Άρθρο στην εφημερίδα «Το Παρόν»

Οι εθνικές εκλογές της 21^ης Μαΐου αποτελούν πια παρελθόν. Οι πολίτες με την ψήφο τους έστειλαν πολλά και πολυσήμαντα μηνύματα. Η αποκωδικοποίησή τους είναι σημαντική υποχρέωση, ώστε ως ΠΑΣΟΚ να πορευτούμε προς την δεύτερη εκλογική μάχη. Σε κάθε περίπτωση πάντως, ένα καθαρό μήνυμα που έστειλαν οι πολίτες το βράδυ των εκλογών, ήταν η αδήριτη ανάγκη για μια αξιόπιστη προοδευτική δύναμη στη χώρα, για να υπερασπιστούμε τους θεσμούς, τη δημοκρατία, το ισχυρό κοινωνικό κράτος και τη δίκαιη ανάπτυξη. Αυτή η απαίτηση απευθύνεται προς το ΠΑΣΟΚ που βγαίνει από τις κάλπες σημαντικά ενισχυμένο και όλα δείχνουν, ότι μπορεί να διαφοροποιηθούν ριζικά οι πολιτικοί συσχετισμοί, με το ΠΑΣΟΚ να ενισχύει καθοριστικά τα ποσοστά του.

Ο αγώνας μας ενόψει των δεύτερων εκλογών εστιάζει με την δύναμη των πολιτών να είμαστε η αξιόπιστη προοδευτική δύναμη, ο στρατηγικός ιδεολογικός αντίπαλος της Νέας Δημοκρατίας. Άλλωστε ο  ΣΥΡΙΖΑ αποδείχθηκε ο χρυσός χορηγός της Νέας Δημοκρατίας με το είδος και το ύφος της αντιπολίτευσης που άσκησε. Δεν έπεισε με την λαϊκίστικη, ισοπεδωτική αντιπολιτευτική του τακτική και η κοινωνία του έστειλε με ηχηρό τρόπο το μήνυμα. Απάντηση στο μοντέλο διακυβέρνησης της Ν.Δ δεν μπορεί να είναι το μοντέλο διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ.  Απέναντι στη Νέα Δημοκρατία μπορεί να σταθεί το ΠΑΣΟΚ, η δημοκρατική παράταξη, γιατί οι πολίτες έχουν διαπιστευτήρια του κόμματος μας. Εμείς μπορούμε να υπερασπιστούμε ουσιαστικά το κράτος δικαίου, να μειώσουμε τις ανισότητες με ένα ισχυρό κοινωνικό κράτος. Εκπροσωπούμε τον υπεύθυνο, ρεαλιστικό λόγο. Αυτό είναι το δικό μας διακύβευμα, αυτό είναι το δικό μας στοίχημα ενόψει των δεύτερων εκλογών.

Γι’ αυτό αυτή την ώρα καλούμε όλους τους προοδευτικούς πολίτες να έρθουν κοντά μας και να αγωνιστούμε μαζί για να δυναμώσουμε και άλλο τη δημοκρατική παράταξη. Να γίνουμε η αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση εξουσίας, που έχει ανάγκη ο τόπος. Να αφήσουμε πίσω τη διχόνοια και την τοξικότητα, να ενώσουμε τους Έλληνες και να κάνουμε μαζί πράξη την Αλλαγή, που έχει ανάγκη ο τόπος. Κανείς δεν μπορεί πια να αμφισβητήσει στα σοβαρά ότι όσο υπάρχει ΣΥΡΙΖΑ και Αλέξης Τσίπρας στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης η ΝΔ και ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα κυβερνούν χωρίς αντίπαλο και ανεξέλεγκτοι.  Γι’ αυτό και η Νέα Δημοκρατία επιθυμεί απέναντι της να έχει τον χρυσό χορηγό της. Αυτόν που μπορεί να χρησιμοποιεί ως σκιάχτρο.

Οι πολίτες εντόπισαν τις πολιτικές παλινωδίες του κ. Τσίπρα και της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ. Πάνω στην αγωνία της πολιτικής τους επιβίωσης, αγκάλιασαν τα στελέχη του Πάνου Καμμένου, “ξέπλυναν” την κυβέρνηση της χρεοκοπίας του Κώστα Καραμανλή εντάσσοντας στα ψηφοδέλτιά τον Ευάγγελο Αντώναρο και αξιοποίησαν ως και τη γραμμή Μπαρμπαρούση για να προσεταιριστούν τους ψηφοφόρους του Κασιδιάρη και των δολοφόνων του Παύλου Φύσσα. Γι’ αυτό του γύρισαν την πλάτη, επέλεξαν συγκριτικά την Ν.Δ των υποκλοπών , της αύξησης των ανισοτήτων, της αδυναμίας να τιθασευτεί η ακρίβεια, της μεταρρυθμιστικής άπνοιας.

Το ΠΑΣΟΚ το ψήφισαν επιπλέον 220.000 πολίτες, σε 6 περιφέρειες καταγραφήκαμε 2η δύναμη και όλα δείχνουν ότι μπορούμε στο δεύτερο γύρο να τις πολλαπλασιάσουμε. Με προσπάθεια συνεχούς επαφής και διαλόγου με τους πολίτες , με την συστηματική προβολή της προγραμματικής μας ατζέντας σε όλο το φάσμα των ζητημάτων που απασχολούν την κοινωνία. Απευθυνόμαστε στους πολίτες. Ξέρουμε και έχουμε προτάσεις για τα προβλήματα τους, που επιδείνωσε η κυβέρνηση της ΝΔ. Πορευόμαστε με ακόμα μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και αισιοδοξία θέλοντας να εκφράσουμε την απαίτηση αλλαγών, ένα μεγάλο μεταρρυθμιστικό ρεύμα για την πορεία της χώρας. Οι ερχόμενες βουλευτικές εκλογές θα είναι σταθμός για την ολοκλήρωση της παραπέρα ενίσχυσης του ΠΑΣΟΚ. 

Άρθρο στην εφημερίδα «Τα Νέα» 01.04.2023

Το ΠΑΣΟΚ ως σοβαρό και υπεύθυνο κόμμα, κινείται πάντα με γνώμονα το συμφέρoν της χώρας. Αυτό το έχουμε αποδείξει έμπρακτα στη διαχρονική μας πορεία, χωρίς να υπολογίζουμε το κόστος. Θέταμε πάντα το συμφέρον της χώρας και της κοινωνίας πάνω από το στενά κομματικό συμφέρον. Θα περίμενε κανείς να το έχουν καταλάβει οι πολιτικοί μας αντίπαλοι, οι οποίοι εμφανίστηκαν να διασύρουν και να προβοκάρουν την πρόσφατη πρόταση του Προέδρου μας για το ενδεχόμενο μετεκλογικών συνεργασιών. Προφανώς όμως η στάση τους δεν εκπορεύεται από την «έκπληξη» , αλλά από την διάθεση να την κάψουν, αφού η μεν Ν.Δ νοιάζεται για την αυτοδυναμία και μόνο, ο δε ΣΥΡΙΖΑ υποτίθεται ότι προβάλλει μια πρόταση προοδευτικής συνεργασίας αν είναι πρώτος χωρίς κανένα προγραμματικό περιεχόμενο και ενώ εμφανίζεται δεύτερος σ΄ όλες τις δημοσκοπήσεις. Ουσιαστικά τους ενδιαφέρει ένα ΠΑΣΟΚ πιεσμένο ως χώρος για να αλιεύουν στα θολά νερά και γι’ αυτό τους ενοχλεί η πρόταση μας.

Η θέση του ΠΑΣΟΚ για το ενδεχόμενο μετεκλογικών συνεργασιών είναι ξεκάθαρη και την εξέφρασε ο Πρόεδρος μας, Νίκος Ανδρουλάκης. Πάντα τονίζαμε ότι στην όποια συζήτηση πιθανής μετεκλογικής συνεργασίας θα πρέπει να ληφθούν υπόψη τρείς παράγοντες. Ο πρώτος παράγοντας είναι οι πολιτικοί συσχετισμοί που θα διαμορφωθούν από το αποτέλεσμα των εκλογών. Ζητούμε από τους πολίτες να ενισχύσουν σημαντικά τα εκλογικά μας ποσοστά, να μας δώσουν ισχυρό διψήφιο ποσοστό,  ώστε με ισχυρή φωνή να έχουμε την δύναμη παρέμβασης για την επιβολή μεταρρυθμιστικών, σοσιαλδημοκρατικών θέσεων. Δεύτερος παράγοντας είναι η διερεύνηση του πεδίου προγραμματικών συγκλίσεων, γιατί αν κάποια τέτοια δυνατότητα δεν υπάρχει, θα ήταν σαν να εξαπατούσαμε τους πολίτες συμβάλλοντας σε μια πιθανή συνεργασία δίχως αρχές, θέσεις, κοινές στοχεύσεις . Και τρίτος παράγοντας είναι η προβλεπόμενη και από το άρθρο 37 του Συντάγματος, συζήτηση και για τα πρόσωπα που θα απαρτίζουν την Κυβέρνηση που θα κληθούν να εφαρμόσουν αυτές τις πολιτικές. Καλώς ή κακώς τόσο ο Κ. Μητσοτάκης και το «επιτελικό του Κράτος», όσο και ο κ. Τσίπρας με τα πεπραγμένα της διακυβέρνησης του έχουν κριθεί από τον Ελληνικό λαό και έχουν αποτύχει.

Η πρόταση του ΠΑΣΟΚ είναι η αυτονόητη για κάθε περίπτωση κυβερνητικής συνεργασίας σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα. Ας επισημάνουμε όμως και αυτό: Το ΠΑΣΟΚ είναι το μόνο κόμμα που έχει κάνει την αυτοκριτική του, και κρίθηκε με την σειρά από τους πολίτες μένοντας εκτός διακυβέρνηση της χώρας για σχεδόν 10 χρόνια. Σήμερα κάνουμε ένα νέο ξεκίνημα και προτείνουμε ένα άλλο μοντέλο διακυβέρνησης της χώρας. Μπορεί αυτή μας η πρόταση να δυσκολεύει τον κ. Μητσοτάκη ή τον κ. Τσίπρα, , ωστόσο εμάς μας ενδιαφέρει τι συμφέρει την πορεία της χώρας προς το μέλλον και την κοινωνία. Η κοινωνία αναζητεί μια νέα αλλαγή και αυτή την αλλαγή επιδιώκουμε να εκφράσουμε. Αλλαγή όμως με ανοχή σε αποτυχημένα μοντέλα διακυβέρνησης και μεταρρυθμιστική ανυπαρξία δεν μπορεί να υπάρξει.

Το ζητούμενο δεν είναι αν θα παραμείνει Πρωθυπουργός ο κ. Μητσοτάκης ή αν θα ξαναγίνει ο κ. Τσίπρας. Το μεγάλο ζητούμενο είναι πως θα γίνουν οι μεγάλες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη η χώρα. Προχωράμε μπροστά, κοιτώντας πίσω,  τις ρίζες μας. Το ΠΑΣΟΚ είναι το μόνο κόμμα που μεταρρύθμισε την χώρα, και επέφερε καινοτόμες αλλαγές κόντρα ακόμα και στον κακό του εαυτό. Αυτό θέλουμε να κάνουμε και τώρα.

Άρθρο στην εφημερίδα «Παρόν της Κυριακής»

Μετά τις αποκαλύψεις για την παρακολούθηση και την απόπειρα «παγίδευσης» του κινητού τηλεφώνου του Νίκου Ανδρουλάκη έχει ανακύψει, στην πολιτική ζωή της χώρας, ένα μείζον θέμα δημοκρατίας και διαφάνειας. Δεν υπάρχει Έλληνας που να μην το καταλαβαίνει αυτό. Για αυτό, όσο γίνεται προσπάθεια από την Κυβέρνηση να υποβαθμιστεί το πρόβλημα, όσο δεν δίνονται ουσιαστικές απαντήσεις στα κρίσιμα ερωτήματα που έχουν τεθεί ήδη από την πρώτη στιγμή, δημιουργούνται επικίνδυνες σκιές  και τροφοδοτούνται ερωτήματα για την ποιότητα και τη λειτουργία της Δημοκρατίας μας.

Η χώρα δεν μπορεί να ζει υπό τον κίνδυνο της πιθανότητας αυθαιρεσίας κατά οποιουδήποτε, ακόμα και της τηλεφωνικής παρακολούθησής του. Η χώρα έχοντας να αντιμετωπίσει ποικίλες κρίσεις (τουρκική επιθετικότητα, ενεργειακή- οικονομική κρίση, πανδημία κ.ά.)  δεν μπορεί να ζει χωρίς απαντήσεις για όσα συνέβησαν, χωρίς ταυτόχρονα τη λήψη μέτρων για τη θωράκιση της Δημοκρατίας, του Κράτους Δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ταυτόχρονα με Μυστικές Υπηρεσίες που θα λειτουργούν αποτελεσματικά υπέρ της προστασίας της χώρας σε συνθήκες διαφάνειας και ελέγχου. Η Κυβέρνηση επωμίζεται τεράστιες ευθύνες και για όσα έγιναν και για όσα δεν πράττει ελπίζοντας πιθανά σε ένα «ξεφούσκωμα» του προβλήματος.

Το ΠΑΣΟΚ, από την πρώτη στιγμή, αντιμετώπισε το ζήτημα αυτό εντελώς θεσμικά. Η πρώτη κίνηση του Προέδρου μας ήταν να προσφύγει στη Δικαιοσύνη και να καταθέσει μηνυτήρια αναφορά στον Άρειο Πάγο. Η πρόθεση μας, ως ΠΑΣΟΚ, δεν αποσκοπεί στο να  εργαλειοποιήσουμε αυτό το σημαντικό γεγονός αναζητώντας αφορμή για ν’ ασκήσουμε κριτική ή να ζητήσουμε εκλογές. Η χώρα μας αντιμετωπίζει τόσα προβλήματα, όπως η ραγδαία αύξηση των τιμών σε βασικά αγαθά και ενέργεια, τα οποία μας επιτρέπουν να ασκήσουμε καθημερινά σκληρή αντιπολίτευση στην Κυβέρνηση, για τους μέχρι τώρα χειρισμούς της.  Το συγκεκριμένο όμως γεγονός, από  μόνο του, έχει ιδιαίτερη αξία, βαρύνουσα σημασία και πρέπει να λυθεί άμεσα.

Πρόκειται για μείζον θέμα δημοκρατίας και αν δεν το αντιμετωπίσουμε θεσμικά και ολοκληρωτικά, θα έχουμε πυροδοτήσει μία βόμβα στα θεμέλια του δημοκρατικού πολιτεύματός μας. Οπότε, πρέπει αυτή τη στιγμή να δοθούν σαφείς απαντήσεις, ανεξαρτήτως πότε θα γίνουν εκλογές. Χρειάζονται απαντήσεις και ανάληψη ευθυνών τώρα.

Οι ευθύνες που φέρει η Κυβέρνηση και προσωπικά  ο ίδιος ο Πρωθυπουργός είναι βαρύτατες και ουσιαστικές. Μήπως είμαστε υπερβολικοί, όπως λένε κάποιοι; Μήπως προσπαθούμε να «εκμεταλλευτούμε» το πρόβλημα όπως κυβερνητικά στελέχη διατυμπανίζουν; Ας υπενθυμίσουμε ότι αρχικά, πριν ημέρες,  κανείς από την Κυβέρνηση και τους αρμόδιους δεν παραδεχόταν ότι παρακολουθούταν ο Νίκος Ανδρουλάκης. Γιατί;  Όλως περιέργως τόλμησαν στην συνέχεια να παραδεχτούν ότι όντως ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ήταν υπό παρακολούθηση και ανακοινώθηκαν δυο παραιτήσεις σε μια ώρα. Τι ακριβώς δείχνουν οι παραιτήσεις και η καθυστερημένη ομολογία; Δυστυχώς, η εικόνα της πλήρους άγνοιας συντηρήθηκε και κατά τη συνεδρίαση της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας, παρόντων Υπουργών, του, τέως πλέον, Διοικητή της Ε.Υ.Π και του Προέδρου της ΑΔΑΕ.

Αν αυτά δεν αποτελούν κινήσεις συγκάλυψης, τότε τι είναι; Ας το πούμε ακόμα πιο καθαρά. Μας ενέπαιζαν επί ημέρες. Γιατί; Ας αναφέρουμε όμως και κάποια δεδομένα που κάνουν ακόμα πιο προβληματική την κατάσταση. Αν δεν υπήρχαν τα πορίσματα των αρμοδίων ευρωπαϊκών οργάνων και επιτροπών του Ευρωκοινοβουλίου, θα επικρατούσε μία «κανονικότητα», όπως αρέσκεται να παρουσιάζει η σημερινή Κυβέρνηση και ποτέ δεν θα μαθαίναμε τίποτα, για τα όσα τρομακτικά συμβαίνουν γύρω μας. Θα ζούσαμε σε καθεστώς πλήρους άγνοιας.

Σε καθεστώς άγνοιας μας κρατούν όμως και τώρα. Σε βασικά ερωτήματα δεν έχουν δοθεί απαντήσεις. Ποιος έδωσε την εντολή παρακολούθησης; Ο ίδιος ο Πρωθυπουργός αρνείται ότι ήξερε και είπε στο διάγγελμά του ότι ήταν απόφαση του Διοικητή της Ε.Υ.Π. Μιας υπηρεσίας που υπάγεται απευθείας στον Πρωθυπουργό με απόφαση αυτής της κυβέρνησης. Εάν όντως ο κ. Μητσοτάκης ήξερε είναι δραματικό, εάν πάλι δεν ήξερε, όπως  λέει, είναι εξίσου δραματικό κι επικίνδυνο. Πόσο συμπτωματικό είναι το γεγονός ότι η χρονική στιγμή που διερευνείτο η προσπάθεια παρακολούθησης του κινητού του Προέδρου μας Νίκου Ανδρουλάκη με το σύστημα predator ταυτίζεται με την ομολογημένη παρακολούθηση από την ΕΥΠ; Ποιος έχει προμηθευτεί το σύστημα predator στην χώρα είτε είναι δημόσιος φορέας είτε ιδιώτης; Είναι ή δεν είναι δημοκρατικά επικίνδυνο να μην γνωρίζουμε ποιος κατέχει γενικότερα ένα τέτοιο λογισμικό και ειδικότερα ποιος το χρησιμοποίησε εν προκειμένω;

Όσο περνάνε οι ημέρες και δεν μαθαίνει ο Ελληνικός λαός την αλήθεια , τόσο περισσότερο φαίνεται το πολιτικό βάθος αυτής της κατάστασης. Σε τέτοιο σημείο, που επιχειρούν οι κυβερνητικοί κύκλοι να αντιστρέψουν την απλή κοινή λογική και αντί να δώσουν εξηγήσεις αυτοί που παρακολουθούσαν, ζητούνται εξηγήσεις απ’ αυτόν που παρακολουθούσαν. Είναι δε χαρακτηριστική η προσπάθεια που γίνεται από συγκεκριμένους, ειδικά στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, να δημιουργηθεί ένα κλίμα με το σκεπτικό «δεν μπορεί, κάτι θα έκανε για να τον παρακολουθούν.». Αποτελεί προσπάθεια συνειδητής δημιουργίας θολούρας για την ουσία της κατάστασης και πολιτικής ανηθικότητας να επιδιώκεται ο Νίκος Ανδρουλάκης να παρουσιαστεί σχεδόν από θύμα σε θύτη. Ταυτόχρονα είναι φανερή η προσπάθεια να ξεχαστούν οι καταγγελίες, να αλλάξει η πολιτική ατζέντα ή  να φανεί το ΠΑΣΟΚ «ουρά του ΣΥΡΙΖΑ».

Όσα συνέβησαν όμως δεν ξεχνιούνται, δεν θα αφήσουμε να ξεχαστούν αν δεν βγει όλη η αλήθεια στο φως. Αυτό είναι το καθήκον μας ως πατριωτική, προοδευτική, μεταρρυθμιστική δύναμη. Αυτό είναι το καθήκον μας και αυτό θα κάνουμε μέχρι τέλους.

Μετά τις αποκαλύψεις για την παρακολούθηση και την απόπειρα «παγίδευσης» του κινητού τηλεφώνου του Νίκου Ανδρουλάκη έχει ανακύψει, στην πολιτική ζωή της χώρας, ένα μείζον θέμα δημοκρατίας και διαφάνειας. Όσο γίνεται προσπάθεια από την Κυβέρνηση να υποβαθμιστεί το πρόβλημα, όσο δεν δίνονται ουσιαστικές απαντήσεις στα κρίσιμα ερωτήματα που έχουν τεθεί ήδη από την πρώτη στιγμή, δημιουργούνται επικίνδυνες σκιές  και τροφοδοτούνται ερωτήματα για την ποιότητα και την λειτουργία της Δημοκρατίας μας. Η χώρα δεν μπορεί να ζει υπό τον κίνδυνο της πιθανότητας αυθαιρεσίας κατά οποιουδήποτε, ακόμα και της τηλεφωνικής παρακολούθησης. Η χώρα έχοντας να αντιμετωπίσει ποικίλες κρίσεις (τουρκική επιθετικότητα, ενεργειακή- οικονομική κρίση, πανδημία κ.ά.)  δεν μπορεί να ζει χωρίς απαντήσεις για όσα συνέβησαν, χωρίς τη λήψη μέτρων για τη θωράκιση της Δημοκρατίας, του Κράτους Δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ταυτόχρονα με Μυστικές Υπηρεσίες που θα λειτουργούν αποτελεσματικά υπέρ της προστασίας της χώρας σε συνθήκες διαφάνειας και ελέγχου. 

Η Κυβέρνηση επωμίζεται τεράστιες ευθύνες και για όσα έγιναν και για όσα δεν πράττει, ελπίζοντας πιθανά σε ένα « ξεφούσκωμα» του προβλήματος.

Το ΠΑΣΟΚ, από την πρώτη στιγμή, αντιμετώπισε το ζήτημα αυτό εντελώς θεσμικά. Η πρώτη κίνηση του Προέδρου μας ήταν να προσφύγει στη Δικαιοσύνη και να καταθέσει μηνυτήρια αναφορά στον Άρειο Πάγο. Η πρόθεση μας, ως ΠΑΣΟΚ, δεν αποσκοπεί στο να  εργαλειοποιήσουμε αυτό το σημαντικό γεγονός. Το συγκεκριμένο όμως γεγονός, από  μόνο του, έχει ιδιαίτερη και βαρύνουσα σημασία και πρέπει να λυθεί άμεσα.

Πρόκειται για μείζον θέμα δημοκρατίας και αν δεν το αντιμετωπίσουμε θεσμικά και ολοκληρωτικά, θα έχουμε πυροδοτήσει μία βόμβα στα θεμέλια του δημοκρατικού πολιτεύματός μας. Οπότε, πρέπει αυτή τη στιγμή να δοθούν σαφείς απαντήσεις, ανεξαρτήτως πότε θα γίνουν εκλογές.

Οι ευθύνες που φέρει η Κυβέρνηση και προσωπικά  ο ίδιος ο Πρωθυπουργός είναι βαρύτατες και ουσιαστικές.

Μήπως είμαστε υπερβολικοί, όπως λένε κάποιοι; Μήπως προσπαθούμε να «εκμεταλευτούμε» το πρόβλημα όπως κυβερνητικά στελέχη διατυμπανίζουν;

Ας υπενθυμίσουμε ότι αρχικά, πριν δέκα ημέρες, κανείς από τη Κυβέρνηση και τους αρμόδιους δεν παραδεχόταν ότι παρακολουθούταν ο Νίκος Ανδρουλάκης.

Όλως περιέργως πριν από πέντε ημέρες τόλμησαν να παραδεχτούν ότι όντως ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ήταν υπό παρακολούθηση και ανακοινώθηκαν δυο παραιτήσεις κυβερνητικών στελεχών σε μια ώρα.

Δυστυχώς, η εικόνα της πλήρους άγνοιας συντηρήθηκε και κατά τη συνεδρίαση της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας, παρόντων Υπουργών, του, τέως πλέον, Διοικητή της Ε.Υ.Π  και του Προέδρου της ΑΔΑΕ.

Αν αυτά δεν αποτελούν κινήσεις συγκάλυψης, τότε τι είναι; Ας το πούμε ακόμα πιο καθαρά. Μας ενέπαιζαν επί δέκα ημέρες.  Γιατί; Ας αναφέρουμε όμως και κάποια δεδομένα που κάνουν ακόμα πιο προβληματική την κατάσταση.

Αν δεν υπήρχαν τα πορίσματα των αρμοδίων ευρωπαϊκών οργάνων και επιτροπών του Ευρωκοινοβουλίου,  δεν θα μαθαίναμε τίποτα, για τα όσα τρομακτικά συμβαίνουν γύρω μας και η κυβέρνηση θα συνέχιζε την «κανονικότητα» της. Θα ζούσαμε σε καθεστώς πλήρους άγνοιας.

Σε καθεστώς άγνοιας μας κρατούν όμως και τώρα. Σε βασικά ερωτήματα δεν έχουν δοθεί απαντήσεις. Ποιος και κυρίως γιατί έδωσε την εντολή παρακολούθησης; Ο ίδιος ο Πρωθυπουργός αρνείται ότι ήξερε και είπε στο διάγγελμά του ότι ήταν απόφαση του Διοικητή της Ε.Υ.Π. Μιας υπηρεσίας που υπάγεται απευθείας στον Πρωθυπουργό και σύμφωνα με τα όσα μας είπε, μέχρι σήμερα, ο κος Μητσοτάκης, είχε πλήρη άγνοια για το τί συμβαίνει σ’ αυτήν. Εάν όντως ήξερε είναι τραγικό, εάν πάλι δεν ήξερε είναι εξίσου τραγικό κι επικίνδυνο. 

Πόσο συμπτωματικό επίσης είναι το γεγονός ότι η χρονική στιγμή που διευρυνόταν η προσπάθεια παρακολούθησης του κινητού του Προέδρου μας Νίκου Ανδρουλάκη με το σύστημα predator ταυτίζεται με την ομολογημένη παρακολούθηση από την ΕΥΠ; 

Ποιος έχει προμηθευτεί το σύστημα predator στην χώρα είτε είναι δημόσιος φορέας είτε ιδιώτης ; Είναι ή δεν είναι δημοκρατικά επικίνδυνο να μην γνωρίζουμε ποιος κατέχει γενικότερα ένα τέτοιο λογισμικό και ειδικότερα ποιος το χρησιμοποίησε εν προκειμένω;

Όσο περνάνε οι ημέρες και δεν μαθαίνει ο Ελληνικός λαός την αλήθεια , τόσο περισσότερο φαίνεται το πολιτικό βάθος αυτής της κατάστασης. Σε τέτοιο σημείο, που επιχειρούν οι κυβερνητικοί κύκλοι να αντιστρέψουν την απλή κοινή λογική και αντί να δώσουν εξηγήσεις αυτοί που παρακολουθούσαν, ζητούνται εξηγήσεις απ’ αυτόν που παρακολουθούσαν. Είναι χαρακτηριστική η προσπάθεια που γίνεται από συγκεκριμένους, ειδικά στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, να δημιουργηθεί ένα κλίμα με το σκεπτικό «δεν μπορεί, κάτι θα έκανε για να τον παρακολουθούν.» Αποτελεί προσπάθεια συνειδητής δημιουργίας θολούρας για την ουσία της κατάστασης και πολιτικής ανηθικότητας να επιδιώκεται ο Νίκος Ανδρουλάκης να παρουσιαστεί σχεδόν από θύμα σε θύτη. Όμως αυτό δεν κρύβει τον πανικό της κυβέρνησης η οποία είναι απολύτως εκτεθειμένη.

Πειστικές απαντήσεις ζητάμε ως ΠΑΣΟΚ. Φως σε κάθε πτυχή της υπόθεσης , την αλήθεια ζητάμε και ταυτόχρονα  μέτρα θεσμικής θωράκισης της Δημοκρατίας , της προστασίας στοιχειωδών δικαιωμάτων. Αυτή την προσπάθεια θα την πάμε μέχρι τέλος γιατί αυτό οφείλουμε να κάνουμε ως προοδευτική, μεταρρυθμιστική, ευρωπαϊκή δύναμη. Αυτό το  οφείλουμε απέναντι στην χώρα και την κοινωνία. Κάθε άλλη « ερμηνεία» της στάσης μας είναι εκ του πονηρού από κέντρα που θέλουν να αποφύγουν την αλήθεια. 

Διαβάστε το άρθρο και εδώ:

https://www.news247.gr/politiki/nantia-giannakopoyloy-gia-ypoklopes-o-agonas-na-lampsei-i-alitheia-tha-einai-agonas-mechri-teloys.9723769.html

Άρθρο στην εφημερίδα «Τα Νέα»

Tο τελευταίο διάστημα γίνεται μια άκαιρη, απολίτικη και άνευ περιεχομένου συζήτηση, με ποιον θα συνεργαστεί το ΠΑΣΟΚ μετεκλογικά.

Σε καμιά όμως χώρα του κόσμου δεν γίνεται μια τέτοια συζήτηση τρεις μήνες ή ένα χρόνο πριν τις εκλογές. Μια σοβαρή και υπεύθυνη συζήτηση για πιθανές κυβερνητικές συνεργασίες, προϋποθέτει δύο απλά δεδομένα. Πρώτο, καταγεγραμμένους πολιτικούς συσχετισμούς μέσα από κάλπες και δεύτερο, σαφή, συγκεκριμένα προγράμματα με θέσεις για όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής από τα οποία μπορεί να απορρέουν δυνατότητες συνεργασιών ή όχι.

Κάθε τέτοια συζήτηση από Ν.Δ και ΣΥΡΙΖΑ, σήμερα, είναι προσχηματική και συνιστά προσπάθεια ανακοπής της ανοδικής πορείας του ΠΑΣΟΚ που φαίνεται να πετυχαίνει την μετατροπή του εναμισοκκοματισμού που είχαμε μέχρι πρότινος, σε μια τριγωνοποίηση του πολιτικού συστήματος.

Αυτό, ακριβώς, δεν αρέσει στην Ν.Δ και στο ΣΥΡΙΖΑ. Προτιμούν “αδιατάρακτους” τους μεταξύ τους πολιτικούς συσχετισμούς, με τους δύο τους “πρωταγωνιστές” και τους άλλους χρήσιμους “κομπάρσους” στα αδιέξοδά τους.

Από τη μια η Ν.Δ έχει ξεκαθαρίσει, ότι θέλει ΜΟΝΟ την αυτοδυναμία, με διακηρυγμένη την πρόθεσή της να “κάψει” τις πρώτες εκλογές και τα μηνύματα που θα εξαχθούν από τις κάλπες. Τόσο δημοκρατικά!! Τόσο απλά!! Βλέπει την ενίσχυση του ΠΑΣΟΚ, ως έναν εν δυνάμει κίνδυνο, έχοντας συνηθίσει σ΄ ένα ΣΥΡΙΖΑ που με την ανερμάτιστη πολιτική του την βοηθάει όσο κανείς άλλος, τρία χρόνια τώρα. Γνωρίζει καλά, επίσης, η Ν.Δ., ότι σημαντικό τμήμα της κοινωνίας αναζητεί πλέον άλλη εναλλακτική λύση. Βλέπει την αδυναμία της να διαχειριστεί κρίσεις, την μεταρρυθμιστική της αφλογιστία και την αποτυχία της γενικά, εξαιτίας της συντηρητικής της ιδεοληψίας.

Από την άλλη, ο ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζει, ότι κατάφερε, από δικά του λάθη, να μην μπορεί να διεκδικήσει την πρωτιά και αναζητεί εναγωνίως κάποια εναλλακτική λύση που θα προτείνει για να έχει κάτι να πει. Ανακάλυψε, πολύ όψιμα, την Προοδευτική Διακυβέρνηση, χωρίς να έχει περιγράψει καν πώς την αντιλαμβάνεται ως προς το προγραμματικό περιεχόμενό της. Μάλλον καταλαβαίνει, ότι οι απόψεις του, ειδικά στα εθνικά θέματα, στην εξωτερική πολιτική, αλλά και για την λειτουργία της Δημοκρατίας, την Δικαιοσύνη, τις Ανεξάρτητες Αρχές και το πολιτικό του φλερτ με διάφορες μειοψηφίες (αντιδυτικούς, αντιεμβολιαστές κλπ), μαζί με τις απόψεις όπως αυτή «της κατάληψης των αρμών της εξουσίας», τον έχει απομακρύνει από Κεντρώα και Κεντροαριστερά ακροατήρια που αμφισβητούν την προοδευτικότητά του.

Στο ΣΥΡΙΖΑ δεν πιστεύουν σε καμία προοδευτική διακυβέρνηση. Απλά θέλουν  να λεηλατήσουν και πάλι τον χώρο του ΠΑΣΟΚ, όπως έκαναν και στο πρόσφατο παρελθόν. Επίσης, προσπαθούν να “ρίξουν τον Μουτζούρη” για την αποτυχία τους σε όλους τους άλλους. Δεν θα τα καταφέρουν όμως.

Εμείς δεν  κάνουμε τέτοιες χάρες σε κανέναν και δεν δίνουμε προεκλογικά πολιτικά σωσίβια…

Tώρα επεξεργαζόμαστε και επικαιροποιούμε τις θέσεις και τις προτάσεις μας δημιουργώντας ένα μετρημένο, ρεαλιστικό και ξεκάθαρο πρόγραμμα, που θα παρουσιαστεί σύντομα και θα αποτελέσει την πειστική εναλλακτική μας πρόταση στους δημοκρατικούς πολίτες. Μας ενδιαφέρει ένα δυναμικό Σοσιαλδημοκρατικό μέλλον και όχι η συντήρηση ενός μίζερου παρόντος ή ο λαϊκισμός που αποτελεί μόνιμο κίνδυνο όπως δείχνουν και οι ευρωπαϊκές πολιτικές εξελίξεις σε χώρες. Κοιτάμε μπροστά, επιχειρούμε μια νέα πορεία προς τον λαό, προβάλλοντας τις θέσεις μας, επιδιώκοντας την ενίσχυσή μας και την ανατροπή των πολιτικών συσχετισμών. Αγωνιζόμαστε και είμαστε, προσηλωμένοι στην ανάκτηση του Κεντρώου και του Κεντροαριστερού χώρου και δεν μπαίνουμε, σε άσκοπες συζητήσεις που εξυπηρετούν τα στενά κομματικά συμφέροντα της Ν.Δ. και του  ΣΥΡΙΖΑ.

Άρθρο στην εφημερίδα «Το Παρόν της Κυριακής».

Μέχρι τη στιγμή που γράφω αυτό το άρθρο έχουν εμβολιαστεί τουλάχιστον με μία δόση 4.302.150 άτομα και έχουν ολοκληρώσει τον εμβολιασμό 2.911.340 άτομα. Σ’ αυτούς τους αριθμούς κρύβεται το μυστικό της πτώσης κρουσμάτων και θανάτων αλλά και η επιτυχία της κοινωνικής και οικονομικής επανεκκίνησης.

Οι αριθμοί αυτοί μπορεί να είναι ικανοποιητικοί, αλλά δεν είναι αρκετοί. Απέχουμε πολύ από την οικοδόμηση ενός αποτελεσματικού τείχους προστασίας. Αν, δε, λάβουμε υπόψη ότι μέχρι τον Ιούλιο θα έρθουν κοντά στα 7 εκατομμύρια εμβόλια, τώρα είναι η ώρα να δοθεί η μάχη για να εμβολιαστούν όσο το δυνατόν περισσότεροι συμπολίτες μας. Αυτό αποτελεί μονόδρομο για να θωρακιστεί η κοινωνία, για να αποτελέσει παρελθόν η περιπέτεια που περάσαμε και περνάμε.

Πολλοί αρνούνται να εμβολιαστούν και παρόλο που έχουν τη δυνατότητα να το κάνουν επικαλούνται δοξασίες και ενημέρωση από διάφορους ανεύθυνους, είναι θύματα ιδεοληψιών, επικαλούνται ερωτήματα. Τα ποσοστά των εμβολιασμένων άνω των 60 ετών, που θα έπρεπε ήδη να κινούνται πάνω από το 80%, κυμαίνονται δυστυχώς στο 60% – 65%. Δεν υποτιμώ τις δυνάμεις του ανορθολογισμού. Έχουν γίνει όμως λάθη και στην Ευρώπη και στη χώρα μας, με αιχμή το εμβόλιο της Astra Zeneca, που δημιούργησαν, που τροφοδότησαν αμφιβολίες συνολικά για τον εμβολιασμό. Η τελευταία πρόταση της Επιτροπής Εμβολιασμών, που αύξησε θεαματικά το όριο ηλικίας από τα 30 στα 60 έτη, ήταν το λιγότερο ατυχής, μη δίνοντας επαρκείς εξηγήσεις και μη δίνοντας απάντηση στο τι θα πράξουν όσοι είχαν εμβολιαστεί ήδη με την πρώτη δόση του εμβολίου της Astra Zeneca. Χρειάστηκε μία μέρα για να καταλάβουμε τι γίνεται, αλλά η ζημιά είχε ήδη επέλθει και κάτι τέτοιο δεν χρειάζεται αυτήν την κρίσιμη ώρα, που πρέπει να επιταχύνουμε.

Τώρα λοιπόν πρέπει να επιταχύνουμε. Δεν πρέπει να αφήσουμε κανένα περιθώριο πισωγυρίσματος, ούτε ανοιχτό το παράθυρο για να βρεθούμε μπροστά σε ένα τέταρτο κύμα πανδημίας, που θα ήταν υγειονομικά, κοινωνικά και οικονομικά καταστροφικό. Γι’ αυτό πρέπει να πείσουμε, πρέπει να επιστρατευθούν όλοι όσοι μπορούν να πείσουν, όσοι μπορούν να επηρεάσουν θετικά την κοινωνία. Τώρα είναι η ώρα της μέγιστης κοινωνικής ευθύνης για όσους αρνούνται. Τώρα είναι η ώρα ευθύνης για όλες τις πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες έστω σ’ αυτό το θέμα οφείλουν να παρέμβουν όλες μαζί.

Δεν θα είναι εύκολο. Δυστυχώς, υπάρχουν πολιτικοί που φλερτάρουν ανοιχτά με «ψεκασμένες θεωρίες». Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης σιωπά. Τι να πει άλλωστε; Τον χορό τον είχε ανοίξει ο ίδιος από τον Νοέμβριο, αμφισβητώντας ότι υπάρχει εμβόλιο, μιλώντας για «εμπόριο ελπίδας», όταν όλη η ανθρωπότητα πανηγύριζε για την επιτυχία της επιστήμης.

Πρέπει να πείσουμε λοιπόν, αλλά κανένα μέτρο δεν μπορεί να αποκλειστεί. Το δικαίωμα στον μη εμβολιασμό δεν μπορεί να έρχεται σε ευθεία σύγκρουση με το μείζον δικαίωμα όλων των πολιτών να έχουν υγεία και να μην κινδυνεύει η ίδια η ζωή τους. Άρα ο υποχρεωτικός εμβολιασμός ειδικά κατηγοριών εργαζομένων που έρχονται σε επαφή με πολύ κόσμο είναι και αναγκαίος και απόλυτα συμβατός με το Σύνταγμα. Πριν απ’ όλα των νοσοκομειακών, που είναι η δουλειά τους να φροντίζουν για τη ζωή μας, αλλά και άλλων κατηγοριών, όπως των εκπαιδευτικών, των αστυνομικών, των εργαζομένων σε δομές ηλικιωμένων κ.ά. Μέσα από έναν διάλογο πρέπει να καθοριστούν και οι κατηγορίες αλλά και οι επιπτώσεις όσων αρνούνται. Όπως πρέπει να δούμε και ένα σύνολο διευκολύνσεων για όσους έχουν εμβολιασθεί.

Η δημιουργία τείχους προστασίας είναι το μεγάλο ζητούμενο. Γιατί πριν και πάνω απ’ όλα είναι η υγεία και η ζωή όλων μας.

Διαβάστε το άρθρο και εδώ:

https://www.paron.gr/2021/06/19/nantia-giannakopoyloy-sto-quot-p-quot-prin-kai-pano-ap-ola-einai-i-ygeia-kai-i-zoi-ton-politon/

Άρθρο μου στο Pontiki.gr – 17/06/21

Όταν στα τέλη της προηγούμενης χρονιάς μαθαίναμε ότι η Επιστήμη κατόρθωνε σε χρόνο ρεκόρ να βρει εμβόλιο κατά του κοροναϊού, όλοι πήραμε μια βαθιά ανάσα. Επιτέλους γυρνούσε η κλεψύδρα για την αντιμετώπιση της πανδημίας από την οποία είχαν ήδη πεθάνει εκατομμύρια άνθρωποι. Μοναδική εξαίρεση στα τέλη Νοεμβρίου αποτελούσε ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, που αμφισβήτησε την ύπαρξή του βαφτίζοντας τη συζήτηση για το εμβόλιο ως «εμπόριο ελπίδας». Στη χώρα μας ξεκινήσαμε τον εμβολιασμό τον Ιανουάριο του 2021, στην αρχή με αργούς ρυθμούς, αφού υπήρχαν μικρές ποσότητες εμβολίων λόγω των όχι και ιδιαίτερα επιτυχημένων χειρισμών της Κομισιόν και στη συνέχεια οι ημερήσιοι ρυθμοί ξεπέρασαν τους 100.000 εμβολιασμούς. Η αλήθεια είναι ότι η οργάνωση και οι ρυθμοί εμβολιασμού ήταν μια θετική έκπληξη και για εμάς και για όλη την Ευρώπη. Υπάρχουν θέματα που πριν απ’ όλα πρέπει να τα κρίνουμε ως πολίτες, χωρίς την «ανάγκη» για σώνει και καλά μικροπολιτικά παιχνίδια.

Αυτή την ώρα που γράφω αυτό το κείμενο, οι συνολικοί εμβολιασμοί είναι 7.041.432. Έχουν εμβολιαστεί τουλάχιστον με μια δόση 4.302.150 άτομα και έχουν ολοκληρώσει τον εμβολιασμό τους 2.911.340. Σ΄ αυτούς τους αριθμούς «κρύβεται το μυστικό» της πτώσης κρουσμάτων και των θανάτων, αλλά και η επιτυχία ανοίγματος της κοινωνικής και οικονομικής επανεκκίνησης τουλάχιστον από υγειονομική άποψη. Οι αριθμοί όμως αυτοί είναι ικανοποιητικοί μεν, δεν είναι αρκετοί δε. Δείχνουν ότι απέχουμε πολύ από την οικοδόμηση ενός αποτελεσματικού τείχους προστασίας. Αν δε λάβουμε υπόψη ότι μέχρι τον Ιούλιο θα έρθουν κοντά στα 7 εκατομμύρια εμβόλια, τώρα είναι η ώρα να δοθεί η μάχη για να εμβολιαστούν όσο το δυνατόν περισσότεροι.

Δυστυχώς πολλοί αρνούνται τον εμβολιασμό και παρ’ όλο που έχουν αυτή την δυνατότητα επικαλούνται δοξασίες και ενημέρωση από διάφορους ανεύθυνους, είναι θύματα ιδεοληψιών, επικαλούνται ερωτήματα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν τα ποσοστά των εμβολιασμένων πάνω από 60 ετών που θα έπρεπε ήδη να έχουν ξεπεράσει το 80%, αλλά κυμαίνονται στο 60%-65%. Δεν υποτιμώ τον ανορθολογισμό και τις θεωρίες που μας παραπέμπουν στην περίφημη αντίληψη ότι «πχ μας ψεκάζουν» για να μας πείσουν ότι η Ελλάδα χρωστάει, ενώ για αυτούς δεν χρωστούσε κι ας ήταν τότε 345 δις. ευρώ το χρέος της Ελλάδας… Έχουν γίνει όμως και λάθη και στην Ευρώπη και στη χώρα μας με αιχμή το εμβόλιο της Astra  Zeneca που δημιούργησαν, που τροφοδότησαν αμφιβολίες συνολικά για τον εμβολιασμό. Είναι προφανές ότι οι παλινωδίες σε ευρωπαϊκό επίπεδο δεν στηρίζονταν στα επιστημονικά δεδομένα ή τουλάχιστον μόνο σ’ αυτά. Η Ελλάδα με την πολιτική που ακολούθησε φαίνεται να έμεινε έξω από αυτό το παιχνίδι. Ωστόσο ήταν  το λιγότερο ατυχής  η τελευταία πρόταση της Επιτροπής Εμβολιασμού που ξαφνικά αύξησε θεαματικά το όριο ηλικίας από τα 30 στα 60 έτη, μη δίνοντας επαρκείς εξηγήσεις και μη δίνοντας στιβαρή απάντηση στο τι θα πράξουν όσοι είχαν εμβολιαστεί ήδη με την πρώτη δόση Astra Zeneca. Χρειάστηκε μια ημέρα για να καταλάβουμε τι γίνεται, αλλά η ζημιά έγινε και τέτοιες ζημιές δεν χρειάζονται αυτή την κρίσιμη ώρα που πρέπει να επιταχύνουμε.

Τώρα λοιπόν πρέπει να επιταχύνουμε. Δεν πρέπει να αφήσουμε κανένα περιθώριο πισωγυρίσματος, ούτε ανοιχτό το παράθυρο για να βρεθούμε μπροστά σε ένα 4^ο Κύμα της πανδημίας που θα ήταν υγειονομικά, κοινωνικά και οικονομικά καταστροφικό. Γι’ αυτό πρέπει να πείσουμε την κοινωνία, να επιστρατευτούν όλοι όσοι μπορούν να πείσουν, όσοι μπορεί να επηρεάσουν θετικά. Στην αρχή του εμβολιασμού όλοι οι βουλευτές του Δυτικού Τομέα Αθήνας και οι Δήμαρχοι πήραμε μια πρωτοβουλία και δώσαμε στη δημοσιότητα ένα κάλεσμα υπέρ του εμβολιασμού. Η απήχησή του ήταν σημαντική. Τώρα, πολιτικοί, Δήμαρχοι, Γιατροί, καλλιτέχνες, αθλητές, άνθρωποι των Γραμμάτων και των Τεχνών πρέπει να συμβάλλουν θετικά, να ενεργοποιηθούν. Τώρα είναι η ώρα της μεγίστης κοινωνικής ευθύνης για όσους αρνούνται.

Δυστυχώς υπάρχουν πολιτικοί που ανοιχτά φλερτάρουν με «ψεκασμένες θεωρίες», προφανώς μήπως και εισπράξουν καμία ψήφο. Ωστόσο υπάρχουν και στελέχη που αυτοκαθορίζονται ως «ριζοσπάστες αριστεροί», οι οποίοι με άλλη φρασεολογία πράττουν το ίδιο, χωρίς το Κόμμα τους ή ο αρχηγός τους να ομιλούν. Υπάρχουν πολιτικοί που δημοσίως εκφράζονται «ότι το υποχρεωτικό μαζικό στο οτιδήποτε συνιστά επιβολή και εν τέλει φασισμό. Μάλλον φαντασιώνονται μάχες με τον φασισμό, ενώ η ανθρωπότητα δίνει μάχες με τον κοροναϊό με 3,8 εκατομμύρια άνθρωποι να έχουν χάσει παγκόσμια τη ζωή τους».

Πρέπει πρωτεύοντος να πείσουμε επομένως, αλλά κανένα μέτρο δεν μπορεί να αποκλειστεί. Το δικαίωμα στον μη εμβολιασμό δεν μπορεί να έρχεται σε ευθεία σύγκρουση με το μείζον δικαίωμα όλων των πολιτών να έχουν υγεία και να μην κινδυνεύει η ίδια η ζωή τους. Άρα ο υποχρεωτικός εμβολιασμός ειδικών κατηγοριών εργαζομένων που έρχονται σε επαφή με πολύ κόσμο είναι και αναγκαίος και συμβατός με το Σύνταγμα. Πριν απ’ όλα των Νοσοκομειακών που είναι η δουλειά τους να μας περιθάλπουν και να φροντίζουν τη ζωή μας, αλλά και άλλων κατηγοριών όπως εκπαιδευτικών, αστυνομικών, εργαζομένων σε δομές ηλικιωμένων κ.ά. Μέσα από ένα διάλογο πρέπει να καθοριστούν και οι κατηγορίες, αλλά και οι επιπτώσεις όσων αρνούνται. Όπως πρέπει να δούμε και ένα σύνολο διευκολύνσεων για όσους έχουν εμβολιαστεί.

Αυτό είναι το στοίχημα. Γιατί πριν απ’ όλα είναι η Υγεία και η Ζωή όλων μας. Η ευθύνη όλων των Πολιτικών Δυνάμεων απέναντι σ’ αυτό είναι μεγάλες.

Μπορείτε να διαβάσετε το άρθρο και στο:

https://www.topontiki.gr/2021/06/17/afto-ine-to-stichima/

Άρθρο στο thepresident.gr – 28/05/21

Κατανοώ την πλήρη αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ να συμπεριφερθεί ως Προοδευτική Αξιωματική Αντιπολίτευση, προσφέροντας μέγιστο δώρο στον κ. Μητσοτάκη. Μη έχοντας αντλήσει κανένα  χρήσιμο γι’ αυτόν συμπέρασμα από την τριπλή ήττα του το 2019 και εμφανίζοντας προφανή αδυναμία να παρουσιάσει μια σοβαρή εναλλακτική λύση, ασχολείται ή με περιθωριακά θέματα ή ασκεί μια μηδενιστική, λαϊκίστικη αντιπολίτευση που, απλά, δυσχεραίνει τη θέση του, γιατί δεν πείθει κανέναν. Έχοντας διαψεύσει, οικτρά, όσους είχαν πιστέψει στα ηρωικά  «τσιτάτα» για «σκίσιμο» των Μνημονίων με ένα άρθρο και ένα νόμο, δημιούργησε χαίνουσες πληγές στα αριστερά του, με διαρροές προς το ΚΚΕ και το Μέρα 25, αφού εφάρμοσε, μεταξύ άλλων, μια μοναδικής σκληρότητας “φορομπηχτική πολιτική”, ως Κυβέρνηση.  Είναι δε καταφανές, ότι  εμφανίζει διαρροές και από τους κεντρώους ψηφοφόρους του. Ταυτόχρονα, έχοντας σκελετούς στις ντουλάπες του από τις εξωθεσμικές δραστηριότητές του για την ενοχοποίηση πολιτικών αντιπάλων, για τον έλεγχο της Δικαιοσύνης, των Μ.Μ.Ε, κ.λ.π., βρίσκεται σε μια διαρκή σύγχυση και πανικό, αναζητώντας, σπασμωδικά, άλλα θέματα, για να τραβήξει τα φώτα της δημοσιότητας, από εκείνα  που θέτουν σε αμφισβήτηση τον πυρήνα της πολιτικής και ιδεολογικής του ταυτότητας και συνακόλουθα της τακτικής και της στρατηγικής του γενικότερα.

Αυτό που δεν μπορώ να κατανοήσω ειλικρινά, είναι η εμμονική τάση που εμφανίζουν ορισμένα  στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ  να επιτίθενται, αναίτια μάλιστα σε κάθε ευκαιρία στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Γιατί άραγε; Την Πρόεδρο δεν έχω την τιμή να τη γνωρίζω προσωπικά, θυμάμαι όμως, καλά, ότι στο πρόσφατο παρελθόν, ομόφωνα, Ν.Δ., ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ την ψηφίσαμε για το ύπατο πολιτειακό αξίωμα. Θυμάμαι, επίσης καλά, ότι η σημερινή Πρόεδρος της Δημοκρατίας, επελέγη ως Πρόεδρος του ΣΤΕ, επί Κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ. Συνακόλουθα, θεωρώ, ότι η εκλογή του Πρόεδρου  της Δημοκρατίας από τη Βουλή, γίνεται, κυρίως,  με  κριτήρια που έχουν ως βάση το ήθος, την παιδεία, την σοβαρότητα, την κοινωνική και επαγγελματική του πορεία και καταξίωση και την προσήλωσή του στις αρχές και τις αξίες του δημοκρατικού μας πολιτεύματος.

Τα παραπάνω χαρακτηριστικά, διέθετε και διαθέτει η σημερινή Πρόεδρος και γι’ αυτό την ψηφίσαμε.

Έχω δε την πεποίθηση, ότι είναι αδύνατον σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, το πρόσωπο αυτό, να απώλεσε τα χαρακτηριστικά για τα οποία εξελέγη.

Με τα κριτήρια αυτά,  την ψήφισαν και εκείνοι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που τώρα την επικρίνουν.

Επομένως, κανένα κόμμα και κανένας πολιτικός, δεν είναι λογικό, να κρίνει κάποιον εντελώς διαφορετικά σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, πόσο μάλλον όταν το πρόσωπο αυτό είναι η Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Αναρωτιέμαι, επίσης, εάν η αναιτιολόγητη κριτική που κατά περιόδους δέχεται, θα ήταν η ίδια, εάν σε αντίστοιχες ενέργειες προέβαινε  άνδρας, Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Ας είμαστε λοιπόν, όλοι, φειδωλοί και προσεκτικοί στους χαρακτηρισμούς μας. Ας μην «ισοπεδώνουμε» τα πάντα, γιατί τελικά,  κάθε επίθεση στα πρόσωπα που εκπροσωπούν τους θεσμούς, πληγώνουν τελικά τους ίδιους τους θεσμούς της Πολιτείας και όχι τα πρόσωπα.

Μπορείτε να διαβάσετε το άρθρο και στο:

https://www.thepresident.gr/2021/05/28/i-emmoni-stelechon-toy-syriza-kata-tis-ptd-isodynamei-me-echthrotita-stoys-thesmoys-tis-politeias-grafei-i-n-giannakopoyloy/

Άρθρο στο newsbeast.gr – 27/05/21

Η δραματοποίηση εκτάκτων καταστάσεων, όπως η πανδημία του COVID19,προκειμένου να πειστεί η κοινωνία ή ένα τμήμα της, στην κατεύθυνση  μιας συγκεκριμένης συμπεριφοράς δεν είναι πάντοτε αποτελεσματική. Ας πάρουμε όμως την πανδημία από την αρχή και ας δούμε τα στοιχεία. Έχουμε περάσει τουλάχιστον δεκαπέντε κρίσιμους, δύσκολους μήνες με σημαντικές υγειονομικές και οικονομικές παρενέργειες. Στη χώρα μας, ήδη, έχουν νοσήσει συνολικά 388.929 άνθρωποι, ενώ έχουν χάσει την ζωή τους 11.734 συμπολίτες μας, δηλαδή σχεδόν μία ολόκληρη πόλη. Χιλιάδες επιχειρήσεις έχουν υποστεί ζημιές και στους επόμενους μήνες θα φανεί πόσες δεν θα αντέξουν, τι κύμα απολύσεων θα δημιουργηθεί και πόσοι θα βρεθούν άνεργοι. Σε παγκόσμιο επίπεδο έχουν νοσήσει περίπου 167 εκατομμύρια και έχουν πεθάνει 3.500.000! Μιλάμε για συγκλονιστικά στοιχεία που δεν επιδέχονται αμφισβήτησης, ενώ την ίδια περίοδο σειρά χωρών, όπως η Ινδία, ολόκληρη σχεδόν η Αφρική και αλλού υποφέρουν από την πανδημία,αδύναμες να αντιδράσουν. Την ίδια ώρα επιστήμονες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για πιθανό τέταρτο κύμα. Σε κάθε περίπτωση δεν έχουμε ξεμπερδέψει με τον φονικό ιό.

Αυτή σε αδρές γραμμές είναι η εικόνα. Μια εικόνα που θα ήταν πολύ χειρότερη αν η επιστήμη δεν επεδείκνυε άμεσα αντανακλαστικά, κάνοντας θεαματικά βήματα, βρίσκοντας εμβόλια μέσα σε χρόνο ρεκόρ. Ας μην έχουμε ψευδαισθήσεις. Αντιμετωπίσαμε και αντιμετωπίζουμε ένα άγνωστο φονικό ιό, που αν οι επιστήμονες, προσπαθώντας να τον αποκρυπτογραφήσουν, δεν  πρότειναν προστατευτικά μέτρα, δεν έβρισκαν τα εμβόλια, θα θρηνούσαμε πολλές χιλιάδες περισσότερα κρούσματα και θανάτους στη χώρα μας και πολύ περισσότερα εκατομμύρια παγκοσμίως.

Κι όμως συνεχίζουμε να ακούμε διάφορα ακατανόητα. Σαν να υπάρχει ένας παράλληλος κόσμος που δεν πληροφορείται, που διαβάζει απίστευτες ανακρίβειες ανεύθυνων, που αρνείται να βάλει μάσκα, να κάνει self test στα παιδιά του για να πάνε ασφαλή στο σχολείο, που αρνούνται να εμβολιαστούν κλπ. Δεν είναι περίεργο. Στην αρχή της προηγούμενης δεκαετίας και ενώ η χώρα είχε χρεοκοπήσει, ένα 30% δήλωνε στις δημοσκοπήσεις ότι «μας ψεκάζουν για να πιστέψουμε ότι χρωστάμε σαν χώρα και να μας κάνουν ό,τι θέλουν»! Από τότε το κύμα ανορθολογισμού και λαϊκισμού έχει βέβαια υποχωρήσει. Ωστόσο, υπάρχει πάντα ένα κοινωνικό υπόστρωμα, έτοιμο να «πάει κόντρα στο ρεύμα», να εμφανιστεί δηλαδή με δήθεν κριτικό πνεύμα σε αντίθεση με όλους τους άλλους που ακολουθούμε “ως πειθήνια και άβουλα όντα τις εντολές του παγκόσμιου συστήματος”. Είναι ένας παράλληλος κόσμος που αρνείται ενδεικτικά, να δει τι γινόταν στην Μεγάλη Βρετανία και τις Η.Π.Α στην αρχή της πανδημίας όταν ο κ. Τραμπ και ο κ. Τζόνσον αμφισβητούσαν την ύπαρξη του προβλήματος και πώς τα πράγματα άλλαξαν άρδην τώρα, που αντιμετωπίζουν την πανδημία με σοβαρότητα και ευθύνη, επιτυγχάνοντας  υψηλά επίπεδα εμβολιασμού. Σε αυτούς προστίθενται και άλλοι, οι οποίοι αναμένουν να δουν την εξέλιξη της πανδημίας, προκειμένου να αποφασίσουν αν τελικά θα εμβολιαστούν ή όχι και με ποιο εμβόλιο.

Την ίδια στιγμή και ενώ ο εμβολιασμός τώρα προχωράει στη χώρα μας με ικανοποιητικούς, θα έλεγα, πλέον, ρυθμούς, υπάρχει ο κίνδυνος ένα κρίσιμο ποσοστό να μην εμβολιαστεί. Έχουν εμβολιαστεί μέχρι στιγμής με μία δόση 3.281.580 Έλληνες και με δύο δόσεις 1.813.815. Τι περιμένουν λοιπόν να δουν; Γιατί κάποιοι δηλώνουν ότι «εγώ δεν γίνομαι πειραματόζωο», όταν με μια ή δύο δόσεις έχουν εμβολιαστεί συνολικά περίπου 5.000.000 πολίτες; Γιατί καθυστερούν παίζοντας με τις ζωές τους, τις ζωές των μελών της οικογένειάς τους και των φίλων τους; Δεν ακούν αυτό που σημειώνουν οι επιστήμονες όλο το τελευταίο διάστημα, ότι τώρα πια νοσούν σοβαρά και πεθαίνουν κατά βάση άνθρωποι- ακόμα και νέοι-που ενώ θα μπορούσαν να είχαν εμβολιαστεί δεν εμβολιάστηκαν; Και δεν αναφέρομαι καν σε ανόητες, μεσαιωνικού τύπου αντιλήψεις και επιχειρήματα περί τσιπ που μας βάζουν για να μας παρακολουθούν και άλλα γραφικά.

Τώρα ακριβώς είναι η στιγμή που πρέπει να υπάρξει ένα ακόμα μεγαλύτερο κύμα, μια μεγάλη προσπάθεια πειθούς από όλους μας. Το πολιτικό σύστημα έχει χρέος να επικεντρωθεί σ’ αυτό το θέμα. Ο εμβολιασμός πρέπει να φτάσει τουλάχιστον στο 80% για να θωρακίσουμε την χώρα μας υγειονομικά και οικονομικά, για να μην έχουμε πισωγυρίσματα τώρα που πάμε καλύτερα. Τώρα που δυστυχώς όλα τα μέτρα έχουν χαλαρώσει, που τα κορονοπάρτυ γίνονται ελεύθερα, χωρίς καμία παρέμβαση, που στα ΜΜΜ θα δεις λίγους με μάσκες, που κάποιοι καταστηματάρχες φορτώνουν τραπεζάκια για πελάτες, δύο είναι οι κινήσεις και μόνο: Εμβολιασμός και Τήρηση μέτρων. Διαφορετικά, ίσως τα τείχη φανούν ευάλωτα.

Μέσα σ’ αυτή την γενικευμένη προσπάθεια είναι αδιανόητο να στρουθοκαμηλίζουμε και να κάνουμε ότι δεν γνωρίζουμε για ορισμένες απαράδεκτες συμπεριφορές ειδικών κατηγοριών.  Όλοι οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό και όχι μόνο, είχε την προνομιακή αντιμετώπιση και καλώς λόγω των δύσκολων συνθηκών που εργάζονταν δίνοντας μάχη για όλους μας, να εμβολιαστούν από τον Ιανουάριο! Φτάνοντας πια στο καλοκαίρι, οι γιατροί έχουν εμβολιαστεί σε πολύ υψηλά ποσοστά της τάξης του 85%. Γιατί όμως στο νοσηλευτικό προσωπικό αυτό το ποσοστό βρίσκεται στο 60%-65; Ως πότε θα παρακολουθούμε ένα απαράδεκτο φαινόμενο, να κινδυνεύουν άνθρωποι που πάνε για άλλο πλην covid λόγο σ’ ένα Νοσοκομείο και να «κολλάνε» κορονοϊό από ένα μέρος του νοσηλευτικού προσωπικού, που αρνείται εγωιστικά να νοσηλευτεί; Η παρότρυνση ότι θα πρέπει να τους πείσουμε είναι πια κωμικοτραγική. Οι νοσοκομειακοί είναι που έπρεπε να μας πείθουν. Τον δρόμο τον έδειξε ο κ. Ντράγκι. Ο εμβολιασμός όλων των νοσοκομειακών πρέπει να γίνει υποχρεωτικός και δεν τίθεται κανένα συνταγματικό θέμα, όπως έχουν σημειώσει γνωστοί συνταγματολόγοι. Όσοι αρνούνται θα πρέπει να έχουν σοβαρές κυρώσεις και όχι απλά μετάθεση σε άλλο πόστο, που σε τελευταία ανάλυση μπορεί να θεωρηθεί και «επιθυμητή εργασιακή εξέλιξη».

Αν και οι νοσοκομειακοί είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα, δεν είναι το μόνο. Χρειάζεται, επομένως, άμεση νομοθετική παρέμβαση που να συμπεριλαμβάνει όλες τις επαγγελματικές κατηγορίες που έρχονται σε επαφή με πολύ κόσμο και σ’ αυτό είναι επιτακτικό να συμπαραταχθούν όλες οι πολιτικές δυνάμεις  χωρίς παιχνίδια με συντεχνίες και μικροσυμφέροντα όταν διακυβεύεται η Δημόσια Υγεία.

Μαζικός εμβολιασμός λοιπόν με μεγάλη προσπάθεια και νομοθετική ρύθμιση πρόβλεψης συγκεκριμένων επαγγελματικών ομάδων. Μόνο έτσι θα οχυρώσουμε τη χώρα με σταθερότητα, υπευθυνότητα και προοπτική. Πέρα όμως από τα παραπάνω, το σπουδαιότερο είναι ότι ακόμα και αν εμβολιαστεί το 100% του πληθυσμού των προηγμένων χωρών, δεν θα έχουμε καταφέρει καίριο πλήγμα στον ιό, αν οι προηγμένες χώρες, με απελευθέρωση των πατεντών ή με προσφορές και χορηγίες, δεν φροντίσουμε να εμβολιαστούν όλοι άνθρωποι του πλανήτη, αφενός γιατί το εμβόλιο είναι παγκόσμιο κοινωνικό αγαθό για όλους τους ανθρώπους της γης, και αφετέρου, γιατί εάν οι φτωχότερες χώρες του πλανήτη αφεθούν στην τύχη τους, όπως Ινδία, Αφρική κτλ, ο κορονοϊός θα μας ξαναεπισκεφθεί σύντομα, μεταλλαγμένος, και ακόμα πιο επικίνδυνος, ξαναφέρνοντάς μας στο σημείο μηδέν. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οφείλουμε όλοι να προστατεύουμε κάθε άνθρωπο που γεννιέται σε οποιοδήποτε σημείο της Γης.

Μπορείτε να διαβάσετε το άρθρο και στο:

https://www.newsbeast.gr/apopseis/arthro/7445456/mazikos-emvoliasmos-kai-ypochreotikotita-gia-epangelmatikes-katigories