Χαιρετισμός στο 13ο Τακτικό Συνέδριο των Οικολόγων Πράσινων

Κυρίες και κύριοι,

Αγαπητοί φίλοι,

Είναι ιδιαίτερη χαρά και τιμή για μένα να παρευρίσκομαι σήμερα στο 13^ο τακτικό Συνέδριό σας και να απευθύνω χαιρετισμό εκπροσωπώντας τη Δημοκρατική Συμπαράταξη και την επικεφαλής της Φώφη Γεννηματά.

Κι αυτό γιατί, παρά τις όποιες πολιτικές διαφορές οι οποίες μας χωρίζουν, πιστευω ότι μας ενώνουν κοινές αρχές και αξίες που αποτελούν πυλώνες των βασικών μας ιδεολογιών.

Το κοινωνικό κράτος και η ποιότητα ζωής, η εξάλεψη των διακρίσεων και τα ανθρώπινα δικαιώματα, η αειφορία και η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού μας πλούτου, η ατομική και κοινωνική ευθύνη, η ισότητα και η ισονομία είναι και οφείλουν να είναι σημαία κάθε δημοκρατικής, συμμετοχικής παράταξης και να αποτελούν γνώμονα της πολιτικής μας.

Και, ασφαλώς, βασικός πυλώνας κάθε αναπτυξιακής πολιτικής πρέπει  να είναι ο σεβασμός και η προστασία του περιβάλλοντος και η βιώσιμη ανάπτυξη. Σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, με τέτοιο πλούτο σε βιοποικιλότητα και οικοσυστήματα, οι έννοιες αειφορία και ανάπτυξη είναι απόλυτα αλληλένδετες.

Όμως οι αρχές αυτές δεν υφίστανται σε κενό. Όπως δεν μπορούμε να παραβλέπουμε το φυσικό περιβάλλον και την αλληλεπίδρασή μας με αυτό και να το βάλουμε στο επίκεντρο της αναπτυξιακής επανεκκίνσης της χώρας μας, έτσι ακριβώς δεν μπορούμε να αγνοούμε τις ευρύτερες πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες που μας περιβάλλουν, και που είναι εξαιρετικά δύσκολες για την συντριπτική πλειονότητα των συμπολιτών μας.

Ποιά είναι σήμερα η ελληνική πραγματικότητα;

Μία χώρα που παραπαίει, γονατισμένη έπειτα από 7 χρόνια κρίσης.

Μια οικονομία που αδυνατεί να ορθοποδήσει από την ύφεση, τη φοροκαταιγίδα και τα τα δυσβάσταχτα μέτρα,  που δεν μπορεί να υποστηρίξει.

Μια κοινωνία διαλυμένη από τη διχαστική ρητορεία που κυριάρχησε και συνεχίζει να κυριαρχεί στον πολιτικό λόγο.

Και μια κυβέρνηση που παραπαίει στην αναποτελεσματικότητα και ανικανότητά της να διαχειριστεί έστω και τα βασικά προβλήματα της χώρας, βυθίζοντάς τη σε ακόμη μεγαλύτερη ύφεση, σε ισοπέδωση του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων, σε ακύρωση στην κάθε αριστερού, ριζοσπαστικού, προοδευτικού στοιχείου της ιδεολογίας της.

Και, δυστυχώς, μια κυβέρνηση που ακόμη και σήμερα δυναμιτίζει με κάθε τρόπο κάθε προσπάθεια συναίνεσης, συνεννόησης και συνεργασίας.

Ας μη γελιόμαστε, φίλες και φίλοι. Η αλήθεια είναι ξεκάθαρη: δεν έφερε το μνημόνιο την κρίση, αλλά η κρίση τα μνημόνια.

Μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν, και όσοι τις υπόσχονταν στο κοντινό παρελθόν, γρήγορα βρέθηκαν αντιμέτωποι είτε με τα ψέμματα είτε με τις αυταπάτες τους.

Για την σημερινή κατάσταση κανείς μας δεν είναι άμοιρος ευθυνών.

Ο καθένας στο μέτρο που του αναλογεί.

Και για να βγούμε από αυτήν πρέπει όλοι να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων και να ενώσουμε τις δυνάμεις μας, ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθέτησης, ανεξαρτήτως κομματικών χρωματισμών, προκειμένου να βγούμε οριστικά από τον εφιάλτη της κρίσης και να δώσουμε στις Ελληνίδες και στους Έλληνες ελπίδα και προοπτική.

Γιατί οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες που βρέθηκαν σε παρόμοια θέση με εμάς κατόρθωσαν να βγουν από την κρίση και τα μνημόνια;

Γιατί  κατάφεραν αυτό ακριβώς που δεν έχουμε πετύχει ακόμα εμείς, αυτό που η Δημοκρατική Συμπαράταξη καλεί όλες τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις του τόπου να πράξουν από το 2010:

Να παραμερίσουμε αλαζονείες και μικροκομματικές επιδιώξεις και να προτάξουμε την συνεννόηση, την ενότητα και τη συνεργασία ως βασική προϋπόθεση για έξοδο από την κρίση.

Με αυτόνομη πορεία, αλλά με σαφή προσήλωση στον κοινό εθνικό στόχο.

Γι’αυτό, φίλες και φίλοι, αυτό που πρωτίστως χρειάζεται σήμερα ο τόπος είναι αλλαγή πολιτικής.

Εθνική συνεννόηση στη βάση μιας Εθνικής γραμμής που θα φέρει μια νέα εθνική αυτοπεποίθηση.

Αυτή η ΕΘΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ μόνο από μια Κυβέρνηση Εθνικής Συνεννόησης, όπως την προτείνουμε, μπορεί να υλοποιηθεί.

Η  υλοποίηση μιας Εθνικής Γραμμής με τρεις αλληλένδετους πυλώνες:

• Ουσιαστική αναδιαπραγμάτευση του κόστους εξυπηρέτησης του χρέους -κάτι που εξ άλλου μας οφείλουν οι πιστωτές- ,
• Περιορισμό των ανεδαφικών και ασφυκτικών πλεονασμάτων μετά το 2018 και, φυσικά,
• Ενα εμπροσθοβαρές σχέδιο παρεμβάσεων και ριζικών ανατροπών στην οικονομία, την κοινωνία και το Κράτος, για τη θεραπεία χρόνιων στρεβλώσεων και την αντιμετώπιση -σε τελική ανάλυση- των αιτίων που μας οδήγησαν ως εδώ.

Ο τόπος, η κοινωνία μας μπορεί να βγει από τα αδιέξοδα.

Υπάρχει προοπτική και ελπίδα για την Ελλάδα.

Και είναι ώρα να διεκδικήσουμε, μια νέα ΕΘΝΙΚΗ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ.

Όμως είναι ώρα να συμφωνήσουμε στο συμπέρασμα:

ΚΑΝΕΙΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ.

ΜΟΝΟ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ.

Η Ελλάδα έχει την δύναμη να βγει από την κρίση και τα μνημόνια.

Να προχωρήσει και πάλι ισχυρή και με ψηλά το κεφάλι μέσα στην Ευρώπη.

Για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε μπροστά με αισιοδοξία και προοπτική, να απαλλαγούμε από τα μνημόνια και να βάλουμε ξανά τη χώρα σε τροχιά ανάπτυξης και ελπίδας.