Μαγική συνταγή για την έξοδο από την κρίση και τα μνημόνια δεν υπάρχουν, υπάρχει όμως η συνταγή που δεν έχει ακολουθήσει το ελληνικό πολιτικό σύστημα από την αρχή της κρίσης είναι η συνταγή που έβγαλε όλες τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες από τα μνημόνια. Κι αυτή δεν είναι άλλη από την συναίνεση και τη συνεννόηση των πολιτικών δυνάμεων πάνω σε ένα εθνικό σχέδιο εξόδου από την κρίση, πάνω σε ένα δικό μας σχέδιο για την Ελλάδα, που θα μας είχε ήδη βγάλει από τα μνημόνια, όπως βγήκε η Ιρλανδία, η Κύπρος, η Πορτογαλία.
Αυτό ζητούσαμε εμείς από την πρώτη στιγμή. Όμως τελικά πρυττάνευσε το μικροπολιτικό, μικροκομματικό όφελος – της Νέας Δημοκρατίας, αρχικά, υποσχόμενη Ζάππεια, και του ΣΥΡΙΖΑ στη συνέχεια, ο οποίος το «τερμάτισε», με το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης και τις άλλες κούφιες υποσχέσεις του.
Ακούμε τους εκπροσώπους του ΣΥΡΙΖΑ να υποστηρίζουν ότι φέρνουν κάτι «καλύτερο». Είναι καλύτερο το γεγονός ότι πλέον θα φορολογείται ο μισθός των 400 ευρώ; Μπορεί να αποδώσει η περαιτέρω μείωση των συντάξεων;
Εμείς ουδέποτε ζητήσαμε να κλείσει η αξιολόγηση «όπως-όπως». Ήδη από το 2015 είχαμε πει ότι αυτή η κυβέρνηση δεν είναι ικανή να κλείσει την αξιολόγηση προς όφελος του ελληνικού λαού. Είδαμε, εξάλλου, ότι όσο περισσότερο καθυστερούν με την υποτιθέμενη διαπραγμάτευση, τόσο περισσότερα μέτρα έρχονται. Πριν από λίγους μήνες δεν γινόταν λόγος ούτε για την μείωση του αφορολόγητου κάτω από τις 6.000 ευρώ, ούτε για περικοπή των κυρίων συντάξεων.
Ας μην ξεχνάμε, εξάλλου, ότι το 2014 μιλούσαμε για μέτρα 900 εκατομμυρίων ευρώ, και μας ήρθαν μέτρα 9 δις μέχρι στιγμής και τώρα συζητούν για ένα τέταρτο μνημόνιο με 3,6 έως 4 δις μέτρα. Μιλάμε για σχεδόν 14 δις μέτρα που ήρθαν μέσα σε δύο μόλις χρόνια. Ας μην ξεχνάμε, ακόμη, ότι όλα τα προηγούμενα χρόνια υπήρχε μία κυβέρνηση, είτε μονοκομματική είτε συνεργασίας, και απέναντι μία αντιπολίτευση, η οποία πετροβολούσε, δίχαζε, δηλητηρίαζε και δεν άφηνε να γίνει καμία προοδευτική μεταρρύθμιση που θα μπορούσε να είχε απτά αποτελέσματα. Οι αγανακτισμένοι, αλήθεια, πού βρίσκονται σήμερα; Δεν βλέπουν τα νέα μέτρα, τις τεράστιες θυσίες του ελληνικού λαού;
Όταν, το καλοκαίρι του 2015, υπήρξε μια ευρύτατη στήριξη 250 βουλευτών – στήριξη στη χώρα, όχι στη διαπραγμάτευση των κ.κ. Τσίπρα και Βαρουφάκη, που παραλίγο να μας βγάλουν από την Ε.Ε. και το ευρώ – είχαμε καλέσει την κυβέρνηση να αξιοποιήσει αυτήν την ευρύτατη συναίνεση, προκειμένου να πάμε όλοι μαζί και να κάνουμε ό,τι καλύτερο γίνεται, να φέρουμε καλύτερους εφαρμοστικούς νόμους από αυτήν την συμφωνία. Αντί για αυτό, ο κ. Τσίπρας επέλεξε να αιφνιδιάσει και να διχάσει τους Έλληνες πολίτες, να πάει σε εκλογές με το σύνθημα «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν» και να έχουμε τα σημερινά τραγικά αποτελέσματα, τα οποία αποτελούν μέτρα-καταπέλτη για την ελληνική κοινωνία.
Σταθερή στρατηγική μας και βασικό ζητούμενο, μεσούσης και της αξιολόγησης, παραμένει το αίτημα να πάμε όλοι μαζί να διαπραγματευτούμε – κάτι, εξάλλου, που ζητούσαμε ήδη από το 2012. Δυστυχώς βλέπουμε τόσο τον ΣΥΡΙΖΑ όσο και τη ΝΔ να αρνούνται τη συνεννόηση και να μπλοκάρουν συναίνεση, που είναι το απολύτως απαραίτητο. Εφόσον δεν μπορεί να υπάρξει συναίνεση από αυτή τη βουλή, η κυβέρνηση θα έπρεπε να έχει φύγει χθες. Να είχαμε οδηγηθεί σε εκλογές, προκειμένου να μπορέσει να επιβληθεί, με την ενίσχυση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, η συναίνεση και η συνεννόηση, για να φέρουμε καλύτερα αποτελέσματα από εκείνα που δυστυχώς φαίνεται ότι έρχονται.
Για να υπάρξει συναίνεση, όμως, πρέπει πρώτα και πάνω απ’ όλα να φανεί η αλήθεια. Γι’ αυτό εμείς έχουμε ζητήσει τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής για την ελληνική οικονομία από το 2000 έως και σήμερα, προκειμένου να δούμε πώς οδηγηθήκαμε στα μνημόνια. Δεν γίνεται ο «μουτζούρης» όλης της μεταπολίτευσης να πέφτει στο ΠΑΣΟΚ, γιατί αυτό βολεύει τόσο τον ΣΥΡΙΖΑ όσο και τη ΝΔ. Να γίνει λοιπόν μια εξεταστική επιτροπή, να φανεί η αλήθεια – όχι για λόγους ρεβανσισμού ή εκδικητικότητας, αλλά για να μάθει επιτέλους ο ελληνικός λαός τί έγινε και πώς οδηγηθήκαμε στη χρεοκοπία της χώρας. Να φανούν οι ευθύνες της διακυβέρνησης Καραμανλή, τις οποίες καλύπτει και ο ΣΥΡΙΖΑ, με την άρνησή του να υπάρξει εξεταστική επιτροπή για την κρίσιμη περίοδο 2004-2009 και να αποδοθούν τα του Καίσαρος τω Καίσαρι. Να μάθει ο ελληνικός λαός ότι το ΔΝΤ δεν το έφερε το ΠΑΣΟΚ στην Ευρώπη αλλά η Γερμανία, γιατί δεν είχε εμπιστοσύνη στους ευρωπαϊκούς θεσμούς και στον κ. Μπαρόζο, ο οποίος έκανε «πλάτες» στον κ. Καραμανλή.
Όσο για τα περίφημα «αντίμετρα», υπενθυμίζω ότι αυτά θα υπάρξουν εφόσον πετύχουμε πλεόνασμα 3,5%. Αυτή τη στιγμή, με βάση τα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του κράτους, το πλεόνασμα για φέτος δεν θα φτάσει το 1,75% του ΑΕΠ. Η ανάπτυξη, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΔΝΤ, θα είναι κάτω του 2,7%, στο 2,2%, και θα είναι πάρα πολύ δύσκολο να επιτευχθεί το πλεόνασμα του 3,5%. Είναι, λοιπόν, εκτός τόπου και χρόνου οι κυβερνητικοί ισχυρισμοί.
Το μεγάλο ζητούμενο είναι να δούμε τί θα μπορέσουμε να κάνουμε για τους Έλληνες πολίτες. Γιατί αυτή τη στιγμή έχουμε μια κυβέρνηση που μοναδική κόκκινη γραμμή της είναι η παραμονή στην εξουσία, με κάθε μέσο και κάθε τρόπο, και το «μάρμαρο» το πληρώνει όχι απλά η μεσαία τάξη, η οποία φτωχοποιείται παντελώς, αλλά και οι πιο αδύναμοι, τους οποίους πλήττουν κατά κύριο λόγο όλα αυτά τα μέτρα.