Το πρωί είχα μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση με τον Γιάννη Πρετεντέρη, στην εκπομπή του στον Θέμα Radio. Η συζήτηση επικεντρώθηκε στο προς ψήφιση σχέδιο νόμου για την Παιδεία.
Κατά την τοποθέτηση μεταξύ άλλων είπα:
« Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει πολύ μεγάλο πρόβλημα στη Παιδεία. Έχουμε Πανεπιστήμια στα οποία υπάρχουν εκτεταμένα φαινόμενα ανομίας, ξυλοδαρμών, τραμπουκισμών, ναρκωτικών. Υπάρχει μια ουσιαστική ανελευθερία. Εδώ υπάρχουν ευθύνες και των Πρυτανικών αρχών, οι οποίες δεν έχουν επιτελέσει τον ρόλο τους όπως θα έπρεπε, γιατί το ρυθμιστικό πλαίσιο υπήρχε.
Όμως ας σκεφτούμε πόσα σχέδια νόμου έχουν έρθει μέσα σ΄ ενάμιση χρόνο γι’ αυτό το θέμα. Αυτό που λείπει είναι ένας ακόμα νόμος ή να υπάρξει ένας νόμο – πλαίσιο, ένας συνολικός σχεδιασμός για την παιδεία. Ο τελευταίος τέτοιος νόμος, ήταν ο Νόμος Διαμαντοπούλου. Ένας νόμος που παρ’ ότι ψηφίστηκε με ευρεία πλειοψηφία, όλες οι μετέπειτα Κυβερνήσεις τον αφυδάτωσαν σταδιακά.
Ασφαλώς και υπάρχουν τρέχοντα θέματα και θα πρέπει να υπάρξει μια ρύθμιση που θα λύνει τα φαινόμενα ανομίας. Βεβαίως και δεν θα βάλω στην συζήτηση μας όλες αυτές τις αστειότητες που έχουν ακουστεί για χούντα ή για φακελώματα με τον παρών σχέδιο νόμου.
Αλλά υπάρχει ένα εύλογο ερώτημα. Εδώ και ενάμιση χρόνο, μ’ ένα από τα πρώτα νομοθετήματα που έφερε στην Βουλή η Κυβέρνηση, κατήργησε το Πανεπιστημιακό άσυλο και πλέον η Αστυνομία μπορεί να επεμβαίνει αυτεπάγγελτα όποτε τελείται παράνομη πράξη. Άρα η Κυβέρνηση, δεν θα έπρεπε πριν και πρώτα απ’ όλα να σκεφτεί για πιο λόγο δεν εφαρμόζεται ο νόμος που διατείνονταν ότι θα έλυνε όλα τα προβλήματα; Νομίζουν ότι λύνονται τα προβλήματα νομοθετώντας συνεχώς; Αντί να δούμε την αποτελεσματικότητα ή όχι, την εφαρμογή ή όχι του ισχύοντα νόμου.
Όταν έλαβε χώρα η διαπόμπευση του Πρύτανη του Οικονομικού Πανεπιστημίου, ίσχυε ο νόμος για την άρση του ασύλου και θα μπορούσε να επέμβει η Αστυνομία και να λύσει το θέμα. Γιατί δεν έγινε αυτό; Αυτά είναι τα ζητήματα που θα πρέπει να δούμε.
Η δημιουργία ενός σώματος αστυνόμευσης των Πανεπιστημίων, θα είναι τελείως αναποτελεσματικό. Μιλάμε για ένα σώμα το οποίο θα έχει μια στοιχειώδη εκπαίδευση και θα έχουν και ένα κλομπ. Ειλικρινά, πιστεύει κανείς ότι θα μπορούν να λύσουν τα ζητήματα, τα οποία υπάρχουν; Ξανά η Αστυνομία θα καλείται να επιλαμβάνεται των περιστατικών.
Εμείς, ως Κίνημα Αλλαγής, λέμε ότι ο αυτό το σχέδιο νόμου είναι αναποτελεσματικό και έχουμε καταθέσει δική μας πρόταση νόμου με σαφείς προτάσεις. Όπως η υιοθέτηση της κάρτα εισόδου στους χώρους των Πανεπιστημίων, για τους φοιτητές και τους εργαζομένους. Πάντως η εικόνα των δύο Υπουργών (της κυρίας Κεραμέως και του κυρίου Χρυσοχοϊδη) να κάνουν συνέντευξη τύπου για το θέμα αυτό, δεν ήταν η καλύτερη. Εμένα προσωπικά με ενόχλησε.»
Νάντια Γιαννακοπούλου 