«Είμαστε όλοι απέναντι στη σεξιστική, χυδαία επίθεση κατά της Δόμνας Μηχαηλίδου»
Για άλλη μια φορά γίναμε μάρτυρες μιας χυδαίας, σεξιστικής επίθεσης κατά γυναίκας που διακρίνεται στον χώρο της πολιτικής ή γενικότερα της δημόσιας λειτουργίας. Αυτή την φορά ήταν η υφυπουργός Εργασίας Δόμνα Μιχαηλίδου που βρέθηκε στόχος του κιτρινισμού και της ανθρωποφαγίας εφημερίδας που ξεχωρίζει για τα εμετικά πρωτοσέλιδα και για τις επιθέσεις σεξιστικού χαρακτήρα.
Σ’ αυτή την επίθεση είμαστε όλοι με την Δόμνα, όπως είμαστε όλοι με κάθε γυναίκα που υβρίζεται, βιάζεται ψυχολογικά, βρίσκεται αντιμέτωπη με τον βούρκο του κιτρινισμού, του λαϊκισμού, του σεξισμού.
Η χυδαιότητα πρέπει να απομονωθεί από όλους μας! Όσοι είναι πραγματικά ευαίσθητοι απέναντι σε τέτοια νοσηρά φαινόμενα, πρέπει να τα καταδικάσουν χωρίς κομματική ή άλλη επιλεκτικότητα.
«Αναγκαία η συνεχής προσπάθεια ευαισθητοποίησης για τα φαινόμενα ηθικής και σεξουαλικής παρενόχλησης και βίας ολόκληρης της κοινωνίας και η δράση για την αποτροπή τους»
Στην Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Ισότητας, Νεολαίας και Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, στη συζήτηση για το «metoo_greece» και για τα μέτρα για την πρόληψη και καταπολέμηση της ηθικής και σεξουαλικής παρενόχλησης και βίας στον κόσμο της εκπαίδευσης και του αθλητισμού, τοποθετήθηκε η Βουλευτής του Κινήματος Αλλαγής Νάντια Γιαννακοπούλου.
Στη συνεδρίαση της επιτροπής παρέστη ο κ. Αυγενάκης, Υφυπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού (αρμόδιος για θέματα Αθλητισμού), η κα Μακρή, Υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων (αρμόδια για θέματα Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και Ειδικής Αγωγής), ο κ. Κόπιτσης, Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Παιδείας Αγωγής και Θρησκευμάτων, η κα Σακοράφα, Η΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής-Πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Γυμναστικών Αθλητικών Σωματείων (ΣΕΓΑΣ) και η κα Μπεκατώρου, Ολυμπιονίκης-Ψυχολόγος-Αντιπρόεδρος της Επιτροπής Αθλητών της Διεθνούς Ιστιοπλοϊκής Ομοσπονδίας.
Ξεκινώντας την ομιλία της, η βουλευτής αναφέρθηκε στα επίσημα στοιχεία που αποδεικνύουν την κατακόρυφη αύξηση των καταγγελιών για την κακοποίηση γυναικών στις ειδικές γραμμές και στα συμβουλευτικά κέντρα κατά τη διάρκεια της καραντίνας. Όπως, επίσης, αναφέρθηκε και σε ορισμένα ακραία περιστατικά βιασμών και γυναικοκτονιών, τα οποία ήρθαν στο φως της δημοσιότητας.
Η κα Γιαννακοπούλου, εστίασε στις επιλογές της κυβέρνησης, ασκώντας ιδιαίτερη κριτική για την κατάργηση της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων, αφού μ΄ αυτόν τον τρόπο συγχώνευσε τις πολιτικές για την ισότητα, την οικογένεια και για το δημογραφικό.
Δεν παρέλειψε δε να αναφέρει, ότι η καθυστερημένη κύρωση της σύμβασης 190 της ΔΟΕ, μετά και από την κύρωση της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης, παρόλο που είναι θετική δεν αρκεί, αλλά η Πολιτεία πρέπει να αναλάβει τις απαιτούμενες δράσεις, προκειμένου να αντιμετωπιστεί αυτό το φαινόμενο της έμφυλης βίας.
Στη συνέχεια η βουλευτής, ανέλυσε τις προτάσεις του Κινήματος Αλλαγής, πάνω σε αυτά τα θέματα. Το πρώτο και κυριότερο βήμα είναι η τροποποίηση του Ποινικού Κώδικα σχετικά με την παραγραφή των κατηγοριών για τη σεξουαλική κακοποίηση και για την αυστηροποίηση των ποινών για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας. Επιπλέον, η αποτελεσματική λειτουργία των 24ωρων γραμμών βοήθειας, οι κατάλληλοι μηχανισμοί έγκαιρης και αποτελεσματικής επίλυσης των καταγγελιών των διαφόρων αυτών θα βοηθήσει στην κατεύθυνση αυτή.
Σημαντική πρόταση αποτελεί και η σύνταξη Κώδικα Δεοντολογίας με ένα σύνολο κανόνων συμπεριφοράς που πρέπει να τηρούνται ανά επαγγελματικό χώρο και το οποίο είναι νομίζω πάρα πολύ σημαντικό. Επίσης είναι αναγκαία η εξασφάλιση της εύρυθμης και επαρκώς ελεγχόμενης λειτουργίας των αρμόδιων ελεγκτικών οργάνων και των ανεξάρτητων αρχών για την άμεση επεξεργασία και διερεύνηση καταγγελιών σεξουαλικής παρενόχλησης.
Τέλος, η βουλευτής τόνισε ότι καθοριστικό και κεντρικό ρόλο οφείλει να παίξει η παιδεία και το εκπαιδευτικό σύστημα, με την εισαγωγή του μαθήματος της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στο πρόγραμμα διδασκαλίας και να μάθουν ουσιαστικά τα παιδιά ότι πραγματική δύναμη είναι η ψυχική και ότι η σωματική δύναμη πρέπει να τίθεται στην υπηρεσία του ασθενέστερου και όχι για να επιβάλει τα πιο ταπεινά ένστικτα.
Κλείνοντας, η κα Γιαννακοπούλου, έθεσε την άποψη ότι αποτελεί αναγκαία δράση μια συνεχής καμπάνια ευαισθητοποίησης ολόκληρης της κοινωνίας γιατί αποτελεί χρέος όλων, σε καμία περίπτωση, να μην αφήσουμε αυτό το κίνημα να ξεφουσκώσει.
Μπορείτε να παρακολουθήσετε το βίντεο της τοποθέτησης στο:
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της τοποθέτησης:
Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Ευχαριστώ πολύ κυρία Πρόεδρε.
Είναι νομίζω πραγματικά πολύ σημαντική η σημερινή συνεδρίαση και συγχαρητήρια που αναλάβετε αυτή την πρωτοβουλία.
Θα ήθελα κι εγώ με τη σειρά μου να καλωσορίσω τους Υπουργούς, να καλωσορίσω τη νέα πρόεδρο του ΣΕΓΑΣ -να της ευχηθούμε καλή επιτυχία και να μπορέσει να βάλει ακόμη περισσότερο το ρόλο της ισότητας μέσα στον αθλητισμό και από τον θεσμικό της ρόλο- και βεβαίως να καλωσορίσω την κυρία Μπεκατώρου στην Επιτροπή μας.
Θα μου επιτρέψετε να σας πω -και από τη μεριά μου- ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ για το θάρρος, το προσωπικό θάρρος, το οποίο βρήκατε να κάνετε αυτήν την κατάθεση ψυχής της εμπειρίας σας και με αυτόν τον τρόπο θα δημιουργηθεί και στην Ελλάδα το κίνημα #metoo και να δώσετε με αυτό τον τρόπο θάρρος και δύναμη και στις άλλες γυναίκες που έχουν υποστεί κάτι αντίστοιχο, προκειμένου να βγουν. να το καταγγείλουν. να σπάσουν τη σιωπή και εντέλει να δημιουργηθεί όλο αυτό το κίνημα. Να έρθουμε όλοι προ των ευθυνών μας και να αρχίσουμε να το αντιμετωπίζουμε θαρρετά και ανοιχτά ως κοινωνία. Γιατί, δυστυχώς, οι επιπτώσεις της πανδημίας υπήρξαν πάρα πολύ σοβαρές και ιδιαίτερα στα θέματα της σεξουαλικής παρενόχλησης, της κακοποίησης των γυναικών, της ενδοοικογενειακής βίας. Γίναμε μάρτυρες ιδιαίτερα νοσηρών φαινομένων σε χώρους αθλητικούς, σε χώρους πολιτιστικούς, σε χώρους εκπαιδευτικούς ακόμα και μέσα στις ίδιες τις οικογένειες.
Με επίσημα στοιχεία αποδεικνύεται ότι η περίοδος της καραντίνας αύξησε κατακόρυφα τις καταγγελίες για την κακοποίηση γυναικών τόσο στη γραμμή 15900 όσο και στα συμβουλευτικά κέντρα. Με βάση τη δημοσιευμένη έκθεση της ΕΛΑΣ στη διάρκεια της καραντίνας το 2020 σημειώθηκαν 192 περισσότερα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας από ότι την προηγούμενη χρονιά, κατά τα οποία το 82,5% ήταν άντρες οι δράστες και τα θύματα το 73% γυναίκες. Μέσα στους 15 μήνες του lockdown 12 γυναίκες δολοφονήθηκαν από το σύζυγο τους -νυν ή πρώην- τον σύντροφό τους ή επίδοξο βιαστή τους. Δυστυχώς, έχει μπει πλέον στο λεξιλόγιο μας ο όρος γυναικοκτονία. Την ελληνική κοινωνία, μόνο μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2021, την σόκαραν αλλεπάλληλα συμβάντα.
Τι να πούμε;
Να πούμε την άγρια δολοφονία της 20χρονης μητέρας στα Γλυκά Νερά;
Να πούμε για το βιασμό της εργαζόμενης καθαρίστριας στα Πετράλωνα;
Να μιλήσουμε για το βιασμό της 30χρονης στο Κολωνάκι;
Για τον ομαδικό βιασμό της εγκύου στον Άγιο Παντελεήμονα;
Για το περιστατικό της Ηλιούπολης, της νεαρής γυναίκας η οποία βιαζόταν από τον πατέρα της και από τον αστυνομικό σύντροφό της;
Να τονίσουμε, ότι αυτά είναι μόνο τα περιστατικά τα οποία πήραν δημοσιότητα και πόσο πολλαπλάσια και πόσα περισσότερα είναι αυτά τα οποία δεν έχουν πάρει δημοσιότητα. Κατά τη διάρκεια, λοιπόν, αυτού του διαστήματος είχαμε ένα νέο και πάρα πολύ σημαντικό και καθοριστικό στοιχείο -και επιμένω σε αυτό-κι αυτό ήταν το ότι έσπασε η σιωπή, ότι άνοιξαν στόματα, ότι καταγγέλθηκαν περιστατικά δημόσια και για μία ακόμη φορά θέλω να εξαίρω την καθοριστική συμβολή της κυρίας Μπεκατώρου, η οποία αφύπνισε και άνοιξε δρόμους.
Τώρα, πάμε στο τι κάνει η Πολιτεία, ένα ερώτημα, το οποίο έθεσε και η κυρία Μπεκατώρου, η κυρία Μανουσογιωργάκη και άλλοι. Ποιες ήταν οι επιλογές της Κυβέρνησης μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα απέναντι στα στοιχεία, τα οποία προανέφερα.. Κατ’ αρχάς, δεν θα βαρεθώ να το λέω, κύριοι Υπουργοί, κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι ότι ουσιαστικά η σημερινή κυβέρνηση επέλεξε δυστυχώς να καταργήσει τη Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων, συγχωνεύοντάς τη με τις πολιτικές για την ισότητα, την οικογένεια και για το δημογραφικό, κάτι το οποίο αποτελεί μια ξεκάθαρη οπισθοδρόμηση. Ισότητα δεν πάει ως ένας τίτλος ανάμεσα σε όλα αυτά και μάλιστα, ενώ στο προηγούμενο χρονικό διάστημα και είναι σίγουρο ότι το θυμάστε, ειδικά εσείς, κυρία Πρόεδρε, η αντίστοιχη Επιτροπή της Βουλής ήταν σε πάρα πολύ καλή συνεργασία με την Γενική Γραμματέα Ισότητας και μπορέσαμε και κάναμε πάρα πολύ σοβαρό διάλογο, ανάληψη πρωτοβουλιών, πολύ σοβαρές πρωτοβουλίες –όλοι θυμόμαστε νομίζω και τις προσπάθειες της Γενικής Γραμματέως, τις προσπάθειες της Επιτροπής για να αναδείξουμε τα φαινόμενα ενδοοικογενειακής βίας, ιδιαίτερα κατά την περίοδο της πρώτης καραντίνας. Ήταν λοιπόν ακατανόητη αυτή η πολιτική επιλογή, η οποία έγινε από τη μεριά της Κυβέρνησης και βεβαίως εγώ έχω καταθέσει και επίκαιρη ερώτηση, το έχουμε συζητήσει αυτό το ζήτημα πολλές φορές, απάντηση όμως ουσιαστική δεν έχουμε πάρει.
Δεύτερον, η έστω και καθυστερημένη κύρωση της σύμβασης 190 της ΔΟΕ, μετά και από την κύρωση της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης δεν αρκεί. Πολύ απλά, δεν αρκεί. Είναι θετικότατη, αλλά δεν αρκεί για την πραγματική και ουσιαστική στήριξη των θυμάτων. Η Πολιτεία πρέπει να αναλάβει τις απαιτούμενες εκείνες δράσεις, προκειμένου να αντιμετωπιστεί αυτό το φαινόμενο της έμφυλης βίας, προέκταση του οποίου βρίσκεται και στους χώρους εργασίας. Χρειάζεται λοιπόν μια δέσμη συγκεκριμένων μέτρων που ακόμα δεν έχουμε δει.
Τι κάνουμε και ποιες είναι οι προτάσεις μας ως Κίνημα Αλλαγής, πάνω σε αυτές τις κατευθύνσεις: Το πρώτο και κυριότερο βήμα το οποίο έχουμε πει είναι η τροποποίηση του Ποινικού Κώδικα σχετικά με την παραγραφή των κατηγοριών για τη σεξουαλική κακοποίηση και για την αυστηροποίηση των ποινών για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι για τόσο φρικιαστικά εγκλήματα τα όρια παραγραφής και οι ποινές που επιβάλλονται για αυτά, πρέπει να αποσκοπούν στην ουσιαστική προστασία των θυμάτων και όχι να γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης, όπως πολλές φορές, δυστυχώς βλέπουμε, από τη μεριά των θυτών. Επιπλέον απαιτείται και ένα πλαίσιο για τα μέτρα επιβολής της νομοθεσίας, δηλαδή να λειτουργούν και χρειάζεται ακόμη περισσότερο, όμως, να δούμε το πώς ακριβώς λειτουργούν οι 24ωρες γραμμές βοήθειας, οι κατάλληλοι μηχανισμοί έγκαιρης και αποτελεσματικής επίλυσης των καταγγελιών των διαφόρων αυτών φαινομένων και άλλα.
Χρειάζεται επίσης άμεσα –ακόμα περιμένουμε, δεν έχουμε δει κάτι- η σύνταξη Κώδικα Δεοντολογίας με ένα σύνολο κανόνων συμπεριφοράς που πρέπει να τηρούνται ανά επαγγελματικό χώρο και το οποίο είναι νομίζω πάρα πολύ σημαντικό. Εγώ άκουγα, μάθαινα για περιστατικά στον πολιτιστικό, στον καλλιτεχνικό χώρο, είναι ο άντρας μου καλλιτέχνης και αναρωτιόμουν, για παράδειγμα πώς είναι δυνατόν να γίνεται μία οντισιόν μεταμεσονύκτιες ώρες στο σπίτι ενός σκηνοθέτη; Είναι δυνατόν να επιτρέπονται τέτοιου είδους πράγματα;
Επίσης είναι αναγκαία η εξασφάλιση της εύρυθμης και επαρκώς ελεγχόμενης λειτουργίας των αρμόδιων ελεγκτικών οργάνων και των ανεξάρτητων αρχών για την άμεση επεξεργασία και διερεύνηση καταγγελιών σεξουαλικής παρενόχλησης. Καθοριστικό και κεντρικό ρόλο μπορεί επίσης και πρέπει και οφείλει να παίξει η παιδεία και το εκπαιδευτικό μας σύστημα. Άκουσα με πάρα πολύ μεγάλη προσοχή την κυρία Μακρή. Περιμένουμε, κυρία Μακρή, να δούμε όλα αυτά τα σημαντικά, τα οποία είπατε, να εφαρμοστούν, να τα δούμε στην πράξη με την εισαγωγή του μαθήματος της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στο πρόγραμμα διδασκαλίας και να μάθουν ουσιαστικά τα παιδιά μας ότι πραγματική δύναμη είναι η ψυχική και ότι η σωματική δύναμη πρέπει να τίθεται στην υπηρεσία του ασθενέστερου και όχι για να επιβάλει τα πιο ταπεινά ένστικτα και εδώ πέρα οφείλετε και πρέπει να δείτε, κυρία Υπουργέ, αυτό το οποίο είπε και η συνάδελφος του ΣΥΡΙΖΑ για την αντιμετώπιση του ζητήματος του μπούλινγκ με αφορμή και τη δεκατετράχρονη μαθήτρια που έχασε τη ζωή της γιατί έκανε το χειρουργείο το συγκεκριμένο στο στομάχι, για να αδυνατίσει.
Έχουν υπάρξει πολλά φαινόμενα bulling, όμως οφείλω να σας ομολογήσω, ότι έχουμε ακούσει πολλές φορές την Υπουργό, την κυρία Κεραμέως, να μας μιλάει για δέσμη μέτρων, αυτά τα μέτρα ακόμη δεν τα έχουμε δει για την αντιμετώπιση των ζητημάτων και των φαινομένων της αντιμετώπισης του bulling.
Κυρία Πρόεδρε, θα κλείσω με αυτό, είναι επίσης απολύτως αναγκαία μια συνεχής καμπάνια ευαισθητοποίησης ολόκληρης της κοινωνίας. Αυτό δεν πρέπει να σταματήσει, δυστυχώς, το ξαναείπα, ενώ στην πρώτη φάση της καραντίνας μπορέσαμε και είχαμε πολύ ωραίες καμπάνιες ευαισθητοποίησης, διαρκής και είχε παίξει πολύ σημαντικό ρόλο και η Επιτροπή μας, αυτό το πράγμα εξασθένησε, αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει, πρέπει να συνεχίσει να υπάρχει, πρέπει να συνεχίσει να είναι στον κοινωνικό διάλογο, αλλιώς φοβάμαι πάρα πολύ ότι το κίνημα #metoo και όλο αυτό το οποίο είναι πάρα πολύ μεγάλη δυσκολία ήλθε και φάνηκε και στην Ελλάδα μπορεί να ξεφουσκώσει. Χρέος μας είναι σε καμία περίπτωση να μην αφήσουμε αυτό το κίνημα να ξεφουσκώσει.
Αυτές, λοιπόν, είναι κάποιες σκέψεις, αυτές είναι κάποιες προτάσεις, θεωρώ ότι η Επιτροπής Ισότητας, κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα πρέπει στο επόμενο χρονικό διάστημα και είμαι σίγουρη ότι αυτό θα το κάνετε, να διαδραματίσει έναν καθοριστικό ρόλο, να διαμορφώσει πολιτικές επιλογές, να εισηγείται προτάσεις, να αναλάβει πρωτοβουλίες, όπως και κάνει και μπράβο σας και να πραγματοποιήσει συναντήσεις με φορείς και αρχές συντονίζοντας όλη αυτή την προσπάθεια. Η κοινή και συντονισμένη προσπάθεια όλων μας είναι σίγουρο ότι μπορεί να επιφέρει πολύ σημαντικά αποτελέσματα.
-τον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, κ. Κωστή Χατζηδάκη
-την Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων, κ. Νίκη Κεραμέως
Θέμα: Θεσμοθέτηση μέτρων για την αντιμετώπιση άμεσων αναγκών των προστατευόμενων τέκνων θανόντων από την πανδημία
Αξιότιμοι κύριοι Υπουργοί,
Τις τελευταίες ημέρες, με θαυμασμό παρακολουθήσαμε την περίπτωση του μαθητή από τη Ναύπακτο, ο οποίος παρά το ότι δύο μόλις μήνες πριν τις Πανελλαδικές, έχασε και τους δύο γονείς του από Covid-19, με δύναμη ψυχής κατάφερε να αριστεύσει στις εξετάσεις για την είσοδό του στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Με την με αρ. πρωτ. 6742/21-5-2021 ερώτησή μας, αναφερθήκαμε στη νέα δύσκολη πραγματικότητα που διαμορφώνει η πανδημία του Covid-19 για πολλούς από τους συνανθρώπους μας, ζητώντας μέτρα στήριξης των νέων, μαθητών και φοιτητών που έχασαν τον έναν ή και τους δύο γονείς τους από την πανδημία, καθώς και πρωτοβουλίες στήριξης των οικογενειών που επλήγησαν από την πανδημία και βρέθηκαν αντιμέτωποι με μια πλήρη ανατροπή του οικογενειακού και οικονομικού τους προγραμματισμού.
Στην ερώτηση αυτή, δεν απαντήσατε. Ωστόσο, η πραγματικότητα και τα καθημερινά παραδείγματα όπως το παραπάνω, έρχονται να επιβεβαιώσουν τα προβλήματα.
Πιο συγκεκριμένα, σ’αυτή την πρωτόγνωρη κρίση που βιώνουμε, έχουν επιβαρυνθεί ιδιαίτερα μονογονεϊκές, τρίτεκνες ή πολύτεκνες οικογένειες που επλήγησαν από την πανδημία και είδαν το οικογενειακό τους εισόδημα να καταρρέει, αλλά και ανήλικοι μαθητές, έφηβοι και νέοι που ήρθαν αντιμέτωποι με την απώλεια και των δύο γονέων ή κηδεμόνων τους. Κυρίως οι τελευταίοι, χωρίς καν να έχουν ενηλικιωθεί, καλούνται να αναμετρηθούν με την ίδια τους την ψυχολογία, με το πένθος τους και να βρουν τρόπους να επιβιώσουν χωρίς το προστατευτικό δίχτυ των γονέων τους.
Το κράτος οφείλει να επιδείξει το κοινωνικό του πρόσωπο απέναντι σε αυτή την κατηγορία πληγέντων μαθητών, όπως είχε συμβεί με τους μαθητές που αντιμετώπισαν φυσικές καταστροφές (όπως οι πυρκαγιές στο Μάτι το 2018 και οι φονικές πλημμύρες στην Κρήτη το 2019). Η καταβολή εφάπαξ ειδικού βοηθήματος σε λογαριασμό κάθε παιδιού που απώλεσε τον έναν ή και τους δύο γονείς και η καταβολή μηνιαίας οικονομικής ενίσχυσής τους, όπως είχε προβλεφθεί για τα προστατευόμενα τέκνα θανόντων από τις πυρκαγιές στο Μάτι, αποτέλεσαν σημαντικά μέτρα στήριξης των νέων αυτών.
Εν προκειμένω, για τους μαθητές που απώλεσαν τους γονείς ή κηδεμόνες τους εξαιτίας της πανδημίας, η Πολιτεία θα πρέπει να προβλέψει τη χορήγηση ετήσιας υποτροφίας για το χρόνο της θεσμοθετημένης διάρκειας των σπουδών των νέων αυτών.
Όσον αφορά δε την απρόσκοπτη συνέχιση των σπουδών φοιτητών, θα μπορούσαν να εξεταστούν και ειδικές ρυθμίσεις πέραν της χορήγησης της υποτροφίας, όπως η προσαύξηση κατά 20% στον βαθμό των πανελλαδικών, o συνυπολογισμός μαζί με τα άλλα κριτήρια που υπάρχουν για την εξασφάλιση μετεγγραφής σε ίδρυμα πλησίον της οικογενειακής τους κατοικίας. Το ζήτημα αυτό της μοριοδότησης σας είχαμε θέσει και με την υπ’αριθμ. πρωτ. 6742/21-5-2021 ερώτησή μας, στην οποία δεν απαντήσατε.
Κατόπιν αυτών,ερωτάσθε κ.κ. Υπουργοί:
1.Θα προβείτε στη θερμοσθέτηση κατ’εξαίρεση ετήσιας υποτροφίας για το χρόνο της θεσμοθετημένης διάρκειας των σπουδών των μαθητών που απώλεσαν τους γονείς ή κηδεμόνες τους εξαιτίας της πανδημίας του COVID-19;
2. Υπάρχει σχεδιασμός εκ μέρους των αρμόδιων Υπουργείων για τις μονογονεϊκές, τρίτεκνες και πολύτεκνες οικογένειες που επλήγησαν από την πανδημία του Covid-19 και είδαν το οικογενειακό τους εισόδημα να καταρρέει;
Ο ΣΥΡΙΖΑ συμπεριφέρεται σαν να μην έχει καταλάβει γιατί έχασε, σαν να ήταν κάτι τυχαίο, μια κακή στιγμή αυτό που συνέβη στις Ευρωεκλογές, στις Αυτοδιοικητικές εκλογές και στις Εθνικές εκλογές. Μη τολμώντας να δει τα αίτια που τον οδήγησαν σε αυτές τις συντριπτικές ήττες αδυνατεί να προχωρήσει και στις αναγκαίες αναπροσαρμογές, που μέσα σε συνθήκες ιδεολογικής και προγραμματικής ήττας θα του επέτρεπαν να αξιοποιήσει το μόνο που έμενε, το 31.5% που πήρε. Πως κιόλας να εκφράσεις αυτό το 31.5% όταν αυτό αποτελείτο από ένα μίγμα των πιο διαφορετικών δυνάμεων, των πιο διαφορετικών ιδεολογικών και πολιτικών τοποθετήσεων; Γι’ αυτό άλλωστε και σ’ όλες τις μετρήσεις από τον Σεπτέμβρη του 2019 και μετά φαίνεται να χάνει το 30% των δυνάμεών του.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Τσίπρας δεν έχουν καταλάβει ότι το στοιχείο της ανανέωσης, της ορμής το έχουν χάσει έχοντας κυβερνήσει και έχοντας να απολογηθούν για πολλά. Δεν έχουν κατανοήσει ότι βρισκόμαστε σε νέα εποχή, με νέες προτεραιότητες, νέα προτάγματα. Γι’ αυτό θεωρεί ότι ασκεί δήθεν πολύ «αριστερή» πολιτική, μηδενίζοντας τα πάντα, μη προτείνοντας τίποτα το θετικό, μη προβάλλοντας κανένα πειστικό εναλλακτικό αφήγημα. Γι’ αυτό και ένα 10% των ψηφοφόρων του οδεύει απευθείας στη Ν.Δ σύμφωνα με σειρά αναλύσεις. Καταφεύγει σε μια ρητορική που θυμίζει 2011-2012, ποντάροντας σε φανατισμό, ανορθολογισμό, λαϊκισμό νομίζοντας ότι το 2021 είναι το 2011-2014. Άλλαξαν όμως οι καιροί, άλλαξαν πολύ και μ’ αυτό τον τρόπο δεν πείθει κανένα. Με την πολιτική του πριμοδοτεί την κυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη.
Πως λοιπόν αυτό το κόμμα να είναι σε θέση να ομιλεί για Προοδευτική Διακυβέρνηση; Σε τι βάση να προτείνει συνεργασία με το Κίνημα Αλλαγής; Μήπως στη βάση της «θεωρίας των αρμών της εξουσίας» ή του δόγματος «η δεύτερη φορά θα είναι αλλιώς;». Μήπως στη βάση της ενοχοποίησης πολιτικών προσώπων με χρήση δήθεν προστατευόμενων μαρτύρων ή της προσπάθειας να ελεγχθούν ΜΜΕ, Δικαιοσύνη και να χτυπηθούν δημοκρατικοί θεσμοί; Μήπως στη βάση της απαξίωσης της αριστείας, της λειτουργίας Προτύπων Σχολείων ή της άρνησης σε κάθε αξιολόγηση εκπαιδευτικών και υποχρεωτικού εμβολιασμού σε ειδικές κατηγορίες εργαζομένων; Δεν γνωρίζω αν η πρόταση του κ. Τσίπρα αφορά στο ΜΕΡΑ 25 ή στο Κ.Κ.Ε, πάντως το Κίνημα Αλλαγής απέχει έτη φωτός από τον πυρήνα ιδεών, αξιών και θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ και αυτό επιβεβαιώθηκε και στην Προγραμματική του Συνδιάσκεψη. Νομίζω ότι το γνωρίζει αυτό ο κ. Τσίπρας και απλά προσπαθεί για μία ακόμη φορά να πάρει δυνάμεις από το Κίνημα Αλλαγής. Δεν θα τα καταφέρει όμως.
Για το ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής μία είναι η λύση. Να αξιοποιήσει τις φθορές της Κυβέρνησης και το κενό που αφήνει ο ΣΥΡΙΖΑ, να ανανεωθεί, να διαμορφώσει μια σύγχρονη μεταρρυθμιστική φυσιογνωμία, μια θετική εναλλακτική λύση ξεμπερδεύοντας οριστικά με οποιοδήποτε λαϊκίστικο στοιχείο στην τακτική του, να απευθυνθεί στον χώρο των δυνάμεων του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς και να ανασυντάξει το πολιτικό σκηνικό. Αναδεικνυόμενο σε ισχυρό πόλο να παλέψει για την μεγάλη επιστροφή. Να βρεθεί στη θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και να επανακαθορίσει τους πολιτικούς συσχετισμούς, το πολιτικό σκηνικό. Αυτό είναι το στοίχημά μας.
Αν κάποιος με ρωτούσε ποια είναι η πρώτη σε προτεραιότητα μεταρρύθμιση που χρειάζεται μια Κυβέρνηση να υλοποιήσει στην Ελλάδα, θα απαντούσα χωρίς ενδοιασμό ότι είναι μια ριζική Μεταρρύθμιση στον χώρο της Παιδείας.
Πρώτον, γιατί η χώρα παρουσιάζει υστέρηση και αυτό αποδεικνύουν διεθνείς δείκτες και σειρά μελετών, εκθέσεων διεθνών οργανισμών όπως ο ΟΟΣΑ κ.ά. Παράλληλα γιατί όλοι ζούμε σ΄αυτή την χώρα, μεγαλώνουμε παιδιά και τα ερεθίσματά μας είναι συχνά προβληματικά.
Δεύτερο, γιατί έχουμε εισέλθει σε εποχές υψηλών ταχυτήτων, στις οποίες η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση, η ψηφιοποίηση των πάντων και η δυναμική είσοδος της ρομποτικής ανατρέπουν τα πάντα στην ζωή μας, στον τρόπο που μορφωνόμαστε, εργαζόμαστε, στις προσωπικές, κοινωνικές, εργασιακές σχέσεις. Μέσα σε συνθήκες δε παγκοσμιοποίησης τα παιδιά μας θα βρεθούν μέσα σε ένα ακραία ανταγωνιστικό περιβάλλον, στο οποίο έστω για ένα μεταβατικό στάδιο θα χαθούν παγκοσμίως θέσεις εργασίας, θα χρειάζονται αυξημένα σύγχρονα προσόντα και δεξιότητες και θα είναι αδήριτη ανάγκη να υπάρχει μια δια βίου κατάρτιση και επανακατάρτιση (Riskilling – Upskilling) μιας και είναι δεδομένη και κοινή η πρόβλεψη όλων των προσεγγίσεων που υπάρχουν, ότι τα παιδιά μας θα πρέπει να είναι σε θέση να αλλάξουν πέντε με έξι επαγγέλματα στον εργασιακό τους βίο.
Αυτή είναι η κατάσταση και αυτή θα είναι η σκληρή πραγματικότητα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε. Ας κάνουμε ορισμένες παρατηρήσεις:
– Η Μεταρρύθμιση στην Παιδεία που αποτελεί την πρώτη ανθρώπινη, κοινωνική και αναπτυξιακή επένδυση για τη χώρα μας θα πρέπει να εναρμονίζεται με τις ανάγκες του νέου Αναπτυξιακού Μοντέλου. Το Μοντέλο στήριξης τόσο πολύ στον Τουρισμό και μάλιστα με την σημερινή μορφή του λειτουργίας τον μισό χρόνο και το «φτιάξε παντού Σχολές σε κάθε πόλη και κωμόπολη για να κινείται χρήμα και στην Περιφέρεια και να στηρίζεται έτσι μια τοπική ανάπτυξη συχνά σε βάρος φοιτητών που δεν αποφοιτούν ποτέ και γονείς που πληρώνουν» τελείωσε. Σήμερα η Ελλάδα πρέπει να μπει στην πρωτοπορία των επενδύσεων στην Πράσινη Ανάπτυξη, στην αξιοποίηση εναλλακτικών μορφών ενέργειας, στην ψηφιακή μετάβαση και αυτό απαιτεί και ανθρώπινο προσωπικό υψηλών γνώσεων και δυνατοτήτων. Παράλληλα χρειάζονται ειδικότητες που σπανίζουν πια όπως έδειξε και πρόσφατη έρευνα του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Πειραιά, όπου Επιχειρήσεις δήλωναν ότι δεν μπορούν να βρουν ειδικότητες όπως τεχνίτες και τεχνικούς όλων των κατηγοριών, Ηλεκτρολόγους, ηλεκτρονικούς, χειριστές μηχανημάτων κ.ά
– Χρειάζεται επομένως ένα νέο Μοντέλο και στην Παιδεία που θα εξασφαλίζει από την μια κλασικές γνώσεις σ’ όλα τα επίπεδα, την ανάπτυξη δεξιοτήτων, την μείωση της αποστήθισης και την αύξηση του ρόλου να μάθει ένας νέος να εργάζεται πάνω σε ένα πλάνο, σε ένα project, την εκμάθηση πάνω από μίας ξένης γλώσσας. Είναι αδιανόητο για παράδειγμα ένας Έλληνας να μην μαθαίνει τελικά βασικά ιστορικά γεγονότα, ή να συναντάς μαθητές που φτάνουν Λύκειο και δεν γνωρίζουν τις τέσσερις πράξεις. Όπως δεν μπορεί ομάδες μαθητών να μην εργάζονται πάνω σε εργασίες για την Κλιματική Αλλαγή ή άλλα θέματα που θα καθορίσουν την ζωή τους. Χρειάζεται επομένως μια συνολική επαναχάραξη των γνώσεων που πρέπει να παρέχονται, των δεξιοτήτων που πρέπει να αποκτούνται, του αναλυτικού προγράμματος από το Νηπιαγωγείο μέχρι και το Λύκειο, του ή των βιβλίων που πρέπει να χρησιμοποιούνται, των μεθόδων διδασκαλίας και αξιολόγησης των μαθητών μέσα από διαφορετικούς δρόμους. Αντίστοιχα αλλαγές χρειάζονται στα Α.Ε.Ι, σε ένα ευρύ δίκτυο Ι.Ε.Κ και άλλων δομών κατάρτισης και επανακατάρτισης. Είναι αυτονόητο ότι αυτές οι μετατροπές απαιτούν και νέες πολιτικές διαμόρφωσης των αναγκαίων υποδομών και του εκσυγχρονισμού του εξοπλισμού των σχολικών μονάδων. Αν πριν κάποιες δεκαετίες το στοίχημα ήταν να περάσουν όλα τα σχολεία σε πρωινή βάρδια, τώρα είναι να μετατραπούν σε σύγχρονα, ανοικτά στις ανάγκες, ψηφιακά κέντρα μάθησης.
– Θα πρέπει να συμφωνήσουμε όλοι πως όταν μιλάμε για Παιδεία, είναι αυτονόητο ότι σ’ αυτή τη συζήτηση υπάρχει ένας και μόνο πρωταγωνιστής, υπάρχει μόνο ένας για τον οποίο εργαζόμαστε και αυτός είναι ο κάθε μαθητής, είναι η Νεολαία για το συμφέρον της οποίας όλοι, εκπαιδευτικοί, γονείς, κόμματα, φορείς αποδεχόμαστε να εργαστούμε με πληρότητα, ικανότητα, αποτελεσματικότητα. Θέλουμε μαθητές που θα διψούν για μάθηση, που θα θέλουν την διάκριση και την αριστεία που κάποιοι θεωρούν σχεδόν ντροπή, που έχουν φιλοδοξία να αντιμετωπίσουν την πραγματική ζωή και τις προκλήσεις της. Έτσι για παράδειγμα είναι αναγκαίο από την πλευρά του Υπουργείου να υπάρχει ένα σύστημα σεμιναρίων, ένα σχέδιο διαρκούς κατάρτισης των εκπαιδευτικών, όπως και από τους εκπαιδευτικούς θα πρέπει να γίνει δεκτό ότι δεν μπορεί η Ελλάδα να είναι μία από τις τρεις μόλις χώρες της Ευρώπης που δεν γίνεται αξιολόγηση. Η κάθε Σχολική μονάδα και ο κάθε εκπαιδευτικός αυτονοήτως για το λειτούργημα που εκτελεί, πρέπει να αξιολογείται.
Χρειάζεται επομένως ένα συνολικό σχέδιο και έχω την αίσθηση ότι τέτοιο δεν υπάρχει. Η τελευταία φορά που δημιουργήθηκε κλίμα ότι κάτι πάει να αλλάξει, κάτι ουσιαστικό και ριζικό ήταν με τον καταγεγραμμένο στην Ιστορία ως Νόμος Διαμαντοπούλου. Ψηφίστηκε με ψήφους ρεκόρ για κάποιο τόσο σοβαρό θέμα στην Ελληνική Βουλή και από την επομένη υπονομεύτηκε λίγο ή πολύ, μέχρι που ήρθε η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και τον κατήργησε. Ήταν τότε που εκατοντάδες ακαδημαϊκοί από τα καλύτερα Πανεπιστήμια του κόσμου είχαν έρθει για να συμβάλλουν σε μια μεγάλη αλλαγή και έφυγαν πεισμένοι «ότι δεν αλλάζει τίποτα στο τέλος». Η τωρινή Κυβέρνηση και η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας δεν έχουν δείξει ότι έχουν το όραμα, το φτερούγισμα για μια συνολική αναμόρφωση του Εκπαιδευτικού Συστήματος.
Τα Νομοσχέδια του Υπουργείου Παιδείας είχαν κάποια θετικά σημεία. Η κατάργηση του υποτιθέμενου Πανεπιστημιακού Ασύλου ή η πρόβλεψη να υπάρχει ένας στοιχειώδης πήχης για την εισαγωγή στα Α.Ε.Ι και να μην περνάνε με 3 και 4 σε σχολές φοιτητές που στο τέλος δεν θα τέλειωναν ποτέ ήταν θετικές. Η αύξηση των Προτύπων σχολείων αν και ο στόχος πρέπει να είναι η ορατή αναβάθμιση όλων των σχολείων και η πρόβλεψη για την ανάγκη αξιολόγησης των εκπαιδευτικών βρίσκονται σε μια θετική κατεύθυνση με βάση και την πανευρωπαϊκή εμπειρία.
Ωστόσο, αυτά τα χρόνια έχει φανεί μια αποσπασματικότητα χωρίς να κατατίθεται όλο το σχέδιο και αυτό είναι από μόνο του προβληματικό. Η ανάγκη συνεχίζει να υπάρχει και είναι επιτακτική. Μέσα από ένα γενικευμένο κοινωνικό διάλογο εφ΄όλης της ύλης , θα μπορούσαν τουλάχιστον οι δυνάμεις που αντιλαμβάνονται τις προκλήσεις του μέλλοντος, οι δυνάμεις που είναι απαλλαγμένες από ιδεολογήματα, οι δυνάμεις που θέλουν ορθολογισμό και πραγματική πρόοδο να καταλήξουν σε ένα τέτοιο σχέδιο. Αυτή είναι η μεγάλη πρόκληση.
Τοποθετούμενη στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής για το Ν/Σ του Υπουργείου Δικαιοσύνης, η Βουλευτής του Κινήματος Αλλαγής Νάντια Γιαννακοπούλου έκανε το ακόλουθο σχόλιο-δήλωση για την σύλληψη του Χρήστου Παππά:
«Ξεκινώντας θέλω να εκφράσω τα συγχαρητήριά μου στην Ελληνική Αστυνομία για τη σύλληψη του υπαρχηγού της εγκληματικής οργάνωσης ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Μπορεί να υπήρχε μια απόδραση και μια καθυστέρηση που δέχτηκαν ευλόγως κριτική. Χθες όμως το κεφάλαιο αυτό έκλεισε. Ο ναζιστής Χρήστος Παππά επιστρέφει εκεί που του αρμόζει και αποφάσισε η Ελληνική Δικαιοσύνη, στη φυλακή. Πρόκειται για σημαντική εξέλιξη που ικανοποιεί όλους μας, όλους τους δημοκράτες πολίτες. Ξαναφέρνει δε στην πρώτη γραμμή την υπόσχεση όλων μας: Ποτέ πια εμφάνιση τέτοιων εγκληματικών ναζιστικών μορφωμάτων.»
Θέμα: «Έλλειψη Εθνικού Σχεδίου για την ναυπηγική Βιομηχανία και αβεβαιότητα για την τύχη των Ναυπηγείων».
Κύριε Πρωθυπουργέ,
Τα ναυπηγεία της χώρας, του Σκαραμαγκά αλλά και της Ελευσίνας, θα μπορούσαν να αποτελέσουν έναν ουσιαστικό οικονομικό πνεύμονα για τη χώρα, αφού βρίσκονται στο πλέον στρατηγικό σημείο της Μεσογείου.
Ωστόσο, τα επαναλαμβανόμενα λάθη, που συνεχίζονται και σήμερα, κατάφεραν το ακατόρθωτο, να κινδυνεύουν σήμερα και τα δύο ναυπηγεία να βρεθούν στα όρια της ολικής απαξίωσης, που αν συμβεί, θα σημαίνει τον οριστικό θάνατο της βαριάς βιομηχανίας στον τομέα της ναυτιλίας.
Οφείλουμε σε αυτόν τον τόπο να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, πέρα από σκοπιμότητες, για να αντιληφθούμε ρεαλιστικά την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στα ναυπηγεία της Ελευσίνας και του Σκαραμαγκά και να μπορέσουμε να τα επαναφέρουμε στην κανονικότητα, αναγκαίο εργαλείο για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας, λύση στο πρόβλημα της ανεργίας, κυρίως σε εξειδικευμένο προσωπικό στην υψηλή τεχνολογία που αποτελεί τον πολλαπλασιαστή ισχύος της χώρας, καταλύτης στην ισχυροποίηση της θέσης της χώρας μας στην ευρύτερη περιοχή μας, σε γεωπολιτικό επίπεδο, ενισχυτής της μαχητικής ικανότητας των ΕΔ της χώρας μας.
Ναυπηγεία Σκαραμαγκά
Πρόσφατα δημοσιεύθηκαν τρεις διαφορετικές προκηρύξεις για την πώληση ακινήτων και εξοπλισμού των Ελληνικών Ναυπηγείων Α.Ε. (Ναυπηγεία «Σκαραμαγκά»), σε συνέχεια προηγούμενων αποτυχημένων προσπαθειών, στη λογική τριχοτόμησης του πάλε ποτέ ενιαίου και κραταιού μεγαλύτερου ναυπηγείου της χώρας. Στην περίπτωση δε του ακινήτου στο οποίο περιλαμβάνεται και η μεγαλύτερη μόνιμη δεξαμενή της ανατολικής μεσογείου πωλείται ξεχωριστά από την Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου (ΕΤΑΔ) το οικόπεδο και οι εγκαταστάσεις του και ξεχωριστά ο συναρτώμενος εξοπλισμός από τον Ειδικό Διαχειριστή, υπονομεύοντας ουσιαστικά την όποια μελλοντική προοπτική λειτουργίας του ή αξιοποίησής του ως ναυπηγοεπισκευαστική μονάδα.
Από την άλλη πλευρά δεν τίθεται τιμή εκκίνησης για τα τμήματα του ναυπηγείου και του εξοπλισμού που αφορούν οι δύο προκηρύξεις (συμπεριλαμβανομένων των εγκαταστάσεων κατασκευής και επισκευής πολεμικών πλοίων), ενώ δεν υπάρχουν όροι και προϋποθέσεις που να αφορούν σε ελάχιστες τουλάχιστον εγγυήσεις τεχνογνωσίας των υποψήφιων αγοραστών ή έστω δέσμευσης ότι οι εν λόγω εγκαταστάσεις και εξοπλισμός θα εξακολουθούν μετά την ολοκλήρωση της αγοράς να λειτουργούν ως ναυπηγική βιομηχανία. Ακόμη περισσότερο στις εν λόγω προκηρύξεις δεν περιλαμβάνεται καμία μέριμνα ή όρος που να αφορά σε δέσμευση διατήρησης, έστω ενός ελάχιστου αριθμού, των θέσεων εργασίας του προσωπικού του ναυπηγείου, ενώ δεν παρέχεται καμία διασφάλιση για την αποζημίωση των εργαζομένων επί των οφειλόμενων δεδουλευμένων τους, που σύμφωνα με πρόσφατη ανακοίνωσή τους αγγίζει το ποσό των 200 εκατομμυρίων ευρώ.
Ναυπηγεία Ελευσίνας
Μετά από πολύχρονες συζητήσεις της ΟΝΕΧ Shipyards με την Κυβέρνηση και το Υπουργείο Ανάπτυξης, σήμερα ο νέος ιδιοκτήτης των Ναυπηγείων Ελευσίνας να κατέχει το 53% των μετοχών της εταιρείας που ήταν και προϋπόθεση για τις περαιτέρω ενέργειες με πρώτο βήμα την προώθηση του σχεδίου εξυγίανσης.
Τον Ιούλιο 2020, o κ. Άδωνις Γεωργιάδης, συνοδευόμενος από τον Αμερικανό Πρέσβη στην Αθήνα, κ. Geoffrey Pyatt και τον Πρόεδρο της ΟΝΕΧ, μεταξύ των άλλων δήλωνε στους εργαζόμενους:
“Το Business Plan της ΟΝΕΧ έχει κριθεί θετικό από το Διοικητικό Συμβούλιο του Αμερικανικού Κυβερνητικού Οργανισμού (DFC) για να χρηματοδοτήσει την ΟΝΕΧ, έχουμε θετικά μηνύματα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού και μένει η διαδικασία εξυγίανσης των Ναυπηγείων, όπου απαιτείται να υποβληθεί από την εταιρεία το σχέδιο εξυγίανσης στο ειδικό δικαστήριο, σύμφωνα με το άρθρο 106 παράγραφοι (β) & (δ) του πτωχευτικού κώδικα για τα περαιτέρω, ενώ δεσμεύτηκε εκ μέρους της κυβέρνησης για τη χορήγηση των δεδουλευμένων στους εργαζόμενους.”
Τα Ναυπηγεία Ελευσίνας όπως διαπιστώθηκε πρόσφατα οφείλουν περίπου 420 εκ. ευρώ η τύχη τους φαίνεται ότι συνδέεται με την προοπτική της ναυπήγησης των τεσσάρων (4) νέων φρεγατών αλλά και την αναβάθμιση των Φ/Γ MEKO.
Χαρακτηριστική είναι η πρόσφατη δήλωση του Υπουργού Ανάπτυξης «… τα Ναυπηγεία Ελευσίνας αν δεν εμπλακούν στις φρεγάτες, θα αναγκασθούμε να τα οδηγήσουμε σε εκκαθάριση. Δεν υπάρχει κανένας ιδιώτης επενδυτής που θα έρθει να τοποθετήσει τα κεφάλαια που απαιτούνται για τη διάσωση και να επωμισθεί χρέη ύψους άνω των 400 εκατ. ευρώ, χωρίς να λάβει μια σοβαρή παραγγελία από το ελληνικό κράτος …»
Δεδομένου ότι:
συμβολή των Ελληνικών Ναυπηγείων Α.Ε. στην ανάπτυξη της ναυπηγοεπισκευαστικής δραστηριότητας και κυρίως στην επιτυχή ολοκλήρωση του αμυντικού εξοπλιστικού προγράμματος της χώρας μας είναι αποφασιστικής σημασίας,
τρόπος με τον οποίο εκποιούνται ο χώρος, οι εγκαταστάσεις και ο εξοπλισμός των Ελληνικών Ναυπηγείων Α.Ε. δεν διασφαλίζει τη βιωσιμότητά του και τη συνέχιση λειτουργίας του τουλάχιστον ως ναυπηγοεπισκευαστική μονάδα, αλλά ούτε τα δικαιώματα των εργαζομένων, συμπεριλαμβανομένων των θέσεων εργασίας και των δεδουλευμένων τους, ενώ εκκρεμούν ακόμη τα ένσημα και οι αποζημιώσεις του 18μηνου
φενός μεγάλο μέρος του επικείμενου προγράμματος ναυπήγησης πολεμικών πλοίων για το Πολεμικό Ναυτικό της χώρας μας δύναται να πραγματοποιηθεί σε ελληνικά ναυπηγεία και αφετέρου ότι σύντομα επίκειται η άρση περιορισμού ναυπήγησης εμπορικών πλοίων από τα Ελληνικά Ναυπηγεία Α.Ε., αυξάνουν την προσδοκώμενη αξία και προοπτική τους, πολλαπλάσια τουλάχιστον σε σχέση με την κυβερνητική αντίληψη, όπως έχει μετουσιωθεί μέσω των εν εξελίξει διαγωνισμών,
για τα Ναυπηγεία Ελευσίνας και δεν υπάρχει δεσμευτικός προγραμματισμός για τον χρόνο υποβολής του, για να προχωρήσει η πορεία στο ειδικό δικαστήριο, σύμφωνα με τα άρθρο 106 των παρ.(β) και (δ) του πτωχευτικού κώδικα. Η αβεβαιότητα συνεχίζεται και εντείνεται προκειμένου να προχωρήσουν οι διαδικασίες και να διαπιστωθεί η βούληση των πιστωτών να συμφωνήσουν με το σχέδιο εξυγίανσης των Ναυπηγείων Ελευσίνας και κυρίως η βούληση του ΥΕΘΑ και της Κυβέρνησης συνολικά για να συμμετάσχει σε «κούρεμα» του χρέους των Ναυπηγείων προς το δημόσιο ώστε να ρυθμιστεί τελικά το χρέος
ήδη οφείλονται πάνω από 34 εκ. € δεδουλευμένα προς τους 600 εργαζόμενους των Ναυπηγείων Ελευσίνας και συνεχίζεται η συσσώρευση οφειλόμενων προς αυτούς λόγω της μη καταβολής του 30% σύμφωνα με τη συμφωνία 2016.
Ερωτάσθε κ. Πρωθυπουργέ:
1. Γιατί δύο (2) χρόνια τώρα, δεν έχετε εκπονήσει Εθνικό Σχέδιο επανεκκίνησης της ανάπτυξης της ναυπηγικής Βιομηχανίας της χώρας μας όπως είχατε δεσμευτεί προεκλογικά;
2. Ποια είναι η βούληση σας ώστε τα Ναυπηγεία Ελευσίνας και Σκαραμαγκά να επανακινήσουν, με δραστηριότητες τόσο στον εμπορικό τομέα, όσο και στην εμπλοκή τους στα προγράμματα του Πολεμικού Ναυτικού; Υπάρχει σκέψη για ενσωμάτωση των δύο Ναυπηγείων σε ένα, σε συνδυασμό και με την προμήθεια των νέων Φ/Γ;
3. Προτίθεστε να προσθέσετε στους όρους πώλησης των Ελληνικών Ναυπηγείων Α.Ε. και σε ποιο στάδιο, αφού δεν το πράξατε μέχρι τώρα, συγκεκριμένες προϋποθέσεις που αφορούν στη διασφάλιση λειτουργίας τους, ως ναυπηγική Βιομηχανία, και για τα τρία τμήματα των Ναυπηγείων, θέτοντας ελάχιστο εύλογο τίμημα, εχέγγυα τεχνογνωσίας, αξιοπιστίας και πιστοληπτικής ικανότητας των υποψήφιων αγοραστών, διασφαλίζοντας παράλληλα την συνέχιση της συνεργασίας του νέου ιδιοκτήτη με τους εργαζόμενους, τα δικαιώματα τους και την καταβολή των οφειλόμενων και δεδουλευμένων τους;
4. Με δεδομένη την αποτυχία του αρχικού διαγωνισμού εξετάζετε την διατήρηση του τμήματος των Ελληνικών Ναυπηγείων Α.Ε. που ασχολείται αποκλειστικά με την κατασκευή και συντήρηση πολεμικών πλοίων και εξοπλισμού με ειδικό φορέα, σύμφωνα με τη διεθνή πρακτική και με το ευρωπαϊκό κεκτημένο (όπως συμβαίνει σε μεγάλα ναυπηγεία κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης), λαμβάνοντας μεταξύ άλλων υπόψη και το πρόσφατο επιτυχημένο παράδειγμα ναυπήγησης υποβρυχίων υπό τη διαχείριση του Πολεμικού Ναυτικού;
5. Πότε θα κατατεθεί τελικά το σχέδιο εξυγίανση των Ναυπηγείων Ελευσίνας; Έχουν εξασφαλιστεί οι προϋποθέσεις υποβολής του, όπως είχε δεσμευτεί ο Υπουργός Ανάπτυξης, κ. Α. Γεωργιάδη; Θα περιλαμβάνει τη συνέχιση της εργασίας και τη πληρωμή των δεδουλευμένων στους εργαζόμενους; Η απόφαση της κυβέρνησης ως προς την προμήθεια των νέων Φ/Γ για ανάληψη κατασκευαστικού έργου από τα Ναυπηγεία Ελευσίνας, συνδέεται με τον χρόνο υποβολής του σχεδίου εξυγίανσης από το νέο επενδυτή;
Η σύμπραξη των Ναυπηγείων με την DFC, μέσω χρηματοδότησης, είχε υπολογιστεί, ως προϋπόθεση, με βάση την επιλογή των Αμερικανικών Φ/Γ; ή προτίθεστε να προωθήσετε την συμμετοχή των Ναυπηγείων στην κατασκευή τους και με Φ/Γ άλλης προέλευσης εφόσον αυτές επιλεγούν;
6. Το Ελληνικό Δημόσιο (Υπουργεία Οικονομικών, Εθνικής Άμυνας και Εργασίας & Κοινωνικών Υποθέσεων) προτίθεται να συμμετέχει θετικά στο σχέδιο εξυγίανσης με αποδοχή κουρέματος ενός ποσοστού ή κάποιο από τα Υπουργεία επικαλείται κωλύματα και ποια;
Νάντια Γιαννακοπούλου 