Μήνυμα μου ως Κοινοβουλευτικής Εκπροσώπου του ΠΑΣΟΚ, και Αντιπρόεδρου της αρμόδιας Κοινοβουλευτικής Υποεπιτροπής θεμάτων Ατόμων με Αναπηρία για την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία.
Οι Παγκόσμιες ημέρες που έχουν θεσπιστεί δεν μπορεί και δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται επετειακά, αλλά να αποτελούν ευκαιρίες αναστοχασμού και νέας αφετηρίας αντιμετώπισης των προβλημάτων. Έτσι, η καθιέρωση της 3ης Δεκεμβρίου ως παγκόσμιας ημέρας των ατόμων με αναπηρία είναι σε κάθε περίπτωση ένα ελάχιστο δείγμα ευαισθησίας και ανθρωπισμού, αγάπης και σεβασμού προς την ανθρώπινη ύπαρξη. Ωστόσο, ο συμβολισμός της ημέρας δεν μπορεί και δεν πρέπει να εξαντλείται σε μια φευγαλέα και τυπική υποχρέωση για τα ΑΜΕΑ.
Η στήριξη των ατόμων με αναπηρία είναι κριτήριο του ανθρωπισμού που πρέπει να διέπει την κρατική και κοινωνική οργάνωση. Η εξάλειψη των στερεοτύπων και του κοινωνικού αποκλεισμού των ατόμων με αναπηρία, η εξασφάλιση της προσβασιμότητας τους παντού, αποτελεί βασική πτυχή μιας κοινωνίας που σέβεται την αξιοπρέπεια κάθε ατόμου.
Πρέπει πρώτα από όλα να εστιάσουμε, στην ανάγκη μιας σταθερής και ευρείας ενημέρωσης, προκειμένου να αποβάλουμε προκαταλήψεις και στερεότυπα απέναντί τους και να συμβάλουμε με τη στάση μας στην προώθηση της κοινωνικής ενσωμάτωσης και αλληλοαποδοχής. Είναι πολύ σημαντικό να καταλάβουμε πόσο διαφορετική είναι η πραγματικότητα για αυτούς τους συνανθρώπους μας, ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζουν για απλά, καθημερινά πράγματα που είναι αυτονόητα για εμάς. Πρέπει να βρισκόμαστε δίπλα τους με κάθε αφορμή, για να αντιληφθούμε το μέγεθος των προβλημάτων που βιώνουν και, τελικά, να ενώσουμε μαζί τους τις φωνές μας για το ότι δεν είναι δυνατό στην εποχή μας να υπάρχουν αποκλεισμοί από οποιαδήποτε κοινωνική δραστηριότητα, από οποιαδήποτε έκφανση της καθημερινής ζωής.
Δεν επιτρέπεται να υπάρχουν κοινωνικοί και νομικοί περιορισμοί που θέτουν φραγμούς στην ισότητα των ευκαιριών ή και αποκλείουν την ενεργό συμμετοχή των ατόμων με αναπηρία στην απασχόληση, στην κοινωνία και στη ζωή. Το σημαντικότερο βέβαια είναι να διαμορφώσουμε ένα ισχυρό δίχτυ κοινωνικής προστασίας που θα κατοχυρώνει τα δικαιώματά τους, θα τους παρέχει προσβασιμότητα, ευκαιρίες και δυνατότητες και θα βελτιώνει την ποιότητα της ζωής τους.
Το ΠΑΣΟΚ διαχρονικά δημιούργησε πολιτικές, θεσμούς και δομές και προϋποθέσεις για ουσιαστική και έμπρακτη στήριξης των Ατόμων με Αναπηρία και των οικογενειών τους. Θέση μας ήταν και είναι η αναγνώριση ότι οι ευάλωτες κοινωνικές ομάδες χρειάζονται αυξημένη φροντίδα και θεσμική προστασία, ώστε να ασκούνται πλήρως τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα τους. Στόχος μας ήταν και είναι η άρση των ανισοτήτων μέσω του κοινωνικού κράτους, και την παροχή ίσων ευκαιριών για όλους, καταπολεμώντας τον κοινωνικό αποκλεισμό.
Γι΄ αυτό και θεωρούμε πως κάθε μέτρο ή παρέμβαση που βοηθά στην ένταξη, την προσβασιμότητα, την ισότιμη συμμετοχή και παρουσία των ατόμων με αναπηρία στην εκπαίδευση, στην ψυχαγωγία, στην κοινωνική και επαγγελματική ζωή αποτελεί υποχρέωση για μια ευνομούμενη και δημοκρατική κοινωνία.
Ας επιδιώξουμε λοιπόν η 3η του Δεκέμβρη να είναι η απαρχή για ισότιμη πρόσβαση των ανθρώπων με αναπηρία στην οικονομική, κοινωνική, οικογενειακή και πολιτική ζωή του τόπου μας.
Σήμερα το πρωί με φιλοξένησαν στην εκπομπή «Σήμερα» του ΣΚΑΪ, ο Δημήτρης Οικονόμου και ο Άκης Παυλόπουλος. Η συζήτηση μας επικεντρώθηκε στο μείζον ζήτημα των κόκκινων δανείων, την προστασία της πρώτης κατοικίας και του χάσματος μεταξύ του επιτοκίου καταθέσεων και δανείων.
Στην τοποθέτηση μου τόνισα:
«Είναι γνωστό σε όλους ότι, αν ένα Κόμμα έχει μιλήσει με πράξεις και όχι με λόγια, και έχει στηρίξει και προστατεύσει την πρώτη κατοικία, αυτό είναι το ΠΑΣΟΚ. Ήταν η Κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου που κόντρα στις πολύ μεγάλες πιέσεις της τρόικα, ψήφισε τον Νόμο του 2010 για την προστασία της πρώτης κατοικίας. Ένα Νόμο – επίτευγμα που έσωσε χιλιάδες οικογένειες που βρισκόντουσαν σε πολύ δύσκολη θέση και τον οποίο είχε καταψηφίσει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Στην συνέχεια η διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έφερε έναν άλλο νόμο με απογοητευτικά αποτελέσματα, και τώρα η ΝΔ φέρνει έναν απολύτως αποτυχημένο πτωχευτικό κώδικα. Αυτό μας καταδεικνύει ότι και η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά τα κροκοδείλια δάκρυά τους, έχουν αφήσει απολύτως ευάλωτους και ανυπεράσπιστους τους πολίτες.
Το ΠΑΣΟΚ μιλάει με πράξεις και έχει καταθέσει τις προτάσεις του για την αντιμετώπιση του προβλήματος, καταθέτοντας πρόταση νόμου με την οποία ζητούμε πρώτον: την αναστολή των πλειστηριασμών για τα φτωχά νοικοκυριά. Δεύτερον: την δυνατότητα του οφειλέτη υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις να μπορεί να εξαγοράζει το δάνειο του προτού πωληθεί σε κάποιο fund. Δεν γίνεται τα funds να αγοράζουν τα δάνεια στο 10% της αξίας τους και να ζητάνε από τους πολίτες να αποπληρώσουν το 100% του δανείου.
Τέλος δεν είναι δυνατόν η χώρα να μας έχει το μεγαλύτερο χάσμα μεταξύ των επιτοκίων καταθέσεων και δανείων, πανευρωπαϊκά. Αυτή η ασυδοσία των τραπεζών δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο.»
Η σημερινή συζήτηση του νομοσχεδίου του Υπουργείου Υγείας συμπίπτει με την Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS.
Σήμερα δεν μπορούμε κυριολεκτικά να μην αναλογιστούμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πως αυτή η μάστιγα, η οποία κόστισε εκατομμύρια ζωές σε ολόκληρο τον κόσμο αποτελεί σήμερα μία αντιμετωπίσιμη νόσο, μια διαχειρίσιμη νόσο και αυτό αποτελεί μία τεράστια πρόοδο που έγινε με τη συμβολή της επιστήμης, των επιστημόνων, ο σεβασμός και η εμπιστοσύνη στους οποίους αποτελούν μία στοιχειώδη υποχρέωση. Η επιστήμη και οι επιστήμονες νίκησαν το AIDS και βοήθησαν στην αντιμετώπιση της πανδημίας, κάνοντας θεαματικά βήματα στην αντιμετώπιση σοβαρών ασθενειών.
Ωστόσο, αν και το AIDS σήμερα είναι μια απολύτως διαχειρίσιμη νόσος, δυστυχώς δεν φαίνεται να έχουν αντιμετωπιστεί τα κατάλοιπα και τα στερεότυπα από το παρελθόν. Αποτελεί, λοιπόν, υποχρέωση όλων μας να τα σπάσουμε, να σπάσουμε τα στερεότυπα, να σπάσουμε τις προκαταλήψεις, έτσι ώστε εκτός από την πολύτιμη ιατρική φροντίδα και θεραπεία να θεραπεύσουμε κυρίως τις ανοιχτές κοινωνικές πληγές του στιγματισμού, που ανήκουν σε μια άλλη εποχή.
Μπαίνοντας στο σημερινό νομοσχέδιο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για το οποίο έχει γίνει πολύ μεγάλη κουβέντα, πριν από όλα, θα ήθελα να σημειώσω κάτι που το γνωρίζει ο ελληνικός λαός πάρα πολύ καλά: Για εμάς, για το ΠΑΣΟΚ, το Εθνικό Σύστημα Υγείας έχει ταυτιστεί με την ιστορία και με το DNA μας, με το DNA αυτής της παράταξης.
Πάνω στο ΕΣΥ στηρίχθηκε και χτίστηκε ένα πραγματικά κοινωνικό κράτος, ένα κράτος για όλους, με στόχο τις ποιοτικές και δωρεάν υπηρεσίες για το σύνολο των Ελλήνων πολιτών και, παρά τις όποιες αστοχίες, παρά τις όποιες υστερήσεις, το ελληνικό δημόσιο σύστημα υγείας παραμένει ένα από τα πλέον προσβάσιμα -αν όχι το πλέον προσβάσιμο- σύστημα υγείας παγκοσμίως. Με αυτήν, λοιπόν, την ταυτοτική ιδιότητα μιλάμε πάντα, κύριε Υπουργέ, όταν εμείς αναφερόμαστε στο Εθνικό Σύστημα Υγείας.
Καλούμαστε, λοιπόν, να συζητήσουμε για το νομοσχέδιο το οποίο κατατέθηκε. Θα μου επιτρέψετε να σας πω μια πρώτη και θεμελιακή παρατήρηση, η οποία είναι ότι θα περιμέναμε κατ’ αρχάς ένα συνολικό σχέδιο αναβάθμισης, εκσυγχρονισμού και ενδυνάμωσης του ΕΣΥ. Αυτό είναι το ζητούμενο σήμερα για τη χώρα, αυτό είναι το ζητούμενο σήμερα για τον χώρο της υγείας, αυτό είναι το ζητούμενο σήμερα για τους πολίτες, οι οποίοι αξίζουν τις καλύτερες δυνατές υπηρεσίες από το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Άλλωστε έχουμε όλοι την εμπειρία της σκληρής δοκιμασίας που πέρασε σε όλη την περίοδο της πανδημίας η χώρα μας, οι Έλληνες πολίτες, κατά την οποία νομίζω βγάλαμε όλοι πολύτιμα συμπεράσματα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για τα όρια, για τις αδυναμίες, για τα κενά και τις ανάγκες στη βάση των οποίων θα μπορούσαμε σήμερα πραγματικά να συζητάμε για ένα νομοσχέδιο που θα μπορούσε, αλλά δυστυχώς δεν κάνει, να κάνει μια μεγάλη μεταρρύθμιση αξιοποιώντας κοινοτικούς πόρους.
Όμως, δεν συζητάμε κάτι τέτοιο σήμερα. Δυστυχώς, συζητάμε ένα άθροισμα ρυθμίσεων, ένα άθροισμα απλών διευθετήσεων, για το οποίο ακόμα και αν δεν υπήρχαν οι πολύ έντονες και απολύτως δικαιολογημένες ενστάσεις για τις νέες σχέσεις δημοσίου-ιδιωτικού, πάλι δεν θα προέκυπτε από αυτό το οποίο φέρνετε κάτι ολοκληρωμένο, κάτι σύγχρονο.
Τι πραγματικά συμβαίνει σήμερα; Η πραγματικότητα, δυστυχώς, επιβεβαιώνει την αδυναμία της Κυβέρνησης ή –αν θέλετε- και τα πιθανά ιδεολογικά όρια της Κυβέρνησης για το τι παρεμβάσεις πρέπει να κάνει.
Άρα, λοιπόν, αν θέλουμε να δούμε μια περιγραφή της πραγματικότητας του συστήματος υγείας στην πατρίδα μας, θα δούμε ότι τα νοσοκομεία και οι δομές υγείας ειδικά στην περιφέρεια και στις νησιωτικές περιοχές είναι υποστελεχωμένα και δεν υπάρχουν πολλές φορές γιατροί βασικών ειδικοτήτων και ότι η Ελλάδα -και αυτό το λέει ο Πρόεδρός μας, ο Νίκος Ανδρουλάκης και βεβαίως, τονίζουμε και εμείς στο ΠΑΣΟΚ- είναι στην τρίτη θέση των χωρών με τις υψηλότερες ιδιωτικές δαπάνες για την υγεία. Και όσο και αν ενοχλεί αυτή η συζήτηση, το ΠΑΣΟΚ θα τη θέτει πάντα ως προτεραιότητα στη δημόσια ατζέντα.
Πρόσφατα ο Πρόεδρός μας παρουσίασε τους εννιά πυλώνες του προγράμματός μας, πάνω στους οποίους θεωρούμε ότι πρέπει να στηριχτεί το ΕΣΥ της νέας εποχής. Προφανώς και αυτό ενόχλησε την Κυβέρνηση και τους υποστηρικτές της που κάνουν, κάνετε ό,τι μπορείτε για να υποβαθμίσετε ή να εξαφανίσετε από τον δημόσιο διάλογο τις προγραμματικές προτάσεις του ΠΑΣΟΚ. Ενοχλεί ότι το ΠΑΣΟΚ έχει συγκεκριμένες προτάσεις που αμφισβητούν ένα παρωχημένο πινγκ-πονγκ ευθυνών ανάμεσα στη Νέα Δημοκρατία και στον ΣΥΡΙΖΑ για το ποιος ευθύνεται περισσότερο για τη σημερινή κατάσταση του ΕΣΥ.
Κλείνοντας, έχουμε προτείνει εννιά προτάσεις για το τι πιστεύουμε ότι θα έπρεπε να ήταν οι αλλαγές που θα έπρεπε να γίνουν στο ΕΣΥ και πιστεύουμε ότι αυτά θα ήταν αντάξια για ένα σύστημα, ένα σύγχρονο κοινωνικό κράτος το οποίο σέβεται τον πολίτη. Αυτά θα έπρεπε να συζητάμε σήμερα και όχι τις αποσπασματικές ρυθμίσεις οι οποίες τροφοδοτούν -αν μη τι άλλο- ερωτήματα και ενστάσεις για το άνοιγμα της πόρτας, για ανεβασμένο ρόλο του ιδιωτικού τομέα σε βάρος του δημοσίου. Γιατί αυτό είναι το ζήτημα.
Αντί, λοιπόν, να συζητάμε για το πώς θα λυθεί το θέμα της υποχρηματοδότησης, πώς θα λυθεί το θέμα της υποστελέχωσης, πώς θα λυθεί το θέμα της υπολειτουργίας πολλές φορές των δομών του ΕΣΥ, το οποίο παραμένει όρθιο χάρη στο φιλότιμο και τις προσωπικές θυσίες των γιατρών, ερχόμαστε εδώ πέρα για να συζητούμε ουσιαστικά την κατάργηση της πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης των γιατρών του ΕΣΥ και την μετατροπή ενός δημόσιου και κοινωνικού αγαθού, όπως είναι αυτό της υγείας, σε ένα αντικείμενο της ιδιωτικής αγοράς. Και βεβαίως, ευνοημένοι δεν θα είναι οι γιατροί -αυτοί άλλωστε καθολικά βγήκαν απέναντι στο νομοσχέδιό σας, προφανώς κάτι καλύτερα ξέρουν οι γιατροί που είναι απέναντι σε αυτό- και οι μόνοι ωφελημένοι θα είναι τα μεγάλα ιδιωτικά funds στην υγεία, τα οποία με τον τρόπο τον οποίο φέρνετε και το νομοσχέδιο το οποίο φέρνετε ουσιαστικά εξασφαλίζουν ένα φθηνό εργατικό δυναμικό.
Αντί, λοιπόν, κύριε Υπουργέ, να δώσετε σοβαρά μισθολογικά και άλλα κίνητρα, ωθείτε τους γιατρούς στο ΕΣΥ σε επιπλέον εργασία στον ιδιωτικό τομέα, πράγμα το οποίο και επί της ουσίας είναι ανέφικτο, ανεφάρμοστο.
Δηλαδή ένας γιατρός θα πρέπει με ασφάλεια και αποτελεσματικότητα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να κάνει την πρωινή του βάρδια, να κάνει τα απογευματινά του ιατρεία, να χειρουργεί, να κάνει τις προβλεπόμενες εφημερίες και ταυτόχρονα να βρίσκει και χρόνο για να κάνει και το ιδιωτικό του έργο. Μα, δεν το καταλαβαίνετε ότι στο τέλος με αυτό το οποίο φέρνετε οι μόνοι οι οποίοι θα πληγούν θα είναι οι ασθενείς οι οποίοι θα αναγκάζονται να πληρώνουν αδρά για την υγεία τους, αφού οι αναμονές στο ΕΣΥ για τα χειρουργεία και για τα ραντεβού είναι τεράστιες και οι υποδομές είναι απολύτως υποβαθμισμένες;
Κλείνω, λέγοντας ότι σε αντίθεση με εσάς, κύριε Υπουργέ και κυρίες και κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, στο επίκεντρο των δικών μας επιδιώξεων βρίσκεται πάντα η παροχή ποιοτικών υπηρεσιών, παροχών δημόσιας υγείας, προσβλέποντας προς τον πολίτη και ιδιαίτερα στον πιο ευάλωτο, στον πιο αδύναμο μέσα σε αυτές τις δύσκολες περιόδους έντασης που περνάμε, περισσότερης έντασης των κοινωνικών ανισοτήτων.