Παιδεία, κώδικας δεοντολογίας και νομοθετικό πλαίσιο τα πιο σημαντικά εφόδια για την αντιμετώπιση των φαινομένων κακοποίησης

Στην εκπομπή «Σημείο Αναφοράς» με τη Φραντζέσκα Σαββοργινάκη, συζητήσαμε σχετικά με την Επίκαιρη Ερώτηση που κατέθεσα για τον εμβολιασμό των ευπαθών ομάδων. Αλλά αναλύσαμε και θέματα που απασχολούν την ειδησεογραφία όπως η επίταξη των ιδιωτικών κλινικών και οι αποκαλύψεις για σεξουαλικές κακοποιήσεις στον χώρο του πολιτισμού.

Κατά την τοποθέτηση μου για τον εμβολιασμό των ευπαθών ομάδων τόνισα:

«Είναι μια αβλεψία της Κυβέρνησης, όταν σ’ όλες τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες ο εμβολιασμός των ευπαθών ομάδων ρυθμίζεται και έχουν μια προτεραιοποίηση. Αυτό ακριβώς ζητάμε με ερώτηση μας τρεις Βουλευτές του Κινήματος Αλλαγής την προηγούμενη εβδομάδα και με Επίκαιρη Ερώτηση που κατέθεσα σήμερα.

Νομίζω ότι όλοι έχουμε καταλάβει ότι μέσα στην πανδημία, χρειάζεται να υπάρχει μια συμφωνία λογικής, ευαισθησίας και αλληλεγγύης. Βεβαίως καταλαβαίνουμε ότι πρέπει να υπάρχει μια πρόνοια για τους ανθρώπους άνω των 65 ετών που πλήττονται από τον κορονοϊο. Όμως δημιουργείται ένα πολύ σοβαρό ερώτημα σχετικά με την επιλογή της Κυβέρνησης. Δηλαδή για πιο λόγο κατά προτεραιότητα εμβολιάζει υγιείς ανθρώπους των ηλικιών 60 έως 64 ετών και να μην μπορούν ταυτόχρονα να ενταχθούν στους εμβολιασμούς και οι ευπαθείς ομάδες.

Άνθρωποι που πάσχουν από νεφρική ανεπάρκεια και οι οποίοι πρέπει να πηγαίνουν στο τρεις φορές την εβδομάδα για να κάνουν αιμοκάθαρση, άνθρωποι που πάσχουν από καρδιακή ανεπάρκεια ή έχουν πολύ σοβαρές συννοσηρότητες, είναι εκτεθειμένοι στον  Covid -19. Αυτό επιβεβαιώνεται και από έρευνες που δείχνουν ότι οι άνθρωποι που έχουν τέτοιου είδους ευαλωτότητα και συννοσηρότητα συγκαταλέγονται στα μεγαλύτερα θύματα του Covid – 19.

Νομίζω ότι αυτό είναι κάτι που οφείλει να το δει και να δώσει δώσει άμεσα λύση, βοηθώντας αυτούς τους ανθρώπους. Είναι ζήτημα ανθρωπιάς και αλληλεγγύης.»        

Αναφορικά με την επίταξη των ιδιωτικών κλινικών επεσήμανα:

«Η κατάσταση στην Αττική είναι πολύ κρίσιμη και με γνώμονα αυτό θα πρέπει η Κυβέρνηση θα πρέπει να πάρει μια ξεκάθαρη θέση. Νομίζω ότι το συμφέρον των πολιτών είναι πολύ πιο πάνω από αυτό των ιδιωτικών κλινικών.

Σήμερα το πρωί η πληρότητα στις ΜΕΘ ήταν ασφυκτική. Που θα πάει αυτή η κατάσταση; Ας μην δούμε ξανά φαινόμενα τύπου Θεσσαλονίκης, δεν υπάρχει η δυνατότητα να πιαστούμε ξανά απροετοίμαστοι. Εμείς ως Κίνημα Αλλαγής αυτό που ζητάμε είναι η επίταξη των ιδιωτικών κλινικών και γιατρών, προκειμένου ν’ αντιμετωπίσουμε όσο καλύτερα γίνεται το φαινόμενο.»  

Σχετικά με τις αποκαλύψεις για σεξουαλικές παρενοχλήσεις στον χώρο του πολιτισμού, σημείωσα:

«Μετά τις καταγγελίες της κυρίας Μπεκατώρου, έχουμε δει ν΄ ανοίγουν τα στόματα και  ένα τσουνάμι καταγγελιών έχει υπάρξει, όχι μόνο στον χώρο του αθλητισμού, αλλά και στον καλλιτεχνικό χώρο.

Είναι πολύ σημαντικό λοιπόν, να μπορέσουμε να δώσουμε σ’ όλα αυτά τα παιδιά (αγόρια και κορίτσια) την αίσθηση ότι είμαστε δίπλα τους, ότι είναι ασφαλείς, να μην φοβηθούν να σπάσουν την σιωπή και να καταγγείλουν τις κακοποιητικές συμπεριφορές.  Αυτός είναι ένα από τους βασικούς λόγους που πήραμε αυτή την πρωτοβουλία και φέραμε το ζήτημα στο ανώτατο επίπεδο, στη Βουλή των Ελλήνων.

Όμως η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι, ήταν τα δημοσιεύματα για εμπλοκή γνωστού ηθοποιού – σκηνοθέτη σε κύκλωμα σεξουαλικής εκμετάλλευσης ανηλίκων. Γι’ αυτό και με την ερώτηση ζητάμε από τους Υπουργούς Δικαιοσύνης, Προστασίας του Πολίτη και Πολιτισμού, απαντήσεις. Από τον Υπουργό Δικαιοσύνης ζητάμε να μάθουμε τι έχει γίνει, έχει αυτεπάγγελτα κινηθεί η Δικαιοσύνη, όπως επιβάλλει ο Νόμος; Γιατί είναι πολύ σοβαρά τα αδικήματα και χρειάζεται να χυθεί άπλετο φως στην υπόθεση.

Ρωτάμε τον κύριο Χρυσοχοϊδη να μας πει τι συνέβη με την έρευνα που διεξήγαγε η αστυνομία το 2012. Απ’ ότι διαβάζουμε σταμάτησε. Γιατί σταμάτησε; Δεν βρέθηκαν στοιχεία; Βρέθηκαν αλλά έγινε κάτι και δεν προχώρησε; Για πιο λόγο συνέβη αυτό;

Και τέλος ζητούμε από την κυρία Μενδώνη να διεξάγει εσωτερικό έλεγχο στο Εθνικό Θέατρο, καθώς φέρεται να εμπλέκεται υψηλά ιστάμενο στέλεχος του. Έχουν υπάρξει καταγγελίες ή άλλες αξιόποινες πράξεις στην λειτουργία του Εθνικού Θεάτρου;

Νομίζω ότι είναι πάρα πολύ σημαντικά ερωτήματα, τα οποία θα βοηθήσουν όλοι αυτή την ζοφερή κατάσταση και η λύση είναι μια. Η λύση είναι να είμαστε δίπλα στα θύματα, να αισθανθούν ασφάλεια, να καταλάβουν ότι υπάρχει φως στην άκρη του τούνελ και το πιο σημαντικό όλων είναι να δούμε πως μπορεί η πολιτεία να στηρίξει με δικές της πρωτοβουλίες αυτή τη κατάσταση.»

Για την τροποποίηση του Ποινικού Κώδικα σχετικά με την παραγραφή των κατηγοριών για σεξουαλική κακοποίηση τόνισα:

«Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να υπάρχει η αίσθηση ότι για τόσο φρικιαστικά εγκλήματα, να τίθεται ζήτημα παραγραφής. Είναι απαράδεκτο, αδιανόητο.

Η αυστηροποίηση των ποινών αλλά και το ζήτημα της παραγραφής τόσο ειδεχθών αδικημάτων είναι πάρα πολύ σημαντικό. Δυστυχώς με την αλλαγή του Ποινικού Κώδικα, όσον αφορά ιδιαίτερα για τα πλημμελήματα και όχι για τα κακουργήματα, έχει υπάρξει μια αλλαγή επί τα χείρο. Δηλαδή ενώ το Άρθρο 113 Παράγραφος 6 του παλαιού Ποινικού Κώδικα, ορίζει ότι η παραγραφή ξεκινά μετά την ενηλικίωση του θύματος, για μια σειρά από αδικήματα. Αυτό άλλαξε, (και ήταν μια από τις μεγάλες αστοχίες του νέου Ποινικού Κώδικα) και η περίοδος παραγραφείς ξεκινά πλέον πριν την ενηλικίωση.

Άκουγα σχετικά, ότι στην Γαλλία σχεδιάζουν ένα νέο νομοθετικό πλαίσιο, που αν υπάρχει βιασμός πέντε κοριτσιών εκ των οποίων έχουν παραγραφεί οι τέσσερις και ο πέμπτος δεν έχει, τότε θα θεωρούνται ως μη παραγεγραμμένα όλα τα αδικήματα. Νομίζω ότι είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση, που θα μπορούσαμε να μελετήσουμε και να την ενσωματώσουμε στο Δίκαιο μας.  

Όλα αυτά είναι σοβαρά θέματα που δεν μπορούμε να παραβλέψουμε και πρέπει να γίνει ένα μεγάλο διάλογος για να τα αλλάξουμε άμεσα. Το οφείλουμε στα παιδιά μας, το οφείλουμε στην κοινωνία που παλεύουμε να την κάνουμε καλύτερη. Πρέπει τώρα, χθες να ξεκινήσει η Κυβέρνηση, ο κύριος Τσιάρας ένα διάλογο με τα κόμματα και τους αρμόδιους φορείς για ν’ αλλάξουμε αυτόν τον παραλογισμό.

Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Αν δεν γίνει αυτό τώρα, δεν θα γίνει ποτέ. Τώρα είναι οι κατάλληλες συνθήκες, τώρα που υπάρχει όλο αυτός ο χείμαρρος καταγγελιών. Τώρα πρέπει να φανεί ότι υπάρχει Πολιτεία, ότι υπάρχει Κράτος – Δικαίου που μπορεί να εξασφαλίσει μια πραγματική προστασία για τα θύματα και μια μεγαλύτερη προστασία στα νέα παιδιά ώστε να μην δεχθούν τέτοιες συμπεριφορές. Όσο για τους θύτες ή τους ενδεχόμενους θύτες τους επιφυλάσσει την αναλογική τιμωρία για τόσο φρικιαστικά εγκλήματα, προκειμένου να πληρώσουν ακριβά όσοι τα έχουν διαπράξει, είτε αυτοί που έχουν οτιδήποτε στο μυαλό τους να το σκεφτούν δεύτερη και τρίτη φόρα και να μην οδηγηθούν σε τέτοιου είδους καταστάσεις.»          

Για την πρόταση του Υφυπουργού Πολιτισμού για την σύνταξη κώδικα δεοντολογίας είπα:

«Ένας κώδικας δεοντολογίας έχει να κάνει με ένα σύνολο κανόνων συμπεριφοράς που πρέπει να τηρείται ανά επαγγελματικό χώρο. Δυστυχώς στον χώρο της τέχνης δεν υπάρχει και είναι ένα τεράστιο κενό.

Για παράδειγμα σ’ έναν τέτοιο κώδικα θα μπορούσε να οριστεί ότι η οντισιόν για ένα έργο οφείλει να γίνεται αποκλειστικά και μόνο σ’ επαγγελματικό χώρο (π.χ. θέατρο), παρουσία του σκηνοθέτη, του παραγωγού ή και κάποιων συντελεστών. Γιατί ας θυμόμαστε ότι οι περισσότερες από τις καταγγελίες αφορούν περιστατικά που έχουν γίνει σε ιδιωτικούς χώρους όπου οι θύτες είχαν τον απόλυτο έλεγχο. Θα ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα αν ίσχυε ένας τέτοιος κανονισμός και είναι κάτι από τα πολλά που μπορούν να υπάρχουν.

Ένας τέτοιος θα μπορούσε να συνταχθεί με την στενή συνεργασία του ΣΕΗ  που ξέρει πολύ καλύτερα και είναι ο αρμόδιος θεσμικός παράγοντα και που κατά την γνώμη μου έχει διαχειριστεί την μέχρι τώρα κατάσταση υποδειγματικά.

Όμως το άλφα και το ωμέγα είναι η παιδεία. Συζητούσα το θέμα διεξοδικά με τον σύζυγο μου που είναι καλλιτεχνικός διευθυντής στην Δραματική Σχολή της Αγ. Βαρβάρας και οφείλω να ομολογήσω ότι μεγάλο ζητούμενο είναι ότι πρέπει να διαμορφώσουμε παιδιά που θα νιώθουν ασφάλεια, εμπιστοσύνη στον εαυτό τους, που θα έχουν αυτοπεποίθηση και θα μπορούν να βρίσκουν την δύναμη να πουν όχι, αυτό είναι το όριο μου. Άρα παιδεία, κώδικας δεοντολογίας και νομοθετικό πλαίσιο είναι τα πιο σημαντικά.» 

Κίνημα Αλλαγής

Κοινοβουλευτική Ομάδα

Α.Π. 4231/16-2-2021

Τρίτη, 16 Φεβρουαρίου 2021

ΕΡΩΤΗΣΗ

Προς τους Υπουργούς: Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων κ. Κ. Χατζηδάκη

                                       Δικαιοσύνης κ. Κ. Τσιάρα

                                       Εσωτερικών κ. Μ. Βορίδη

Θέμα: «Αναγκαία η άμεση κύρωση της  Σύμβασης  190 του Διεθνούς Οργάνωσης  Εργασίας (ILO), για “Εξάλειψη της βίας και της παρενόχλησης στον κόσμο της εργασίας”»

Κύριοι Υπουργοί,

Η κύρωση της Σύμβαση 190 της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας για την βία και την παρενόχληση στον κόσμο της εργασίας  αποδεικνύεται περισσότερο αναγκαία  σήμερα από κάθε άλλη φορά. Η κύρωση της εν λόγω Σύμβασης θα ενισχύσει περισσότερο το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο μετά και την κύρωση της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης.

Η ανάδειξη του θέματος της σεξουαλικής παρενόχλησης, της βίας και της παρενόχλησης που έχουν υποστεί κατά καιρούς, άρχισε να προβάλλεται από πρόσωπα με δημόσια δράση και προβολή. Ξεκίνησε ταυτόχρονα κύμα συμπαράστασης και δημόσια συζήτησης του φαινομένου.  Παράλληλα έχει διαπιστωθεί ότι στη διάρκεια της πανδημίας του COVID-19, εμφανίζονται πλείστες ενδοοικογενειακές περιπτώσεις βίας και κακοποίησης κυρίως των γυναικών, με αναδειχθείσα συχνότητα ιδιαίτερα έντονη. Προέκταση τούτου είναι και η βία και παρενόχληση στο χώρο της εργασίας, συμπεριλαμβανόμενης  της τηλεργασίας και της εργασίας σε ψηφιακές πλατφόρμες.

Επειδή η Πολιτεία δεν έχει αναλάβει έντονες αποτελεσματικές δράσεις εν γένει της αντιμετώπισης του φαινομένου διακρίσεων και βίας στο πλαίσιο των εργασιακών σχέσεων,

Επειδή η μετά COVID-19 εποχή μπορεί και πρέπει να είναι διαφορετική ως προς τις πάσης φύσεως διακρίσεις και ταπεινωτικές συμπεριφορές σε βάρος των εργαζομένων,

Επειδή απαιτείται η ενημέρωση, επιμόρφωση και εκπαίδευση των αρμοδίων ελεγκτικών οργάνων του  Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, σε σχέση με τα διεθνώς ισχύοντα για την εξάλειψη των φαινομένων βίας και παρενόχλησης στους χώρους της εργασίας,

Ερωτάσθε κ.κ. Υπουργοί:                                                                                           

1. Σκοπεύει η Κυβέρνηση να υιοθετήσει μία συνολική πολιτική για την αντιμετώπιση της βίας και της παρενόχλησης στην εργασία και πότε θα εισάγει προς κύρωση την Σύμβαση 190 της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας για την εξάλειψη της βίας και παρενόχλησης στους χώρους εργασίας;
2. Θα υπάρξει νομοθετική παρέμβαση του Υπουργείου Δικαιοσύνης για την ειδικότερη πρόβλεψη στον ισχύοντα ποινικό κώδικα των αδικημάτων, που αφορούν τα φαινόμενα βίας και παρενόχλησης στους χώρους εργασίας σε βάρος των εργαζομένων και εκτός χώρων εργασίας, ως προς την περιγραφή, τις ποινές και την παραγραφή των αδικημάτων; 
3. Σκοπεύει η Κυβέρνηση να σχεδιάσει και να εφαρμόσει προληπτικά και διορθωτικά μέτρα, να προστατεύσει όλα τα πρόσωπα στον χώρο της εργασίας, ανεξαρτήτως εργασιακού καθεστώτος και να στηρίξει τις εργαζόμενες και τους εργαζόμενους που έπεσαν θύματα βίας και παρενόχλησης, και ποια είναι αυτά;

Οι Ερωτώντες Βουλευτές

   Γιώργος Μουλκιώτης

Νάντια Γιαννακοπούλου

Βασίλης Κεγκέρογλου

Ευαγγελία Λιακούλη

Να γίνουν άμεσα διορθωτικές κινήσεις στον σχεδιασμό του εμβολιαστικού προγράμματος

Χθες το βράδυ με φιλοξένησε ο Γιώργος Κουβαράς στην εκπομπή Evening Report του Action24, όπου με αφορμή την Επίκαιρη Ερώτηση που κατέθεσα, συζητήσαμε για το σχέδιο εμβολιασμού των ευπαθών ομάδων.

Κατά την τοποθέτηση μου είπα:

«Έστω και με μεγάλη καθυστέρηση η Κυβέρνηση κατάλαβε πόσο σημαντικό είναι το θέμα του εμβολιασμού των ευπαθών ομάδων.

Δυστυχώς όμως αυτή η καθυστέρηση στοιχίζει. Θα μπορούσαμε να μιλάμε για την ένταξη των ευπαθών συμπολιτών μας στην διαδικασία του εμβολιασμού. Με τα ραντεβού της ηλικιακής ομάδας 60 έως 64 να έχουν αρχίσει να κλείνονται, θα υπάρξει μια αναγκαστική καθυστέρηση για τις ευπαθείς ομάδες. Κάτι που κάνει πολύ πιο δύσκολη την ζωή τους και την θέτει σε κίνδυνο. Άρα νομίζω ότι το ζήτημα είναι ξεκάθαρο και θα έπρεπε να είχε τεθεί απ’ την πρώτη στιγμή.

Το θέμα δεν ήταν στη δημόσια ατζέντα όταν μιλούσαμε για των εμβολιασμό των πολιτών που είναι από 70 ετών και πάνω, και το υγειονομικό προσωπικό. Η δημόσια συζήτηση ξεκινά όταν αρχίζει ο εμβολισμός υγειών ανθρώπων από 60 έως 64 ετών, που σίγουρα δεν μπορείς να τους χαρακτηρίσουμε μεγάλους. Ενώ την ίδια στιγμή άνθρωποι με συννοσηρότητες, άνθρωποι με πολύ σοβαρά προβλήματα που ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες ηλικιών από 19 έως 59 ετών είναι εκτός.

Γι’ αυτό και ως Κίνημα Αλλαγής φέραμε το θέμα στην Βουλή με ερώτηση που καταθέσαμε 3 Βουλευτές την προηγούμενη εβδομάδα και με Επίκαιρη Ερώτηση που κατέθεσα ξανά σήμερα. Λογικά την Τετάρτη ο αρμόδιος Υπουργός θα έρθει στην Βουλή ν’ απαντήσει στα συγκεκριμένα ερωτήματα που του θέσαμε.

Ερωτήματα όπως, πόσοι από τους ανθρώπους της ηλικιακής ομάδας 60 έως 69 υπάγονται σ’ ευπαθείς ομάδες; Πόσοι από αυτούς που μέχρι σήμερα έχουν εμβολιαστεί, είναι ευπαθείς; Ποιος είναι ο σχεδιασμός τους συγκεκριμένα όσον αφορά τον εμβολιασμό τους;

Γιατί νομίζω ότι δημιουργείται μια θολούρα με τα στοιχεία που έδωσε η Κυβέρνηση στην δημοσιότητα και μιλούν γενικά για ηλικιακές ομάδες, χωρίς να εξηγούν πόσοι από αυτούς είναι ευπαθείς. Επίσης μπορεί να ακούσαμε σήμερα τις τοποθετήσεις κυρίας Θεοδωρίδου για τον σχεδιασμό των εμβολιασμών, όμως θα πρέπει να μπει ένα συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο.

Ο μέχρι σήμερα σχεδιασμός της Κυβέρνησης, έρχεται σ’ αντίθεση με αυτόν που ακολουθούν στην υπόλοιποι Ευρώπη μ’ εξαίρεση την Ισπανία. Στη Γαλλία, τη Γερμανία και στις περισσότερες χώρες, μαζί με ηλικιακές ομάδες από 65 ή 70 και πάνω, εκτός από το ηλικιακό κριτήριο έχουν βάλει και κριτήρια συννοσηρότητας από ευπαθείς ομάδες.

Θεωρώ ότι ακόμη και οι ίδιοι οι άνθρωποι που ανήκουν στην ηλικιακή ομάδα 60 – 64 ετών, θα συμφωνούσαν να προταχθούν ή να γίνει σύνθεση ώστε να ενταχθούν και οι ευπαθείς ομάδες στον εμβολιασμό.»  

Αθήνα, 15 Φεβρουαρίου 2021

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

«Είναι επιτακτικό να προταχθεί ο εμβολιασμός των ευπαθών ομάδων»

Επίκαιρη Ερώτηση προς τον Υπουργό Υγείας κατέθεσε η βουλευτής του Κινήματος Αλλαγής, Κωνσταντίνα (Νάντια) Γιαννακοπούλου, με αφορμή την έλλειψη σχεδιασμού από την κυβέρνηση για τον εμβολιασμό ευπαθών ομάδων νεότερων ηλικιών.

Συγκεκριμένα, στο κείμενο της ερώτησης, η βουλευτής ζητά να διευκρινιστεί με ποια κριτήρια αποφάσισε η κυβέρνηση να εμβολιάσει πρώτους με το εμβόλιο της AstraZeneca υγιείς ανθρώπους ηλικίας 60-64 και όχι ευπαθείς ηλικίας 19-64, ειδικά από τη στιγμή που οι ποσότητες των εμβολίων δεν είναι οι απαιτούμενες.

Στη συνέχεια αναφέρει ότι σε πάρα πολλές χώρες της Ευρώπης ο εμβολιασμός με βάση το ηλικιακό κριτήριο ως κριτήριο ευαλωτότητας ξεκινά πάνω από τα 65 έτη, ενώ σε όλες δίνεται παράλληλα προτεραιότητα σε ευπαθείς ομάδες νεότερων ηλικιών.

Για τον αποτελεσματικό προγραμματισμό, η βουλευτής τονίζει ότι θα πρέπει να είναι γνωστά τα εξής στοιχεία:

–   Πόσοι ανά ηλικιακή κατηγορία που ήταν κρούσματα, εισήλθαν σε Μ.Ε.Θ και έχασαν την ζωή τους μέχρι σήμερα.

–   Πόσοι από αυτούς ανά ηλικιακή κατηγορία ανήκαν στις ευπαθείς ομάδες.

–   Πόσοι από αυτούς που έχουν εμβολιαστεί μέχρι σήμερα ή έχει προγραμματιστεί ήδη ο εμβολιασμός τους ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες, ανά ηλικιακή κατηγορία, συμπεριλαμβανομένων και των πολιτών ηλικίας 60-64.

–   Πόσοι είναι οι ανήκοντες στις ευπαθείς ομάδες, ανά ηλικιακή κατηγορία.

–   Ποιος είναι ο στόχος για εμβολιασμό μέχρι τέλος Μαρτίου ή τέλος Απριλίου και ποιος ο αριθμός των θεωρούμενων ως ευπαθείς ομάδες; Προς τούτο ερωτά τον Υπουργό αν το Υπουργείο διαθέτει Μητρώο όσων ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες και μέχρι πότε προγραμματίζει να τους εμβολιάσει όλους. Τέλος, ερωτά γιατί προτεραιοποιήθηκε να εμβολιαστούν με το εμβόλιο της AstraZeneca οι πολίτες της ηλικιακής κατηγορίας 60-64 στο σύνολο τους και όχι οι πολίτες των ευπαθών ομάδων της ηλικίας 19-64, που τεκμαίρεται ότι έχουν μεγαλύτερη ανάγκη.

Σας ευχαριστώ πολύ κύριε Πρόεδρε.

Κύριε Επίτροπέ, θα ήθελα κι εγώ να σας καλωσορίσω από τη μεριά μου και από την μεριά του ΚΙΝΑΛ, του ΠΑΣΟΚ, του κόμματος της Κεντροαριστεράς και της Σοσιαλδημοκρατίας στην Ελλάδα και να σας ευχαριστήσω για τη σημερινή παρουσία σας στην Ελληνική Βουλή για να μας παρουσιάσετε αναλυτικά την πρώτη ετήσια έκθεση η οποία πραγματοποιήθηκε για την κατάσταση του κράτους δικαίου στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μια έκθεση η οποία μπορεί ομολογουμένως να αποτελέσει ένα ουσιαστικό ένα πολύ σημαντικό εργαλείο για την περαιτέρω αναβάθμιση της επικρατούσας κατάστασης και στην χώρα μας αφού βεβαίως κάνουμε και τις απαιτούμενες συγκρίσεις με όλες τις άλλες χώρες.

Η πρώτη ετήσια έκθεση για το κράτος δικαίου είναι μια από τις σημαντικότερες πρωτοβουλίες του προγράμματος εργασίας της Επιτροπής για το 2020 και μέρος του ολοκληρωμένου μηχανισμού του ευρωπαϊκού μηχανισμού για το κράτος δικαίου. Βεβαίως, υπάρχει διάκριση από τα άλλα στοιχεία της εργαλειοθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το κράτος δικαίου, χωρίς να αντικαθιστά τους βασιζόμενους τους βασιζόμενους της συνθήκης μηχανισμούς με την αντιμετώπιση από την Ε.Ε. σοβαρότερων ζητημάτων τα οποία σχετίζονται με το κράτος δικαίου.

Είναι όμως μια πάρα πολύ σημαντική πρωτοβουλία και είναι μια πάρα πολύ σημαντική πρωτοβουλία, η οποία έρχεται μέσα σε πολύ δύσκολες συνθήκες, εν μέσω της πανδημίας, εν μέσω της κρίσης του κορωνοϊού, που δυστυχώς έχουμε δει, ότι σε πολλές χώρες κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει αποτελέσει μία δικαιολογία, προκειμένου να υπάρξει κατάληξη βασικών αρχών του Κράτους Δικαίου. Έχουμε δει περιπτώσεις, τόσο στην Ουγγαρία, όσο και στην Πολωνία, που έχουν εργαλειοποιήσει την κρίση του κορωνοϊού προς αυτήν την αρνητική κατεύθυνση.

Θέλω να μου επιτρέψετε να μιλήσω για τους τέσσερις βασικούς πυλώνες που έχουν ισχυρή επίδραση στο Κράτος Δικαίου και ιδιαίτερα σε σχέση με το τι παρατηρούμε στη χώρα μας.

Όσον αφορά τον πρώτο πυλώνα που έχει να κάνει με το σύστημα της Δικαιοσύνης, γνωρίζουμε όλοι- είναι νομίζω κοινή παραδοχή- ότι το σύστημα απονομής δικαιοσύνης στη χώρα μας είναι ένα από τα πιο αργά συστήματα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αφού η κάθε υπόθεση χρειάζεται αρκετά χρόνια για να τελεσιδικήσει. Συγκεκριμένα, ο χρόνος ο οποίος απαιτείται για την εκδίκαση των αστικών και εμπορικών υποθέσεων αμφισβητούμενης δικαιοδοσίας σε πρώτο βαθμό αυξήθηκε εκ νέου σε 559 ημέρες το 2018, σε σύγκριση με 479 ημέρες το 2017 και αυτό είναι κάτι, νομίζω, το οποίο πρέπει να μας προβληματίσει.

Αν θέλουμε, λοιπόν, πραγματικά πάνω σε αυτό το τόσο σοβαρό ζήτημα το οποίο πολλές φτάνει και στα όρια της αρνησιδικίας και τίθενται μείζονα ζητήματα συνταγματικότητας, τότε αυτό το οποίο πρέπει να κάνουμε είναι σίγουρα περαιτέρω ψηφιοποίηση. Άρα, λοιπόν χρειάζεται περαιτέρω ψηφιοποίηση, έχει αρχίσει και γίνεται μία πρώτη σοβαρή προσπάθεια, νομίζω, από το Υπουργείο, όμως ακόμα υπάρχουν πάρα πολλά τα οποία οφείλουν και τα οποία πρέπει να γίνουν, ενταγμένα σε ένα συνολικό πλαίσιο. Αυτό είναι κάτι το οποίο περιμένουμε και περιμένουμε να ακούσουμε το οποίο θα πει και ο Υπουργός Δικαιοσύνης πάνω στα συγκεκριμένα ζητήματα.

Εγώ θα ήθελα ιδιαίτερα, όσον αφορά το συγκεκριμένο θέμα όμως, να σας πω και το εξής- γιατί πρέπει να μιλάμε πάντα πρακτικά και με βάση το τι συμβαίνει, το τι ουσιαστικά συμβαίνει στη χώρα μας- το προηγούμενο χρονικό διάστημα, στην προηγούμενη Κοινοβουλευτική Περίοδο- και θα μιλήσω για την αρχή της διάκρισης των εξουσιών- υπήρξε ουσιαστικά προσπάθεια παρέμβασης από την εκτελεστική εξουσία προς την δικαστική εξουσία, με αφορμή το υπαρκτό σκάνδαλο της Novartis,να παραπεμφθούν δέκα κορυφαία στελέχη της Κυβέρνησης, ανάμεσα στα οποία πρώην Πρωθυπουργοί, ο Πρόεδρος της Κεντρικής Τράπεζας, πρώην Υπουργοί με δήθεν προστατευόμενους μάρτυρες και υπήρξε μία προσπάθεια συλλήβδην ενοχοποίησής τους και, όπως εκ των υστέρων φάνηκε από τις συνταγματικές νόμιμες διαδικασίες και της Βουλής των Ελλήνων, όλα αυτά φάνηκαν ότι δεν στέκουν. Υπήρξαν πραγματικά εικόνες ντροπής. Αυτήν τη στιγμή η προσπάθεια συλλήβδην ενοχοποίησης και ουσιαστικά παρέμβασης στη Δικαιοσύνη από τον πρώην Υφυπουργό Δικαιοσύνης της Χώρας, είναι κάτι το οποίο έχει μείνει, περιμένουμε να τοποθετηθεί το Δικαστικό Συμβούλιο για την παραπομπή στο Ειδικό Δικαστήριο του εν λόγω Υπουργού καιόλα αυτά μας δείχνουν, ότι ακόμα και σε ώριμες Δημοκρατίες, όπως είναι η Δημοκρατία στη χώρα μας, υπάρχουν στιγμές όπου μπορεί πραγματικά να αμφισβητηθούν βασικές αρχές του Κράτους Δικαίου.

Όσον αφορά τώρα το θέμα της καταπολέμησης της διαφθοράς, δεν μπορούμε, σε καμία περίπτωση, να παραλείψουμε τα βήματα τα οποία πραγματοποιήθηκαν με τη δημιουργία της Εθνικής Αρχής Διαφάνειας και σαφώς έχουμε πολύ ακόμα δρόμο μπροστά μας ώστε να υλοποιηθεί το εθνικό σχέδιο δράσης. Σημαντικότερη, νομίζω, τομή ήταν η Συνταγματική Αναθεώρηση του 2019, κατά την οποία τροποποιήθηκε το καθεστώς ασυλίας για τους βουλευτές και τους υπουργούς και εδώ, νομίζω είναι απολύτως σαφές, ότι κανένας πολίτης δεν μπορεί να χρήζει διαφορετικής αντιμετώπισης από τη Δικαιοσύνη, ιδιαίτερα όσον αφορά θέματα τα οποία δεν έχουν να κάνουν με την κοινοβουλευτική ελευθερία η οποία προστατεύεται για τους βουλευτές, αλλά για άλλα αδικήματα και αυτό είναι νομίζω μια πάγια θέση και υποχρέωσή μας. Μείζον ζήτημα είναι η εμφάνιση άσκησης πίεσης ή επιρροής από ομάδες συμφερόντων, το γνωστό lobbying, το οποίο εξακολουθεί, σε πολύ μεγάλο βαθμό, να μη ρυθμίζεται κανονιστικά και για αυτό πρέπει να γίνει κάτι, το οποίο θα το συζητήσουμε, θα γίνει ένας ευρύς πολιτικός διάλογος και πρέπει να δούμε πώς θα ρυθμιστεί και βεβαίως το πλαίσιο προστασίας των μαρτύρων δημοσίου συμφέροντος είναι ακόμα ελλιπές και είναι κι αυτό ένα μείζον θέμα.

Όσο αφορά την πολυφωνία και την ελευθερία των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, παρόλο που το νομοθετικό πλαίσιο με συνταγματικές εγγυήσεις, δυστυχώς, επί του έργου δεν τηρείται, νομίζω ότι πρέπει να υπάρξει και εδώ μια πάρα πολύ σοβαρή δουλειά, η οποία πρέπει να γίνει, σχετικά με την μεγαλύτερη ανεξαρτησία και την μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης. Και εδώ πέρα, θα μου επιτρέψετε, να αναφέρω και να μιλήσω συγκεκριμένα, γιατί ξανά στο προηγούμενο διάστημα είδαμε και υπήρξαν πιέσεις και πιέσεις πολιτικές, να κλείσουν κάποια κανάλια και κάποια κανάλια έκλεισαν, ένας διαγωνισμός για άδειες καναλιών, που εκ των υστέρων κρίθηκε αντισυνταγματικός και γύρω από τον οποίο υπήρξαν καταγγελίες ότι στήθηκε διαγωνισμός, φάνηκαν και καταγγέλθηκαν όλα αυτά, κύριε Επίτροπε και έχουν έρθει στη Βουλή για να αποφασίσει, μέσα στο επόμενο χρονικό διάστημα και οι καταγγελίες για αυτό έχουν υπάρξει για τον άνθρωπο ο οποίος υπήρξε ο βασικός άνθρωπος της προηγούμενης Κυβέρνησης που στήριξε, προκειμένου να πάρει τον έλεγχο κάποιων καναλιών.

Σε αυτό πρέπει να προσθέσουμε και την επίθεση και την στοχοποίηση πολλών δημοσιογράφων, η οποία υπήρξε από την προηγούμενη Κυβέρνηση, ιδιαίτερα όσον αφορά το ζήτημα του δημοψηφίσματος. Να σας υπενθυμίσω ότι για το δημοψήφισμα του 2015 ζήσαμε στιγμές όπου δημοσιογράφοι διαγράφηκαν ουσιαστικά από τη ΕΣΗΕΑ και να σας πω, ότι αυτό υπάρχει ακόμα και τώρα και δυστυχώς συνεχίζει να υπάρχει μία μονοφωνία, με ευθύνη της παρούσας Κυβέρνησης, στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Δυστυχώς, τα κυβερνητικά στελέχη έχουν καθιερώσει μια μόνιμη θέση σε όλα τα τηλεοπτικά πάνελ, με αποτέλεσμα να μην έχουμε επί ίσοις όροις παρουσία όλων των Κομμάτων στην ελληνική τηλεόραση. Έχουμε καταθέσει στοιχεία στην Ελληνική Βουλή, το έχουμε καταγγείλει ως Κίνημα Αλλαγής και νομίζω, ότι είναι κάτι το οποίο πρέπει να επιληφθείτε και πρέπει να δείτε.

Κλείνοντας, για τα ζητήματα τα οποία έχουν να κάνουν με το σύστημα ελέγχων ισορροπιών, που είναι πάρα πολύ σημαντικό, εγώ θέλω να σας πω ότι αυτό ήταν ένα διαχρονικό θέμα και πρόβλημα των της ελληνικής Πολιτείας. Έχουν υπάρξει πολύ σοβαρές τομές, με κορυφαία και σοβαρότερη όλων την «ΔΙΑΥΓΕΙΑ» που καθιέρωσε το ΠΑΣΟΚ στη διακυβέρνηση του 2010, όμως δυστυχώς, οι επόμενες κυβερνήσεις διαχρονικά «αφυδάτωναν» αυτόν τον Θεσμό.Νομίζω, ότι αυτό το οποίο πρέπει να δούμε και να συμφωνήσουμε όλοι, είναι ότι χρειάζεται ξανά ενίσχυση του Θεσμού της «ΔΙΑΥΓΕΙΑΣ», προκειμένου να μπορούμε να μιλούμε για πραγματικά διαφανείς διαδικασίες και καταπολέμηση της διαφθοράς στο Δημόσιο.

Ευχαριστώ πάρα πολύ.

Άρθρο στο ενημερωτικό site «The Socialist» 13.02.2021

ο Νομοσχέδιο για την Παιδεία τελικά ψηφίστηκε, όπως άλλωστε αναμενόταν. Η Κυβέρνηση για άλλη μια φορά δεν άκουσε καμία πρόταση, έδειξε ότι κάνει διάλογο, τον οποίο στην συνέχεια δεν λαμβάνει υπόψη. Το Κίνημα Αλλαγής δεν έχει κλειστά τα μάτια του στην πραγματικότητα, στα προβλήματα των Ελληνικών Πανεπιστημίων, σε φαινόμενα ανομίας και τραμπουκισμών, «ξεχειλώματος» της λειτουργίας τους. Γι’ αυτό και κατέθεσε συγκεκριμένες εναλλακτικές προτάσεις. Ωστόσο, ας μην κρυβόμαστε. Δυστυχώς, όμως, οι προτάσεις μας επισκιάστηκαν μέσα στη σύγκρουση μιας Κυβέρνησης που θεωρεί ότι έχει το αλάθητο και δεν ακούει κανένα και ενός ΣΥΡΙΖΑ που δείχνει να νιώθει ότι βρίσκεται σε μια χώρα που έχουν βγει τα τανκς έξω.

Eίναι η πολλοστή φορά που συζητήσαμε κάποιο Νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας κατά τη διάρκεια της θητείας αυτής της Κυβέρνησης. Αυτό είναι ένα πρόβλημα από μόνο του. Είναι φανερό ότι υπάρχει μια αποσπασματική αντιμετώπιση των θεμάτων χωρίς να υπάρχει ένα ενιαίο μεταρρυθμιστικό σχέδιο για το εκπαιδευτικό μας σύστημα στο σύνολό του. Λείπει ένα εθνικό σχέδιο που δεν θα αλλάζει με κάθε νέα κυβέρνηση. Εάν πραγματικά θέλαμε να κάναμε μία σοβαρή τομή στην παιδεία, όπως έχει κάνει η Φινλανδία ή άλλες χώρες, τότε θα προσερχόμασταν όλα τα κόμματα της ελληνικής Βουλής σε έναν ευρύ διάλογο και διαβούλευση με όλους τους φορείς της εκπαιδευτικής κοινότητας. Και για τα επόμενα 12 χρόνια θα ακολουθούσαμε από το νηπιαγωγείο μέχρι και την τριτοβάθμια εκπαίδευση το σύστημα στο οποίο θα είχαμε συμφωνήσει, προκειμένου να έχουμε σοβαρά αποτελέσματα. Ανέφερα την Φινλανδία. Στη χώρα αυτή συζήτησαν επί χρόνια και όταν κατέληξαν ψήφισαν και μια ρήτρα υψηλής πλειοψηφίας για να αλλάξει ακόμα και μια διάταξη.

Στη χώρα μας η μόνη συνολική, ριζοσπαστική προσπάθεια και μάλιστα με εντυπωσιακή συναίνεση έγινε με τον γνωστό Νόμο Διαμαντοπούλου. Ψηφίστηκε με πάνω από 280 ψήφους για να κακοποιηθεί από όλους τους επόμενους Υπουργούς, για να καταργηθεί οριστικά από την Κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Εκατοντάδες λαμπροί ακαδημαϊκοί που είχαν έρθει από τα καλύτερα πανεπιστήμια όλου του πλανήτη για να βοηθήσουν εκδιώχθηκαν.  

Αυτή είναι η αλήθεια, όπως και ότι σήμερα ζούμε μια κατάσταση παθογενειών, με απαξίωση όλου του μοντέλου που κυριάρχησε και συνοψίζεται στα εξής σημεία: Περάστε κόσμε χωρίς στοιχειώδεις επιδόσεις, τελειώστε όποτε θέλετε ή αν θέλετε μην τελειώνετε κιόλας, αλλά θα λέγεστε φοιτητές,  βάπτιση όλων των ΤΕΙ σε ΑΕΙ σε ένα βράδυ, στήριξη ενός έωλου αναπτυξιακού περιφερειακού μοντέλου που στηρίζεται σε εκατοντάδες σχολές παντού, σχολές με πτυχία χωρίς αξία βλέποντας το 40% των σπουδαστών των ΙΕΚ να είναι πτυχιούχοι ΑΕΙ. Μαζί μ’ αυτά μια άποψη ότι τα ΑΕΙ δεν είναι πρωτίστως χώροι μάθησης και έρευνας, αλλά πολιτικοποίησης και μια προσπάθεια να κρυφτεί η αλήθεια και να παρουσιαστεί  ότι η παραβατικότητα, το εμπόριο ναρκωτικών οι τραμπουκισμοί, η βία, οι ξυλοδαρμοί και οι απειλές  κατά καθηγητών είναι δήθεν περιθωριακά φαινόμενα. Δεν είναι όμως έτσι. Οι εικόνες ευτελισμού του Πρύτανη της ΑΣΟΕΕ μέσα στο σπασμένο γραφείο του ήρθαν να μας θυμίσουν τον φασισμό και την πρακτική ταγμάτων εφόδου μέσα στα Α.Ε.Ι. 

Προϋπόθεση κάθε ειλικρινούς διαλόγου είναι να μην αρνείται κανείς την πραγματικότητα και βέβαια οι κυβερνώντες να έχουν μάτια και αυτιά ανοιχτά για να συνθέσουν. Πρέπει λοιπόν να πάμε μπροστά, να αναβαθμίσουμε τα Πανεπιστήμια αποδεχόμενοι το αυτονόητο: Δεν μπορούμε να προσδοκούμε αναβάθμιση χωρίς πλήρη απεμπλοκή από παθογένειες ενός ζοφερού παρελθόντος που δηλητηριάζει την πανεπιστημιακή ζωή.

Οι προσπάθειες της κυβέρνησης να πείσει κοινωνία και εκπαιδευτική κοινότητα πως ο ψηφισθείς πια Νόμος στοχεύει στην ουσιαστική βελτίωση σπουδών, αν και ορθώς θέτει ορισμένα καίρια ζητήματα, όπως η προστασία και αναβάθμιση της ακαδημαϊκής ελευθερίας, δεν απέδωσαν καρπούς, γιατί αντιμετωπίζει αυτά τα θέματα χωρίς να ακούει. Όχι αυτούς που θεωρούν λογικά όσα νοσηρά γίνονται, αλλά αυτούς που θέλουν να συμβάλουν θετικά με προτάσεις και ιδέες, όπως το Κίνημα Αλλαγής. 

Ας αναφερθούμε σε τρεις βασικούς άξονες του ψηφισθέντος Νόμου, που κυριάρχησαν και στο δημόσιο διάλογο.

ΠΡΩΤΟΝ: Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα των παραπάνω είναι η διάταξη για τη θεσμοθέτηση ομάδων προστασίας των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων που θα υπάγονται στην ΕΛΑΣ.

Ανέφερε τόσο η κα Υπουργός κατά την εισήγηση της όσο και ο κος Χρυσοχοϊδης πως δεν πρέπει να κλείνουμε τα μάτια σε ένα χρόνιο πρόβλημα, το οποίο με το πέρασμα των χρόνων φαίνεται να γιγαντώνεται. Στην ομιλία μου στην Βουλή συμφώνησα μ΄αυτό. Ωστόσο, ας μη κλείνουμε τα αυτιά μας. Η Κυβέρνηση προσπάθησε να το αντιμετωπίσει πρόσφατο παρελθόν, με τη ρύθμιση του αρ. 64 του ν. 4623/2019 περί ασύλου, την αποτυχία της οποίας οι ίδιοι επιβεβαίωσαν λίγους μήνες μετά, με τις νέες διατάξεις. 

Ασφαλώς και τα Πανεπιστήμια χρειάζονται ελεγχόμενη πρόσβαση και φύλαξη. Η φύλαξη διαχρονικά, αλλά και σήμερα, είναι ανεπαρκής, γιατί ούτε η πολιτεία διέθετε τα αναγκαία οικονομικά και τεχνικά μέσα, αλλά ούτε και οι πρυτάνεις έκαναν αυτό που όφειλαν. Δυστυχώς πολλοί Πρυτάνεις φοβούνται, άλλοι δεν θέλουν να πάρουν ευθύνη και άλλοι βρίσκονται σε ιδεολογική καθήλωση. Εμείς προτείναμε σε κάθε Πανεπιστημιακό Ίδρυμα τη δημιουργία ενός σώματος εξειδικευμένων φυλάκων σύμφωνα με το συνταγματικό αυτοδιοίκητο. Αυό ισχύει άλλωστε στα περισσότερα Ευρωπαϊκά Πανεπιστήμια. Να ανακτηθούν τα άβατα και να οργανωθεί σωστά έλεγχος εισόδου, πχ με κάρτα, για τους φοιτητές και τους εργαζόμενους. Κανείς δεν μας άκουσε.

ΔΕΥΤΕΡΟΝ:  Ένα ακόμα μείζον θέμα έχει να κάνει με τη ρύθμιση του ελληνικού φαινομένου των αιώνιων φοιτητών, κάτι που αναδεικνύει τη στρεβλή λειτουργία του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Όλοι όσοι έχουμε στοιχειώδη λογική, συμφωνούμε ότι οι σπουδές πρέπει να γίνονται μέσα σε συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο, ώστε να είναι συνεκτικές και επίκαιρες. Στα ελληνικά Πανεπιστήμια, η φοίτηση γίνεται με σχεδόν πλήρη απουσία διαρκούς ελέγχου παρουσίας και γνώσεων. Ο φοιτητής γίνεται έρμαιο στο πέλαγος του χρόνου. Οπωσδήποτε πρέπει να μπει ένα όριο στον χρόνο φοίτησης. Είναι άλλωστε πάγια θέση μας το ν+2. Ωστόσο υπήρξαν  παρατηρήσεις των Πανεπιστημιακών ως προς την διαγραφή, τη μερική φοίτηση και άλλες εξαιρέσεις. Κατά την συνηθισμένη αυτάρκη πρακτική του Υπουργείου, δεν ελήφθησαν κι αυτές υπόψη.

ΤΡΙΤΟΝ: Για την εισαγωγή στο Πανεπιστήμιο και την στρεβλή συζήτηση που προκύπτει κάθε φορά με τη βάση στις εισαγωγικές, η πρότασή μας είναι ξεκάθαρη. Για την εισαγωγή στο Πανεπιστήμιο πρέπει να θεσμοθετηθεί το Εθνικό Απολυτήριο Λυκείου, με χρήση Τράπεζας θεμάτων για την ενιαία αξιολόγηση των μαθητών. Να αναβαθμιστεί άμεσα η τεχνική εκπαίδευση μέση και τριτοβάθμια, ώστε να αποσυμφορηθεί η πανεπιστημιακή ζήτηση σε μεγάλο ποσοστό.  Να διερευνήσουμε τον μετασχηματισμό της τελευταίας τάξης Λυκείου σε προπαρασκευαστικό έτος για την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση, με έμφαση σε εξατομικευμένα σε κάθε μαθητή προγράμματα συμβουλευτικής και επαγγελματικού προσανατολισμού με βάσει τις εξελίξεις της εθνικής και παγκόσμιας οικονομίας. Πως αντιμετωπίστηκαν αυτές οι προτάσεις του Κινήματος Αλλαγής; Χωρίς καμία λέξη, χωρίς καμία αναφορά.

Σήμερα υπάρχει ένας νέος Νόμος. Λυπάμαι, αλλά μια ευκαιρία να προχωρήσουμε σε σοβαρές τομές και σε μια βαθιά Μεταρρύθμιση στην Παιδεία χάθηκε. Η Κυβέρνηση είναι ικανοποιημένη που πέρασε ένα Νόμο που θεωρεί ότι θα αλλάξει πολλά. Σύντομα θα καταλάβει ότι δεν έκανε κάτι σημαντικό, παρά μόνο προσέθεσε άλλο ένα κρίκο στην αλυσίδα των χαμένων ευκαιριών.

“Άλλος ένας κρίκος στην αλυσίδα των χαμένων ευκαιριών για μια βαθιά μεταρρύθμιση στην Παιδεία”

Στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Kontra channel με τον Γιώργο Μελιγκώνη αναλύσαμε τις πολιτικές εξελίξεις, την συνέντευξη του Πρωθυπουργού και την Ερώτηση που κατέθεσα χθες σχετικά με δημοσιεύματα για την εμπλοκή ηθοποιού – σκηνοθέτη σε κύκλωμα trafficking.

Σχολιάζοντας την απάντηση του Πρωθυπουργού στη συνέντευξη στον ΣΚΑΪ, για το γεύμα στην Ικαρία είπα:

« Όλοι οι Έλληνες που είναι κλεισμένοι στα σπίτια, η οικονομία που είναι κλειστεί τόσο καιρό, περίμεναν κάτι πιο συγκεκριμένο από τον Πρωθυπουργό, απ’ ότι αυτό που τελικά ακούσαμε.

Δυστυχώς η εικόνα του κυρίου Μητσοτάκη όχι μόνο στην Ικαρία, γιατί ας μην ξεχνάμε ότι είναι τρίτη φορά που κάνει το ίδιο λάθος, οι άλλες δύο ήταν στα Τρίκαλα και την Πάρνηθα, είναι μια εικόνα που προκάλεσε την Ελληνική κοινωνία. Γιατί η εικόνα των πολιτικών και ιδιαίτερα όταν είναι ο Πρωθυπουργός, έχει πολύ δυνατή συμβολική σημασία. Το τρεις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού.

Σε κάθε περίπτωση είναι θετικό ν’ αναγνωρίζει κανείς τα λάθη του, αλλά ελπίζουμε να μην το δούμε και τέταρτη φορά.»

Απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με την προσπάθεια συμψηφισμού του γεύματος στην Ικαρία, με την δήλωση του κυρίου Τσίπρα για το ρίσκο των διαδηλώσεων είπα:

« Οφείλω να ομολογήσω ότι αυτό που είπε ο κύριος Τσίπρας ήταν εσφαλμένο και ανεύθυνο. Ακόμα και αν δεν το είπε όπως το ακούσαμε, σίγουρα υπήρχε το ενδεχόμενο της παρερμηνείας και θα έπρεπε να είναι πιο προσεκτικός.

Όμως θέλω να δούμε την ευρύτερη εικόνα και αυτή είναι ότι όλη αυτή η προσπάθεια συμψηφισμού του τι έγινε στην Ικαρία, με το τι έγινε στην Σπάρτη σε τραπέζι με 30 άτομα και με το τι είπε ο κύριος Τσίπρας, είναι μια μονομαχία που ειδικά αυτή τη στιγμή δεν αφορά την Ελληνική κοινωνία.

Αυτό που λέμε ως Κίνημα Αλλαγής και νομίζω ότι είναι απολύτως αντιληπτό είναι ότι πρέπει να αφήσουμε αυτές τις μονομαχίες στην άκρη και να δούμε την ουσία. Η ουσία είναι ότι ούτε ο Πρωθυπουργός μπορεί να προκαλεί μ’ αυτό τον τρόπο. Ούτε ο αρχηγός της αντιπολίτευσης και πρώην Πρωθυπουργός μπορεί να στέλνει τέτοιο μήνυμα, το οποίο όλοι μπορούμε ν΄ αναγνωρίσουμε πόσο επικίνδυνο είναι μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες. Εν τέλει ας αναλάβει όποιο ρίσκο θέλει για τον εαυτό του, ρίσκο για τους άλλους δεν αναλαμβάνει κανείς.»

Τέλος αναφερόμενη στην Ερώτηση που κατέθεσα εχθές προς τους Υπουργούς Δικαιοσύνης, Προστασίας του Πολίτη και Πολιτισμού, είπα:

« Βλέπουμε κάθε ημέρα να ξετυλίγονται ιστορίες, καταγγελίες, δημοσιεύματα τα οποία είναι το λιγότερο φρικιαστικά. Υποθέσεις για κατάχρηση εξουσίας, βιασμών, εκμετάλλευσης αγοριών, κοριτσιών, παιδιών ιδιαίτερα στο χώρο του πολιτισμού και αυτό είναι διπλή ντροπή.

Με αφορμή ένα δημοσίευμα του site prototheme.gr,που έκανε λόγο για ενδεχόμενη εμπλοκή κορυφαίου ηθοποιού – σκηνοθέτη σε κύκλωμα trafficking ανήλικων παιδιών, το Κίνημα Αλλαγής και εγώ ως υπεύθυνη του τομέα Δικαιοσύνης, πήραμε την πρωτοβουλία να καταθέσουμε Ερώτηση προς την Κυβέρνηση.

Με την Ερώτηση μας ουσιαστικά λέμε στην Κυβέρνηση εάν προτίθεται να ασκήσει περισσότερη πίεση προκειμένου να κινηθούν οι αυτεπάγγελτες διαδικασίες, που προβλέπονται από το νόμο γι’ αυτές τις περιπτώσεις. Γιατί αν και ειλικρινά πιστεύουμε ότι υπάρχουν Δικαστές εν Αθήναις, μέχρι τώρα δεν έχουμε δει να γίνεται κάτι. Άρα περιμένουμε να δούμε τι θα γίνει με την Δικαιοσύνη.

Περιμένουμε και κάτι ακόμα. Για την συγκεκριμένη υπόθεση είχε υπάρξει έρευνα της αστυνομίας και παρακολούθηση ενός σπιτιού που γίνονταν αυτές οι κολάσιμες πράξεις, η οποίο το 2012 ολοκληρώθηκε. Δεν ξέρουμε όμως που κατέληξε, σταμάτησε; Υπάρχει κάποιο πόρισμα; Είναι ερωτήματα που πρέπει ν΄ απαντήσει το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη.

Τέλος ζητάμε από το Υπουργείο Πολιτισμού τι προτίθεται να κάνει με όσα ακούγονται. Γιατί φαίνεται (και έχει αναπτυχθεί μια παραφιλολογία) να έχει εμπλοκή στην υπόθεση ανώτατο στέλεχος του, σε κολάσιμες πράξεις. Δεν μπορούμε να παίζουμε τις κουμπάρες με αυτά τα θέματα, πρέπει να ξεκινήσει μια Ένορκη Διοικητική Εξέταση προκειμένου να δούμε αν υπάρχουν και άλλες αξιόποινες πράξεις την περίοδο που διετέλεσε σε θέση ευθύνης στο Εθνικό Θέατρο. Όλα αυτά είναι πάρα πολύ σοβαρά ζητήματα και πρέπει να πέσει άπλετο φως. 

Στόχος της πρωτοβουλίας αυτής είναι τα θύματα αυτών των υποθέσεων να καταλάβουν ότι είμαστε δίπλα τους και φέρνουμε στο ανώτατο δυνατό επίπεδο, στην Βουλή. Πρέπει να τους δείξουμε ότι δεν είναι μόνοι, να βοηθήσουμε να ελευθερωθούν και ν’ ανοίξουν τα στόματα τους και ότι καταγγελία πρέπει να γίνει, να γίνει. Πρέπει να τους πούμε ότι το πολιτικό σύστημα, είμαστε όλοι εδώ για να κάνουμε την κοινωνία καλύτερη.

Διάβασα κάποιες δηλώσει του αρμόδιου Υφυπουργού, ότι «τώρα δεν είναι ώρα να μιλάμε, αλλά να ακούμε». Θα ήθελα να πω στον κύριο Γιατρομανωλάκη, ότι οι πολιτικοί είμαστε εδώ κατά κύριο λόγο, για να πράττουμε. Περιμένουμε λοιπόν να δούμε και άμεσα ποιες είναι οι πράξεις του Υπουργού για να σπάσει το απόστημα και να διαλευκανθούν οι υποθέσεις. Άρα πράξεις κύριε Υπουργέ και ας αφήσουμε όλα τ’ άλλα.»

Στην συζήτηση του Νομοσχεδίου του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων στην σημερινή συνεδρίαση της Ολομέλεια, τοποθετήθηκε η βουλευτής του Κινήματος Αλλαγής Νάντια Γιαννακοπούλου.

Ξεκινώντας την ομιλίας της, η βουλευτής τόνισε πως «Είναι η πολλοστή φορά που συζητάμε κάποιο Νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας και αυτό είναι ένα πρόβλημα από μόνο του. Είναι προβληματική η αποσπασματική αντιμετώπιση των θεμάτων χωρίς να υπάρχει ένα ενιαίο μεταρρυθμιστικό σχέδιο για το εκπαιδευτικό μας σύστημα στο σύνολό του. Λείπει ένα εθνικό σχέδιο που δεν θα αλλάζει με κάθε νέα κυβέρνηση.»

Επιπλέον, ως προς τη σημερινή κατάσταση που επικρατεί στα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα, η βουλευτής αναφέρει τα εξής: «Ζούμε σήμερα μια κατάσταση παθογενειών, με απαξίωση όλου του μοντέλου που κυριάρχησε και συνοψίζεται στα σημεία: Περάστε κόσμε χωρίς στοιχειώδεις επιδόσεις, τελειώστε όποτε θέλετε ή αν θέλετε μην τελειώνετε κιόλας αλλά θα λέγεστε φοιτητές,  βάφτιση όλων των ΤΕΙ σε ΑΕΙ σε ένα βράδυ, στήριξη ενός έωλου αναπτυξιακού περιφερειακού μοντέλου που στηρίζεται σε εκατοντάδες σχολές παντού, σχολές με πτυχία χωρίς αξία βλέποντας το 40% των σπουδαστών των ΙΕΚ να είναι πτυχιούχοι ΑΕΙ.»

Για αυτό το λόγο, η βουλευτής θεωρεί ως μόνο τρόπο για την αναβάθμιση του πλαισίου των Πανεπιστημίων  την πλήρη απεμπλοκή από παθογένειες ενός ζοφερού παρελθόντος.

Τέλος, αναφέρθηκε στους τρεις βασικούς άξονες του νομοσχεδίου:

• Ως προς την θεσμοθέτηση ομάδων προστασίας των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων που θα υπάγονται στην ΕΛΑΣ, τόνισε ότι ως μόνη λογική λύση αποτελεί  η δημιουργία, σε κάθε Πανεπιστημιακό Ίδρυμα, ενός σώματος εξειδικευμένων φυλάκων σύμφωνα με το συνταγματικό αυτοδιοίκητο. Όπως στα περισσότερα Ευρωπαϊκά Πανεπιστήμια.
• Ως προς το φαινόμενο των αιώνιων φοιτητών, οπωσδήποτε πρέπεινα μπει ένα όριο στον χρόνο φοίτησης. Είναι άλλωστε πάγια θέση το ν+2, για το Κίνημα Αλλαγής. Όμως θα πρέπει το Υπουργείο να λάβει υπ’ όψιν του τις παρατηρήσεις των Πανεπιστημιακών ως προς την διαγραφή, την μερική φοίτηση και να περιλάβει και άλλες εξαιρέσεις από αυτές που προβλέπει το σχετικό άρθρο.
• Ως προς τη βάση για την εισαγωγή στο Πανεπιστήμιο, πρέπει να θεσμοθετηθεί το Εθνικό Απολυτήριο Λυκείου, με χρήση Τράπεζας θεμάτων για την ενιαία αξιολόγηση των μαθητών.

Ακολουθεί link στο  youtube με την ομιλία της Κας Νάντιας Γιαννακοπούλου:

Αθήνα, 11 Φεβρουαρίου 2021

ΕΡΩΤΗΣΗ

ΠΡΟΣ: Τον Υπουργό Υγείας

ΘΕΜΑ: «Προτεραιοποίηση των ευπαθών ομάδων στη διαδικασία του εμβολιασμού κατά του Covid-19»

Κύριε Υπουργέ,

Έπειτα από τις πρώτες εβδομάδες της διαδικασίας του εμβολιασμού κατά της πανδημίας του Covid-19, παρατηρούνται έντονα σημαντικές δυσλειτουργίες ως προς το χρόνο που απαιτείται για την ολοκλήρωση των εμβολιασμών. Καθημερινά ο ρυθμός είναι ιδιαίτερα χαμηλός, σε σχέση μ’ αυτόν που είχε εξαγγείλει ο Πρωθυπουργός αρχικά.

Σ’ αυτό το γεγονός, μέχρι και σήμερα, έρχεται να προστεθεί ο ελλιπής προγραμματισμός της κυβέρνησης που οδηγεί σε μία προβληματική προτεραιοποίηση για τον εμβολιασμό του υπόλοιπου πληθυσμού.

Όπως έχει ανακοινωθεί, ο εμβολιασμός του γενικού πληθυσμού συνεχίζεται με μόνο κριτήριο την ηλικιακή ομάδα στην οποία ανήκουν. Βέβαια, έχει αναφερθεί ότι οι ευπαθείς ομάδες με υποκείμενα νοσήματα υψηλού κινδύνου, ηλικίας μικρότερης των 59 ετών, θα εμβολιαστούν εντός του Μαρτίου, έπειτα από την ολοκλήρωση του εμβολιασμού της ηλικιακής ομάδας 60-69. Ο ρυθμός των εμβολιασμών θα το καταστήσει αυτό εφικτό; Μέχρι σήμερα πάντως δεν έχουν προγραμματιστεί για εμβολιασμό οι ευπαθείς ομάδες ηλικίας 70-74 ετών, και έως χθες 75-79 ετών.

Στο σημείο αυτό, θα πρέπει να τονιστεί το γεγονός ότι με βάσει στατιστικά στοιχειά η συντριπτική πλειοψηφία των νοσηλευόμενων, τόσο στις απλές κλίνες όσο και στις ΜΕΘ. Επιπλέον, δυστυχώς, αποτελεί και σημαντικό μέγεθος από το σύνολο αυτών που δεν κατάφεραν να αποφύγουν τον κίνδυνο, χάνοντας τη μάχη με τον κορονοϊού.

Θα πρέπει να είναι σαφές ότι οι ευπαθείς ομάδες, όπως μεταμοσχευμένοι, καρκινοπαθείς, όσοι χρειάζονται αιμοκάθαρση, διαβητικοί και πάσχοντες από χρόνια καρδιολογικά, πνευμονολογικά και άλλα νοσήματα, που ανήκουν σε διαφορετικά φάσματα ηλικιών, έχουν αυξημένη ανάγκη από τον άμεσο εμβολιασμό με προτεραιότητα. Οι άνθρωποι αυτοί, απροστάτευτοι,  αναγκάζονται να ακολουθούν το καθημερινό τους πρόγραμμα, είτε με το να πηγαίνουν στην εργασία τους, είτε να πηγαίνουν στα νοσοκομεία και στις υγειονομικές δομές, ώστε να λαμβάνουν την απαιτούμενη ιατρική φροντίδα.

Ο εμβολιασμός αυτών των ανθρώπων είναι επιτακτική ανάγκη να συμβεί εντός των επόμενων ημερών, ως πρώτη και άμεση προτεραιότητα, ειδικά και από τη στιγμή που διανύουμε «το τρίτο» κύμα της πανδημίας, και εισήλθαμε σε νέο σκληρότερο lockdown. Ένα Lockdown που σας δίνει τη δυνατότητα, έστω και τώρα, να ξαναδείτε αποτελεσματικά για το ποιοι θα πρέπει να εμβολιαστούν γρηγορότερα.

Βάσει των προαναφερόμενων ζητημάτων, κι επειδή αναμφίβολα η υγεία των συμπολιτών μας είναι προτεραιότητά όλων μας,

Ερωτάσθε κ.κ Υπουργέ :

1. Θα θέσετε, εν τέλει, τις ευπαθείς ομάδες, ως προτεραιότητα για άμεσο εμβολιασμό;

• Πότε και πως σκοπεύετε να προστατέψετε αυτές τις ομάδες των πολιτών, έως ότου προγραμματιστεί ο εμβολιασμός τους;

• Ποια θα είναι τα κριτήρια ότι κάποιος ανήκει σε ευπαθείς ομάδες, πέραν εκείνων που έχουν γνωματεύσεις των υγειονομικών επιτροπών για υποκείμενα νοσήματα;

• Γιατί δεν προηγήθηκαν οι ευπαθείς ομάδες στη διαδικασία εμβολιασμού, όπως γίνεται στις περισσότερες τουλάχιστον χώρες της ΕΕ;

Οι Βουλευτές

Ανδρέας Πουλάς

Μιχαλής Κατρίνης

Κωνσταντίνα (Νάντια) Γιαννακοπούλου

Στην εκπομπή «Επίλογος» του Τάκη Σπηλιόπουλου, όπου ήμουν καλεσμένη χθες βράδυ, συζητήσαμε σχετικά με την Ερώτηση μου κατέθεσα προς τους Υπουργούς Δικαιοσύνης, Προστασίας του Πολίτη και Δικαιοσύνης, τις αποκαλύψεις για τον χώρο του θεάτρου, αλλά και τις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις.

Αναφορικά με την κατατεθείσα ερώτηση είπα:

« Είναι μια πρωτοβουλία που αναλάβαμε τόσο εγώ, όσο και το Κίνημα Αλλαγής, προκειμένου να φέρουμε στο ανώτερο δυνατό επίπεδο το ανακύψαν ζήτημα. Σκοπός μας είναι να αισθανθούν όλα αυτά τα παιδιά (αγόρια και κορίτσια)  που έπεσαν θύματα εκμετάλλευσης και κακοποίησης, ότι δεν είναι μόνα και ότι κάνουμε τα πάντα για να κινηθούν όλες οι νομικές διαδικασίες κατά των πρωταιτίων.

Το θέμα είναι να σπάσει ένα απόστημα χρόνων και να νιώσουν ασφάλεια τα θύματα, ώστε να μπορέσουν να μιλήσουν και να προβούν σε καταγγελίες γι’ αυτούς που έκαναν κατάχρηση εξουσίας και εκμεταλλεύτηκαν αθώες ψυχές.

Γι’ εμένα το δημοσίευμα του protothema.gr ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Μπορεί στο άρθρο να μην αναφέρεται συγκεκριμένο όνομα, όμως «φωτογραφίζονται» πρόσωπα και καταστάσεις και έχει αναπτυχθεί μια έντονη παραφιλολογία όλον αυτό το καιρό.

Έως σήμερα δεν γνωρίζουμε εάν, πότε και τι έγινε με όλη την έρευνα. Ολοκληρώθηκε; Ποια είναι τα στοιχεία που προέκυψαν; Αν προέκυψαν διαβιβάστηκαν στις αρμόδιες δικαστικές αρχές για περαιτέρω διερεύνηση; Τι έγινε με την έρευνα της ΕΛ.ΑΣ. για το κύκλωμα trafficking και σεξουαλικής εκμετάλλευσης ανηλίκων, που αναφέρει το δημοσίευμα; Αυτά είναι πολύ σοβαρά ερωτήματα, που πρέπει ν’ απαντηθούν.

Από εκεί και πέρα οφείλει και το Υπουργείο Πολιτισμού, να κάνει Ένορκη Διοικητική Εξέταση προκειμένου να διερευνηθούν όλα αυτά που ακούγονται για υψηλά ιστάμενο στέλεχος του Εθνικού Θεάτρου και την ενδεχόμενη εμπλοκή του σε τυχόν αξιόποινες πράξεις.

Δεν γίνεται να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση. Δεν γίνεται να αιωρούνται τέτοιου είδους ερωτήματα και απλά «να παίζουμε τις κουμπάρες». Τα παιδιά χρειάζονται μια καλύτερη κοινωνία και έχουμε χρέος να κάνουμε τα πάντα για να τους την προσφέρουμε. Δεν μπορούμε λοιπόν να μην σπάσουμε αυτό το απόστημα. Έτσι το βλέπουμε εγώ και το Κίνημα Αλλαγής, και θα κλιμακώσουμε τις ενέργειες μας προς αυτή την κατεύθυνση.

Ζητούμε λοιπόν να γίνουν οι αυτονόητες νομικές και θεσμικές διαδικασίες, προκειμένου να νιώσουν τα θύματα αυτής της κακοποιητικής συμπεριφοράς ότι είμαστε πραγματικά δίπλα τους και ότι είμαστε εδώ να κάνουμε τα πράγματα καλύτερα.        

Στην τοποθέτηση μου για τα όσα αποκαλύπτονται για τον χώρο του θεάτρου σημείωσα:

« Λόγω της ιδιαίτερης σχέσης που έχω με τον χώρο του πολιτισμού μέσω του συζύγου μου, έχω μια ακόμη μεγαλύτερη ευαισθησία πάνω σ’ αυτά τα ζητήματα. Είναι ντροπή όλα αυτά που έκαναν οι θύτες και είναι ακόμη μεγαλύτερη ντροπή ότι ήταν άνθρωποι του πολιτισμού.

Όλοι ακούγαμε φήμες, αλλά κάποια από αυτά όπως για την σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων  ή τις φρικιαστικές λεπτομέρειες που μάθαμε μέσω καταγγελιών τις προηγούμενες ημέρες, δεν μπορούσε να τα περιμένει κανείς. Είναι απολύτως κατακριτέα και σίγουρα θα πρέπει να ξεκαθαρίσουν όλα αυτά.»  

Τέλος σχετικά με τις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις ανέφερα ότι:

«Σε πρόσφατο άρθρο μου, τόνισα δεν μπορούμε να εθιστούμε στην στασιμότητα του 6 ή του 7 %. Όμως ειδικά σήμερα, όταν οι Έλληνες πολίτες βλέπουν αφενός ένα Πρωθυπουργό που έχει κάνει τρεις φορές ένα λάθος (Πάρνηθα, Τρίκαλα, Ικαρία) το οποίο δείχνει απλά αλαζονεία. Με την κοινωνία να στενάζει, με την οικονομία να στενάζει και να είναι κλεισμένες, ο Πρωθυπουργός δεν μπορεί να δίνει αυτό το μήνυμα. Το τρεις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού.

Από την άλλη έχουμε τον κύριο Τσίπρα, έναν πρώην Πρωθυπουργό και νυν αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, να συμπεριφέρεται μ’ αυτό τον ανεύθυνο τρόπο και να λέει ότι αναλαμβάνει το ρίσκο για τις διαδηλώσεις και αν κολλήσει ο κόσμος.

Δημιουργείται όπως γίνεται αντιληπτό, η ανάγκη για έναν χώρο της λογικής, του Κέντρου, της μετριοπάθειας και αυτός ο χώρος είμαστε εμείς, το Κίνημα Αλλαγής.

Σωστά λέτε ότι το πραγματικό θέμα δεν είναι τόσο η επίσκεψη του πρωθυπουργού στην Ικαρία. Το πραγματικό θέμα είναι ότι 4 στις 10 επιχειρήσεις ανησυχούν ότι δεν θα ξανανοίξουν. Πραγματικό θέμα είναι το υγειονομικό και ότι οι ευπαθείς ομάδες έχουν αφεθεί στην άκρη. Θέμα είναι η ουσιαστική και στοχευμένη στήριξη της οικονομίας. Θέμα είναι ότι το 10% τουλάχιστον των νέων κρουσμάτων, προέρχεται από τα σχολεία που άνοιξαν μ’ αυτό τον τρόπο. Η έλλειψη ολοκληρωμένου σχεδίου είναι το πραγματικά μεγάλο θέμα της Κυβέρνησης, για το οποίο θα κριθεί. Όμως και το πολιτικό μήνυμα που δίνει στην Ελληνική πολιτεία ο Πρωθυπουργός είναι ένα μείζον ζήτημα. Γιατί οι πολιτικοί λειτουργούμε με μια σημειολογία και μ’ έναν συμβολισμό, και αυτό είναι που το έχει πει πρώτος απ’ όλους ο κύριος Μητσοτάκης. Και όταν το λέει και δεν το κάνει, υπάρχει θέμα.