Άρθρο στην εφημερίδα «Τα Νέα»:
Το Κίνημα Αλλαγής πορεύεται προς τις εκλογές για τον νέο Πρόεδρό του με αισιοδοξία ότι μπορεί να πρωταγωνιστήσει και πάλι. Υπάρχουν δύο βασικές προϋποθέσεις για μια νέα δυναμική πορεία: Η εκλογή του κατάλληλου προσώπου ως Προέδρου και οι καθαρές θέσεις που εκπέμπουν σαφή μηνύματα στην κοινωνία για τις προτάσεις και το αφήγημα μας. Τα ήξεις – αφήξεις και ο πολιτικός μετεωρισμός υπονόμευσαν την αυτονομία μας. Μας οδήγησαν σε μια δημοσκοπική στασιμότητα. Η αυτοπεποίθηση για τις θέσεις μας, τα μεγάλα ΝΑΙ και τα μεγάλα ΟΧΙ στρέφουν το ενδιαφέρον των πολιτών προς εμάς ή όχι.
Αυτό ήταν πάντα το σκεπτικό μου στην πολιτική μου πορεία που πάντα χαρακτηρίστηκε από πάθος για την άνοδο του ΠΑΣΟΚ, ειλικρίνεια, σαφήνεια, κομματικότητα. Μ΄ αυτό το σκεπτικό προσέγγισα και το θέμα των αλλαγών στον Ποινικό Κώδικα ως Υπεύθυνη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας για τα θέματα Δικαιοσύνης. Δύο χρόνια τώρα παρακολουθούμε ιδιαίτερα τα ειδεχθή εγκλήματα, που διαπράττονται όπως γυναικοκτονίες, βιασμούς, φαινόμενα έμφυλης βίας, αιμομιξίας, ασέλγειας σε ανηλίκους και σεξουαλικών παρενοχλήσεων. Παρενέβην με ευαισθησία και πάντα με προτάσεις ως γυναίκα, ως μητέρα, ως στέλεχος του Κινήματος Αλλαγής, ως Αντιπρόεδρος της Επιτροπής Ισότητας της Βουλής, όπου και έφερα πρώτη το θέμα του me_too. Άσκησα κατ΄ επανάληψη σκληρή κριτική στην Κυβέρνηση που καθυστερούσε την προώθηση αλλαγών στις προβλεπόμενες ποινές. Ας μη ξεχνάμε δε, ότι ήταν η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ που ψήφισε μέσα σε μια νύχτα νέο Ποινικό Κώδικα, που «έριχνε» στα μαλακά όλα αυτά τα εγκλήματα.
Γι’ αυτό και το Κίνημα Αλλαγής άσκησε τότε σκληρή κριτική. Πρωτοπόρος σ΄ αυτή την προσπάθεια ήταν η Πρόεδρός μας, η Φώφη Γεννηματά που διακρινόταν για την ευαισθησία της στην αντιμετώπιση αυτών των εγκλημάτων. Γνωρίζαμε πάντα ότι η αντιμετώπιση των εγκλημάτων έμφυλης βίας απαιτούσε μια ολιστική αντιμετώπιση και ότι η πρόληψη, η Παιδεία, η αλλαγή στερεοτύπων διαδραματίζουν σοβαρό ρόλο. Όμως γνωρίζαμε ταυτόχρονα, ότι χρειάζονται και άμεσες νομοθετικές παρεμβάσεις με αυστηρότερες ποινές που να αποτρέπουν αυτά τα εγκλήματα. Είναι πρόκληση για το κοινό περί δικαίου αίσθημα ότι ο βιασμός ανηλίκου από συγγενή του ήταν πλημμέλημα με 3-5 έτη φυλάκισης ή ότι η ασέλγεια σε ανήλικο παραγραφόταν πριν καν ενηλικιωθεί, όπως φάνηκε από υποθέσεις που βγήκαν στο φως με το κίνημα του me_too! Αυτή ήταν και είναι η θέση του Κινήματος Αλλαγής. Μ΄ αυτή εγώ από την Κ.Ο., ο Τομεάρχης του Τομέα Δικαιοσύνης του Κόμματος και ο Διευθυντής της Κ.Ο. χειριστήκαμε με πλήρη συναντίληψη τις αλλαγές που έφερε η Κυβέρνηση. Σε συνεννόηση και απόλυτη συμφωνία χειριστήκαμε την τοποθέτησή μας στις συνεδριάσεις της αρμόδιας Επιτροπής της Βουλής, μέχρι που σε μια συνάντηση τριών – τεσσάρων Βουλευτών άλλαξε η γραμμή εντελώς ξαφνικά και χωρίς ουσιαστική και συγκεκριμένη αιτιολόγηση.
Παραιτήθηκα από εισηγήτρια στην Ολομέλεια για λόγους συνείδησης, αρχών και αξιοπρέπειας, αφού είχα τοποθετηθεί στις Επιτροπές μ’ όσα είχαμε συμφωνήσει με τους αρμόδιους. Ήταν φανερό πάντα για μένα ότι η στάση του «ΠΑΡΩΝ» και μάλιστα για ένα Νομοσχέδιο που θα υπερψηφίζαμε τα 158 από τα 173 άρθρα στερούνταν πολιτικής λογικής και εξέπεμπε ένα θολό μήνυμα στην κοινωνία για τις θέσεις μας. Ακόμα δεν έχω καταλάβει γιατί έγινε, όπως δεν έχω ακούσει και την άποψη των υπολοίπων υποψηφίων Προέδρων πλην του Ανδρέα Λοβέρδου. Είναι φανερό ότι αυτή η στάση ήταν μακριά και από την παρακαταθήκη της Φώφης Γεννηματά στα παραπάνω ζητήματα.
Προχωράμε. Τι μένει ως συμπέρασμα; Ότι χρειάζεται ένας Πρόεδρος με καθαρές θέσεις, ένας Πρόεδρος χωρίς περιθώρια διαρχίας. Χρειάζονται καθαρές κουβέντες, καθαρές λύσεις. Χρειάζεται να αποκατασταθούν οι συλλογικές διαδικασίες μας, τόσο στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, όσο και στο Κόμμα, κάτι που δεν θα αφήνει περιθώρια να διαμορφώνονται θέσεις στο πόδι που δημιουργούν προβλήματα και παραφωνίες ή που εξυπηρετούν σκοπιμότητες πέρα και έξω από τις αρχές μας.
Ήμουν και είμαι αισιόδοξη για το μέλλον της παράταξη μας.
Νάντια Γιαννακοπούλου 