Συζήτηση Επίκαιρης Ερώτησης για την ίδρυση Παιδιατρικού Νοσοκομείου στην Δυτική Αθήνα – 11.12.2023
Κύριε Υπουργέ, επανέρχομαι με μια επίκαιρη ερώτηση προς το Υπουργείο σας την οποία είχα καταθέσει και την προηγούμενη κοινοβουλευτική περίοδο. Μάλιστα την είχα καταθέσει και προς τον κύριο Πρωθυπουργό που την προηγούμενη κοινοβουλευτική περίοδο είχε επιλέξει τη δυτική Αθήνα ως περιφέρειά του για ένα ζήτημα πολύ σημαντικό για τους κατοίκους της δυτικής Αθήνας, για ένα ζήτημα το οποίο έχει να κάνει με τα μείζονα ζητήματα της δωρεάν δημόσιας υγείας και του δικαιώματος του κάθε πολίτη της ελληνικής κοινωνίας για πρόσβαση σε αυτή. Μιλάω για την επιτακτική ανάγκη, για τη δημιουργία παιδιατρικού νοσοκομείου στη δυτική Αθήνα.
Τα προάστια της Δυτικής Αθήνας είναι από τα πιο πυκνοκατοικημένα σε όλο το Λεκανοπέδιο, με έναν πληθυσμό που ξεπερνά κατά πολύ το ένα εκατομμύριο κατοίκους. Παρά τις επανειλημμένες προσπάθειές μας, τόσο κοινοβουλευτικά, αλλά και σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης, η πολιτεία συνεχίζει να μην ανταποκρίνεται στο διαχρονικό και δίκαιο -θα μου επιτρέψετε να σας πω- αίτημα των κατοίκων της Δυτικής Αθήνας, για τη δημιουργία παιδιατρικού νοσοκομείου στην εν λόγω περιοχή, προκειμένου να μπορεί να καλύπτει και να εξυπηρετεί τις ανάγκες των παιδιών της. Μία αξίωση, που είναι και δίκαιη και επιτακτική. Μία αξίωση, την οποία την έθεσαν οι ίδιοι οι δήμαρχοι της περιοχής, σε συνάντηση που είχαν με τον Πρωθυπουργό κ. Μητσοτάκη, τον Σεπτέμβρη του 2021.
Γνωρίζετε, νομίζω, πάρα πολύ καλά, ότι σε όλη αυτήν την περιοχή λειτουργεί μόνο μία παιδιατρική κλινική, στο Αττικό Νοσοκομείο, περιορισμένης χωρητικότητας κλινών -δεν είναι ούτε τριάντα κλίνες- και καταλαβαίνετε ότι όσο καλά και αν κάνει τη δουλειά της, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στις πολύ αυξημένες ανάγκες της περιοχής.
Πρέπει, λοιπόν, οι κάτοικοι όλων αυτών των περιοχών να διανύουν κάθε φορά πάρα πολύ μεγάλες αποστάσεις και να ταλαιπωρούνται στην προσπάθειά τους να μεταφέρουν τα παιδιά τους στα μόνα παιδιατρικά νοσηλευτικά ιδρύματα της Αττικής που μπορούν να ανταποκριθούν σε σοβαρές και έκτακτες ανάγκες, που είναι μόνο τρία: Δύο στο Κέντρο της Αθήνας και ένα στην Πεντέλη. Για τα οποία, γνωρίζετε, επίσης, πάρα πολύ καλά ότι είναι τόσο βεβαρημένα και τόσο μεγάλος ο όγκος των ασθενών που δέχονται, που με πολύ μεγάλη δυσκολία μπορούν να ανταπεξέλθουν, με τις υπεράνθρωπες προσπάθειες του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού τους, στον τεράστιο όγκο περιστατικών.
Υπάρχουν, λοιπόν, κύριε Υπουργέ, και περιοχές και υποδομές που θα μπορούσαν αυτό να το καλύψουν και να αξιοποιηθούν προς τη δημιουργία παιδιατρικού νοσοκομείου στη Δυτική Αθήνα. Είναι πραγματικά λυπηρό –θα μου επιτρέψετε να σας πω- ότι μέχρι στιγμής η Κυβέρνηση δεν έχει δείξει την παραμικρή ευαισθησία για αυτό το αίτημα –επαναλαμβάνω- και των αυτοδιοικητικών και σύσσωμου του κόσμου της Δυτικής Αθήνας.
Οπότε, το ερώτημα είναι ένα και είναι αμείλικτο, κύριε Υπουργέ, και έχει να κάνει με το κατά πόσο σκοπεύετε να προβείτε στις απαιτούμενες ενέργειες, προκειμένου να δημιουργηθεί παιδιατρικό νοσοκομείο στη Δυτική Αθήνα, με υποδομές οι οποίες θα μπορούν να αντιμετωπίζουν όλα τα δύσκολα περιστατικά, καθορίζοντας, μάλιστα, και ένα συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα προς τούτο.
Δευτερολογία
Κύριε Υπουργέ, κατ’ αρχάς επιτρέψτε μου να σας πω ότι, σήμερα θα περίμενα να έρθει να απαντήσει στην επίκαιρη αυτή ερώτηση ο κ. Χρυσοχοΐδης, ο κύριος Υπουργός. Αυτό δεν το λέω σε καμία απολύτως περίπτωση για να υποτιμήσω εσάς. Το λέω για έναν και μόνο λόγο, διότι ο κ. Χρυσοχοΐδης εκλέγεται στη Δυτική Αθήνα και γνωρίζει πάρα πολύ καλά ποια είναι τα προβλήματα, τα τεράστια προβλήματα, τα οποία αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι της Δυτικής Αθήνας και βεβαίως τα τεράστια προβλήματα τα οποία υπάρχουν στις δομές υγείας της περιοχής και τα οποία, κύριε Υπουργέ, καταλαβαίνετε ότι σε καμία περίπτωση δεν λύνονται απλά και μόνο με επικοινωνιακού τύπου διαχείριση, κοινώς, απλά καρατομούμε τους διοικητές των νοσοκομείων και αυτό λύνει τα προβλήματα.
Θα περίμενα, λοιπόν, να είχε τη στοιχειώδη ευαισθησία ο κ. Χρυσοχοΐδης να έρθει να απαντήσει για να μας πει ποια είναι η θέση του για αυτά τα ζητήματα.
Επίσης, γνωρίζουμε όλοι, κύριε Υπουργέ, πάρα πολύ καλά ποια είναι η κατάσταση η οποία επικρατεί στα παιδιατρικά νοσοκομεία της Αθήνας. Χωρίς να χρειάζεται να είμαστε άμεσα εμπλεκόμενοι με τον χώρο της υγείας, ο καθένας μας, ο οποίος έχει χρειαστεί να επισκεφθεί ένα Νοσοκομείο Παίδων, γνωρίζει ποιες είναι οι πολύ δύσκολες συνθήκες κάτω από τις οποίες δίνουν αγώνα οι γιατροί και οι νοσηλευτές για να υποστηρίξουν όλον τον κόσμο που ανατρέχει εκεί πέρα. Το γνωρίζω από πρώτο χέρι ως μητέρα τριών ανήλικων κοριτσιών και η εικόνα που έχω είναι αυτή την οποία έχει όλος ο κόσμος: γιατροί και νοσηλευτές να σηκώνουν αυτό το τεράστιο βάρος. Και βεβαίως τα τεράστια κενά και τις τεράστιες ελλείψεις.
Οι λίστες της ντροπής, όσον αφορά τα χειρουργεία στα παιδιατρικά νοσοκομεία, ήταν πρωτοσέλιδα όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τα γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά. Δεν νομίζω, λοιπόν, ότι μπορεί κανείς να έρχεται και με μια αυταρέσκεια να μας παρουσιάζει ότι η κατάσταση, εντάξει, είναι καλή και ότι δεν υπάρχει –πώς το είπατε, ακριβώς;- «ταβάνι» στις ιατρικές υπηρεσίες.
Ναι, βεβαίως, δεν υπάρχει «ταβάνι». Εδώ, όμως, ζητάμε τα αυτονόητα, κύριε Υπουργέ. Πέρυσι, τέτοια περίοδο ακριβώς, περισσότερα από δυόμισι χιλιάδες παιδιά επισκέφτηκαν τα τρία παιδιατρικά νοσοκομεία της Αθήνας. Στην εφημερία του Αγλαΐα Κυριακού πέρυσι στις 24/12 καταγράφηκαν πάνω από επτακόσια παιδιά.
Το πρωί των Χριστουγέννων, κύριε Υπουργέ, υπήρχαν παιδιά τα οποία δεν πρόλαβαν να εξεταστούν όλο το βράδυ και μεταφέρθηκαν στο διπλανό νοσοκομείο Αγία Σοφία, αμέσως μόλις ξεκίνησε την εφημερία του. Στις 25 και στις 26 Δεκεμβρίου στο ίδιο παιδιατρικό νοσοκομείο που είχε 48ωρη εφημερία συνολικά εξετάστηκαν χίλια τετρακόσια παιδιά. Η ίδια εικόνα επικρατούσε και τη δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων στο Παίδων Πεντέλης με τετρακόσια παιδιά. Τα στοιχεία τα γνωρίζετε και τα στοιχεία απέχουν πολύ από το να μπορούμε να πούμε ότι λειτουργεί και η τριτοβάθμια παροχή υπηρεσιών υγείας παιδιατρικών έτσι όπως θέλουμε. Καταλαβαίνετε -φαντάζομαι- απόλυτα και την αγωνία ενός γονέα, ο οποίος έχει το παιδάκι του σε σοβαρό κίνδυνο και πρέπει να το μεταφέρει είτε από το Ίλιον, είτε από τους Αγίους Αναργύρους, είτε από το Καματερό ή από όλους τους υπόλοιπους δήμους, με τεράστια κίνηση σε ώρες αιχμής, όπου και τα λεπτά λη τα δευτερόλεπτα είναι πάρα πολύ κρίσιμα.
Επομένως, θεωρούμε -είναι και λογικό και δίκαιο- πως πρέπει να υπάρξει και να δημιουργηθεί ένα παιδιατρικό νοσοκομείο στη Δυτική Αττική, γιατί μπορεί να καλύψει τις ανάγκες που προκύπτουν σε μια πάρα πολύ μεγάλη μερίδα του πληθυσμού, η οποία γνωρίζετε επίσης ότι δεν έχει δυνατότητα να πάει σε ιδιωτικά θεραπευτήρια. Η χώρα μας επίσης γνωρίζετε πολύ καλά ότι είναι η δεύτερη πανευρωπαϊκά στις ιδιωτικές δαπάνες υγείας -αυτό είναι μια θλιβερή πρωτιά της χώρας μας- και δυστυχώς οι κάτοικοι των δυτικών δεν έχουν αυτή τη δυνατότητα να πηγαίνουν σε ιδιωτικά, τι να κάνουμε. Χρειάζεται, λοιπόν, αναβάθμιση, χρειάζεται στήριξη, χρειάζεται να το διερευνήσετε σοβαρά αυτό το ενδεχόμενο και από θέμα πρακτικού σχεδιασμού -επαναλαμβάνω και σας το ξαναλέω- ότι δεν υπάρχουν δικαιολογίες, γιατί υπάρχουν χώροι, υπάρχουν ελεύθεροι χώροι και εννοείται ότι σε συνεργασία με τους αρμόδιους φορείς, εφόσον λάβετε αυτήν την απόφαση, όλοι μπορούμε να συνδράμουμε με τον καλύτερο και με τον μεγαλύτερο δυνατό τρόπο.
Για να είμαστε ξεκάθαροι –και κλείνω, κυρία Πρόεδρε- μέχρι τώρα ποτέ, ούτε το ΠΑΣΟΚ ούτε και εγώ προσωπικά δεν έχουμε χρησιμοποιήσει τόσο ευαίσθητα ζητήματα, όπως είναι τα θέματα υγείας, για μικροκομματικούς, μικροπολιτικούς σκοπούς. Το ίδιο, λοιπόν, και με την ίδια ευθύνη και ευαισθησία αντιμετωπίζουμε αυτό το θέμα, το οποίο αφορά στην υγεία παιδιών. Θα επανέλθω, λοιπόν, με αυτήν την ερώτησή μου ξανά και ξανά μέχρι να μπορέσουμε να δούμε αποτελέσματα, μέχρι έστω και μια οικογένεια, έστω και ένα παιδί να μπορέσει να εξυπηρετηθεί όπως του αξίζει ως πολίτης αυτής της χώρας και ως κάτοικος της Αθήνας εν έτει 2023.
Σας ευχαριστώ.
