μικρή διευκρίνιση: η Δημοκρατική Συμπαράταξη δεν ετεροπροσδιορίζεται μεταξύ του τεχνητού διπόλου ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, αλλά αυτοπροσδιορίζεται ως χώρος απόλυτα αυτόνομος, με αυτοτελή ρόλο και αυτοδύναμη στρατηγική. Στόχος μας είναι εκφράσουμε ξανά τη μεγάλη πλειοψηφία των δημοκρατικών, προοδευτικών πολιτών, όπως κάναμε διαχρονικά.

Φυσικά μαγικές λύσεις για έξοδο από την κρίση δεν υπάρχουν – και όσοι τις υποσχέθηκαν στο παρελθόν ήρθαν γρήγορα αντιμέτωποι με την αλήθεια. Υπάρχουν όμως ρεαλιστικές λύσεις και προτάσεις, που αφορούν σε ένα νέο παραγωγικό μοντέλο, σε ριζικές ανατροπές στη λειτουργία του κράτους, της οικονομίας και της αγοράς. Χρειάζεται, λοιπόν, ένα εθνικό σχέδιο εξόδου από την κρίση προκειμένου να επανεκκινηθεί η ανάπτυξη, να βγούμε από τα μνημόνια και να ανακτήσουμε την εθνική μας αυτοπεποίθηση.

Απαραίτητη προϋπόθεση για κάτι τέτοιο είναι η ενδυνάμωση του χώρου μας, ώστε να μπορέσουμε να επιβάλουμε την εθνική συναίνεση και συνεννόηση. Να συμφωνήσουμε προς τα που θέλουμε να οδηγήσουμε την οικονομία, να συμφωνήσουμε ότι δε θα καταργηθεί π.χ. η διαύγεια, ότι η δικαιοσύνη επιτέλους θα απονέμεται πιο γρήγορα, ότι οι όποιες κρατικές θέσεις θα στελεχόνονται αξιοκρατικά, ότι θα συνεργαστούμε για πραγματική πάταξη της φοροδιαφυγής κλπ. Αυτά είναι προς το εθνικό συμφέρον και έτσι πρέπει να κινηθούμε.

Βλέπετε το μέλλον της Δημοκρατικής Συμπαράταξης ως ενιαίο κόμμα ή ως «ομπρέλα» κομμάτων, κινήσεων και φορέων;

Τόσο αυτό όσο και όλα τα άλλα θέματα που αφορούν στο μέλλον της Δημοκρατικής Συμπαράταξης θα συζητηθούν σε ανοιχτές και δημοκρατικές διαδικασίες στο συνέδριό μας, είναι λοιπόν νωρίς να εικάζουμε για την οργανωτική μορφή που θα έχει η παράταξή μας. Η πρόσκληση που απηύθυνε εδώ και ένα χρόνο η πρόεδρός μας Φώφη Γεννηματά στα κόμματα, τις κινήσεις και τα πολιτικά στελέχη, αλλά και σε κάθε πολίτη που ανήκει στον ευρύτερο χώρο της κεντροαριστεράς, να ενώσουν τις δυνάμεις τους μαζί μας και να συμπορευτούμε, ως στόχο έχει την ενίσχυση και διεύρυνση του ενιαίου πολιτικού φορέα της προοδευτικής παράταξης. Αυτό ακριβώς το μήνυμα ενότητας και ανανέωσης του χώρου της σοσιαλδημοκρατίας έχει πρωτεύοντα ρόλο, πριν από οποιαδήποτε συζήτηση για την τελική οργανωτική δομή που θα λάβει το μεγάλο αυτό εγχείρημα, και θεωρώ ότι θα καθορίσει όχι μόνο το μέλλον της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, αλλά και της ίδιας της πατρίδας μας.

Πέρα από την προσπάθεια πολιτικής κι οργανωτικής ενότητας του χώρου της κεντροαριστεράς, ποια βλέπετε να είναι τα πολιτικά προτάγματα, ώστε να ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη των πολιτών;

Το ΠΑΣΟΚ είναι γεγονός ότι «ακρωτηριάστηκε» στα χρόνια της κρίσης, αφενός διότι επωμίστηκε δυσανάλογα τεράστιο βάρος, αναλαμβάνοντας μόνο του την ευθύνη διάσωσης της χώρας μετά την καταστροφική διακυβέρνηση 2004-2009 της ΝΔ, κι αφετέρου γιατί η κρίση και η δημοσιονομική προσαρμογή έπληξε κυρίως τις κοινωνικές ομάδες που κατ’εξοχήν μας στήριξαν διαχρονικά.

Όμως το κλίμα έχει αρχίσει ήδη να αντιστρέφεται. Οι πολίτες κατανοούν ότι μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν, ούτε Ζάππεια, ούτε προγράμματα της Θεσσαλονίκης. Αυτό που αλλάζει είναι οι συγκεκριμένες πολιτικές που εκσυγχρονίζουν το κράτος και προσφέρουν στους πολίτες καλύτερες υπηρεσίες, καλύτερη ποιότητα ζωής, ένα αυθεντικό κοινωνικό κράτος. Όλα αυτά, άλλωστε, είναι τα προτάγματα της ευρωπαϊκής σοσιαλδήμοκρατίας, στην οποία ανήκουμε. Το πολιτικό μας πρόταγμα λοιπόν, δε μπορεί παρά να είναι οι πολίτες. Κυρίως εκείνοι που έχουν πληγεί περισσότερο από αυτή την κρίση. Θέλουμε να δημιουργήσουμε μια συμμαχία μεταξύ αυτών, αλλά και εκείνων των νέων, των δημιουργικών δυνάμεων της κοινωνίας που μπορούν να πάνε τη χώρα μπροστά.

Το μόνο που καταφέρνει η κυβέρνηση είναι να χάνει χρόνο

Αναδημοσίευση της συνέντευξής μου στην «Karfitsa» από το thecaller.gr:

Μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη έδωσε η αναπληρώτρια εκπρόσωπος τύπου του ΠΑΣΟΚ, Νάντια Γιαννακοπούλου στην «Karfitsa», απαντώντας στις ερωτήσεις του δημοσιογράφου Βαγγέλη Στολάκη.

Η κ. Γιαννακοπούλου τόνισε μεταξύ άλλων ότι «η κυβέρνηση το μόνο που καταφέρνει είναι να χάνει χρόνο» και πως το θέμα «εκτός του να κλείσει η αξιολόγηση είναι να δούμε ποιος θα είναι τελικά ο λογαριασμός».

Ολόκληρη η συνέντευξη της κ. Γιαννακοπούλου:


Τι εκτιμάτε θα κλείσει η αξιολόγηση ή θα ζήσουμε ξανά εποχές καλοκαιριού 2015;

Ευχή όλων μας είναι να κλείσει το συντομότερο δυνατόν η αξιολόγηση για να μην ξαναζήσουμε αυτό που βιώσαμε το καλοκαίρι του 2015. Δυστυχώς όμως, η μέχρι τώρα πορεία της διαπραγμάτευσης δεν αφήνει περιθώρια για αισιοδοξία: η κυβέρνηση το μόνο που καταφέρνει είναι να χάνει χρόνο, και ο χαμένος χρόνος μεταφράζεται σε ολοένα και νέα, επίπονα μέτρα για τους Έλληνες πολίτες. Το ζήτημα είναι βεβαίως να κλείσει μεν η αξιολόγηση, αλλά και να δούμε ποιός θα είναι τελικά ο λογαριασμός.

Αν και είχατε κάποια  άνοδο στις δημοσκοπήσεις έχετε «κολλήσει» στο 6,5-7%. Τι ποσοστό πιστεύετε θα παίρνατε εάν την άλλη Κυριακή είχαμε εκλογές; Ποιος είναι ο στόχος σας;

Οι δημοσκοπήσεις είναι ένα χρήσιμο εργαλείο που αποτυπώνουν τις τάσεις της στιγμής αλλά να μην ξεχνάμε ότι δεν είναι πάντα ακριβείς και ότι συχνά πέφτουν έξω.  Το είδαμε, άλλωστε, στο δημοψήφισμα το καλοκαιρι του ’15, το είδαμε και στις εκλογές. Νομίζω ότι το πι ο σημαντικό σημείο που πρέπει να κρατάμε από τις δημοσκοπήσεις είναι τα λεγόμενα ποιοτικά στοιχείια χαρακτηριστικά. Αυτά δείχνουν ότι η μεγάλη πλειοψηφία των προοδευτικών πολιτών θεωρούν ότι το ΠΑΣΟΚ και η Δημοκρατική Συμπαράταξη εκφράζουν καλύτερα σήμερα τον χώρο της κεντροαριστεράς.

Η ουσία είναι ότι η Δημοκρατική Συμπαράταξη δυναμώνει και αυτό το εισπράττουμε από τον κόσμο, από τους δημοκρατικούς, προοδευτικούς πολίτες που αναγνωρίζουν την μεγάλη ανανέωση του κινήματος, τη διαρκή προσπάθεια, τις πολιτικές πρωτοβουλίες και την πίστη στην εθνική συνεννόηση και συμπορεύονται ξανά μαζί μας. Στόχος μας παραμένει να ενισχύσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο τη δύναμή μας ώστε να μπορέσουμε να επιβάλουμε την εθνική συναίνεση και συνεννόηση.

Στη Δημοκρατική Συμπαράταξη υπάρχουν φωνές που δεν θέλουν συνεργασία με τη ΝΔ (Παπανδρέου), άλλοι που δεν θέλουν συνεργασία με το ΣΥΡΙΖΑ (Βενιζέλος)  και η Γεννηματά που δεν θέλει χώρια με τον έναν ή τον άλλο αλλά μαζί. Αλήθεια, τελικά ξέρετε τι θέλετε; Με τόσες διαφορετικές φωνές πως θα πείσετε τον κόσμο;

Η σταθερή θέση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης από το 2015 είναι είναι ξεκάθαρη:  αυτόνομος ρόλος και  αυτοδύναμη στρατηγική. Φιλοδοξούμε να είμαστε πρωταγωνιστές και όχι απλά ρυθμιστές των εξελίξεων, να γίνουμε ξανά εμείς ο πλειοψηφικός προοδευτικός πόλος. Ζητούμε τη στήριξη των Ελλήνων πολιτών για να επιβάλουμε την εθνική συναίνεση και συνεννόηση μεταξύ όλων των φιλοευρωπαϊκών, δημοκρατικών κομμάτων προκειμένου να πορευτούμε σε μια εθνική γραμμή εξόδου από την κρίση.

Τόσο πολύ σας πείραξε που Διαμαντοπούλου, Φλωρίδης και Ραγκούσης θα συνεργαστούν με το Ποτάμι; Παραμένει η πόρτα της Δημοκρατικής Συμπαράταξης ανοικτή;

Η Πρόεδρός μας Φώφη Γεννηματά έχει απευθύνει εδώ και ένα χρόνο πρόσκληση προς τα κόμματα, τους πολιτικούς σχηματισμούς, τις προσωπικότητες, τους πολίτες που ανήκουν στον ευρύτερο χώρο της κεντροαριστεράς να πορευτούμε όλοι μαζί για να ανασυγκροτήσουμε τον χώρο μας .

Η κα Διαμαντοπούλου, ο κ. Φλωρίδης και ο κ. Ραγκούσης αποτελούν ιστορικά και προβεβλημένα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και σαφώς θα επιθυμούσαμε να συνταχθούν με τη Δημοκρατική Συμπαράταξη και να δώσουμε όλοι μαζί ξανά τον αγώνα μας. Το ίδιο ισχύει και για το Ποτάμι. Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω το τί διαφορετικό λένε, ή, αν θέλετε, ποιές είναι οι ιδεολογικές ή πολιτικές διαφορές τους που μας χωρίζουν. Νομίζω ότι όλα αυτά μπορούμε και πρέπει να τα αφήσουμε στην άκρη, γιατί δεν υπάρχει πλέον περιθώριο για άλλες τιμαριοποιήσεις στην κεντροαριστερά.

Το πιο… περίεργο περιστατικό που σας έτυχε στη Βουλή ποιο είναι;

Δεν θα σας μιλήσω για ένα μεμονωμένο περιστατικό αλλά για το γενικότερο κλίμα που αντιμετώπισα ως νέα βουλευτής το 2010. Ήταν οι μέρες που ψηφιζόταν το μνημόνιο και η ατμόσφαιρα ήταν εκρηκτική εντός και εκτός βουλής. Κληθήκαμε να αντιμετωπίσουμε μια κατάσταση διαμετρικά αντίθετη με το κλιμα που επικρατούσε όταν είχαμε πρωτοεκλεγεί, και ειδικά εμείς οι νέοι βουλευτές πήραμε στους ώμους μας την τεράστια ευθύνη να κρατήσουμε τη χώρα όρθια τη στιγμή που σύσσωμη η αντιπολίτευση έβαλλε εναντίον μας και δυναμίτιζε την ατμόσφαιρα ακόμη περισσότερο διχάζοντας τον ελληνικό λαό. Ζήσαμε πολύ δύσκολες στιγμές, όμως θεωρώ ότι πλέον, μετά από 7 χρόνια, αποδείχθηκε περίτρανα τόσο από τη ΝΔ όσο και από τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ ότι δεν υπήρχαν ούτε μαγικές λύσεις ούτε Μεσσίες.

Αλήθεια, όσοι ασχολούνται με την πολιτική όπως εσείς και είναι ελεύθεροι επαγγελματίες, πάλι όπως εσείς, πότε βρίσκουν χρόνο για… δουλειά;

Δεν θα σας πω ότι είναι εύκολο, ειδικά δεδομένου ότι εκτός από δικηγόρος και πολιτικός είμαι σύζυγος και μητέρα τριών παιδιών. Σαφώς τόσο το επάγγελμά μου όσο και η πολιτική είναι ιδιαίτερα απαιτητικά από πλευράς χρόνου, και πολλές φορές αναγκάζομαι να θυσιάζω  τον προσωπικό μου χρόνο προκειμένου να ανταποκρίνομαι στις υποχρεώσεις μου. Μπορεί να ακούγεται κλισέ, αλλά χρόνος υπάρχει πάντα όταν κάνεις κάτι που αγαπάς, αρκεί να βρίσκεις τις κατάλληλες ισορροπίες και να φροντίζεις ώστε ο χρόνος που αφιερώνεις σε κάθε δραστηριότητα να είναι ουσιαστικός και ποιοτικός. Άλλωστε, αν θέλουμε να μιλάμε για πραγματική ανανέωση στην πολιτική, πρέπει να αφήσουμε πίσω τις λογικές των κατ’ επάγγελμα πολιτικών, των «κομματικών στελεχών» κ.ά. Ο πολιτικός πρέπει να έχει ένσημα, πρέπει να έχει δουλέψει. Αλλιώς πώς μπορεί να κατανοήσει τα πραγματικά προβλήματα των πολιτών και να προτείνει λύσεις;

Ποια είναι η καθημερινότητα μιας αναπληρώτριας εκπροσώπου τύπου;

Οι αρμοδιότητες είναι πολλές και ποικίλουν από μέρα σε μέρα. Μεγάλο μέρος της καθημερινότητάς μου αποτελεί η διαρκής ενημέρωση γύρω από θέματα της επικαιρότητας και συνεργασία μου με το γραφείο τύπου αλλά και στελέχη του κόμματος για την καλύτερη δυνατή εκπροσώπηση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και των θέσεών μας στα ΜΜΕ, τόσο μέσω των ανακοινώσεων της παράταξης όσο και με την προσωπική παρουσία στην τηλεόραση, το ραδιόφωνο αλλά και τον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο με άρθρα και συνεντεύξεις.

Φίλες από άλλα κόμματα έχετε. Κι αν ναι ποιες είναι;

Κατ’ αρχάς επιτρέψτε μου ως γενικό σχόλιο να σας πω ότι οι αληθινές φιλίες βασιζονται σε βαθιές αρχές, αξίες, κοινές εμπειρίες και συναισθήματα και άρα δημιουργούνται και διατηρούνται πέρα από κόμματα και πολιτική τοποθέτηση. Μια και δραστηριοποιούμαι στον χώρο του ΠΑΣΟΚ και της Δημοκρατικής Συμπαράταξης , είναι φυσικό πολλές από τις φιλίες μου να προέρχονται από αυτόν. Όμως τόσο στο στενό όσο και στο ευρύτερο φιλικό περιβάλλον μου υπάρχουν άνθρωποι που ιδεολογικά ανήκουν και σε άλλα κόμματα.

Με ποιον υπουργό θα μπορούσατε να πάτε για καφέ και να συζητήσετε; Τι θα του λέγατε; (Και με ποιον δεν θα πίνατε ούτε εσπρεσάκι στα γρήγορα);

Θα ήταν αν μη τι άλλο υποκριτικό εκ μέρους μου αν δεν έπινα ούτε «εσπρεσσάκι στα γρήγορα» με κάποιον από τους υπουργούς της κυβέρνησης, τη στιγμή που αυτό που επιζητούμε ως Δημοκρατική Συμπαράταξη είναι η συνεννόηση για το καλό της χώρας.

Όσον αφορά το με ποιόν υπουργό θα έπινα καφέ, νομίζω ότι θα επέλεγα την Υπουργό Εργασίας κα. Αχτσιόγλου, τόσο γιατί το χαρτοφυλάκιο που διαχειρίζεται είναι εξαιρετικά σημαντικό για κάθε Έλληνα πολίτη, αλλά και γιατί θεωρώ ότι ως νέες γυναίκες στην πολιτική θα είχαμε πολλά να συζητήσουμε.

Σύζυγός σας είναι ένας πολύ γνωστός ηθοποιός και σκηνοθέτης. Σας ζητώ να αλλάξετε ρόλους. Αν πολιτευόταν ο Μάξιμος σε ποιο χώρο θα ανήκε σήμερα και εάν εσείς σκηνοθετούσατε μια παράσταση ποια θα ήταν αυτή και με πρωταγωνιστές ποιους βουλευτές;

Ένα από τα πολλά που μας ενώνουν με τον Μάξιμο όλα αυτά τα χρόνια είναι ότι μοιραζόμαστε τις ίδιες αρχές και αξίες, θεωρώ λοιπόν ότι σε περίπτωση που ο ίδιος επιθυμούσε να πολιτευτεί, θα ανήκε στον προοδευτικό χώρο.

Όσον αφορά στο δεύτερο σκέλος, νομίζω ότι η παράσταση που θα ανέβαζα θα ήταν οι Νεφέλες του Αριστοφάνη, που καυτηριάζει με αιχμηρό τρόπο τις αρνητικές συνέπειες της σοφιστικής επιχειρηματολογίας αλλά και εν γένει την κρίση της ηθικής και της πολιτικής στην αρχαία Αθήνα. Νομίζω ότι είναι εξαιρετικά επίκαιρη κωμωδία στις μέρες μας και θα έδινα τους πρωταγωνιστικούς ρόλους στο υπουργικό συμβούλιο…

 

 

Βουλιάζουμε καθημερινά με αποκλειστική ευθύνη της κυβέρνησης

Συνέντευξη στο thecaller.gr, στο πλαίσιο του debate της κεντροαριστεράς.


 

Σε πρόσφατο άρθρο σας τονίσατε την ανάγκη συγκρότησης μίας κυβέρνησης εθνικής ενότητας και μάλιστα άμεσα. Κατά τη γνώμη σας ποια κόμματα θα πρέπει να συμμετάσχουν σε αυτό το σχήμα;

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αποδεικνύει καθημερινά την ανικανότητά της να διαχειριστεί τα προβλήματα της χώρας. Βουλιάζουμε καθημερινά με αποκλειστική ευθύνη τους. Γι’ αυτό και είναι αναγκαία μια οικουμενική κυβέρνηση, στην οποία θα συμμετέχουν όλα τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου και θα αναλάβουν τις ευθύνες που τους αναλογούν. Η χώρα βρίσκεται εδώ και χρόνια σε κρίσιμη καμπή και μόνο με ευρείες συναινέσεις και συνεννόηση μπορεί να ξεπεράσει τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει. Πρόκειται για θέση μας που έχουμε επαναλάβει πολλές φορές από το 2010. Χρειάζεται μια ισχυρή κυβέρνηση που θα διαθέτει ικανά στελέχη και θα εκπροσωπεί όλο το φάσμα της κοινωνίας, προκειμένου να γίνουν οι απαραίτητες μεταρρυθμίσεις για να βγούμε επιτέλους από την κρίση. Και βέβαια θα πρέπει να συμμετέχουν σε αυτήν και τα δύο μεγάλα κόμματα, ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ. Είναι προφανές ότι η εποχή των μονοκομματικών κυβερνήσεων έχει παρέλθει, και οι κυβερνητικοί σχηματισμοί με ένα μεγάλο κόμμα και μια «ουρά» έχουν αποδειχθεί ανεπαρκείς ως προς την κοινωνική αποδοχή. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ δεν αντιλαμβάνονται αυτήν την αναγκαιότητα, θα μας βάλουν σε νέες εκλογικές περιπέτειες, και ο τόπος δεν αντέχει άλλη ανασφάλεια.

 

Όλο το κείμενο της συνέντευξης εδώ.