Άρθρο μου στην εφημερίδα Political – 10/04/2021
Δεκατρείς, δεκατέσσερις μήνες αντιμετώπισης της πανδημίας του κορονοϊού δεν είναι και μικρό διάστημα. Αυτό όμως είναι ένα χαρακτηριστικό κάθε πανδημίας όποτε και αν εμφανίστηκε στην ιστορία της ανθρωπότητας. H ισπανική γρίπη για παράδειγμα, η πρώτη πανδημία του 20ου αιώνα κράτησε 8 μήνες οπότε και εξαφανίστηκε ξαφνικά, αφού εξόντωσε από 20 εκατομμύρια έως 40 εκατομμύρια ανθρώπους παγκόσμια. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι μπορούμε να γνωρίζουμε πόσο θα κρατήσει η πανδημία. Αν κάτι είναι ριζικά διαφορετικό στην «εποχή του κορονοϊού» είναι η συνταρακτική πρόοδος της Επιστήμης, που επέτρεψε σε χρόνο μηδέν να υπάρχουν εμβόλια, να υπάρχουν tests και να έχουν γίνει βήματα στην κατεύθυνση αποκωδικοποίησης του φονικού ιού, έχοντας βέβαια μπροστά της πολλά ερωτήματα που πρέπει να απαντήσει. Ας σκεφτούμε, ότι στις αρχές Μαρτίου του 2020 είχαμε το πρώτο κρούσμα στην Ελλάδα και ένα χρόνο μετά έχουν πραγματοποιηθεί 2.000.000 εμβολιασμοί.
Τι σημαίνουν τα παραπάνω στοιχεία; Ότι δίνουμε μια μάχη απέναντι σε ένα εν πολλοίς άγνωστο ιό, που μεταλλάσσεται και γίνεται όλο και πιο επιθετικός. Τι συμπέρασμα προκύπτει από αυτό; Ότι ασφαλώς και η Κυβέρνηση έχει την ευθύνη για τις όποιες αποφάσεις, τα όποια μέτρα λαμβάνονται, αλλά ας επιμείνουμε στον σεβασμό απέναντι στους Επιστήμονες και ας τους αφήσουμε ανεπηρέαστους να κάνουν τη δουλειά τους ακόμα και με τα πιθανά λάθη που μπορεί να κάνουν σ’ αυτή την υπερπροσπάθεια. Αυτή ήταν και η εμπειρία από την πρώτη καραντίνα. Είναι μη κατανοητό επομένως να ζητείται σωστά να γίνονται δεκτές οι προτάσεις των Επιστημόνων και ταυτόχρονα από τις ίδιες δυνάμεις να ασκείται κριτική σε όποια μέτρα καταλήγουν. Είναι ακατανόητο πολιτικές δυνάμεις να τάσσονται υπέρ των ανοιγμάτων όταν επιβάλλεται lock down και να ζητείται κλείσιμο όταν επιχειρούνται ανοίγματα ή ανάσες. Είναι ακατανόητο να ζητούνται τα πρακτικά της Επιτροπής των Επιστημόνων. Οι Επιστήμονες μέσα και από τις διαφορετικές απόψεις τους, έχουν την πλήρη ευθύνη να εισηγούνται. Ας τους προστατεύσουμε και ας αυτοπροστατευθούν και οι ίδιοι χωρίς να πέφτουν στην παγίδα της υπερέκθεσης. Η δε Κυβέρνηση ας τους λαμβάνει υπόψη, χωρίς να κρύβεται και πίσω από αυτούς ή τρέχοντας Υπουργοί να προκαταλάβουν μέτρα, ημερομηνίες, ανοίγματα, για τα οποία συχνά διαψεύστηκε. Ας ασχολείται δε περισσότερο για να παίρνει τα αναγκαία μέτρα πιο αποτελεσματικά και έγκαιρα όπως η ενίσχυση των ΜΜΜ, η ενίσχυση του Ε.Σ.Υ, η κατάρτιση ολοκληρωμένων σχεδίων για την λειτουργία σχολείων, έλεγχος μεγάλων χώρων κ.ά. Δυστυχώς έχουν υπάρξει, μέχρι στιγμής, πολλά λάθη, παραλείψεις και ολιγωρίες, αλλά γι’ αυτό όπως έχω πει πολλές φορές θα λογαριαστούμε μετά το τέλος αυτής της δοκιμασίας.
Είμαστε σε πολύ κρίσιμο σημείο και θα ήταν καταστροφικό να λειτουργούμε όλοι υπό το βάρος κόπωσης που την επιτείνουμε με τις παραφωνίες , πιέσεων, κομματικών παιγνίων. Έχουμε το Εμβόλιο ως βασικό όπλο, τα tests κάθε είδους, τα γνωστά μέτρα (μάσκες, αποστάσεις, αποφυγή συνωστισμού κάθε είδους). Μ’ αυτά ας δώσουμε την μάχη όλοι μαζί, για να ζήσουμε ένα καλύτερο Πάσχα σε σχέση με πέρυσι και ένα πολύ καλύτερο Καλοκαίρι. Προϋπόθεση είναι να ξαναθυμηθούμε το μυστικό της πρώτης καραντίνας: Επιστήμονες που εισηγούνται ανεπηρέαστοι- Κυβέρνηση που σέβεται τις αποφάσεις και παίρνει μέτρα – Κοινωνία που έχει την αίσθηση του κινδύνου και δείχνει κοινωνική ευθύνη.
Νάντια Γιαννακοπούλου 