Άρθρο στο ενημερωτικό site Greeks Channel.gr στις 20.02.2021
Οι καταγγελίες της Σοφίας Μπεκατώρου αποδείχτηκαν η αφορμή για να ανοίξουν τα στόματα και να σηκωθεί ένα τσουνάμι καταγγελιών από τον χώρο του αθλητισμού, αλλά και τον καλλιτεχνικό χώρο. Δεκάδες αθλήτριες και αθλητές, ηθοποιοί, καλλιτέχνες περιέγραψαν ήδη καταστάσεις bullying, βιασμούς, άπειρα γεγονότα σεξουαλικών παρενοχλήσεων αναδεικνύοντας μια κόλαση. Τραβήχτηκε η κουρτίνα και αντικρύσαμε αποκρουστικές εικόνες και νοσηρές καταστάσεις από χώρους που δημιουργούν πρότυπα. Στελέχη Αθλητικών Ομοσπονδιών, γνωστοί ηθοποιοί που μας έχουν κάνει να γελάμε, αποδεικνύονταν να συμπεριφέρονται άθλια, χυδαία σε νέα κορίτσια κι αγόρια, σε γυναίκες και άντρες που ήθελαν να δημιουργήσουν καλλιτεχνικά.
Ας το πούμε καθαρά. Τίποτα δεν είναι όπως χθες. Τώρα ξέρουμε, ακούσαμε όχι απλές φήμες αλλά επώνυμες καταγγελίες. Έχουμε το χρέος να αντιμετωπίσουμε αυτή την αρρωστημένη κατάσταση και αυτό προϋποθέτει γενναίες κινήσεις, πρωτοβουλίες, μέτρα. Πριν απ’ όλα, πρέπει να ενθαρρύνουμε να ανοίξουν κι άλλα στόματα, να ειπωθούν όλα, να δούμε και να γνωρίσουμε το πραγματικό προφίλ διαφόρων «σπουδαίων» που θεωρούν εξουσιαστικό δικαίωμά τους να βιάζουν, να χτυπάνε, να βρίζουν, να παρενοχλούν.
Είναι πολύ σημαντικό επομένως, να μπορέσουμε να δώσουμε σ’ όλους τους καταγγέλλοντες την σιγουριά ότι είμαστε δίπλα τους, ότι είναι ασφαλείς, να μην φοβηθούν να σπάσουν την σιωπή και να καταγγείλουν τις κακοποιητικές συμπεριφορές. Να τους στηρίξουμε να πάνε στην Δικαιοσύνη και ν’ αποδοθούν ευθύνες. Να δημοσιοποιηθούν τα πάντα, ώστε η κοινωνία να μάθει τα πάντα. Πρέπει να πέσει άπλετο φως σε όλα αυτά τα φαινόμενα, ώστε να διευκολυνθεί η κάθαρση μέχρι τέλους.
Υπάρχουν για παράδειγμα δημοσιεύματα για εμπλοκή γνωστού ηθοποιού – σκηνοθέτη σε κύκλωμα σεξουαλικής εκμετάλλευσης ανηλίκων. Τι έχει γίνει, έχει αυτεπάγγελτα κινηθεί η Δικαιοσύνη, όπως προβλέπεται από τον Νόμο; Τι συνέβη με την έρευνα που διεξήγαγε η αστυνομία το 2012 και σταμάτησε. Γιατί; Δεν βρέθηκαν στοιχεία; Βρέθηκαν, αλλά έγινε κάτι και δεν προχώρησε; Για ποιο λόγο συνέβη αυτό; Διεξάγεται εσωτερικός έλεγχος στο Εθνικό Θέατρο, καθώς φέρεται να εμπλέκεται υψηλά ιστάμενο στέλεχος του; Έχουν υπάρξει καταγγελίες ή άλλες αξιόποινες πράξεις στην λειτουργία του Εθνικού Θεάτρου; Γι’ αυτά έχουμε καταθέσει ερώτηση προς τους Υπουργούς Δικαιοσύνης, Προστασίας του Πολίτη και Πολιτισμού.
Ας διερευνήσουμε τα πάντα καθιστώντας σαφές ότι τέτοιες ανήθικες συμπεριφορές μπορούν να έχουν «άνθρωποι» ανεξαρτήτως κομματικής προέλευσης. Γι’ αυτό διαφωνώ κάθετα με κομματικοποίηση που επιδιώκουν κάποιοι που, ενώ είναι λαλίστατοι για την περίπτωση στην οποία αναφέρθηκα, εντελώς τυχαία δεν έχουν να πουν κάτι όταν κατονομάζονται κάποιοι που ήταν Υπουργοί τους, η στελέχη σε Επιτροπές όπως για την Αναθεώρηση του Συντάγματος. Ο πολιτικός κόσμος πρέπει να σταθεί στο ύψος του και να συμφωνήσει ότι ουδείς υπεράνω υποψίας, ότι καμία συγκάλυψη και κανένας συμψηφισμός δεν μπορεί να υπάρχει.
Μαζί μ’ αυτά, πρέπει να προωθηθούν :
1. Τροποποίηση του Ποινικού Κώδικα σχετικά με την παραγραφή των κατηγοριών για σεξουαλική κακοποίηση. Πρέπει να διασφαλίσουμε το ότι για τόσο φρικιαστικά εγκλήματα, τα όρια παραγραφής πρέπει ν’ αποσκοπούν στην ουσιαστική προστασία των θυμάτων και όχι να γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης – προστασίας των θυτών. Είναι απαράδεκτο – αδιανόητο. Η αυστηροποίηση των ποινών, αλλά και το ζήτημα της παραγραφής τόσο ειδεχθών αδικημάτων είναι πάρα πολύ σημαντικό. Δυστυχώς με την αλλαγή του Ποινικού Κώδικα, όσον αφορά ιδιαίτερα για τα πλημμελήματα και όχι για τα κακουργήματα, έχει υπάρξει μια αλλαγή επί τα χείρω. Δηλαδή, ενώ το Άρθρο 113 Παράγραφος 6 του παλαιού Ποινικού Κώδικα, όριζε ότι η παραγραφή ξεκινά μετά την ενηλικίωση του θύματος, για μια σειρά από αδικήματα, αυτό άλλαξε (και ήταν μια από τις μεγάλες αστοχίες του νέου Ποινικού Κώδικα) και η περίοδος παραγραφής ακολουθεί τον γενικό κανόνα με σημείο αφετηρίας την τέλεση της πράξης. Χρειάζεται άμεση αλλαγή ΤΩΡΑ.
2. Σύνταξη κώδικα δεοντολογίας με ένα σύνολο κανόνων συμπεριφοράς που πρέπει να τηρείται ανά επαγγελματικό χώρο. Δυστυχώς στον χώρο της τέχνης κάτι τέτοιο δεν υπάρχει και είναι ένα τεράστιο κενό. Για παράδειγμα, σ’ έναν τέτοιο κώδικα θα μπορούσε να οριστεί ότι η οντισιόν για ένα έργο οφείλει να γίνεται αποκλειστικά και μόνο σ’ επαγγελματικό χώρο (πχ θέατρο), παρουσία του σκηνοθέτη, του παραγωγού ή και κάποιων συντελεστών. Γιατί ας θυμόμαστε ότι οι περισσότερες από τις καταγγελίες αφορούν περιστατικά που έχουν γίνει σε ιδιωτικούς χώρους, όπου οι θύτες είχαν τον απόλυτο έλεγχο. Θα ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα αν ίσχυε ένας τέτοιος κανονισμός και είναι κάτι από τα πολλά που μπορούν να υπάρχουν. Ένας τέτοιος κώδικας θα μπορούσε να συνταχθεί με την στενή συνεργασία του ΣΕΗ που ξέρει πολύ καλύτερα και είναι ο αρμόδιος θεσμικός παράγοντα και που κατά την γνώμη μου έχει διαχειριστεί την μέχρι τώρα κατάσταση υποδειγματικά.
Τώρα πρέπει να δράσουμε αποφασιστικά, αποτελεσματικά. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Αν δεν γίνει αυτό τώρα, δεν θα γίνει ποτέ. Τώρα είναι οι κατάλληλες συνθήκες, τώρα που υπάρχει όλο αυτός ο χείμαρρος καταγγελιών. Τώρα πρέπει να φανεί ότι υπάρχει Πολιτεία, ότι υπάρχει Κράτος – Δικαίου που μπορεί να εξασφαλίσει μια πραγματική προστασία για τα θύματα και μια μεγαλύτερη προστασία στα νέα παιδιά ώστε να μην υποστούν στο μέλλον τέτοιες συμπεριφορές. Ταυτόχρονα, μεγάλο ζητούμενο είναι ότι πρέπει να διαμορφώσουμε μέσω του συστήματος παιδείας μας νέους ανθρώπους που θα νιώθουν ασφάλεια, εμπιστοσύνη στον εαυτό τους, που θα έχουν αυτοπεποίθηση και θα μπορούν να βρίσκουν την δύναμη να πουν όχι. Είναι τώρα στο χέρι μας να διαμορφώσουμε εκείνες τις συνθήκες προκειμένου να μην επαναληφθούν στο μέλλον ανάλογα περιστατικά.
https://www.greekschannel.com/gr/8-gynaikes-politikoi-gia-to-ellhniko-metoo/
Νάντια Γιαννακοπούλου 